장음표시 사용
31쪽
CORNElms uberrime idemque ineptissime pro virili ornandam suscepit, Bartholo- GALLUs. maeus Ricceputus in sua , ut ait, Veritate rediviva pag. Iso. Is . I 6 I. Id . I. ' L Horum scilicet naeniis , quae sine maximo taedio legi non possunt, quanque Historici Faventini Petrus Maria Cavinus & Julius Caesar Tonduti iis iampridem sibilis exceperunt, fidem habebimus , ut antiquis scriptoriis hus detrahamus. Et vero cujus ponderis esse possunt unius S alterius mustei scriptoris conatus , ubi omnium editionum & veterum membra ianarum auctoritas aequa fronte adversatur Z His apposite congruit illud Symmachi lib. X. epist. LI.sine arstumento rertim , loquacitas morosa dispHeet. Sed praeter iam recensita Eusebiana exemplaria , quae tanti sunt , ut vel ab invitis consensum extorqueant, alii quoque Codices Cornelium Gallum Furo-Iuliensem proci amant . Hi sunt sex , vetustissimi, & optimae notae, Parisiis servati in Bibliotheca Coibertina num. 24o. Ios8. I 286. I 398. I oi. 2s 42. Duo alii sub Carolo Magno descripti , unus bibliothecae regiae num .49o8. alter Ecclesiae Lucensis , quem prae ceteris insignem Mabillonius vocat in Itinere Italico pag. i 88. Regii praeterea tres fa i s. sa ι . 4 27. His accedit Venetiis Bibliothecae Sancti Marei
pluteo i. ordine I. theca III. Cod. 27. Fesulanus , a U. C. Bernardo de Montiaucon memoratus in Diario Italico pag. 392. Florentinus a me visus in Bibliotheca Sanctae Crucis Scamno Xν l l l .Cod.V i. a parte claustri, S tres Bibliothecae Ottobonianae T. II. 39. 43. 44. Unus etiam Ambrosia
nae Mediolanensis C. i 9 I. & alter , olim Benedicti Cardinalis Aceolii ex autographo Petrarchae descriptus, nunc in Bibliotheca ami ei nostri Domini ei Passionei viri ornatissint. His omnibus consonant Vaticani qitatuor 24 I. 243. 244. 867. hi tamen Bion diaetatem praeserentes: quod non solum character , sed etiam notatio in singuloruin calce demonstrat. Verum quidem est , in hisce Vaticanis Codicibus vocabulo Foro-γuliensis litteram L. ubi aderat , cultro diligenter abrasam , & ubi deerat, affabre superadditam , ut hac arte Gallus ex Foro-Iuliens, in Foro-Limiensem evaderet. Sed cultrum falsarii , de posteritatis memoria parum solliciti, non ita ejusdem literae vestigia delere potuit, quin adhuc educatur Fo-νο-yuliensis, ut oculos habentibus patet. Anne vero Eusebiani Chronici auctoritas iis praesto erat, qui ad asserendum Gallum civitati Foro-Liviensi, Codicibus Vaticanis surtivum cultrum injicere ausi sunt Superest tamen Vaticanus Codex 24 . qui Harpyarum contactus , minime blandos , effugit, ut ceterorum ulcus detegeret. Contra tamen accidit in codice Bibliotheeae Mala testensis, Cesenae servato , infirmae alioquin auctoritatis, neque Bion do vetustiore , sed prorsus aequali, utpote scripto A. D. I 4set. sicuti in fine adnotatur . Nam in hoc codice , ut Gallus ex Foro-Liviens per alienam fraudem in Foro - uiiensem migrasse quodammodo putaretur , una & altera littera , sagaci, nec leWi sane aut exiguo vulnere , ita est abrasa , ut ab Foro-Livi ensis gloriae hoste facinus perpetratum videri possit. Hoc fraudis genus nequaquam est no Uum.
Huic enim omnino simile in Athanasii codicem a quopiam admissum testatur
32쪽
testatur Rufinus in opusculo de Adulteratione librorum origen Is tomo I. operum editionis Grynaei pag. 78 i. Accepto, inquit, eodice, inauditam excogitavit adulterationis genus . Locum 'fum, in quo sermo iste feriptus erat, rasit, ipsum fermonem russum rescripsit, quem raserat. dex redditus , Ampliciter receptus es. Monetur iterum pro eodem sermone quaestio . Ad probationem eodex profertur. Invenitur sermo, de quaerat quaestio , ex litura in codice positus, fides proferenti talem eodieem, derogatur , eo quod litura illa corruptionis falsitatis videretur in dictam . Sed nec incuriosi, nec mali homines , ad suae rei fidem stabiliendam , quoddam etiam recentius testimonium , ct illud quidem egregie festivum , in fine Mala testensis codicis exarandum curarunt. Sic pro iacto pulchram & facillimam iniere triumphandi viam , ne diutius in veris S integris Eusebii verbis convellendis ingenia fatigarent. Quid ergo mirum, si , qtiibuscumque editionibus & codicibus antiquis & incorruptis insuper habitis , in hisce unis laudandis gestiunt Alios laudare non
possunt, sinceros nimirum , aut Blondo vetustiores . Nam octo codices Vaticani et a. 246. 6o6. 6o7. 8 i 7. 8i8. 8a I. 86a. frustra laudantur, quibus praeter Ambrosianum C. I9o. S Parisiensem regium 49o9. nos
ingenue addimus etiam Romanos duos in Bibliotheca Collegii Capra ni censis , quorum alterum descripsit Antonius Marii filius Florentinus A. D. i 448. alter est ejusdem aetatis . In his omnibus quidem certe Gallus dicitur Foro-Liviensis . At vero quid hinc boni in rem suam Blondicives exsculpant, non video , si omnes isti codices sunt novi, quippe scripti vel medio , vel exeunte saeculo xv. ideoque post Blondum , ut vel mediocriter scripturae peritis in comperto esse potest . Praeterquam quod recentioribus Librariis Italis , ab Foro-γulio dissitis , proclivis suit lapsus ex Foro-ffutiensi in Foro-Liviensem aliis exemplis pro hatur : a quo tamen Iapsu vetustiores procul abfuisse palam est , nedum Eusebiani Chronici latinum interpretem Sanctum Hieronymum e quippe quibus vox Foro-Liviensis ignota suisse videtur . Cives enim Fort-Livii, non Foro-Livienses , sed Livienses usque ad saecula Blondo proxima dicti sunt. Quare nihil Dequentius in Ecclesiasticis & civilibus veterum tabulis occurrit, quam Livienses Episcopi, civitas, populus , ct Ecclesia Liviensis . Secus me legere in vetustissimis monumentis nusquam memini. Consulatur Baronius in notis ad diem xi ii. Maii , Petrus de Natalibus lib. x. cap. cui i. Bollandus to. I II. Aprilis pag. 7sa. 7s6. Ad haec. Lueas Holstentus in notis ad Carolum a S. Paulo pag. et s. Labbeus in Conciliis to. ν i. pag. 3. Usthelli Italia Sacra to. II. pag. 616. 618. Maria garini Bullarium Cassinen seto. i I. pag.39. S Sigismundi Marchesii supplementum Historiarum Foro-Liviensium pag. I 3 I. I 44. 14s. Isa. I 6a. Sed nondum satis.
IV. Ab Italicis & Gallicanis Eusebii codicibus proxime adductis , qui
ab omni fraude immunes abierunt, venio ad Chronographos & Historicos. Hos a saeculo nono ad decimum quinctum advocare praestat, Gallos,
33쪽
CORNELIUS Seolos , Anglos, Germanos , Italos, qui suis scriptis verba Eusebii GALLUS. integra, non corrupta inseruerunt. Hi sunt Freculphus in Chronieis
LI . I. Cap. I. I. libro vir. cap. XIX. Marianus Scotus in Chronico lib. I. Aet. v.
inter scriptores Pistorii to. I. pag. 3ss. Florentius migorniensis item in Chronico apud Matthaeum Vestmonasteriensem pag. scio. Conradus Urspergensis etiam in Chronico pag. editionis Argentoratensis annii scis. Vincentius Bellovacensi S in Speculo historiali lib. v I. cap. ix. Venetiis excusis apud Hermannum Liechtenstein A. D. i 494. & Duacii 62 . necnon & in eius codice M S. Ottoboniano T. III. I 8. Sozomenus Pistoriensis tomo II. Historiae suae MS. anno V.C. et . quae est in Bibliotheca Abbatiae Fesulanae, ab orbe condito ad Ccelestinum v. perducta . Guillelmus de Pastrengo in codice Vaticano sa I. Ottoboniano T. v I. 18. R in Veneto Coenobii D. Johannis S Paulli. Franciscus Petrarcha de Augusto agens in Vitis virorum illustrium, Italice editis Polliani prope Ueronam apud Innocentium Ziletium A. D. a 4 6. in solio, & Venetiis per Gregorium Gregorii A. D. isa . sol. 3sq. pag. a. In libro inscripto Vitaphi ophorum, in sermonem Italicum verso, editoque Florentiae apud Petrum de Bon accursiis A. D. i 489. in ψ.cap.CvII. sic legitur: Gallo cir-nelio poeta fu Furiano . Hi de compacto omnes , ut alios interim sileam , eandem Omnino patriam Gallo adscribunt, quam Hieronymianum Eusebii Chronicon adscripserat, propterea quod singuli in suis codicibus Eusebianis eam, non vero aliam , expressam reperissent. Hoc ita verum est, . ut Wigorniensis natum in Foro- Iulii prodiderit, Petrarcha vero illum voce Italica Furiano appellaverit. Pastrengi Petrarchae necessarii, codices calamo , non typis scriptos , Iaudavi, ut errorem exploderem , quem aliena oscitatio, ut credere malim, intrusit in eiusdem Pastrengi origines rerum , Venetiis editas per Micbaeum Anteium Tlondum A. D. is 4 .in 4.Flavii gentilem typis Nicolai Bascat ni ubi sol. ia 3.Gallus Foro Liviensis vocatur: sed contra omnium , ut dixi, MSS. codicum fidem . U. Argumentis in commenticiam Galli patriam allatis concinit una vox illustrium scriptorum , qui, statim , vel paullo post Blondum, in re literaria claruerunt: Hi sunt Marcus Antonius Sabellicus Enneade
VI. lib. IX. tomo II. operum pag. 229. edit. Basileensis Her vagianae annii s . Petrus Crinitus de Poetis Latinis lib. NI. cap. xLII. Raphael Mansejus Volaterranus in Commentariis urbanis lib.XIV. pag.2or. edit. Romanae; Iacobus Mancinellus Velliternus in Gymnasio Romano scribens A. D. I 49o. ad Eclogam ur. Virgilii: Philippus Beroaldus Senior ad Propertii lib. I. Eleg. xxi. Dominicus Marius Niger Venetiis in Enarrationibus Ovidii Amorum lib. I. Eleg. xv. & Bernardinus Corius in Vita Augusti ad ealcem Historiae , quae Mediolani prodiit apud Alexandrum Minutianum A. D. Isop. Veteres & primigenias editiones , utpote a sus picionis labe alienas , libenter advoco . His colophonem imponit mu-ximi ponderis testimonium Petri Bembi , Uenetorum elegantissimi, qui Galli patriam a Timavo fluvio eam alluente his carminibus graphice
34쪽
. . . . . . Gallo, ebe se sesso osse. Portar suu ali delia fama impigre
.La sua Lieori, dat Tisavo G Tlare. Haec perpendens Laurentius Pignorius , rerum antiquae Venetiae, ubi est Forum Iulii , scrutator diligentissimus , Be inbi sententiam egregie tutatur in originibus Patavinis pag. Is I. Malo rem explieare verbis Pignorii vel ob summi viri auctoritatem: i .ersi di pietro Sembo non sanno uel presentesito Dori di luogo , pereιὰ Cornelio Galla ebbe per patria cividisse deI Frtuli ; eri eosὶ intes Eusebio it Nembo , Cornelius Gallus 'ro-γuliensis poeta, a quo primum Aeraptum rectam supradiximus XLIII. aetatis suae anno propria se mauu interfecit, Sicebὸ του-gano bene itfatio loro quelli , ebe seriet ono , Gornelio Galla essere flatod' astra Cittis . AEvo Bembi Gallum patria Foro-Juliensem , di patria di Friali , dixit etiam Hortensius Landus libro Vp. Catalogorum pag. 463. Sed quid diutius cum his larvis luctor Si tota res ad unum Eusebium reducenda est, qui secus loquitur atque in vetustis S genuinis Eusebii Codicibus legitur , utique is vel Eusebium non legit, vel sublesta fide , aut saltem. negligenter legit. Horum unum post Benedictum Caesenatem in libro Italico, sed Latine inscripto Honores mulierum lib. I v. epist. I. se prodit eius aequalis Iacobus Philippus Bergo mas in lib. VII. Supplementi Chronicorum , Venetiis primum impressi apud Bernardinum de
Novaria A. D. 348 a. nisi sorte totum hoc crimen in ignaviam Operarum vertere malimus . Certe Bergo mas de rebus nostratibus loquens li-hrox. deque Claris mulieribus cap. Lix. passim hunc errorem erravit,
Foro-γutienses cum Foro-Liviensibus miscens , quod in aliorum etiam libris evenisse manifestum est . Adi, si lubet, Petrum de Natalibus in Catalogo lib. v. cap. v II. Fatium de mertis in Dicta mundo lib. II. cap.xxii. Marcum Z uerium Box hornium in Elogiis pag. ς 4. & Arturum in Martyrologio pag. 22. q. 9. Tantae indiligentiae misertus , nobiscum sentit Josephus Antelinius , ex Foro-Julio Narbonensi in opere de Initiis Ecclesiae suae Foro-Juliensis pag. 3. Quare iis bene sit , qui hisce lauticiis magno studio corrasis somnia sua se adstruere arbitrantur . Nobis in iis
evertendis bonas horas terere non vacat, nec lubet, ne laureolam in mustaceo quaerere videamur.
VI. Ceterum nequis Forum dulii Galliae Narbonensis , vel aliam quamcumque eiusdem nominis civitatem , a nostra diversam , Cornelio Gallo patriam largiatur , quod, Antelmio non adversante, nuper egit Hadrianus Bailletus in Judiciis eruditorum to. IV. Par. 2. I 4 . Pag. la . heic praestat animadvertere, Hieronymum Chronico Eusebiano, ab se aucto , & latinitate donato, plurima addidisse , a Troia capta ad annum usque XX. Constantini, quae intermissa videbantur , in Romana maxime historia : Ipsemet Sanctus Doctor id testatur in praefatione . Ex his autem plurimis , unum est, Gallum patria Foro-yaliensem appellavisse; hoc enim in Graecis a Scaligero vulgatis desideratur pag. I98.
CORNELIUs GALLUS. Lis. I. CAP. L
35쪽
CORNELI Us Neque ambigo. quin Hieronymus id speciatim didicerit ex Livii postre
GALLUs. mis libris, tunc nondum deperditis . Livius autem res Galli prosecutu, Las. I. CAP. I. est libro cxxx m. quantum e X Epitome, quae Florum vulgo auctorem praeseri, colligere possumus . Quare non immerito Iohannes Fre insheiam ius res Galli, utpote a Livio descriptas , supplevit lib. cxxxv. cap. v. Porro quis veram Galli patriam melius & accuratius magno Hieronymo nosse potuit, qui praeterquam non in Gallia Braccata seu Narbo
nensi, sed Constantinopoli Eusebianum Chronicon auxit, aliquandiu apud nos Aquileiae vixit, unde paullum aberat civitas Fort-γuliiὶ Ibidem etiam ct in aliis tractus istius Civitatibus , plures intima necessitudine sibi conjunctissimos habuit, quod ejus epistolae palam faciunt. Quare Hieronymus si ex alia civitate Forο-2 'liensi, quam nostra , Gallum ortum novisset, profecto is, qui in Venetia , omnium reliquorum celeberrimum stare noverat, Galli patriam ad vitandas ambages sua appellatione , a nostra discriminasset; praecipue quum Foro-γulienses Galli non uno vocabulo in veterum monumentis distincti reperiantur, nam
Paeenses , Classicos , Otia vianos , O Dibonenses dici video apud
Melam lib. II. cap. v. lib. III. cap. IV. Tacitum Annal. lib. II. cap. LXIII.
ct in Uberti Goliati Thesauro pag. 2 . a I. Urbem tamen nostram Foro-Juliensem ab reliquis ejusdem nominis discriminare , opus non fuit Chronici universalis auctori Hieronymo , qui procul a Gallia braccata scribens , de nullo alio Foro-Julii, quam de hoc Veneto , ceterorum notissimo , loqui, satis superque agnoscebatur et adeoque nec etiam de obscuro illo Umbriae Foro-Iulii, cognomento Coneuhiensi, quod Plinius memorat lib. III. cap. XIV. Umbrum enim, aut Concubiensem potius , quam Foro-Iuliensem tantum Cornelium Gallum dixisset , ut ejus patria sine confusionis discrimine statim designaretur . Urbes enim minus clarae , ne cum clarioribus ejusdem nominis misceantur, distinctis cognominibus indigent: non perinde clariores , quae splendore suo minorum nomina obruunt , ab illis non obruuntur . Cave autem putes Hieronymum anachronismo usum; ac in antecessum Galii patriam eo nomine expressisse, quod postmodum a C. Iulio Caesare sumsit, ubi in ea forum, & totius regionis comventum instituit, unde loco ipsi nomen adhaesit. Caesar A. U. 68 s. quo natus est Galius, annum agebat XXXII. quippe natus A. U. 6sῖ. C. Mario vI. S L. Valerio FlaWio Coss. ex Stephano Pighio in Annalibus tomo III. pag. 2oo. necdum ullum forum, ab se dictum, instituerat. Itaque alia Fori huiusce nostri, quod fuerit Galli natale solum , Origo quaerenda est. Livius lib.XXIX. cap. XLV. A. U. DLx Ix. M. Claudio Marcello & in Fabio Labeone Coss. L. γαύο Praetori creato, Galliam evenisse tradit, ad quam jussus est maturare, quum Galli transalpini per saltus ignotae antea viae in Italiam transgressi , opidum in agro, qui nunc Aquileiensis est , aedificarent. Gauia ergo tunc regio haec nostra appellabatur, inque hac Furtim ab se dictum praetor L. gulius anno ante Christum natum I 83. condidit ;quumque
36쪽
qud postea C. Iulius Caesar prae L. Iulio clarus, alia Fora condide rit, hujusce conditor vulgo habitus est . De Foro-Iulio nostro , vera Gai Ii patria , plura haberemus , si Chronici Eusebiani Hieronymianam editionem haberemus, quam una cum Prospero , Victore & Paullo Dia cono innamerabilibus in iocis , antiquissimorum eodicum ope castigatam, notisque illustratam paraverat Hubertus Gilanius apud Io: Georgium
Sehelhornium in Amoenitatibus literariis tomo XU. pag. s9o. Ceterum haerere, utrumne Galli Vocabulo famia a cognomentum, an patria S
natio denotetur , ludicrum est pro Foro-IuIio Gallia Narbonensis , si regio quoque , ubi est Forum-Julii Venetorum , Gallia appellatione in notuit. Addo tamen, Virgilium , Ovidium, aliosque, Latinos S Graeacos, Galli cognomen ad familiam, non ad patrium reserendum , testari . Addo pariter, gentem Corneliam, unde Gallus prodiit, fuisse Itali cam , & Aquileiae etiam floruisse , ut inscripti lapides docent, a claris fimo Adriensi Episcopo editi cum Monumenti S Veteris Antii pag. 263. Hine Cornelius Gallus a pueris in Italia altus , & literis instructu una cum Virgilio : qui non certe in Gallia Narbonensi, sed Cremonae,
Mediolani , Romae, & Neapoli studiis operam dedit, testibus Probo ct
Donato Grammaticis in ejus Vita . Haec eo me adducunt, ut dubitari Posse non credam , quominus Cornelius Gallus ortum suum traxerit ex Foro-Julio Venetorum , cui sincere ac libenter illum adiudicat Gallieus vates Germanus Audebertus Aurelianensis lib. I. Venetiarum
Leuaeque tibi natale solum , lectissime vates Galle, Fori decus atque illusis gloria Iuli,
Galle Maronis amor , servandae ab prodige vitae . Legendum Iuli in fine secundi versus non Livi , ut errore typographi legitur in editione Aldina . Loquitur enim Audebertus de nostro Foroia Iulio, post Patavium & Veronam in Venetorum imperium redacto .
Quid iam de illis dicam , qui Gallum domo Meetinum secerunt Nunia
quid horum etiam sententiam pluribus labefactare opus est , dum non alio sponsore nititur , quam perbelle corrupto versiculo s9. Elegiae I. inter Maximianeas, quae Gallum auctorem mentiuntur Audirem, sane Rstivam . Ubi apud Maximianum legebatur , & adhuc legitur Etruria . Ergo his ornatum meritis ETRURIA nostris, Ior Baptista Palearinus, scriptor Saeculi xv. Etruria sublata , meetiam supposuit, lib. I. Chronici sui MS. in reliquis locis Maximiani nomine eraso , Gallique addito. Hinc Palearino auctore, Maximianus Drusus in Gallum Vieetinum migravit . Hoc deinde Commento, ut fit, nonis nullis sitis conterraneis facile imposilit, uti Sebastiano Monticulo de Inventario Quaest. Ccxxx II. I. 469. & Jacobo Maretario in Historia Vicetina lib. I. pag. . Sed , viri boni , etiamsi versiculus ille , ita ut vultis , Procederet, non ideo tamen Gallum , sed IIaximianum Uicetinum ha heretis . Quam vero Galius noster fuit Vicetinus , tam Maximianus,
versiculi auctor, non filii Etrusius. Hoc postea planum faciam . Nequid B porro
37쪽
porro hac in re lateat , silentio non praeteribo , Laurentium Pignorium ab eximiis fratribus Vicetinis Paullo S aEmilio Gualdis A. D. 16o8. de patria Galli consultum , candide sententiam suam aperuisse , eandemisque, ut vidimus , typis vulgasse A. D. I 6as. in Originibus Patavinis. Ad haec Pignorius de aereo Galli numismate procudendo a Paullo roga tus , respondit, in aversa ejus parte bram sibi potssi mum arrisuram cum lemmate ex Uirgilio in Georgicis lib. v. v. 99. CUI. NO N . CERTA UERIT . ULLA . In antica vero ipsa Galii imago , nomen , S patriac ut ominor legi debuissent. Ex Pignorianis epistolis MSS. Patavio datis ineunte Januario A. D. 16o9. quae Venetiis servantur penes Clericos Regularcs Somaschos ad Sandiae Mariae de Salute , haec me docuit U. C. Apostolus Zenus . Gualdos autem prudentissimos viros, quum se, Pignorio iudice , caussa sua cecidisse intelligerent, de percutiendo numismate amplius cogitasse non puto , veritos, ne de illustri eorum patria Vicetia diceretur, quod de Parisiensi urbe scripsit Franciscus Petrarcha lib.κ. Rerum Senilium Epist. II. ad Guidonem Januensem Antistitem: multa suorum mendaciis debere . UII. In Galli praenomine discordes secum abeunt scriptores ; nam Eutropius lib.vII. cap.νII. Geum appellat. Hunc sequuti videntur Paullus Diaconus in Historia Miscella lib. vii. pag. aii. editionis Canisti, Vincentius Bellovacensis in Speculo historiali lib. vI. cap. L. S Petrus Crinitus lib. ΠΙ. de Poetis Latinis cap. xtii. Ad haec Lilius Gyraldus ici Dialogo IV. de Poetis , Conradus Gemerus in Bibliotheca V. Geus , Caspar Barthius in Adversariis lib. xvi. cap. x r. & in Claudianum pag. 748. nosterque etiam Henricus Palladius . Sed liticulam dirimit Paeanius Sophista, Graecus metaphrastes Eutropii, Tia . Chum reddens , cui favet Graecus codex Eusebii Scaligeriani, in quo litera compendiaria Γ. praenomen Galli signatur . Latinus interpres , vel auctor, Hieronymus in quibuscumque exemplaribus calamo S typo descriptis adstipulatur: licet incuria quadam ipsum praenomen omnino absit ab editione Scaligeri: quod totum in Mombritiana tamen legitur , G us , non, ut in reliquis, simplici nota G. quemadmodum praeter codicem Lodo Vensem , a Pontaco laudatum pag. si a. exhibet etiam Marianus Scotus. Non ergo audiendi Gerardus Io: Uossius de Poetis Latinis pag. et s. Jo:Va illantius in Historia Ptolemaeorum past. 18 . R Guido Panci rotus ad Notitiam Imperii cap. Cxv II. quorum hic Amum, ceteri Publium dixerunt. VIII. Iam a nobis res postulat, ut eos errasse ostendamus, qui C. Cornelium Gallum poetam cum aliis Gallis miscuerunt. Hoc primu Somnium egit Servius si tamen est Servius a cuius verba haec sunt in editione Petri Danielis ad Eclogam x. Virgilii , quae tota in Galli laudes ensunditur : bis est Gaius Asinius Gallus orator , nil Politoxis filius , qui σπte omnes primus uti praefectas , fuit eximius poeta; nam Euborionem , ut supra diximus ad Eclogam vi. transtulit in Iulinum sermonem, is amorum suorum de Cotheride libros seripsit quatuor . His Duilir Coos le
38쪽
me prἰmum in amicis Caesaris c Augusti fuit. Postea quum venisset
in suspicionem , quod eontra eum coriurasset, occisus est . Fuit stitem amietis Virgilii edie. Labitur vulgatus hic Servius, nam C as , seu G tis . mius Galius , non sane domo Foro-Juliensis, sed Romanus, Consul processit cum C. Marcio Censorino A. II. 746. annoque postea U. C. 86. Ser. Sulpicio Galba & L Sulla Coss. Olympiadis CCIir. anno I. R Tiberii xx. diris a Tiberio suppliciis necatur , ut constat ex Chronico Eusebii ad annum Abrahami aoso. ubi tamen id illiγtur anno II. Olympiadis cxcviii. qui suit primus Tiberii ἰ odium enim quo Asinium Gai tum Tiberius perdidit , ab initio Imperii sui conceperat , ut Pontacus observat pag. s i. Forsan Hieronymum decepit mors C. Asinii Pollionis, Galli patris, quem anno Abrahami et oeto. extinctum putavit. ut adnotat Scaliger: id caussa fuit, cur filii mortem serius rejecerit in annum aoso. Porro Asinii Galli Pollionis filii dira supplieia, de egestate
eibi explicat Tacitus Annalium lib.VI. cap. XXIII. Id contigit annos hvIII.
post quam C cirnelius-sibi necem intulerat. Immo Asinii Galli pater Asinius Pollio , nostrum Cornelium Gallum , famularem suum vocat apud Ciceronem infra adducendum; tantum abest, ut ejus filius dici potuerit, ut nonnullis dictus , interque eos Aldo Manutio iuniori in inseriptione adulterinae Elegiae , quam postea discutiam , & Tarquinio Gallutio in Virgilianis vindicationibus pag. 4s9. Licet hic Servii error non levis est , non tamen est tantus , uti Scaligero visus num. 3998. ubi ait, a Servio confundi Cornelium Galium eam Gisio Pollione. Quum enim S filium S patrem nominet vulgatus Servius rGajus . nius Gallus Asinii Pollionis filius , nihil est caussae , cur verba sequentia Pristi praefectur , fuit eximius poeta , SerVio invito , potius referamus ad patrem Pollionem, quam ad Mium Gaium Asinum,
cui Galii cognomen veteres nummi largiuntur apud Fulvium Ursinum in Familiis Romanorum pag.93. editionis Caroli Patini, & inscripti etiam lapides apud Onuphrium Panvinium in Commentario ad Fastos lib.1I. pag. I 83. editionis Sanctandreanae anni is 88. Enimvero inter euenium Galium , & Cornelium Gallum proclivior filii error, quam inter Amniam Pollionem & Cornelium Gallum, ut Uossius quoque in cap. κν. de Rhetorices natura animadvertite S tamen Augustinus Bahelonius nuper uium Gallam pro Cornelio Galio accepit in suis notis ad Tranquillum in Augusto lib. II. cap. LXVI. q. I. Haec, quae duos Gallos constandi occa- fionem praebuerunt, ex Chronico Eusebiano latine reddito in genuinum Servium irrepsisse non dubito . De e inio Gallo sic ibi scripserat Hieronymus ad annum , quem dixi, 2oro. Gajus Asinius Gauus orator, A
aeli Politonis AEius , erius etiam Virgilius meminit, diris a Tiberio suppliciis neeatur. Scripserat etiam anno I987. quam AEgyptum pr mum tenuit Cornelias Gallas, de quo Virgilius seruit iv. Baeolieis . Vidit quispiam , Virgilianis praeconiis Galium extolli in Eclogis vr. R X. neque ulterius indagare laborans, statim hunc ipsum S A ium GanB a Ium
39쪽
lum & Cornelium Gallum putavit, ad unum Galli vocabulum S cognomentum respiciens ς nec animadvertens , duos Gallos a Virgilio laudari ς unum Asinium Ecloga I v. patri dicata , sed facta in gratiam filii ;alterum Cornelium Eclogis vi. & x. Hinc verba de utroque GaIIo, ex Hieronymi Chronico sumta , in sincerum & antiquum Servium trudendi , unique Cornelio Guuo nostro adplhcandi facilitas orta est . Ergo post A. D. 38 o. quo Hieronymus qui Constantinopoli Eusebianum Chroni coavertit, perduxitque ad mortem Valentis, quae contigit die ix. Augusti A. D.3 8. Servium, Macrobio antiquiorem hac in parte interpolatrices manus passu in videmus . Macrobium porro qui Servii meminit lib. VI. cap. VI. Saturnaliorum, A.D. Io. floruisse colligit Reinesius ex cod.Theod.lib. v I. tit .vIII. in Epist. L. ad Rupertum, pag. 462. Ad haec Vosius cap. II. de Poetis Latinis alios arguit, qui Corneliam Gallum unum etiam secerundcum AElia Gauo, post ipsum Cornelium,tertio AEgypti praesecto, & C. Petronii succetare . Ex his unus suit ipsemet Uossius lib. II. de Historicis Graecis cap. v I. quod ejus mendum, quanquam sublatum ita appendice,nihilominus Henricus Valesius ad Ammianum lib. XVII. cap . IV. Uctio eX- probravit perinde ac Casa ubono i in cujus notis ad Strabonem & Suetonium uterque Gallus coaluerat. Et tamen Strabo lib.xνII.& Dio lib.LIir diserte unum ab alio distinxerant. Sed nec defuere qui Cornelium Gallam cum alio Gallo, apud Propertium Elegia v. & xx I. libri I. memorato, unum secerunt, ut Ianus Dousa & Philippus Silvius , tametsi Beroaldus senior ibidem , quo Silvius offendit, haec tanto ante adnota Verat et
nec intelligas, hune 69 illum Gallum, qui primus γ' ti provinciam rexit: qui Foro juliensis fuit: qui propria se manu interfeeit dIue enim fuit dictus Cornelius Gallus : erius fit etiam mentio a Virgilio in Tucolicis, de quo Strabo ct Eusebius meminerunt. Gallum suunx fuisse Umbrum Amerinum testatur Propertius lib. I. Elegia XX. 22. Hune tu sive leges umbrinae flumina sisae ,
Site eAmerina tuos tinxerit unda pedes . sic enim posteriorem hunc versum ex suo codice legit Scaliger . Obiit in bello Perusino, teste eodem Propertio Elegia xx I. habuitque matrem Arriam , & fratrem Lupereum, ex Elegia I. lib. I v. in qua de ejus morte ita canit: GaIltis ot in eastrIs dum eredita silaeua tuetur, Coneidit ante Aquilae rostra superba tuae . ubi haec notat Scaliger : inepte hie refert ad Cornelium Gallum poetam Grammatista lue, qui V mili; vitam ex multis auitoribus , tun quam centonem eonfareinavit. Cave insuper misceas Cornelium Gallum poetam cum Cornelio Gallo Praetorio , cuius meminit Plinius lib. VII. cap. LIII. hic enim in Venere obiit, ille sibi mortem conscivit. Non tamen repugnem , utrumque ex eadem familia oriri potuisse, quod in mentem Venit Iohanni Harduino in notis ad Plinium, quanquam id eX an liquis nemo testatur. IX. Gr-
40쪽
IX. Cornelio Gallo cuin Politone e lato necessitudinem intercessiste, ex ipso met Pollione iam dixi. Hic enim Tullio scribens Epist. mil.xxx II. lib. x. ait: GaIlum Cornelium famitiarem meum poscito . Nomini animcognomen saepe praeponi, veterum exemplis comprobat Franciscus Sylvius Progymnasmatum Elegantiae Latinae, Centuria II. cap.XL. ut Celsus
Cornelius, Nepos Cornelius , Polito Asinius , ct alia . Pontacus ad Euse-hium pag. s i 8. Cornelius Gallur , alias Galius Cornelius, in antiquis chirographis usurpari testatur. Dionem hoc modo scripsisse, observat Casau bonus in notis ad lib. xvi. Strabonis . Hoc notavi, nequis Gallum Cornelium a Cornelio Galla diversum putaret. Idem Pollio in Epistola xxxi . libri x. quae iam adductae praecedit ad Tullium sic scripserat rquod familiarem meum tuorum numero habes , opinione tua mihi gratius es, ubi quin Cornelias Gallus intelligatur , minime ambigit Seba stianus Corradus . Erat Pollio Re poeta & orator & historicus perinsignis: quod ex veterum testimoniis memoriae mandavit Vossius cap. II. de Poetis Latinis, deque Historicis item Latinis lib. r. cap. xvii. diuque moratum in regione nostra Venetiae, ut populares in potestate Antonii retineret, auctor est Uelleius lib. II. cap. Lxxvi. S Virgilius Ecloga v III. IPotito,i inscribenda , uti oboluit Scaligero ad Eusebium num. Eo 2 o. Hinc parta Philippensi victoria amici I 1I. Olympiadis CLXXYIv. eX eodem Vossio, U. C. ia. M. AE milio Lepido, & L. Munatio Planco Coss. GaIlus agens annum xxv I. Pollioni & Alpheno Uario, Triumviris, mune re junctus est, praepositusque ad exigendar pecunias ab his municipiis, quorum agri in Transpadana regione non dividebantur, ut ait Seruius ad Eclogam VI. maximi Poetarum, qui ea tempestate quum agri, inter mi lites veteranos dividerentur in eadem Transpadana regione, hoc est Venetia, ex Pignorio in originibus Patavinis cap. XVI. pag. Io6. beneficio Triumvirorum ipse indemnis redditus, adgressus suit ad scribenda Bucolica, eosdem Triumviros optime de se meritos celebraturus, AJnium Pollionem, Alphenam Varium, & Cornelium Galium , cujus rei testem habeo 27berium Claudium Donatum, quomodo in editione Ge-gii Fabricii auctorem Uitae Virgilii appellari video. Donato consentit
M. Valerius Phocas alter vetus Grammaticus , ita canens
Folito , P Meenas , Varius , Cornelius , ardent, Et sibi quisque rapit per te victurus in avum . Huc allusit Codrus Urceus in Encomto Virgilii, quod est libro i. Sil
ὶ quod eanor; Pollio earminis , Et Tucca, Gallusque , atque Propertius
Et naeeur acer te eelebrant,manmis foret inter eos simultas 3
De Virgilio haec etiam habet Donatus t per Maeeeuatem, per Trium viros , Marium, Pollionem, edi Cornelium Gallum , fama carm/Num com mendatus Augusto, o agros recepit, ct deluceps familiari amore perfruia