장음표시 사용
11쪽
ta DISSERTATIO IVRIDICA Germanico usum in dubium revocare ausit. Fac igitur, esse aliquem, qui, & ex propriis eorum principiis disputans, neget, ex bonis fideicommisso subjectis quartam partem, Trebellianicae nomine, omnino hodie deduci posse, neque concedat, Ius Romanum hae in parte a Germanis, saltem in hoc vel illo judicio, receptum esse. Qua, quaeso, via hunc refellent, & detractionis hujus usum demonstrabunt illi, qui memoratam SINCERI hypothesin fovent, & nihil ex Jure Romano in foris Germaniae admittunt, nisi cujus receptio speciatim demonstrari queati Nam neque testimonio DO-ctorum, neque rebus judicatis, & causarum decisionibus, hic locum relinquunt. Et si vel . maxime has inprobanda receptione admittere vellent, nihil tamen efficerent, nisi in specie in hoc loco & judicio, secundum Jus Romanum, judicatum fuisse, probare possent. Neque enim receptio & observantia de loco ad locum , & de judicio ad judicium, extendi potest; ut hinc forte nulla Lex Romana detur, quam universali consuetudine in Foris Germaniae inualuisse, illo CONRADI SINCERI principio admisso, evinci queat.
Sed redeamus in viam, unde digressi sumus. Circa quaestionem de Ductibus, quatenus in Trebellianicam imputari debeant, distinguendum est inter fructus quartae detrahendae, & inter fructus, qui ex reliquis tribus quartis percipiuntur. Nam illi, qui ex ipsa
quarta prOVeniunt, tructus non imputantur, eoque in computum haudquaquam veniunt. Quo pertinet L aa. s. a. verb. sequarta fructus. f. adme. Trebest. Add. l. a7. .ιLU eod. Quocirca fallitur PANCIROLLUS qui Confit. δα
12쪽
DE FRUCTIBUS IN TREBELL IMPUTANDIS. Ia
n. o. contendit, Ductus ex hereditate perceptos qua tam Trebellianicam implere, quod justi reditus consistant in ratione, quinque pro centenario,qui annis 2O.in tem aequent. Quem propterea recte refellit CARPZΟ- iVIUS Dec. aι. n. a sqq. Cum illam opinionem nulla, Vellex, vel idonea juris ratio, confirmet. g. XIV. Alia vero est ratio fructuum, qui ex reliquis tri- 'UM μ bus quartis, praeter Trebellianicam, proveniunt. Hi Σ' ctim, licet non restituantur, ut supra Vidimus, in Tre- quartis bellianicam tamen imputari debent. Quod disertist Iuverbis constitutum est in I. νδ. I. r. F. ad So. Trebest. Add. l. I. I. u.J de inos te m. Ratio est,. quia in illam omnia
imputantur, quae quis judicio defuncti quocunque titulo accepit. L st. priss ad Leg. Fasciae Atqui hujusmodi fructus, qui, dum fideicommissi conditio pendet, exhereditate veniunt, sine dubio heres ex voluntate, Scjudicio testatoris percipit, fidemque opponi & contra- 'distingui debent fructibus, propter negligentiam fidei- columissarii, qui hereditatis petitionem distulit, perceptis. Quam differentiam accurate indicat Pomponius in Laa. u. a.1 ad SCI. Trebest'. cum ait: Fructus, qui percepti sunt negligentia petentas, non judicio defuncti, per
Enimvero haec juris dispositio, de fructibus in Tre--bmhellanicam imputandis, notabilem limitationem accepit et
quoad filios & filias per L L C ad Sci. Tre A. Ubi Zeno c..d sce Imperator ita cavit: Jusomus, inquit, quoties pater vel bηὶ,- mater, Mis seu flaia, Abo via filiabus, ex aquis vel in aequis paratam, heredibus influuio, invicem seu simpliciter quosdam
13쪽
ex his aut quendam rogaverri, qui prior sine liιeras decesserit, portιonem hereduaris suae sup rstiti seu supersitibus restituere, ut omnibus modis retenta quarta pro auctor sate Trebesitam Scit, non per imputasionem redituum, clicet hoc resaior rogaverit, ve jusserit sed je ipsis rebus hereditariis, dodrans resiluatur. Aliter illam Zenonis Constitutionem in Eclogis Basilicor. l. pr. t. s. c. . referri, nec tamen textui subjectum Scholion respondere, observat Aa Lex ista SCHILTERUS Gere. ad Panae o. s. a . Ubi initio quae- :. P ritur: An dispositio ad liberos primi gradus I sὸGz.ιρ stringi, an vero aci Nepotes etiam extendi debeat rMust mμ tiPosterius non pauci contendunt, sigillatimque ΑNTON. MANGIL. tri de Imput. s detrin. ctus. η. n. a. MENOCH. Via. r. Cons. yJa. n. r . PETRUS de BELLA PERTICA ad e. LM atque ita a Par lamento Tholoiano judicatum fuisse, ex LUD. CHARONDA L. a. Ress. σν.& GERARD. MAGNARDO L. s. Dec. NH. e. FI. refertisuoiam a SANDE L -- T. 7. d. 1. Rationes, quibus hi pro xistimini sententia sua tuenda militant, & quas SANDE c. c repetit, sequentes sunt. Primo afferunt, quod, praemo tuo patre , nepos in eius locum succedat, adeoque pari eum illo jure frui debeat. MENOCH. L. a. α χύδ. n. 3. Quod argumentum ulterius ita persequuntur, ut dicant, nepotem, defuncto patre, juris fictione pro tali filio haberi, qualis pater fuit, eundemsue ad successiOilem vocari, non aliquo transmissionis jure, sed quod nemo adsit gradu propior, qui eundem excludat; idcirco
nullam idoneam causam apparere, cur nepos Carere
debeat illis juribus & privilegiis, quae filio, cujus locum
repraesentar, competunt. Praeterea urgent, quod filiorum appellatione etiam nepotes venianti a M. LaM.A. de
14쪽
DE FRUCTIBUS IN TREBELL. IMPUTANDIS I de V. S. Non leve etiam praesidium sententiae suae a cedere putant α I. u. ad Leg. Falciae ubi Nepos dicitur non imputare in Quartam Falcidiam perceptos fructus.
Sed, reiecta hac sententia , eam, quae vulgo recepta est, veram putamus quod nempe soli liberi pri pristi: mi gradus ab imputatione fructuum in Trebelliani- . cam immunes sint, neque eodem jure Nepotes sam deant. Nitimur inprimis hoc fundamento, quod aura fur correctoria strictissime accipi, neque ad casus non pressos extendi debeant i, licet vel maxime eadem ratio utrinque subsit. Jam in aprico est, versari nos in interpretanda lege, quae jus prius, quo omnes indistincte fructus in Trebellianicam imputari debent, codirigit, dc filios filiasque excipit. Quocirca rationis est, ut vocabulum filiorum filiarumque in sensu proprio Scstricto , prout Nepotes excludit, accipiatur. Agiter enim filii, aliter Nepotes appestantur, inquit Imperator in s. s.' ui tes. tui dare posi. Imo vero quid ulterius I horandum, cum ipse Imp. Zeno, Legis illius auctor, mentem suam, sub finem citatae legis, clarissime explicet, cum, non ulteriuου, quam in his personis casibus, quorum siveriuου mentio facta es, istam produci, jubet. A que hanc restrictivam memoratae Legis interpretationem praeter ceteros defendunt ANDR. GAILIUS. L. a. O. . n.F. ANT.TESSAUR. 2ι .Forens.sJa a SANDEe. L. . t. 7. EL FRANC. VIVlUS in Comment. Opin. L. Lvem. Filii debent. Add. DN. MENCΚΕ ad Panae t. admc Trebest . I infim ubi a FaGJur. Li . in eandem sententiam responsum esse, commemorat.
15쪽
Respondε- Neque dissicile est, ad ea, quae superius ex mentes ' eorum qui a nobis dissentiunt, objecta sunt, responde- istiseia re. Quod enim primo nepos in locum praedefuncii parientis, tris succedere dicitur, nondum id essicit, ut etiam jura. singularia, de filiis constituta, ad Nepotes extendi debeant. Et poterat sane Legislator, si voluisset, privilegium, filiis indultum, nepotibus etiam tribuere; ted quia certiS tantum personis, quae sanguinis vinculo testatori magis conjunyae sunt, favere voluit, seustra ulterius la- horamus. Neque regula, quod filiorum appellatione nepotes, & ulterioris gradus liberi, contineantur, ubique dc perpetuo locum habet, ut ex superius cit. β.s. I. aia ιesam. tui. dari poss. discere licet, & tunc inprimis fallit, quando testator voluntatem suam ad certas personas, vel gradus, expresse restrinxit. Quod ad i. N. ad L. Faniae attinet, illa disertis verbis loquitur de casu, ubi Nepos in debitum, quo avus ipsi obstrictus fuerat, Ductus imputare tenebatur, quos proinde non altera vice in quartam etiam imputare poterat. Vid. SANDE M. ubi simul a Suprema Frissiorum Curia contra neptem
- responsum fuisse, testatur. ,
I. XVIII. Dispositio Amplius quaeritur: An dicta L L etiam de illo ca-
: ...is, Iahintelligi debeat, ubi filius quidem fideicommisso gra-
Isis, tibi vatus est, sed hereditas, non uni ex Datribus aut soror, bona 'ν bus, sed remotiori gradu conjuncto, Vel prorsus extrapis .i, neo, restitui debet y Quod licet rursus aliqui Doctorum neo , resi- asserant, rectius tamen negatur, ob rationes hactenus allatas, quod lex hisc correctoria supponat, non tantum fiduciarium heredem, sed & fideicommissarium, ex nu
16쪽
DE FRUCTIBUS IN TREBELL. IMPUTAN IS. π mero filiorum filiarumque esse. Neque absurdum est, pleniorem bonorum usum fratri, respectu fratris, quam erga miraneum, aut gradu remotiorem, permitti. Add. GodUreae ad c L o. Quicquid cum CASTRENSI & VIVIO, imo cum ai. Doctoribus a THESAURO L. Lyso. n. r.seqq. citatis dissentiat BRVNNEMANNVS ade. LLnum. I. LOESIVS t. adSci. Trebia n. 9. in . & PERET.
g. XIX. Transeo ad Ius Canonicum, quod, si qua in parte se ea a
in hac causa testamentaria a Jure Civili recedat, regulariter majorem illo auctoritatem in Foro obtinebit, qui' cis..haeispe quod in hujus generis negotiis, quae circa ultimas vo- si pra-luntates occurrunt, ante Jus Civile inter Germanos in valuisse atque receptum esse, constat. Addo B. BEIER.
Posit. ad Panae L. 36. t. r. p. s. fit. L p. v. Hinc & D TUOM ASI US in μι. ad Pand. t. adme. Trebin detracti nem Trebellianicae hodie secundum Jus Canonicum fieri, non obscure concedit. Add. CARPT. P. C. f. d. . seq. u. DN. BERGERUS Philoe. For. Comm. m. α . P. m. D. sq. TITI US Jur. Priv. L. 7. c. 6. g. Sicuti Vero in du- Rotio is bio inter utrumque jus nulla constitui disserentia debet, μυρου- e. I. X. de Oper. Nov. Nunc. ita, si nulla conciliandi via appareat, sed Canonicum jus Civili aperte repugnet, eum in modum illud interpretari par est, ut, qua parte correctinxium est, strictissime accipiatur, nec ultra casum, de quo
loquitur, temere extensio fiat. .
g. XX. Sedes vero argumenti, de quo laboramus, est in Tretur duobus celebratissimis Juris Canonici textibus, quorum ri se
17쪽
r8 DISSERTATIO JURIDICAnaMus 31. X. eod. Sigillatim priorem textum Inre pretes in tam varios sensus trahunt, ut ne quidem circa speciem facti, ut vulgo loquuntur, quam ille exhibet, in ter eos conveniat. Nobis casum, quem citatum capit . tum sistit atque definit, nemo evidentius proposuisse vi- 1 GON ZAL ET TELLE L nM. c. n. tia pars bonorum ejus debebatur ex consuetudine civitatis Tusculaiiae; item Sc uxorem, cui similiter alia tertia pars bonorum debebatur ob consuetudinem ipsius urbis; habens etiam duas filias, unam, Alter ham, quam primam appellabimus puberem; aliam Alectam dictam, quam secundam dicemus impuberem, testamentum fecit, & in eo primae filiae puberi dotem, quam illi tempore matrimonii dederat, domum Mao tum reliquit: secundam, quae erat impubes, heredem ex asse instituit; eique, si sine liberis decessisset, substitnit primam filiam puberem cum filio, quem in utero gestabat , & decessit. Tutores filiae secundae eam jam puberem, ut jussi erant in testamento, Petro nuptui tradiderunt, assignatis in dotem universis bonis, quae habebat; sed ipsa absque liberis decedente, & per conse-ouens fideicommissi conditione adimpleta, Petrus aliam auxit uxorem, ex qua filium suscepit,& tertiam partem
honorum, quae eX consuetudine ad matrem testatoris diximus pertinere, titulo donationis accepit, aliam etiam partem tertiam, quae ad uxorem testatoris spectabat, ob consuetudinem comparavit, & decessit. Postmodum prima filia pubes testatoris & filius substituti na testatoris ex causa fideicommissariae substitutionis sibi debita petebant a filio Petri. Tutores ejus p
18쪽
DE FRUCTIBUS IN TREBELL IMPUTANDIS. r9
titionem repellebant, asserendo primo, bona tittilo pro dote longo tempore fuisse possessa, & per consequens usucapta: secundo ex bonis testatoris duas tertias partes a matre & uxore testatoris habuisse titulis donationis εc emtionis, & ex alia tertia parte, quam petebant, quartam partem sibi competere ex Scio Trebelliano: quibus auditis &perpensis judex, apud quem causa disiceptabatur, primo deductiS. omnibus his, quae tutor deduci postulabat, retinua, quae supererant, restitui jussit, ex causa fideicommim, filiae primae & ejus filio; a qua sententia utraque pars appellavit ad Innocentium Issi Prima filia se laesam conquerendo in eo, quod duae te /tiae partes matris testatoris Ic uxoris ejus, sibi restituere non jussisset: tutores filii Petri, quia ipsos damnavit in Testitutionem bonorum, quae supererant, cum jam omnia essent legitime usucapta. Pontifex iudicem dedit Gregorium Cardinalem, qui in partem approbavit judicis a quo sententiam, in partem reprobaviti Emendavit hic eam partem, quatenus jussierat, duas tertias partes matris Sc uxoris testatoris non esse restituendas,aussitque, ut ex illis portionem legitimam, quae ad primam filiam pertinebat, restituerent; quia donando, aut vendendo matre ejus, seu aVia, illam praegravare nou poterant. In partem approbavit, jubendo, ut, quae superessent,restituerent, deducta quarta ex SCto Trebelliano, in quam imputarentur fructus post contestatiovem litis percepti: adjecit etiam, ut deduceret &aliam quartam aure legitimae sibi debitam. Quam Cardinalis sententiam Pontifex confirmavit.
I. XXI. Multa sunt, quae in hac Pontificis decisione dubium
19쪽
ao . DISSERTATIO IURIDICA. movere possunt,in quorum evolutione Canonum Intem pretes varie se torquere solent. Sed nobis extra oleas vagari, atque ad ea, quae nostri instituti haud sunt, dila. hi, animus non est. Igitur ad ea tantum, quae Trebellianicae detractionem, & fructuum in illam imputationem respiciunt, convertimur. Ubi initio illud maniis.stum est, Pontificem ibi approbasse sententiam, per quam duplicis quartae, legitimae &Trebellianicae, detra- otio permissa fuit. Sed & hoc sine dissicultate dandum crit, casum proponi, ubi fideicommissum non pure, sed m diem relictum. Cujus generis fideicommissa frequenti Ora multo sunt hodie, quam illa, ubi fideicommittentis Voluntas pura existit. Neque hujusmodi fideicommissi universalis ullum adhuc inter nos exemplum vidi. Ecquis testatores hodie audit ita loquentes: Titi us heres esto; rogo te, Titi, ut hereditatem mox Cajorestituas φ ΗVBER. Praelect. ad Ins. L. a. t. v. g. L Illud vero saepius contingit, ut testamentum, in quo filius praeteritus, vi Clausulae Codicillaris sustineatur; quo casu filius fideicommisso puro oneratus, atque ab intestam de hereditate restituenda rogatus esse intelligitur; eoque tunc quaestio, an duplici detractioni locus sit φ occurrere potest. Vid. STRYΚ. V. Moae Panae L.31. t. l. s. U. in .
Sed ad capitulum nostrum revertor, cujus verba satis, puto, indicant, decisionem illud Pontificis contine-ure, non Vero simplicem quaestionem facti reserre; ut hinc mirari liceat, insignes quosdam Juris Interpretes
hoc contra manifestam rei veritatem negare, eosdem
que velle, capitulum illud non sanctionem aliquam Papae complecti, sed, quid ex errore judicatum fuerit, sim- pli-
20쪽
DE FRUCTIBUS IN TREBELL IMPUTANDIS II pliciter recensere, cum illi, quibus judicandi facultas data erat, sequi voluissent Ius Civile, sed turpiter lapsi, in gravissimum errorem incidissent. Vid. HILLIG. ad Do-nest. L. 7. cos. δει. R 'sδ . Unde ulterius concludunt, ne
Canonico quidem jure duplicem quartam liberis fideicommissio oneratis concedi. Sed hos, existimo, cum alios ess- erroris arguunt, gravius multo offendere, & majorem tonsuri reprehensionem mereri. Quod enim Pontifex casum
propositum definiendo, Jus Civile ante oculos habuerit, idemque sequi voluerit, de eo nullum in cit. cap. Vestigium extat. Sed largiamur hoc, quid inde, quaeso, colligas 3 Cum enim decisio per se evidens sit, nec dubium relinquat, consequitur, illam Jus Pontificium facere, ex quibuscunque principiis tandem prosecta sit. Non enim ejus, qui legem seri, argumentandi ratio, qua usus est, sed voluntas, spectari debet, de qua ubi ex verbis aperte constat, nihil amplius laborandum erit. Sed cum his,credo, facile transegerit Pontifex, ne ipsum in tyronum Juris Civilis classem detrudant, sed illius decisionem vim Legis Canonicae habere permittant. g. XXIII. sunt alii, qui Pontificem in eo, qui propositus ipsi Aluputam, fuerat, casu, decidendo non quidem ad Ius Civile Vetus, sed tamen Novum, speciatimque ad Novest. v. e. Ius Noveι- respexisse volunt. Hi contendunt, citatam Novellam Dr jus vetus corrigere, atque filio Trebellianicae ultra legitimam detrahendae potestatem dare. Inter hos pri- ωυν μοι mus, qui illam sententiam stabilire conatus est, occur- isto im