Joannis Caselii Ad Illustrissimum Principem Dn. Huldericum Serenissimi Regis Daniae Friderici II. filium, heredem Norvegiæ, Ducem Holsatiæ, etc. Epistola Genethliaca

7쪽

AD ILLUSTRISSIMUM PRINCIPEM

SERENISSIMI REGIS DANIAE R Lderici II filium, heredem

Noruegiae, Ducem Holstitiae et

Hel maestadii

8쪽

pLATO. Eiusmodi vita, in quam nec ipse

quis, nec alius animaduer

tat sedulo, indigna

est homine, Cines

mini nostrum

optabilis.

9쪽

ILL N principi n.

HUI DERI CODuci Mega pol et dia suo cl.

CE, intelligentes viri multis nominibu Ve- 1 u isque de caussis beatum praedicant in qui- bus nomen meum fine adulatione opinor, i ET A recte ipse quoque profitebor. Cum enim

corporis animique tui dotes, tona Ptera, quae fortunae nominantur, ab adolescentia propius adspexerim, laccuratius apud animum perpcndecim nihil mirum, si in sermone ad amicos,&ingeni mei monumentis, felicitatis tris, prout commodum fuit, aut quodque occurrit, sepe orate, iere mentionem seci quod factum a me semper parce intraque modumsuit, quo magis constaret, me omnia veritati tribuere. Si mulin mihi maiorem reservarem copiam laudum tuarum, Maliis aliquas earum expoliendas traderem. Nec institui vero phetasque hic exponere. Neq; enim hoc nos, ut dicitur,ficri oportet. atque insuper nasceretur mihi volumen pro epistola, si, ad dornesticas publicasque virtutes tuas explicandas, calamum pararem Cogitanti autem his diebus de iis, quae ad nepotem tuum HVI DERI CVM regis Daniae filium, principem nobilis ima indolis scriberem; vencrunt etiam in mentem, cum alia, tum haec, quae in te iure mecum alii quoq; mirantur prae aliis. Felicem iudicamus, qui ista aetate corpus circumser mor- a borum

10쪽

borurn expers, etiam attenuatis viribita feliciorem igitur te,cui cum animi,tum corporis vires abunde suppetunt. Id quod argumentum credimus, non solum bonitatis naturae, sed etiam vitae in adolescentia temperanter absque voluptatum studio in laboribus laudabiliter aist e. Talem vero senectam tali adolescentia praemii loco diuinitus propositumene, intelligimus. Sed eam felicitatem multis modis superat altera, quod uniuersa Megapolis ab annis sane multis in te Blum siue potissimum oculos coniicit, tuaque vita viuit, tua salute salua est ac praeterea non tum mperium Germanicum, cui ut patria debere te intelligis iraestas omnia, sed etiam vicinum trans mare opulenta potentisque Daniae, paulo ante generi regis Friderici II nuc regis Christiani, IV nepotis tui regnum, te consilium auxiliumque eXpetit. Accedit tertia, de qua non contendam, illi silemaiora minor sit, quod filia regina superstite, nepotes neptesque florere omnibus rebus vides quae res tibi quotidie mille voluptates, easque solidas in animo parit. Nec dicam de singulis nec de rege, quem nominasse hic mihi satis sit. Ad principem HVLDERICVM rede nec ius Iaudibus epistolam complebo, quas cum ex aliis veras acceperis saepius, tum etiam aliquando ex meis litteris Indoles

in puero, animus, mores, studia, profectus, omnia egregia; principemque promittunt magnu bonum Id altero abhinc anno,cum studiorium caussa primitin veniret in hanc Academiam Iuliam, statim deprehendimus. Eandem enim coniecturam omnes fecimus quod animaduersu nihil esset facilius aut manifestius. Ego vero, memor beneuolentiae,

qua me prosecuta fuisset Megapolis, ieneficiorum, qua ipsi duces perliberaliter ornatijssent; lim me ad nepotem tuum obseruandum conuerti, sed animi grati deciarandi gratia. Neque vero in hoc curiosus, aut ambitiosus videri

potui.