장음표시 사용
71쪽
bus e). Nec minori labe BoXHORNIus ac MENOCHIVS adspersi comparent rerum Peritioribus ; quorum ille, seulo IX, CONRADO I. & CAROLO SIMPLICE rerum Pintientibus , seudorum maiorum minorumque ius originem capisse, scripsit; hie autem, oTTONIS II. aetate seudorum iura
nondum suisse, contendit D. q. IX.
Imperatoris autem CASOM M. se Quando statate ius seudale Francicum non scriptum Iudin forn, optimo consilio in scripturam redactum ptvrom tesse , ac legum Caroli Germanicarum 4βdum nomine venisse, esseque has ipsas, quas in codice iuris seudalis Alemannici M. derit, SCHiLTinus arbitratur ε). Qua in re tamen maximopere ipsiam falsium esse, existimo. Testimonia etenim dougibus cAROLI M laudatibus vernaculis
vi In praefari ad istum eod. l. 3. Cens seqq.
72쪽
e Apur II. 4 minime probant, has potissimum constituere Codicem iuris seudalis Alemannici. Nec maioris est ponderis argumentatio , quam a Codicis cuiusdam MS
fide nemo iurabit. Addit vero deinde, subsequutos quoque Reges atque Im P ratores istud ius seu dato suis constitutionibus auxisse hy praeter has etiam
accessisse res iudicatas, in unum Volumen cum iure constituto collectas; --que dum iste codex ab Imperatore -- ToNE IU. in comitiis Noricis, rogato more maiorum Populo, an. Iao8. Publi in auctoritare fuerit promulgat .
I. X. Iut Ala. Quemadmodum igitur singularem pubi hane suam de publica iuris Alemannici, z. .,' ' seu Francici i) promulgatione hypothesin solidis , ut par erat, argumentis minime demonstrauit semLTERVs: ira maiori fiducia contendimus, Privato illum studio
peratorum constitutionibus euoluendus Lu-NtGIus cit lae. p. Addatur sTRvv. cit.
De. ἔ. 4. 0 Ius Alemannieum & Franeicum Poeari. .. hunde constat Vero autem mihi videruet illimum, id inde evenisse,quod Alemannia, a Franeis deuicta, suum ius non parum ad , Francorum leges pedetentim sormauit.
73쪽
studio esse concinnatum, cumque aliis postea communicatum. Neque enim ignoramus, Imperatores, qui OTTONEM IV. excepere, nullam istius codicis in decidendis controuersiis seudalibus rationem habuisse; quod tamen vontinge, re nequiuisset, si publica Regis ac Pro. cerum Regni auctoritate fuisset ornari
I. M. Idem de iure seudati Saxonico,iisdem
permotus rationibus, assirmare cogor nae..ι. utut etenim Imperatori FRIDER CO tribu eum. unt nonnulli l); nihil tamen hac de re ex fide dignis constat monumentis. Quare, sententiam istam fabulis Glossa torum aliis adnumerandam esse, non si
ne ratione existimo m). f. XII.
74쪽
De serius. Iuris Alemannici concinnatorem sinque auctore iste BERTOLDvM de GRIMMENSTEIN, incerorque axo et admodum fide Q affirmari, nouimus. Neque extra omnem dubitationis aleam possita es: sententia eorum, qui ECCONIde REPxom rumis Dudaiis Saxonici compilationem tribuunt o . Id interea certum n) Fide nempe oo Ana is praefat. ber ahungeti ; qui tamen & ipie dubius. Confi
est dimini te, ius hoc seu state eundem eum prouinciali auctorem habuisse; quum istud aliquoties lectorem ad hoe, velut partem pru
orem , remittat. Vid. e. g. I. F. Aia cap. 12Φ- Φ.
r. in . It. cap. Is s. in M. O Quam eum aliis tuetur semLTERus quippae qui iuri laudati Saxonico, iuris Alemannie Codiei adiecto, hane praeposuit rubricam Itis fetidati Saxonicum, ab ErRONE de REFRAW, Equite Muci eompilatum Nil autem eerti hae de re diei posse, adfirmat CONRINGIVscit. Ioe. HERTiri de eonsultat. leg. ivd. i. Beelal Rom. Germ. Imper. rehusp. g. 13. UOLI. Opus. τοm. IL p. 4 I9. seq. HORNivs in iuri rud. furi estp. I. g. 32. Cons LP merpraefat. ad I. F. Sax. g. 3. sqq. Interea ve ro tam similia in medium iam producta sunt
pro REpΚοvlo auctore argumenta, ut vix ac
ne vix quidem aliquid momenti obstare videatur, quo minus scuILTERI sententiam defendamus. Quo praecipue pertinet, quod ius hoc laudate non solum in antiquo bibli thecae
75쪽
tum est atque euictum, REPLO VIVM, iuris Saxonici prouincialis architectum, cum NoIERO de FALC NSTEIN, Imperatoris FRIDERICI II. tempore vixisse sp). Vero quoque est simillimum, mox post confectum ius prouinciale & seu date fuisse in ordinem, quo cernitur, redactum, atque illi adiectum q). Cuius etiam aetatis, aut potius recentioris paulo, iuris Alemannici consarcinationem esse, censemus H. Privatorum autem haec in iuribus
therae Lipsensis Patilinae Codire membraneo ius prouinciale, euius ille eerto architectus fuit, proxime excipiat ; sed & in Codieauuerimburgensi, anno Ia6O, Vel II O.
scripto, una, qua articulos, numerorum s. xie ius prouinciale suhsequatur; ae praeterea omnes fere eodices RupRoviI nomen ferant in fronte. GAERTNinus in praefat. ee. fax. BPRI VS cix. lac. p. III. fe q. Hue accedit Illu-:- stris Dn. naiNECCII, in bise. turis libr. II. g. II. prostans argumentum, ab eodem viri u que huius iuris Saxoniei stilo eademque --. thodo petitum.
p Quod diplomatum fide satis demonstrauit
vi Seculi certe sequentis initio librum hune iam
in hemiam, Silesiam, Poontainque adoptatum fuisse , ferunt coNRiNG. cin cap. I. p. IgT. seqv. sTRY . in diss de feod. Siles. S. I. C. II. g. 2.co LAMBEcius de bibliotheea Caesar. Vindobon. lib. II .cap
76쪽
ribus patriis tunc conservandis stium dubio procul excitauit ex parte iustus a iurium peregrinorum usii metus cs); ex parte etiam laudabile Imperatorum
atque Imperii ordinum arbitrium st).f. XIII
II. eap. 8. testatur , inde ab Imperatoris R DoLpHI I. temporibus usque ad MAXIMIMANvuI. plerosque omnes Principes Austriacos propriis manibus atque oculis usos esse iuris Alamanniet eoiaee. Confer. inprimis T-MAsri bis3. iuri Dud. h. 46. seqq. Vbi LAMBE CII rationes non solum apposivit; sed di sub incudem reuocauit. Addat. u T. eir. Ioc. p. 42 I. Praeterea α Gu-LINGIra, tis. D. de. o. I. Seiff. de hist. iur. Germ. F. 29. p. 344 iuris Alemanniel compilationem FRIDERICI II. aetati supparem esse, eontendit. Denique . ipso hoc anno i 7 o. Viennae prodiit ΒΗiLIPP IACOOI LAMBACHERI differratio episeolanis, ad
Virum illustrem, I aeum Pedier a Flaeb NHastich, de aerata iuris illius antiqui Germa. mei, quod vulgo voeasvr speculam Deuteum in quae natalem posuit annum II 82. 0 Milicet in vulgus notum est, ista aetate tumius lustinianeum , tum in primis canonicum usu magis magisque per Germaniam inua uisisse ct De OTTONE IV, in Franeolananis eomitiis
constituto, GODEFRanus, Monachus S. Panis talionis talon. ad on. II 8 .aptid FREUER. x m. I. p. 378. in med. eῶν. Straιυ. haec narrat,.Rex primo, deinde emeti Peinei pes iurantrifirmam paeem, terra marique seruandam; δε - omnia quam iura, a Carolo M. instituta
77쪽
Antiquiorem autem iuris seu datis Antiquise Germanici compilationem dubio pro. liber verus cui exhibet incerit auctoris libet ve- 'tus de beneficiis u . Cuius eden. μ'
is tuta, obseruanda 1 tenenda. is Quae, ab aliis quoque confirmata, HENRlCVS MEIBOMI-vs in apologia OTTON. IV. conceptis hunc in modum verbis repetit: is Actum est Franco . kfurti de institutis legibus & conlaetu-Mdinibus, a temporibus Caroli M. in praeissens usque usurpatis; sid hellorum tumul-Hibus non parum labefactis, auctoritate pu-hlica renovandis roborandisque. De FRlDERITO Il. citatus ante ooD FR Dus ad annum Ia 3 . pet. 4OD. post. med. ita scribit Cu. seria celeberrima in astumtione Mariae apud sMoguntiam indici tui, ubi, fere omnibusisPrincipibus Regni Teutonici conuenienti. 4,bus, pax iuratur, vetera iura stabitiuntur, nona statuuntur, S Teutonico serinone in ,,membratia scripta omnibus publicantur. ,, Quae prima audit eonstitutio, vernacula lingua conscripta, coNRINGlo de O. I. G. C. 27. p. I 6 I. Exhibet eam Go AsTus xom. II. deuAricis Sst ungen pag. J7. Notatu quo que digna sunt, quae apud eundem GoLDA-rim pag. 2O. leguritur, Recessus Mogunti.
tinet RuDoLPHI I. constitutio, quam Cisontes
Spirensis hbro V. cap. io 8. inseruit aristob
cu Quod pluribus ostensum in selectis seu ibur
78쪽
R. U sTHOMAsIANIs , dissertat. de auctore, fato, ve. xustate, is raritate libri vet. de benefletis, La I. seqq. p. IV. seqq. Vbi FRRHERI senten. tiam, librum hunc sub Imperatoribus Saxonibus scriptum esse, expendit, eoque facto,g. 3 s. p. I 63 libellum Inne aure coNRADrs L cI eεmpara scriptum esse, ea de causa arishitratur , quot CONRADvs SALIcvs ct nepotum ct fratrum in seuda successioem reddiderit certiorem; ex auctore vero libr.vet. de benes, 7 6.appareat, tunc temporis ex pluribus desuncti Vasalli filiis Dominum potuisse eligere, in quem beneficium conserre volueritnisi filii uno quasi ore atque animo aliquem ex se eidem o tulerint. Quam sententiam suam in g. f. proxia me sequentibus magis illustrat. Nihilo ta. men minus GuNDLINGius, in Gundsinsanis, pari. Iu obf. I. I. I . eundem post Lotharii Saxonis imperium eone innatum esse, Cen sint; petita ex s. XII. istius libri ratione; quippe ex quo cognoscimus, Regem, quem eligant Teutonici, quum Romam vadae ordionari, eomitari debere sex Principes, qui primi stat in eius electione, ut pateat Apostolies Papae Regis iussa electis. Ante enim M.tharium illum Imperatorum neminem Q- mi Pontificis de electione sua iudicium e pectasse; sed ipsos potius Imperatores de Episeopi Romani electione cognouisse. Vtriusque autem viri quondam illustris sentemtiae publico, quod Rintelli anno 1 3 s. inlueem prodiit, programmate, de auctoris v seris de beneficiis verussare, contradixit, U. C.
79쪽
rium iuris seu datis Alemannici exemplar esse censuit o) ; multis interea diu desi.
istum auctorem, neque ante CONRADUM SALI.
CVM, neque post LOTHARivM 1 l. sed media potius inter utrumque hune Imperatorem aetate, HENRI RuM scilicet, IV. ct V. vixisse, argumentis vero admodum simillhus eantenis dens. Dubia quoque insignia tape land tus Bustres in commentan ad DHIt. I. I. F. C. I. g. l. p. 164. sqq. iam anno I 32, quo prima prodiit operis continuatio, sententiae Gu lingianae opposuit; TROMAsri deinde coniecturam p. 169. fp amplelius. κ) Scilicet in commentatione ad eonstitutionem de expeditione Romana haee adnotauit: Ha-heo librum de leneficiis auriqum , consuetudinibus illis vulturis vetusiorem, nimirum, quum penes Saxoves Inperium esset ,scriptom; quem, cum primum orium erit, Deo iuva m. re, in publicum dabimus.
ιθ In praefatione ad eollecti . eon'etud. ae uingum Imp. circa D. Verum fuit id ipsum
ius seudate Saxonicum, e iuris Saxonici eorpore Polonico Craeouiensi desomtum, a diee Freheriano maxime diuersum; quum in hoc nunquam, in illo saepius laudi voe
te la praefurione ad Antonii Minciueii eo iuri.
onem iuri fud. g. I. Cuius sententiae falsitatem tum eR praecedentibus facile est ad imtelligendum, tum etiam demonstratam legimus in citi hi t. iuri fud. 44.
80쪽
De barum Quae quidem collectiones Ruin in ictio- antiquis Germaniae institutis seudalibus ημ ' illustrandis usum, quem vocant, theore risum praestent, nullus certe dubito. Nec desunt Iure Consulti bb celeber-ximi, επι Euolue selecta ipsius yendalia. Τypis vero
iam fuerat impressos Coloniae Agrippinae, anno is 69, in forma octaua, FRANCl1GI DV ARENI commentario tu consuetudines jeudorum a IOHANNE NAVICHORsTIo adiectus. Qua de re plura in Bibliotheca Thomasiana rom. 11. p- Iooy. seqq; nec non in appendiceselect. sudaὶ. rom. IL p. 429. Prostat quoque, una cum I. F. Saxon. atque Alem. in BoGEMRisTERI corpore iuris Germanici I nee non in LuNisii eo ore iuris fetidalis Germaniel; ut 9 in eo ore iuris sudatis Germani. ei, quod in forma octaua maiore nuper adi
bH In his primus est scΗ:LTERus, qui in praefat. ad I. F. A. a. ac passim in commentario, itemnue in notis ad Struuii S ntagina I. F. p. s. hunc usum admodum defendit. Quem sequitur THOMAsius in select. bis. ivr. seud. Germ. g. osseqq. Addatur eiusdem disserti de usu libri veteris de benefici BEYERus inprafat. ad deliueat. iur. fud. prope a fine. HORNius, Ic. quondam Saxonicus, in iurispri' sevd. cap. I. F. 3 a. 33. 37. ubi st de usia, iuris