장음표시 사용
11쪽
vero me Delphos tendere gnouerunt, posthabita incusatione Atheniensium me obiurgabant.& se quidem aiebat despectui habitos, quos minus ido. neos iudicauerim ad calamita tem meam subleuodam:& proserebant parentem nostru Neoclem, qui longo tempore Argis
vitam traduxerit. me vero nuI- ,
Iam mei rationem habere, qui Argos & Argi ciues amarem . nec longe aberant a Iaudandis etiam Atheniensibus, quibus ipse iustas luerem poenas. Ad extremum summis agebant preci- bus ne comitterem, ut sibi culpae daretur, solos non fuisse nobis prosperae fortunae auctores; nec assicerem iniuria quod sibi successit , ut in nos inciderint; , de Neocle rursus mentionem facientes; dignumq; asserentes, ut in urbe ac domo quam pater incoluit,& ipse degam . itaque deductisuimus. Argos.& nunc Aeschyle in hac urbe fuge nostret terminu statuimus;& multa patimur, quod Remp. administrare, aut praeesse nolumuS: coingunt enim nos, pati se iniuriam existimantes, ni magistratu fungamur. At nobis nec praesse libet, nec magnos videt i, non eo tantum nomine quod haec nocuere; sed quia iam satis nobis, qua do res tulit,ijs perfrui licuit.
12쪽
ADmoneι Pausania Laeedaemoniorum dueν de suo OH aeismo, dum lue adhue potentia floreret O opibus. .are
timendum, inquit, esse ilia , ne in similem fortunam deueniat. 2uod etiam euenit . extat infra altera aa eundem Pausaniam epistola, ct ad Λἰeetam de infitiei rerum eiusdem exitu . De hoe Thuod. PIutarebus, ct Diodorus locis citatis. Ceterum ex his epiriolis non modo nulli suspicioni innis eommunieati eam Pausania eoninj de prodeuia Graecia digninituν Themi- noeses ined summa vir innocentia ct integritate perficitur ;utpote qui ct ρ monuerit Pausaniam, ct ab inea to deterruerit , ct iu io demum supplicio assectum pronuntiauerit. Themistocles Pausaniae.
Atheniensibus Pausania;& nunc Argos habitamus, ne quid incomodi per nos patiantur Athenienses passuri enim videbatur. Quare nulla ego interposita mora, neque enim in. terponi licebat,Athenis excessi,&metu eos liberaui. Argivi vero nos supra conditione exu Ium tractant; proq. beneficiis, quibus Athenieses affecti sunt', ipsi gratia reserre volunt. Quare nos praeesse rursus exercitibus iubent, S uniueris ciuitatis eorum suscipere gubernacula. nec modicum peccant, non permittendo nobis exulare, ut voluere Athenienses. Me vero& pudor tenet, ne studia eoruminus honorem; ct multo ma
13쪽
Veronae Delphos tendere eo, gnouerunt, posthabita incusatione Atheniensium me obiurgabant.& se quidem aiebat despectui habitos, quos minus ido. neos iudicauerim ad calamitatem meam subleu dam:& profferebant parentem nostru Neoclem, qui longo tempore Argis
vitam traduxerit. me vero nul- ,
tam mei rationem habere, qui Argos & Argi ciues amarem . nec longe aberant a Iaudandis etiam Atheniensibus,quibus ipse iustas luerem poenas. Ad ex tremum summis agebant preci- bus ne comitterem, ut sibi culpae daretur, solos non suisse nobis prosperae sortunae auctores; nec afficerem iniuria quod sibi successit , ut in nos inciderint;
faciente si dignumq; asserentes, ut in urbe ac domo quam pater incoluit,&ipse degam . itaque deducti sui ma Argos.& nunc Aeschyle in hac urbe fuge nostrς terminu statuimus;& multa patimur, quod Rem p. administrare, aut praeesse nolumus: cogunt enim nos, pati se iniuriam existimantes, ni magistratu fungamur. At nobis nec praesse libet, nec magnos videri, non eo tantum nomine quod haeς no
cuere; sed quia iam satis nobis, quado res tulit,ijs perfrui licuit.
14쪽
ADmonet Pausania Laeedaemoniorum dueν de suo OH eismo, dum ilia adhue potentia floreret O opibus. Quare
timendum, inquit, esse ilii, ne in similem fortunam deueniat. 2uod etiam eueniι. extat infra altera aa eundem Pausaniam epistola, ct ad Aloetam de infitiei rerum eiusdem exitu . De hoe Thuod. PIutarchus, ct Diodorus Iocis citatis. Ceterum ex his epiriotis non modo nulli fuisticioni inuis eommunicati eum Pausania eo Uij de prodeuia Graeia dignos itu emi-L oeles , sed summa tar innocentia ct integritate ρerficitur ;utpote qui ct ρ monuerit Pausaniam, ct ab incaepto deterruerit , ct iusto demum supplicio affectum pronuntiaueris. Themistocles Pausaniae.
Atheniensibus Pausania;& nunc Argos habitamus, ne quid incomodi per nos patiantur Athenienses; passuri enim videbatur. Quare nulla ego interposita mora, neque enim interponi licebat,Athenis excessi,& metu eos liberaui. Argivi vero nos supra conditione exu Ium tractant; proq. beneficiis, quibus Athenieses affecti sunt', ipsi gratia referre volunt. Qua re nos praeesse rursus exercitibus iubent, & uniuersae ciuitatis eorum suscipere gubernacula. nec modicum peccant, non permittendo nobis exulare, ut voluere Athenienses. Me vero& pudor tenet, ne studia eorum inus honorem; S multo ma
15쪽
ουχ gis abhorret animus ab ac - --ἔsb Λὶ Γλοῦ- piendis iis, quae dantur. Vi-- ε, δωκων rem πις αν derer plane in exilium merito
ἀ--- eiectus, si his capessendis in-τ ε ς ἔνου, hiarem; & sere damnation m mmm e M V- α - dignus , si depulsus ab Athe-νωα ν ὐς αρ---ον, niensibus quasi dominandi a--γ - , Pn O O uidus, suEiam Argos, quia do . α mmari cogor . Caeterum miri,
V, res hominibus alere prorsus m-
16쪽
pimus; & adeptos magistra. ms A tum exagitat eorum inuidia , - ε φθονοι γνόνα θα.ἔπέ qui dederunt. Deinde non in . ἀυτω ημῶ -- eum nos Iocum restituunt, quo λ M χώραν, eo η- ιν αρ ante magistratum eramus ; sed . ἀμα .maaωζον potestatis nimirum suae pericu- mσαω ν ὲ ἀνIum facientes , tempestatemq. x, trimi mina fortuna coortam simul exci- λω vis , με φυγας α lites, immortalibus exiiijs suos Θανα α υ Γελύυ- ηαδ αζ- duces disperdunt. Quamobrem am M. αγ c. qui bene agere in ciuitate vult,' u εδ me seu λλον ab hoc maxime cauere debet. Γε τουτου-- Consule ergo tibi Pausaniata, λι- . Σκerioia Ainw- ne a praesenti statu magna te ν σανία, ἴ- ἄκι- mutatio excipiat. Nos enim, παειν-η , ωλum δεξε ut nunc nos habemus, prospe- ται μεταβολη . 'H-s it ram fortunam non amplius as- γδ ιοιδε de τις Maian τι, sectabimur. α ιυ δώ.
A Mico suo Postgnoto emimeles , ad quem tres epino asscribit, animi fui suctuationem exponit; putabat enim se foratorem esse ad iusserenaea exiliν mala. Verum quicquid oc-
eurrebaι ad praebendum solatium , pressem, inquιι ,rbaryii. morum solitudina, impotentiorem reddebat. PoItremo ιι adseveniat, inuisos dolares amica depulsuras, in ilia.
Themistocles Polygnoto S. Sεμ κλκε Πολυγνάτα
17쪽
ειχοι -- πόδεδροι, erant quae deserebantur, audacius ipsi nobis promittebamus fortiter laturos absentiam. cogitantas enim & ipsi nauales pugnas,& quaecumque simiulia pertulimus , arbitrabamur haec quoque nos viriliter toleraturos . Scis porro nos haud multa usos lamentatione discedentes. Nunc vero tempus, Polygnote, non adducit nos in obliuionem eorum quae reliquimus , nec assuetudinem exi.
nobis esset non diuturnum eXilium ; at quae reliquimus,lempore fiunt optabiliora : nec ub
ia consolatio est, quod pugnas ego cum barbaris, & periculis
me offerens, inuIta quoque alia sorti animo sustinuerim , . ταυτα *πιτα Δο- Quinimmo cogitatio haec ani A si ια υρτερῆσαι se ταω- mum in contrariam trahit par-ὼ-ksι σωρη Am υ ν tem. Censeo enim haec me to-αθία ων. Κα viam τουτου lerasse, ut frui mihi liceret Α-λαν ἁ Πολυγνωτε thenis. Ex quo mihi Polygno- ων ω φρονmen C M te augescunt curae; quod mul-
- α μηδε λατους iis quidem alijs, qui ne specta-
-ο, νεις Eo ιαν tores quidem fuere naualium . ἡ ω Σαυμινι ναι-χων certaminum ad Eubatam & Sa-
έ vi βιουῶ c. αμους, is lamine, fas erit vitam Athenis --βα o ώς βουMinati, agere,& abscedere si velint, &ως Mλον- , s. -λῶ, diuertere si libuerit. nobis vero
18쪽
exilio reducti. An veto si qua μι- σ. η - λα μ' *ψV- i q. suspicio sutura haec indicasset, P τοῖο οπλε-
nes praeter Athenas aditus pa- in1ε ἡμῖν με - ἔξω tet. Coegit me exilii tanquam Auανων. αλλιι furoris impetus verba haec ple- M viaia vi et Acin σna aegritudinis promere. Quo ἀνα-σμεα ει μνήenim bene sicio, quove ineom' vam M.Τ, si Aθ οι modo non affecere nos Athe- κω ν ω Πολι- , πι δάκnienses aut qua ratione fieri άγαμ ει - ντο; et σpoterit, ut non menriamur & ου ψαμ, α,,ουπι οἰ M- verba haec , cum sese obtuletit m ἔργο ελ σoccasio,non dilabantur Ne- ανται; οὐ μει que enim si rutius Medi inua- λιν vir AKιώσdant in Atticam, dubium est κυδαο s Di φυγασειμι δό- ροῖ
inglorius nolim; nec propterea . πεπονωτων - αγ- ἐν
19쪽
αλλ M-έ certamen ad eos pertinere exi. ναυαρχέ η παππς ω IIo, stimabo , qui nihil mali passi λωum, sunt. Nam etsi non ero Dux,&hi as ' ὐ Θ 'ι,πυοαιρος et ι classis imperio potens, exul ta--π-αν πιι men Polygnote pugnabo. Ex
, Otio νηὶ -. πιλυ quo nequaquam ero deterior
δώ AIlias viti υτ vel ad equitandum, vel ad nuἐμπειροιμ οσι κω ἡ ui utendum; immo iam expe- . Κούφυ- rientia firmatus aptior ad p γαδας μεν ηκοα δε - ντ gnam ero, quam antea fuerim. αν οι υγιι ι AMανέων πιι & poterunt quidem nos proij- ων, υκρα δε οὐ Retrara. εδέ cere in exilium nequissimi A-αρο ημαέ- τα ς theniensium,at prauos nunqua--ν κου - facient. Futurum porro erat, , ηs Aθιωαιοιο -- Vt nos potestatem, qua per nos
ρξουmM. Κά-ῖα habent Athenienses, in nostris 4 ἐν-τη mλ. ipsi poenis sentiremus. Haec saepe mihi versantur in animo,&ρρῖι ς μυρο- , αν ni - mens mihi plena est innume-δὴκ re τωι τειντ σιν. ris cogitationibus, & mihi vi- η δ παρου- ἰρουία δένη deor illis repugnare. Caeterum V ussi λκουσα,έ εαυ- praesens solit udo uchementer
ου mesit τειν- s m nentem causam obtendebas :αυ-, ά κνου, πολλα v veni, multis quae nos moerore mwύτων ηυας ά ue -- affligunt liberaturus . Siquid μυος. ει δε ε η N 'δεῖον, vero cst quod detineat, opta.
μιν λυειναι mus e vaedio tolli. Ad haec
20쪽
Megaciem quoque tu praesens, ει' Mεγota δε ιῶλλον S ego scribens inducamus, ut ara σὐ παρον αυτα - δγω
SCr ferat Autolyeus Themistocli, Athenienses poenitentiata, ductos velis eum ab exilio reuocare. ThemiΠoetis vero consitationis aiι haec esse verba, non veritatis ; cum ct inimicorum Uigeret potentia , ct Atheniensum res fureret. Itaque auctorem se commemorans publieae illorum felicitatis monet, vi ve ra deinceps uer Ibat. Themistocles Autolyco ' Θεμα κλης Aυπλυμ salutem , . χων .
vera scribere, quam nobis iolatium dare. Dunia.
enim scribis , valde iam poenitere Athenienses nostri exiiij , videris mihi non vera
dicere , sed solatium potius praebere. Nam & qui plebem
contra nos seducunt, praeualent: & nullum tempus venit, quo & nihili homines vr. bi non sint usui ;& simul efficiant , ut perspectum fiat, e
rum opera etae eiectos p stantes viros. Nunc vero ia publica felicitate later eorum inertia . Ar certe mea sunt, per
quae illi latent , & ciuitas secundis rebus gaudet. tinam vel