Iusti LipsI Epistolarum selectarum 3. centuriae e quibus tertia nunc primùm in lucem emissa

발행: 1601년

분량: 111페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

11쪽

Ioanni Vera 'epui, Praesidi censo rii tribundis a bii. Ioanni Vincentio Tisella lxvj

Ioanni VVoueris xcis, ix. Iulia Caesari Velis lxxxij.

Ludovico Per tuo I Lupo Qionysio a Casten liv. Lupo Bareeti, Episcopo Portalearensi N.

Martino Idiaqueo, Res a secutis

xxxiv.

Matthia Ouando, Doctori Theo

Nicolao Damantis , Brabantis aure ario xxx. Nicolao Micauliis I xxxvij. Nuno mendorbo Lusitano , a cubiculo Principis lxxxis.

Octauis Discopa Tricariceusi, Nuncio Apostolico xxxvij.

Paulis Monelia Genuensi Patri cis xii Jν xvij. Petro Enrique Comiti Fontano, Gubernatori Belgicae xij. Petro Pantino Decano Truxetilensi lxxiv. Petro Penda is xxxiij.Pίilippo Peafttae xci .

Roberto Be armino Cardinali xcviij.

Stant O Reficio, Legato Regis Poloniae xij.

Thomae Sueto lisi . Triumuiris laminatoribus Aca

ERRAT A.

12쪽

CENTURIA III.

IusTvs LIps Ius HIERONYMO MERCvRIALI S. D. E R Τ Ε raro inter nos scribimus, & id pro affectii meo in tedolet. Quid mihi gratius, quam te affari & alloqui, quem amo & 1limo unum nunc paene Italorum3 Sed loca nos seiungunt, Vt Vides; atque etiam initariae istae temporum, & dissidia animorum. --Cui rei tamen medicina nunc in parte. Nam ego me abduxi a locis, in quibus vixi hactenus, & transtuli in Germaniam ad loca puriora. Puto me capis. atque occasio erit non soluin saepius inter nos scribendi. sed etiam liberius, romoto omni metu illo suspicionum, quae me frustra premebant. Ego bonus sum, fui, & magiis palam ero. Tibi, pro amicitia iam stra, libere hoc indicatum volui. De Magni Ducis Etruriael, nesta conditione, quam milai deseri; nihil adhuc accepi, praeterea quae litterae tuae strictim delibant. Tamen, ut nunc valetudo& res meae sunt, parere & obsequi vix possum, etsi benignissime vocanti. Italiam vestram amo supra omnes terras, sed frui ea &

vobis multa nunc vetant: utinam tamen vel cursim iterum nosi

sim inspicere, & vos tales amplectit digito videar mihi caelum tangere, & beatus esse supra omnes beatos. Videbo quid valetudo feret,in qua curanda nunc totus sum, & ad sontes acidulos me consero, ad intemperiem hanc mitigandam aut o utinam Deo unum tollendam. Vale vir maxime, & semper mihi care. Fran

colarii ad Moenum, XVIII. Gl. Mahas. m. ID. XCI.

13쪽

E P I S T. II. Hamburgum FERDINANDO DIAZIO Lus I PANO. Sicvτ ij qui in suaui concentu Mustico fuere, sonores de hammoniam in auribus secum serunt; sic nobis a tuo suauissimo conuictu Hamburgi factum, S te, sermones, conuiuia loquimur

iam,non solum cogitamus. Nam,per Deum,quae tua in nos co-

initas, quae liberalitas 3 quae vita & mores Z Cepisti me, e pectore dico: Sc aeternum inhabitabis hoc ipsum pectus. Enimuerbii minem ignotum ignoto eam benignitatem & prothymias, ut cum Plauto hoc dicam, exhibem,milii hactenus ignotum: & adscribam merito occulto alicui astro, quod me tibi temperat &iungit. Iam mores tui, quales Z non melius quam Poetae verbis descripserim:. -μcunda quies, viri que serena Fronte grauis, sevusque decor, luxuque carentes

Habes opes, industriam, litteras: sine iactantia, procacia, nil te.Felicem animi & iudicihi mane in hoc limite,& inoffenso pede ad calcem decurre. Nec patria te moueat, de qua in ultimis ve bis tuis querebare, & tristiora praesagiebas, quam in re sunt aut erunt. Audi me. nihil noui ei factum, redijt a quibus auulsa est, di post annos CCCCLX. amplius, reliquo Hispaniarum corpori est inserta. At decus eius de imperium perhil regna alia conlid ra,non nouum Illud Syriae, AEgypti,Iudaeae,Macedoniae ubi es υ--- quicquid in altum Fortuna tulit, ruitura leuat.. ἡ:. & sapiens ille verillima imagine: ' πάντα τὰ τ'α πως, ' μ' - ἐν Ein α ω, ανα, ψ κατω ςράγγα . Haec meditemur, philosophemur.

. urio α sicut nube ingruente sub tectum confugimus: sic in calamit zzzz te ad Sapientiae hanc arcem, quam finiuna nullis machinis euertay rit. Mihi quoque Opus, 5 amice. & priuatim calumniae, incommoda, damna circumstant: sed ut gubernator fluctus assilientes neglegit, manum in clauo habet, oculos in astris: sic nos oportet, uod bene agimus agerc,& mentem ad Deum reserre. Ego in eoum, & consitum meum nosti. neque prosecto decebat, cui na

tura

14쪽

CENT. III. EPIST. III. 3tura cum bonis esset, vitam ultra cum aliis esse. Vale, & nouum quidem, sed ex asse amicum habe. Aquis Spadanis, xv v. Kal.

Etsi en EPIST. III. IACOBO SIRMONDO Societatis Iesu.

Romam.

RAT 1 As tibi mi Sirmonde habemus & dicimus, quo ni mineZ inquies: hoc ipso,quod tant grata illa ad me misisti. enim non a te, tamen per te accepi. & ut in digniore munere, etiam grati aduersus baiulos sumus, & munusculo prosequimur; sc ego te isto litterarum, cuius opera & cura sacra illa donaria a cepi. Estne caussa scribendi .lia3 ctiam , simpliciter enim agere de- beo. Audivi a nostro Deirio ea de studio non virtutis solum, sed

eruditionis tuo, quae excitarunt me ad amorem. Eum serio nunc desero 'si referre placet,fici amicitiam us & copula, quς ante extremum diem metuat solui. Vrbem Vrbium, in qua nunc agis, a Bencio meo desertam, tenui fama acceperam. cur non autem

ipsius litteris 3 nisi si subitum hoc iter fuit, ut solent vestra. Nos breui, nisi fallor, Lovanium, idque habitandi caussa: nec alia re

magis aut spes aut strinones inciderimus improborum. Nisi enim decreto bonus essem, an sic me darem in ipsam bonorum arcem Z Et possent nos reuocare aliqua: Vt quod locus nunc inst quens, quod limitaneus de parum tutus: sed Pietatis illo aspectu omnia socrnimus,& cum Pindaro, 'μδεξυτος δη τὸ κη λυον. Vale mi Sirmonde, & vota pro me interpone. Leodici, po- ἴφ . strid. Idus Iulias. ω. ID. XCII.

EPIST. IV. Hi palim. BENEDICTO ARIAE MONTANO Theologo eximio S. D. MIRA & sagax tua beniuolentia. ego vix has oras attigi, &litteras tuas video,aduentum gratulantes. Quis indicium fecit,nisi fama illa, cui adstipulari nunc possum celeritatis, vel ab hoc exemploὶ Sed ita me Deus & omnes caelites, ut iucunda mihi haec tua gratulatio. illa tantum Θ beneficentia adiuncta, & munus una mittis. Nec hoc, sed offers etiam alterum, de inuitas me in A r. Hiso

15쪽

Hispaniam, & tuam urbem, imo domum: nec ut hospitem, aut amicum, sed leo verbo utenduin est in quasi filium. &, quis mihi

credetZ te vivo rerum tuarum consortium, mortuo succestionem

ex asse offers. O pectus benignum, effusum, & cui quid aut quomodo respondeamὶ Prosecto redigor ad silentium, non excitatus beneficiis tuis,sed oppressus. Atque haec delatio mihi maior, quia a tali viro. Inter vetera scite dicta, Crispi Passient,opinor,hoc est, allise a Claudio beneficium, ab Augusto iudicium: at a te ego ecce utrumque accipio, citius vel iudicij Vnius clogio censuerim me beatum. Sed age mi Aria, tu illum imitare ad quem accedis. da beneficia, offer beneficia: non aliter quam arbor pomis grauida, quae ramos demittit,& quasi inuitat aa carpendum Ego me communiter olim tuum, qui totum nomen Belgarum opitulando &subleuando in asperis illis temporibus devinxisti, nunc proprie sic obstrictum sentio, ut non dicam paria facere, sed nec lingua, stilo,mente concipere possim. Sicut aqua multa per exiguum canalem,quae vult egredi,impetu ipse sistitur & se includit se mihi fit,qui copia beniuolentiae simul & beneficentiae tuc obruor: atq;

hanc remitto,illam intimis votis,ut in me serues,deposco. De r bus nostris, pauca adhuc scripserim, recens etiam ac via: sed aut bonae erunt spero, aut ego bonas faciam interpretando. Vale vir optime,maxime: Zc aeternum me ama tu, paene dixerim, a reme. Certe ingenio itan effecisti, ut mortalitas tua finiri possi non vuta. Louani3, Nonis Septembris, oo. ID. XCII.

Lupo SOAREZIo, Epistopa Portature . Ovio hoc esse dicam non affectus, sed vero verbo ardoris, quod nulla a te epistola ad Plancinum , qdin de me & solicite quaeras, & benigne iudiccs, de amanter salutes 3 Diu sustinui manum,pronam scribere,& affectum reponere quid minus pos sumὶ sic prouocanti: donec haec ultima epistola tua laxauit, in qua eo descendis, vi vota & cupidinem etiam interponas mei videndi, atque amplinendi. Significas dignitate auctum te, A Opes non animum tantum esse ad bene faciendum. Itaque etiam inuitas. Macteo antistest cui utinam similes nam pares nolo di-

16쪽

cere in plures Europa nostra aabeat, felicius tranquilliusque m. oenda. Sed pretium quod artibus istis apud nos st, pudet vespatriae caussa dicere: iacent profect ὁ,atque ij qui eas praeferunt de profitentur.Sicut pueri trochos,pilas,pupas de leuia rerum admirantur, securi utilium : sic plerique e nostris ad vana diuertunt, honesta non neglegentes solum, sed illudentes. Sed& publice oleum huic lucernae parce infunditur: quod dicere tamen in sis me scito, quam queri. Nam ego cum illo veteti, Felicem scivi, non qui quod vellit haberet, Sed qui per satum non data non cuperet. dii hoc in nati, in hanc seriem sumus: apto me ad illud, hanc sero, sublimi animo,Vtinam corpore tam valentii Sed illud me deserit, lentum,languidum,& abjungi palam minatur. Quid

nouum

Ibimus, immensis rnam quatit 2 cm umbris.

Atque haec talia in Thrasea nostro inclusa; de quo quaeris, S

.elicis frustra. Ille caput non proseri, & in utero abortit hic infans. Vale vir Reu'' & magis tuo merito, quam Regis benesiario magne. L. Bat. X. Kal. Ian. m. ID. XC. ,

E P.Ι S T. VI. Romam. ALFONso CI AC NI Doctori Theologo, S. D. S VADετ affectus meus,sed Sc tuus,ut ad te scribam. De meo; . quomodo non is ad te inclinet, qui me ignotum beneficio, S: quide in re sumin ascistiinec enim ignota nobis sunt,quς Ro-anae gesta. De tuo; ilia Ulain amicti misi esse,ium sermo quo H-dam, tum propugnatio ea famae scriptorumque meorum, palam ostendit. Quam etsi iudicio data arbitror, & cupio; tamen quod

tam prompta,quod tam solicita, adscribo etiam certe amori. Grastum me esse dica3 sum animo: verbis aegre possum, minus factis. Delego hoc nomen superis,& illos Voto conuenio, ut pro me soluant Sed tame iudicij,& actionis tuae,quo minus te paeniteat,hoc addo: Me me corpore,Vt ante animo,apud bonos: & mansurum, quandiu haec vita. Inscriptis ipsis meis, siquid minus lucet aut liquet; non offero solum interpretationem aut emendationem,sed - , A promi

17쪽

promitto. Haec puro animo ad te: atque etia illud,si minuta quae dam offendunt quosdam ita intelligimus ea ipsa paratos aut co rigere, aut potius delere. Audio esse, qui de Bebo aliquid liberius

d Ctum impatienter serant Atqui virum eum depressum non tuimus, sed iuuentutem retractam voluimus ab imitatiunculis quia sn,ut nunc quoque censemus, ineptis. Scimus in versa & proesa oratione virum illum Valuisse: sed in utraque extra omnem iudiciorum aleam positum este,non cossentimus. Quid si cum m do & modestia illaipsa diximus Zmihi videor: de ii ab iis ablui; nihil recuso libera admonitiuncula intra limites compelli. utinam tu usurpesi audis enim iudicia illic & voces nationis, quam nolo equidem offensam. Sed vellem iudicia semper,& nequid affectus ossiciat. quia ut oculus, in quem humor illapsus est, paru clare via det: sic mens, in quam ille. Ego hactenus ita censui. ut in inti sica concentus quida discors probatur; sic esse in studiis, nec liberum aliquem dissensum improbari, si citra conuidium aut litem. Sed uno verbo,tu iudex hic atque alibi esto: & siue mitius ea dieisue

non dici voles,fiet. Librum tuum de Signis crucis vidimus,libeter&opportune,ut qui in simili lain argumeto Veriamur, D supplicio erucis. Baronius si notus, ut potius quia notus,velim a me salueat, vir quem merito. ioni & docti amant. Idem . de Gnsaluo Pontio Leone, cui iamdiu in pectore isto lacus. Vale vir eximie,&nobis care. Leod ici, postr. Nonas Iulias, M. ID. XCII.

EXC v s ARI me ante omnia meritissimὁ cupi quod ad litis ras tuas siluisse ais: quas testor sancte, praeter illas de Etrusco negotio idisse nullas. Atqui ad illud respondi,& ex Nittendet iij litteris video meas quoque perlatas. An ego Mercuriali meor spondere grauarer, qui de plebe hominibus operam hanc defero3 absit. Vtique in seria is a & graui re, & quae ab eo prosecta,quem caput agnosco Reip. Christianae. De qua vi breuiter de candide responaeam sita ingenium meum, & amicitia nostra postulant)sic habe. Ego me honore summo assici, quod a summatibus illis viris dignus loco illo in prima urbium iussicer, intra me sentio,&gaudeo:

18쪽

C E N T. III. E P I S T. VIII. γgaudeo: cum tristitiae tamen illo morsu, quod nec eorum volui rati, nec meae inclination fas mihi, hoc quidem tempore, parere. Haeremus enim, mi Mercurialis, & implicamur veteri nostro inorbo: qui meliorem hunc vitae usum mihi adimit, & non sinit esse earum rerum,ad Quas aptus videor,&Vos Vocatis.Tu scis,quet

vis & effectus Atrae illius bilis sit: quam nos diluere & mitigare tollere,vix ausim sperare conamur, usu sontium acidorum, qui sunt in hoc tractu. Iuuare aliquid videntur. si plene & bona fide, tum denique serio agere & deliberare mihi libeat, de honestissimo munere,quod defertis. Ego Italiae amorem non exui,parentis

olim & nunc ingeniorum, & altricis: nec stimulos volo qui illuc impellant alios,quam internu hunc affectum. Quid etiam,quod auctoritas, imo nutus sumini mortalium, mihi pro omni illicio& suasione sitὶ merito: qui agnosco obnoxium & subiectum esse debere, quid uid in terris est, capiti huic diuino. Sed caussa illa magna,& vere sontica,valetudo,cisciet non ut negem,sed ut dis. feram obsequi: donec Deo visum,firmiorem commodioremque me reddere, & parem muneri, cui destinastis. Id eum rogo, si mihi ex usu & salute est: teque Clarissime Mercurialis animo amplector di saluto. Leodici, XI. Κah IuL oo. ID. XC1I. E P I S T. VIII. Toletum. ANTONIO Cou ARRvvIAE S. D. O Mi Couarruvia, quam laetum lubentemq. Lipsum tuum fecistit oculis opus sit ut credas, manus hax non est exprimendo. Ergo tam amicas,post tam longum interualluin, litteras o candorem, o fidem l Atquin ego nec esta te, nec talem certe in me esse, in omnium illic amicorum silentio, iam sciebam. Caus. sam dicis candide, & gaudeo,atque etiam approbo. Quid enim excusem Θ offendimus diuturna illic mora: & cum fluctus isti magni nos eiecissent, stationem illam habere sortasse licuit, non licuitportum. Sed purgat animus inprimis iste, Deo teste, pr pior semper bonis: tum etiam sortis haec mea discessio, fortis uno paene violenta. ita me eripui iis, qua vi qua astu, qui archis lantisque vinculis detinebant. Deus mi Couarruvia fuit, Deus

qui adiuuit. Ego & meas mea, id est scripta libri) iam salui su-

19쪽

mus: nec Leodici ultra, sed quod gaudeas, Loumh in ipsa b

norum arce. Nunquid magis palam positim ostendere me esse, .pii sumὶ id est,pietati & regi consecratumὶ Atque ego Deus faueat) hanc mentem habebo , quamdiu vitam. In scriptis nostris siquid obscuri aut ambigui est, aut siquid etiam praui; declarabitur, assirmabitur, corrigetur. Crede firmiter,

Nam tibi ' Tοὶ γὰρ οὐ τω ταυτα ιααλ' ἀτρεκέω, αγορευω.

De me hactenus. Illud in litteris tuis & nouum & iucundissi- mum,de viro Principe Ioanne Silua Comite Portalegrens:quein non amicum solum litteris , sed etiam nobis significas, rarum in illustribus illis hodie bonum. Atque is, quod meas ctiam ad te miseri quam me devinxitὶ Si occasio est,ngnifica:-non moris dicisque causa,sed ex pectore,pectus hoc illi dona, Amamus veneramurque merito tales, olim in vestra gente crebros: cur non nuncῖ & ad laudem militiae, qua per omnes, imo super Omnes, sentcs florent, hanc quoque adiungunt sapientiae & litaerarum Fiet paullatim, spero; utique cum Principem nostrum ire hanc viam audio, & institui fingique optimis artibus, quae culmen iblud ornent. De studiis nostris siquid quaeris; paramus ordine dare Historicos plerosque priscos: & nunc velut extra ordinem damus tres libellos de Cruce. quo argumentoZ inquieta. mixto, dc partim sacram, partim profanam historiam ijs illustramus.

Quidquid in supplicio illo olim suit,

- .is ut cum Aristophanc dicam. Videbis breui, salvebis, & me am,

E P I S T. IX. Romam. CAEsARI BARONIO S. D. IAMDiu est cum animo seci, quod re nunc praesto. Scripsi inquam ad te,& coire volui amicitiae quoddam foedus. & nonne me invitet virtus & cruditio tua multiplex, & clara per Christi num orbem 3 Addo iam & beniuolentiam, quam nuper ostendisti palam,in re mera curanda,& comendanda. Quod ad famam meam pertinere visum, id ultro suscepisti, S: laborasti pro me, quasi pro amiculiino, aut ipso te postes. Ego haec non scribo in obliuio-

20쪽

obliuionis a uis: amo te iam olim magne Baroni, & deinceps magis magisque volo. Sum nunc denique purus, inter puros: Mhoc quod agitatum de Pol tuis meis corrigendis, ipsi fecimus, uti

amicus noster nam & tuus certὸ.ὶ Henrita hiis, eximius The logus,dicet aut scribet. Ad summam, amo te & colo: ut alterum inuti facias,te rogo. Loumh, III. Kal. Iun. oo. I D. X C III. E P I S T. X. Patauium. VALENTI ACIDALIO S. D.

Tu vero quid facis mi Acidali 3 Amicitiam meam ambis abi, abi, frustra: quid ita iam diu habes . Testor Kalendas anni huius auspices,& ita mibi felix ille eat, ut te amaui cum primum fetum illum ingeni, tui vidi, Vellatam G Not.M. Leuiculas, inquis. Audacter dicito, & in hac modestia consta. O om mentum iuuentutis, pudor: seges verae gloriar & doctrinael Alij, anquam, omnes melius de te, quam tu lentiant: & sic parua tibi viaeantur quae feceris,ut maiora cottidie possis. Vix autem faciet, qui facere se iam putat. Sed ad amorem. in clausula illius libelli tui, quam veri & viui ignes 3 sensi, tetigi, & me quoque iamtunc accenderunt. Quid nunc, cum ventilas eos velut flabro suauissi- inarum epistolarum uno veroque verbo, Amo: & velut ad aras tibi, cum poeta, spondeo:

Certe, natura ipsa duce, amo ingenia, quae rectiora video, & irem' 'τad bonam famam.Ianum Guillelinium,popularem tuum,quan- me AEti secerim, ipse sciuit, atque etiain posteri, si vita aut gratia meis scriptis.Tu succede.quoniam Deus illum eripuit, optimum aeuo pessimo,& constituit in talici illa sede. Nos quoque san aliquid vaticinaborλὶ breui illuc imus, ut valetudo haec dictat, vacillans, tenuis: tu viue nostri memor,& vale. Louanij,Κal.quas dixi an

ni oo . ID. XCIII.

E P I S T. XI. Romam. FRAN CIs Co B EN CIO S. D. MIHI vero exclamare magis lubet, O negligentiam,o perfidiam i & nondum meas tibi redditas esseῖtibi uni λ imo

SEARCH

MENU NAVIGATION