장음표시 사용
21쪽
. . C A P U T 1Ι. Ι. De Leb. Melaniae inlexandriam adventu nuncius ad Hieron)mum sn Syria deferto perlatus . II. ' Post obitum AlbanasE Rufinus in Nitriam fugit, persecutione in Catholicos excitata . III. Pro Me patitur . ΙU. Meunia orisei confessores sequitur . V. Quibus ab eodio revocatis , Diocaesarea Hierosoθmam petit. VI. Rinus sexennium it EAlexandriae , ubi Didymum-n eophilum audit . VII. Hiero . 6mam petit, hine Melania inlexandriam exeurrit. VIII. Rufinus se an operibus earitatis exercet. IX. A Bacurio Rege Derorum , O ab 'AEdeso, AEthiopum, ad Gristi fidem conversonem audit. X. Narratio Rufini explieatur atque defenditur . I 62.
I. Hieronym; O Rufini ultatum origo . II. Hieronymus Epyphanio con- .. ira γo: Hierosolimitanum . Rufinus Potanni , a ret. HI. Rufinus eommunionem ab Epiphanio Hierosoldimis admissus, O pro citholieo habitus 2 IV. Dissidii inter Hiero mum Rufinum oeeaso aucta ex ,. Epiphanii episeola ad 'orcyracescripta , quam Hierondimus latiue con- . vertit . 'Melania Rufini Io: ea am tuetur. - neophitas' i exandrinas ἰisdem pariter fatet. vi I. Dissidentes frustra in eoncordiam redigere pudet. VIII. Hine Hierondimi edi Neopbili amicia. uia frigescis . . - 1 7. CAPUT IV. Sehismatis Hierosoldimitani is . iI. Rufini Melania opera extimesam . itI. Palladius Historicus edi Episcopus probatissimus eum Palla-
. dio haeretico. male eqnfusus . IV. Anastasis aedes, ubi Hierondimus O Rufinus ad mutuam pacem redierunt. U. Rufinus nullius erroris com- pertur . H. Inter Formerosoldimitanum ab erroribus vacuum,merov- mumque perfita neeessitudo interiata . VII. Rufinus eum Melania Romam revertitur. UIIL Melania reditur vera ea D exquiritur. I 86.
22쪽
De scriptis a Rufino Romae editis .
CAPUT I. I. Macarius doctrinam Origenti contra fatum sibi a Rufino rogat exponi. II. Maearii professis sudia. Lu. Pineti eaenobtam ubinam fleterit. 3n quo Rufinus Ursdo Abbati Tluulam Bassii Maeni latinitate dona-- vis. IV. Varia de hae Regula proferuntur . V. L um primum solo- pro Origene Rufinus *acario nuncupat.
VI. Ejusdem soluetiei examen. VII. Rufini Dissertatis pro ori-
I. Rufinus latine vertit prDres Iuros duos Origenas de Priseipiis . in jusdem versionis constectus . MI. Totius, operis idea. IV. Tenedi Hiones Patriarcharum Pontio Paulino duobus Iuris explanat. U. Ru- i ct Paulini hae de re episeolae amoebaea . VI. Editiones fi eodices Iibrorum de Benedictionibus/atriareharum . VII. Rufinus libri terti, quarti Origenis de Priseipiis versionem abfomit. 2I g. CAPUT IlI. I. Novi rumores in Rufinum ab amicis Hieronuem; ob reliqui operis Origeniani translationem excitantur . Rufinus matre amissa , ad Hieroumum Ieribit , eumque Sirieti pontificis literis formatis , ex urbe in ' patriam Goneordiam revertitur. III. Non alia,quam filius itineris ea D, Mediolano pertransit. IV. Ad ilium in patria morantem Hieroa -- mus literas scribit, quae ei non redduntur. Pauliniani, Eusebii, terius Ἐν ni iter ex Palaesina Romam quoto anno contigerit. U. His ron 'mus alias Meroes ad Pammachtam scribit contra praefationem Rufini in Libros Per;arcton . Inde simultas inter utrumque augetur . VI. Rufinas Sueras utrasque Hiero mi literas , Pammaebio Rufinoque' reddendar , Romam detulit . VII. Harum priores summatim recen-
CAPUT IV. L. ronianus ad Rufinum mittit exemplar meroomianae episeola in uia gus sparsae. Varia de Aproniano , eius xente proferuntur. I. ' fini' et olosa eontra Hieron'mi episeolam . 11L Ousdem Apologiae libri L Bn sis , objectiones domaticas eontinens , IU. Rusinu se omnino cathoueam, is ab Θaeresibus orlaevi impactis, vaeuum fuse demonstrat. V. solviae Πber II. enucleatur . H. Varia in Hierondimum a Rufus eousa . UIL Hu ut brevior e oueis ad Anastasium. C A P U Τ V. L RUni utriusque Apοutiae Buosis , ad Hieron inum mittitur . II. statim ad utramque respondet. III. Apologia Origeniana , quam Hie-
23쪽
Vovistis Famphlio objudicat, huis morori vindicatur. IV. Ruaenam Famphilus scripserit. V. Conjectura ad Ap Gogiam Pamphiis abjudieandam exesae. VI. Responsis Hierondimi ad accusationes Rufini . VII. Ad osias Rufini accusationes Hierondimi responsa . VIII. Refutatio Hierondimi soluta Rufini ad Anastasium papam . asa. C A P U T VI. L Ra us δεοbus Hieronymianae sologia Iibris Aquileiam Hi perlatis,liduo respondet episeolo, naue deperdita . II. Suos libror ad Hieroυ-mum mittit, quem acriter carpit. III. Ejusdem episeoiae deperditae ex- erepta . IV. Anastasii Ponti eis-Sancti Epiphanii epistolas in dubiam vocat, seque purgans, adversarium varie pereellit. V. Hiero-ndimus a Sancto Chromatio Aquiujensi antipite monitus, ut a seribendo in Rufinum abstineret , se invitum adsui defensemuem eui respondet, quod Rufini sitri in vulgus sparsi, vagarentur. VI. Apologiae Hiero-ndimi, ejusdemque interpretationes taterarum paschalium Neopbili, annis numeris Dir restitutae . VII. M. Antonii Sabelliei judietaeirea ' innum inter ,-Hierondimum contentiones. 20. CAPUT VII. I. Origenis Homiliae xvIi. in Genesim non a Hieronymo , sed a Rufino latine versae. II. Tredecim in Exodum , O sexdecim in Leviticum .. Iil. Viginti octo in Numeros. IV. Viginti sex in Iosue . U. Novem in Iudices, totidem in Psalmos, una in librum I. Regum , ct quatuor in Cantica . VI. Libri decem in Paulli epistolam ad Romanos . UII. Ho- miliae dubia. sunt in Lucam, non. Rufinus , sed merendimus
CAPUT VIII. I. Rufinus Basilii Magni Homilias octo , edi Gregorii MEIanaenἰ deeem
opuscula ab se latine reddita, Aproniano inscribit. al. Nonnalia de his Gregorianis Deubrationibus proferantur. DI. Rusentia Stati etiam Pythagoris sentestias ἰn Iatinumsermonem translatas ad Apronia innum mittit, Adiamae sorori donandas. IV. Sixti aetas, religio, o pretium apud antiquor. U. Rasinus ob Sixti trantiationem male habitus, non tamen superstes . VI. Gr Sistinar liber a Gelasio I rejectus inter. apocopha. De eo variorum sententia exposisae. VII. Sixti dicta a Grae- . eis passim adducta . Etiam a Latinis. VIII. Gus eoiees , atque edi
24쪽
I. Gementis Reeognitiones Graeas post earum trantiationem , ab amico Paulino Nolano frustra tentatam, Rufinus latine convertit. II. Roxa- tu Sauliae Simiae , Rufini praefesti praetorio sororir, Gus adgreditur , quod Gaudentio Srixiano Dissopo nuneupat . III. Verus praefatAmrauctor Reerenitionum interpres Rufinur. IV. BellarmIni locus eis- ea Gementis Reeognitiones expendituμ. V. Variae ἐnscriptiones Recognitionum Gementis recitantur . UI. Auctor Recognitionum inquiritur . VII. Ejusdem aetasstatuitur . VIII GAvelli βntestia νUeuLtur . IX. Censura Gela i Evae de Reeuritionibus . X. Varia Neeognitionum editiones numerantur. ' 324.
praestiterit, quid infris , a Dupino perperam re musis . ril. Rusimi Historia a Gallis maxImi DLM : item ab Anglis , Afrieanys Patribus . IV. A Graecis similiter . U. Graei duos ejusdem libros Graee eou- vertenter ,suos Deiunt. VI. Coneilium meaenum re eorundem testimonio alitur . VII. Latina versionis Essebianae historiae per Rufinum praestantia ostenditur . VIII. Gelasii eensura explieatrer . IX. Variae editiones reeensentur . rq ἶ-
I. Rufini historia ereminea. 1I. AIiquando meroumst Frima. III. Ru- Anus enarrat asterius, non Dam historiam itinerum per fritudines monasteriorum γ' tλ. IV. Is est Petronius Bononiacis , nos olius . V. Idem multis rutionibus eomprobatur . VI. Deque Me di ustulertoliuntur . VII. Cur opur Hiero mo adfiriptum . 36O.
I. Hieroumi de hoe Rufini opere testimonium explicatum . II. Ruid de in lorum sanctitate dieendam , quos Hierondimus ea it. VI. Caussae reci-xantur , ob quar Hieronymas minui fortasse aequus fuit 'Rufino-Petronio . IU. Variae editiones operIs de Vitis Patrum proferuntur. 3 7 I.
I. Rufinus eommentarium seribit in S'mbolum Apostolorum . Treviter iueo contenta recensentur. II. 7estimonia tam Reterum, quam Reeentiorum adducuntur . III. Hujus commentarii varia editiones . 38 I.
I. Mnatolii Alexandrisi eanon paschalis a Rufino latine eonversus . II. Ous Epistolae omnes deperditae. NI. Aliqua e Latino in Graecum sermonem transtulit . . 39O
CAPUT XUI. I. An Rufinus Flatii Iosephi osterum Latinus interpres . i I. Varia de Iosephi antiqui mo eodice Mediolanensi. iii. Nom mero mus o Ambrosius Iosephum Latine eonverterint. Geginus es Porphur de Bella Disiligod by Cooste
25쪽
Bella Iudaieo ab Ambrosiis Latine eontractar. Iv. 'Iderἰeι Gronovia. eollatio inter phraser A brosiu, Egesippi adprobata edi defensa. U. Iosephi .erso Rufino abjudicatur. I92. CAPUT XUII. I. Commentarii In xxxv. Davidis Psalmos Rufino perperam attribui; .iI. Similiter Commentarii in eam , γohelem, edi Amor. III. Incertiaactoris est Vita S. Eveniae, non m l . Αοῖ. CAPUT XVIII. I. Sab Rasini nomine duplex Libellus Fidei, superiori Dealo editur.
II. Prior, continens x II. EAnathematismos , Rufino nostro minime attribuendus ; sed alteri . III. Multo minus posterior, Pelagiana labe infectust septem Rufini reeensentur . IV. Posterior Libelisi Rasinum Palaestiuum, vel alium auctorem habet. Αο9.
CAPUT XIX. I. Theophili Auxandriui episeola ad Anastasium Papam eirea Pasibatis
celebrationem tarbas exeitat in Deum . II. Rusinus ab innastissio minime damnatus . ii I. me prater alia ostendit ejusdem eum praeripuis Italiae Episcopis eommunieatio . IV. Gus tantum librorum Periareian verso uon probata. U. Rufini responsa ad Hieroum metrea Anastasii ripae epistolam ad Io: Hierosoldimitanum . VI. Simulistas Inter Hierondimam, Rufinum ab eAugustino improbata . 4i . CAPUT XX. I. Rufivus urbe diseedit eum Melania iterum in Falaesinam trajecturus. nnus emoriariis Publicolae senioris, Melaniae filii deeernitur .
H. Roma ab Alariso Gothorum Rege obsessa, atque direpta . III. Rufini obitus, Deus mortis,'tempus adsignatur. IV. Rasini laudes recensentur. 427.
28쪽
OBUR PRIMUS.C. Cornelius Gallus eX Foroquiis Venetorum.
I. Cornelius Gallus ubἰ ese quando natur. II. Hur patria FoR--Juhir isomnihus CBronte; Eusebiani editionibus. III. eAntiqui Codiees idipsum confirmant. IU. Diam antiqui variarum gentium fisoriei , ab sebiano Chronteo edocti. V. Plentiores non indiligentes omnino consentiunt. VI. FORUM-JULII NARBONENSE UICETIA hae litis conte flatione dejieiuntur . VII. Galli praenomen CAIUs . VIII. CORNELI Us GAILus eum aliis GALLIs confusus. IX. Hus incia res gestae in Italia , ct in to . X. Mors, deque ejus causser varia sententiae. XI. Galli ruina ex falsa accusatione orta .E UrRIs , literarum gloria illustribus , civitatis , & regionis Aquileiensis , acturo , primus omnium occurrit Chus Cornelius Gallas , ob lamam ingenii & rerum gestarum , apud scriptores Latinos& Graecos magnis laudibus commendatus . E iunioribus nostrates historici Iohannes Candidus in Commentariis Aquileiensibus lib. I. R Henricus Palladius Rerum Foro-Iuliensium lib. v. sine antiis quiori teste, patriam Aquileiam illi adsignarunt pro eiulaate Foro-yulii in Chronico Eusebiano adsignatae quae iamdudum proprio nomine , quod hodieque retinet , Civitas dicta est, Fori-Iulii vocabulo, ad universam regionem , cujus post Aquileiam excisam caput extitit, indicandam , translato .. Sed iunioribus in re simili fides habenda , quatenus veterum scrinia compilarunt: quod enim an liquis scriptoribus indictum produnt , id omne comminiscuntur. Galli annus natalis emergit ex epocha mortis, quam infra illigabimus anno Abrahami i99 i. tertio olympiadis cLxxxv I ii. U. C. 28. aetatis ejus XLIII. Ouare hinc liquet, Gallum natum A. U. 68 s. qui fuit Abrasami i9 8. quartus Olympiadis clxxvi i. Nepote & Metello Coss. annon
29쪽
CORMIN. que xxvri I. ante ortum Domini nostri Iesu Christi, secundum fastos Ano-GALLus. nymi Vindobonensis ab Henrico Norisio Cardinali vulgatos . Horum du- ΙΔ I, 7- ctu facile cavemus a lapsu Iacobi Cruquii in Commentario ad Horatium pag. 13. R Iani Douis in schediasmate succidaneo pro Tibullo pag. 918.editionis Parisiensis A. D. 1658. qui id statuunt quadriennio citius, . C. Cassio Varo , & M. Licinio Lucullo Coss. nempe A. U. 68 i. a juntque, sed falso , hoc erui ex Servio & Eusebio . Gravius offendit Petrus Crinitus in lib. III. cap. xLII. de Poetis Latinis , ubi natum tradidit Gallum eodem anno, quo diem obiit M. Terentius Varro, uno & altero scilicet anno priusquam Gallus sibi necem in serret, Varro enim apud Eusebium naturae concessit anno primo Olympiadis CLXXXVIII. II. At vero quanquam eruditorum neminem fugit , hunc virum insignem suisse nostratem Foro - uliensem; nihilominus post hominum memoriam non desuere, qui de eruditorum judicio minime laborantes , ingeniosa unius literulae transpositione , illum , si Deo placet, Foro-Liviensi civitate, ornatissima illa quidem , gratis donare studuerunt, quantun vis reclamantibus non solum universis Eusebianis codicibus, ante mcdium saeculi decimi quincti, quo Flavius Blondus Forο-Liviensis, hujusmodi sententiae primus auctor, floruit, ubique terrarum conscriptis; sed etiam variarum gentium historicis & chronologis tum antiquis , tum recentioribus , qui ab Eusebiano Chronico edocti, Cornelii Galli patriam memorarunt , ne de Foro-Livii quidem somniantes . Anne ergo adversa unius Blondi sententia tanti est , ut animum abducat a veritate , quae in omnem sui partem seinper est eadem λ Blondum ipsum praestat audire , cujus verba haec sunt in regione sexta Italiae illustratae pag. 43 . operum editionis Frobent ante anni iss9. Videmus autem , Eusebium de Temporibus dieere, Gallum poetam , cujus saepe Vimilius, , Horatius meminerunt de Horatio id falsum est ) Disse Foro-Liviensem. At non ita est, Bion de . Gallum Eusebius Foro-Vuliensem , non Foro-Lietiensem dicit . Hinc Lilius Gregorius Gyraldus Ferrariensis, vir sine ulla controversia doctissimus, in dialogo i v. de Poetis Latinis , sucum , verbis iam recitatis , sibi fieri minime passus, haec literis consignavit: Cn. c rectius Cujum dixisset a Cornelius Gallus 'ro-yuliensis poeta, quanuis amore, ut pNto, patriae flavius Blandas Foro-Liviensem facit. Huc spectant verba Philippi Brietii in libro 1I. de Poetis Latinis pag. 26. sic de Galli patria scribentis: Foro-yuliensis , non Forο-Liviensis, ut scribit Blandus in gratiam patria sua . Sane Gallus eo priori modo vocatur in Chronico Eusebii. paucis Viso, quod Boninus Mombritius, non diu post obitum Bion dic qui contigit A. D. 1463. ad veterum Codicum fidem typis tunc recen S inventis, primus excudendum curavit Mediolani per Philippum
Lavaniam circa A. D. 34 s. enim annus exprimitur, sed tamen
exsurgit ex aliis voluminibus , quae , Bonini jam dicti studio , officinam typographicam illo eodem tempore subierunt. Idem prorsus ac prima editio Mombritiana, quam Pontacus & Scaliger ignorarunt, altera e X-hibet , Distrigod by Gorab
30쪽
hibet, quam Erhardus Raldolt Augustanus A. D. i 83. Uenetiis adornavit , plurimis, ut testatur in fine , undique eomparatis exemplaribus; hisque omnibus de patria Galli inter se consentientibus . Ab his minime discrepant posteriores novem aliae editiones c quotquot scilicet reperiri potuerunt duae Parisienses apud Henricum Stephanum seniorem , annorum Isia. & Isi 8. sex Basileenter Henri petrinae, annorum Is 29. Is 36. Is 42. Is 48. 1sq9. 1s o. quarum primam accuravit Iohannes Sichardus , &- apud Michalem Sonnium anni is 8 . quassere omnes Armidus Pontacus Ualatensis Episcopus singulatim S diligentissime expressit in egregia Chronici Eusebiani editione , quam S ipse accuravit Burdigalae typis Simonis Millangit A. D. i so4. Huic Pontacteditioni ea omnino respondet, quam Iosephus Iustus Scaliger exposuit
Lugduni Batavorum apud Thomam Basson A. D. i6o6. quamque secundis curis emendatiorem factam, iteravit Iohannes Ianssonius Amstet da mi A. D. i6s8. Ergo ubinam sunt Chronici Eusebiani exemplaria, Mombritio, Ra idolio, Stephano, Sichardo , Henricpetro , Sonnio, Pontaco , S Scaligero, nunquam visa, quae Corneliam Gallum non Foroin
Iuliensem , sed Foro-Liviensem dicunt ZIII. Pontacus in apparatu pag. 26. nobis testatum reliquit, se non
tantum verba & sententias Eusebianas, sed syllabas & literas quoque ad octo & viginti Codices manu descriptos, Gallicos, Hispanos , Italosque summo studio expendisse . Scaliger etiam hene multis, iisque eximiis Codicibus usus est, praecipue vero quinque illis ceterorum praestantissimis , ab se speciatim enumeratis in Animadversionibus suis pag. 9. & 26o. quos inter longe eminebat Bongarsianus , omnium vetustissimus-Iuculentissimus ab eodem vocatus , utpote scriptus A. D. 6a . quo usus fuit etiam Pontacus. Addamus & quatuor alios Codices MSS. Palatinos , ad quos, ut postea dicemus , Scaligerianam editionem exegit Claudius Salmasius : S Cornelius Tollius apud Paullum Colomesium in Catalogo Bibliothecae Vosianae pag. 886. Hoc Tollit opus iam exstat in publica Bibliotheca Leidensi . Taedet & pudet prosecto in re tam clara a tque testata eiusmodi argumenta congerere, quae non tam dedoceant, quam Obruant contrariae sententiae assertores , si qui adhuc sunt quod credere nolim inter Foro-Li Wienses., non tam illustrium dignitatum, quam literarum copia ceteroqui egregie conspicuos . Quis enim serio agens scripta novitia non magnae rei, ubi pura puta Blondi crambe recoquitur, Iocupletium testium locum habitura crediderit apud eos , qui non ignorant , iuniores de rebus antiquis, nullo antiquorum testimonio prolato, disserentes, a viris emunctae naris contemniὶ Nemo prosecto sapiens diffitebitur , quominus hunc numerum impleant Alexander Paduanus' apud Ughellum to .II. Italiae Sacrae nae .6o4. Angelus Mama Torsanus in ea orationum suarum, quae est de Laudibus Fort-Livii pag.69. Paullus Bono-lus in Historia Foro-Liviensi pag. is. Sigismundus Marchesius in Supplemento pag. 33. Ioo. 83 i. quique dedita opera hanc spartam omnium A a uberin