장음표시 사용
321쪽
Hi est sapienti ubi prudentia in regno ec sicerdotior Separet nos deus ab his deqi us dicitiar, Omnis sapientia eorum deuorata est. Non dicatis nobis vitri Venite 'sed potiu' vos claues habentes scientia nos praeuenite,non inuitati venite, di docete filios vestros non in amaritudine spiritus, sed in lenitate,&multa mansuetudine.Pariscat illis deus,qui oleum quasi camino addentes, inter patrem &silium, interremum ec sacerdotium seminant discordias. Insipiens factus sum, vos coegistis me. Veniant pro de'nuncij boni portantes pacem, tanquam scientes &docentes nos instare opportune,importune.More solito scribantur literae, adliniante domino. Flebile prinΣPium,medium finis,scilicet vertetur in gaudium. Dominus Imperatorsuperuoliententicio vestro, propter quaedam secreta negocia sublida castris disces it. Ideo esto meis insinuationibus certum responsum ab eo elicere, neque vos literas eius in coni nenti habere potuistis. alis sit vos scitis. Diligentes se diligit, aliis alienum se iacit: quia nondum perseete didicit etiam inimicos diligere. Alia et oti erus ad Miimirum pontis .e A P v T π π.Vm 5 tacendi de loquendi tempus sit,quando commune instat periculum dea
siperationis potius quam religionis est seruare silentium, omnium est conclama re,in unum concurrere,ac ferre praesidium.iniando autem impetus hostilis. aut incendium ingruerit ciuitati, praesertim eorum interest, qui vigiles ciuitatis sent. eo
qui in arce sunt, ipsum quove patremm ilias expergeticere ad subueniendum in necessitatis articulo. Hae ossicii mei consideratione,&specialis debiti.quo teneor inultis rationibus, S. Romanae ecclesiae, ego licet minimus episcoporum.cui nee sum dignira vocari episcopus, tam impudenter, quam imprudenter exclamo ad vos reuerendissime pater 8c domine, hoe in tempore quo nobis infirmioribus videtur imminere, quod multum pertimescimus, periculum. Et quidem ab illa olla.quamis censam ab Aquilone vidit olim propheta, ignis quidam per scintillas occultas coenitriumper a adhuc in fumo est,& deo gratias,nondum in flammam eluxit. Inter vos domine, ec tum vestriim dominum nostrum Imperatorem verbolenus adhue ali quid perturbationis est.Timendum valde,&metuendum, ne verba verbis obuiantia. sua collisione flammam tandem excutiant, quae se latius ditandat in sacerdotio & iegno. quod deus auertat. Ipse filius vester, sicut nostis, dominus noster est: vos autem quomodo Christus magister & dominus.Nemo nostrum audet dicere hi te .el inde cur hoc facitis,aut dicitis Optamus latum*rogamua ea quae ad pacem sunt. Ouod si liceret salua reuerentia,verba singula trutinare, A rationem singulorum exicere in 'insipientia dico, non ut arbitror, expediret:quia potius ignis sne mora discutiendo est, quam de igne qua de parte venerit disceptandum. Supra me esse scio que loduoried in limplicitate cordis mei coram eo qui super omnes & secretorum in eo esu, haec loquor,&α quo coepi semel,loquar adhuc vobis confidenter, tanquam nam &s domino. Omistis illisquae aliter & aliter secundum varias auditorum α interpretum mentra potantaccipi, digneriir ex integro scribere vestra paternitas placide ac benia me filio vestro domino nostro Imperatori,5 ad se patemo affectu effreuocare Dromptum ad exhibendam vobis omnem reuerentiam. Samuel David suum amolectatu
322쪽
3o4 D E ' R. E B. GS τ Is r Rr D. I. I Μ λcaeteris,stabs promoueretPopulus ergo iri seditionem conuinus,ad domos institos manere suspicabantur,mox pro uere, contumeliosa re superba perstrepere, lapidibus, alnsv mctilibus oepitare. Nec ab eo timitatu vel comes Blanderatensis, qui& ipse afruisi vel reliqui nobiles eos auertere poterant Nam di in ea ciuitate, di pene in aliis Italiae urbibus, non procerum,sed vulgi motus haec cuncta sequuntur. Id inge, nio mobili, seditiosum atque discordiosum erat, cupidum nouarum rerum, quieti dcocio aduersum. Aliquantae etiam nobilitatis parti, stirdio talium rerum incitatae, timuitus ipse,&res nouae satis placebanLLegati ergo, Morum quidam intra muros ut his erant, improuiso metu incerit,ignarim quid Po insimum facerent trepidare, cum nee resistere armatis di multis, ipsi pauci α inermes possent, re portae ante clausae figam prohiberent Comites autem, quos di ipsi magis infensos hanebant, extra hospiaeatos ea res minus terruit, qui sine mora comperio tumultu, illaesi inlaeti, recessere. Altero die tam episcopus, quam cancrilarius insecto negocio, eos euessi ὀ subse, quuntur. Ita Mediolanenses violata Pace, ruptis sacramentis, contaminato sordere, quod etiam apud barbaros legatis ius gentium mesti tuit, desectioni siteratae vene, num quod corde conceperant,quod occultis machinationibus conflaueransi hae te,
.Hi Odem tempore,vel potius iisdem diebus Iemti Constantinopolitant Imperat ris,ad euriam venturi fidem hublicam expet anLNamque pro morte Vulbaldi abbatis Stapulensis, qui in Graeciam minus ibi vita decesserat, sese suspectos h heri meruebant.Nuncti quoque Ludovici regis Francorum,di Henrici resis Angliri
cum post unos mox alij superuenissesit,uterque deticum in partem ae Gorem susprincipis inclinare multis verborum delinimentis,atque muneribus concertabant. Inter hos squidem reges, ex eo tempore quo inter Ludovicum, di mori siti sociam ctim est diuortium,eam praefato Anglorum principi superbis adhssit nuptiis,sue oecasione dirimendorum inter se finium sue quodam alio latentiore zelo, continuae mmultates di dissensiones oriae sunt, magnum* sibi Oedidit auxilium accessisse, quis quis eorum sibi Romani principis eonciliare potuisset auctoritatem. Rex quoque garorum fama sola Mediolanensium comperiens temeritatem, honorabiles numcios,& literatos,magistrum Matthaeum, di magistrum Primogenitum ad curiam deis stinauit, suos denuo auxiliarios plures quam prius sponte sua principi promittens. Hos singulos.responsio prudenti exhilaratos,&resebus donatos muneribus, Augustiis expedivi ec ad suos principes remeare concessit. consuilio nidoricidae Mediolato'M 'Afretis.c APUT π π III. Mi sericus in villa mae vocatur Autimiacum, sest statem luminum celebrante, 'eum multi ad eum Hesperiae proreres confluxissent, dolos atque crudam Medio. lanensium superbiam omihus notissimam in medium commemorat, exhibens .ultum iusti doloris,simul oc reo's indignationis indicem. Exclamare, inquit, coemur, ὀ proceres, in auribus vetuis, contra crimen perduellionis, contra scelus laesae maiestatis, in quo ciuitas impia, gens nequam, populus sceleratus, Mediolanenses dico,iam non semel, sed saepenumero deprehensi inueniuntur. Factum ipsum vobis assi
huc recens exponerem, i tamen non exinde non solum vestrae, verumetiam omnium
qui in orbe Romano sunt,aures tinnirenti Iniuriam quam nobis, imo vobis, di Imporio superbia oc praesumptio peruosissim orum hominum inique ingessiti occulto des iudicio eo tendere videtur, ut hi qui in suam, ec multorum perniciem debacchantur, multorum quoque condemnatione, di imperiali auctoritate, legumla vigore competento debeant compesci. Vbi fides illa. quam se Mediolanenses adhue inuiolatam,
ec inter cetteras ciuitato virginali quadam castimonia inlibatam habere gloriatis te
323쪽
Hi iustitia qua in conservandis legibus specialiter se hactenus habuisse saeiaue trConuenient eos modo non nos,sed fides facta: perientire aduersus ipsos sacramen. in ta saeia, foedus ruptinn,leues legatorum,non solum nobis di vobis, verit metiam hastaris debita integritate di sinetissima reuerentia conseruandae. QMocirca, si vere ego de vobis audeo praedicare fidem,iustitiam, fortitudinem, abominationem desolationis,stantem in medio vestrae terrae, quae hac tenus laruali quodam terrore omnes concutere solebat,respicite, adj communibus viribus communem hostem non tam nostrum, quam vestrum proterendum assurgite. Consulite Romano Imperio, cuius m nos caput, vos membra,nobis in hoc negocio,vi libet,vel milite, vel Imperatore vimini. Deo propitiante, illorum praeimptionem reitcratam, iterata vindicta eo inque prostquetur,ut quod in nostram iniuriam,&Romani gloriam imperij comnus runt,ea coertione reprimatur,ne prauis & seditiosis crescat spes, ec ne crimen eorum inultum maneat,qui nec vobis veritatem, nec nobis reuerentiam ec fidem seruauere, abusi clementia nostra,abusi patientia,qui pro poenitentia per aciam, pro simpliciotate duplicitatis confusionem induere non erubuerunt.Talia perorantem omnes excepere, ac velut impetu quodam diuino incitati, alius alium in respondendo anteca pere cupiebatilloc re ni consilii arbitrantes, ne quis extremus remanere videretur. Erant ibi absque laicis optimatitius episcopi, Eberhardus Babenberxensis, Albertus Frisingensis,Conradus Et stet ensis Hermannus Ferdensis, Daniel Pragensis. De virutramontanis, Papiens LVercellensis, Hastensis, Dertonensis Placentinii Cremonensis, Nouariensis. Qui omnes dum singuli Imperatori singulis fauoris stirdio diuerso
modo placere voluissent, hanc tamen sententiae unius identitatem per os eciacui,
diam Placentini episcopi proserebant.
EXcellentiae vestrae, princeps post deum nobis charissime,superim uria Medio.
Ianensium qua decet grauitate ,& animi indignatione condolemus. Sed quinascimus sinceritatem vestram, se animam vestram in hac parte a culpa custodis tam omnipotenti deo gratias agimus, qui de malis Mediolanensum multa vobis ad gloriam operari poterit,&ex illorum stupoba crudelitate, ac crudeli superbia veis stram mansuetudinem, vestram dignissimam humilitatem amplius enitescere proci rabit. O cruda superbia, ὀ infelix arrogantia, quae de eccloangelum,de paradiso hominem praecipitasti. Timeo quod Mediolanensibus pestis haec fatale debeat exi tium praeparare. Parum se cauit ab hoc vitio tumoris, de quo dieium est, Tu sim culum similitudinis, plenus sapientia, di perti stus decore in delitiis paradisi dei ististi. Parum ec ille, cui concessum est ex omni ligno paradisi comedere. Tu quoque non magis ac illi, cui&haec,& multa alia de illis di cta quadam proportione similia tudinis possunt assignari. Ille inter angelos primus, ec lucifer appellatus: tu inter is hes Italiae prima, inter orbis una de ptimis. ille in delit ijs paradisi, tu in delitiis huiua mundi nullius indiga ficisti. Ille plenus sapientia, oc perfectus decore, tu cum multos
habeas ec sapientes, di philosophos, timeo ne illis competenter dicatur, Et omnias pientia eorum deuorata est. Nouimus maximas ciuitates, ec antiquas, Babylonem, Ninium bello subactas, ne as ad ultimum delubra draconum, habitacula struthionum. Tibi certe cras quoque fiet idem in nisi resipueris, in aedibus tuis lugubri voce respondeant vlulae, talent pilosi. Absit tamenhoe, auertat hoc a te deus. Cupio equidem ego in hac parte Potius loqui mendacium, quam verus propheta inuenili Tibi serenistimo domino nostro fideliter sumerendum putamus, ut pro iniuria Mediolanensium officium vim
dictae bonus iudex bono animo studeas adimplere. Nec enim fustia sunt instituta, potestas regis,arma militis, de ungula carnificis, disciplina dominantis, dis eritas cc 3
324쪽
Da REB. GESTIs FRID. I. 1 ri P. hons patiis. Habent ut ait quidam, istii omnia modos siros, causas, rationes . utilita . res. Haec cum timentur, di mali coercentur, & boni quiete inter malos vivunt, Iuntur Mediolanenses si putant modo in tem quod dicitur, et Wsiis longas regibiu esmanvi tVenisti,&vicisti Nec minus tibi racile est vidios vincere,quam prima Donterebellantes sine dissicultate superasse. Idem tibi imperium, idem corporis di animi robur, ea
dem militiae virtus,eadem deuotio militantiu Solum tibi restat disquirere, qua vindicta, qua poena percellendi sint, qui totiens legibus, ac legitimo imperio contradi cunt. Quamuis autem extraordinaria poena iure coercendi essent,imperialis clememtia hanc moderationem decenter tenebit, ut non sicut illi meruerunt, sed sicut te de cet,iniuriam persequatis.Non plus apud te valeat Mediolanensium scelus, diuam tua dignitasme masis irae tuae quam famae, quam iustitiae consuluis levidearis. Nam si dis a poena pro radiis eorum quaeritur, si magnitudo sceleris ventilatur, nouo consilio hoc eget, divi verum sator, nostia ingenia exuperat. Quare his aduersus eos utem dum censeo, quae legibus comparata sunt, bonum Imperatorem, di iustum iudi cem declarabit cum im micis,ante legibus,quim armis decertare. Dixerat, eius semientiam di Augustus ipse, di optimates uniuersi commendant. Nedio refici in evi sum ponaratur, uisim quoque -- reθοψα c APUT π XV. aque proponuntur edicta, iterum, Mediolanenses in ius per legitimas citantur inducias Diestatuta,Friderico apud villam regiam,quae vocatur Mamica, commo rante per legatos suos Mediolanenses se praesentant, videlicet per archiepiscopuin suae ciuitatis, α per alios quosdam multae quidem eloquentiae, paruae sapientiae. Vim de ec archiepiscopus siue vera, siue simulata infirmitate, societati illorum se subtraxit. Illi autem dum artius de praestitis sacramentis, dem alijs pacis pae . onibio, de scede re violato conuenirentur, cum aliud non potuissent, responderunt: iurauimus qui dem, sed iuramentum attendere non promisimus. Digna responsio, ut morimus ora/tio consonaret, & qui praue ac perfide vivere & sacere consueuerant, aliter ac persi dedi praue loqui non potuissent, ut vitam flagitiosam sermo inlotus comitaretur. Cum in haec ec alia multa vitio procacitatis verba protulissetit, insecto pacis negocio
discedunt, alius' illis dies praefigitur.
Nier haee videns Imperator Mediolanensium superbiam non nisi in manu graui dc sorti posse compesci cum ut supra memorauimus,dimisso exercitu, ipse cum paucis remansisset, auxilia vi montanorum contra reprobam ciuitatem accienda re Putauit.Itaque nussit nunciis Imperatricem aduocat, ec ducem Baloatiae Henricum, io P tam episcopos,quam proceres Imperii,commonens eos fidelitatis suae, ne de L pro temeritate de impunitate laetentur, velle se probare ipsorum beneuolentiam circa statum Imperii conseruandum, impetum* inimicorum colit hendum. illi accepinlegatione, alacri animo se adnouam in proximo Vere accingunt
inter haec Frideticus via apud se remissum, nihil apud hostes tutum pati. Impure, prudenteri suorum, echostium res pariter attendere, explorare quid boni vi, - que, aut contra esset. Itaque dimissis exocitu, cum paucis tertitotia prouinciae cir cui
325쪽
euit, militem notium di auxiliarios percensuit: eastella Ac munitiones,utpote Verrii cam, Serra lonM, Lou, ec caetera quae in terra illa magis inexpugnabilia, nec aggres.sione facile capi videbantur, suscepta in discrimen hostium, di ad suorum praesidium sapienter prouidit. Novam Laudam toto tempore Quadragesimae summo studio communit, vallum immensum extrisit, portas di propugnacula disponit. Oppora tunum ratus suturi belli negociis, si in tam vicina ciuitate,utpote xx. miliaribus a Modiolano distante,magnam multitudinem bellatorum subito &locare posset,& inuenire. Deinde usi Cumam progrediens honorificentissime recipitur.Foedus & a Llium poscit ec accipit.
Ut autem in lacu Cumano insula diuitiis abundans, hominibus bellicosis reserta,
quae nisi valde cruentavi storia a quoquam capi difficile putabatur. Erat autem amica Mediolanensibus, oc multo tempore per foedus coniuncta. Princeps propter commeatum venientium ad se, ac redeuntium, optimum ratus eo membro com inlidiosae ciuitatis mutilare, concepta spe atque fiducia, insulam se, vel sicut hostem infestum contra hostes,vel si hoc elegerint, tanquam benignum Imperatorem ad socios & amicos intraturum comminatur. Nec mora, cum paucis quos s cum habebat,naues ingressus coepit remigare. Insulani dum principis spiritum simul Naudaciam cognouis lent, diuino quodam timore concussi, obuiam nauigio Pe gunt, pacem petunt, cum magno plaustrocalacritate venientem excipiunt, fidelit tem iurant, muneribus honorant. Satis* fidelis in posterum nobis gens illa reperta
est. Id prospectum singulari consilio principis,ut homines illi insulani seri, ac pira
tica rabie assueti, in tam strictis viarum faucibus usui di opportimitati nostrorum re cuperarentur. Quid amplius mirandum in hac victoriar An principis magnarumiatas quod tantam rem hoc modo attentare non metuit. an selicitasr quod adeo periculosam sine periculo deuicit.Sed utrunque mirabile,quod ec aggredi ausus, ct quoatanta felicitate ac facilitate gloriosum compleuit triumphum. Simili modo apud Placentiam factum est, quae de ipse Mediolanesibus confoederata, propter diuersas causis inuita videbatur, & defectionis opinionem dudum incurrerat. Vnde etiam ut suprar memorauimus, iure possessionis iusti fuerant vallum replere, turresin deponore,ut minitando magis quam puniendo reprimerentur pertilibandae ciuitatis auei res. Eodem quo p tempore egressi suerant de Placentia latrunculi,&nuncios primcipis qui de Genua promissam serebant pecuniam circiter D. talenta, ex insidiis cirscinuenerunt, de memoratam pecuniae quantitatem diripuerunt. Ob hse 5c alia fra dis experimenta, cum eos sicut indubitanter rerum nouarum cupidos, Augustus si Gectos haberet, cum paucis tamen sine pavore ciuitatem ingreditur. Dominicam Palmarum debito sesto peragit, caetera. quae ibidem peragenda fuerant, congrue ordinauit, pecuniam' direptam vix a ciuibus exoratus,recepit.
Amodominicae incarnationi s M. elix. Rideticus Pascha apud Mutina celebrauit: festos terminato,in territorium Bononi ense,ubi tunc manebat exercitus, demigram,aduentu suo uniuersos laetificauiti Nempe a die quo cinis super c vita fidelium poni solet, cp tunc,semel tantum ad exercitum venerat,supradictis n. Morijs occupatus. Dimiserat tam e loco suo venerabile viril Eberhardu Habenberge episcopum,qui venientes,&negocia habentes audiret, causas, eorum diligenti examinatione terminaret. Erat enim idem episcopus religione &scientia praeditur,
326쪽
3os D E R. E B. G E s T I s F R I D. I. a ncaeteris diligentiam habere comtus esset,apud quaplurimas terras opinio de eo celeberrima peruulgata est Eiusvitiadium circa scripturae sensus, ac quaestionii discussi
nem tam attente versabatur,ut inter praelia comanens,diuersas di ingentes curas, ea rum sedula meditatione solaretur.Cum autem omnes episcopos,seu cuiuslibet ordianis ecclesiastici viros Imperator diligere eos* ampliori honore dignos duceret, pocialiter tamen memorati viri, sicut prudentissimi, nitebatur consilio, eum* dignum aestimauit in cuius arbitratu oc discretione operas suas locaret, di onus simul ae nonorem communicarecQuomodo exsentetitia iudicis Mediolesi es hostes proma: iniurium deligaris Roniam ponti μω,er restontione principis.c APUT π ππ.1Am dies aderat, quae Mediolanensibus tertio vel quarto praefixa suerat. Tum is
perator conuocatis iudicibus dilegi spetitis, qui in ea ciuitate frequentes aderansi citari iubet Mediolanenses. Cum autem nemo compareret qui absentiae illorum causana rationabilem ederesi tanquam contumaces, rebelles, ec imperij desertores, seueritatis sententiam excipiunt, hostes pronunciantur, res eorum direptioni, perinsonae seruituti adiudicantur. Eius cp rei occasione in audientia principis siliis di biitatum est, luculenterque expressum, quae poena excipere debeat qui desectionis, aut laesae maiestatis rei forent deprehensi. Praeter alios principes nimiles atque sapientes, interfuere huic collationi di negocio, sedis apostolicae legati, videlicet Octauianus tit. sanctae Ceciliae presbyter cardinalis Henricus tit. S. Nerei 5 Achillei, milhelmus cardinalis diaconus, antea Papiensis archidiaconus, di Guido Cremensis di conus cardinalis, missi a papa Adriano: quorum itineris causas, simulque nunci rum Senatus populique Romani, rescriptum literarum venerabilis viti Ebethardi Babenbergensis episcopi, subterannotatum continet, quod tale est, Reuerendis, imopatri domino ne ardo, ruit Uurgensis ecclesiae archiepisio , Me Bubens gensis ratia des quid es, cum Oratione qua ungue servitium deuotissimum. Scio pater sanctis ime,saciae pietatis assediu vos compati meis laboribus, & an mae mihi salutem, di corpori quietem concupiscere. Vt autem noueritis quoad compati vos mihi oporteat, dico vobis, quod iam isdet ammam meam vitae meae, duo serens onera in animo meo grauissima, quod ec cineius ducor quo nolo, re quandiu durare debeat ignoro: vestiis Sc aliorum fidelium orationibus adiuuari de siderans, ut ab illis separer quibus iurauit dominus in ira sua Si introibunt in requiem meam. Super haec tempora periculosa instare videntur, ec prope est,ut interregnum&sacerdotium moueatur discordia. Et quidem cardinalibus a domino Papa ad do minum imperatorem transmissis, domino videlicet Oelauiano,*domino Vuilhelmo quondam Papiensi archidiacono , post lene principium, ec ingrestum quasi
pacificum capitula durissima proposita iunt, verbi gratia: Nuncios ad Vibem ignorante apostolico, ab Imperatore non esse mittendos , cum omnis magisti tus inibi beati Petri sit cum uniuersis regalibus. De dominicalibus apoitolici drum non esse colligendum, nisi tempore suscipiendae coronae. Episcopos Italiae solum sacramentum fidelitatis sine hominio lacere debere domino Imperatori. Nemnuncios Imperatoris in palatiis episcoporum recipiendos. De possessionibus ecclesiae Romanae restituendis,& tributis Ferrari Massae, Ficorolu totius terrae comitisse Mathil dis, totius terrae qua ab Aquapendente est usque Romam, ducatus Spolet ni, insularum Sardiniae, Corsicae. Domino autem Imperatore super his iusticiam de consilium constanter offerente, si ec ipsi iusticiam vellent facere ec recipere, illis vero recipere tantum volentibus,& non facere hac ratione, quod dominum Apostolicum causae subiicere, ac iudicio sinere non possent, ct econtrario domino imperatore multa Proponente de rupta concordia,quae in verbo veritatis sibi Oopromista sierat.
327쪽
De Graecis de Siculo de Romanis sine comuni conmisis non reciplandis. De tardunalibus quom sine permissione imperiali libere per regnil transeuntibus, di regalia
piscoporum palatia ingredientib. α ecclesias dei grauantibus: de iniustis appellatina 'nibus, Ac caeteris quapluribus breuitate superantist . cum Apostolicus pei nuncium literas ordinalium praedictorsi,m cosensu Imperatoris submonitus, cardinales alios ad haec omnia coplananda requisitus,his qui aderant nunciis suis,& curiae priuelpidi nollet adiungere, unitatis Θc concordiae Verbum diu desideratum,peccatis nostris exigentibus euacuatirin est Et dum haec agerentur,nun in Romanora superuenietes, di ea quae pacis sunt rogantes, bene recepta ac dimissi sunt. Rogatu tamen cardinalium dominus Imperator nuncios ad dominum papa,& ad Urbem missurus est,ut cum postolico,si ipse voluerit,primo loco pax siet: sin autem, eum Senatu & populo Romano. Dominus Imperator in magna est gloria, domina Imperatricem,& duce Baio. tiae&Saxoniae, eum alijs superuenturis principib. di copiis exercitus expectans, quosdam de melioribus ex Mediolano ec Brixia in vinculis retinens. Valete. Imporator ad haec verba cardinalisi tale dedit responsum: auis non ignorem ad tanta n Meia,non ex animi mei sententis,sed ex cons3lio Principum me respondere debere,une praeiudicio tamen sapient hoc absin cosultatione respondeo.Episcopora Italiae
ego quidem non affecto hominisi, ii tame dc eos de nostris regalibus nihil delectat habere. i si gratato audierint a Romano praesule,quid tibi &rm Cosequenter quo eos ab Imperatore non pigeat audire,quid tibi &possessioni uincios nostros noessae recipiendos in palatiis episcoporum asserit. Concedo,si sorte aliquis episcopora habet in suo proprio solo,& no in nostio palatium. Si autem in nostio selo θc allodio sint palatia episcoporis,cum profecto omne quod aedificatur, solo cedat, nostia sunt re palatia. iniuria ergo esset,si quis nuncios nostios a regiis palatijs prohiberet Leg
tos ab Imperatore ad Urbem non esse mittendos assimat, cum omnis magistratus
inibi beati Petri sit,cum uniuersis res libus. Haec res fateor, magna est Bc grauis, grataviori* 8c maturiori egens consilio.Nam cum diuina ordinatione ego Romanus operator oc dicar,&simcipeciem tantum dominantis emgo,& inane uti porto nomen ac sine re,si urbis Romae de manu nostra potestas fuerit excus Q isorum ran illa contentis iaciae uenia a,er res,ts secipis detae.
1 Aee Augusto, de his similia prssatis capitulis argute respondete conium initur,
ut ex parte summi pontificis cardinales se di ex parte principis sex episcopi r ligiosi,prudentes,oc qui deum timeant eligatur,tantora negocioru hincinde cognitione accepturi, latamm litem congruo fine decisuri.Vem ut supra taxanun est,ex parte Romanorum etiam hoc consilium dicitur fuisse euacuatu.Super hoc quo p capitulo audi epistolam Imperatoris directam Ebehardo Saltaburgensi archiepiscopo in hune modu: Quandoquidem fidelitatis tuae constantia,quam pro consuetudine exhibere soles imperio,frequenter experti sumus,quae apud nos sunt, discretioni tuae significamus,& prudeliae tuae consiliu aduocamus. Venerunt syide ad nos duo carisdinales a Papa misit,ad hoc ut internos di situ fieret concordia. Dixerunt igitur,quὁd Papa illam requireret pacem at concordiam,quae inter papam Eugem um,& nos saluerat ec scripta.Nos respondimus,quod pacem quidem inuiolabiliter hucus* tenuissesnus,de caetero aurem ne* eam tener neq3 ea teneri vellemus, quomodo ipse
prior ea violasset in Siculo,cui ipse line nobis reconciliari n5 d ebuisset. Adiecimus tame quod omne iusticia dare 6c accipere parati essemus,sue secundu humana, siue s cunda scripta diuina Si vero iusticia mula videretur ostio principsi di religioseisi pro amore des Neccless,liheter nos iupponeremus.Placuit verba nostru cardin h. Dixerunt tame,nisi prius compta Papat volsitate,super hoc se nihil posse vel audere. Missis huncijs verbum nostrum cognovi t Papa, mandauit sic prius, alia se nolle concordiam,quam illam quae inter papam Eugenium,oc nos facta fuisset.N O s supra-di,o modo hoc recusauimus,&in praesentia,&testimonio omnium Teuto vicorum
328쪽
5 Longobardorum epis orum,&laicorum principum,&Baroniam,&va Tota omnem iusticiam atQ consilium obtulimus,ci ut nos acciperemus iusticiam. Praesen . tes ibidem fuere Romanorum ciuium legat qui cum indignatione mirabantur stim his quae audieruntilitandauit enim Papa noua,& grauia,oc nunqua prius sine consilio tuo,& aliorum fidelium imperii pertra miri non pol sunt Hse descriptioni tuae communicauimus,ut si qua tibi super his occurrerint,nosae veritate non liturutile. Rogamus etiam,vt si necesse suerit, di nos tibi mandauerimus, ad nos pro
AT Mediolanenses nouarum turbara non iam in occulto, sed apertissime tale simunt principiumNodum finita solennitate Paschali,omnibus copiis suis adinatis egresii sunt,oppidum Tretium, ubi Frideri cum iam in priori aduentu milites suos locesse memorauimus, vi capere properantes: quoniam perniciosa videbatur obsidio, principe intra prouinciam existente. Iam enim intra ciuitatem cupidine castri notiundi machinas, alia* quae incento usui serent, praeparauerant. Ita conatus eoru di desidia occultiora fuere. M postqua ex sentetia instruunt, de improvise in magna multi nidine oppida circaueni ut lac quida eoru muris modo suffodere modδscalis aggredi cupere, pars eminus glande,aut lapidibus, s iaculis pugnare. Milites Romam tumultu perculsi, arma alii capere, pars territos c5firmare quida in proximos saxa deuoluere tela eminus missa remittere, pauci in pluribus minus fi ustrati, si Lim , res propius accessissent.Omnia aspera, omnia foeda,atrocitate uti in praeli u
tes altem laborant Huccurreretiistorum vero nullus loco quem uti defenderet acce perat cedere potuisset. Defessis ita*oninibus 5 exhaustis, at languidis billorum hostibus intro'ndi dederat, Ligures cuncti erumpere, oppidam uniuersi vel occisi. ves capti.Porrὁ in suos proprios gentiles,quos ibidem reperere,antequam in nostros insaniebant:nec ulla fuit eis in conlatinos miseratio. Nostri autem ob imperatoris r uerentiam,seu metum,captiuati seruati sunt circiter octoginta milites de regia et, risela. Sed nee hosti triumphati vSuequam ista cessit victoria,quapluribus ex illis caesis, re lethali vulnere sauciatis. Ita et retium Mediolanesium prius municipium ab ipsis raPlum,aematum,& landitus destructum esti
ra distimen mali a L APUT XππIII. Aec audiens Ridericus, paulisper moestus,stam cohibuit, indignationem disio mulaui, impetum militum c5tinuit,Curiam autem antedicta apud Roncaliam gloriose celebrauit, di ibidem copiosam multitudinem bellatoru collegit.Dei de cum maxima cura ultum ire iniurias festinat,ec toto apparatu, toto exercitu in L Miam inirit,agros inflamasivasta vineas demolitur,ficus exterminat omnem seseriiseras arbores aut succidi,aut decorticari praecepit, totam* regione depopul itur. statuens non ante obsidere civi tate,qua penuria necessisioru affligerentur. Aut enim tunc inopia victualiu coactos ultra supplicaturos, aut si ad finem usi in eade perim cia durauissensiobsidione inclusos fame cdsumedos, ves ad deditione cogedos arbμυabatur, multo j facies res ad Miligendii fore,si post rnteruallu tepotis, iterita iterum anxius incubuisse It omnes eoru exitus asseruari praecepit, tamenti allicita remm eis userens comercium,edictumi proposuit,qua poena ferirentur trans at 'res, quoue praemio donari debuissen*qui vessitores harum rerum proderenti Udiolanentes autem omnium rerum tametu copiam intus habebant,metu tamenituret
329쪽
LiBERs EcVNDVs. 3ra adlanis vehementius assiciebantur:&cimi iam cibaria ipsi ad modicam messuram derentur,ampliorem eis i iditatem mouebat,quod ius edendi liberini non ha- .here ac velut omnia defecissent,aegreferebant.Interdum quom assumptis secu bes latori bus Imperator vis ad ciuitatem prosectus est,aestim2s eos aliquid ausimos. duo vel publico congressu eos protereret, si contra venissent, vel si excurrere attentarent. item a calamitate alieni non remanerent rod refactum esimam incosulte ad ostem
CVnim super tali negocio Im perator cum exercitu intra Mediolanum processi cset, Mediolanenses cum D.equitibus occulte ad nouam Lauda in die satusto P tecostes venientel raedam pecorum abegere.Epistopo vero Mantuano Caro Gido ,& Marchione Gamerio de Ancona,cum suffciete militia eos insecutis cum audissent voces clamosas paucisiimorum Alemannorum,Mediolanenses territi:& infusam Mosi,quosdam occissis,63. tos de suis melioribus ibidem perdiderunt. Iusse aute eos diuina vitio persecuta est, ut qui sianctissimo dies debita reuerentia re honorem exhibere contempserunt,ipsi cum dispendio at* dedecore reuerti cogeretur. radraginta continuis diebus terram hostium vastatio tenuit: inter caeteras arces, minutiones,quae vel Opere vel natura munitae erant,quodda castrum, quod mons S. Ioannis vocabatur,vis ad id tempus expugnabile habitum, obsessum, ec breui timore captum est. Paulatim igitur reprobo capiti propcia membra inlatum m tilata sim repraecisa, ut inter multa oppida,&plurima castella, vix duo tunc ipsis resi Qua remanserindvnxui Lc AP vT παππ.ν quo nouis resam studentes, eossiliata cremonenlitam deprNationis di latrocinandi causa ingrediuntur.Erat quippe Mediox a landibus amicitia ec societate coniuncti. Iam autem antea Cremonenses praemonici a suis exploratoribus,non imparati inueniuntu ed ex insidijs enmpetes imis prout sinuadun Resistentes paulisper mox in fugam vertun*praedam eripiunt, quites lxvij. pedites fere ccc partim occidunt partim captiuos abducunti Imperator sest vastationem hostium Laudam pergit,ibim italicum exercitu dimitti copias mistitum qui de transmontanis expecribantur,ibidem praestolaturus.
T clades quidem Mediolanensium in peius quotidieprocedebant,eum in sacLA nus magis accederentur aduersis, di populum in urbe fames iam acriorpotade. ret Non enim spe victoriae maior pars eorum,sed desperatione salutis loci mouebatur,nec eos videntes tot mala coepti pomitebat, sed caeci ocamentes iacti, Otiam in personam Christianissimi principis ausi sunt cospirare, obliti quod iuxta les eius facii poena animae amissionem sustine di memoria res post mortem damnaturatam quendam qui se stultu,& mente rapin Gularet, inueniunt,eu' ad castra Friderici vi rigunt,qui tunc apud Lauda moranatur,ut quouis modo violetas manus Imperatori ininceret.Erat aute hic homo tam magnus corpore,tatus' viribus, vino sine causa tantam audacia concepisse videretur. Animatus stam multis blandimentis, mulimque promissionibus, ad nouum facinus,ad scelus maxima accingitur. Lauda pergit. ostia sngreditur,& stultitiam seu firma maniae simulans,Vt id genus hominu solei; potius iocis 6c ludicris celebratur,quam a tentoriis excludatur. Porro tentoria Friderici
tunc vicina suerant,& pene super litus Aduae locata,cuius loci ea iacies erat.
330쪽
3ir D E R E B. GTsTIs F R I D. r. I Μ P. ut labetem ineuitabilite aut convexum obrireret praecipitium,aut subterlabentista. minis vorago esset exceptura. Praelatus ergo dion istum & horam seruans,quando Imperatorem solum potiatinum re,ut conceptum facinus adesse Rum perducer quodam mane primo diluculo egredientem de cubiculo tentorii, ut more suo coram sanctorum reliquiis orationum suarum deo munia persoluere conspicatur se* optabium tempus ratus adeptum accurrisiscelestas manus inincit, di modo trahendo ivit Portando versus praecipitiam contendere coepit, potitus esset forsitan nes uio pro . posito,nisi diuina miseratio ad defensionem diui principis manum exledissetiNamin dum hoc modo ille trahendo iste renitedo, ut os pro viribus conaretur, accidit ut ranibus quibus tabemacina suspenduntur,implicati ambo caderent ad terram. Iam vociferantis principis clamor auditus, cubicularios exciverat, qui accurrentes stes ratum monstrum comprehendunt,&multis malis allectum eodem loco praecipitata di mergunt. Talis tunc de illo opim o fuerati Nos tamen audiuimus eundem voes,
Rosium filii sco innocenter vitam perdidissα
- Ediolanenses tantum se facinus frustia suscepisse dolentes,subsequenter aliud intendunt.Odio de siris pretio ad cremandam Laudam eonducunti morum λ' Munus dum no ste intempesta promissum implere vestet, ac aedibus ignem inim cisset,inueneriant cum vigiles, recomprehensiam dum propositum consissis fuisset, mane nicto eum patibulo contra Mediolanum erecto suspenderunt. Queiidam etiam se menti ius monachum,explorator, &eorundem criminum obnoxius, similimodo vitam finiuit. Non multo pὀst a quodam diuino monitore literas Imperatori allatas' accepimus quendam venisse in Italiam, siue Hispanum, siue Arabum Saracenum,ari, te senem, facie deformem, dc luscum, discipulos vel socios pene xx. habentem,malis consiliis,& arte venefica prioribus multo potentiorem,eum* mortis cotemptorem, pariter cum suis sequacibus,magnum se munus consecutos arbitrantes, si gloriam dinome sibi perpetuum, principis sanguine comparassent.Preciosa ipsum quasi murrinscula laturum,medicinas,an os, gemmas,frena, calcaria, venenatis surfuribus inta. Iit adeo violenter oc efficaciter toxicata,vi morte non euaderet Imperato si vel manu nuda ea attigisset.Sicam quom latentem iuxta femur gestare, ut si quo impedimentio veneni facinus non procederesio ad peragendum nefarium propositum uteretur. Talibus acceptis,cum perpaucis communicato consilio, venturem magum iubet
obseruari. Venientem ergo, ubi certis indiciis quae delata fuerant, princeps vera esse cognoui hominem asseruati pTcepi 5c perquirens cuius hortatu ad latum facinus esset praecipitatus, promisit quod vera dicenti remitteret omne supplicium, sin falsa Promere maluisse corpus eius tormetis absumereti Ille ec verbera ec quaestiones doridens,insuper comminatus 'siqvid ipse mortale pateretur, Imperatorem cotinuo sine dubitatione secum moritum.Sed deceptus valde est. Nam princeps minas eius contemnens, cum de sectis&auctoribus sceleris nullum ab eo potuisset extorquere.
documentum,tantam pestem,tantii sceleris fabricatorem, sicut meritus erat, crucisa
patibulo donauiti Deo* salutis conseruatori uberes gratias egit,quod tam vadissima. itaci virus ec insidias declinasseti
1Nterea Beatrix imperatrix, dux Balaariae&Saxoniae Henricus, Conradus Augi
stensis episcopus uti decretum erat milites scribere,propere commeatu,stipenaeo, armis,alijsq. utilibus iter inciperci Prose eum manno exercitu paucis diebus
in Italiam veniunsis j aduentu no stris laetitiam, hostvius metum incutiunt. Erae