Oratio in funere Caroli 7. Romanorum regis imperatoris electi habita in Pontificio Quirinali Sacello 3. Id. Martias anni 1745. ... A Thoma Antonio de Emaldis

5쪽

CAROLI VI

ROMANORUM REGIS

IMPERAΤORIS ELECΤIHabita in Pontificio Quirinali Sacello

III. Id. Martias Anni CID ID CC XLV. AD SANCTISSIMUM D. N.

7쪽

OEM Caesarem

ta functum palam, V aperte δε- flevi , merique lac mis obsecumdam visus est frequens , U D

8쪽

ctatissimus Audientium confessus. Delituisset profecto in tenebris,

atque intimo condis mei moerore

sepulta funebris haec lamentatio: propterea quod mihi neque videretur par censeriosustinen judicio,

neque tanto digna Imperatore, quem laudandum, lugendumque

jusceperam. Quoniam vero jussu tuo in publicum prodire cogitur, cuinam potius strienda, quam tibi Z Etenim st quemadmodum imquit B. Ambrosius-un obitu fidelium Imperatorum4 quidam idei pudor, quaedam Ecclesiae

Uerecundia est, & in tam immatura morte piorum Principum omnis Ecclesiae maestior

9쪽

pulchritudo est - Tu Pontifex

Maxime, qui tanto virtutum tu

rum splendore Romanam Eces

sum exornas , eamdemque quo

dammodo pulchriorem efficis, ν nies utique in praecipuam hujus

maestitiae partem. Etenim cem tum est CAROLVΜVII. ex

illelmi Familiasemper, ta quam

documque catholico nomini addictissima procreatum, optime adeo

de Apostolica Sede meritum fuis

se, ut nemo dubitet, quin aureis litteris ejus Memoria sit nonris annalibus consignanda . Dum

itaque piissimum hunc Caesarem, Te universam Ecclesiam mod nante, datum nobis fulsegaudeo,

Diuitia

10쪽

ta tam celeriter ereptum doleo,

Sanctissimos Pedes humillime deosculor. Dat. pridie K al. April.

Anno CID ID CC XLV.