장음표시 사용
51쪽
sceptum &ipsius patrui nomine decoraistum, e vita adhuc; infantu Iuni sublatum fuisse afflictabatur; At minime doluit Ra-bertus; imo resipondit, quod prae morte lutius, sicuti in dii cessu filiorum sui germa
ni fratris egerat, nec minimas guttas la icrymarum. & doloris effundere posset, ii cet conaretur et Sed quide in lacrymas gaudij, & laetitiae cum ferme sciret eos ad Supremas Beatorum sedes peruenisse, ac fulsile lucratos tam cito bonurn illud , de quo ipse pene septuaginta nouem annorum lλ- horibus defatigatus minime erat securus. Scriptit tandem Roberto Camilla Bellar mina germana Soror, ae pri coni unctionci& beneuolentia pre citeris sororibus in inisemper perspecta, intentissimis precibus. postuIauit veniam comieniendi Romam, uti fratrem amantissimum, quem nedum Cardinaliti js in lignitum vestibus viderat ,
salutare ante suum obitum i concederetur
ae minime cosensit Robertus , imo ex tem-
pso monast, cupiditatem ii Iam diabolicamasse tentatio hem , & ideo Signo Crucis in gandam et Et quod cum essenr ambo morti propinqui, futura, non praesentia, Ι E sit
ras huius mundi ipsis cotempladum esset smo quod si illa sciret quot inlicitudines.&- molestiarisequerentur purpureastillas veste μ
52쪽
vestes de tranquillitatem, qua fruebatur, dum Societatis I a s v gellaret habitum, ipse habuisset pro certo, quod illa se potius Religiosum , quam Cardinalem respicere
cupiuisset. Haec autem omnia illius pro---prio Chirographo conscripta reperiuntur. Nec minori moderatione amoris usus
fuit Robertus in Patriam. Miserat Politi num Capitulum binos Canonicos, qui ad
Beatissimi PAvM Quinti pedes humiliter
Provoluti precarentur, ut Gregem illum Pastoris iam diu orbatum concedere vellet , posse recreari Bellarmino, quem Camdinalem ne dum aspexerat, cuique iucundum fore , populum sibi commendatum visitare, ac non ingratum pro salute; p trio in aestiuis caloribus perfrui aere. Et quidem iam destinauerat etiam ipse Robertus Politianum adire, utpote qui pro Animarum Salute nullos effugiebat lab res . Sed cum Pontifex Vniuersalis Ecclesiae seruitio, cui ille erat intentus, pro paristiculari Cathedra detrahendum non esse respondisset; Roberto vero si pro corporis sui salute conseruada & oblectatione antiami concessisset; negasset vero, si pro admianistratione illius Ecclesiae sibi eundem cenis seret a proposito statim animum flexit,& a Politiano abstinuit. Coelestinae Congregationis Protector cosueuit Robertus eius
53쪽
Generalis electioni maxime vigilare, de singulos , quorum suffragia ad illum delige dum requirerentur, pijs monitis saltem, vel per Epistolas, vel per administros praeuenire. Anno vero MDCx II. ipsemet
alsistere voluit. Quare Sulmone generali illorum Capitulo conuocato conuenit. Hic supplicationibus indictis Concionibus re pijs Colloquijs illorum animis promotis summo omnium consensu Generalis e
fectus eth. Robertus autem ijs constitutis,quet ad Religionis disciplinam pertinerent, dii cessit, di S. Mariae Angelorum Sacratissima in Imaginem venerabundus, uti iam diu vehementer optauerat, petijt. Hic Roberti ad uetus Politianis peruulgatus maxImam attulit voluptatem. Cum enim triginta milliaria a Patria & Consanguineis distare tantum audissent; redditusque ad Vrbem illo tantum spatio prorogaretur, incredibili omnium gratulatione ad se accessurum expectabant. At negauit Roberistus nullisque germani fratris, qui illi occurrerat, ει familiarium suorum precibuadimoueri potuit, quin statim rediret Romam, suosque subita animorum mutatione maerore affectos relinqueret. Ecclesiastici status fines egredi veniam non PC-
t ijsse a Pontifice, illoq; inconsulto sibi inlicitum duxisse postea affirmauit.
54쪽
Terrenas autem laudes & dominatus nocontemptit solum, sed omnino aufugit Quare si consanguineis & affinibus suis. qui eius assumptionem ad Cardinatatum gratulati fuerat, cito occurrens rescripserat: Nouε dignitatis gradu extolli eos non debere, di eos precari, quod summo hoc omnium Auctori referrent, maiestatemq; suam implorarent, ut ab illo nouae potestatis fulgore suos non sineret perstringi oculos, & ab aeterna illa coelesti gloria perihoc temporale fastigium se non praepe viri; 'Nunc quantu ab iis deterreret, factis comprobabat ; Et si in precedentibus comitiis, quae pro Pontifice deligendo acta fuerant,
ut patres illos a sui electione securius red-lderet alienos, se originem ducere a paren-itibus longaeuis, viisque tenacissimis, quasi per iocum loquendo insinuabat, Thomam Bellarminum, & Flammetiam Taurusiam ex Patre, Ric cardum vero Cervinum , de Elisabetiam Machiauellam ex Matre, vivacissimos & pene nonagennarios dicens habuisse parentes: Nunc quantum ab ho reret ab iis diu magis, ac magis demonstrabat. Agebat enim Robertus pro sui muneris officio, dum intimus, & famili a consilijs illum admonuit, cauendum esse, ne committeret aliqua, quibus Re
aios offenderet Presectos,eorumq; laederet
55쪽
voluntates , qui facilὰ suis ad summum etiam fastigium obesse possent rationibus. Sed his minime commoueri respodit , imo se pontificem esse omnino nolle, & Mar celli Secundi Nepotem se profiteri P qui in Concilio Tridetino pro Pontifice Legatus
etiam contra necis minas, quaedam , quae a recta ratione dissona sibi videbantur, denegauit. In brauescente vero aetate, cumvmus auris vlum pene perdidisset, certo si- fhi inre impedimento ad supremum munus laetabatur. Se magis debere Cardinalium Senatui, ijsque in primis , qui summam ei magistratum non detulerant, quam Clementi Octauo & Petro Cardinali Aldo brandino , qui in Cardinalem eum dele gerant , publita proferebat. Nec tamen ignoramus, qua animi gratitudine Aldo brandinam familiam coluerit, Qua veri eratione de Sanctitsi mi Pontificis Clementis pietate fuerit loquius , quo ornatu de eius magnificentia dixerit, qua animi ingenuitate innumera in se beneficia illius comis memorauerit, quam Prolixe & iucunde cle eiusdem morum facilitate, & paterna Clementia Apissime disseruerit; sicuti etiam scimus, illum, si non par gratum k saltem suae beneuolentiet & obseruantiae munus iri Petrum Aldobrandinum semper retulisse.
Splendorem illius gentis ea, qua sibi- licue-
56쪽
ii xit i contentione fouisse. Illustrissimum , D. Hippolytum, sicuti Sanctissinuas D. Noai .ster GR FGOR Ivs Decimus Quintus inti Cardinalem assumpsit, pluries emp a se . . .di petijsse. Robertus igitur a supremis . ab itinere non contentus, propria etiam dia' gnitate se abdicare tentauit. Quare do- 'i ctissimos consuluit viros, ut Cardmδlatumi omnino deponeret; Sed cum nemini hoc
ι concesium fuisse sibi propolitum audi ii set, ac in primis Nostris temporibus Diuo a CAROLO Borromeo, & Roberto de Nobia, libus Politiano Iulii tertii pronepoti, c ι ius insignem Religioncm Bellarminus ma-i xime venerabatur; se continuit, eorumq;α Marcelli Cervini Avunculi sui Magnael pietatis opinione praemortui vestigia re- I spicere nunquam destitit. Quare illorum I di aliorum Cardinalium , qui Sanctitatis
reliquerunt odorem Imagines sibi ad in-i xuendum de imitandum expositas haberei voluit, nec no acta saepissime legere,& per
Censere consueuit. Cum nihil magis mo- uere diceret, quam praecepta Christian rum virtutum ad praxim redacta conspice- re,sibiq; ante oculos proponere res gestas,l di insistere operibus illorum , qui nostrael eiusdem conditionis, de muneris preceiat s rint: Et quidem seposuiiset Robertus puis Nica saltem negotia , & se recep isset lolia
57쪽
tudine ab humanis curis vacuus, si Cardina- latus dignitatem sultinens suo munere non fungi licitum iudicasset, sed reseruandum duxit ad illam aetate, qua in Vinea DEI laborare no valens, pijs solu meditationibusae precibus prodesse posse videretur. MO
tales interea plausus vitabat omnino,& occurrentium frequetiam, qua ducendus, &reducendu S erat eam voluit solum, sine qua
He dignitatis gladu detrahi potuisset. Humilitatis Christianae custodiebat virtutem vigilantissime, & ab omni satin abhorrens submissu cuilibet te prebebat & humani Gstinum. PaupereS etiam nec dum stare coram se capite aperto patiebatur, famulos de aulicos suos, veluti extraneos associare saepissime visus fuit.: Nec raro accidit, quod de nocte a cubiculo, in quo studijs morabatur intentus, discedentibus domesticis lumen ipsemet gestans praebere iten lasset, & aliquando praebuisset, donec ad eos, qui assistere solebant, peruenirent.
Operum suorum mentionem facere Co sueuit nunquam,& laudantem aliquem audiens rubore suffusus, sermonem alio vertere conabatur. In lucem edi minime unquam fuit passus, nisi prius alieno comproohata iudicio, & quia cum humilitate sapietiam ita habebat coniuncta, ut neq; humiliatas de doctrina, neq; doctrina de humilit
58쪽
te quicquam detraheret, sicuti modulte de constanter contra impugnantes defendit seper& obtinuit: Ita tultis sua supponere, o no nunqua etiam in quibusdam, licet mi nimis, de quibus nec ipsi met illi dubitaret, eorum sequi iudicium minime recusauat. Ab ijs ergo terrenis affectibus liber, eas ctiam in dies diligentius amplectabatur virtutes, per quas veluti per septem gradus ad apicem perfectionis progreditur. Et cum vera primum prudentia omnes suas ordinabat actiones ad verum & optimum finem , & per vera media nihil aliud pretierΛnimarum salutem quaerebat. Quare Veritatis cultor eximius, quantum inter prudentiam, & astutiam interesset, demon strabat. Et ideo no solum mendaciorum, verum etiam perplexi sermonis ita erat inI-micus , ut ne quidem in alieno ore unquam reperiri posse crederet; qua animi simpliacitate contetus ultimo etiam suae vitae tempore mendacium cuiusdam veluti barba ram artem detestans; reciprocam animi &verborum rectitudinem in tuis pret cipue Ira lustrissimis Collegis semper inuenisse professus suit. Capuae Sacerdos quidam Impudicitiae crimine accusatus, cum se Virginem testaretur, credidit Robertus, & in Sacerdotis Ore mendacium existere non
posse respondit. Grauioribus autem in
59쪽
causis pro fidelissimo cosiIiario habita primum oratione ad Dauri, libere & consi-derate omnibus, di cuicunque hominum
seneri sua aperiebat consilia. At ijs pret-iertim, quibus pro conscientiae ductu a dignitatis tuae munere postulari percensebat. Nec Pontifici etiam Summo quid de elige-dis Episcopis, quid de bonis Ecclesiasticis diltribuedis, & de Concilij Tridentini ob leruatione sentiret, pluries significare destitit. Scripserat illi quidam; & intimis occurrerat Precibus, ut auctoritate sua ad Episcopatum se foueret promouendum . Nec tarde rescripsit Robertus cum S. Be
nardo, cunctantes solum & renuentes a sumendos, eos vero, qui pro se rogant, iam iudicatos esse. Reuocarunt haec animum illius,& clariore oborta sibi luce ex
citatus , in eam deliberationem ingressus fuit, ut de non appetendo Episcopatu li bellum inscriberet,& Bellarmini submitteret iudicio. Et quidem no defuit postea
Robertus inlignibus eius virtutibus auditis Summo Pontifici eundem proponere,& ad Episcopatum idoneum existimare .e Hanc vero aequitatem, & animi candorem tali cum modestia,& facilitate Robertus coniunxerat, ut omnium sibi deuinciret animos,& adeo promptos redderet, ut ardua,
ac difficilia plarunque negotia ad optato.
60쪽
fines perduceret. Ita Coelestinae Religi nis Protector cum paulo Quinto Pontifiςe& per litteras cum Ludovico Christiani simo Rege sedulo,& studiose agens in ob dientiam eius generalis singula Gallicet n tionis,Monasterias quae iam per spatium
centum annorum ab eo defecerant , rede egit, de Patribus illis per Reuerendissimum D. Celsum Amerigum Abbatem Gener 'lem inuisis, & Parisiijs quibusdam in generali Capitulo stabilitis, implicitum, ac sane
inuolutum negotium summa omnium p ce & consensu absoluit. Ira etiam grauis. simam inter Lucensem Rempulicam,& eius Ciuitatis Episcopum controuersiam, quae nullius adhuc labore & diligentia sedari potuerat, mire composuit. Lucensibus satisfecit, Episcopo placuit, & omnium grartulatione inter illos primaevam restituit b*
At non solum prudentiae humanae,verun etiam supernaturalis, & praeuidentiet do' num habuisse Robertus videtur. Henrico Caietano in Galliam proficiscenti, in rem ditu Pontificem superstitem non inuente dum dixerat. Sylvio Cardinali Antonian qui tunc apud S. Marcum erat Clementis octaui Camerae Magister , Pontificem tres di decem annos victurum prεdixit. Eodem Cardinale Caietano Romae. aegrotante,su