Timaiou Sophistou Lexikon peri t?n para Plat?ni lexe?n = Timaei Sophistae Lexikon vocum Platonicarum.

311쪽

in Platone reperiuntur ut Vox aut aliunde huc intrusa sit, aut corrupta in Platone lateat. Eam certa , ni fallor, conjeci ura re siti tuo Phoenici Iophonio apud Athen. L. VII l. p 859. R. 'Ed λοι,

ειν ex corrupta Ee γ bii glossa pro dimidio oboIi sumen S. Poeta scripserat:

Aelianus H A. Lib. XVII

Qui locus cum ostendat, cor UOS ψα ποῖς delectari, nostrae in Phoenice correctioni pondus addit. Philoserat. de V. S. II.

312쪽

παρεσκευασμένον.

ποπανα πλατεα μαλα τινα ,

I. 28. Pausanias apud Eusath. ad Od. B. p. a 4ψς. & Toripius Emend. in Suid. T. II f. p. 328. 2. Sympos. p.

.νοι δύο. ubi vide Scholia. Locum sic expressit Io T. I. p. 36. H.'

Eadem similitudine usus est Arisophan. Lysis tr. V.

της παρταμῆ α Θ' ubi Scholiastes ψῆ αν pro clueaccepit, forsitan confundens cum νῖία Vel κ βα. Εjus tamen auctoritatem

sequitur Luserus ad Suid.

sce copiose agit Athenaeus Lib. VlI. p. 329. F. Ubi vide Casaubon. In Vocis scriptura perpetua est Uarieta S. φεία per . habet Platonis textus & Scholiastes , Clam. AI ex. Paedag. II. p. 164. Oppian. Αλιευτ. I. IOS. Pollux VI. SI. At per ι Timaeus, AIciphron I. Ep. 7. ubi tamen in Cod. Reg. per Uscribitur, Suidas, aliique multi. Hoc nomen reddendum est Artemidoro

φύα . ubi RigaIlius Casau boni conjecturam ,

ἀφυα , commemorat. Sed scribendum: ψ scis, 3. Sympos. P.R32. D. 'Αγα-

vide Scholiasten. Nunc locum adhibuerunt Athenaeus Lib. IV. p. Ι 8O. A. XI. p. 5O2. D. & Moeris P. 422α

313쪽

οὐ μάταιε. ἔνιοι θ , ὼ ἐπιμελειας αξιε .

p. 422. eodemque allust Max. Drius DjT. XXXI. p. 37S. Marsilandus Vl-dit. Grammaticus M S. in Bibl. Medicea : Φυκlήρ.

&e. quem locum Suidas laudat. Pro eo Legg. X.

lum apud Herodot. Lib. VII. 14O. Suidas quoque legit, μελεε. Malim tamen, , ut in ipsti Platone. Graeci enim irra gistri recte monent, Atticos per apoeopen s, μελε, dixisse. Vide sup V. Μελε . Ceterum Co. lex Timaei, teste Cl. HI-Ioisono ad Longum p. l8O. in margine habet, δλαιε , inserendum post 'n

quae verba meliuS cepit Cornarius, quam Ficinus& Serranus. Sine haec compellatio est

314쪽

Hae loquendi ratione nihil frequentius est Epud scriptores Atticos, Corniocos praesertim & Lucianum: quam attigit Ichenarius ad Euripid Phoeniis. 13 32. sed plenius aestibtilius cyplanavit Len-n ius ad Phalarid. Ep.

I9. p. 9 . In eadem e X plicanda multus est Grammaticu S cum antiquitati S, tumI reconditae eruditioni S nomine, magni saciendus, Apollonius Nasco Ius Grammatica necdum edi-ia, e X qua locum, quam vis longiusculum , subji

315쪽

sexcenties alibi. Moeris

F. Protag. p. l9S. C. &saepe alibi. Moeris p.

vide Scholiastenti Epist.

praeterea lociS haec compellandi formula a librariis obliterata est. Alter est Legg. X. p. 67O. E. situ ab H. Stephano emenda

go editur: - τανυν o ταν es

legit pro βάλαί t. Sed verissime acutissimeque Hym-serbustus noster legendum

in loco tanto facilior scribarum lapsus fuit, quod

rali jungitur. Ar0 pri

316쪽

quod olim ita refinge

Nicophon saepe laudatur ad Athenaeo , Polluce , Suida, SC aliis. At enim cum in scripturam Κτησιφωνῖ &Seholiastes PIatonis ad Apolog. l. c. & Philemon Lexieo Technologico M S. apud quos eadem glossa totidem verbis legitur, Consentiant, so itan propensor ssis in eam partem, Ut Comicum Osphontis nomine suisse credaS: praesertim cum Photius Lexico MS. hoc nomen confir

si , sed Nicophonti, tribuente S. Huc accedit auctoritas perdocti Grammatici MS. in Bibl. San- germaer Nicopbomis Pau-doram Commemorantis :

ipsiam Vocem quam Photius ex Ctesphonte, idem diserte ex Nicophonte

Equidem nihil caussae video, quare me pristinae conjecturae poenitere debeat. Redeamus ad dquod cum plurali etiam junxit Iulianus Or. VII.

hhistas non desuere, quItum demum sibi ipsum Platonem referre viderentur, si h la Platoni familiaria, ω τῶν , οἰγαθε, & crebro in Ore haberent; quos lepide exagitat Ammianus Anthol. Lib. II.

317쪽

ADDENDA.

post extundant adde: His scriptis , mihi redduntur myttenbachii literae, eX-quisitam animadversionem habentes : ,, Aequiesco,, in τροπι, quod ut libro - , , rum auctoritate , ita se sua ipsum verisimilitudi- ,, ne eommendatur. T sunt quatuor illais elemento, quibus cum ,, corpuS humanum, tum ,, alimenta ejus constant. Ita p. 5 8. B.

Hae e genera , tanquamis eX partibuS, composita ,, sunt eX triangulis,ss 3 p. 536. ubi , , baec inprimiS verba no- Vam lectionem confr-

is ν τριγώνων ων γε-

,, FiHσυ γi η. Satis hoc lo est ad tuendum, . Aliud superest, quod

locum impeditum redo dit. Quid enim sibi velit ,, δρυόχων in hac sede, non se modo non intelligjtur, o sed loci etiam nexus aeis ratio turbatur. Quare se ita putem a Platone,, scriptum fuisse: νέ- μὲν

P. 95. col. I. l. 11. ser, be, viderim.

post rariore adde: Vide Lenn . ad Phalarid. Ep. 9S. P. 266.

318쪽

Qui locus non sollicitanduS erat a viro doctissimo Animadv. ad Amm0n. I S. sed comparandus cum ejusdem Tragici Heraclid. 997. Eιδως Me

notissimo Horariano, Nos numerus sumus, fruges consumere nati. P. 233. col. I. l. 26. post novo adde: EoSdem versuS, monente I tten-bachio Bibl. Crit. Vol. II. P. a. p. 13. adumbravit Propertius II. 2. II. Ac veluti primo taurus detractat aratro, Mox veni=adsueto mollis ad arυajugo: Sic primo juvenes trepidant in amorς feroceS,&ca

319쪽

INDEX

SCRIPTORUM VETERUM,

UT EMENDANTUR ET EXPLICANTUR A. AELIANUS. 137. 130. 139. 22I. 248.

AESCHYLUS. 58. 176. ALCI PHRON. 95. Ι68. I 87. 2Sa. 278. ALEXANDER Rhetor. 26 I. ANTHOLOGIA. 16. 17. I 39. 249. AP OLLODORUS. 26O. APOLLONIUS RHODIUS. Io6. APPIANUS. I 3. ARISTAENETUS. I99. ARISTI DES. 82. 159. 236. ARISTOPHANES. IS. 161. 239. 262. 27 . ARISTOTELES. 9. 266. ARNOBIUS. I 8 s. ARTEMIDORUS. 173. 278. ATHENAEUS. 13. TI. 92. 167. 2O4. 277.

cALLIMACHUS. 134. 226. CICERO. 76. 78. 86. ISO.cLEMENS ALEXANDRINUS. 22. ΑΤ.

320쪽

232.

DIONYSIUS HALICARN. ID.