장음표시 사용
21쪽
niensium res laetemur ; etsi non videtur esse in nostram rem, ut eae meliori loco sint ex quo eiecti fuimus . Fortasse enim hic status pendet ex eo, quem nos fundauimus:& bene constitutus,bene progreditu . nec immerito forsitan nos aucto. res dixerimus, qui viam rebus amplam aperuimus, in qua non sit opus duce. Tu porro Autolyce scribito nobis de Atheniensibus , non ut ipse velles , mutasse illos consilium ; sed quo sint erga nos animo. sunt autem arbitror, prout eos deflectunt, qui praesentes sunt. quorum notior esset nequitia, si non ipsi exularemus.
VIγιuti, ct fortuna parauelis lineis pares Themii oeses Athenienses, ct Lacaedemonius Pausanias , iue eoninio ct
militari yrudentia bis nauas υιctoriam a ntimerino a Persa - rum susse reportauit: hic vero Mardonium, qui pon fugam Xerxiι magnas Peum copias ad subiugandam G eram retinuerar, invigni victoria fudit ad Plataeas . Vterque liberatoris Graeiae titulo dignus . Verum duabente fortuna Themi Ioelis adhue florebat Pausanias. quo te ore Asielao Themis uelis amieus casum eius plorans solebat dicerer Fortunam deserto Theminiocle tosam se 'augama dedisse. Postia euersis Pausa nia rebus, ct summa felicitate insummam conuersa miseriam, Themistoclis nonatim er sese miserior factus, reuocat Auetam ad Di dicti m moriam, ει aerumnosissimum Fausania lapsum enarrat. ex quo non modo sese feDriorem , sed neque omnino oonferendum cum ιuo ait. Sibι enim calamitatis eas m esse
22쪽
virtutem, tui dominandi libidinem , ct Hudium proditionis . Thucyd. ct Diodorus locis citatu .
Alceta cum ipsa: euanuit praeis tu πην ni Παυσανέα .fectura Hellesponti, quae tamia φωτα πι ρωτευ πῖς δεῖρampla erat. Defluxere opes, Gnis νος ιδ Aλυγα .& nomen usque ad aures Re- μυ η ἐ'ηπιον gis. & nec vita functo sepultu- 6-υτη ουσα ΟυI δ ὀ χλοῦ ra illi in promptu fuit. Qui ve- ς,- -βαm2. εως ονο-ro Pausaniam summis laudibus M .s uri in pῆν res m. 'extollebant, nunc vel ab ipso ε ιπινοέγνω. . proferendo eius nomine absti- N in κώλια . θαπι συνωσnent, quasi audientes multis mi λι ι 6 Fillud malis oppleat. Tu igitur ονομωτοι ταξων σαλα
debitas poenas luit; & laudo οδερ in, ναῶ as Σποφῆς supplicium irrogatum. Quod si γα si νυι δε πεπονθην,
23쪽
αm υ Eπυλέ Παυ-- illum praecelluisse, & floruisse, multoq. auro abundasse. Vendebat Pausanias Regi Graecia i Medosq. amabat di aemulabatur, & moleste serebat se Grς-
mero,qui ad subigendam Graeciam venerant..& quoniam quae ad Plataeas gestirat videbantur eius defensio , quod frugi esset,concreditur illi praeis sectura Hellesponti. Quam simul atque accepit, ita tim Medis excusabat, quod nec ad Plataeas sua sponte virum se a praesti tisset.& ut opus illud co- pensaret, tradebat ijs Graecia r& iuncto scedere cum Artabazo Qui amoto Megabate miΙ- hQ14
de his litteras mittebat, & ipse iam Medus erat & animo &vivendi institutis r nec cultus ipsum corporis Graeca amplius ostendcbat . Haec, ut tu quo que nosti, leuis initio Lari,a pertulit ad Lacedaemonios. &turbauit illa quidem subito, tametsi leuis, sed praeterea nihil . at ubi rumor percrebuit, animaduersum est in Pausania:& abrogato Magistratu redigitur in ordinem qui dux erat, priuatusq. fit. Statimq. delatus in Asiam, atque ira & se ulciscendi voluntate inflammatus ob Praesecturae abroga
24쪽
tionem aggressus est immanis τί- α φέρε- g --μας,
audaciae negotia. Clam tamen die ἡρον--μγ adhuc agebat, non pudore sa- αμ- ' κρύφα δ δεαὸν mae si non lateret, sed timore ἔ--αν , ύκ αυχμόν- ne sorte rem non perficeret. ει η us νοι, Namque peracta machinatio- ἄλλα φοβου σει ne proditionis, e vestigio tran. . -n , si ἀπα- siturus palam erat ad Regem. σαν--σu -δbe in t coccultam porro rationem , εφλλω μει quam machinatus erat,mitten mos
di litteras , tenuit hanc : quae To δ- μηχανημα silli per aliquod tempus &salu- φίου--οι-mν φώtem attulit, & inde perniciem. -τή υτεσκευα , υφ'ος Nuntium quemq. a Pausania δε μέμ---, χνονον milium Artabazus morti tra- πινα, ---λεβ .debat. Mandabat enim Pausa--- άει mum,-nias; nec minus illi curae hoc νον - Π misiserat, quam aliud quiduis ad Φ. iis .
proditionem spectans: ut nun- λ-λλι si δὴ Παγ-laetius e medio tolleretur; ne s οὐδενὸς άμελ ωρον πών μquis uspiam superesset , a quo e sabmM ' κτανέν πνdeserri possent quae agebatur. σκγελον, ωι μηδουκν υ de machina quidem illi haec γε σωθείη var' Hrmo de necandis nuntijs ex senten- . Καιtia successit usque ad tertium μιν ξιων έ πιαταρθον& quartum nuntium I in quin- άπωλώM άγγέλων re ρη-to vero latere desijt . Subijt cmου, πέμ-
25쪽
δ μ ναῖ αδωρ ελάιλ- ρον l accusatus mitteret ad Regem nuntios , extimuit is quem postremum mittebat ; de suum animaduertens interitum , indignumque putans , antequam certo sciret, timori credere et exprimit efigiem sigilli Pausaniae, ut si cum opinio fefellisset, obsignare posset. Resignatis igitur epist lis , cum ibi complura legi se set de redigendis in seruitutem Graecis, & postremo a ditum, de se occidendo; tu
lit , di ostendit Ephoris. Illi
ex litteris , alijsq. contra Pausaniam dictis argumentum ducente S , Ut nudam veritatem
depraehenderent, hanc viam a excogitarunt . Sedere iusserunt hominem more supplicantium in sanum Taenari addu.ctum, viris quibusdam de suorum numero clanculum missis. Vt vero prosectus Pausanias ex eo quaerebat, cur suppleκ esset,
quem ipse nuntium misisset in Asiam. Illico respondit illeia; se innocentiae suae testem ipsum habere Pausaniam, quod nihil unquam contra eum dignumorte commisisset :& obijciebat , se mitti ad necem . di de subiugandis quidem Graecis parum se curare aiebat ; quod ne nunc quidem tuto liber esset: prius vero se liberari ro
26쪽
g bat. At Pausanias & fidem ειν ' ἐιανὸν δι-τερον illi de vitanda nece dedit; ro. . . Παι--gatumque ut quae sciret, ser-i ν- δ in ei τι taris Eiauaret apud se, erigit, &Lac , -s daemonem ibat. Sequebantur an ρ εγ- δηθεὶς, ανα-- illum viri, qui nihil non audie- - ώς Λαυδωκον- η . orant . . Quibus Ephori omnes οἱ ἄνθ ι ύδνοι
felicitatis Pausaniae . & narra- μώ. φαῖτα aut tibi Zmnia, quat didici ab ο-- Παυ-
27쪽
usue --- te illis, iam enim humili.Arreci
Gr Με δ Aλiram. 64 isti poenitentem ; scribito ad ταχα ανῆ - - κωψί- nos, si cognoueris Alceta. ita καὶ τῶ -πέ- enim sertasse & Autolyco si-λιώθα. milia scribenti credemus.
NIeia , ct Meleager Argivi et que Cyllenem eomitati fuerant Themanioelem , quando admonitus de nouo Albeniensium decreto , Ot lese as supplicium quaereretur , fuga δε dederat Corcyram versus. Scribit ergo Themi tortis O perti nisses Corcyram Corcyraeorum anrmos restinisse adferendum
28쪽
Iatio quaedam , ut Plutarchus ait in viri que vita , que ad em Wrpetua fuit. aequor tamen fuit Aristides,qui quod ρasus erat, cum facio posset, Themirioui non reddidit. inuod etiam episeoia nona iosemet fatetur Hac de causaueribit, agitii gratiM ;Dumq. consilium probatum iri Derat illi, quod petentibus Lacedaemoni=s 1 hemiHoelo causam, ὸ patria iam eiecti, in commune Graecorum vocari iudicium; hoc Vfum iu rade ea n Metinauerit. De hoc Diodorus lib. ii.
iam sortunae dissimilitudo, & imbecillitas qua exules illa cumulat. Tu vero hoc etiam plus egisti ; nam praeter spem nos perditae sortunae homines aggressus es beneficijs obstringere. & hoc etiam nobis non defuit, ne quid eorum quae nu- quam sperabamus fore, non eueniret. Certe gratiae , 1 aetibi ob hoc debentur, non pe
29쪽
scemus, quam si per haec ipsa salui essemus, quandoquidem cum Atheniensibus ita etiam aflectis pugnasti. De nostro porro exilio, in quo nunc sumus, quod ipsum etsi malum, ad euitanda tamen maiora mala elegerimus, non dubito quin & ipse consilium nostrum probaturus sis . Scripsit rursus ad nos Polygnotus. Ipse enim monuerat, ut ab imminente poena nos quam celerrime in fugam coni, ceremus, nec aberrare mihi videbatur. Quonia Athenienses vocabant nos ad commune Graecorum iudicium, in quo plures sunt Dores quam Iones; & maior pals da-
nulli sutura usui. & huius etiam ea portio, quae in ditione est, amica non est. Quamobrem. quodlibet aliud hominum genus excipiet nos, siue barbar rum ,sive Graecoru . apud quos haec ipsa etiam, ob quae ad lup plicium quaerimur, nobis prodesse poterunt. Argu-Disiligod by Corale
30쪽
O Ueritin Themisuetis amisorum inertiam e promiserant enim se nullo negotio remeaturos eum ab exitio, ae inimietam Aristidem eluctaturos. Ille vero mutatam ait rerum visem: Aris idem enim gerere se ut amicum, amicos contra.
Antagora & Autolycus, facile nos Ostracismo liberatu Ios . pugnaturos enim dicebatis vos cum Aristide nobis inimico ; plebemq. in contraria sudia, quam ille traxerit, distractui os . iam enim & auctoritate illum inferiorem esse quod inimicitias relaxare nolit . Aristides nobis euasit Antagoras, di Aristides Autolycus. Certe in malis, quae passi & passuri sumus , non este mus, si tres aut quatuor Athenis amici essetis, qualis unus est inimicus nobis Aristides ι immo si nostrum audissetis inimicum. Nunc vero Antagora quinam potius sunt exilio no .stri auctores ὸ vos. Neque i in is enim possumus vulpes appellare inimicos nostros. Sed vincite vos amici, & exulemus,in nullum alium causam coniicientes , miserrima licet quaeque passuri. m ορφ