Antonii van Dale Dissertationes 9. antiquitatibus, quin et marmoribus, cum Romanis, tum potissimum Graecis, illustrandis inservientes. Cum figuris aeneis

661쪽

398 DIssERTATIO OCTAVAliumque rerum inde magis gnari, Philostratus atque Harpocration: quorum primus illud nomen - τ quibus sinorere

κλῆι -οαγών, Mo G Mλῶσα τ - της seu 'ανθῶν sis. Anthe Ierion. qui mensis es Octavus apud AEthenienses ac Baccho sacer. Ger autem illum ait ita oppetiari , quod

fores tunc maxime ex terra erumpant.

Initium vero anni Attici ostendit nobis Dionysius Halicarnasi,us, dum lib. I. ita de Troja capta loquitur: 1λιον- ωλω τιλάυτακης ζ Xρους , ἐάακαίδεκα προτερο η εγις της

AG s τυακοντα , g His ἀλωπως Mowοψενως ω τι πῆ τασο ν - ruini απαῖ τλ. ''χωους, ἡ ω πωKειαι emA τ α ipsε -- , κ, ω ορκιοι ποιησαι προς - ἡ Φύ ό ετει , &c. Ilium enim captum es in te jam vergense, XVII. dies ante Sosilium Uivum , viges morertio fatid, si ipsa verba Dionysii retinere mavis, deficientis octavo J Hemensis Thargeὶionis quemadmodum AIBenteisses tempora computant. Sed pos. Solstitium supererant XX dies, qui annum Illum complebant. Itaque intra XXXVII. dies , expugnationen sunt secuti, ex imo G baecos res urbanas composuise, legatos ab illis, qui sece erant, recepi e , sed que cum ipsis feci Me. dequenti auIem Ex jam allatis Dionysii verbis constat, cum Thargelion Junio fere responderet. Tharge ionemque sequeretur Scirophorion , eumque rursus Hecatombaeon, a 23. Thargaleonis die adhuc restasse ad meatombaeonem dies 37 , ejusque adeo inutium, initum novi anni constituisse: quo tempore &, famiconstitutis mensibus Romanorum Aupustus Mensis incipi

bata

662쪽

DA GYMNAsILRCHIS, &c. 99bat. Quocum convenit, quod Harpocration, de quorundani mensium cratione temporis) ordine loquelis , ponat Metageunroiuens Secundum numero Gimamrionem quintum, Post deonem sextum qui proinde cum Ianuario concidit) Anm. erlandim octavum, & Munychionem decimum. Quae plane cum marmoribus stipra exhibitis conveniunt: simulque dum illis , quae ex Plutaretio' atque Appiano adduXi. Non tamen usque quaque semper convenisse Athehiensium menses cum Romanis, videmus ex his Galens Pergameni verbis , dum quod notandumo ait : - LM,ς ω-ο καλουιδινος Σιβεμ μος , , Περ-μω γ ---'Tetraρσερεῖῖος , 'AN,ν reuodtempus Romae quIdem vocatur September apud nos Pergami 'perberetam, apud Athenienses vero Miseria. quod sc. tunc illa celebrentur. Sicut etiam videmus hinc Scaligerum, in laterculo suo mensium Atticorum, meatombaeonem pro Julio habere, e eta-geunionem pro Augusto, Boedromionem pro Septembri: qui Boedromion alias October est. Nempe, ut eruditis notum est, habebant Athenienses suos sim τους& ἐμοῦ μους mensium dies, sicque menses cavos ac plenos , atque hinc quoque mensem φωιρον , qui unicuique tertio inserebatur: eratque is anni istius decimus tertius, ac sequebatur Marmacterionem , praecedebat vero Posideonem, atque ita istis interpositus vocabatur tum Posideon primuτι sequens autem qui cum Latinorum Ianuario concurrebat, Posideon secunduc: sicut de ex priori marmore, in quo omnes menses, cuti&simul ἐμωμοo exarant, civε liquer. Anni autem, & mensium Atticorum rationem videmus traditam a Libanio, in secundo Argumento orationis Demosthenis adversus Androtionem p ac quidem hoc sequenti modo :

663쪽

' Eluzλιμον ρο-α τυάκον- πιών ημερών. Scire Iicet Athenienses mensium rationem non ex curis Solis, ut nos, δε -cursu Lunae inivisse. Nam cursus Solaru habita ratione annus habet dies Irecentos sexaginta quinque: secundum quam rationem menses habet des XXX ct trientem. Decies enim triginta, Irecentos pariunt: bis trigima , sex agraitas reliqui funt quinque. seu triens duodecim, sunt quatuor i reisqvus es dies unus: duodecima pars uni diei duae horae seunt. Au cursum vero Lunae annus habet dies 3s . q*o M ut mens is quilibet diebus conset XXIX. θ δε- misse. Nam decies viginti, ducentos pariunt: bis viginsi quadraginta: decies novem, nonaginta his novem, decemis o Io: dimidia pars duodecim sunt sex: ut in summa dies t 3s . cursu Solari summa breviore diebus II. quos Athenienses pos teritum quemque annum coacervantes mensem ex idis Embolimum dierum triginta trium consabant. De hoc anno Lunari loquitur Plato lib. V Ι. de Legibus, dum ait: 'ΕπMihi νεος' ωιαιω- λυνας κοσας τύ ἄkioim μωὶ smQ , φυτης Ῥεως τη - θεν σαν ς τους ψχον--ελθ'ειν bς εν liρον. Quae M. Ficinus vertit, Omnu ma-gsratus tom annui quam majoris temporis pridie calendas, nsis libus , quo pos Vivum sol tium novus iaecipit un-nus, in templum unum conbeniant. Quod

664쪽

DE GYMNAsI ARCHIS, &c. 6or Quod autem ad ἐμὼλέ- menses attinet ; inde est, meo ju dicio, cur veteres Scriptores quandoque inter se discrepant, ratione Mensium Atticorum, cum Romanorum mensibuScomis

ponendorum: quod nempe illorum hic de anno , alius vero de alio non ιμδελιμω ad ista non advertendo, saltem id non memorando) locutus sit , hincque & Boedromion aliquando melius licet rarius) cum Septembri , quam cum Octobri comparari potuerit. Quare autem supra allatus Gymnasiarcharum catalogus, in lapide, de quo nunc loquimur, a Boedromione incipiat, non vero ab Hecatombaeone, cujus initio Magistratus Athenienses . annuatim electi munera sua obire incipiebant, in causa est, quod Gymnasiarchae Uicut primo mense post Dion samodo celebrata, de novo creabantur ad hinc sequentia Dionysia) ita post magna Mysteria, quae Boedromione mense celeia brabantur, electi videantur, atque ab iis muneris sui administrationem adiisse: quum publicus, seu politicus, Magistratus

non essCnt.

CAPUT II.

Mysteria Magna Atheniensium non Pentaeterica, sed annua fuse , iliaque non δεω civibus , verum is peregrιnIS, μη ritas expiationes Oc. peractas , paruisse. Annorum intersituim d Parvorum initiatione usique ad Magnorum ἐ- - , fuisse ut plurimum quinquennale , brevissimum auIem , anno integro ad minimum intercedente. Hiero- Phanias quoque non quinquennales , hed annuos fuisse. De initiatione Apollonii nanaei: hincque asser ιtur super loco Tertulliani , adversus Valentimanos , contra Scaligerum ac Saseusum, oc. Parva quoque My

665쪽

6oi DissERTATIO OCTA v Asteria fuisse annua, non Tr:eterio. Nee Trieterica Orgia Thebanoram eam Dionysiis Athemensium esse consumdenda; neque haec cum Parvis Mysteriis: quorum illa in

Αγρους , haec vero in Λι-νως, celebrabantur. De Demetrii Poliercete initiatione , cte. O Mylleria haec Chrysiani quoque sensim aemulari fuerint : denique de duo. bus simul Gymnasiarchis uni eidemque mens praefectis.

Fosremo, quid circa talia ac semitia temporum tractus immutaυerit, etiam exemplo Senatus Atheniensium, ratione numerι Senatorum, ostenditur.

IN terim haec electio G mira archarum, ad , vel post, Magna Eleusiniorum Mysteria, firmat quoque opinionem illam , quae statuit i sta Mysteria non minquennalia, sed annua fuisse ι quandoquidem Gymnasiaresae minime Minquennales , sed annui erant ; ita tamcn, ut unusquisque e rum mensurno tantum regimine Potirctur. Quo tamen solo argumento ista opinio non nititur, sed Herodoti etiam dc Isocratis, & Aristidis disertis, sane , verbis: ut quorum primus ita, ex Persona Dicaei Atheniensis exulis,

is Proserp. nae celebrant. Et his Sacras quicunque vati, tum Atiseniensium ipsiorum , tum is aliorum Graecorum, ιnitiatur. Et vox quam audis, est in hoc festo Bacch-rium D sive Pacebum cum clamore deducentium. J Neque aliter Isocrates, qui in Panegyrico suo ita loquitur: Δεὐηetsi ἀφ κνουμιω in τ- μών, &c. --δυρεάς λῆας,

666쪽

ΣTON ETΟΣ δεικνυι M. τ ο συλ talis stat 'Lεργεσιας , he mis ας , κω τας ωφελ- ώς 'ο των γνομ νας εχδάξαι u. Nam quum Ceres pos raptam Proserpinam, errorIbus acta, in regionem nostram pervenis et , nostri ue majoribus ob accepta beneficia quae non nisi initiatis audire fas est bene cupiens, ampis sana duo munera largita esset: styges , quae in causa fuerunt , ne more betivarum viveremus: O arcana illa sacra, quibus initiatι qui βιnt, hi is de vitae exitu , o universo aevo spem habent meliorem: adeo non tantum accepta Diis , sed is in homines benigna fu i nosra urbs , ut neminι tanta bona invideret: sed νιae acceperat, omnι has impeniret. Et haec quidem etiam nunc Q U O T A N-N IS Uenimus: illarum autem beneficia omnia, utendiisque ratιonem, o utilitates inde capiendas, edocuimus. Nec denique minus clare id ostendit Aristides, in Eleusinia

quem pertinent Mysteria SINGVLIS ANNIS instauran

667쪽

NIS paneg=ran nullis rem FANNALI B in deteriorem

celebraris, pluresque in Eleusinium templum) quam reliqui in urbem totam recipitis: omnibus etiam hanc solenniatatem hominibus turba superare contendentibus.

Quae praeterea tam ex his Aristidis, quam quoque ex Herodoti & Isocratis, verbis liquent, sunt, JMagna illa -- seria non solummodo ad Parvab non solos Athenienses, verum & reliquos Graecos, tum vero & alios, undecunque exteros homines admissos fuisse. Quod posterius non solius Apollonii Γhyanaei, uti & Demetrii regis exemplis, sed de Ciceronis tum verbis, tum etiam ipsius atque Attici exemplo, clarescit. Ita namque ille libro I. de Natura Deorum e Mitto Eleusinem Ianuam iliam is augustam , ubi initiantur gentes orae uisimae: sicue & lib. I. de Legibus, per dialogum, loquitur: M. uid ergo agent Iacchus Eumolpidaeque nostri, is augusta illa Moeria siquidem sacra nocturna tollimus p non enim popuIo Romano, sed omnibus bonis firmisque populis leges damus. ΑΓ T. Excistis credo, illa, AIBVS IPSI INITIATI SUMUS. M. Ego vero exis .

cipiam. Nam mihi cum multa eximia Divinaque videntur. then tuae peperinse, atque in vitam hominum intulisie, tum nihil melius illis M steriis, cte. Temporibus autem magis antiquis peregrinos a Magnis fuisse exclusos, cum ex aliis, tum ex verbis Apollodori, lib. a. & mihi pag. Io6. clare liquet. Ita enim is de Hercule: ων, - ἐξον bis θινοου TOTE μυλ . Verum enim vero haec, similiaque, accurate pertractat Eruditissimus Meursius, in Eximio opere de Eleusiniis. qui tamen illa de annorum intersitio inter Minora ac Majora non satis bene cepisse videtur, sicut statim quoque docere conabor. Quod interi m ad haec Mysteria adhuc pertinet, quodque addendum duco, dum jam sic extra oleas vagor

668쪽

est, permirum videri, magnum illum Josephum Scaligerum, quin & Meurisium, de quo quoque statim) asserere , --gna Mysteria fuisse Ruinquennatia. quod lib. I. de Emendatione Temporum pag. 29. ex Seneca Tragico sic adstruere conatur: Nam Majora MNeria erant Pentaeteraca de quibus idem Seneca, Hercule Furente, motus Eleum coit ad Tonantem uinta cum Sacrum revocavit aesas sctuanta eum longae redit hora noctis, Crescere is somnos cupiens quietos Libra I hoebeos tenet aequa currus, T.rba δει retam Cererem frequentat, Et citi tectu properant relictu

Attici noctem celebrare UMI . In Hippolyto. Iam qualia Eleusin dona Triptolemi secat, Faremque toties libra composuιt diem. Nimirum fiebant τῆ Mκαδε Βοηδεομυωω, pos confectum sidus aequinoctii Autumnalu , quinto anno redeunte.

Priora quidem de Olympicis sacris, ut Quinquennalibus, clare ac vere dici constat. At nihil quod illa Mysteria quinquennalia faciat, a Seneca dici apparet. Quae autem ex Hippolito asteri solummodo docent, Theseum qui ista loquitum, jam post quatuor annos, quatuorque praeterlapsa Eleusinia, ab Inferis in lucem, adeoque &Athenas reversum. Quod ut clarius patescat, Senecae versus, in iisque Thesei verba, paulo altius repetam. Tandem profugi noctis aeternae plagam ,

Vasioque manes carcere umbrantem polum

Ut vix cupitum perferunt oculi diem J

669쪽

6o6 DissERTATIO OCTAVA Iam quarta Eleos dona Triptolemi secat, Paremque toties Abra composuit diem: Ambigvus ut me sortu ignotae labor

Detinuit 1nIer mortis is vitae mala. Pars uua vitae mansiit extincti mihi

Sensus. Malorum s u Alcides fuit. Magis stringere videntur illa Apollonii Thyanaei apud Philostratum lib. I V. cap. 6 verba: quae tamen quoque Pro Otiinquen valibus istis nihil taciunt. Quod ut clarius perspiciatur stum quia dc inferius ad alia nobis inservient) etiam

, ες τ μετ μεινον ἹεροφάνE- , ἐς ἀ πιεολι ευε ζὼμ MDot Quae ita reddit Federius MoreIlius: Cum plurimi Apol- Ionio circumstantes curam Sacrorum finitiationemJ negMerent , metu de isto videndo audiendoque, quam dese expιandis essent Iollicisi: ipse ad eos conversus , aliasque coloratu.

rum poli citus, tunc sacris operam dare isios jussit, O se δε-

cras initiari velis dixit. Verum Sacrorum Antistes, quem illi merophantam appellant, illum sacris admutere noluit, asserens nunquam se Initiatarum esse homInem ιncantatorem,

670쪽

DE GYMNAsI ARCHIS, &c. 6 nec Eleusinem pates Iurum ei qui purus a daemonibus non esset. Apol nim nihil pro 'Ierea dejectus animo: Maximum , inquit, eorum, in quibus accusari flossem, omisipi, quod cum de Iacris, arcanisque mysteriis multa plura, ct secretiora, quam tu, cognostam: tamen ad te tanquam sapien-tIorem initIandus acceserim. Cum omnes qui aderant responsionem ill m constanter, Verteque jactam laudarent , Osa crorum Autistes odiosum se, molestumque omnibus esse animadυerieret , quod illum sacris prohibur et , mutata voce, Initiare, inquit, vir enim sapiens esse videris. Tunc Apollonius : Ego certe paulo pos initiabor, o digito quendam ex

circumstantibus notans: Ille , inquit me initiaturus est, divinatione quadam praemon strans eum qui Aulses Iempli futurus erat, quod pos quarIum annum e Uenit.

Quae Apollonii, apud Philostratum, verba nihil aliud volunt, quam quod, post quadriennium Athenas reversus hic Apollonius, sese initiari curaturus esset ab illo, qui tum temporis futurus esset Hiero hanta ἰ adeoque ab illo, qui quadriennio post hunc prauentem Hierophantam isto munere decorandus esset: non vero indicant quod hujus praesentis Hierophantae munus, nullis aliis interpositisu rophani Vs,eousque perduraret.

uandoquidem istud jam peractis M seriis finiretur, aliusque

denuo eligendus esset: neque ulla eXempla , quod sciam, se prodant, per subsequentia sibi quatuor Magna Myseris, unum eundemque hominem in istius muneris administratione permansisse. Et ex jam antedictis indubitato patet, haec Ma.gna steria sicut id de Minoribus quoque verum est, aliaque statim obiter ostendetur) annua, non vero quinquennalia fuisse. unde & sequitur Hierophantas non Auinquennales sed 'annuos fuisse: sicut id in 'Αρουερε , seu Pontis cibus, locu in habebat , nisi illi istud ἐχιερύ- munus eX jure Haereditano,

vel aliter in perpetuum, live ad vitam, obtinerent. interim verbulo monendum censeo luctorem Graece peritum, ut, sicut , . alibι,