Corn. Valerii Vonck Specimen criticum in varios auctores : Adcedunt observationes miscellaneae

2쪽

ABRAHAMO MELING.

PETRO WESSE LING.

PRAECEPTORIBUS SUIS ΕΤ i FAUTORIBUS OPTIME MERITIS, . JUVENILES HOSCE CONAΤUS SACROS FACIΤ

uid fugis auricomi rutilantia IuminaPhoebi e Quid fugis, in tenebris suete jacere, diem P a Non

3쪽

Non est, quod timeas insani turbida vulgi

Murmura, latrantes temnere disce canes.

Quid metuis pudibunde liber Tutoribus istis Dum tibi tranquilla vivere pace licet. Invida Gorgoneis veniet plebs cincta colubris, Armabitque suas in tua damna manus. Sed simul ae, summa quae sint tibi Nomina fronte, Viderit, ingressum jam remeabit iter, In caput atque tuum quae spicula dira pararat, Concidet his stridens, dc sibi tela dabit. Suscipitote rogo nostri praeclara Lycaei Lumina, Pegasei splendor amorque choritSuscipite haec animi juvenilia pignora nostri, Et leve, quod gratus dedicat Auctor, opus. Debita jam dudum nunc tamdem munera mittit, Haec tamen & vestri muneris esse refert. Mittere quod possit, quo non ingratus haberi, Adceptum vobis ferre fatetur opus. Vos modo, Pieriis cultissima pectora Divis, Tollite, quem foetum deserit ipse pater: Quem sua paupertas placidis succedere tectis, Et misero solitam poscere jussit opem. Vos petit, atque suos quaerit sibi rite Patronos, Et totidem Genios, quos veneratur, habet. Palladis ut clypeo tutus, dum bella minantur, Telemachus fuerit, Tel emachique parens: Luserit h:e Circen, vel, monstra timenda, Cyclopas, Ultus at in patriam venerit inde suam, Post varios casus, divino carmine pandit, Dum canit Aonius Fata virumque Senex.

4쪽

Sic ego confido, flavae pia cura Minervae , Nomine sub vestro posse latere meum. Nec mihi spes vana est, nec me mea Numina

fallunt, -

Omina sunt votis prosperiora tuis. Quam bene succensis adoletur laurea flamni GUt crepuit grato terque quaterque tono lIpse mihi videor laetantes cernere Divos,

Qui plaudant, meritum concelebrentque de- l

cus.

Si licet, & fas est visus retulisse Deorum, Adnuit e Sacro Pallas amica Choro. l

5쪽

tibi, Amice Lector, Specia

'm me m Criticum, cum nonnullis Ibservationibus aliis. Iuvenile opus ,re, ut vides, tenue. Sed quale ab ado- semulo merito exspectaveris. Haec quidque pleraque anno aetatis meae δε timo decimo jam digesseram, quae nunc oravi re imo demum in lucem prodeunt,

Longioris morae caussas non unas uo-

unt illi, qui nite penitius. At hic re- Irre quid adtinet 8 uuam autem in totelia hae aetate lubricum esse soleatos anum ingenium, quaeque in diliud,

o facilitas, ac varietas, nullus ne-

in ipsemet fusique, tum in me potissimum plus semel exmpertur didici, Haud pauca idcirco huic

Nesiae inerunt, quorum forte meliors inceps e docilum pudeat. Iuvenes seriabimus, scribimus, sat scio, ambitiose Damura vero ferior hora. Ousi id se imi Maximi. Audi, insar om

nium 4

6쪽

nium, Hugonem Grotium, miraculum fui temporis, ingratae olim Patriae omnamentum Nescio, scribit in Episo lis) quo modo eveniat, quod in me eX- perior, Ut priores foetus provectioris damnet aetatis judicium. Ita Grotius. At quantum d amus ab illos ab illo, inquam, qui in prima lanugine hoc praesiterat, quod fenes nos miraturi sumus. Et miraturi tantum. Sed quid facerem γ Videbatur audendum aliqtitae Iacta nunc es alea. Sic solemus homines. Ubi haud penitus di plicuerint Drudito orbi primitiae illae, erit, unde mihi gratuler. Obtrectatores N alienae famae invidos nihil curo. Aequum Lectorem , doctum ac peritum judicem opto, rogo, expeto. A Magnis No minibus, Reipublicae literariae Principibus , di sense saepius. Modese tamen.

Ut par erat. Nunquam enim illorum

conflium mihi se probare potuit, qui

Summos Heroas, omnigena eruditione Illa res V iros, errantes alicubi, de ponte protinus vetat sexagenarios de j ciunt ,

7쪽

eiunt, incredibili temeritatis oesro peresti. Usus fui naturali, quae in literis reviviscit quodammodo , de qualibet re pro arbitrio decernendi libertate. Nublus intercedo. , quo minu3 vici sim contra me cuncti experiantur Micio, quod quisque juris in alium statuerit, ut ipse eodem jure utatur, probe edoctus vel a 'siniano no o, omnium habere notitiam , & in nullo penitus errare, divinitatis esse, non humanitatis. Addidissem

porro plura , nisi libelli molem augeri noluissem. Si namque, so habeo, non spernenda prorsus fuerit opella ista, rarior usus magis conmendaverit. uuum optimarum quoque rerum multitudo pariat taedium. Sin ad ineptas chartas releganda , θ' haec nimium. Tu judica. V ale interim, mi Leelor, atque aliis forsan occupata iisdem redde. O B.

8쪽

OBSERVATA

Adversus gentes.

Exstat Tomo primo Aneeritorum Lud. Anton. Μ ratorii elegans carmen adversus gentes. Quod licet in multis laudatissimi Viri opera integritati reddid tit, in pluribus tamen oscitantia librariorum hodie- dum conspurcatum est. Saepius etiam doctissmus itor rem aeu tetigisse non videtur. Ita ipso in limisne, quando Paulinum carminis auctorem facit, fallis tur Vir eximius. Diserte Antonium semet nuneupad Discussi, fateor, sectas Antonius omnes. cons qui plura hanc in rem observavis Celeb. Faabricius ollab. scriptor. qui veris. Relig. chrs. asseruerunt Cap. 4. I. XI. Sed de Antonio illo quum praetes nomen nihil amplius nobis constet, ad Ipsum potius Poema pergimus. P. s. αEt ne displiceat, quod talia earmina pando . David ipse chel 1 modulata voce rogavit. Pro carmina sensus flagitat eremiae. Sed & quae sequuntur chesm m. v. rogavit quid sibi velint, haud Λ ellula

9쪽

extrico. Forte c&θm rogare idem fuerit, quod aliis sollicitare bram, plectrum, S hujusmodi, frequenter dicitur. At id duriusculum, S heic loci vix admittendum. An sic scripserit 3 David ipse Deum m. v. r.

Et mare transgressus pedibus, lucente columna Cum Duce, qui mergi infestos vidit equestres. Ut laboranti metro succurreret Cl. Muratorius, pro mergi reponebat mersos. Ego legerim S distinxerim hoc modo: Et mare transgressus pedibus, Iucente columna, Cum Duce qui mergi funestos vidit equestres. Judaeos dicit mare rubrum praelucente columna pedibus transgressos, & equitum catervas, exitium sibi minitantes, cum Duce suo, Pharaone, aquis vidisse

obrui. IS.

Manna cui e coelo, N fons de rape cucurrit. Iterum pes deficit. Muratorius pro θ' refingit cui. Manna cui e coelo, cui fons dic. leviori remedio transposuerim fons cst de r. e. nihil facilius.

Dumque aliud Numen dementi pectore quaerit, Ignibus incensis quod misit perdidit aurum. Illud quod misi hie nihili, ct procul dubio corruptum. Tentabam quo mus, aut quo sit. Moses enim vitulos aureos, quibus ante ut Numinibus suis , quae se ex Aegypto abduxerant, fidebant Israelitae, igni ab levit. Aurum itaque quod sibi detraxerant Judaei, ad Deos inde conflandos, flammis a Mose traditum perdiderunt. Historia ex lib. Exodi cap. 32. est notissima, st. ibi praecipue st. 2α

10쪽

c ARMEN ADVERSUS GENTES. a

Tum smulacra colit, quae sc ex aere Igurat, Ut quando libitum est, mittat conscta monetae l. Mutat confracta m. l=. s3. ' - - ,--. quae snt Capitolia, primum His Deus. l. primus His Deus.

. 66 seqq. Sacra Dui faciunt, upiter optime dicunt,

' Huncque rogant, Pane Pater primo ordine ponunt Rex fuit hic Panus, proprio qui nomine fecit Ianiculum, prudens homo, qui multa futura Posset respicere, duplici pinxere Aura. Primum pro ces Pane legendum, vel sed Iane. Porronee conprehendo . quo modo Ianus potuerit dici futura respexisse. Nemo, quantum scio, sutura respicit, prospicit utique. Quin ergo rescribamus . -- -- prudens homo, scivit multa futura, Post se , respicere, hinc dupl. p. f. Si quis paulo religiosior tantum mutare non ausit, pro respicere substituat praespicere, ut sic legatur

- -- - qui cum multa futura

Posset praespicere. Facillima, uti paret, conmutatione, maxime cum in antiquis codicibus prespicere stridii soleat, quod nemo nescit. ι

A γε- quid sperant, qui es a rege secundus.

Ut versus caesura constet, i. quique es a r. s. cete rum Vir Cl. perperam a rege intelligit de Saturno, cum denotetur Janus, quem supra dixerat priori prae Iove ordine in precibus gaudere, eumdemque regem

A a suisse ι