장음표시 사용
31쪽
ΤgsTIMONIA AUCTORUM. Nepoti tribuuntur, ab hujus libri aiatore confector esse satis apparet, ex sine Hannibalis Mita: Sed nos tempus est, hujus libri facere finem, & Romanorum explicare ImperatoreS, quo facilius collatis utrorumque factis, qui viri priserendi
sint, possit judicari. Tanta etiamsitavitas e remonis Latini, ut appareat in eo nativum quendam leporem esse, non ascitum , wam avo Theodosii desitum, quo non parum inclinata erat
Latiaris eloquentia. milium autem Probum, cujus nomιne
circumfertur hic liber, Theodoso regnante vixisse, ta huyushbri exscriptorem potius esse, quam auctorem, patet ex his versibus: εVade liber noster, fato meliore memento, Cum leget haec dominus, te sciat esse meum. Ne timeas fulvo strictos diademate crineis, Ridentes blandum vel pietate oculos. Communis cunctis, hominem se regna tenere Sed meminit, vincit hinc magis ille homines. ornentur steriles: facilis tectura libelli, Theodosio, &doctis carmina nuda placent. Si rogat auctorem, paulatim detege nostrum Tunc domino nomen: me sciat esse Probum. Corpore in hoc, manus cst genitricis, avique, meaque: Felices, domini quae meruere manus. Hic ergo siuo auctori reddatur, quem l Cornes. Nepos justo tiatulo vindica quemque coavo Fuo 2 familiari P. Attico dedit, cujus etiam rogatu vitam M. Catonis separatam scripsit , ρο ill superstes, eleganti mam ejusdem vitae consiuetudinem elegantia pari prosecutus est. Praeter Chronica, libros exemplorum,
de miris Illustribus, b de Vita Catonis, Abrumst de historicis Graecis conscripsisse testatur in Dione: Sed de hoc in eo meo libro plura sunt exposita, qui de historicis Graecis con
scriptus est, Icenim ex M s bona fide suppleviὰ atque a
remm edidit de Latinis historicis, ex quo excerpta ess agmen-ra Corneliae Gracchorum matris, Gifanii codice probatur.
Uuod ad Dareiis Phugis historiam, quam a Cornelio Nepote
32쪽
- TasTIMON1A AUCTORUM. Latine redditam, Volaterranus 2 alii, tradiderunt, elegantia stupotius duriti, quam certa ratione, di passius est, o digmmilis genius,&si quid in me judicii, Corn. Nepos illo interprete, ut annis , sic nitore sermonis longe superior, quod collatis utra que scriptisfacile potest judicari. De hoc audiore ita mihi visium est, salvo tuo cerudite lector judicio. Petrus Nannius de Claris Corneliis. Cornelius Nepos quam elegans Alscriptor ex vita Pompo nii Attici cognossere licet. Dictio certe vetusti ma Usimplicissima ; in disponendo nihil illo accuratius, in Me nihilsanctius. Obert. Gifanius Conlectan. Lucretianis
Cupio purissmum illum Scriptorem aliquando castigatiorem edere, quem tum docebimus esse Cornelium Nepotem , non vero . milium Probum , ut vulgo putant. Andr. Scholius in epist. ad Iect. notis in Fragm.
uod auctoribus non paucis accidisse memini, ut multa ingenii monumenta, veli sablata alteri faso attribuerentur, vel aliena ipsis siubsererentur, quo in vulgus tituli lenocinio magis probarentur, ta tanquam a matribussuppositi filii pro veris obtruderentur: idem NEPOTI nostro usiuvenisse, didici. Librum enim de vita & moribus Excellentium Graxiae Imperatorum , ad T. Pomponium Atticum, siequioris aetatis auritori ε milio Probo attribuerunt: a quo stylus, dicendique eum gans charariter, Attici aetas, multaque abjudicant, Scripto rem contra de viris illustribus urbis Romae, qui a Proca ad CN. Pompeium usique, septingentorum annorum memoriam, resiquegestas virorum domi militiaque illustrium breviter colligavit, Plinio minori cus Aldus Manutius adsicri erat ablarium, Nepoti Cornelio multorum ingratiis inscripsierunt, ta ex Cacillagente in Corneliam,obtorto collo,nali quidam Censores,
33쪽
TEsTIMONIA AUCTORUM. Hermolaus Barbarus, Ianus Parrhasius, Calestianus Cotta, ω Dominicus Machameus aliaque traduxerunt. Sed neutrius m hi Dideri, admodum adolescens docui singulari Comm. in eum auctorem D ci, ta Lutetia edito: O veterum librinde rationumque momentis Sex. Aurelio Victori jure postliminis re didimus r cujus ta Historiam a ugustam ante me natum nuFquam, quod equidem sciam, upis vulgatam, Antverpiaprimi edidimus. suare ut illa e milio ad cripta Nepotis esse γν in pronustio; νω mros illustres eidem abjudico.
ilius Probus in aevo Theodosii CorneI. Nepotis libros
Jacob. Bongarsius, epistola ad Joan. Noelium. Iustinus a Nino, qui primus est π εἰς μώμίω
, ad Augustum Caesarem; non ut Atticus apud M. Ciceronem, septingentorum: sed ut Cornelius Nepos,
omne aevum, idest, duum mitium annorum memoriam, uno libro colligavit. . : -- Joan. Henr. Boeclerus in libro Commentario ad Berneggerum. Herodianus V Corncl. Nepos, veluti in medium digressi, Vitas quidem, sed eo composuerunt opere, ut pleraque ad tam lem scientiam accommodarent. Idem paulo post. εNepos, castigatissima moderationis auctor , cum abutanere illa orationum splendidiore cura , descriptionumque produstiore ambitu constituisset; quaecunque ad ingenium, disiciplinam, privatam consiuetudinem pertinent , breviter ac veluti una congestone, absolvit: Caetera astionibus publicis earumque rationibus informandis bona fide attempe
34쪽
In Nepote nostro eo minui duxi dubitandum, quod viderem omnia publico destinari, omnemque sicriptionis formam hinc sectare , in contextu, in Iudiciis, in phras vocumque delectu. n elogiis etiam, quibus vel natura dotes, vel animi artes per sequi solet, πολAκκω ρ est. Et qua omnino linea reperitur , in qua non deprehendat συνεων dum πολιῖκlias cum διω- μη ἀπιον, qui de utraque aliquid intelligit.
Gorum notissm ervationibus tu hac Editione adornanda usi fuimus.
Aldus Manutius. Alexander ab Alexandro. Antonius Augu1tinus.
Chronologi. Codex Pet. Danielis.
35쪽
SELLARUS Heldmannus. Heinsius. Hildebrandus.
Rubenius. Rutgersius. Salmasius.
36쪽
NO N ' dubito fore plerosque, Attice, qui hoc genus scripturae, Neve, & non satis dignum summo
1 oκMELII NEpoTrs Vi Tn Ex- O CELLENTIVM IMPER ATOR v M. JInscriptionem nostrae editioni istam dedimus. C. CORN. NEPOTIs , Uulgo e-- nulli Probi, DE Ex CELLENTI Evs VIRIS, quia extant. Hier. Μagius tres annotavit titulos: De vita Excellentium Imperatorum. De vita excellentsum. De wra emcellentιum Gracia Principiam ρο Ductim. Ex his secundiam, ut nimis latum ; te νιum, ut nimis angustum aspernatus, primum recipit; quippe qui di in fine prae-ntionis compareat. Editio inter impressas latis vetusta hoe frontispicium habet : e multi Probi vita Excellentium Imperator.m , Tito Pomponro Attico dedicata, T. Pomponii Atti ei vita ρεν cornesitim N potem deseripta. Sed hic exterior titulus est,aliorum quoque opusculorum vocabula praeferens. Praefationem autem an tecedit ille: . Emitis Probι, viri elarissi-mι , de vita Excellentiam Imperataraem ad T. Pomponitim Atticum. Lambiniana editio, ad totum opus, quod duobus vo luminibus constitit, e quibus unum tantum ad nos transmissum est, accommodavit hune indicem: De vita excellentium Imperatorum Gracorum O Romanorum.
Inter omnes Magius haud dubie commodissimum elegerat, si institutum Auictoris, non contenta editionis specte-l mus. Atque hic titulus placuit etiam Iano Gebhardo in politis ad h. Scriptorem notis. Nam caeteri a librariis accepti, aut pro arbitrio inditi, exsolvunt religione inseribendi animum , & ipsa varietate, libertatis admonent. Quocirca placuit eum titulum adhibere, qui omnia, quae supersunt .. signaret; cum praesertim vias lius Atti ei vita , qua nihil habet illustrius hic scriptor, i mperatori i nom in is titulo inumbranda minime videIeriar. Denique ipse Nepos admonebat. Sic enim Is, . plurima quidem p oferre possemus, sed modus adhibendus es: quo
dere ranstituimur. Quanquam nemini litem cupiamus motam , si eum Andr. Scholio Catonem & Atticum in fiagmenta conjiciat: quippe qui in hoe volumine, cujus finem Nepos in a 3, 13. constituit, non erant collocati; sed Cato quidem ex libro πας ψηλω , quo de Romanis imperatoribus expositum e rat, non tam transsumtus quam excerptus breviatusque ; Atticus autem peculiari opere memoratus. Eoeclerus. c. cornelii Nepotιs. J Cornelium hune
37쪽
2 AUCTORII PRAEFATI o. rum virorum personis judicente quum relatum legent, quis musicam docuerit Epaminondam , 'aut in ejus
virtutibus commemorari, ' saltasse cum commode.
Giphanius Epist. quadam ad Muretum lib. a . Epist. Muretis . Tulliani aevi
esse scriptorem ipsa eius Latinitas abunde faeit testatum. Emstivi.
2 Utta Excellentiam Imperatorum. JIn Μ L. Cod. constanter in hoe libro Iegitur Vita. Idem . . 3 AvCTOR ts P Raesa Tro. J Vetus Danielis Cod. Pao Locus. Et sie in aliis membranis eum lemmate rubricato. Quae vox hybrida est ex Latino proverbio, & Grax: o nomine, ut autumat IO-seph. Scaliger, sed contra mentem Clar. Vossii lib. 1 r. eap. 23. de Arte Grammmat. Duchm. Non diabita, cte. t Explieavit Rob. Titius prooemium hoc lib. v. cap. 2 .
Controv. locorum. Seboum. Fore plerosque. J Sie semper loquitur Probus: ut in
Μiltiade, Non dubitans tam misitu. m.
Agesilao, Non dubitans eo potissimum M ses impetum factiaras. & iterum ibidem,
nee diabitariaras alitiae efacturum, ac pronuntiaret. Lambinus. Sie iungunt alii striptores primae classis. Curtius T. 26.
Tacit. 1. 36. Haud dabιum erat eam sententiam altius yenetrare. Et I . 3. Curtius v I I. nec dubitabat hujus quoque ultι-
mi consiliisMURρarticipes. 's Attiae. J V. C. MendoZii. qui LAI-riea hine genus scriptura. Scholi. Cui inscriptus liber Excellentium Imperatorum. Is est T. Pomponius Atticus, non ille Annalium scriptor, quem infra exintremo Hannibalis advocat. ε εινε ct non satu dignum. J Pero
portunus est hie loeus Iulii Capitolini
in opil. Μacrin. cap. I. Eius, qui vir ε, e. ibi legem videmus scriptionis huiuS, quam accurate tamen, si quis, servavit Nepos,qui nec ex minoribus illis rebus multa , & ea tantum stripsit, quae ingenium moresque hominum ac regionis indicarent. Boecter με. 7 Suu musicam do erit Daminonis
dam.) v. C. qui. Infra: De Lec prausiquam
seribamM. hae praeipienda videntur lectoribu/, ne alienas mores ad suos referant, neve ea, qua inis te viora sani, ρονι modo apiadeateros fuissὸ arbitrentis Stimus enim --ssean notiti moritas abesse a Prine*u Persona,saltare etiam in vitiis poni; qua omnia apud Graeos O grata o lati a digna δε- erantur. Schoitus. Sed notandum , istum morem a primoribus tantum usurpatum : Quemadmodum de Alcibiade
ri.J Commorato, Cod. ΜT. Mendorii de Savaronis. Scha tr. Editio Veneta, commemorati. De virtutibus Epaminondae lib. xv. Diodor. Siculus: ουτιν Die.
λωίων πολυ ἀγροιχεν ἀνάλια M e me-- έ . Vide sequentia. s Satia se eum eommode. J T. eommoda explicat doctissimus Buchnerus concinne, se ad modos & numeros apte, si ἀρ-m e , quemadmodum & Graeci Laesas τουe dicebant, quos commodas Latini voeabant. Saltare eommoda Nepoti est
saltare decore, disposite, Avμονιυς ε P -ξιν. Hoc senia eapio Hesychii illa:
os ε, ubi ineptam di mancam lectionem se integrandam existimant acutissimi viri: si ἀμώνωρ e Cρυθμώe dixin m iast mi ποιου me. Et hanc coniecturam muniunt ista Pollucis, ubi de re saltatoria i ractans, si usui ias & Cρυθμέαν
eonjungit. Contrarium est ἁχοι aiae ροχάλων, apud eundem Hesyehium. Infra Nepos: carmina ean- rara tibus ab Obmpiodoro . saltare a CMN-phrone. Tria praecipue saltationum genera Graecis in usu fuerunt: Quorum duo recenset Plato de leg. δύο δη F ὀe- ων F νγ ῶν ειδε νυγρος ι tria re. τὰ κων πολεμικον πυρρἰχ- , - ο ἀρ ικῖνε Ἀ-
38쪽
ΑvCTOR Is PRAE PATI o. 3 scienterque tibiis cantasse. Sed hi erunt fere, qui expertes literarum Graecarum, nihil rectum, nisi quod ipsorum moribus conveniat, putabunt. Hi, si didicerint non eadem Omnibus esse honesta atque turpia, sed omnia majorum institutis judicari: non admirabuntur, i nos in Grajorum
quum armati milites rat ρειαν μέλGr,quod ob id vocabant, lascivis vertiginibus ac gyris impliciti Se explicitii astabant. Cujus origo ab Epicharmoxefertur ad Minervam. Hunc morem Laiacones secuti sunt. Tradunt alii, Aelii Ι-lem primum eo usum in funere Patro-CIi. De Hercule auctor Plutare hus in Musicis. Quidam ad Pyrrhum referunt, Aehillis filium. Vnde πυρρiχ nomen
invenit. Sunt qui 1 vra dictam volunt, quod ad rogum fieret. Ut ut sit, saltatio
fuit, aut πολεwλως ὁevme, ex qua bellieae rei usus datus. Tertium genus Hesychio est at σεμνον,& Athenaeo φοewων, OM F σφ- αἰxe ς λινουν. Meminit ejus Athenarias lib. xxv. ἡ θ γμωπαιδὶ παρεμφερής ἐς τη ταγικῆ , si me ἐμμέλεια. Vide Lucianum: et tmin, Iul. Pollucem, Platon. de legibus lib. VI t. ac ex nuperrimis magnum imprimis Salmasium in stupendo exercitationum Plinianarum opere. Mucho.
Satrasse.J Romani enim saltationem haud probasse videntur. Hinc Cic. pro Mil. Nema saltar 'brius, ni orte insanit.
De Sempronia Salust. B. C. eam titeris, ait, Gracis ct Larinis doctam , saltae. elegantius, quam Meesse fuisse proba. & Horat. Od. 6. lib. 3. in luxuriam Romanorum invectus, motus, inquit, docera gaudex Ionicos, natura virgo. Hildebr. Nepos in Epamin. Scimus enim Μωμεn nostris
moribus abesse a principis persona, saltare etiam in vitiis poni. cui Cicero lib. i. de ome. adstipulatur, dum saltatores improbat , 8c alibi dum Gabinio singulati viro. inimico suo saltandi peritiam non dissimilanter objecit. Murms. Serenterque tibiis cantasse.J Fidibus ait Cicero Tusculan. v. dehorr. Quod ab antiquis Ducibus factitatum , ut demonstravit ad Tacitum Lipsius. Keueh. Selendam est magnum antiquitus apud omnes Graeeos fuisse musices studium, tibiarumque artem non parvo in pretio habitam , ut apud Athen. lib. I v. c. 2 S. legere est. Plutarch. in Musieis idem ferme ostendit reserique ipsum Herculem Μusica usum fuisse: item Achillem plurimosque alios,quorum eruditor sapientissimus ille Chiron dicitur. de Achille Homer. Iliad. I x. Lyra etiam , vel sutalii dicunt nullo discrimine) cithara
personare Epaminondas didicit, auctores Cicero I. Quaest. Tuscul. Sc ipsemet Probus infra in Epaminonda. Dram autetm Zc Citharam pro eodem accipi instrumento testatur Iul. Pollux , inquiens: λυρωδους, Mθαρωδῆς, κιθαρο- τας idem significare. Unde Athenaeus libro xiv. κιθαρ ρ eo ad lyram retulit, cum ait, CIinias Pythagoreus e κιθάρισ2τῆ λυρα. Magius. 2 Non eadem omnibus eqse honesta atque turpia. J Exempli gratia Carthaginiensibus erat rectum de Iaudabile Saturno hostias humanas immolare, Grae- eis Ec Romanis secus : Lacedaemoniis pueris furari, modo laterent dc non deprehenderentur in furto mani sesto, honestum : Graecis 8c Romanis turpe. Sic Plutarchus in Themistocle: νο- μω o M.-
39쪽
Cimoni fuit turpe, Atheniensium summo viro, serorem germanam' habcre in matrimonio: ' quippe cum cives ejus eodem uterentur instituto. at id quidem 3 nostris moribus
nefas habetur. si Laudi in Graecia ducitur adolescentulis ,
I Athenien m Jmmo virad Miltia. dissilis: Infra in Cimone. Explicat vero M. Anton. Μuretus lib. v I I. Var. Iect. cap. I.&2.dclib. xv. cap. s. Turnebus lib. I g. Advers. cap. I 3. dc G. Xylander ad Plutarchi Cimonem. Schati. 2 Sororem germanam. J Nomine Epinicem; οὶ παπιον. eodem patre sed diversa matre natam Iecte alii explicant. Hinc germanita. Livio vinculum inter fratres, quo uno eodemque patre, diversa nati matre cohaerent, lib. M. g. SMι-
rram. Loquitur Philippus ad Persen EcDemetrium filios, quorum hic ex Gnathaenio latii ice Argolica, hic ex conjuge
regia natus. ut verum fatear apud Cicer.
eis germana soror iisdem parentibus prognata, pro DOm O. Cloim eum sorore geris mana nefarium suprum feeit. pro Fodleio, Cum praesertim virgo germana fratrem amplexa reneat. Gebhardus. Talem sc. ὀμο--πιον,consanguιneam vocant leges Romanae . quam ducere permissum Athenis, non vero ομι-τetera, sive uterinam. Ita colligo ex illo, qui seliolia in
Aristophanis Nebulas composuit: act. v. Scen. 2. παροι xθω αἱοις ἔξεο γαμῶν me ὀιι-ritin να δὲ λς ς.Vide Philonem de Demosthenem in oratione, quae in cribitur Mnestatιο adversm Εωbutidem , ubi reus in hunc modum loquitur: α
, etri αν. Quod πια, cίω Mακεὲονων eE λ λ ων νομους, ut de Ptolemaeo loquitur Herodianus. Lycurgus incestas nuptias censuit germanarum, uterinarum vero permisit. AEgyptii utrarumque admittebant. Quod ex Philone Iudaeo patet, cujus verba notiora sunt, quam ut addantur. Caeterum apud Persas & Α myrios etiam invaluerat crimen illud incestus. Euseb. I v. praepar. Euangel. Lucianus, et, diriων, de Iove loquens, εγη-
3 Habere in matrimonιa. J Vide infras. I. principio. IMiρρε cum cives eiu/, Oe. 4 PIutarch. in Themistocl. scribit ejus filium Archetolim duxisse in matrimonium Mnesiptolemam sororem suam eodempn Ie natam, matre non item 3 Athenis mulieres propinquis nubere consuevisse demonstrat Ec in Solone. Arnob. Iib. 2. Atheniensibus lororem in uxorem accipere licuisse dicit. Terent. in Adel. de Phor. lege Athenis cautum dicit, ut proximi genere orbas puellas in uxores acciperent, quam legem Donat. adnotavit: meminit eiusdem Diodor.lib. I 2.
bibl. ex Plutarchi verbis dc voce apud Athenaeum lib. I 3. c. 1i. ubi asit de Cimoneὶ παest νόμως, qua significatur Cimonem contra ius 8c leges adhaesisse sorori, colligitur vitio 3c probro datum fuisse Cimoni, non quod sororem in matrimonio haberet, quae Ies suisset secundum jus Atticum , sed quod citra
nuptias ea abuteretur, quae sententia
doctissimo viro Ir Iandro probanda videtur. Mag με.
s Nostru moribus nefas habetur. J Iure civili Romano. Atqui etiam Phocylides, Graecus auctor hoc vetat: μι δἐ κ - πιγνητης ἐς Σκόποπονελθέ εώ ν δ νω. id est, Iirarum vetitiam genιati sororu inito. Lainbin. In caussis, quaest. v i. huic legiassentitur Plutarchus: παπι ἐξειν γα -
Sotades in Ptolemaeum Philadelphum:
tu.J Cicero lib. 4. de Republica, csiad Graecos opprobria fuit adolescenribus,sia
40쪽
ΑvCTOR Is ΡRIT PATIO. Squamplurimos habere amatores. Nulla Lacedaemoni tam est
rarer non haberent. Idem 4. Tuscul. Plato in Sympos. & Xenophon. Stoici vero &sapientem amaturum esse dicunt. Sie &Alcinous Platonicus,cap. xxvi. εουδενώ
quiens, Parentes paedagogiissilios commendare solitos, qvr pueros amatos cum amasiis
loqui prohaberent. Sed dissidium si quod
suboriatur, ita exturbes. Laudi in Graecia ducitur adolescentulis, quam plurimos habere amatores, quod multis eorum vel ingenii vel core oris constitutis admiratoribus & cultoribus smultorum enim honesti Socraticique habiti sunt amores) maxime excellere viderentur. Verum cum haud proclive esset, bonos amotores a pravis vulgo dignoscere, eamque ob rem puerorum pudicitia, si cum amatoribus colloqui permitterentur , in disierimen vocaretur, adhibiti sunt eustodes,qui impudicorum amatorum libidinibus viam praeciderent. Sic Ec in multis Italiae urbibus honestum ae Iaudabile est puellis, quamplurimos habere amatores, quippe cum hoc nomine pulcherrimae existimentur. Mutar. Rem Aleibiadis exemplo insta demonstrat Nepos. x Nulla Lacedaemoni.' Dionysius Lam binus, magis de Scriptoris huius illustrando argumento, quam rectissima lectione & coniecturis meritus; seribit ad hunc Iocu m, Lacedamoni poni adverbialiter, ad cujus sententiam magis etiam Buchnerus inclinat quasi quicquam
prohibeat esse nomen. Et perperam a Servio statuitur antiptosis casuum in illis, eum dicimus: Edsi Carthagini, Si Ioni, Laee monte cum revera hi ablativi sint, more antiquo delinentes in i, quemadmodum in ruri, Meheronti, Ec aliis,
de quibus ex professis voss. lib. de construct. cap. 46. Reuehen. Vetita tamen
legibus Lyeurgi scenica spectacula, sed non ignorandum quod Plutarch. in Lycurgo & Laconum inst. memoriae pro didit, Lycurgi leges, cum Spartae ad quingentos usque annos perdurassent, mox in desuetudinem Agide regnante abire coepisse. Plutarchus in Agide,
cum primum divitiarum nimia evidita Lace montoriam ei vitatem occupavit, at
que ex illarum possessiona superbia, ex usu
autem luxuria o mollities animos in vas , repente maximis bonis privata civitas ean-crit , multaquepratre dignitatem abi flanimis atque humiliter operata , ad ea tempora devenit, quibus suis o Leonidas reges in ea sunt constituti. Divitiis igitur delietisque in eam urbem receptis, legibusque Lycursi posthabitis: quot quisque fuit qui tune Scenicis spectac lis locum, atque ad ea vel viduis propter avaritiam pretio conductis, aditum fuisse datum neget: de horum igitur temporum moribus loquitur Probus, quidcsua aetate servatos demonstrat, di mercedis conductionisque meminit. Magius.
Sed quid sibi vult istud ad fenam ire PDoctissimus Fleinshemius ita ad haec
verba : ad Icenam eat. actura arbitrσ,μώt 'b I p. Roman. An fuit ad eanam pde quare nonnihil ad GFt. s. 7. a. sed hac tantum leviter dubito. Menam inire est apud Tacit. I s. An. 3 9 . Atque hoc sensu adscenam ire, fuerit idem . quod mox noster dicit, in scenam prodire.De caetero,
etiam spectatores interdum mercede conductos, tesserasque in usu antiquitus suisse, unde spectatores aliquid lucra rentur probabili ratione distratat Pi-norius de servis pag. 162. 8c seq. sed anoe ad Laced. vid. pertinere possit, amplius despiciendum. Boecter. Nun Laeeis daemoni tam est nobilis vidua. J Non possum estare ullos auctores, qui de Lacedaemoniis talia prodant. Nam post Xenophontem Plutarchus in Laconum in ostitutis . vetita apud Lacedaemonios legibus Lyeargi scenica spectacula his veris bis sesidit: κωμωδίας e erra ωδας hoc A 3 ὐκροῶν -