Justi Fontanini ... Historiæ literariæ Aquilejensis libri 5. Accedit dissertatio ejusdem auctoris de anno emortuali S. Athanasii patriarchæ Alexandrini ... cum duplici indice. Opus posthumum

발행: 1742년

분량: 507페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

51쪽

CORNELIUS ' quam interiturum ei pepererunt, quum Veterum poetarum nobilissim GALLUS. non tamen Horatius , quod tradidit Blondus teneros eorundem affe- Lxv I CAP. I, ctus , Gallique rarum in iis pangendis ingenium , magnis S repetitis laudibus cumulaverint. Virgilius ceterorum princeps, non solum in

Bucolicis , uti Ecloga I. in qua Gallum latere sub nomine Tityri, ait Servius , sexta insuper S postrema , de quibus agam in serius ; 1 ed praecipue in Georgicis Cornelium Gulium mirifice ornavit, ita ut quartus Georgi- eorum a medio usque ad Mem ejus laudes teneret, quas postea, jubente

Auenso , in Aristaei fabulam commutavit, inquit Servius in Ecloga x. ' Quare , ut ait Pontacus ad Eusebium pag. s i 3. de Gallo Virgilius Aqui- tur lib. iv. Georgicorum sub nomine pastoris Aristaei, alludens ad Aristaei

subulam sumtam ex Iliad. XVIII. Hanc tamen Servii narrationem in notis ad argumentum ejusdem Eclogae,& rursus in argumento libri IV. Georgicorum , postquam recitasset Carolus Ruaeus , subinde in falsitatis suspicionem idem ipse vocare non dubitavit in sua Virgilii historia per Con sules descripta, idque tribus de causis , quas praeterire non decet. i. Aristari fabula cum Apum cultura ita cohaeret, ut nata e re ipsa ,

non huic attexta videatur.

a. Virgilius tantam operis partem , laudando Gallo minime debuit tribuisse, qui nonnisi pauculos versus Macenati dederat suo , eui totum ipsum opus ded cabat. 3. Augustus ipse , qui , Suetonio teste, luxerat Galia necem , non ita videtur infestus ejus fuisse memoriae , ut inanes ei laudes invideret.

Haec Ruaeus ς quae mihi tanti non sunt, ut Servii testimonium explodere valeant i qui certe quod narrat, alicunde hauserit. Neque connexio Aristea nae fabulae cum apum cultura prohibet, quominus eandem fabulam , Galli laudibus inde resectis , subrogare Virgilius potuerit; non

enim summi poetae ingenium ita erat angustum , ut eandem fabulam reliquo operi aptare nesciret. Neque maximi & amicissimi capitis enco mia fusius a Uirgilio cani dedecuit, ut ut de Maecenate, cui totum opus suum nuncupabat, id ille non ita praestiterit, ratus lassiceres paucis eundem alloqueretur, ut Hesiodus alloquutus est Persen , ct Lucretius Memmium . Libros Georgicorrum A. U. 724. Virgilius absolverat, quos tunc Atellae per quatriduum recitavit Augusto , ex bello Actiaco reverso, ut ex Donato colligit Norisius ad Cenotaphia Pisana Dissert. i I. cap.XI I I. pag.249. Itaque Augustus Galli laudes memoriae infixas quadriennio serius mutari iussit, utpote quae Galli, e vivis sublati, virtutes eidem Augusto, & Senatui quodammodo exprobrare viderentur , neque illas palam cani deceret, quan vis Augustus Gavi necem luxisset. II. Sed non unus Virgilius Galli nomen impense coluit, praesertim Ecloga vi. cuius versus infra recitabo, & x. ubi ait:

Carmina sunt dicenda. Neget quis carmina Gallo Ovidius enim in libro HI. Amorum Elegia xv. ver. 29. ita de illo cecinit, GAL

52쪽

GALLOS O Hesperiis e - GALLOS notus Eois.

Et sua eum GALLO nota secoris erat. Libro autem primo de Arte V. 3 3 3- , Et teneri posis earmen legisse Properti, Stoe aliquid GALLI, sive, Catulle, tui . Item v. s3 7. de Mima a Gallo celebrata Vesper O Eoae novere Lycorida terrae,

Lib. i. de Remedio amoris V. 76s.

mis potuit lecto durus discedere GALLO νEt denique lib. v. Tristium Elegia i. Delietas si quis lascivaque earmina quaeris, Praemoneo nunquam scriptu quod sa legat. ptior huic GALLUS , blandique Propertius orἰs

Ovidium excipit Propertius lib. II. Eleg. XXXIII. Et modo, formosa quam multa Deoride, GALLUS. Mortuus inferna vulnera lavit aqua lMartialis etiam lib. vi II. Epigr. LXXI II.

I eniam GALLI pulebra Deoris erat. Huc facit locus Octavii Cleophili Phanensis in Carmine de Coetu poetarum pag. 22. editionis Basileensis apud Frobentum A. D. isi 8. Conthia lascivi micat inde decora Properti, Idine pulebra , tuus , Galle , secoris , amor . Cleophilo addamus Herculem Strogam in libro I. Amorum sol. 6 7. a. ita

canentem.

Galla , tuussuper lanis erit, tenerique Properti, Aarea dum Veneris diriget arma puer . Herculis etiam patrem Titum in lib. I. Eroticorum Bl. 34. 4Abstulit ardentem Gallum formosa Dcoris. Jam vero ad Propertium redeo,ad cujus locum superius adductum , haerentes , mirum in modum se torquent interpretes. Beroaldus significari opinatur, Gallum apud inferos abluisse eruorem ex vulneribur, qua sibimet ipse intulerat, miniserio amica Deoridis, quae Galium apud Inferos praestolabatur. Scaliger pro quammulta , legi iubet qui multa , eique .adstipulatur Ianus Brouchusius in notis ad Propertium pag.2o9. Andreae

Scholis observationum lib. II. cap. xxvi. qua multa , potius arridet . Super haec Barthius Adversariorum lib. XII. cap. XXVI. in muItis an-Ceps , sic loquitur : is, ut verum dicam , Propertii locus mihJ semper aliqua di altate impeditus haerere visus es. Iuvandum putavi parva commvitatiuneuis, nimirum uti istatur : de modo formina , ore. Et quaeso attentius vulgata scriptura consideretur. Iufert enim Gauum . mortuam formosa Deoride . Sed iliud verum non est. At si Propertium de poetis eroticis , statim a morte Galli ibidem loquentem , viri docti accuratius pensiculassent, ab eius fortasse verbis sollicitandis abstinuissent. Nullo enim adipo indigent, dummodo instar excIamantis le-D gan-

53쪽

26 HIs TORIA LITERARI A

gantur hoc pacto e ct Golias , modo mortuus , o quam multa vulnera,

ob formosam Deoridem sibi Arsilia , lavit aqua inferara i Schoitus , vir

sane pereruditus, hoc Propertium ex Euphorione, quem GaItas Latiis num secit, expressisse adnotavit; cujus Euphorionis hic versus prostat apud Photium cod. CXC. non cC. ut errore typographico legitur apud

Soltis Coeditur sua vulnera Iavit Adonin. Quanquam Ptolemaeus Hephaestion hoc aliter accepit; de stygia tameα aqua accipit Schoitus , qua Euphorion tradit ablutum Adonidem di cui Romae in sarcophago, ejus fabulam praeserente , vulnera ad sistendum sanguinem spongia detergi observatum a Caesare Barcinio A. D. 34. I. cxxv. Ad haec, Galli versus maeni secit Ouinctilianus . licet paullo duriusculos appellans; nam inter quatuor Elegiographos , quorum praestantia Latini Graecos provocarent, locum Gallo dedit his verbis Institutionis lib. x. cap. I. Eugia Graecos quoque provocamus , cujur mihi tersas, atque elegans maxime videtur auctor Tibulius . Sunt qui Properitam motant. Ovidius utroque laseivior, Ilaut durior GALLUS. Quinctiliani iudicium sequutus videtur Homerus Italicus Io: Georgius Trissinus libro ix. Italiae liberatae sol. I 6 I.

Mihi la visa aae Hegia, ebe mena Al Alae her Cullimaeo e muta,E Propergio, e Tibulis , Ovidio, e Gallo . Sed Ovidius ipse, qui in hac arte excelluit, Iibro i v. Tristium Elegia x. v. 64. Gallo potiorem locum hoc pacto adsignavit

Vimilium vidi tantum, nee avara Tvibullo Tempus ameitiae fata dedere meae.

Successor Dit hie tibi, GALLE, Propertius tui, xuartus ab his, serie temporis , ipse fui .

Heic Naso declarat, elegos poetas eroticos , eximios & singulares quatuor uno eodemque saeculo Augusti floruisse : quorum alius allium , tanquam aetatis pariter & gloriae saccctar, exceperit: quae est Francisci Uava ris sententia in pereleganti libro de Iudrica dictione , Operum ejus pag. 3s. Ex his locupletissimis testibus exploratum habemus quanti fuerint Galii poemata , ita quidem , ut Parthenius Nicaenus S ipse poeta & mythologus insignis, eidem inscripserit librum πιήι ἐρωτικων σαθρομάτων , de amatoriis asseetionibus, inter Scriptores Historiae poeticae Thomae Galei pag. 343. exstantem , quem de amantilus vocat Probus in Eclog. Ii I. Virgilii ad cap. v. ejus libri respiciens , ut notat Jo. Albertus Fabricius in Bibliotheca Graeca lib. HI. cap. xxv I. q. 9. Pag. 67s. ubi Vir doctus & perhumanus de me honorifice loquitur. Parthenii epistolam nuncupatoriam , quoniam brevem, hic exscribam , in latinum sermonem translatam a Iano Comario . PARTHENIus CORNELIO GALLO.mum eonverire tibi, Corneli GaIle, palarem , amatoriarum assio

54쪽

uam lemonem, eas quam potui brevissime coluctas transmisi . Masta enim apud poetas sunt, quce magno cooderatione indigest, ubi illae nox perseesesimi expressa . Licebit autem tibi ex tuis plurima in poemata aeelegias transferre , quae videlicet maxime jucunda videbuntur , quum

asia, nihil superfluum in silissit eo rebensum , quod tron te possis, ob

Oerbositatis taedium ei Dictus iniquior . Commentarioiorum enim Φlae ititas eongessimus, ut O tibi item usum exbibiturus sperem . Haec Par thenius , quae , quanto in honore Gauus fuerit, ostendunt. Dum quis legit verba illa de libro Parthenii apud V ossium lib.II. de Historicis Geae cis cap. i. eum dieavit Cornelio Gallo Foro-γuliensi, primo AEooptiprae fecto. Riod mirum Z erat enim Gallus poeto egregius amorum minime .aetius Ion ideo putet, Parthenium opus suum Gallo , praesectura AEgypti jam tunc potienti, dicavisse. Parthenius enim semper in Asia non vixit, sed plerosque vitae suae annos Roma egit, huc ductus a Cinna ex bello Mithridatico circa A. U. 67o. ut vidit Fabricius , qui de eo lase & erudite disseruit. Graecas hic literas docuit Uirgilium, teste Macrobio Saturnaliorum lib. U. cap. XvI I. eique propterea in Urbe agenti. eum Galla se amatoriis argumentis in primis oblectanti, consuetudo intercesserit .

DI. Libros t v. Elegiarum de amoribus Cytheridis, quae sub Oeoridis nomine passim innotuit, Gallii scripsisse constat: Hoc discimus ex antiquis Virgilii interpretibus ad Eclogam x. quae a Gallo titulum & aria cumcinium aecepit, dum Cytheris, quam ipse deperiit, M. Antonium in Galliam ulteriorem sequuta est, ut Servius prodidit e qui etiam test tur, Eclogam vi. ubi Ouinctilius & Gallus laudantur, a Cytheride in theatro cantatam , spectante & obstupente Cicerone . Sed hoc posterius subducta temporum ratio salsum evincit apud Davidem Blondellum in Tractatu Gallico de Sibyllis lib. i. cap. x iii. pag. s8. Similiter Ludoiavi eum Vivem errasse manifestum est, ubi ait, Poetam Ecloga x. sub intulo amorum desiere mortem Cornelii Galli . De Cytheride, ab Antonio cireunducta , haec habet Cicero ad Atticum lib. X. Epist. x. alias x i. hieιamen c Antonius tberidem secum uesica aperta portat, altera uxorem , scilicet Falviam, explicante quidem Sebastiano Corrado , nisi eum Lipsio Epistolicarum Q stionum lib. I v. Epist. X l. alteram uxorem legere malimus: meretriculas enim hominibus luxuriae deditis , loco

uxorum esse omnes norunt. Hinc idem Cicero ad Atticum lib. κν. Epist. xxii. alias xxi II. Antonium acuto scommate vocat Cytheriam . Rursus lib. x. Epist. xvi. Gllega noster Antonius , erius inter miores lecti- ea Mima portatur. Ea fuit professione Mima, P. Iumnῖi Eutrapeli, M.

Antonii necessarii, Liberta : unde Servius, Probus, & Cicero eam Vola-mnia nomen sumsisse tradunt, non tamen 'Poldimnia , ut errore librarii lagitur apud Donatum . Eandem infra Volumnium ipsum , a quo etiam amabatur, accubuisse, testis est Cicero Familiar. lib. ix. Epist. xxv I. qui Philippica II. cap. v aii. illius consuetudinem M. Antonio exprobravit,

55쪽

CORNELIus utpote facetias ex Mi inae S Ludiae suae Cytheridis contubernio affectan- GALLUs. ti: quam licet amicam, ab assiduo tamen Antonii consortio , false axo-- I II. re appellat. Verba Ciceronis audiantur : at enim quodam loco facetur esse voluisti . ΩΡm id , Dii boni l non decebat λ Iu quo eji tua culpa nonnulla: ajiquid enim salis ab tixore Mima trahere potuisi. infra vero cap. XXIV. sic peroravit in Antonium , provincias cum Cytheride Mima obeuntem, quod refert etiam Plutarchus ς vehebatur tu essedo Tribunus plebis , licitores laureati antecedebant εἰ inter quos aperta lectica Mima porta tar , quam , ex opidis municipales , homines honesi , obviam necessario prodeunter , non uoto illo O mimico nomine , sed Volumniam eonsalutabant. Notum illud , & mimἰeum nomen, erat Cytheris . Plinius senior lib. v l Ii. cap. xv. narrans Antonium in medio bellorum civilium non puduisse cum eadem Cytheride in curru a Leonibus vecto Urbem circumire , terapore illa , inquit, generosor spiritus jueum subire coactos , prodigio significante et nam quod ita vectus es eum Mima Cytheride , supra monstra etiam illarum calamitatum, fuit. De hoc similitee Plutarchus in Antonio . Ergo Cytheride Antonium in Galliam sequuta , Virgilius Eclogam x. lusit, ut Gallum ejus discessu maerentem solaretur equod palam facit V. 22.

tua cura Lycoris

Perque nives MLI Udiu, perque horrida GASTRU δε-

quuta est . .

b, Iox Gallus ipsemet ita in Cytheridem amasiam fugientem querulus clamare fingitur V. q6. Tu procul a patriat nee sit mibi eredere tantum,

Augustus Antonium in Mutinensi praelio devicit anno Abrahamiae IV. Olympiadis cIxxx lv. secundum Eusebium . Antonius in Galliam ulteriorem profugus ex Epitome Liviana cap. cxix. & Plutarcho, tunc M. AE milio Lepido se coniunxit periodo Iuliana 46 i. anno Mundi 396 . ante Christum xDir. ex Usserianis Annalibus , & XVIII. ante necem Galli: qui tunc annum agebat xxv. Hi chronologici characteres concurrunt cum anno LLC. 13. Antonio & P.Servilio Isaurico II. Cois. Sed Ruaeus in Historia Virgilii eam, de qua loquimur , Eclogam X. quae tempore praecessit quinctae , Scaligero judice , num. i96o. scriptam suisse contendit anno xi r. ante necem Galli , Re xxxi ii. aetatis Virgitii ; quan vis Scaliger Virgilium xxx. annum iam natum ostendat quo tempore Cytheris transiit in castra Antonii . Ad haec Ruaeus in argumento eiusdem Eclogae x. persuadere conatur, Cytheridem Antonii aliam fuisse a Dcoride Galli . Sed non ego facile propter unum Ruaeum fidem antiquis scriptoribus derogare ausim, Probo, Servio, ct Junio Philargyrio ad Eclogam x. Donato item in Vita et & recentioribus etiam bonae notae, inter quos eminent Ruaei socii Brietius .&.Vavassor, a me

56쪽

alibi memorati . His tamen praeeat Angelus Politianus, vir magnus S COR LUI philologorum quidam veluti sol , de Cytheride Gavi haec canens in Nu- tricia pag. s a. operum editionis Basileensis anni iss s. apud Nicolaum Episcopium, quam ideo peculiariter adnoto , quia reliquarum opti

Personam falsae laseiva Lycoridos adfert :In scenam, e douo elausam se jaZ7at amanti, i

Dum miser ipse suo fodiat priscordia ferro . . t . Alia est Deoris , meretricula tamen ct ipsa , ut videtur , cui sorte ab vetustiore illa nomen adhaeserit, apud Martialem lib. I. epigr. III. &lib. I v. epigr. LX II. Jam propius venio ad ea, quae majoris sunt momenti', Galli nempe lucubrationum eXamen .

IV. Postquam Gallus discessum Lycoridis flevisset apud Virgilium Ecloga x. tandem dolori suo multiplex remedium quaerit primumque

ita declarat. ' . vIbo, maloidico quae sunt mihi eondita versu cGirmina, pastoris Sieuli modulabor avena . Hic innuit, se, ut solamen suo moerors conciliet, Theocritico seu pastorali stilo modulaturum carmina , quae ex Graecis Euphorionis, Buco liastae Chalcidici, jampridem latine condiderat. Hoc Servius S omnes plane Virgiliani interpretes iis versibus significari consentiunt. . Euphorion, eX Mida to. I. pag. 9r s. editionis Ludolphi Κusteri, S ex Uossio de Poetis Graecis pag. 66. natus olympiade cxxv i. praefuit Bibliothecm Antiochi Magni Syriae Regis, multaque elaboravit, inter quae Lilius Gyraldus in Dialogo III. de Poetis , & Franeiseus Patricius in Poetica historiali lib. I. pag. ii 4. ex Suida tamen opus , cui Hesiodo nomen esset, enumerant .. ob hoc Varro fortasse S Columella Euborionem cumscriptoribus rei rusticae collocarunt. Scripsit quoque Mopsellisim,' libris quinque distinctam , in quibus actum praecipue de rebus Attie s , Q Vossio de historicis Graecis lib. I. cap. xvi. . itien enim dicta Olim Mopsopia ab ejusdem nominis oceani filia , ut tradit Suidas , sive potius a Mopso quodam alio, quam vate, ut auctor est Hieronymus scriptor antiquuS apud Strabonem lib. 1κ. pag. 43. Euphorion autem licet Chalcidτortus, fuit incola Atheniensis ex Photii eod. ccxxxix. Ad haec etiam Gisiadem lucubravit, quae mille annorum oracula, eVentu compro bata, libris quinque complecteretur : quanquam Vossius , qui poetssmbi foricam vociat, librum quinctium Mopsopiae , tumulo CHiliadis inscrt-Ptum putavit: quod visum fuit etiam Gyraldo. Pluscula vide apud VOLnum, qui haec fuse persequitur. Ex Chiliade Fuphorionis mi guntur iis fragmento, Stephani Byzantii nuper edito in Bibliotheca CoiS- liniana a summo & viro & ami eo Bernardo de Monte alconis pag.28I-qui etiam pag. s 9. ait, eius epigrammata exstaroe in Anthologia Leo Id Philarae. Jo: Jonsius in lib. 1I. cap. ix- pag. i6o. de Scriptoribus Hiit -

' riae

57쪽

3o His TORIA LITERARIA

CORNELIUS riae philosophicae ex Athenaeo lib. iv. cap. XXV. observat, hunc Eupho-GA Us. rionem seripsisse librum de Poetis Melicis . De eo sic Cicero lib.1I. de Di-M 4 vinatione cap Lx i v. ille vero nimis etiam obscurus , nempe Euphorion . Hoc Brtasse propter non imitandas voces , quibus aliquando usum notat Photius, quanquam tot fabulis , quibus erat resertus , id tribuat Vossius de poetis Graecis pag. 6 . Lucianus , ut poetam, in descriptionibus sibi minime temperantem, Parthenio & Callimacho seciavit, de Homero loquens in libro de scribenda historia , operum pag. 3 i. edit. Bourdelotii , quanquam enim c Homerus ) poeta es, pratereurrit ta- meu Tantatam ct Ixionem ct Tioum , Ο- reliquor. At si Parthenius , sat Euborion , aut Callimactas eadem tractaret, quam multis patas versibas aquam adusque Iabia Tantali adduxisset. Athenaeus lib.xi. cap. v II. Euphorionem poetam semel atque iterum laudat, cuius Drtasse Epicedion in Protagoram Astrologum memorat Laertius lib. IX. cap. s6. Pag. s 8. edit. Amstet. t 692. Euphorionis versus quosdam concessit Petrus Victorius Uariarum lect. lib. xxxIII. cap. XIII. Sed nemo hactenus docuit, utrumne Gaius aliquot tantum, an omnia ejus scripta latinitate donaverit: quod vidit etiam Patricius pag. I 38. quippe Servius ait generatim : Euphorion, quem transtulit Gauus . Ex Ecloga tamen vi.

Virgilii satis educitur, latinum secisse Euphorionis Hesiodum , & etiam Gisiadem; nam poeta Silenum cantantem inducit, quo pacto Gallus ad flumina Permessi errans, in magnum poetam evaserit, is una ex novem sororibas datius is Aonios montes, ubi Phoebi eborus omnis ilii assurrexit, praecipue Linus poeta , qui musarum nomine Hesiodi ealamis Gaialum donarit, eodem canere jusso orlainem Gonoei nemoris , ubi oraculum Apollinis colebatur . Inde factum , ut Gallus etiam ut iusque Sollae, Nisi, e - Florei filiarum; item Terei O PHAmelae metamoria phoses versu descripserit. Ceterum ex amplissimis laudibus, quas in hac Ecloga vi. Virgilius Gallo largitur , Antonius Sebastianus Minturnus in lib. vi. de Poeta pag. s o. eonsentaneum esse censuit, in summis poetis Galum haberi . Committere vero non possum , quin universam, quam tetigi , narrationem, ex ore Sileni Maroniani adscribam. Tum eauit errantem Permessi ad flumina GALLUM.Aonas in Montes ut duxerit una sororum,t . Utque viro Phoebi ehorus assurrexerit omnis rvt Liisus haee illi divino carmine pastor ,

Furibus atque inpio crines ornatur amara,

Dixeriti hos tibi DANT CALAMOS, en aee'e, MUSAE. ASCRAED qaοι ante SENI: quibus ille solabat

Cantando rigidas dedueere montibus ornos .

quuta est,

58쪽

Dulichias vexasse rates , e, gargite in alto

Oh timidos nautar CANINUS Deerasse MARINIS 3 ut ut mutatos T EI NARRAVERIT ARTOS Leor ilia Philomela dapes , quae dona pararit Z

Hisce carminibus res Galii numero plures tangi conspicimus. i. Illum e Graeco latinum fecisse Hesiodum Euphorionis. a. GHiadem etiam eiusdem auctoris, sive de origine oraculorum , illius praecipue , quod colebatur in Luco Apollinis Grdinat . Οuare Ser. vius ad ea verba : Gonaei nemoris dicatur origo, haec notate hoe autem Euphorionis continet carmina,quae Gallus transtulit in sermonem latinam.

3. Fabulam Seluae Ni Iiae , in avem Cirim mutatae .

4. Fabulam etiam alterius Sollae Phorcis uae, quae monstrum mari. num induit. s. Terei & Philomelae metamorphoses versu etiam narravisse .

Petrus Daniel IJuetius in Dialogo de optimo genere interpretandi pag. XI. haec quae Gaius ex Euphorione latine expressit, ejus generis suisse arbitratur, quum non auctorem modo , auctorisque verbis subjectam sententiam respieit interpres; sed vel Ae7oris etiam servit voluptati , aut studiis, vel suo Vsias Meenio indulget. Fabius Paulinus nostras in eruis dita oratione de Graecis literis cum latinis conjungendis pag. 6. catalogum Veterum poetarum latinorum texens , qui Graecos expresserint,

Cornelium Gallum idem quod alii fecerant, praestitisse arbitratur, dum Euphorionem Graecum poetam in latinum transtulit. Scripta tamen haec omnia , tertio solum excepto, de Scylla Nisi, prorsias evanuerunt, tum codex Graecus Euphorionis , tum Galli interpretatio latina , si hemistichium aliquod illius excipias , ab antiquis scholiastis Graece servatum . Hinc dormitasse putamus Ludovi eum Cerdam , ubi ad Virgilii Eelog. X. v. so. de Euphorione haec adnotata reliqui te tantum itaque restant O

Graeca paucula , O quae Gallus fecit Latina . Alio prorsus abiit Iulius Pomponius Sabinus ad eundem locum haec scribens r quidam aiunt Ga tam transtulisse Euphorionem, sed errant. Anne errat etiam virgilius , qui nobis id diserto suo testimonio comprobavit λ Ceterum magno studio Gallum opera Euphorionis prosequutum , quod secit S Tiberius Im-

Perator, narrante Suetonio in ejus vita lib.HI. cap.Lxx. non solum inde

constat, quod illius scripta Latio donaverit; verum etiam quod Hegiariuerit imitatus . Hoc indicat Probus ad Eclogam x. Virgilii: Euphorion Hegiarum seri or , Galaldensis fuit, exjut in seribendo sequutus rose rem videtnr Corneliar GaIlus. Inter veteres Grammaticos Eliae Pulschii col. 482. Diomedes idipsum sic aperit in libro IlI. quod senur earminirc Elegias seripserunt apud Romanos, Propertius, mullus, edi Galluseimitati Graecos Callimaehum, Euphorionem. Hine recte visum Castu-hono, iunctim a Suetonio Euphorionem,S. Parthenium, poetas elegiacos, nominari,ob similitudinem poeseos,eosque propterea Tiberio libidinosissi-

59쪽

CORNELIUS ino Principi probatos, quod amatoria tractarent: quo nomine Gallum GALLUS. quoque nostrum celebratum nemo nescit. Sane Euphorionis poemata Che H Romae sic vulgo probata,ut a parum sobriis cantarentur, testis est Cicero: qui Tuscul. Ouaest. III. XIX. mollium Scriptorum lectioni operam dantes,Cantores Euphorionis appellat.Haec refellunt Ruaeum Probo inique adversantem pag. 88. quasi temere S salis Euphorionem elegiographi nomine eompellasset.Si de Servii & Vibii Sequestri aetate certo constaret,facile enset agnoscere, quo tempore Galli opera haud dum perierant, quandoquidem ab utroque, ut adhuc eXstantia, memorantur. Utinam vero Barthius edidisset eo us veteram poetarum, quod quinque tomis distinctum se editurum spoponderat in Adversariis lib.XLI V. p.XIX.primo enim volumi ni fragmina Galli inserere decreverat . Gallus sermone etiam numeris bluto videtur excelluisse, nam Fabius Institutionum lib.Ι .cap.X. eius orationem commemorat in C. Asinium Gallum C. Asinii Pollionis historici filium , iudice Vbssio in fine capitis xxi i l .lib.Ι. de historicis latinis r quae

tamen oratio Lsbienum praeserebat auctorem . Sed hunc iuxta ac alios bene multos Galli nostri literarios labores nobis c heu l tempus edax invidit. Quare non illepide in Mariniani poematis perlocha vel cantu X: q. LVIII. inter auctores , quorum libri apud nos quidem perierunt, sed in conficta Mercurii bibliotheca servabantur, Gallus hoc modo enumeratur. . . . Fetronio v'ha, di cui gran parte ascose - Torbido Lete in nebbie oscure e eieche ;

De Latini mixtior non men che Grecher

CORNELIO GALLO eon Lucreato Caro,

Ennio ed Mocio, e Facuvio , e Tucca e Varo. V. Verum de his plus satis . . Nunc ad Grim progrediamur . Fride. ricus Taubmannus ad Eclogam X. inter summi poetae opera ab se illustrata , ct edita apud Zachariam Schurerium A.D. r6i8. in forma quartic Wittembergae, ut puto , non enim adscriptum est nomen loci & Barthius lib.III. cap.κxi. Adversariorum , quae typis mechelianis prodierunt Francosurii A. D. i 624. testes mihi sunt, Obertum Ginnium primum omnium olfecisse, ad Cornelium Gallum esse referendum Gris poema. Ciris est avis ex genere a laudarum, in quam Scyllam, filiam Nisi Regis Megarensis conversam Mythologi tradunt, si unum Hyginum excipias, qui Fabula cxcvm. non in avem , sed in piscem tarim mutatam scribit. Eius rei pro Gallo argumentum quantivis pretii suppeditat Sileni Uirgiliani carmen superius adductum,

enta loquar ξ ut Sollam Nisi ut quam fama sequuta estὶ

Ego tamen ubinam id Gifanius assirmet, expiscari non potui. Immo contra observo , non uno in loco Indicis Lucretiani, Grim , ut foetum Virgilii, a Gilanio laudari, quemadmodum ad voces ara, barbarica , ct ri

60쪽

Α Q U IL EJENSIS .

tus. Utcumque sit, Gifanium ante omnes facem praetulisse ad detegis dum aurei poematis verum auctorem Gallum, Τaubmannus & Barthius certos nos reddunt, postquam ipsemet Barthius pro Virgilio stetisset, dum Cirim Commentario illustratam vulgavit Ambergae ex typographio Schonseidiano in i a. A.D. I 6o8. ubi tamen strenuus adolescens annorum xviii. in illud unum potissimum incubuit, ut frangeret Raphaelem Eglinum,qui ex inanibus coniecturis Carmen illud in Catulli penum transtule rati epistola ad Melchiorem Goldastum data , ct Francosurti edita, A. D. 16o6. initio libri, ab se inscripti: Catulli easta Carmina. Hanc epistolam Philippus Sylvius recudendam curavit cum suo Catullo ad usum Delphini pag. 39i. Quare Barthius postmodum a melius edoctus, sponte sua palinodiam cecinit, S aliis argumentis pro Gallo certavit. Praeciis Puum inde promanat, ubi Maro de Sileno refert: Tum eanit errantem Permesi ad flumina GALLUM

Aonas in montes ut duxerit um sororum .

Ciris enim auctorem quoque testari videmus, se, varie jactatum , in placido Musarum octo tandem quievisse. Barthii verba adscribamus: Cenris imus divinae auitor vario sese laudis amore jactatum , tandem Eratus auxilio regulaturum vovet eum Musis , ct blandum morem v and. per Permessi vireta posieturum. Sed referam versus ipsos ex tari, editionem Scaligerianam , alicubi emendatam sequutus , quoniam nec Barthianam , nec aliam castigatiorem hactenus videre licuit.

Et si me, vario jactatum laudis amore, Irritaque expertum fallaeis praemia .ulgi , Ceeropius , suaves exspirans hortuIus auras Furentis sophiae , viridi eomplectitur umbra, Nee mea quit Erato dignum se quarere earmen δ. Longe aliud studium , atque alios aeeinfra laborer, Altius ad magni subtendit sidera mundi,

Et plaeitum paueis ausa est ASCENDERE COLLEM.

Non tamen ab am eaeptum detexere munu1 . In quo lare meas utinam requiescere mUas , Et lemiter hiandum Ileeat deponere morem.

Ad haec Barthius eodem, quem dixi, libro III. cap. XXI. earmen Sileni

virgiliani de Cornelio Gallo Onas in MUNTES UT DDXERPT una sororum ,

ad illud Gris respexisse arbitratus,

Et plaeitum paueis ausa es A CENDERE COLLEM,

statim haec adnotati non fine ope divini numinis, quidem Apollinei. Dctum Virgiuus seribit. Alia qua Oeeurrunt in eandem rem araeumenta, mmentario dubiorum seriptarum prolixius prosequemur . Neque no impcedit, Getilio Olim adseripsisse nos ipsos ; non enim tam probare potuia ui Virgilii esse , quam manifesto demonstrare Catulli non esse . Cirim Praeterea non alium quam Curnelium Gallum auctorem habuisse, semel E atque

SEARCH

MENU NAVIGATION