Tractatus de re parochiali in duas partes divisus, appendice ad primam partem, et indice rerum, ac verborum notabilium, quae in tractatu, & in appendice continentur, locupletatus. Opus episcopis, eorumque vicariis, parochis, caeterisque animarum cura

발행: 1773년

분량: 464페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

11쪽

rum Facultatum omnium ivrociniuinposuisti, nunquam & praeuantissimis cognitionibus animum imbuere, &1n alios uberrimos doctrinarum 1 n- . tes derivare, litterarum etiam culto

ribus praesidio esse, disciplinas , quae '

maxime virum deceant Ecclesiae addictum, Theologicas, CanonicaS, Litur gicas fovere juvare, & ornare destitisse . Testes sunt collationes illae, &Ρarochorum conventus ad S. Benigni praesertim Abbatiae agrum florentissimum uberius irrigandum, & foecun- dandum ita saepe coacti, adeo praecla

ris legibus devincti, & instituti. Ιl

la non memoro spiritualia Exercitia, quae tum ab Ecclesiasticis, tum a sae- lcularibus, quoad egenos praesertim li

beralibus Tuis sumptibus, fieri quot

annis magna Cum utilitate consues Cunt. Parum autem haec sorent, nisi in futuram quoque aetatem omnem bconsuleretur. Quamobrem a Te, ΕΜΙ- NENTISSIME PRIN )ΕΡs , non solum S.

Benigni Ecclesia e fundamentis exci

tata est , sacraque supellectili abun

dam I

12쪽

dantissime instructa ; sed adjunctum

praeterea Clericorum magnificentissime exiluctum Seminarium, quod adolescentes in Ecclesiae castra recens adscriptos exciperet, sanctissime educ ret, litteris erudiret, legitimis Ecclesiae caeremoniis, & Gregoriano etiam . Cantu, ad rite persolvendum Deo Sacrificium laudis informaret. Supremus idem omnium Pastor sanct. mem. Benedictus XIV. Pontifex vere Optimus Maximus, postquam ob virtuteS , praeclaraque merita, Te inter S. R. E. Cardinales cooptaverat CA

sissimi nominis ΙΙΙ., Sardiniae Rege, ac Sabaudiae Duce instante, ut Supremus pro tempore Eleemosynarius,

eu Regii Sacelli Μajor Capellanus, Episcopali charactere, suo cum te Titorio , & ordinaria in subditos jurisdictione exornaretur, Te ab eodem augustissimo, atque religiosissimo Rege in ejus Supremum Eleemosynarium nuper electum, Regiae Capellae, Re

giaeque Aulae Praesulem, & Iudicem

13쪽

Ecclesiasticum, ad Archiepiscopatum

Nicoste in Partibus, non sine magna animi sui jucunditate promoVit: quemadmodum ad aeternam Tui Commendationem, honorificentiam hujus Ce operis clarus Auctor similiter te

sens igitur Opus nulli melius, quam Tibi , ΕΜINENTIss1ΜE PRINCEPS , debetur. Nec illud dumtaxat, sed me, domum, typosque meos litteris dicatos in Tui praesidium recipi, ac per-Petuo permanere patiaris : Dum ingrati, obsequentisque animi monumentum, a Deo optimo Μaximo etiam atque etiam precabor, ut Te ad

S. R. E. Cardinalium Collegii ornamentum, & decus, ad Tuorum subditorum selicitatem quam diutissime

servet.

14쪽

APPROBATIONES CENSORUM

Pro editione hujus primae Partis Tractatus . de Re Parochiali.

QUAE Clarus Vir Franciscita Antonius Reclusius in egregio , amplissimoque Τractatu De re Parocbiali, cuius primum Librum Ripus P. Riechinius S. P.A. Magister mihi revidendum commisit, erudite congessit, hausta profecto sunt , ac deprompta nedum ex solidiori Canonum doctrina , s edex Sacrarum quoque Congregationum, praesertim vero illius , quae interpretationi praeest Triden inae Synodi , & ex recentioribus Rotae Romanae Responsis. Si quas insuper difficultates interunt nonnullae ab iisdem Tribunalibus editae definitiones , apposite , plane , & peculiares Causarum hypotheses inrestigando ab Authore selvuntur, nec mediocri perspicuitate eaedem conciliantur . Tantum vero abest , ut quidquam Religioni , ae Pietati adversum, opus contineat, ut potius sive Rerum , quae traliantur indoles dc natura , sive tractationis methodus , & ratio spectetur , omnia ad sanae, ομthodoxaeque Doctrinae tramites composita, atque redacta undique eluceant. Qtiamobrem e re publica esse censeo , ut ad Episcoporum , Parochorum , eorumque omnium, qui quomodolibet in Foro versantur , utilitatem, typis mandetur, si iis ad quos spectat ita videbitur . Datum ex AEdibus meis Kalendis Ianuarii r 72. Ego Petrus Antonius Damieli utriusque yuris in Ilymana inactismia Antecessor, in Curia A vocatus, in Foro Capitolino ia P. pellationum Iudex, seu, ut inquiunt, Capitaneus.

T N hae prima Parte Τractatus De Re Parochiali eruditissimi Viri Franci-λ sci Antonii Reclusit, quam iubente Rmo P. Magistro Sacri Palatii Apostolici attente legi, nihil a Catholica Fide , vel bonis moribus alienum inveni ἴquare imprimi posse censeo, praesertim quia omnia in ea tam clare S pervdifferuntur, ut opus apprime utile Lectoribus esse possit. Lx Bibl.Alexandrina Archigymnasii Romani. Idibus Februarii MDCCLXXII. Prosper Petronius ejusdem Bibliotheca Custos, Er Arcadiae Pr custos Generalis.1M PRIMATUR, Si videbitur Rmo Patri Magistro Saeri Palatii Apostolici.

IMPRIMATUR. R. Thomas Augustinus Nectimus Ord. Praed. S. P. A. Magister.

INDET

15쪽

INDEX TITULORUM

uui in hoc primo Volumine continentur .

Tit. I. E Dintutione, arque Natura Parochis.

III. De erestione Parochiarum. IV. De erectione Vicariarum Parochialium . seu C

ratarum.

U. De Parochialitate . seu animarum Cura. I 2IVI. De Matricitate Parochialium Ecclesiarum. IsoVΙΙ. De Collegialitate Ecclesiarum .

IX. De restauratione , reaediscatione , Parochialium Ecclesiarum.

X. De unione Parochiarum. I redolatione

XI. XII.

XIII.

De triplici unione Parochiarum . De divisione , seu dismembratione Parochi

De duplici dimisione , seu dismembratione P

16쪽

RE PAR OCHIALI

UNIVERSA

TITULUS PRIMUS

De Institutione , atque Natura Parochiatum. SUMMARIUM.

tio curae.

ι Eo quod Rector Ecclesiae , De Paro-ebsu curam Animarum totius popuII habet, intra centos, distinctasque suae Parochiae limites congrestati. Vel eo quod cuique Parocha certa pars Civitatis, veI castri aggaattiriu divisit curandi .s Parochiae vocabuluis apud gentius veteres usitatuis fuit . 6 Paroebiae Gentilium erant Ioes quaedam publica , ubi hospitii eou-Is Peregrizi, vel Legati mi , ω Moistratus iter habenter reeipiebantur : quibus DI, ligas, edicaetera necessaria suppeditaban

tur .

' Parochi,vel xenoparochi apud Gen tiles erant personae πω, quae ρυ-blico osscio addicebantur suppeditaηdijai, Iuno, certera necem. ria dictis hospitibui, seu Letatis istisis, Magistratibus iter ka- Dentibus . - Tom. I. copiarii a non ullis avellantur , eoqu=d reruin omnium evisis subisinistrabaat . Ibidem . 8 Ex Parochis, seu Paroebiis Genti- Iitiis , Parochias is Ecclesiis fuisse derivatas nonnulli autumant. 9 Parochiae, ducta similitudiae ab iust Gentilium, dicuntur ilia Ecclesiae, quae fuiι Poroebianis panem caelestem , idest Socramenta tribuunt. Sed no 'raruis Parochiarum der vationein ab hisce Gentilium fontibus usurpari non est ferenduis . Ibidem axo Libri Divi Augustiat de Civitate Dei , iηfastidibili sedulitate sunt

percurrendi.

II Paroebiae apud primosGelasiae cirἰ-stianos jam erant in usu , quas ta inen , que inadisoduis hodie ct nos

'equenter, Paraecias nuncupabant. Ia paraecia, graeeuis vocabula in est,ideis sonans, atque accoIaruis con

ventuis, seu habitationem, oe

curam a

ra Memorabile factuis a d. Augustiησrelatu is , cujusdsis Presbieri , Poroebi Calaise H GHesiae . 14 colamo . de quo loquitur d. Augu-

17쪽

PARS I. ΤΙΤ. I. DE INSTITUTIONE

stimis in lib. I 4. cap. 24. q. a. vers. Presbyter , de Civitate Dei,

non est oppidum Phaeniciae , sed ricae intor Hipponem, er Oreram situm.

Is De Parochiarum antἰquitate non debet dubitari. I 6 Di diam Doctorum , circa tempu1,

e quo Parochiarum Institutio sit

eruenda L

Ir Parochiorum institutio , seu distiα-ctio a variis Doctoribus repetitura saeculo Ecclesiae tertio, qui vI- delicet illam attribuunt Dion DPontifici , ducti auctoritate Canonis Ecclesias cau. II. q. I., desum

pti a Gratiano ex secunda Epistola decretali ejusdem Dionum , ubi ait singulis Presisteris Parocsias Romae , ct Coeine teria dioisse . I 8 Paroebiarum Institutio, seti distinctio fecundum estos Doctores , a faeculo Ecclesiae secundo est reρeten da , videlicet ab Evaristo Pontia fice , qui Titulos Presbyteris in Drbe Romae distribuit; quom ta-Men Titulorum , seu Parochiarum distinctionem sub Valeriano Impe ratore supprefam , ica datur Dio-πνsius restit ait Is Mutro tamen opinio fustioeri ραι est, quod attinet ad Dion Dis Pontificem .ao Epistola decretalis secunda Dio avi Pontificis non minus quam primu , de Parochiartiis distitutione , seu distinctione , omnino judicatur Ibp-pstitia iar I canon Ecclisias cau. 3. q. I. omnino

est rejiciendus, quippe qui per Gratianum sumptus ex sunstitia de-eret ali 0 sola Diox fit Pontificis.

a a Decretum Gratiani, qtiemadiso suis auctoritate privata compilatum , auctoritatem per se non tribu Itin iis, quae in eo eontinentiar ; S duobus numeris seqq.

a I Folbum, fuisse deeret uis Grationi ab

Eugenio III. confirma tuis .

a 4 DIJum quoque,suisse illud a Gregorio XIII. approbat M.

teris divisi, qtios nonnulli Melesias oppellant, erant Iberae aedeι , seu domus quaedam divino cultui mancipatae , in quibus Christiasi

Dcres Sonaxes agere consueverant.

as T io Ioea dicebantur Tituli , quis Presbieri , qui his Titulis addi cebantur, ab his nomen o titu-jum accipiebant, ct eorunde in Iois eorum Presbyteri nuncupabantur. 7 Duae Epistolae decretolas, quae Evgristi nomine circumferuntur , Iuni

supposititiae . 18. Liber Pontificatis Papae Damosi, in

ea parte , in qua attribuit Dion sto Pontifici Parochiuruis , 1 eu Titulorum di inctione is , nuIIam fideM meretur , non tamen in illa, tibi hane Titulorum distinctionem Maristo attribuit .as: In iis, quae dividua sunt, ct θρσ-rabilia, utile per inutile non vi

tiatur .

ga Post qua in Ecclesia plena frui caepit

Iibertate ob constantini beneficentiam, fueruηt Deciali modo inter alios Ecclesias erectae Parochiae . 31 Id primuis contigit Romae tantum, se Alexandriae αa a Post Drbσησι Porochias, Romae . O Alexandriae erector , coertines, b sinem quarti , veI initio quintisaeeuIi , erigi Parochiae ruraIes, in pulis nempe ct paria tum Romanis , tum Alexa drinis . 33 Doctores, qui Varochiarum restitutionem a faeculo quarto repetunt , illas intelligunt , fumuntque in

tholici Orbis partibus, succes istemporibus , prout necessitas expostulabat , constitutaeas rimare Tridentini conciIii nondum ersat erectae Paroebiae in fingulis Civitatibus , villisque . Eas proinde institui, erigique in σπ- datur Episcopis In se Ca . de resor.

cap. 1 3. in fine .

37 Nrque etiare Parochiae jam erectae

18쪽

ATQUE NATURA PAROCHIARUM.

cramenta adisinistrabaηtur . 38Adeoque mandarunt PP. tu eod. c. I.

vers. in iis , ut Discopi tales Parochior distinguerent,oe cuique populo proprium , a quo foto Sacramenta fusciperet, quam priinum ossit norent ais Tridentina sanctio de distἰntuend7sper certos sines Parochiis, non potuit tibique executioni demon dari et cum hodiernis temporibus plurimae habeantur Parochiae verae, ct propriae, quae nullais habent is a terisIe territoriuis . o In urbe Tolentina tres habentur Parochiae ab imine inorabili distinctae non per territ diriuis , sed per domos, familiat . Terriis rivis, seu confiniuis , ct ambitus per limites constitutur, est quide in convenie s , utilis , sed non essentialiter necessarIus , Ibid. a Priscis EccIsae temporibus etsi inax iis a jam haberetur Fidelium multitudo , viginti quinque Parochiae tanta is numerabantur is Drbe

Roma.

a IIm temporibus Drbs Roma aleo ero plena populo, ut pene majoreis animarum numeruis haberet , quoin nune ipsa Italia . 43 iniis , quemquais aliae haberentur Paroebiae , in foIa tamen cithedraIi Ecela'. ad quam o innes Bost rinandi proficisci debebant, Harhaptifinalis retinebatur .

44 Factum deinde fuit, ut in sinuliscisitatibus Discestor , tinus rei neretur Fons baptifinalis pro cor Modo totius Civitatis in Eccisa

isero ad plura etiam quandoqtie hominum millia , habita feminei , ct sirilii sexus separatione, insis

cro re teneratio vis Fonte ablue-

hantur a

ministrationem Sacramentorum , ae praesertim bapti alis, nee ariae fuerunt novae Paroιhiarum

erectiones is

8 Paroebia , si a Ioca fumatur, dieἰ vulgo foIet Iocus ille , in quo degit

populus aIicui Eciae De destinatus. Seu totus illa ambitus , quo Plebe eidem Paroebiae deputata contine tur . Ibidem .

49 Parochiae ais bitum eIaudit 'Iuis circumscriptio , popuIuis intra certos fines constitutuis proprio sub lieit Rectori. so DeDitiones injure nostro periculose funi: rarum enim est ut non pu rsubserti .

Parochia si a populo, seu foris σIIter

fumatur, describi ρσtest caetus, seus gregatio populi certis eircumis feripti Iimitibus, peculiari EecI D destinati, sub uno , eodemque singulari , perpetuoque Pallore Sacra isenta suscipientis, or ipsius liberae curae, ac privativo regi Mini specialiter eoisini' sa Parochiae nomine non infrequenter Paroelialis Gessa ἰntelligitur . 13 Parochia, si pro ParochisIi Assa fumatur , est illa , quae a crteris sejuncta , certais habet populam ,

certos intra Ilinites constitutuis , propriuinque retineι Paroebum,

qui praeter fori paenitentialis illi

miis tuis usuis , .animarum curam

independenti, suoque , ae privativo iure ad liberum exitum perducit. I 6 Parochiam is satura ex quatuor principaIioribus Fontibus erui potest ex illarum ne inpe perpetuitate , IMhertate , singularitate, indiuida

lateque os 1 In Poroebiarum erectione pro perpetua iIIaruis manulentione, ct pro Resoris fusteutatione , praebendasseu dos in aliquo corto fundo,

19쪽

PARS I. TIT. I.

16 Parochio, vel alterius hexemii dos ex Uufructu non potest constitui, nisi Wrifructus vendatur , pecunia in dotem erogetur : quia Eeelestae dos debet esse perpetua . 1 uifructus ηοη es' perpetuus , c/m ad solam us ructuiarii vitam extendatur , ita ut isto mortuo, staliis euin proprietate conjblidetur. 18 D Uufructu pei petuo , lautilis e citur proprietas .sy In beneficiis praesertim parochial oui adest perpetuum Parochi onus, ac proinde pro illius Iustentatione assignari debet dor perpetuo du

so Dbi nulIa dor, nuIli fructus , ηυ laque onera haberi possunt, quod

Paroreiae variarae repugnat. 6I Benesi. io ruis dot es debent esse certae,

perpetuae, nullique obnoxiae periculo .cla Si parocbialis, curataque Ecclesia diruta fuerit, vel indotata , aliis enecefariis destituta remanserit, ii ad quos pertit et, debem illam ad pristinum statuis reducere. ει Si paupertor Paroebianorum, aliorumve ad quos pertinet, non patiatur , ut Ecclesia reaedificetur, restauretur, aliis e necessariis provideatur , potest Di copus diae ce-Dηus parochialeis Ecelesiam ad alia in trensferre , silique perpe

tuo unire .

6 Parochialis EceIesia debet separati territorii praerogativa poliere , suaque iηsignirispirituali juris i sione a proprio Rectore privative

exercenda.

εs Parochus debet particulari Eeele veluti suae sponsae conjungi , ct

taxquom spiritualis Pastor , praefigi curae , Otςue custodiae distincti, ct porticularis gretis. σε Dade debet in tali Ecclesia liberuiae,

cbialis controversis enascitur , debet tinio concludentis ne probari, secus entis Ecclesia praesumitur ownino libera, nunquam vero subjective unita.

68 Dos Paroebialis Feclesiae debet esse Iibera ab o anni tributo , ct gram vomine, praesertiis δες culari, ct pro solius Vcclesiae serpitio , ct juribus Ecessasticis deservire ἀεs P nui fructus , cs redditus Ecclesiae parochialis debent libere totaliterer integraliter percipi a Recta

ro Beneficia ecclesiostica non sunt inser- vittite is ob ordinariis redigenda . I Retentio duartiis , vel plurium Parochiartiis ineo inpatibilitare in evsacro=um Canonuis diis stione inducit . 7 a Limita , quando unum beneficium parochiale, vel curatuis ab altero dependet. 73 Seu, quando Paroebus duas retinet parochiales Fecisas , in qua ruintias cura habitualis, ct in altera

cura actualis exercetur .r mando ex duobus Parochiis una

est matrix , ct altera filialis ,

cura habitualis remanet penes matricem , illitiique Rectoreis. 7s In una , eade inque terisinatione dari nequeunt Parochiae , quae pro Miscue exerceantiar.

36 Id tamen Ilisita, quando uno est motrix , ct altera filialis . νγ Ecci a filialis erecta in adjaurentum

netur in Fcelsa filiari residere , cum post per Vicarisau deservire. 79 Potest Parochus rerinere plures Parochias ID Uempe unitas . &uis Parochiae sie unitae non sunt σει-plius verae Parochiae, illa tantum dicituν Parochia vero, cuius favore fuit unio peris a . Ibidem.

eo Per smoxcio subjectiostis beneficiam Digiti od by Cc oste

20쪽

ATQUE NATURA PAROCHIARUM .

Ium paroebisIe deDit tale esse , ex beneficii nomen a inittit , nec est amplius in titulum collativum . I Vicaris , seu Parochis filialis , quando est perpetua . est collativa

in titulum , ct beneficii ecclesiastici

nomen induit .sa Pλου tamen sequitur, quod Par ebus matricis duo retineat bene'

cia paroc bialia, vel eurata: festinuis parochiale habitu di actu ,

ct a Iteruis curatum babitu tauruis , remanente actuaIi cura penes Vicarium .

8a Potest Parochus retinere dusa Paraebias , quando una fuit a Parochianis vel pessis occasione, vel ha-silitatis metu , vel aIia de causa derelicta , quin inducatur incompatibilitas . Parochia sie a Parochianis de-reIicta remanet habitu tanta is Pa-rσι hia . Ibidem .s 4 Si vero contingat, ut Paroebis adactum curae reducatur , ineo vatibilitas reviviscet; sic Par chas tina in tantu in poterit retinere. Inter parochiate , ct euratuis beneficitiis datur non paruis discri-

86 Beneficium curatuis istud dicitur icui animarum cura aliquo modo annexa , ct commixta reperitur .

81 Beneficium paroebiale iIlud dicitur, quo i fluuiis requisitis ΠIud constia

tuentibus est iψgnituis . 88 Seu , cui habitu , actu oniis gruis cura, ct Iibera Sacramentorum i haeret administratio per proprium Rectoreis populo certis limitibus constituto e .aeenda . 9 DeompatibiIitas inon solum habet Iocuis , quando Paroebus duo beneficia parochia Ita in titulos reti- , Ied etiau, quσndo unu in in tι- tutam , ct alteruis in Commenda in perpetua Waso Liinita , quondo retinet bene eiu in in Cominendam perpe uam a Suis iso Pontifice , nos as Ordinario illi collatuis .

meoque potest usuis io titulum,aIι eruis in commeardam ad te is-ρus retinere .

alteri Parocho eommendata astempus, videlicet donee ad pristinuis statum fuerit re docta , qvit die iquae diruta , si ad pris auis i attiis

redigatur, uehetParochus proprias dictae Paroohiae restitui .

gnata , vel attingens. vel excedens illo is , quae a Pio V. prae feribitur .

stu et , ct alias animaruis cura praejudiciu in subeat. ss stetimini parochialis Ecclesiae unus

Paroc bus est praepiendus .s6 Sacri enim Canones non patiuntur, ut una eademque Paracbia a duo bus Parochis in foliduis retineatur. Cum abfώrduis sit duo evita , da U-que Rectores is ea remanere . ibidem s7 Poroebus fluuioris παπuM admittit eo fortis in .s 8 Poroebus tu Ecclesia Do ruimini commissa , privativum habere debet curatum exercitiuis .

sp Tolerabilitis est Parochum babere duas Parochias , qua in duos Paro chos in una, eademque Parochiaeonstitui. Ioo Est eis modo , quo tolerabilius est , ut unus Epi copus duas principales Ecelestas , seu dioeceses retineat, quam , ut duo Discopi monstruose remeant In unν Discopatu . Ior diuando antinarum eurs imisinet alicui Capitulo , vel collegio , nos omnes Cano ηici dici possunt Paroebi , sed fuIus Canonicus, De Presbyter , qui a Copitulo, veIGIIetis fuerit a i curae, dr paro-ehialia is fuaesionum exercitium

destinatus . 1 Oa Iismo quando animorum cura Is

SEARCH

MENU NAVIGATION