장음표시 사용
21쪽
Nunc tua me rapiunt visenda oracula Delphos,
Nunc me Pontifices, Graecia Vana, tui.
Quos ego non lusus, quae non figmenta revelo, Atque omni vacuum restigione locumZEt modo certantes solenni more puellas Mirari, sparsis in sua colla comis, Et modo Palladias cupido lustrare corollas, Victrices nymphae quas meruere juvat. Nunc praebet Tenedos pulchrae certamina formae, Et Parides multos exhibet una mihi. Nunc stupeo caesi Mysteria pandita tauri, Et quae stillato membra cruore rubent. Nunc in Eleusina videor procedere Pompa, Dum trahitur sacris Attica puppis equis. Haec ego, quem Veteris retinent vestigia Rheni,
Et Trajectino moenia structa solo, Tecum, D A L E N I, loca nota & grata pererro,
Ingenii volvens haec monumenta tui.
Plura dabis. Promissa jubent. Tibi cura relicta est, Ne festinatus supprimat illa roguS. O V tinam Pylios tibi firma senecta det annos Aut cito Colchiacis restituare focis: Adrianus Relandas.
22쪽
DISSERTATI Ο ΡRIMA, De Origine ac Ritibus Sacri
T multa, ratione Rituum sacrorum , Chrisiani ab Ethnicis de in ere, se O vice verra Ethnicos multa a Christianis mutuatos fuisse , ostenditur ejusque rei exemplum praeter alia ex Iuliano Caesare memorata) esse perinsigne Sacrum Taurobolium, seu Regenerationem Praeten-jam Mysticam ) per Baptismum sanguinis. αuo primum tempore id videatur exortum. Nulla ejus exempla aut memorIam extare ante M. Aur. Antoninum Philosophum; nusi que friptores, sive Ethnicos, sive Chrisianos, ante Consantinum agnum iEius exserte memini e. Uuae enim ex Tertulliano alii ae huc trahuntur pertinere ad Sacra Mithriaca. Sicuti illa hac occasione, circa nonnulla , rLustrantur. Primum qui inter Chrisianos Scriptores Taurobolii, Crioboliique Sacri exserte meminit fuisse Iulium Firmicum: neque ipsum Augustinum ejus mentionem si modo id fecerit exserte fecisse. Ostenditur porro, cui Deae cuique Deo , haec Taurobolia sacra fuerint , Matri nempe Deorum, aut sob, aut simia cum Attides atque ita Telluri ac Soli' neque unquam aut Ioυi, aut Minervae cur praetenditaru aut Dianae quamvis illa quandoque
dicta fuerito haee Sacra facta sum. C A P. U T I. CAPUT II.
23쪽
Auibus ritibus caeremonii e peractum fuerit hoc sacrum ex Prudentio pollismum ostensum. Sicut is error circa prae- tensam Consecrationem Pontificis Maximi Romanorum, eum Baromi tum I. CV Buleueri, tum Th. Reinesse, tum Ontiphrii Panuvinii, tum Scanorum ostenditur. Porro a quibus animalibus mactatis hcc Sacra perficerentur ; atque inde quotuplicia Ula fuerint, nempe TaurObolia sola, vel Taurobolia ac Criobolia sit ut, vel denique Criobolia atque AEgobolia. Denique quaenam animalia, tum is otia instrumenta, in lapidibus Tauro-bolitu sve Aris quae locu talibus superfructae) dedicata , oc quomodo , superstructa fuerint. CAPUT. IV. Luid intelligendumst per Vires tauri: ac I. quidem Vircs
exceptas denotare tauri sanguinem ore , naribus, auribus, vestimentis, sec exceptum. Hinc tacta vesιmenta Et
sacrosancta fuisse conservata. Vuid porro cum Vestimentis factum, pos initiationes sacrorum fus eptas: qua occasone etiam aliquid de monachorum veterum vestimentuadditur. 2. Vires consecrataS specitare ad Tauri cornua.
3. Vires conditas respicere tauri, seu taurorum fauo arietum ct caprarum o traiiculos. CAPUT. V. Vuid sit idud Taurobolium accepit seu percepit quid Tau- robotium fecit. IEud fecit duplici, seu diverso modo accipi, qVandoque pro facere, quandoque pro facere θ. accipere smia, in uno eodemque homine. Isios qui , pudbacrum accipiebant, id aut propriis , aut aliorum, seu
24쪽
publicis , sumptibus accepisse. Per acceptum, vel far seeptum , exceptumve sua Sacrum neminem fuisse confrieratam Pontisticem Umaxἰmum , ac ne quidem Ponii'Leem: sed homines isto Sacro accepto, seu suscepto, couferatos solaim Disie, sue initiatos, gnae Deorum Matri cat longe aliter quam GalbJ atque adeo Tauro-boliatos.
Non tantum homines privatos , verum o totos smul Ordines , Civitates ac Provincias, seu Respublicas, hoc fa-crum, pro salute θc Caesarum fecisse. μιvatos quoque sel solos , vel etiam simul cum abis idfecisse: nec tantum viros , sed etiam foeminas, sive jam Sacerdotes Magnae
Matris essen: , sυe non , attamen quandoque jam aliιs aliorum Deorum sacris initiatos. Porro in inscripIionibus, cum apud Reme m, Classe I .n'. 22Ο. 2II. tum aseu Sponium , pag. 2OΟ. I. ct a. reperiundis an Monuit, aufero Movit sit legendum: isaque occasone de monitu Deorum. Vuae nomina loco istorum, quae tu una ipsarum erasa fuere, restituenda sint. sicut θ pro YEmobolium legendum esse AEgo lium. Pro proprra aeque ac pro aliortim salute homines sse Tauroboliatos, seu Sacrum idcid accepisse , vel feci : seqne ita non mediocris tantum, sedis summae sortis homines, consecratos atque initiatos πο-
CAPUT. VII. c occasione agitur quoque de Sacratis apud Eleusinam Baccho , Cereri 9 Corae, seu Proserpinae s tum is de Sacratis apud Lernam tum Baccho, tum θ alio Sacroo Cereri 9 Corae; tum ct de sacratis apud AEginam Deabus: 'η 3 θ'
25쪽
qua rilius occasione de Taurobolita Dea, ct Isiaca Tauaro lita Dea qu si) in indice magni Scaligera ad Gruierum: tum se de Curialibus is Curionibus, Curionibus
primis, minoribus, maximis, ctc. Post quos reditur ad Deas apud AEginam; quae non videntur fuisse Ccres ac Prosirpina, Ccrtim Damiaer Auxesita. Denique de Sacrata su Sacranea Cereri Graeco, seu Graeco ritu.
De Sacerdote Magnae Matris Teorum Maximas tum ct de sacerdotibus masculi sexus ad Consecrationem ratiroboliandorum adhibitis quandoque is pluribus numero simul. De Praeeuntibus circa hoc Sacrum jaciendum qua occasone rursus aliquid de titulis erasis, publica ex anctoritate , dicitur ; θ ni ct qui qualesque hi Praeeuntes fuerint , cum Romae, tum in Coloniu ac Municipiis, cte. De Iacramento circa Sacra, ac silentio. De Custode addito Praeeuntibus. De Curatoribus circa Sacratum Tau. robolia, tum alias Consecrationes ac Dedicationes.
Per plures des adminiserationem hujus Sacri quandoque δε- rosearosque aliquando iterato positas fuisse. De locu rion:bus se vivo, se vivus ctc. posuit. sicut is de Arispositis: uti ct Ens eidemque arae aut cino plures uua infriptiones insculptas fuisse. Ipsas quoque consecrat ιο-nes vigesmo aiano, pos primam, praeterlapso iteratas fui D: qua occasone iterum aliquid de initiandu itfri. acu, de Punitionibus ac Promissis circa ilia , Ium is de aliis Regenerationibus mysticis, Expiationibus, Hystero-pothmu, ac Baptissimo Christianorum pro mortuis. DenI-que de iteratis Tauroboliis, non pos vigesimum annum
praeterlamum , sed post parvum tuterposιum Datium ;
26쪽
de ii qe ab hominibus nunc pro semetipsis, nunc vero pro aliis, accepIu seu suscepris.
Rursus de Sacerdotibus HSarra a migrantibus; ac quales Magnae Matris Romae tolerati Derint. Hos tam via ros quam foeminaae, ac quidem conjugatos maritarassuefu- e. Eos autem Taurobolos quoque o Taurobolinos appetiatos fuim, at non Gasios. t Ityn, sive Atyn, vocatum fuisse MenotFrannum ac quore , scut is Matrem Deorum appellatam fuisse Hertam: de cvjus Satris apud Germanos ex Tacito. uuae cognatio inter Magnam Matrem is Isidem fuerit, quamvis diversa e sent ipsarum Sacra a quae namque discrepantia inter havus Isidiso Magnae Matris sacerdotes.
Gallos non fuisse revera Sacerdotes M. D. Matris,m de tri viali face Agyrtas, Scurras, ac inendicabula Db reli gionis praetextu ; sicut erant is Belgonarii: unde hi epe simul junguntur. Galli quomodo ferent. capillatos illos fui e , cum Isiaci contra essent calvi. De Sacerdotibus Synodi, ac cujusnam. De Allectoribus Collegiorum: e Parasitis Apollinis, ct Herculis. De pueris puellisque alimentariis Faustinianis, Faustinianis Novis non tamen sacerdotibus J Plotinianis, Mammeanis, ctc. Hos quoque appellatos fuisse Pueros Curiae; eo que procul dubio Pa trimos Matrimosque ju e, unde is Sacrorum miniseriis
adhibitos. Hinc reditur denuo ad Sacerdotes M. D. Ma
tris , seu potius Ministros: qui, sicut Isiaci in triplicem ordineM discreti fuerant , ita is illi in Summum Sacer dotem utriusque sexus ut pra vidimus, b in communes
27쪽
Sacerdotes, ac tertio is Tibicines seu Fistulatores is Gallos, cte. quorum caput erat Archigallus. Porro, quillis , qualisque fuerit. Denique quaenam moderatio, cim ea talia, apud Romanos obtinuerit: ac tandem quae di stinctio inter oc μητροιγορίας facienda sit.
Pontifice Maximo, micario Pontificis, Rege sacrorum, thontibus, tac.
Qualinam fundamento superfruantur illa, quae ex Pruden- tio de Summo Sacerdote, ut Pontifice Maximo Romanorum , ac per Taurobotiumrn id munus consecrato, avi ducuntur. Summos sacerdoteS pluribus in locis extra Romam , tum viros tum Hrminas 3 quin is
niter Chrsianos viros nempe) obtinuis . Di mritur porro an Flavius Pullavvs Caesar vvlgo 'ostata per
illud Sacram unquam PontifeX MaXimus fuerit consecratus. Qua occastione is verba Greg. Nazianzeni expenduntur , hacque rursus occasione obiter Sacra oraμα. Probatur denique , Gratianum. Augustum revera Pon
28쪽
Pontificatum Maximum Caesarum Chrissianorum ejusdem naturae , seu j rir ae ρotestatis , circa Christianismum ac Pontificatus ille Caesarum Gentitiam circa Gentio um. Aua ratione , ae quibas occasionibus , Episcopus Romanus jura ac ritulum Pontificis Maximi invaserit. Plures quandoque Caesares seu potius 4 Uvsos tam inter Gentiles , quam postea inter Christianos, Romanorum fuisse Pontifices Maximos , omnes tamen absque ulti praevia Consecratione. De Vicario porro Pontificis Maximi digeratur. Tenique is aliqua adduntur de Pontificibus Uri a joribus ae Minoribus , adeoque o coia legio Pontificum.
De Rege is Regina Sacrorum apud Romanos. tum is de 1isdem apud i Athenienses, a quibus si Rex is Regina originem traxere. Hinc obiter nonnulta de Hierophantis Cerycibus rue quibus injra adhuc latius; tam is de
De Archontibus; ae primo quidem de Archontibus i theniensium, quatenus sili quoque Sacra curabant, illime pr erant. Principes, quin is Caesares quandoque hoc mμ-nus sibi dedecori non duxis exemplo Trusi, Adrasin Caesaris, Gallieni , aliorumque ostenditur: sicut O ais . a. iatio
29쪽
latio Atheniensium turpi ma erga ntigonum ac Te. metruim Reges. Transitur porro ad aliarum quoque gentium civitatumque Archontes; qui quoque nonnuntis in locis plures simul numero erant unde se primi Archontes eum aliis in locis tantum unicus numero Reipublicaepraefuisse videatur: dum ubi plures 'simul praeerant , unus οαρχων esset , ut apud Theraeos aliosi ree. Hunc quoque , scut alii, non tantum bis, ter, plurae ve ἄρχον , vertimis quandoque ter, pluriesue πύον αρχωα seu Primum Archontem inuisse. Disicutitur denique, an in Inscriptione Theraeorum Aurelius IIocles Asclepiades Archon , an Tero ἀρχιερά ς, sea Pontifex fuerit.
Sequuntur ἀρχηνδε seu Pontifices; disquiriturque quibus in
locis illi, ut εχ νυροι, locum obtinuerint: tum porro de ἀρχιερα σι tam aliorum Numinum, quam Augustorum; rum O de ἀρχιερά m, cum solarum Civitatum , tum is totarum Regionum, seu Proυinciarum, aborique ἀρχιερέας civitatum nempeo constituentibus. Ista autem occasione de Metropolibus ac Metropolitis cum Gentilia um , tum is Christianorum agitur : atque illa rursus obiter .
de vocibus Latinis quae inscriptionibus Graecis saepius in
30쪽
CAPITUM.feruntur: hincque siu per inscriptione L. Sponii , de Lucio
Iulio Bonnato iusiquiritur , minea MAPIΩN, an vero MΛΣΙΩN, an vero aliter sit legendum s atque adeo ansa vox hincque is ipsa inscriptio θ ad Gladiatores ,
an vero ad Annonam, an denique ad festum aliquod, Διωτια appetiat m, pertineat.
De Latinorum Pontificibus ae Flaminibus Coloniarum, Provinciarum, Caesarum , sise et forum, θc. PL- res quandoque extra Romam Pontifices simul, atque adeo Collegia eorum, uno eodemque in loco fuisse. interlitari Pontificem Primum s quamvis nullus proprie Maximus fure se , nis Romae. Casponiam Maximam, non fuisse Sacerdotem Maximam: quantumvis alias Sacerdotes Maximae obtinerent, sicut apud Graecos ἀρχιερεις πωτοι , tum ct ιιχαρεit plurium simul locorum Deorum-ve. De verbo δκημαῖζειν obiter aliqua de Baccho Auspice, de Bacchi mori titiiseques ius modi epithetis , quae Caesaribus , sve Augustis tribuebantur : de Sacerdote Synodi , cte. De Sacerdotibus ac Pontifcibus, s ἀρχιερ , cum temporaris S, tum perpetuis, tum denique ex Iure ac succusione haereditarias sicut is de ἀρχιερ secundum, tertium ac quartum quin is pluries se isto munere fungentibus. De Sacerdotibus Summis, sive ἀρχιεράπις, meminis , iisdemque ἐπωνυμ οι , seuper quarum fere aeque ac per virorum nomina annι signabantur.
CAPUT III. De Asiarchis, Lyciarchis, Bithynarchis, alii que; tum de
ipsorum munere , uIque nunc ex hac, nunc ex illa Communitate, aut civitate electi fuerint. Hinc de Asiarchis . . . . et Aphe -