Institutio ad grammaticam Aramaeam ducens in discipulorum usum

291쪽

VERBA QUIESCENTI TERTI RADICALI , o ET .

Et haec quidem paragraphus, posteaquam praec dentem paragraphum de Verbis quiescentibus tertia rudicali satis hise pro Institutionis hujus nostrae proposito adumbravimus; nulla nunc indigebit expositione, propterea quod tria haec Verborum genera plerumque secum invicem permulantur. Nam lilera Ad sive radiculis sive sereris pro radicali substituta non semper manet, sed hic illic, modo in latur in leph R, D eamquo quiescentem, modo redi atque ila vel monetur, vel quies, Vel denique per contractionem ellam denuo pellitur Scilicet, ubi haec Elera manet, modo morerur, modo quies, , modopaestur, idque quidem in iisdem illis lamis, in quibus pro litera A epu re, d duplici had rationο si titula

occurrit, quoque pulsa invenitur; ubi mulatur in Aleph

in lyibi haoc litora eleuria simili modo, quo Aleph N, i rudistilis litera quiescere parile solet ubi dicis modo redit, sti Ieph itidem radiculis I

rumque etiam mulatur in Ad pari ratione modo in bilem, modo quiescentem, et denique ubi illa, ibi olim haec pari modo pellitur. Hinc ergo actum, ulla tribus hisce Verborum generibus apud Aramaeos, sicut apud Hebraeos, prorsus eadem sit et radicum et Specierum et Coi gasionis forma, secus quam apud

292쪽

Arabes haec tria Vorborum genera distinguere solitos.

0 est. uti tanta e conemi si et discrepavita inter dialectis repetenda pobS De iners grammaticorum sententia pro Pael usque forma passisa alias substitui Species. Monendum tamen aliquot Verborum maxime t transilinorum pecviari assectione in solo se Praeterito Speciei Pea distinguere; quatenus omnes personcte, unam tertiam sing. lam gen in SIriaco, eandemque elium subindo in sermone Chesdalao, personum si e ceperis, Humam literam Iod L . in vocali inest otineboa lictore solent quiescentem, quemadmodum

eformi patet, quo horum Verborum taxi a gram- malleis illustrari solet. Est ergo:

293쪽

comm.

Raud, Monendum porro et hocce, Verborum formas, quae Vocantur, apocopatas apud Aramaeos, praesertim apud Tros quidem numero paucissimas esse, nec lamen in omnibus scripturae generibus plans inauditas, easque ad Hebraeorum inius quam Arabum rationem compositas. Ita v. c. abi lini luct

294쪽

. rela me pro in in poma est, pone m

ta. Et hujus formae Ucopalila pauca alia lavem tur exempla, quae apud Syros ad unum Futurum Verbi

lom τα Pea reseruntur. obs. De Mersa grammaticorum sententia ratione fi bila harum formarum apocopalarum.

Deniquo monendum, non extra Omnem usum esse,

ut Specie Aphe liter Leharaeterissica post pra

missam hieram serpilem servetur. Ita v. c.

eis est Hebr. 7, 25 lannitivus mia in t cor. 7, 16 Futurum se pro diabaa om Cons porro I 44 4 et de singularilitera , usu in Futuro Pea Verbivirnmg87, 6.

Hi de Verbis formisque, quae calor, miris

295쪽

dem etiam in Aramae nunc nummatica omnem de Verbis dupliciter perfectis dispulationem millimus. Atque adeo ed artis tertias evilo i md duo dorictis nihil ulterius monendimi habentes trullso rus jam ad ejusdem hujus arsis caput secundum, sive ad Nomigrum rationem adumbrandam. '' ii, o A. ut hocesseeimilam alteram senas is partem, quae spectat omina eum Subst Maprop. sic dicta, tum Adjectaeo. Quot quidem reflv ea in des minum propiatalibus in Hebraica quascumquci viodo delmeavimus, set eademque etiam hi haes ' grammatica denu et mmme onm et describenda recummi seruntamen, quamvis pr metala illa in utroque mons summatim e redeant; non tamen plane sunt eaedem, sed habent, qsese haud uno modo disilagitant', quemadmotum no-

posuerimus. Itaque Aramaeorum quoque Nomina lasese habent, ut partim sint perfecta et regularia, pa sim perfectu ex ims ιιι is prinum et derirata, partim nuda et aucis, parum μου ει feminini generis, partim singularis etpluralis, parsim

296쪽

esiam, sed rarissime -- mmer Neu magis spud Aramaeos quam apud Hebraeos locum habet Nom num declinatio. Etenim Nominum declinationes miniam ollieiunt variae. --as ob caussas e Nemo et v es subeum anulationes. De diisce irem --nibu issi etiam sis Nominum cum ' mera m tum -- ratione mihin capite nobis erit agendum.

Quem nodum Ieria, sic inperfectae regularia, in imperfecta et irrepilaria dividuntur. uapropter, posteaquam horum e borum desinitionem in exordio Cap. 1. Part. III. tradidimus eorumque praecipuas item dein propriet te adumbravimus, supervacaneum arbitramur, hic denuo significare, quae Nomina nobis sint perseriis et rem nia, quae verseelia et irregularia, uti etiam varii generisi et emissas et modos, quibus Nomina perfecta et regularia sunt imperfecia et arregiacma. 36.

297쪽

Etio , ut antea Vini rum preseviri e re-ια- sormas usi etiam eorum vim proposuimus

exemplo Verbi ripi, A qaliorumque Verborum

exemplis Pistravimus; ita nunc quoque Nominumpe fectorum et regularium formas et vim exemplis partim ab eodem hoe Verbo, parum ab aliis Verbis derivalis proponemus. Apponemus praeterea aliquot NomMnum imperfectorum exempla quae tamen omnia, pariter ac Nominum perlevirum exempla insus in tumerunt Species , cum propter lassitusio nostrae rasionem, tum etiam propterea quod ceter rim Specierum Nomina et origine et sorma et vi tenus satis, ut videtur, jam illustrata dici possunt iis, quae antea de diversa Specierum derisalarum forma ovi disputavim , quemadmodum etiam iis, quae de diversis Verborum generibus qualicumque tandem, tione monuimus. Denique cujusvis generis exempla unicumsorma exhibebimus emphatica, quippe quae haud unam ob caussam aptissima in iis character caindolis nota.

Ouare missio plar apud Aramaeos et Arabes, quam apud Hebraeos habentur Nomina plar era, et quae horum, uti etiam compositorum Rom-m apud Aramaeos es ratio . . . .

298쪽

, Nomina a sono sacta, νομα πεποιημένα iugo

appellata, Merjectiones proprie sic dictae asiaeque, nomissa Particula ses 77, 80, 8l, B2, 33, M.

vi ex serorumque lino quidei grammaticorum se lentia quaedam insuper Vocabula, quibus, aut varia corporis cum hominis tum animalis membra, aut hujusmodi aliae res exprimuntur, quorum etiam, nequo notitia neque usus homini facile denegari potest, N mina vocantur primitisa quia non minde desce dunt. Longe plura vero Nomina non ita suam in sohabent Originem, sed aut significatione, aut forma, aut utraque haes sectione simul emta aliunde ducia sunt, et propterea derreata appellantur, quaeque agrammaticis porro dividuntur in Verbalia et denomia nataea quatenus alia suam originem Verbis, aliari minibus debent. Sunt autem pleraque Verbalia, eaque partim a variarum Specierum ni s parum ab earundem Participiis ducta, alque adeo sese*scemuistvel vocalium varietate, velliteraemiacalis geminatione, vel priaeposita, aut apposita illium fractave serosii, vel denique pluribus, imo vero subinde non lanium omibus hisco, sed alius etiam sorinae generibus. duod autem ad exempla, qua hac in paragrapho adducturi sumus allinet ea nobis sola exhibebunt