장음표시 사용
71쪽
inutilis est; ut ne postea quidem convalescat, si res promisaa in eum statum purvenerit , a
quo incipere stipulatio potuisset ; puta si res sacra, vel religiosa poMmodum fiat prophana, aut publica. fiat privata s. a. in3t. h. tri. Qui p. pe inspioitur aempus. quo res in stipulat*m deducta morit, non sutura Mntatio; et
. g. 4. Similitor iputilis est supui uio . Mquis rem suam dari Mipui tua sueriι quia res, quae anto alleuius est amplius ejus fieri non potest . d. s. s. - 8 3. P de pector. obligat.
Pretium tamen mi nostrae utiliter stipulamur. ut ipsa res nostra sub eonditivm . si nostra esse desierit, Ieg: a I. F eod. quia non e t con trε Ius expectare, quod res. gux Doum est, nostra esερ desinat; oum vix unquam o Pa xetur aes eo consilio, ut Perpetuo nostra sit.
s. Item ratione rei in stipulatione deductae . inutilis est stipullatis , cum quis alium daturum, secturumve promimrit; veluti, si spondeat , Titium quinque aureos daturum. f. 3
inu. h. sit. Cum enim factum Hienum non litin Potestate Promissoris . res , quae in stipula tionem deducitur. videtur quodammodo extrRCommercium contrahentiam posita. Si tamen
mat, spoponderit, utilis erit alipulatio; tunc enim non alienuta. sed suum factum Promi-
72쪽
videtur, ac propterea tenetur ex hujusmodi promissione ad interesse , prout in aliis
faciendi obligationibus si) . 3 6 Propter defectum causae efficientis,
inutilis est stipulatio, quoties alteri εti puletur,4. inst h. tit. iuventae enim sunt stipulati nos ad hoc, ut unusquisque acquirat sibi, quod sua interest; caeterum ut alii detur, nihil interest stipulatoris . I 8. inst. eod. Sed si quis stipuletur alii, cum eius interesset, pla cuit, stipulationem valere, g. I9. eod. qui utunc non alteri, sed si hi ipsi obligationem , actionemque stipulator , ratione Sui intere 'se , uC-quirit leg. I 18. de verb. Obligat. Hinc siquis procuratori suo stipulatias fuerit ; vel si nos ei, cui stipulati sumus, jam ante ea dure obligati sumus; utilis erit stipulatio, d. f. I9. lay. 38. g. 2 O. et Seqq. J. eod. Quod etiam obtinet, si poena huic stipulationi apposita sit, d. g. I 8. veluti, Sempronio dabis fundum , et
nisi dederis, mihi dabis centum ' Ceterum apud nos iu vim Stat . FIorent. lib. 2. Rub. 39. alius pro alio stipulari potest , nam ex eo Statuto actio quaecumque per alium stipulantem acquis Titur etiam absenti , et ignoranti , Liburnen. mandati diei Ir. Julii Ir64. cor. Montortii R lat. g. 23. et Seqq.
g. r. Plane si quis ita stipulatur , mihi
aut Sempronio centum dare spondes.' utilis est
stipulatio , d. g. 4. inst. h. tit. Sed obligatio
73쪽
et mihi duntaxat.acquiritur et persona Sempronii non obligationis, sed solutionis tantum causa adiecta censetur; hoc est, ut promissor mihi soli Ait obligatus , sed solvere etiam Sein Pronio, me invito possit, r. f. I. V. de
conStitui. Pecm. Pecunda autem. Sempronio soluta, ego stipulator Rdversus Sempronium mandati alaionem habes , d. g. 4. vers. sed ille adverstis. Sempronio enim solutionis causa Mdjecto tacito mandasse videor, ut pecuniam a promissore acciperet, Ly. I 3I. f. I. V de verbor. obli at. Si vero stipulatio non alternative, Eed copulativo concipitur, ita nimirum, mihi et Titio dare centum spondes ' non nisi ad quin quaginta actionem habeo ; nam stipulatio ista pro parte mea tantum est utilis , respectu a tem Titii inutilis. eod. q. g. 8. Similiter ob qualitatem personarum contrahentium , idntilis est stipulatio ab iis fa-da , qui ex quovis gliqumntractu obligari nequeunt, ni sunt furi OSi, mentecapti, prodigi, insantcs. Porro furiosus φΠFlvm Negocium re- .cta gerit, Neqns quo Obligctur, nec quo obliogationem sibi acquirat , I. 8. inst. L tiit. At prodigus stipulando, vel aliter contrahendo si-hi acquirere potest, licet promittendo non obligetur, leg. 6. F. de verb obligat. Idem in pupillo obtinet; nam alium sibi obligare , etiam sine tutoris auctoritate potest; si vero ipse .bligetur, tutoris auctoritas neceasaria Ost, s. v.
74쪽
bist. h. ist. qua de re dictvin lib. t. tit. de auctor. tui. g. 9. Natum quoque , et surdum nec stiis nutari . nec promittere posse, palam est g. v.
nsi. h. tit . quia ad stipulationis substantiam raecise verba tam respondentis, quam interrogantis requiruntur, leg. I E. V. de verbor. obligat. et is, qua stipulatur, audiro debet verba promittentis, ut sciat an sibi congruenter ro sponsum sit, et is, qui promittit, verba εtipulantis audire debet , ut congruenter respondere possit , d. g. ii legi I. g. rιlt. Id-Jue deo verum est , ut ne scriptura quidem inter istas personas stipulatio contrahi queat :uon enim sufficit ad hanc obligationem constituenda in , per literas aut interrogari, aut re spondere, sed verba utrinquE intervonire , et lingua nuncupari necesse est; d. IS. I. in pr. Io. Devique ratione formae inutilis est stipulatio, si ad interrDgata apte, et Congrilenter non respondeatur. Variis autem casibus dieitnr quis ad ea, quae interrogatus fuerit, non zongruo respondere ; velivi , si ego stipulersundum Thusculanum, tu rem aliam promit-trs; aut si pure stipuler , tu gub conditione promittas, vel vice versa; aut si ego in diem, tu praesenti dic, g. 5. ivst. li: tit. Quibus ca-athas vitiatur stipulatio, quia interrogatio, et Tesyonsio inter so non conveniunt; sed si stipui et tori illico placuerit diversitas reεponsionis, alia stipulatio contractae esse Videtur.
q. II. Si quis viginti a te dari stipuletur,
75쪽
tu decem promittas, recto inutilis pronunciatu stipulatio ab Iustiniano d. g s. ad tot im scilicet stipulationis conceptionem quod attinet; sed tamen pro parte conservatur, et valida es, quatenus nimirum responsum est ad decem , quae in viginti insunt, leg. I. g. 4. .s de Verι
obligat. Et sane minorem summam semper inesse maiori, ex communi et naturali sensu con
g. Ia. Item ratione sermae , quae a legi data est stipulationi , ea inter absentes con cepta, inutilis est , g Ia. inst. h. tit. Addi: autem hic Ioeperator; promissorem non aiidien dum esse, si ex eo, quod absens fuerit, inurtilem esse stipulationem contendat ; cum iit strumento, sive scripturae, in qua stipulati. continetur, tandiu inhaeredum , et standum sit quoad manifestissimis probationibus . vel pirscriotaram, vel per testes undique idoneos, et omni exceptione maiores promissor ostenderit, toto illo die . quo consectum est instrumentum, sese , vel adversarium suum aliis in locis su isso . Idem ait Iustinianus in lem optimam I vicod. de contrah. et commit. stipulat. 3. Si quis post mortem suam sibi dari stipulabatur ; vel vice versa, si post mar tem suam se daturum promittebat , hanc ilia Pulationem veterest, ad verba attendentes, im Possibilem , ac moindo inutile in esse ceasebant . Eadem ratione inutilis visa fuit vaerb
76쪽
bus et haec stipulatio: pridie quam moriar; vel pridie quam morieris dabis, aut scies' Sed Justinianus hujusmodi stipulationes valero constituit , leg. II. cod. eod. g. 13. inSt. h. tit. ut ex eis det heres promissoris , vel accipiet heres stipulatoris . Nam in stipulati nibus , ut et in aliis contractibus, magis voluntas, et consensus contrahentium , quam ver- horum , et sormularum subtilitas, vel scrupolositas, spectari debet. Ita autem stipulatio concepta , veluti , si Titius dicat ; cum moriar , dare spondes δ vel cunn, morieris ' et apud vo- teres nil lis erat, et nano valet. Item post mortem alterius recte stipulamur, I. I s. ἰnst. eod. . g. I 4. Insuper Juru veteri improbatae erant stipalationes praeposterae , vel hoc modo , aut simili concaptae; st navis cras venerct, hodie dare spondes ' Quoniam huiusmodi conceptiones visae suerunt sutiles, et manifestam contradictionem implicantes ; eum qui ita stipulatur, dationem vult eventum conditionis praecedere, et sic ante conditionis eventum oriri obligationem, quod est praeposterum: nam recto O dino prius ut conditio existat, et posterius obligatio necesso est. Verum Iustinianus omnes huius generis stipulationes valere statuit; hoc tamen temperamento, ut exactio uεque ad diei , aut conditionis oventum differatur, ut si praesentis temporis mentio facta non sit 3. I .inot. h. tit. IV. A5. in An. cod. de testament.
77쪽
gat. In nostris Τribunalibus Judicatum, quod
si tantum apposita sit Clausula, de ratho a lias de proprio, promittens fucisim alienum regulariter factis diligentiis remanet liberatus, Senen. Pecuniaria Super promissione de ratho. diei I 6. Iulii I746. cor. Luci. Secus vero, si adduntur aliae magis praegnantes Hausulae; quibus appareat promittentem se praeciso ad factum alienum teneri voluisse ; nam tunc faciendo possibilia non excusatur, sed tenUtur do proprio ad praestandum Interesse, d. decis. n. I 4. et I s. Vide quoque ad mater. ejusd. Rotae decis. in Aretina, praetensa rela vationis dotis anni cor. Calvani pag. s. g. haud relevante, et is Florentina praeten-εa venditionis , et fidei commissi diei I 2. Septembr. pag. s. g. e33endo POi, et seqq.' cor. Berit Relat. ' a) Quoties plures res una stipulatione com prehenduntur, εi promissor una a bis, vel qua, lam daturum se spoponderit; obligatio in iis, pro quibus spoponderit, contrahitur g Il. inst. h. tis. In illis persecta. est stipulatio , cmn interrogationis, et responsione ConStet: reliquarum vero rei urn stipulationes non valent, cum sint impersectae; hR
78쪽
hent etenim interrogationem , sed non responsionem . Nec movet quod una videatur stipulatio Plures res complectens, aciproinde inutilis, Propterea quod responsio cum interrogatione non omnino conveniat. Nam verbis, quibus concepta est stipulatio, non una , sed plures stipulationes continentur , leg. 29. de verbor. ObligaticΠ. ex quibus una , ad quam est responsum , persecta est,
ideoque utilis; reliquae sunt inutiles. Siquidem in stipulationibus , quae divisionem recipere possunt, utilis per inutilem vitiari non debet, IS. I. g. s. f. eod. Porro si ad plures res. una stipulatione ComprehenSas, promissor simpliciter respondeat, promitto, Vel dare spondeo: Propter Omnes tenetur, d. g.
De Fide iussoribus. g i. Cum fide iussionis obligatio mediante stipulacro contrahatur, ideo sequitur nunc de fideiussoribus dicendum. Fideiussor hic proprie appellatur ille, qui interposita stipulati ne , ad maiorem creditoris securitatem , pro principali aebitore. ita se obstringit, ut obligatio principalis nihilominus duret, salvaque maneat, argum. princ. inst. h. tit. Qui et sponsor
79쪽
maxime a veteribus, et in Jurci nostro adpromissor vocatur, leg. s. 3, 2 V. de verbor . obligat leg. 43. V, de 3olui. Distinguitur itaque
.sideiussor a mandatore, pecunia constituta Reo, et expromissore . Mandator enim est, euius
mandatu quis pecuniam credit certae personae , quod fit nudo consensu, leg. I a. f. I . Τmandat. Pecuniae constitutae Beus , qui pecuniaci debitam se soluturum constituit nudo pacto, k3. II. g. l. V de conSt. pecun. Expromissor vero est, qui alterius obligationem novando in se subcipit, adeoque liberato principali debitore, se ipse obligat. 3 3. inst. tit.
quib. mia. Obligat. toll. Hodie vero inter constitutum . et fideiussionem nihil interest , cum moribub nostris aeque per pactum. ac per stipulationem fideiussio pro alio. fiat ; postquam placuit non minus ex pacto, quam ex contra- actionem nascis. a. omnes sideiubere possunt, qui stipulari, et obligari possunt , l . aeq. h. tit. It quo fideiubendo obligari nequeunt suriosi, mentecapti, prodigi, inlantes, muti et surdi, pupilli, et minores. sino tutorum auraritate, vel curatorum consensu. g. r. 8. 9. inst. de inuici. atipulat. pr. inst. de aussi tutor. l . 6. F. deverb. Obligat. Item seminae nec pro extraneis, nec Pro viris suis intercedere possunt in vim Senatusconsulti Velleiani, tot. tit. 1, ad SC. Velle n. no Pel. I 34. cap. 8. auth. di qua multar
80쪽
eod. eod. Huiusce autem Senatusconfesti benes.ficio mulier renunciare valet, Iuxta magis Cominmunem fiententiam si). g. 3. Fideiussor accedere potest in omnibus obligationibus, non solum principalibus, sed etiam accessoriis, g. I. i t. h. iii l . I.
a. et 8. II eod Excipitur tantum obligatio,
qua tenetur malitus ad dotem soluto matrimonio uxori restituendam, pro qua fideiussorem exigi, aut accipi ius commune vetat; De Causa dissidii inter coniuges praebeatur, I y. I. et 2. coci ne fidelius. dot. dent. Sed a Statuto Plorentino lib. 2 Rub. 6 I. cautum est, ut fideiussor valido dari possit etiam pro dote con-
I. 4. Nil vero interest, utrum mere Civilis , an mere naturalis sit obligatio, cui adjicitur fideiussor, eam enim aequo munit, ac firmat Rccessione sua, d. I. inst. h. tit. Si
tamen obligatio in totum improbata sit Iaro civili, aut praetorio, tunc fideiu,sio non tenet, Iaeg. 8. 3 I. et seqq. Ieg. I 6. f. F. de Verb. obligat. Hinc si pro eo, quod prodigus Promi sit, sideiussor intervenerit, neci ipso conveniri Potirit, leg. 6. J. eod. Contra quando fideius. For pro pupillo, sine tutoris auctoritate pr mittente, intercedit, efficaciter potest conveniri ; quamvis principalis debitor actione pulsarin0u POSsit, lag. I 27. J. eod. neci obstat, quod