Ioannis Ludouici Viuis Valentini Rhetoricae, siue de recte dicendi ratione libri tres. Eiusdem De consultatione liber 1. Ad haec rerum in his memorabilium copiosiss. index

발행: 1536년

분량: 336페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

11쪽

ra,de quibus est speculatio moralis: ita

nec est aptus lacultatis huius auditor,

quod ea nesciat, sine quorum periti intelligi, que hic tradantur, no queui. Huiusce rei documeto sit, quod senes et uiri media state prstergressi,ij demaracundi sunt,ec ad dicendu liberi ac soluti: iuuenes aut impedite in loquedo ingrediunt, plura sentiunt Φ promat, loquaces magis interdu*eloquetes; et quibus uerba no desint,desunt uticulensus animi,desunt argumeta ualida. robur in sententiis,nia est unuquico ubi re quando conuenit collocata, Mς quibus artificium ipsum sedula est animaduersione consectu oc constitutu . nostri isti, in quos disputamus, eo luntialsi,quod arbitrant uniuersam dicendi arte ea parte concludi,quae est de uerbis,uelut de schematibus,de tropis, defferiodis, & cocentu dictionis: 'quar no tam ad dicendi corpus ipsum,

et quasi substantia lactucΦ ad dicendisς re alvornameta. ota enim ar

12쪽

τRAEFATI . s

huius pars est color ec sorma orationisc Ergo Aristoteles magnus trade rum artiu,8c ingeniosus cum primis artifex, in huius disciplinae tractatione saepe ad dialecticos libros, Zc philoisaphicos lectore remittit:in his uero nitis quam ad Rhetoricos. quod illoria corasnitione priore esse cdueniret,Φ ratiora iis dicendi. Hoc opus uisum est ad te mittere,quonia superiore anno cum paucis diebus una fuissemus partim Bruxellae, partim Louanti, perstudio istum cognoui te quu aliaru bonaru arratium, tum lacultatis bene diccndi, ut Peream reliqua* philosophia aditus tibi aperiret ad tractanda rem theologicam pro dignitate. Quod si tu id facie has. archidiaconus Toletanus: quanto nunc couenit fieri accuratius ab Episcopo , ut possis doctrina sana simul gregem tuu sancte erudire, simul conis

tradicentes ualide refutare. quam in rem non leue adiumentu adsert ars di

13쪽

. lor, progressus quos habes in ea discis. plina,vel augebunt,uel certe commeo moratione renovabunt. Quod eo fiet facilius,quia praeceptoru et artis huius mea ratio omnino est noua,multum m ab illa uetere ac peruulgata diuersa. Quorsum enim attinuisset oc meu oclectoris otium nequicqua consumere repetendis ueteribus,&iam saepe auditis quasi non satis esset libroru, nisi noui accederent, de re toties, tam diu inculcata. Sed attentione est opus ad ea, quae breuiter a nobis uniuersalibus tractant formulis: tum exercitati me, ut eae ipsae formulae stuctum alique pariant,sine qua exercitatione facultas dicendi manca erit prorsum ac inutilis.

Ut pingendi aut suendi regulae incase

sum erunt perceptae, nisi crebro periti . cillum uel acum in manus sumpseris

sic stylus persector est disciplinae' hu ius,ec magister optimus.

14쪽

IOANNIS LUDOVI

ni de ratione dicendi,li QS i

ber primus.

VAE res a missa exterius quid fessum, interius autem motus quosdam animi Cras-ctiones tantumodo acceperunt, uoces quos habent incondito ex rudes, pis lectus ille u Gns indicetur. Homo quid ' habet ite, quod sie: qua parte nihil distat a beluis.mortem uero singulari quodam nactus est Dei munere er

oum ex jublimem, festusq; ad illum etiam rerunt

omnium parentem cognoscensi, colendum, amantini extolleret. Sed ea mens quoniam corpore est contecta,er homo ipse insocietate uitam acturus, quemad sta

sempiternum istam societatem est conditum se alijs, positi explicare ermonem est fortitus, qui ex mente qrigatur, tanqua ex Die riuus Auni, ea de causu PO

15쪽

mocritus timcupauit,quasi de quiora humano femonDuelut apes bombos, quibus sie k π de nine ad laborem excitantra in quia vcsteri componunt:qu admodum Gnotimur quibus curae spe Glisationi fuerunt .formicae occursu

so*- resistentia in angustis troistibus,collocutio rus inter sciatque ades percunctationis quoques restinneidoctis hominibus praebuere inter quosest Plinius Secundus historicus naturae. Idcirco Cr qui plurimum fermone,plurimum eum in coetu omni ac societate ualet. iis plane inter homines remit, qui maxime est adiacendum appositus. Et eloquentiam merito reginam nominatist Euripides tragicus. Quapropter ubi aequa fuit libertarier quasi consectatio quaedam iure cris, spar, ibi tanquam potentiae instrumentum fermest multorum traisatione Ebre, excultivis: ut in liberis ciuitatiuis, uelut in Sicilia torranis pulsis, Athenis, Plodi, Romae magnums illis remporibus*ὶ dicendi praemium. Et ideo accurata exercitatio, quae subluis orationis precis omissa est penitus, Craui aqualise

16쪽

cooperta: clium nos tanto exinteruallo,crillisten is ita conabimur in se reuocare uno perim de renou is priscum, atq; omnino v noram. Repetam piam ex ueteribM nonnulla edo , dii simum habebo defixos, quantum assequi iudiciop tero ne quae mihi uidetur recte dicendi naturalis βrma, ac ueluti lex quaeda. id, inusium amomodulo non unius modo uel ulterius Enw, sed in comune omnium quoniam fermonis xtilitas luti, me patet in omni vita. QMd si in persigendis ueterum inuentis parum nonnunqIam exactea quid tradidero tabitur Φθ' ro) uenia, antiqua quirinis instepentem tamen desuetam uiam HI sis, minimes ivin pridem tritum

verum mea omnis mens eo tendet, ut 1sum admem,

er ad eum imum uniuersam praecipiendi rationem conuertam. Cus circa nemo miretur aliter sepem ero docuero,p ueteres illi artis Mim autores lenimvma aut altero in genere oratorem inlismabant, nempe in causis frensibusues in consultationibus:Ego aut, pro uirili quide mea n omnibus. Materia talus artis emermo er haec utique mutus o pro Marinis, beve dicere. Artificis vice,explicare quae sentiat, aut pera suadere quae uelit, aut motum mimi aliquem excitare, Mesdame. Infermone omnisiunt uerba C ensi ampum comm Cr animu3.Sense enim mens unt,m i.

pustuuerborum ideo, etiam mens sese lio no

minanturis

17쪽

nimitura iniis ac morem respunt uerbasensu amoto uerba mimi sedes unifici somni, Crueluti lumina bi

sue uerba huius fiuit instituti, non magis qlefensa ex singulis artium petuntur, auti er uita,nempe illa,quom Graeci εγκυκλs-καιδε ιαμ appellant. Verbasiunt populi publica, nullius hartis, aut priuati iuris. Aptatio tamen tum uerborum,

tum sensuum quo modo cuique fini appliculuntur, bu ius fiunt propositi Ita non disperet praesens institutio quid dicendum sit tap ad odum.Q a uerbinth. lius dicebat caesur,uerborum d lactu origo est elaqueistiae:de uobis erit primo age idum,tanquam elementis huius propositi Verba ratem uelsimplicia sunt, uel co posita siue coniunm simplicibus binantur extrinsecus quidem aetas,dignitas magnituti onus:intrito cus uero roc est,infensiu cuiuses uerbi uis er natura si piscationis. Aetas uerborum uaria est in quaque si se gua. Dicamus de latina, quando latine 'ilimus. nam rei huius fusior explicatio alterius erit laci. Sunt alia uerba uetusti ima, qualia quae Frani uultas canebant, ut inquit Ennius: Cr quae erant in carminibus Salior vix suis sacerdotibus inrestem: quaeq; in XII. tubulis Romani iuris,quae iam cicero non intelliciar.sint haec sines que ad fecundum Punicum bellum. Sunt duaritis ut Lihi, Salinatoris Herthcatonis censoribρος ω

18쪽

plis usque iac seu non des t .silia bome aetatism qu uigoris cuiusdamAt P. Terenti,M.Varronis, eronis, Cestris, Urib 6,senecae,inyntiliani Cr eorum,qui usque ad Ve' sanum crimere sutu astatiora, post V asianum nitriusque Gordianum iuniorem, Psitis Caecili , Τα, tinet ij,Geldbe iurisiarnsidiorum, quorum extant centones in Pandectis.nia recentissima, La laniij, c seiuncDonatist IacrobibBoethi, que ad urbem a Gotthis captum, dirutamq;. Postea niau oratio populi quidem fuit Latina, sed Barbara: nempe Gotthica, aut Vandalica. Lingua enim cecidit clim urbe Cr parente sua. Et haec in plures adhuc possunt aetates tribui, ut fini in uetera aetas Liui, aetas Gracchoruminter bota seculum L. crufi,feculum ciceronis, ut quidam uotan π seculum QuintilionNec est ulla lingua ton uiam nunc Cr forens, quae tribra certe primis aetatibus

careat. Scite Horatius haec in modum ac morem stivax fari Unterire ueter noua exoriri. Hefunirerum

omniure vices,m huic uanitati res coditae subdita sunt. quo usque liberentur per reuelationem filiorum L. . Indignitate se i solent utentes,erres.Injsa

em, qui utuntur, eorum numerus Cr condisio. Sunt in

edula cuia pie opificij propria, quae alij opifices non

horruit: ut in Vitruvio architectu re n Gitone aut i

irone de rusticii rebus. Masta Ant quibus pis ophi

19쪽

mum Stoici, uerborum ut inquit cicero archisi. Sunt poetica quae populus non attingit,i P s oracis omnibus quidon linguis, sed Graeca poli1simum.num in Latino semione rariora sunt haec, ut qui Musas colae seueriores, ut inquit Martialis. Qimquam nec nostri suis curentin mare velivolum, σ terras rugiferentes, er tristificas uoces,er grates persoluere Agyias.w licet portae, ut sectationi modo seri ne, numeris sunt actigastu itersi ex obliuione antiquitutis ea crint: sepe etiam arbitratu αρ reconcinnunt, utaliquid es,man uel addant,ves mutent.Adimunt, quum periclunier fregi dicunt, pro pericula Crfecula. Adduistin pu

indaperatorem pro imperatore. haec in cupitian culce n medio.MIuunt, uel ordinem, Mombreno laniberiue eri ,septem subicctu Trioni: scieri bido literario fiunt tria a. haec omniauit ad numera tanquamnior umidi Pium quadrent.Nam si intrarios arctos ecine dimensionis Des non plus liceat, quisi nobis bibac latitudine, obmutescunt necesse erit. No idem licere sibi usque arbitretur, quando liberior est shructu a. Sume alia uocabuli magis nota, magiss usu uulgi trita. Ex his quies fiunt in usu merisque, alia omnibus. Inconditione utentium fiunt ruris uotabula, ut Theocriti

20쪽

LIBER l. . 7

ptim sistiora fiunt in linguis ueniacusis, tumet siexocriptoribus rerum rasticarum intelligi satis psiliu

Latina sunt castrorum,sunt talernarum,simu remorum Cr impurorum homum. Sunt non nominanda nifὶ cum honoris praefisione, ut inquit Plinius. Sunt rudiu, i sunt eruditorum. vita sunt βα Cr curae. Sunt extera,

seu peregrina n ciuitatem admissa,ingressa cum sua imi ut mastruga Ex quibus alia mulient quidem in ciuitale, sed peregrinitatis damnata At lancea,leuca. Alia fiunt donata ciuitatem. o confiense utentia, uel magni in cuius uiri autoritate Cr gratia,ut Graeca plurima. Rec

inimihi Amnon solum de singulis uerborum,sed de

proprietate, de elegantia, formulis loquendi, de pro uerlah, quae omnia recipiunt hunc ipsam Nnsideratio nem. In rebus alia uocabula fiunt humiliora quam pro rebus,de quibus dicitur ut pulsatus pro caeso, congerro dae socio. adia maiora vit ciuitas de alvearis,enectus de aspecto molestia, examen hominum de exercitu. alia paris,nec solum in significatione,=ta in ornatu quoque Idagritudo iudicatur exsistabis, er literis, ut aliasine magnatam para tu uelut mediocris cuiusdam eriu- 'aestaturae. De ono mox dicetur. In natura Cruis, ' bus umquaedam, quorum sipisculio est nuturalis, Hestat quaesignificodum a primo fiunt inuenta Cr quia illorum significatio cum ipsis est oria, naturalis nominarurigi quae cum unoquos nostram sunt natu, natura

SEARCH

MENU NAVIGATION