Institutio ad grammaticam Aramaeam ducens in discipulorum usum

발행: 1845년

분량: 548페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

301쪽

ticipium acti m. od haud raro vi Substantio m

ti usurpatur: ut . . up, occidens et occisor sive homicida, nc , sortibens et creti

Participii ac , in primis lectae et Substan ita concreti quam abstracti ut mo uota ε--

302쪽

289diens, Alta dua,

amolio.

pris, Participii, siri, haud raro etiam vi MDe- et Subtiavim tam conereti quam abstracti: ut, c.

303쪽

De alia formae scriptione ae ei cum amicia Deo tum apud Syros.

Ε haec quidem hunt specimina derream n minum vocalium tantum rarietate sormalorum. Reliqua derisata Nomina, quippe alius generis, describemus et nonnullis quoque speciminibus illustrabimus, poste quam g 64 6 et 6 paucis dispulaverimus de minum forma cum inditum aucta.

N MINA NUDA ET UCTA.Forma Nominum nudae solis lileris, Palibus constant, auestis ergo non solis raritalibus, Verum una insuper, imo pluribus etiam hieris seressibus iisquo vario modo cum radicalibus copulatis. laque illae, ut intelligitur, uni Species eat, hae celeris p ciebus propriae esse possunt. Issae porro simili summatim ratione sunt auctae, qua hae magis auctae. Et denique formae in quacunque Specie auctae persi nent sere semper ad ipsam significationem aut inle dendam, aut Vario etiam alio modo mulandam.

304쪽

latorim cavenduva, ne haeras seresim, quae N mi num formas vario modo reddunt auctas, confundamus cum litoris sernilibus, quibus characterea variarum Specierum derreatarum constituuntur. Nam minime omnes Nominum formae mediae rassic geminalione auctae unius Speciei Pas sunt, verum etiam quaedam

eorum ad Speciem ea pertinent utpo significatione tenus ab hac non vero ab illa Specie ductae. Similiter vicissim item subinde accidit, ut quaedam minum formae Species ea significationem suam alii Speciei debem Scilicet, ut Nomina ad suas singula Species reserantur, non unius formae, verum sistnificationis quoque eorum alio habenda es Pari porro modo parique proposito, quo subinde unius ejusdemque vocis generi masculino genus semininum apponitur, quoque sormae vocum auctae cum eam dem formis nudis conjuncta invenuntur. Vita 67, Π, 6. Praecipuae autem Nominum formae uelae duplicatione mediae radicatis non ad me Speciem

reserandae sunt:

me Subsistatisi, quo indicatur homo hanc illamve nrtem exercens, aut peculiari se sua indole et solita

305쪽

292 em , sed Hebri et chalu agricola; Q T,

306쪽

0 est. Otiae marime dubia traduas de quatuor hisce d scriptis Romi m formis doctrinae opponi possvia p

Alter modus, quo larmae Nominum fiunt auctae, cernitur in quarundam literarum semilium praepos tione. Et literae, quae literis russicalibus praeponii tu numero qualuo sunt: nempora, i, , sera, is et Pi Z Praeponuntur aulam modo cum hac, modo cum alia modo cum nulla vocali pro diversa vocabulorum indole; atque hanc ipsam ob caussam in hisce voeabulis etiam vocalis terminalia observatur Varietas.

Adjectini modo Substantini ut . . In N, quartus quarta; mi. q. SIT in digitus. Prima litora est prosthetica, qua euphoniae caussa antevertitur, no duae litorae ante unam vocalem in sγI

307쪽

iubae principio promintientur. Vid. g21, II, 2 c. Apud Chaldaeos, ut apud Hebraeos, extra hunc casum aliquando etiam usurpatur, id est eandem hanc sileram maxime cum Maeli vel Cheseph Potata scriptam in utraque dialecto sibi subinde praepositam habeht nonnullae voces, quarum prima non cum Scheniae, sed cum cali scribitur ut laxe la hortus,

lamet a M.

Itaque forma haecce non confundenda est cum forma Arab. - κατ' oin propria lectinis, quibus aut color, aut deformitas, aut gradus modo Comparataeus, modo Supertamus pro Varia constructionis ratione exprimitur ut se i fissus, in murus, sistas, maμ et aaeimus. Neque etiam confundenda est haecce forma cum sormam braica communi grammaticorum doctrina

siquoties pariter vim Superlatae habente ut armealia mendar, scabi e ilia durus. - De alio hujus literae prosilieticae apud Srros usu vid. g 17, VII, 2.

308쪽

0uaest. Delum, ut in linguae Aramaeae et Arabicae grammaticia re brevissima, ne milia mentio iaι mimum ab nullo Mera , , auctorum, qualia grammaticis Hebraicis describuntur. Ouomodo ergo de hac Nominum, in utroque illa sermone, classe Pronuntiandum p

tim, quo κατVora etiam locus, empus aut mur

309쪽

Praefixa hujus formae liter fertilis regulariter cum vocali inest vel Reboao, uti media radiculis cum voces Palata et Pelocho sed utraque haud unam ob caussam cum alia, eaque iam longa, quam brevi, Velotiam cum nulla vocali scribitur. Baec porro larma in fine aliquando quoque aucta immitur ut V. c.

formae significali ex ipsius origine proficiscitur, et proin sacile intelligitur.

0 est. Ouid eristimandum de uno aver e, quod adduae mus Mempla, secundum quorundam grammaticorum doctrinam aluer inplicando, uti etiam cum de Nomianibus formae v et induum de oribus I3no

alimentum et . . a is te loratio ab aliis grammaticis aliter eaeposiGp

310쪽

Valde similis Nominum sorma similem Mim vim haber iam apud Arabes, quam apud Hebraeo, etsi hujus et re identidem alia est, et usu natius patet apud Ios, quam apud hos et Aramaia Haec autem

sorma ratione habita ominum instrumenti, quae vocantur, minus fluctuat, sed magis conflans es in Arabum sermone in quo hujus generis Nomina vocali Rem sub praefixa liter semili scripta distingui solentis ominibus laci et temporis, quae eandemissam praefixam loram cum vocatio plerumque regulariter scriptam haben Et la etiam vocalis terminalis in Nominibus illis non tam saepe, non tam Vario mutatur, quemadmodum hoc locum' bere solet in sermone cum Aramae tum in prinus

Hebraeo.

vi Substantini et concreti et abstracia Praeposita item litora seressis pro vocali Maecipit etiam modo aliam, modo nullam vocalem pro alia maxime formae ratione. Et hanc ipsam pariter ob caussam vocalis terminalis semper nec eadem est nec manet, sed pro ea etiam saepe modo usurpatur alia, modo

SEARCH

MENU NAVIGATION