Caii Caelii Sedulii, Belisarii, Liberii, Honorii, Aviti, Prosperi, Aratoris, Lactantii et Dracontii opera

161쪽

v. 316. POEMAΤUM LIB. ΙΙΙ. 51 Tum tristes morbi, et varii subiere dolores, Et corrupta salis dira pinguedine ellus Lethali quaedam sussudit germina Succo.

Inde truces saevire serae , dudumque timentes Excitat ad pugnam tum primum conscia virtus, Reddit et armalas unguis, dens, ungula , cornu. Ipsa etiam leges ruperunt tunc elementa, Et violare idem mortalibus Omnia certant. Inflatur veniis pelagus , volvuntur et undae, Excitusque novum turgescit pontus in aestum. Tunc primum tectis letra caligine coelis

Ingratos hominum castigatura labores, randineos pavidis suderunt nubila nimbos, Atque polus discors invidit germina terris. Quin magis ipsa sibi tellus adversa negavit,

Seminis excepti vertens me Di ila nitorem.

Haec gemini primum Senserunt tunc protoplasti Posterilas nam quanta serat dispendia rerum, Non cui vel centum linguae, vel ferrea vox est, Enumerare queat nec si quem Mantua misit

Maeoniusve canant diverSa voce poetae.

Quis tales reserat motus quis denique sando

Evolvat tolos , qui volvunt secuta , fluctus' Arma fremunt, crebra qualitur formidine mundus, Funditur irriguus sanguis , majorque Sititur. Quid dicam celsas praeclaris coetibus urbes

In deserta darid populos populante ruina Dispergi, et lacerum vacuari partibus orbem Servilio subdi dominos, famulosque vicissim Praeferri dominis, et belli sorte perire,

162쪽

152 D. v. 34 6. Sors generis claro quondam quos sanguine misit 'At si sorte brevi requiescant tempore bella Legibus armatas surere in certamina lites Jus anceps pugnare soro , quo jurgia fratrum Non levius votis seriunt, quam radia telis Sed quis vota notet, clament cum lacta nocentum' Quis fraudes et surta gema gaudente rapina pQuisve minora fleat stringi nec maxima POSSunt.

Inde minora tamen , si summis uncta notentur Nam per se nullum facinus sub judice parvum est. Nec reser cunctas percurri carmine causas

Hoc parvo sermone loquar post damna priorum Nil superesse mali, quod tion vel perpetret Orbis, Vel toleret, plenus scelerum , pariterque laborum, In casu discrimen habens, et crimen in actu. Sed tu , Christe potens, cui semper Parcere promP-

Tu sigulus marsam potis es Separare caducam Et confracta diu resolutaque ingere ASB. Qui dudum multo latitantem pulvere drachmam Invenis accensis verbi virtute lucernis. Linquentem caulas, turpique errore agantem, Pastor ovem celeri dignatus quaerere greSSu, Subvehis, utque suo gaudens reddatur ovili,

Sarcina sit quae cura fuit. Sic silius ille

Iunior, exhaustos postquam dispersit acervos Vitaque consumpto mutata est prodiga cenSu, Turpia porcorum digne convivia SectanS,

Optavi siliquis compleri vilibus alvum Donec saeva tam es longo discrimine victum

163쪽

Cogeretissens tandem e reddere patri, Consessuruique reum laxat crimine solvi. Denique prostratum mitis pater allevat ultro Et trepidum blanda solatur voce pudorem. Ornatus reduci vestis dat prima secundos, Laetaque sollemnis celebrat convivia coetus, Quod rediviva suis quodam de funere proles Surgat, et orbato redeant nova lumina patri. At tu , praepollens hominum rerumque creator, Quanquam cuncta velis sidae constare saluti, Nulla tamen pateris nostro dispendia morti S, Nec quoquam pereunte tuis contingere damnum Divitiis poterit nescis decrescere , neSci SAugeri, et pleno perstat tibi gloria regno. Sed famulis tu redde tuis quod perdidit Adam

Quodque tulit priinum vitiatae stirpis origo, Ortu restituat melior jam vita secundo. Sorduerit nimium lacero circumdata peplos Orma vetus, Scissam ponens cum crimine vestem,'

Pallia prima paler redeunti porrige proli. Seminecem quondam miserans qui forte repertum Projectumque via, quem saevi caede latrones Impositis cuncto spoliarant tegmine plagis.

Sed tu, sancte , iam sumpto dum corpore Currix, Invenis allisum , nec praeteris: in super aegrum Jument carnis propriae Sub tecta reportaS.

Nos fuimus quondam rabido data praeda furori. Sed si nunc medico tercurrat vulnera Otu Gratia producens Oleum , sapientia vinum Commendet stabulo Samaritidis extera cura,

164쪽

154. ALC. ED A IΤI POEMATUM LIB. 1H. v. 4 o S. Pelletur validus medicato corpore languor. Suscipe, qui non vis moriendi crescere causa , Quos consessa tibi gemitus pia pectora undunt. Ut quondam tecum , passur Sub tempore carniS, Proximus immani dependens stipite praedo , Quem non culpa tibi similem sed poena tenebat: Ille lamen nexus membris , nec corde ligato Et si confixas clavis extendere palmaS Non potuit, liber mentem cum voce tetendit. Sicque reus scelerum dum digna piacula pendit, Martyrium de morte rapit; cui sine sagaci Maxima cura suit tales non perdere poena , Praeripuit scandens aditum, coeloque levandus Ardua sublimi tenuit compendia saltu. Porrige sic nobis celsam, pater incise , dextram. Nos quoque perpetuae conquirat vita saluti,

Atque profanati deceptis fraude latronis,

Ceu tibi compasso miserans succurre latroni.

Livida quos hostis paradiso depulit ira,

Fortior antiquae reddat tua gratia sedi.

165쪽

INFECTUM quondam vitiis concordibus Orbem, Legitimumque nefas laxata morte piatum Diluvio repetam raedio quo fabula mendax icturos lapides mundum sparsisse per amplum Deucaliona refert, duruin genus unde resumpti Descendant homines, cunctisque laboribus apti Saxea per duram monstrent primordia mentem. Sed veri compos, fluctus nunc prosequar illos, Per quos immissus rebus vix pene creatis

Lactentem velox praevenit terminus orbem. Extulerat mortale genus crudelibus ausis

Ingentes animos licitum quod cuique liberet Credidit, et propria valuit pro lege voluntas. Jus adeo nullum, sic nil distare putatum Fasque nefasque inter recti custodia nusquam Non judex, non testis erat, non denique rector, Arbiter aut morum, vel qui suaderet honestum,

166쪽

Nec meritis sed mole potens, qui sortior esset Hic melior sibimet, sed se censore , Placebat. Sic hominum vitam brutorum more tenebat Molibus addicens mens inclinata ferinis.

Sanguine potu erat, caeSorum viscera paSSin Indomitis laceras praebebant saucibus ScaS. Insuper et quadrupes , propria qui morte necatur Saevior aut certe quem vincens bestia cepit, Pastus erat, quem nulla fides, lex nulla vetabat. Ut vero pecorum ritu permisSa voluptaS,

Et diffusa palam ruplis lascivia frenis,

Luxuriaeque forum, atque obsceni nundina mundi Ferveret, castoria non est dicere cantu.

Talibus ac tantis hominum gens improba gestis

Silvestres animos, naturae laedere rupto,

Induerat, pulsaque simul ratione furebat, Et deserta jacens domini coelestis imago Omne decus mentis turpi dejecerat actu. Haud secus ac pulchri cum sertilis area campi, Quam succisa dedit purgato robore silva, Dum colitur, justo paret secunda labori, Subjicitur astris , respondet frugibus ac Se Servat composito ruralis gratia vultu. Agricola oblitus si brachia sorte remisit,

Laxavitque manus . sessoque quievit aratro

Pigrescit primum durato cespite tellus, Mox rudibus ramis atque aspera palmite crebro Disciplinatos dissuescit promere fructuS, Essundit frutices varios, silvamque minatur

167쪽

Quam si nec sera succisor salce repurget,

Non am virgultis, Sed denso stipite lucus Texitur, et steriles dissundit in aera frondes

Donec conclusa ramis currentibus umbra,

Mox opportunae depulso Sole tenebrae Jam secura seras invitent credere lustra. Taliter humani generis , non ordine recto Perdita mandatur jam post primordia legis In pravum labens paulatim vita tetendit. Proficiens pejore via , constantior ipso Jam paribus studiis nutriti criminis usu. Et tamen auctorem vitii, culpaeque magistrum Doctior errorum , lapsuque peritior omni, Succiduae prolis crescens audacia vicit. t fluvius p rva primum diffusus ab urna Perspicuum leni promit cum gurgite sontem Tramite quem summo facili transmittere saltu Ouisque potest, mox irriguo deduclus ab ortu iribus augetur subitis, ripasque retrorSum Pellens, crescentes tendit per plana liquores, Occupat et spatium, pereuntique imminet arvo Tum circumstis os vicinis vallibus amnes Sorbet praeteriens, externasque incipit undas Augmento finire suo , mixtasque sub uno Nomine, corrasis dissus gurgite terris Cum trabibus, stabulisque boum, lustrisque serarum, Saevior accessu , longoque furore politus, Tandem desistens pelagi ransportat in undas. Hos inter motus, similisque ad turbinis instar, Humanum villis ibat genus et tamen ipsai .

168쪽

Longior insanas mentes dissolverat pelas. Contenos novies crebro cum duceret annos Vita tenax , lani suspensi tempore lethi Nullus terror erat Sors si queri Sera tulisset, Ceu qui nec alias fuerit, nunquamque levandus Mori putabatur sic cunctis nulla suturi Spes inerat, solusque sibi undaverat omnem Sensibus in caecis periturus mundu amorem. Tempore quin etiam peccatrix erra sub ipso diutribat et vos immania monstra gigantes. Nec tamen es sari licitum quo semine cret OS. Communem cunctis ortum de matre ferebant,

Qui genus, unde patres , prohibent arcana saleri. Si speciem quaeras, humani corporis ills Plus vultus , quam Orma fuit sic linea membris Conveniens hominem monstrabat, dissona molem. Quam propter deinceps commentis raecia sciis Dedecus insandum massis informibus auxit,

Et portentosis descripsit corpora membris :Ρube tenus quod forma viris, cum corporis ima Supplerent vasti mixto pro crure draconeS. Artus semihontinum patulis qui faucibus atri

Ferrent, et vers praeberent Vertice gressus.

Tunc etiam solitos, jusso terrore lonanti, Blasphemis coelo convitia mi flere plantis, Mordacesque pedes motu fremuisse veneni.

His similes mendax Phlegrae fabula belli

Excussas finxi jecisse per aera rupes Pro letis spatiosa manus quod turbine montes Sparserit, et missus coelum quassaverit arvi S.

169쪽

v. o 7. POEM A TUM a IJ V. icis Udec sunt priscorum qu e de terrore gigantum Carmine menti lori rati cecinere poetae. Et tamen audaci voluit contendere pugna

Quisque rebellis erat; qui cum confligere telis

Non potuit, saevis concepit pretidia votis. Montibus impositos fas non est credere monteS,

Hoc tamen et deinceps illos tentasse putabo Qui coctos aleres , lentoque bitumine uncto , In sublime ali manibus sic posse superbis

Sus lolli, et celsas in sidera surgere moles Cum ureret Ortale genus , casSoque labore Irrita transcensis ementa in serret in altum Nubibus, et refugum sequeretur machina caelum,

Non prius absistens , subitas discordia linguas

Quam daret, et varius confunderet Omnia Sermo. Hinc sparsum foedus , scissa sic lege loquendi Consensum scelerum turbata si a perbia rupit, Dum se quis lue suis , Possit quae noscere , verbis Aggregat, atque novas equitur gen qu eque loquelas. Sic interrupti e perierunt culmina maSSίν, Essectuque carens cessavit in Di here turris.

Πω post diluvium. Nam quantas tempore prisco Pressa gigantea tellus produxerit arces Atque lacessitis contemplum immiserit astris, Abstergente Deo sat nostra silentia damnant. Cernebat patiens jam dudum insano fremerales

Terrarum populos hominum rerumque creator, Exspectans si quem varii consorii mundi Lin litentem melior ut Oneat resipiscere cura. Sed conjuratus postquam percuirere coe Plum

170쪽

16o Tra v. 137. Perditionis iter statuit, sensuuique Per omne nobi inuit victor peccati insignia mundus Nec revocare gradum quisquam , gressumque reserrcPraecipit jam mente potest, exhorruit auctor, Poenituitque , videns totum quod secerit orbem. Tum tales tonuisse minas commotus ab alto Fertur, et excitas laxasse his vocibus iras. o nullis at thracia bonis mussisque repreSsa Legibus , antiquo tantum submissa draconi, Essera gens hominum , ducto corruptior aevo. Non Evam cecidisse sat est, transcenditur omni

Inventor lethi lapsura nec sufficit illud, Vicit inexpertum quod serpens pristinus Adam.

Non contenta suo foedari vita parente Assectat moriem propria virtute mereri. Exspectasse diu non prosuit; insuper onme Concessum veniae rapuerunt crimina tempus.

Iam nimium longas patientia presserit iras Vindictae jam empus adest. Non ulmina coelo

Flammeus ardor aget bast nec cedet hiatu Quae premitur nimio succumbens terra tumultu

Sed sordens vitiis fluctu delebitur orbis.

Ad chaos an liquum species mundana recurrat, Inque suas redeant undarum pondera edes.

Arida decedat lymphis , rursusque SepuliaS Terrarum species insorini contegat humor. Haec clades vivis , carnique hic terminus esto. Sic pater aeternus disponens funera rerum Diluvium dextra terras vibrabat in omnes. Interea pleno vivebat justus in orbe