Caesarii Heisterbacensis ... Dialogus miraculorum

발행: 1851년

분량: 854페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

671쪽

DE MIRACULIS. 247

dore nitebant. Qui autem in tent0riis sive ' tabernis extincti erant, carbonibus nigri0res apparebant. Tali enim caractere Deus bonos distinguebat a naalis. NOVICIUS: Sicut in hac plaga e0nsidero, n0n casu sed Dei iudici iusto ' flagellamur. MONACHUS: H0 plenius notare p0teris in diluvio Frisiae iii

qu amplius quam centum millia h0minum simul extincta sunt. ac deinde anno terti circa quadraginta millia Tempus et causam eiusdem plagae satis expressi in distincti0ne septima capitul terti0. NOVICIUS: Videntur mihi diluvia haec particularia

celerem iudicis adventum praenunciare. MONACHUS: Verum est, quia eodem tempore impletum pro parte St, qu0d pSe promisit ' dicens: Erit in terris pressura stentium prae confusione 80nitus maris et fluctu Mn, arescentibus hominibus prae timore 39. Nam sicut mihi retulit Abbas sancti Bernardi, tim0rtantus erat in Frisia, ut singuli singulis m0mentis mortem Suam eXSpectarent, et quasi arescerent prae XSpectati0ne. In qua tanta saeta est pressura popul0rum, ut multi FriS0num pr0-

vincias peterent alienas. NOVICIUS: Ego ista tunc temp0ris intellexi. MONACHUS: Ex quo loqui coepi de aquis, Stendere tibi vol0, quanta Deus miracula etiam nostris temp0ribus operatus est in illis.

CAPITULUM XLII.

De puer monstruoso post baptismum sanato . G0defridus magister noviei0rum 1108u0rum, ante e0nVer-Sionem parochiam quandam regebat. Hic cum die quadani puerum baptigaret, de cuius latere pendebat ear miri horroris, mox ut insantem in nomine sanctae Trinitatis tribus vicibus immersum extraxit, m0nstruosum illud apostem nusquam

comparuit. Quo vis hi qui aderant gl0rificaverunt Deum, baptismi virtutem ubique praedicantes j.

1 ACDEF in theatris sive in. - iusto Dei iudicio, Dei iusto iudicio. - AP praemisit, C permisit. - ad et exspectatione, et cetera. - CF demonstro in puero per baptismum sugato. - di

vulgantes.

672쪽

248 DISTINCTIO DECIMA CAPITULUM XLm.

De pagano apud Babylonem baptizato et anato. Quand peccatis nostris exigentibus in bsidi0ne Damiatae

Christianus exercitus e parte datus est in manu Sarracenorum, Episc0pus Beluacensis' ductus est in Babyl0nem captivus, et cum e multi. Cumque satis iumane a Soldan tractarentur, semina quaedam pagana civis Babylonica sum sic habebat infirmum, ut nulla spes vitae esset in illo. 0ete quadam ostensum est ei in s0mnis, ut si praedictus Episcopus illium baptigaret, m0 omnem corporis 30Spitatem recuperat et Illa sollicita de lio, mane eum ' samilia a parentilius ad Episcopum venit; quid viderit exposuit baptigari illum humiliter petivit et obtinuit. Sicut retulit Henricus miles de Ulmene' qui praesens erat, baptisterium pagani circumsteterunt, et riserunt; quorum risus Versus est in admirati0nem.

Nam adoleseens qui' desperatus intravit, baptigatus, sanissimus exivit. Spero qu0d usque h0die in de Christi perse veret; et larte alii eius exemplo crediderunt. Sed quid baptismi virtutem in aliis c0mmend0, cum illam mirabiliter Satis expe tu sim' in memetips02

CAPITULUM XLIV.

Item de auctore huius Dialogi, qui benestrio baptismi convaluit.

Cum adhuc scholaris parvulis temp0re qu0dam in acutis laborarem, et semel ac Secundo p0st chrisim' recidivassem, c0ntigit ut puella quaedam pagana, quam matertera mea pecunia c0mparaverat, baptigaretur. Habebat enim circa decem ann0Saetatis. Suasum est matri meae ut eodem lintheamine quo' illa de baptism exierat, adhuc madid me involveret; et sciret gratiam Ianitatis celerius secuturam. Qu0d eum laetum suisset, 1 Bellovacum Beauvnis. - 2 B ad silio. I CF demi mene

miles. Oliverus Scholasticus apud Gelen Vit Eng. p. 335: Capti sunt in illa defensione electus Beluacensis, et frater eius Camerarius Franciae, et filius eius, frater Andegavensis piscopi, cum Joanne Barcies viro nobili et valde strenuo, Henricus de Ulma,

cum quo.

673쪽

DE MIRACULIS. 249

attactu' illius aquae sacratissimae mox in sudorem erupi, et convalui Licet enim baptismus medietna sit animae, multi tamen illius virtute sanitatem e0rp0rum consecuti sunt, Sicut legitur de Tarquilini t), et Cromati Urbis praesecto. NOVICIUS: Vellem aliqu0 audire miraculum in aquis simplieibus saetum, quibus nec consecratio nec aeri chrismatis insusio tribuit virtutem. MONACHUS: Prius tibi adhuc unum reseram de baptismo, cuius virtutem amplius etiam in re adversa' e0gnOSeeS.

CAPITULUM XLV.

De cane qui a scholaribus baptizatus, in rabiem eratis es Tempore qu0dam quidam scholares ), Saeerdotum m0rem imitantes, in quodam flumine canem sub invocati0ne trini nominis baptigaverunt. Canis ver virtutem tanti nominis sustinere n0n Valens, mox illis Videntibus Versus est in rabiem. Pueris vero eo Π0 genus illud insanisSimum sit, pepercitD0minus ), sciens non malitia, sed ex stultitia sacramento laetam iniuriam. De quis Ver simplicibus habes exemplum superius capitul tricesim quinto, de piSeatore quem aqua exussit. Iabes etiam exemplum aliud in distineti0ne tertiaeapitulo vilesimo primo, de homine eeeat0re, ob euius vitia mare intumuit, et post c0nsessionem tranquillum laetum est. Simile tibi nunc reeitabo de quo satis miraberis.

CAPITULUM XLVI.

De Etehardo dege Angliae et periculo eius in mari. In prima expeditione erosolymitana Lichardus ex Anglorum cum multitudine peregrinorum copiisque maximis transfretavit. Die quadam circa crepusculum orta est in mari tempestas validissima, ita ut nave procellis concussae, et vi vent0rum impulsae, 0rtem omnibus hi tentarent. Rex ver sicut et ceteri 0rtem ante oculos habens, t0ta illa nocte clamavit O quando erit tempus, in qu0 4risei monachi surgere s0lent ad laudandum Deum Z Tanta enim bona 1 B attractu. CF Tarquilino, A Tranquilinio, ΕΡ

Tranquilino. - 3J in re adversa eliani, in re etiam adversa - 4 BC scholares quida in . - Dominus

ad B. - 6 CF quando.

674쪽

250 DISTINCTIO DECIMA

illis dei, ii non dubitem quin mox ut 0eperint pro me rare, Dominus nos respicere debeat. Mira fides Regis Dominus vero qui dicit: Si habueritis dem sicut granum synapis, dicetis iti monti, transi hinc, et transieti , evidenti miraculo fidem iam dicti Regis remuneravit. Nam circa etaVamh0ram noctis temp0re matutinali, m0nachorum urgentium D0- minus rati0nibus excitatus, et ipSe per p0tentiam c0nSurgenS, imperavit ventis et mari, et laeta est tranquillitas magna, ita ut omnes de tam subita maris immutati0ne mirarentur. Reversus Vero idem Rex, gratia eiusdem miraculi amplius ord

nem honoravit, quasdam domus eleemosynis ditando, de novo alias exstruendo ). Haec de miraculis aquarum dictas sufficiant, quia ad miracula terrae estino.

CAPITULUM XLVII.

De pressuris quae facta urit nostri ten oribus. Videtur nostris temporibus impletum qu0d 0minus in Evangelio dicit: υrget stens contra gentem, et restrium a

Der8υ restritim, et terraemotu magni erunt per loca, et

pestilentiae et fames, terror que de coelo, et igna magna. Lidet de his aliqua dixerim Xempla, Superaddam nunc plura. N0stris temporibus gens Sarracenorum duce Salatino Rege Syriae surrexit contra gentem Chri Stianorum, a quo capta est Jerusalem cum terra Sancta. 0ntra quam gentem perfidam tres vidimus expeditiones maximas delium. Prima sui sub re-deri e Imperatore Secunda Sub Henrie filio eius; tertia sub Frederie qui h0die imperat. 08tri inquam temp0ribus gens Latinorum surrexit e0ntra Graec08, ill0rum perfidia provocata, cepitque Constantinop0lim et magnam partem Graeciae. Cirea eadem tempora manifestari e0eperiant haereses Albiensium. Unde nolo fidei conturbatae sunt gentes catholi e0rum,et in i

nata sunt regna utputa Franciae et Hispaniae, ad illius destruetionem; sed n0ndum est sinis. Ut enim aestam de regnis gentium infidelium, quanta fuerint bella inter regna delia ),

uti regna' Francorum dVer8u regnum Angl0rum, inter regnum Alemanniae c0ntra Gall0rum ' regnum, novimus Danes. Quaedam itiam viens anno praeterit intravit regna uten0-'

675쪽

DE MIRACULIS. 25 Irum, et t0tam ibidem gentem linam delevit de ita nobis non OnStat, quae sit, unde veniat, vel quo tendat. De pestilentiis et sanae legimus satis, non in libris, sed in pres8uris nostris. P0st mortem praedicti Henrici Imperatoris tanta sames erat, ut maldrum siliginis in Alemannia marea Col0niensium l), et in quibusdam pr0vinciis decem et et 80lidis venderetur, et ex magnitudine amis populus innumerabilis extingueretur. De terraem0tibus per loca, n0va et magna tibi reseram miracula.

CAPITULUM XLVIII.

De terraemotu in Oro. Di anno praesenti, qui est millesimus ducentesimus vicesimus Secundus ab inearnati0ne 0mini, sicut narrant quidam de eisdem partibus venientes, duae civitates in Cipr a terrae-m0tu corruerunt. In una Ver illarum dum Episc0pus in altari staret, mi8samque celebraret, ecclesia tremesaeta cecidit, et tam ipsum quam reliquum p0pulum XtinXit.

De terraemotu in Brita. In Adventu Domini haeretiei Mediolanenses haereticis qui erant in rixa multa plaustra eum victualibus transmiserunt. In ipsa vero die Nativitatis Domini dum' e0nvivarent, Dominus terram concussit, et cadentibus aedificiis plus quam du0decim millia hominum extin it. Alii sugientes in campum cum audirent clamore m0rientium, non fuerunt ausi redire in civitatem ad ill0rum succursum Medi0lanenses Ver civitatem Suam deserentes, plus quam per et dies in tent0riis abi tabant, timore eiusdem terraem0tus. In Pergam0, in Cumis' , in Venetia, in Cipro in Papho, et in aliis multis pr0vinciis atque civitatibus e0dem tempore mult0s terruerunt terraemotus. Nec mirum. O turres, tot aedificia eorruerunt, ut nihil aliud, nisi sinis mundi instare videretur. Quod a Saeeulo est inauditum, sicut in capite ieiunii magister Everus praedicavit Ἐ0loniae. duo montes in Paph habentes intra' se

l CF Coloniensi. - 2 B Brixia. I BD cum mox R con vivarentur. - 4 Comis, Como. - libri inter.

676쪽

252 DISTINCTIO DECIMA

stagnum conterunt'), ita ut esseerentur mons unus. Dominus Ver terrae dum per montem aquae viam praepararet, cum tanta vi erupit, ut obviantia quaeque deleret.

CAPITULUM L.

De terramn0tu in Colonia. Parv intervali p0st iam dictum terraemotum, id est tertio Idus Januarii, saetus est Col0niae et circa, novu terraem0tus tam validus, ut parietes aediliciorum Oneussi, ruinam minarentur. Eadem hora Abbas noster in M0nte sanetae Walburgis, erat enim ante rium Solis missam celebrans, sicc0neuSSUS est, ut X eodem motu celesiam lapsuram, et altare cui astabat a tetra deglutiendum esse Drmidaret. Deinde circa tempus duarum hebdomadarum quenses alium terraemotum senserunt. Venti etiam' tam validissimi his temp0ribus ut 0Sti fuerunt, ut non modi eum terrorem nobis incuterent. In h0 eodem anno de quo uinc loquimur, contigerunt duo supradicta miracula ), scilicet conflagratio theatri, et easus nubis, ut habe capitul Vicesimo octavo et capitulo quadragesimo primo.

CAPITULUM L

De igne Λυ visus est de coelo in terra Comitis de Monte. In hac septimana vigiles cuiusdam castri C0mitis de Μ0nte, sicut Veraciter audivi, contra e0elum respicientes, viderunt coelum ipsum aperiri, ignemque de ips exire. Qui ad aerem inseriorem descendens, ad diversa loca ter biliter satis ac mirabiliter m0vebatur, aliquita magnae rei 0 tentum se ostendens. OVICIUS: Satis me terret horum oratio.

MONACHUS: Adhuc habeo qu0d tibi di eam de miraculis terrae.

CAPITULUM LU.

De homine de fodina in qua per annis iacuerat obrutua, mirabiliter liberato. In Dioecesi Treverens villa cuius nomen est' Wanebach, iuxta ecclesiam eiusdem villae duo homines in argenti Adina

677쪽

DE MIRACULIS. 253

laborabant, unus inserius, alter vero Superius in margine s0SSae. Interim lateribus lassae c0llapsis, h0m qui in fundo erat m0libus terrae atque petrarum bruitur; superi0 Ver cum illis eadens, Si c0ntritus est, ut tertia die moreretur. Uxor autem obruti putans eum defunctum missam ' pro eius anima celebrari secit. Et quia paupereula erat, nec sui licere potuit ad celebrationes missarum, singulis diebus in ecclesiac0ram altari pro remedi animae eius ilius incendit, tribus tantum diebus negleetis. Quod cum Deisset per annum integrum, homine histri causa purgare e0eperunt 1ladinam. Cumque instrumentis suis obruto propinquassent, clamaVitille Parcite, pareite massam sic c0mpetenter reiicite, ut non obruatis me. Illi primum putantes antasma esse cum Oeem eiu cognovissent, fecerunt ut 90stulaverat. Nudatus hautem, cum interr0gatus suisset, quomod ibi tant temp0re vivere

potuisset, respondit Singulis diebus tali 0ra diei, quodam

odore ar0matico ita Sufficienter reseetus sum ut 0ta illa die usque ad eandem horam neque mandueare neque bibere delectarer. In t0t0 00 anno per tres tantum dies eodem od0re carui, et tune fame pene mortuus sui. Non tumen exprimere p0tuit virtutem Vel causam eiusdem doris Uxor

eius de hoc requisita, m0 intellexit; quid pro anima eius secerit, Ut praedictum est omnibus exp0suit. NOVICIUS: Si spiritualia animabus impensa sic pr08unt 0rp0ribuS, putoqu0d illis in poenis positis multum possint ' pr0desse. MONACHUS: Dd 0 satis audies in sequentibus. Quantum enim prodest immitibus in sacramentis Ecclesiae fides et

devotio, tantum stultis a Superbi eorundem Sacramentorum obest irriSi .

CAPITULUM LIII.

De honi in qui sacramentum cinerum irridens pulveresiissociatu est. Retulit n0bis The0dericus m0nachus noster quondam Omes in lede, rem satis mirabilem. Novi, inquit, in Confluentia carnificem quendam, hominem in mei Suo prsebum satis,n0men illius exprimens. Hic cum temp0re qu0dam tertia seria ante Cineres, t0tam pene noetem in comeSSationibus ex-l C missas. - 2 destitutus FP possunt.

678쪽

254 DISTINCTIO DECIMA

pendisset, Imane quasi ad abluendas carnes cum quodam Suo collega tabernam intravit. Cumque ad ossicium missae pulsaretur, et fideles ad ecclesiam e0nfluerent, nee 0n ex eadem taberna, iamque s0li hi duo illic remanentes p0tarent, ait alter carnis ei: Certe modo nimis diu exspectamus eamus ergo ad celesiam pr0pter aer0 cineres. Cui ille mysterium cinerum irridendo, resp0ndit Sede ego tibi ab eineres, et tu mihi Tollensque cineres de lare, iactavit super caput eius. Et est m0x 00na irrisi0ni Subseeuta est. Nam statim circa caput et aetem tantum Sensit pulverem, a Sislassibus ei insus staretur. Cumque territus exclamaret, tantumore cineris hausit, ut pene sustbeatus suisset. Accurrerunt

multi, plagam tam mirabilem videntes. Duetus est in pr0ximam inSulam, in qua non pulvis sed gramen erat; sed nihil illi' prosuit. In Rhen0, in pomeri0, in Solario, neque in aliquo loe a turbine cinerum se defendere potuit a quibus tandem sustbeatus, p0enam irrisionis iit. Ece h0m de quo supra dictum est, devoti0nis gratia etiam sub terra vivere potuit; hune in aere iam dicta culpa suffocavit. Duo nunc subiistiam miracula primum meruit virtus humilitatis, sequens virtus castitatis.

CAPITULUM LIV.

De converso subulco et arbore eius meriti scissa. Litardus cuius memini in distincti0ne quarta capitulo quarto, c0nversus sui in Hemmenr0de. Hic cum esset 0mo bene natus, ut per humilitatem amplius mereretur 90rc0S monaSterii pascere n0n despexit, im precibus idem osseium obtinuit. Die quadam cum iuxta nemus gregem Orcorum pavisset, vidit ibi duas arb0res quae de uno trunco proceSSerant. Cui cum una placuisset, dixissetque in c0rde Su0 , Deus quam idonea esset haec arbor ad alve0l0S Ore0rum, mox cecidit, ae si securi succisa suisset. Este n0n ranti

sed e0gitanti lignum bedivit. Haec de humilitate. Audi aliud miraculum de castitate. t BDP nihil ei nihil.

679쪽

DE MIRACULIS. 255 CAPITULUM LV.

De puella et silice in signum stabilitatis eius scisso. Altardus novicius n0stor, sicut ipse mihi retulit, habet )materteram nomine uitam, quae ante conversionem licet 0rp0re fuisset casta gestibus tamen nimis ostendebatur levis ac laseiva. Erat eniti nubilis. Haec cum die quadam eum 80roribus ideret, germanus eius magnae gravitatis clericu8 assuit. Qui dolens de sororis levitate, silicem s0lidissimum de numine tulit, et ait Prius scindetur lapis iste in manu mea, quam S0ror mea uita stabilis fiat, ac monialis. Deus vero ut ostenderet h0minem non esse iudicandum secundum aciem, mox silicem in manu eius scidit. Quod ubi illa c0mperit, tum verbo fratris, tum miraculo lapidis compuneta nuptiis ac saeculo valediXit, et in elaustro sanctim0nialium cui vocabulum est Bethburet , religi0nis habitum suscepit, eundem lapidem usque h0die in testim0nium astitatis atque conversionis Suae reservans. Haec dicta sint de elementi8. Placet nune audire aliquid miracul0si de his quae in illis moventur, avibus Scilicet, piscibus, animalibus ac ' reptilibus NOVICIUS: Placet. MONACHUS: Quod dicturus sum, utrum Scriptum sit an n0n ignor0 ego enim illud n0n didici ex lecti0ne, sed ex cuiusdam religi0si viri relatione.

CAPITULUM VI.

De Dicida meritis sancti Thomae Episcopi a mimo liberata. Matr0na quaedam beatum Th0mam Cantuariensem plurimum diligens, assiduis infrinitatibus laborabat; et cum doloribus angeretur eundem martyrem his verbis inv0eabat: Sancte inquit h0ma adiuva me. Habebat autem ' nescio

Cuius generi aviculam, quae ex assiduitate audiendi, eandem absolute satis proserre didicerat orati0nem. Die quadam milvus extra domunculam eam Videns, rapuit, et avolavit. In ipso raptu dum unguibus illius avis premeretur, cunetis qui

aderant audientibus clamavit de aere: Sancte Thoma adiuva me. Ut autem mirabilis Deus martyris sui merita pretiosa dem0nstraret, milvo ut aviculam dimitteret praecepit. Quae

680쪽

256 DISTINCTIO DECIMΛ

statim cum multa alacritate rediit ad dominam; et ille rapinae Suae p0enam luens, m0rtuus cecidit in terram. NOVICIUS: Quid est qu0 sanetus succurrit periclitanti avistulae, et non aegrotanti famulae MONACHUS: Quia illa aliam vitam n0n habebat, quam ista per sdem exspectabat. 0luit etiam ei stendere quod dilatio eurationis eius n0n 0ret ex impotentia, sed ex providentia; quia virtus in infirmitate perseitur Audi aliud miraculum.

CAPITULUM VII.

De columbis quibus miles licentiam dedit Dolandi. Miles quidam Anselmus n0mine de villa Lisere, columbas

plurima nutrire s0lebat. Dictum est ei quia graviter nutriendo illas peccaret, eo qu0 sata et granaria laederent pr0Xim0rum. Die quadam eis ad comedendum ann0nam pr0i ieiens, cum Omnes 88Sent in unum coram e c0ngregatae, clara V0ce cuneti qui aderant audientibus dicebat: Vos c0lumbae, si Dei v0luntas est, ut penes me habitetis, manete; sin autem, praecipio vobis in eius n0mine, ut statim recedatis. Ad quod verbum mox omnes columbae simul se levantes, Simul avolaverunt, neque

ultra reversae sunt ad illa d0micilia. NOVICIUS: Quomodo ibi manere p0tuerunt contra v0luntatem divinam MONΛ- CHUS: N0n sui Dei voluntas, ut miles easdem c0lumbas

nutriret; 0n tamen contra Dei v0luntatem ibi esse poteranti Voluntas Dei potentia eius est. Unde in Psalmo: Omnia quaecimqtie Moliti Domin is fecit in coelo et in terra, et cetera ). Putas Deo placere, eum nisi aecipitres, grueS, et ceterae huiusmodi aves ad levitates nutriuntur Absit. Pos-8unt tamen aliquae, utputa cyconiae, ad necessitates a religiosis nutriri, sive hospitari de quibus propter oec i0nem miraculum tibi recitabo.

CAPITULUM VIII.

De cyconiis quibus Prior Cisteretensis benedictionem dedit Apud Cistereium, ubi caput est ordinis n0Stri, plurimae nidificant cyc0niae. Quod de a fratribus religiosis permittitur, quia per illa non 80lum m0nasterium, sed imnia in 1 Cor. II, 12, s. - 2 Psal. 13, 11.

SEARCH

MENU NAVIGATION