Caesarii Heisterbacensis ... Dialogus miraculorum

발행: 1851년

분량: 854페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

641쪽

DE CORPORE CHRISTI. 21ῖ

de Quid λὶ habes stupra in distinctione septima capitulo vicesimo. Igitur pascha 08trum imm0latus est Christus ). Ipse enim verus est agnus, qui abstulit peceat mundi. Sine esu huius agni, securi n0n egrediemur de Aegypt0, id est de hoe mundo. Disserentia et modus comesti0nis satis in capitulo primo huius distinctionis ventilata sunt. Sic illium comedere studeamus, ut eius virtute de desert n08trae religi0nis pervenire valeamus in terram erae promisSi0nis; in qua per ipsum et cum ips ultimΠm et aetemum pascha celebrare mereamur. Amen.

Quid sit miraculum; a quo et a quibus fiant, seu in quibus quae etiam sit cau8a miraculorum. NON sine rati0ne 08 Sacramentum e0π0ris et Sanguinis Christi tractandum suspicor de miraculis, quia qui digne illi id c0nsciunt vel e participant, n0nnunquam gloria miracu-l0rum illustrantur. Licet enim omnia quae in superioribus distineti0nibus dicta sunt, satis sint miraculosa, attamen in praesenti distinctione aliqua de rebus miracul0sis dicere pr0posui. Et bene hoc seri arbitror in distinetione decima, eo quod Aegyptus decem plagis alite miraculose sit percussa' . NOVICIUS: Quid est miraculium MONACHUS:

Miraculum diei mus quicquid si e0ntra Solitum cursum naturae, unde miramur. Secundum au8a Superi0res miraculi imnilii est. NOVICIUS: A quo vel a quibus sunt miracula MONACHUS: Miracula sunt De auctore, secundum qu0d in Psalta legitur, Tu es diis qui facis mirabilia Fiunt

1 B uida. - 2 Cor. I, Ad has tres distinctiones postremas adhuc collatus est codex optimus, e bibliotheca Gymnasii Confluentini editori concessus. Cuius libri variae lectiones littera E signatae sunt. - CP percussa est. 4 Psal. 76 15.

642쪽

218 DISTINCTIO DECIMA

etiam miracula tam per mal0s quam per b0nos ). De bonis quaestio non est de malis vero Salvat0 diei in Evangelio: Multi dicent mihi λ in illa die Domine Domine, nonne in nomine tuo prophetaυimus, et in nomine tuo daemonia eieci-mυ8 et cetera, usque illuc, nescio qui estis . NOVICIUS: Quae est causa miraculorum MONACHUS: Causa multiplex est, mihique inexplicabilis. Aliquando Deus miracula 0peratur ut in elementis, ut mortalibus suam ostendat p0tentiam. Aliquando genera dat linguarum, Sive spiritum pr0phetiae, ut manifestet suam sapientiam. Aliquando gratiam

dat sanitatum, Ut Suam magnam n0bis revelet misericordiam.

NOVICIUS: In quibus fiunt miracula MONACHUS: In

hominibus, in elementis, igne scilicet, aere, aqua et terra, in avibus, pi8cibus, animalibus et reptilibus. Quae ut magis tibi sani 0ta, aliqua de singulis tibi subiungam si exempla. De sanctis vero qui nostri suere temp0ribus, miracula plurima tibi dicere possem; sed scripta aliorum silentium mihi imp0nunt. liqua tamen tibi reseram unde satis miraberis. N0stris enim c0ntigit temp0ribus' qu0 sequitur.

De Winando sui infra mam horam ab Ierusalem translatus est in Dioecesim Leodien8em. In Di0deos L00diens villa quae Elget dicitur, laicus quidam habitabat religiosus nomine inandus, matris' monachi nostri Winandi, a quo nomen traxit, avunculus. Hic temp0re quodam peregrinati0nis gratia eum quibusdam pr0vinciae suae h0minibus deros0lymam pr0sectus est. In die vero Paschae cum post s0llemnia missarum se ad reditum illi praepararent, eisque' praedictus inandus ut homo devotus suaderet dicenS, 0nVeniens Si fratres, ut in hac sacratissima die quiescente8, omnes eius hora peraudiamus perSuadere On 0-tuit. Festinantibus eis ad portum, ipse remansit, mniaque diei illius ossicia peraudiens, solus p0st 0 die sequenti iter

1 CP bonos quani per malos et C dicunt mihi, AD dicunt. - Matth. 7 22 23. - uti. - ABC suis ostendato suis stendat sua ni ostendat suam. 6 CP tradam. I B temporibus contigit. - 8x frater ni atris, a pater matris. - eisdemque.

643쪽

DE MIRACULIS. 219

arripuit. iii pers0na magnae reverentiae in equo occurrens atque Salutans, ait: Cur sic bone homo solus incedis, vel unde venis Resp0ndente eo, ab erosolymis Venio, et sic atque sic mihi c0ntigit ille pr0tinus subiunxit Ascende et sede p0st tergum meum, bene insequeinur 80cio tu08. Quod cum laeisset, eadem die iuxta praedictam villam eum dep0suit dicens: Cogn0seis ubi sis Dicente ill0, provinciam quidem agnosco' , sed quid circa me agatur ign0r0 eques adiecit: Quia Christum h0n0rasti ideire missus uua ut te reducerem. Ecce d0mus tua, Vade et enarra mirabilia eius quae circa te gesta sunt. Quem cum noti eius vidissent, dixissentque, ubi sunt s0ei tui respondit: 0 die sui in Jerusalem, et reliquerunt me heri' ibidem, praecedentes me. Et non crediderunt ei, dicentes Senex iste delirat. Qui tatim c0neivium subsannationes deesinans, cum pecunia quae ei supererat ex ε gratia c0elesti convect0ris, limina beati Jacobi Apostoli petivit, et antequam socii eius redirent, ipse rediit. Dupliei igitur' testimoni glorificatus, peregrin0rum Videlicet qu0 in Pascha in Jerusalem sit relietus, et c0ncivium quod die sequenti in Elael sit visus, ab utrisque magnificatus StD0minus, tanta mirabilia ' ubique divulgantes. NOVICIUS: Si

Gerardus dem0lenbaeli, sicut dictum est in distineti0ne clava capitul quinquagesimo n0no' , translatus est in ictu temp0ris ab India in provinciam nostram ministeri diab0li, Dei tamen praecepto, non h0 mir0 de c0elesti nunci0. Antiqua n0stris temporibus renovantur miracula. Helias Tesbites per currum' et equ08 raptus est in paradisum' ; hi ver0

non minus miracul0Se per equum et equitem in m0rula tem-p0ris transVectus est per multa spatia maris atque terrarum.

MONACHUS: Ego tecum senti0. Audi nunc aliqua de per-80nis ordinis 110stri miracula.

CAPITULUM III.

De monacho idiota qui in somnis aecepit sesentiam praedicandi. Relati0ne quorundam Abbatum rdinis n0stri didie qu0d

644쪽

220 DISTINCTIO DECIIIA

in c0eleste templum e transp0situm vidit, in quo alba et st0la indutus, c0ram D0mino Evangelium legit. Erat enim Diaeonus et di0ta. Qui cum legendi benedictionem postulasset a Domino, huiusm0di responsum accepit Ab hae h0ra habeas scientiam atque ' virtutem praedicandi verbum Dei, quotienscunque tibi iniunctum fuerit Lecto vero Evangelio evigilans intellexit quod s0mnium esset. Miratus tamen de tam manifesta visione dicebat intra se: Hodie lecturus es Evangelium ad missam si eiusdem col0ri inveneris st0lam qualem in e0elo vidisti, vera est Visio. Nutu vero saetum est Dei' , ut a saerista st0la 0nsimili exp0neretur Mox quasi de visi0ne certificatus, quid viderit Abbati exposuit. A quo iussus loqui verbum Dei, usque h0 die impraemeditate ' tam excellenter etiam emeaciter illud proponit '), ut omnes suos audit0res in tu-p0rem convertat. Alii siquidem temporibus nullius est litteraturae. NOVICIUS: Miraculum Salom0nis qui in somnis scientiamaeeepit, in isto resultat ). MONACHUS: Deus enim scientiarum Dominus est ), aliis scientiam miraculose ut dictum est 40nserend0, aliis non min0ri miraculo habitam subtrahendo.

CAPITULUM IV.

De clerico qui per minutionem litterati ram perdidit, et rursum

recepit eandem anno revoluto anguinem minuendo.

Abbas de Lapide sancti Mychaelis' temp0re Capituli generalis per Hemmenr0 de transiens, casum mirabilem nimis ibidem recitavit. Fuit apud nos, inquit, clericus b0nae ad-m0dum litteraturae. Hic cum die quadam in Vena Sanguinem minueret, Sic omnem eripturarum cientiam perdidit, ut eam per sanguinem effudisse videretur Litteram ab illa h0ra 0nc0gnorit, Latini Serm0nis nec unum quidem verbum intelligere vel proserre potuit. Et ut 0Veritis privationem sensus 110nsuisse in causa, Sed divinam potentiam, mnium rerum prius habitarum plene retinuit scientiam. Qui cum tam mirabilem litteraturae suae laeturam cum d0l0re multi eXp0Suisset, quidam ei suasit dicens: Anno rev0lut0, 0dem die et eadem h0ra1 CEP et. - BE Dei factum est. - impraemeditative. - 4 AD proposuit. - Reg. III, 3. - 6 Reg. I, 2 3 Mox D alii. I BP ut dictum est miraculose. 8 Michael stein abbatia ordinis Cisterciensis, duobus sere millibus ab oppido alberstadi.

645쪽

DE MIRACULIS. 221

iterum minuas sorte subtracta recipies. Quod cum secisset, seientiam pristinam recepit. A Domino factum est istud', sicut et praecedentia, et est mirabile in oculis nostris I. Aliis etiam per ali 0 Dominus tribuit gratiam sanitatum.

CAPITULUM V.

De converso Eberbacensi cuius tactu instrini sanabantur. In Eberbaeli conversus quidam exstitit, hom simpleX et bonus, aetatis decrepitae. Huic Dominus tantam c0ntulerat

gratiam, ut tactu manus eius diversae infirmitates sugarentur. Quod ubi saecularibus compertum est, e utroque S XV, tam divites quam pauperes, gratia sanitatum ad 0nasterium e0nfluentes, virtutem benedictionis eius senserunt. E quorum c0ncursu videns Abbas ratrum quietem turbari' et d0mum in expensis non modicum gravari, eidem converso ne alicui aeculari de ceter manus imponeret praecepit. Et cessavit ex illa h0ra in eo virtus miraeulorum. Haec mihi ante hoe biennium eum essem in Eberbaeli0, a monasthi reeitata Sunt. Ego ero virum sanetum adii, et eum rogassem iam Ut prome raret, Simplieiter respondit: Qu0tidie oro pro te, et pr0t0t mundo. NOVICIUS: Quibus peribus meretur tanta gratia Z MONACHUS: Exemplo n0n verbis respondebo tibi.

CAPITULI DI VI.

De monacho contemptore temporalium cuius tactu vestimentorum instrini sanabantur.

Retulit nobis nuper Abbas quidam ordinis nostri de quodam monacho, cui tanta a Domino e0ncessa est gratia, ut virtute Vestimentorum eius multi sanarentur. Saepe, si tamen

adhuc vivit, dum fratres vestes eius induunt, vel ingui Secingusit, sanantur. Qu0 cum tempore quodam Abbas eius c0nsiderasset, nec aliquid specialitatis in illo' vidisset, his verbis eum secretius allocutus est Dic mihi sit, quae est causa tantorum miraculorum P Respondit ille Nescio d0mine. Non plus ceteris fratribus oro, non plus ieiuno, non his vigilo, non plus laboroa sed unum Seio, qu0 me extollerei Α illud. - 2DPsal. 117, 23. - AD in eo.

646쪽

222 DISTINCTIO DECIMA

n0n potest' prosperitas, neque frangere adversitas, sive de persona mea sit, sive de 3 aliorum. Cui cum dixisset Abbas, non te turbavit' qu0 miles talis nuper grangiam no8tram incendit respondit: N0n Totum enim Deo c0mmisi. Si modicum habe0, cum gratiarum aetione recipio ε); si multum, iterum gratias ago. Et ' cognovit Abbas quod causa tantae

virtutis esset amor Dei, et contemptu rerum terrenarUm. Sanctae Virtutes, des Videlicet, spes, caritas, iustitia, humilitas obedientia, eius disciplinae, atque compa88i0, Saepe gl0ria miracul0rum remunerantur, Sicut subsequentibus exemplis declaratur.

CAPITULUM '

De rustico fomaci in Hemersbach incluto et per sanetum Iacobum liberato. Juxta Coloniam duae generati0nes rusticorum inter Segraves satis inimicitias exercebant. Ex quibus una infirmior, in castrum vicinum emersbaeli' se transtulit. De quo partem adversam satis damnificans, cum die quadam unume eis epi8sent, Volentes tres ex eis pecuniae aliquid' ab illo extorquere, dicebant: Si 0n dederis n0bis pecuniam, puniemus te. Quibus ille respondit Tres bul0s' habe0, emite ex eis cuneos' et comedite, quia nihil amplius habebitis. Fidemque habens in De et in sanct Jacobo, subiecit: Quinque mareas d0mi habe in cista mea, et calciamentan0Va, quibus limina petam saneti ae0bi; 0n 0bis dabo illam pecuniam. In die saneti Stephani prosecturus Sum, et ante ortum diei ' a vobis recessurus. Mirantibus ei Ver-b0rum eius constantiam, duos V illi 0mpedes imp0suerunt ', et in larnacem illum mittentes, et viros nocte illa ad cust0diam et ' deputaverunt. Quem semel ac secundo interr0gantes, utrum adhuc ibi esset et ille ut vicibus respondisset, etiam adhuc sum lic tertio eadem sciscitantibus nihil ΘI CP non potest extollere. - 2 de ad ADE. - conturbavit. - actione accipio, D accipi actione. - tunc. - Ilenimersbach iuxta Botylenbroich, prope Bergheim. - BD aliquid pecuniae. - obolos. 9 cuneus, species vel tarma panis. - 10 B solis. - 11 Bduas. - 12 B apposuerunt. - 13 AD ad custodiendum ei AE ad custodiendum eum.

647쪽

DE MIRACULIS. 223

sp0ndit, quia virilis fidei iam illum elausa ornace eduxerat. De spe in superioribus multa dicta sunt virtutem Ver ea-ritatis sequentia declarabunt.

CAPITULUM VIII.

De Abbate qui in caritate a monacho suo admonitus

carnes comedit.

Abbas quidam ordinis n0stri monacho su infirmes' praecepity carnes manducare. Ille mox obediens licet invitus, Abbati respondit dicens: Et ego vos rogo in caritate eadem, ut mecum illas c0medatis. Qui statim deprecanti consentiens resedit; 0rsellum de scutella monachi ' tulit et comedit Sequenti die si bene memini in eclesiam ubi homo quidam a daemoni vexabatur devenit. 0gatus a circumstantibus ut daemonem adiuraret, in ' haec verba prorupit: Adiuro te immunde spiritus in east earitate qua pridie

propter monachum meum carnes comedi, ut exeas ab hoc

homine. Qui mox ad idem verbum exiit' et fugit, ac si caritatis incendium sus erre non p0sset. Quantum De evitas placeat, ex viti inobedientiae plenius ostenditur.

CAPITULUM UL.

De monacho iri carnem foetidam coepit comedere, cum Abbati suo obedire nollet ad sum carnium. Alius quidam Abbas eum haberet monachum infirmum, ut ad recuperati0nem virium carnes e0mederet praecepit Sed ille pertinax nimis, praeeipienti non aequierit. Ut autem Dominus' ostenderet meliorem esse obedientiam, quam Stultorum victimas ), inobediens monachus m0 in rabiem versuSin agrum cucurrit, ubi eanem m0rtuum stendens ' , earnes eius laetentes avidissime comedere coepit. Et quia in earnibus peccaVit, in carnibus punitus est. Quid postea de eo actum sit ignoro. Haec duo miracula mihi narravit magister J0hannes Deeanus quensis, asserens sibi illa veraciter recitata. Audiant haec ' m0naehi et obediant, neque inc0nditam

648쪽

224 DISTINCTIO DECIMA

abstinentiam caritati praep0nant. Aliud adhue reseram exemplum, per qu0d 0gn0sces quam bona sit virtus caritatis, et quam pericul08um vitium in0bedientiae.

CAPITULUM X.

De femina a daemonio liberata et ab eodem ob inobedientiam confracta. Nobilem quandam seminam in Sax0nia diab0lus obsidens durissime vexavit ). Quam dum pro remedio sanitatis ad diversa sanctorum limina ministeriales eius duxissent, die quadam sacerdos quidam superveniens forma quidem despectus, sed gratia Dei praeditus, vexati0ni illius compassus est. Ex multa enim caritate Dominum exorans, daem0nium eiecit, seminam sanitati restituens ). Cui dedit in mandatis, ut per dies triginta in e0dem loco manens quotidie c0mmunicaret, et singulas horas canonicas praedictorum dierum peraudiret. Qu0 cum secisset 0vem diebus, nihil mali ' sui deinceps suspicantes abduxerunt eam. In Via turbine maximo impulsa, atque deiecta, sic totaliter confracta est a diabolo, ut omnia eius membra humanis visceribus Simillima apparerent. NOVICIUS: Quae sui causa p0enae tam crudelis. MON CHUS : Inobedientia. Simile habes in Dial0go sancti

Greg0rii de quodam clerico obsesso et a sanct Benedicto liberat0. Cui cum praecepi88et ne unquam ad sacros ordines accederet, et ille p0st annos mult08ε transgressor existeret, mox eum diab0lus pervasit ri tamdiu vexans donec spiritum exhalaret si .

CAPITULUM XI.

De daemone quem Albertus Scodehar sioculariter eiecit.

Abbas de uinburi' quae est abbatia ditissima nigri

ordinis in Saxonia, nuper per n0s transiens, retulit nobis miraculi in de curati0ne cuiusdam obsessae i0cundissimum. Est inquit, apud n0s miles quidam religi0sus Albertus Domine,

649쪽

DE IURACULIS. 225

cognomento Seothart. Hic ante c0nversionem in armis erat tam strenuus, in militia tam nominatus, ut pene omnes nobiles terrae n0Strae certatim ei sua munuscula, dextrarios videlicet, et vestimenta pretiosa dirigerent quatenus illum sibi associarent. Die quadam dum quaedam puella du0decim annorum euiusdam militis lia, in quadam sedens ecclesia, a religiosis )exoretiaretur, in risum resoluta clamavit: Ecce amicus meus

venit, ecce amicus meus venit. Requirentibus illis de quo diceret, resp0ndit illa: Bene videbitis eum. Dicebat enim de praedicto milite, qui eadem hora satis remotus fuerat ab ecclesia. Qui quant plus propinquavit ' , tanto plus illa exultavit. Qui cum e lesiam intraret, illa ei assurgens, et manibus plaudens, salutavit eum dicens: Ecce iste est analeus meus, cedite cedite, sinite illum appropinquare. Erat enim indutus vestibus purpureis atque cultellatis ). Qui eum aedessisset ad eam, et dirisset, Sum ego amicus tuus respondit per spuellae diabolus: Etiam amicus meus optimus , Omnem enim v0luntatem meam lacis. De quo verbo miles satis turbatus est, licet dissimularet. Subridens tamen sic ait: Tu daemonstultus es et fatuus. Si prudens esses, nobiscum ad 0rnamenta pergeres, in quibus homines capiuntur ' et eciduntur. Ut quid sine causa vexas puellam hanc innocuam quae non peccavit γ Dicente diab0lo, si vis ut testum pergam, Sine ut intrem in corpus tuum respondit miles: Certe non intrabis in me. Et diab0lus: Concede ut sedeam in sella tua. Quod cum negasset, petivit locum in aliqua parte qui vel reni; quae omnia negata sunt ei. Ad quem rursum diabolus: 0np08Sum pede currere. Si vis ut tecum Vadam, aliquem mihi saltem locum concedas circa te Miles Vero puellae c0m-

passus, ait daemoni Si illam volueris deserere, concedam tibi unam lingulam pallii mei, tali conditione ut in nullo me laedas, et tamdiu mihi adhaereas, quamdiu tornamenta quaer0. Quando tibi praecepero, bona tua voluntate sine contradictione recedes. Et iuravit ei diabolus dicens: Non te laedam, sed promovebo. Exiensque de puella, lingulae pallii eius insiliit, mirabili 0tu se prodens. Ab illa hora tantum gloriae int0mamentis militi accessit, ut quos lancea deiicere vellet deiiceret, qu08 eapere caperet Cum emite ibat et ium

650쪽

loquente loquebatur. Quando prolixius in ecclesia orabat, dicebat: Μ0d murmuras nimis. Quando aqua benedicta se aspersit, iterum aiebat'): Vide ne me tangas. Cui miles: Si una gutta te tetigerit, non mihi placebit. Temp0re illo quo crux praedicabatur, cum miles intraret ecclesiam gratia signationis, diab0lus illum retrahere nisus est dicens: Quid hic agis γRespondit miles Deo propono servire, et tibi renunciare. Recede ergo a me. Haec dicente milite, respondit Sathan:

Quid tibi in me displicuit 2 Nunquam te laesi, sed ditavi. Perme gloriosus laetus es nimis. Attamen tecum manere nisi c0DSentia n0n poter0, quia h0 promisi. Tunc miles: Ecce crucem iam suscipio, et ut ilico nunquam reVersurus restedas

a me, in n0mine crucifixi te adiur0. Et reliquit eum diabolus. Qui mox cruce signatus mare transiit, ubi duobus annis Christo militans, reversus hospitale magnum atque ditissimum peregrinis et pauperibus aedificavit. Habebat enim annuatim in redditibus plus quam trecenta libras argenti, teste praefato bbate. In qu hospitali usque hodie cum ux0re sua in habitu religioso membri Christi servit, religiosorum omnium, minime ordinis n0Stri suscepto devotus. Quibus ἶ ini0e dicere solet: Vos domini Abbates, et vos monachi non estis saneti nos milites ornamentis Operam dante sancti sumus,

quia daemones nobis obediunt, illosque elicimus. NOVICIUS: Nescivi daemones sic i0eulariter ' eiici 0sse. MONACHUS Non iocus sed virtus e0mpassionis illum eiecit. Quantum apud Deum possit ' caritas atque staterna c0mpassio, subiecto

declaratur miraeul0.

CAPITULUM XII.

De Theoderie milite de Γυlant qui fluxu sanguinis

liborans Sarraeenos miraculose fugavit. Frater alteriis m0nachus in Hemmenr0de reserre solet miraculum mirabile, cui se intersui8Se memorat. Cum peregrini in prima expeditione obsiderent civitatem Asthar0n' , contigit quodam ' die, ut egressi Sarraceni manu violenta propellerent Christianos in castra sua. Erat autem ibi tunc miles quidam iuvenis Theodericus n0mine, frater d0mini Κ0

SEARCH

MENU NAVIGATION