Caesarii Heisterbacensis ... Dialogus miraculorum

발행: 1851년

분량: 854페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

771쪽

DE PRAEMIO MORTUORUM. 347

Dei negatur, idem locus deliciosus eis est purgat0rium i). Cui P0nsentire Videtur quod sanctus Greg0rius in Dial0go dicit,

sub his verbis: Nam sunt quorundam iust0rum animae quae a coelesti regno quibusdam adhuc mansi0nibus disseruntur.

In quo dilationis damn quid aliud niluitur nisi qu0 de perlaeta iustitia aliquid minus habuerunt 3 3 Sicut audivi a quodam magno theol0g0, qu0 quidam tam iusti sint ), ut

p08 mortem puniri 0 mereantur, nec tamen statim Dei visi0ne ruantur, pr0pter pulverem Venialium.

CAPITULUM XXXVIII.

De purgatorio sancti Patricii.

Loquamur nunc aliquid de purgat0ri0. NOVICIUS: Ubi est purgatorium MONACHUS: Quantum ex variis colligitur visionibus, in diversis locis huius mundi Paschasius teste Gregorio in calore termarum purgabatur ); monachus quidam sancti Eucharii in rupe quadam iuxta Treverim post mortem anno integro stetisse, et aeris inclementiam ibidem sustinuisse

narratur. Qui vero de purgatori dubitat, Sc0ciam pergat, purgat0rium sanet Patricii intret, et de purgat0riis A p0enis amplius 130n dubitabit. NOVICIUS: Vellem aliquid certi n0sse de eodem purgat0ri0, quid Sit, vel quae causa illius exstiterit. MONACHUS: Cum sanetus Patricius gentem illam converteret, et de p0enis suturis dubitarent β , precibus obtinuit a Deo locum illum. Est autem lassa humilis muro vallata et

sunt ibi Regulares. 0n est peccator adeo magnus cui alia satisfacti iniungatur, quam ut una n0cte in eodem sit purgatorio Volentem intrare, praemi8sa conseSSi0ne, 0mmunicant et inungunt thuris eant et instruunt. Videbis, inquiunt, hac nocte insultus daemonum, et poenas h0rribiles; sed n0n poterunt te laedere, si nomen esu semper habueris in re. Quod si daem0nibus blandientibus ive terrentibus e0nsenseris, et Jesum invocare neglexeris, peribis. Quem in Vespera ponentes super fossam, Oeum claudunt, et mane revertentes, si non c0mparuerit, ultra non XSpectatur θ. Multi ibi perierunt, multi etiam reversi sunt; quorum Visione a praedictis fratribus conscriptae sunt, et volentibus intrare Stenduntur.

1)CF locus quan Pumlibet deliciosus purga torium eis est. 2 Gregor Dial. IV, 25. - CP sunt. - Gregor. Diat. IV, 40. - BP purgatorii. - dubitassen t )

exspectant.

772쪽

348 DISTINCTIO DUODECIMA

CAPITULUM XXXIX.

De monacho qui idem purgatorium intrare voluit. Nuper monachus quidam ordinis nostri, sicut didici ex relati0ne cuiusdam Abbatis, ex identia pr0prii Abbatis purgat0rium sancti Patricii intrare Volens, dissuadentibus se- eundum m0rem fratribus et Priore, super marginem ' lassaep0situs est in vespera. 0 l0cus est versus' in baratrum; et ecce daemones quasi de abysso bullientes ), dixerunt m0naelio: Si vis intrare ad 08, depone crucem;

cucullam ad instar erueis 1 0rmatam sic vocantes. Quibus ille respondit Vestem meam n0n deponam. Paratus sum intrare, paratus Sum Obi Seum contendere, sed n0n Sine ve8te pr0sessi0ni meae. Cumque tota n0 et in hunc m0dum cum e verbis disceptarent, nee tamen tangerent, mane in

eodem loco ubi uerat dimissus, repertus est. NOVICIUS: Unde habes auctoritatem quod post hane Vitam peccata remittantur MONACHUS 0iminus dicit in Evangeli0: Qui

dixerit verbum in Spiritum sanctum, non remittetur ei neque in hac vita neque in futura . Ex ii colligitur qu0 post 0rtem peccata Venialia, nee 011 et mortalium p 0ena, quae in purgat0ri0 88ent punienda, meritis et precibus sanetorum susti agantibus, vel rationibus, eleemosynis, aliisque miserissordiae peribus Ecclesiae militantis intercedentibus remittantur. Unde Judas Maeliabaeus duodecim milliadragina argenti misisse legitur Jer080lymam ' pro peccatis oecis0rum β). Et haec de purgat0ri dixisse sui sciat' . 0e

etiam scire debes quod summe b0ni ut martyres talibus p0stm0rtem non indigent sumnae malis ut infidelibus nil pr0sunt; medi0eriter vero bonis et mediocriter malis pr0sunt quidem, sed disterenter' . Illis ut citius liberentur istis ut mitius puniantur. Qu0rum tamen p0ena interminabilis est. NOVNCIUS: esseni nunc audire aliquid de gloria iust0rum MONACHUS: Prius tria de poenis reprob0rum praemittam Xempita locis suis neglecta, ut Sic nigro e0l0re Sub Strato, albus

magis hideSeat.1 B merginem. - BCF versus est. - BP butientes, ACDEF ebullientes. - 4 Matth. 12, 32. - , B in derosolymam. - Machab. II, 12, 43. T BEF dicta sussiciant. - sic CF; ceteri indisserenter.

773쪽

DE PRAE JUO MORTUORUM. 349 CAPITULUM XL.

De poena Abbatis Corbmae. Tempore schismatis inter Ott0nem et Philippum Reges

R0 man0rum, peregriniis quidam de transmarini Venien partibuS, Selaviniam suam pr0 in quod in illis partibus s0rtissimum est Xponens, in tantum bibit, ut inebriatus a mente Sua alienaretur, si ut mortuum eum aestimarent. Eadem h0ra uetus est spiritus eius ad loea poenarum, Ubi super puteum igneo pereul tectum residere c0nspeXit ipsum principem tenebrarum. Interim inter ceteras anima adduetus est Abbas orbeyae ' , quem ille multum salii tans eum callie igneo 90culium sulphureum ei ministravit. Qui eum bibisset, amoto operculo imissus est in puteum. Peregrinu Ver cum ante limina ius urnalia staret, et talia videndo tremeret, diabolus fortiter clamavit Addueite etiam mihi d0minum illum quilaris Stat qui Ser vestem peregrinati0ni Suae pro Vino Xp0nend inebriatus est. Quo audito peregrinus ad angelum D0mini qui eum adduxerat respiciens, pr0misit quia nunquam inebriaretur, dumm0d illa hora de imminenti perieul liberaret eum. Qui mox ad se reversus, diem et 0ram notavit, rediensque in terram suam, e0dem tempore praedictum Abbatem bisse Ognovit. Ego eundem Abbatem C0l0niae vidi, eratque hom valde saecularis, magis se eonformans militi

quam monach6. NOVICIUS: Qui hie dediti sunt ebrietati, puto quod in inserno male potentur. MONACHUS: De hoc aliud tibi reseram Xemplum.

De poena Γυ lingeri et potu eius. In Di0eces Col0niensi 0n pr0cul a C0l0nia, miles quidam erat n0mine Rudingerus, sic totus deditus' vin0, ut diversarum villarum dedicationes, tantuna pr0pter b0na Vina frequentaret. Hic cum infirniatus moriturus esset, filia eumr0gavit, ut infra triginta dies sibi appareret. Quo respondente, h0 saeiam si poter0, exspiravit. P08t 0rtem vero siliae per

i Corbeia nova, Corvey, abbatia ordinis S. Benedicti DioecesisPaderbornensis, iuxta oppidum Hoxier. - DIIonii l. II. p. b.

774쪽

350 DISTINCTIO DUODECIMA

visum apparenS ait: Ecce praesens sum sicut postulasti P0rtabat enim vas parvum et fictile quod vulgo cruselinum )vocatur in manu sua, in quali in tabernis p0tare solebat.

Dicente silia, pater quid est in vase illo respondit Potus

meus e pice et sulphure consectus. Semper ex illo bibo, nec eum ep0tare Valeo. Sicque disparuit. Et statim intellexit puella, tam ex praecedenti ita quam e poena, m0dicam Vel nullam esse spem salvati0nis eius. Vinum quidem

hic blande ingreditur, sed novissinae mordebit ut 0luber δ). NOVICIUS: Hoc tam in praedicto Abbate quam in Rudin-ger impletum considero. MONACHUS: Selavinia peregriniqui eundem Abbatem in poenis vidit, visionem Satis mirabilem ad mem0riam illi reducit.

CAPITULUM XLII.

De poena sacerdotis propter claviniam peregrini. Ante illud tempus quo occisus est Conradus Episc0pus Hildinshemensis, peregrinus quidam in illa quadam m0riens, Selaviniam suam sacerdoti legavit, animam suam illi 0mmendans. Quam Vestem sacerdos quidem suscepit, sed de animam0diciana curavit. Servi ver sive pueri noctibus se illa tegebant. Non multo post idem sacerdos in ordine nostro laetus est novicius. Nocte quadam in d0rmit0rio iacens et dormiens, per Visionem' raptus est ad loca poenarum. In quibus

maximus erat daem0num concursus et Occursus. Alii animas

adducebant alii adductas suscipiebant alii susceptas t0rmentis debitis immittebant. Magnus illi erat lamor et tumultus, gemitus et planctus. Interim praedictus Episcopus claustris infernalibus praesentatur; sed princeps tenebrarum Voce lugubri praesentantes sic statur Reducite reducite illum; non enim noSter est, innocenter occisus est. Sacerdos talia videns et pavens, post ostium se occultavit. Videns diab0lus praedictam in angulo quodam claviniam, dixit Cuius est vestis illa Resp0nderunt: Saeerdotis illius qui stat post stium. Quam cum a quodam peregrin in eleemosyna' recepisset, nihil beneficii animae illius impendit. Ad quod diabolus: Valde occupati sumus, expediamus n0s statim ab ' ill0.

775쪽

DE PRAEMIO MORTUORUM. 351

Τ0llensque vesten quasi in laetidam atque bullientem laxivam intinxit. De qua cum faciem et collum sacerd0ti percussisset, ille excitatus χrtiter elamavit Adiuvate adiuvate. Quem

eum Signo ostis compescerent, resp0ndit En 0rior, en intendor. Tunc surgentes invenerunt caput eius t0tum inustum;

sicque in infrmit0rium deportaverunt semivivum. Nullam enim secerat de eadem negligentia consessionem. NOVICIUS: Valde terrere debet haec visio illos qui multas habent celesias, et multas quotidie recipiunt eleemosynas, et n0 deserviunt. MONACHUS: Neque n0s sine timore esse debemus. His ergo quae tristia sunt missis, veniamus ad praemia patriae c0elesti S.

CAPITUTUM XLIII.

De gloria Irmentrudis Abbatissae in Dithirgen.

In m0nasteri sanctimonialium qu0dmithirgen dicitur, qu0di Bonnensi divitate situm est, Abbatissa quaedam sui nomine Irmentrudis ). Erat enim Virgo c0rpore, amatrix imo in domo eadem reparatrix disciplinae, et totius norma iustitiae. Cum er0 0ritura esset, passionem Domini oram se legilaciebat; et cum ventum fuisset ad locum illum: In manustila commendo spiritum meum δ' ex multa pietate c0rdis haec verba quae ei ultima suerunt dixit O amantissime virorum. Statimque agonigans, eum Christ et ' in manus Christi spiritum emisit. Quae cum post mortem beatae Aegelinae apparuisset, et illa de statu eius sciscitaretur, resp0ndit: Statim in ipsa hora quando anima mea egressa est de Or-p0re, sui ante Deum. Et illa: Quare 80r0r 0n apparuisti

mihi per h0s triginta dies Resp0ndit bbatissa: Ego sui

in gl0ria, et tu ire reliquias sanetarum Virginum undecim millium eras occupata, nec te Volui impedire. Huius sepultura cuidam sorori diu antequam bbatissa efficeretur, prae- ostensa est. De alia si quidem domo propter suam religi0sitatem ab Episc0po Philippo assumpta suerat, eratque Oror Caesari m0nachi 0stri qu0ndam Abbatis ruiniensis.1 laxi viam. I lixivana P foetidum atque bulliens lixivum CF foetida in aquam atque ulli ntem. Iomil.

ined. Quando cupita nostra lavamus, si laxiva suerit bona et aspera, pSae sordes pulverea quasi in candorem nivis Vertuntur.

776쪽

352 DISTINCTIO DUODECIMA CAPITULUM XLIV.

De gloria sanctimonialis ita Aeetelinae apparuit in sphaera ignea, et de ti/nica sancti David. Haec Aegelina habebat quandam s0rorem spiritualem incongregati0ne, unice dilectam. Quae cum m0ritura SSet, r0gata est a beata egelina ut sibi post 0rtem appareret Qu0d et sedit. Nam cum die quadam staret in ratione Ac- gelina, 0ror desuncta apparens ei in sphaera ignea, et Scitanti de suo Statu, versicut Davidie resp0ndit dicens: Sicut ait lit imi/s, sic vidimus in civitate Domini Dirtutiim, in civitate Dei nostri, et cetera' . Nihilque aliud loquens, oculis eius subtracta est. NOVICIUS: Satis breviter satisque pleniter tam suum praemium quam supernae civitatis gl0riam ostendit. MONACHUS: Cum mortuus esset beatae memoriae David 0naehus haustrensis euius vita signis et Virtutibus valite exstitit illustris, data est praedictae Aegelinae una X tunicis eius. Quam cum propter viri sancti am0rem valde veneraretur, ille quadam die ei apparens diXit Bona 80r0r, tunica mea non est tibi necessaria, sed quidam peceator c0nversus est in Claustro, Gerardus n0mine, 0gnoment0Waseliari, illi des eam. Qu0 et fecit. Sciens hoc frater eius carnalis redericus monaehus noster, partem sibi dari petivit ex eadem tuniea. Quam ille per medium Scindens, partem sibi retinuit, reliquam fratri transmisit. Per quam plurimae sanitates apud n0s saetae sunt. Cum quanta celeritate iust0rum animae coel0s penetrent, adhuc alio tibi a dam exemplo.

CAPITULUM XLV. )

De gloria monachi cuius anima ad instar sagittae fuit ante Deum. Monachus quidam ordinis nostri alteri cuidam m0naehu sibi amiliari p0st 0rtem apparens in gl0ria multa, cum de Statu Su requireretur, resp0ndit: Nunquam sagitta de arcu emissa tam cito volare potuit ad locum destinatum, quam cit anima mea de c0rp0re egressa fuit ante Deum. Nec

1 Psal. 47, 9. - plene. moniti. IV. p. 194s valde pleniter et excellenter. - Ilomit. I. p. 127.

777쪽

DE PRAEMIO MORTUORUM. 353

mirum. Quadraginta enim annis in isto in ordine Servierat, ad instar sagittae multo salubriter vulnerans exempl0 reetae conversati0niS, pennis Sublevatus c0ntemplationis. In sagitta tria sunt, lignum, pennae, errum. In ligno propter ruetum exprimitur boni operis plenitudo per pennas, gemina id est Dei et pr0ximi dileetio in ferro quod acutum est, Xtrema c0mpunctio. 0ta qu0d sagitta n0n recte ducitur, nisi sit pennata, neque pervenire potest ad 0eum destinatum. Sic anima etiam si uerit innumeris peribus b0nis, id est de genere b0n0rum, bene decorata, et serr acutissimi d0loris timore peccatorum asseeta, nunquam tamen sine alis caritatis

ad locum perveniet aeternae quietis. De 0 loco David didit in Psalmo: Quis dabit mihi pennas sicit columbae, et Dolabo, et requiescam NOVICIUS: Saepe in peei columbae iustorum animae leguntur c0elos penetrasse. MONACHUS: Verum dicis; nam et unum exemplum recentiori tem-p0re gestum, de hoc tibi reseram.

CAPITULO XLVI.

De se lare cuius anima in specie columbae assumpta rat. In civitate B0nnensi quaedam in elusa erat habitans, religi08 satis atque devota. Haec cum nosti quadam rimulis cellae suae splend0rem immitti erneret, et diem esse putaret, territa pr0pter horas nondum dictas, surrexit, senestram VerSus imiterium aperuit; et ecce iuxta caput sepulchri cuiusdam seliolaris recenter illuc sepulti, miri decoris seminam stare c0nspeXit. Gloria corporis eius eandem lucem creaverat. Stabat et columba nivea super tumulum, quam illa rapiens misit in sinum suum. Inclusa ver liel iam intelligeret quae e8Set, tamen cum reverentia quaenam flaret requisivit. Cui illa: Ego sum mater Christi, et animam seliolaris huius qui Vere martyr est t0llere Veni. Revera seli0lares si inn0center vivunt, et libenter discunt, martyres sunt. Qu0d si postea artes d0etas in caritate, maxime in Dei Servitio exercuerint, magnam e hoe mercedem c0nsequentur. De hoc audias exemplum.1 Psal 54, T.

778쪽

354 DISTINCTIO DUODECIMA

CAPITULUM XLVII.

De manu scriptoris in Arinsburgh. In Arinsburgh monasteri ordinis Praemonstratensii , sicut audivi a quodam sacerd0tu eiusdem congregationis, seriptor quidam erat Ricliardus n0mine Anglicus nati0ne Hieplurimos libr0s in eodem coenobio manu pr0pria e0nscripserat, mercedem sui laboris praest0lans in eoelis. Hic cum suisset deiunctus, et in loco n0tabili sepultus, post viginti ann0 tumba eius aperta, manu eius deXtera tam integra et tam vividaeSt reperta ac Si recenter de corpore animato fuisset praecisa' . Reliqua caro in pulverem redacta fuit. In testim0nium tanti miraculi manus eadem usque hodie in monasterio reserVatur. Bene erat manus huius seriptoris pennata, id est opus eius caritate inlarmatum. NOVICIUS: Satis Deus ostendit in instrumento, quanta fuerit merces laboris in e0elo.

MONACHUS: Audi aliud. CAPITULUM XLVIII.

De odore magistri Petri Cantoris. Magister Petrus Cant0 Parisiensis verbo, vita et Xemplo multos aedificaverat. Hic in F0ntennella' domo ordinis nostri laetus novicius, infra annum probati0nis deiunctus est, et in Capitulo sepultus. Cumque postea neeessitate aedificiorum corpus eius esset transferendum, aperto sepuletir tam magnus et tam suavissimus ex illo dor esserbuit, ut nares omnium illius flagrantia reficerentur. Od0 ille signum erat eximiae eius doctrinae, cuius mercedem receperat in c0el0. Quantum Ver gratiae, quantumve gl0riae do et0re sive praedicatores post hanc vitam mereantur, Subsequens Sermo declarat j. 1 B Arins berg, P Arnis berg, CFormis berg. Intelligit

auctor, ut puto, coenobium Arnsburg, prope urbem Rintelli situm.

tenella, R Ponten et Ia Petrus actus est novicius in coenobio Long-Pont, quod sui prope urbem Soissons. - D sermo subsequens declarabit.

779쪽

DE PRAEMIO MORTUORUM. 355

CAPITULUM XLIX.

De praedicatore ordinis Praemonstratensis. Sacerd0ti cuidam ordinis Praem0nstratensis in hac quae modo sui expediti0ne, praeceptum erat eontra Sarracenos crucem praedicare. Cumque in ipsa praedicatione corporali molestia laetus, h0minem dep0neret, cuidam Soci Su 90St mortem apparuit. Quem eum ille interr0gasset, qu0m0d haberet, vel si aliquid' molestiae moriens pertulisset, respondit: Videbatur mihi poena mea satis longa. Cumque m0rerer,n0ny nisi daemones circa me vidi, qui animam egredientem c0eperunt abducere. Ex quibus unus dixit: Nunquam bene Servasti prosessionem tuam, neque obedientiam Abbati tuo pr0missam. Et subiunxit statim alter Nunquam praedicasti sincere Dominum tuum, id est gratis. Et intellexi statim accusante c0nscientia, quia uterque Verum dixisset. Cumque in hunc modum diversi diversa contra me pr0ponerent, et ego iam positus suissem in desperatione ), eo quod n0 esset

qui pr0 me resp0nderet, maXime cum circumspiciens, neque beatam Dei Genitricem, neque aliquem angelorum, Sive aliorum sanetorum Vidissem, este Christus adveniens, manu tenuit me dicens: Sequere me, quia tu praedicasti me. 0X turba omnis spirituum illorum immundorum disparuit ad instar sumi, et ego Christum secutus sum ad gloriam. Nullam enim aliam 90enam excepto illo terrore passus sum. His etiam qui libenter orant, reseram exemplum Satis incentivum.

CAPITULUM L.

De cive in cuius cruribus scriptum erat Ave Maria. Civis quidam C0l0niensis habebat illam consuetudinem, ut

qu0tiens solus esset Semper raret. Eundo ad ecclesiam sive redeundo, vel in uria sua deambulando, angelieam maxime ruminabat salutationem. Qui cum m0rtuus 88et, cuidam

nepti suae in habitu splendid apparebat. In qu0, maXime tamen in caligis et in ' caletis, seriptum ' erat per totum, VerSiculus De Maria gratia plena, et cetera. Quia ut dixi

eundem versiculum deambulando requentaverat, cruribus eius 1 B quid. - nil. I BD desperationem. - 4 in Om BC. - CF scriptus.

780쪽

356 DISTINCTIO DUODECIMA

et pedibus crebrius inscriptus apparebat. Ex his quae dicta sunt colligitur, quod sicut Deus secundum qualitatem et m0dum punit peccatum, ita remunerat et meritum, maxime in illis membris ostendens signum gloriae, per quae illa meretur. NOVICIUS: Unde est qu0 humana natura tantum abh0rret mortem, cum tanta sit ei a Deo gl0ria praeparati MONACHUS: Ipse ex gloriae esus Christus Deus et h0m0, in tantum Seeundum sensualitatem m0rtem abliorruit, ut timore illius sanguinem sudaret. Anima naturaliter appetit esse inc0rp0re, nec potest ab illo separari sine magna acerbitate.

De converso qui dixit pectus suum quasi lapide azimo

premi cum moreretur.

te hoc quadriennium cum Prior quidam de ordine Regularium in quadam curte m0nasterii sui hospites collegisset, et iam mensa esset praeparata, ipse tant 80p0re c0epit λfici, ut nisi eius dormiret moreretur. Qui cum in lecto se reclinaSset, o quidam eius conversus qui alteri grangiae praeerat, d0rmitanti assuit distens Domine cum licentia vestra vad0. Et ille Quo vadis Respondit conversus Ad Deum Vad0, quia m0rtuus sum in hac 0ra. Et Pri0r: Cum multi persecti viri transeant per purgatorium, quid est qu0 tu tam abs0hite diei te statim esse iturum ad Deum Ad quod ille respondit Habebam consuetudinem ut quotiens transirem coram crucisX0, hane dicerem rationem Domine per illam

amaritudinem quam sustinuisti propter me in cruce, maXime quando anima tua egressa est de corpore tu0, miserere animae meae in egressu suo. Et exaudivit orati0nem meam

Dominus, meique misertus est. Et dixit Pri0r: Qu0m0dosuit tibi m0rienti Respondit: Videbatur mihi in ag0nia, quod t0tus mundus esset lapis unus, et premeret pectu meum. NOVICIUS: Verba huius c0nversi illis concordant qui dicunt nullam p0enam in h0 mundo ' amariorem separati0nec0rp0ris et animae. MONACHUS: Sicut alibi dixi, de incertis n0n aude iudicare. Set enim qu0 viri persecti pr0pter vitam futuram quand0que valde ardenter desiderant 0r

tema

i DF ad esse.

SEARCH

MENU NAVIGATION