Iusti LipsI Epistolarum selectarum 3. centuriae e quibus tertia nunc primùm in lucem emissa

21쪽

& Baronio & Bellarmino, ad quos virosque scrips. Quid autem

seripsi λ benigne de candide, quod in animo sentio, rem totam me permittere arbitrio ipsorum. Misi tamen & notas,uti hiccose reximus,censore publico Henrico Cuychio approbante Mi Ben-ci,alibi molles fortasse simus: in re pietatis; sic ut fenum. Prima

illa & summaopinio est , nihil hic sapere praeter id quod Ecclesia prisca,id est nostra Nam qui aliquid libauit e Patribus aut Co ciliis nos secimus scit illam esse unam. Sed frustra, opinor, haec

iter Sc nostras iam accepistis: nostras, inquam, nam Cuychius adiunxi . Accepi nunc nuper epistolam a Stantilao Rescio, Deus bone qualem, & quam non eleganter solum, sed nouiter scimptam l Me in Politicis imitatur, & frustula sumit ex auctoribus Irisciis, atque ea nectit. me imitatur ξ imo superat, & coronam anc e capite meo illi dono. Ecce ad eum litteras vicarias, virum& titulum probe non noui scripsisti Legatum Regis Poloniae eL se ergo tu pro me inscribe,& dccorum laoc serua. Idipsum proxumis tuis significa,quia percolere amicitiam cum illo viro mihi est in votis Salve mi Benci, & per te quoque tuasque preces fac me magis saluum. Louans, XIII. Kal. Septembres, cin. ID. XCIII.

STAN ILLA O REsCIO, Legaeo Regis Poliniae. Os s TV P vi ad tuam epistolam, & ut Iegere coepi, statum nota tenui rem narro sed resilui & retrocessi. Tene, aut quem alium,in hoc genere tam subtiliter, tam scite, & tam famuliariter etiam loqui Z Caecidisti me in meis castris, fateor; & aut triumphum de me cape,si pergis: aut ciuicam,si seruas .mn haec sunt vecta. quis tu in alio trito genere, qui in hoc subito & inopia nato sic exccilis 3 Sed in laudes tuas pareo, quas in me quidem congestisti nimis benigne. O vim amoris i nam is elucet in tua

epistola, video eum visi in ipso corde. Ille est, qui haec iudicia tibi dictat, ille qui ad intemittit, & iubet petere, quod debebam

defcr. e. Sed in ordine peccatum sit: in re non praeuerres, dc pari pastu oeulia decurram stadium hoc amoris. Nam eum quoque affectum in me cadere, Bencius tibi dicet, qui de religione non. cel init. Ea prisca in nobis est scrone omnes curas & erit,auctore

ipso

22쪽

ipso fidei adiuuante, quamdiu ero. Enimuero quem modice peritum antiquae historiae & ecclesia in Graecis Latinisque Patribus

versatum, ceperit lim nouitas Θ quae surrexit ad turbas, utinam non exitium, Europae. Nos abhorremus, & claro fortique cxemplo docuimus, avulsit a locis in quibus ea crat. Ad bonos venimus,etsi iacentes&exhaustos: quia snis mihi non ditiori, sed meliori esse. Gratia tibi magne Deus estos tuum hoc munus: nunquam alacrior aut cinctior fui, quam in iacente hac publica& priuata nostra Hrtuna Sed publica,ut spero, resurget: & a qua parie aequitas stat, selicitas etiam stabit. Ego interea in quiete, lubris scriptisque nostris inuolutus;quc voluptati mihi sunt,ut pietas saluti. Hanc salutem toto animo tibi voveo, de meipsum d

uoueo deinceps tuum. XVII. Κd Septemb. - . D. Xori.

AN TvERPI A vestra plures amicos mihi dedit & nuper

ostendit,quosdam veteres,quosdam nouos;atque inter hoste,mi Monelia, animo plane meum. Assectus tuus in me, & b nas artes,ita clarus & ardens est, ut Pyrrho si sim vix dubitem,&redamare cogar sic amantem. Facio profecto,&hoc in charta ista consigno& testor. Italia vestra plura ingenia ob omni aeuo dedit&aluit: sic ut tuum inter ea censeatur, & Ligures quoque vestri veniant in hanc famam. Habes inter tuos, qui eminuerunt, aut eminent . atque inter eos scriptorem historiae Lusitanicae, mihi

prudentem & probum. Tua quocue vidi ad ius scripta, laudanda proscctὀ, sed hactenus, ut gradus tibi sint ad maiora, non ut meta. AEtas adest,ingenium,industria, opes etiam; id est,omnia quae ducere te ad alta aut ad summa possint. Horior & faveo; siqua possum, etiam iuuo. Experire. Louanis Nonis Nouemb.

o. ID. XCIII.

EPIST. XIII I. Mediolanum. Io. BAPTIsTAE SACCO S. D. Quod te non supit, varias, & a summis etiam viris dignit, te aut doctrina itteras accipio: sed tuet me inter primas d . B a. lectarunt,

23쪽

lectarunt, & voluptatem inopinatam animo insuderunt, Ioannes Baptista Sacce. Quid ita Z non ob caussas, quae tibi eum aliis communes, sed ob unam hanc eximiam,de in te propriam; quod in eadem domo de familia egeris magni illius viri, heu quondam nostri. Pectus meum mouit ea lectio. quia mortuum etiam nunc colo dc veneror, dc manes illius aetemum mihi sancti. Bene serit mihi, fateor: mihi, parum est, sed etiam reipublicae, de toti ut verbo dicam, Christiano orbi. O consulta eius consitat quibus utinam aut sempe aut non tarde usi essent magni regest Prude tiae imaginem in terris si quis pingere aut cemere voluitar, credo eundum fuisse ad hunc nostrum. Iam animus quantus, de quam altus 3pariter ut corpus. Quid probitas de benignitasΘsummaequis amor in artes Sc litteras magnus: de eo minus mirandus , quod plerasque illas sciebat. Pulchritudinem perviderat, de ideo am Dat. Sed vide, quam in ipso initio eam extra calcem: te alloquor, de de alio loquor. Hoc ipso disces, quam magni mihi illa causa, quam amicitiς nostrae pKtcndis,quod ille apud me tam magnus Serio de ex animo loquor. Amauit in te amo. Amasti illum Z m gis etiam amo. Et accedunt haec alia, quod mea de me aes inas, Sevltra pretium suum cur rem non dicam λὶ dilaudas. dilaudes tamen cum iudici de libere etiam aliquid mones. Hoc est,non di cis te amicum,sed probas. illaipsa quae de religione suggeris, iam aut vidimus, aut moniti ab aliis sumus; dc Politica nostra recuduntur, cum immutatione aut lenitione, qua erat opus. Tibi nihilominus gratia.dc tales mihi sint amici,qui Vtroque calculo Watur, albo dc nigro etiam cum est opus. Nam laudare in promptu

est,& sine labore peragitur: iudicatio cum intentione de peritia est, dc virum quaerit. Scribis deinde de iudicio quodam nostro, quod super consolatione seci, falso sita sentio, de sensi in Ciceroni inscripta. Moueri te auctoritate mea scribis, sed requirere tamen caussas,quibus eo sim inductus. Prompsi eas, mi Sacce, iam olim, At publice vulgauit Plantinus noster in eo ipso libello, quem excudit. si voleta, pete. Et si fortasse quaedam etiam illic calida: ut est ratio mea scribcndi, praesertim in epistolis, i ec nego: ne excuso quidem,nc bis peccem. Vere hoc quoque notas in epistola,ubi de ea re ted quid faciam 3candide hoc apud te proin talia ista impetu de calore quodam scribimus.Neque id peccatum som

24쪽

tasse, sed illud quὁd vulgamus. Amici inducunt & trahunt mollem natura, & facilem sequi. Sed & illud audi libeia. miror vos

viros tales, aeui & iudicij maturos; eruditione perpolitos talem enim de Folianum habeo ambigere in ista re,quae mihi extra litem videtur. Affectus aut praesumptiones ponite: quid in eo libello, re aut dictione dignum Tullio 3 vulgare aut frigidum totum n solum . nec excuset vir doctus, quod in dolore. Ille vero seces etiam admouet,& iacit omnia magis excitata. Quis auctor tamen sit, haud temere discrim; suspiciunculas movi. & vos vel nunc dicite, ubi vetus illud & primogenium exemplar λ ubi r pertum Z a quoῖ quis asseruatZ Vnum id argumentum commenti, nisi profertur; una revictio nostra, si profertur. Alias, nemo ab

animo hoc impetrabit, ut Tullij esse cesseam,in quibus vim & spiritum Tulli j non sentiam; & nihil pro illo viro, cui in facundia

simile non natum, non nascetur: post quem, Vt ille Vere canit, conticuis Latia tristis facundia linguae. Sic ego sentio: nec assentiendi cuiquam legem pono. Ultra in hoc certamen non descendo, nec habeo tanti. Iam in fine, quo magis amorem promas, inuitas amanter in tuam patriam, & in Italum

illud solum: laudatum & amatum nobis semper, sed patria haec tenet, in quam redi scito Louanh,in prisca Academia lut nunc appellamus J publice me docere. Rex,& patriae ordines, honesto

au tamento me habent. Invitarunt nuper & Veneti, & summus noster Pontisex; sedexcusaui, & valetudine etiam praetexui, Vtinam non vere. Illa nobis vacillat mi Sacce,firmanda cum Deo videbitur,& tum quoque in scriptis a nobis exspecta aliquid magis firmu. Vale V C. Loviij, prid. Kal Febina. eo. ID.XCIIII.

EPIST XV. Venellas. Ad III. viros Instauratores Academiae Patauinae. MAGNO me honore assicitis,cum in locum & suceessionem magnorum illorum vocatis,DeonLRoberteE Bonamici u- milium non Italiae istum vestrae, o Europae nostrae. Agnosco non beniuolentiam modo, sed hoc ipse beneficium; quoniam, quod in vobis es'datis, cuin capere sit in manu nostra. In manu addo etiam in mente M voluntate. Cur non igitur fitZ quia viro,

25쪽

& valetudo, negant: illa quidem pertinaciaer tristis, & illae imbecillae . An decipiam dc frustrer vos 3 Lipsum vocatis & exspe- statis,& adferam eius umbram Z bona fide his profero. Si benignus , in omnia potens ille Deus, ista duo ex voto mihi daret, omnia cstent pro Voto vestro. Scio equidem apud vos medicos esse,peritia primos; scio benignum Patauij aerem; Entes in viciani a N: incrinas: & quid non ad sanitatem , aut voluptaten Sed chronici & diuturni isti morbi, quam remediis nullis aut petitiae cedant, petiti vel ri medici sciunt. Ad summam, unu in noce cuso: in cetera utimini Lipsio, sil dc Cla ' Domini, tu nomin tim Ioannes Michaeli,ut vestro.nec vulgi more prolatum hoc se tote. Loumh,Prid. Kal. Mart. m. ID. XCIIII. EPIST. XUL Vrare M. Io. MICHAELIO, Equiti, Procuratorinnm Marci,

III. viro iunauranaae Academiae Patauine.

UvLτA ad me signa beniuolentiae tuae perferuntur. Amici,

qui inuisunt ab iis partibus, loquuntur; litterae alienae tentur: quid opus estZ tuae sic palam praeserunt, ut manu tam gere & tenere videar hunc affectum. Bene sit litteris, quicquid earum in me est: quae tales viros inclinant & iungunt. Atque utunam votis tuis fas obsequi, quae in Italiam & iplam Scholam vostram ducunti Perhonestum mihi in Et luce spectari: & quiuis etiam tenebrio, paene dicam, ibi illustretur. Quid tamen me tenetῖ quae publice dixi, & priuatim candide, imo sancte, apud te reuelo. Valetudo mea est,quae incitatum hunc animi cursum ii hibet: mala & praeceps,non solum anceps,& deterior etiam quam in primore fronte exhibeo & ostendo. Sicut struthionem aiunt volandi specie habere,non volare: sic de me dixerim,ri adspectu

sanum aut medium, in re non esse. Miserare. & ubicumque sum, tuum cense: tuum tantum imo & tuorum cense: quia cerre hoc

agimus, ut quicquid postumus, diffundatur ad plures & prosit.

Sicut in publicam popularemque viam omnes semitae conu niunt: sic scribetium nostrae stipes,in commune generis humania ratium inseruntur. Itaque usu etiam me vestrum interpretare: animo quidem, v TI IS OPTIM Vs MAXIMVS RVE EST,

26쪽

do me vopis ac dico. Ill Domine salue, inclytae Reip. tutela &decus. Lo nij, prid. Kal. Marti tis. ID. XCIIII.

E P. I S T. XVII. Bononiam. VLYssi ALDROANDO S. D. T O M 1 N A & fama mihi notus suisti,vir eximie, priusquam scriptione. Etsi enim absumus, locorum vasto spatio distiuncti ; tamen commeantium multitudo est, & eorum praese tim, qui e nostra iuuentute ad vos se conserunt, optimarum artium causia. Ex eo numero Hadrianus Romanus, & Thomas

Renus, Uterque nunc medici titulo donatus, saepe mihi laudes tuas praedicarunt,& seriam atque ab ambitione remotam doctrinam. O mi Aldroande, quam suave est, Variis praesertim his epulis pasti dc animum permittere ad res superas, medias, ins ras, & quicquid spirituum aut animantium iis continetur 3 Tu cottidie facis, & arcanum illum naturae sinum excutis, fructus quoque effusurus aliquando in publicum & nostrum bonum. Atque utinam fiat Reges & Principes, qui fuerunti non teneret te causta illa ab edendo,quae nunc tenet,& thesaurum hunc rudiametent vilioribus his thesauris . Sed bona fide, languet opum rum rerum artiuinq. amo ut ipsς res optimp& quidlibet in pro tio magis est, quain quod pretio nullo digno aestimetur. At nobis ignoscendum est nostrisque, quos ciuilis iste Mars vexat,& aue tit ab omni honesta atque alta cogitatione: vestri Dynastae, in gremio ipso pacis, cur neglegunt Z cur Italiae hanc famam detrahunt,non coluisse solum semper,sed excitasse ingenia & artes3Sed est cursus hic nunc rerum, S lex quaedam, nisi fallor, mundi: ut honesti honestaqueiaceant, & cxsurgat quidquid turbidum est, aut prauum. An ea quoque lex, Vt optimae artes a nobis vobisque abeant, ad orbem secretum magis Sc longinquum Z Mihi crede, incipiunt,& frigidus ille Septentrio excolitur, & nouo hoc amore inardescit. Quid ad ista mediffundoZ amoris cst, & iamnunc familiariter apua te loquor. quem amorem firmum apud me futurum polliceor tibi, vir eximie; & te, qui tuum aperuisti, eodem hortor. Vale. Loumh, Din Kal. Sextile, . ID. XCIIII. LA EPIST.

27쪽

FLAMINIO MORO S. D. VN D ε, quis, & quare, ad me scripseris, statim in fronte epiastolae tuae vidi. Locus, Bononia, vetus & vera studiorum ., m . mater tu,minime omnium quod diceris, sed scientiae & sapie tiae alumnus; causia, amor in me & mea, quem acrem profecto praeseri. Haec omnia, an grata mihi, quaeris sunt mi More,sunt:& vel una quaelibet ista res traxerit me ad redamandum. O Italia, quam olim insedi,si nunc videamisi oculis usurpem insignes alia quot viros, mei sic amantest prosectὁ exsultem, & non capiam gaudij mei modum. Unde tamen hic in me fauor,nisi st numine Deus est qui impellit,& benigni caelites: quos scito mi More,piὸ&purea me coli, id est ritu prisco. Opinionum haec aura pessilens,quae caelum nostrum insecit, me non afflauit: & inter aegros multos & causiarios sanus ambulo, in hac quidem parte. Argim mentum tibi dabunt libelli nostri de cruce, quos vel hac caussa scripsi,ut praecones testesque essent, non doctrinae me sed auitae pietatis. Ergo tu non solum ita senti, sed ut alij sentiant facito,provirili quidem tua parte. En manum meam, en assirmationem. non fallimus in his talibus, in quibus se primum fallit, quisquis alios conatur. O mise qui aliam h1c linguam habet, & mentem Sed ut, quae caussa scrinendi tibi sitit, in ea desinam , amo te amantem,& id quoque fide prisca. Vale. Louanh, IIII. Kes.s

E P IS T. i X I X. Mediolanum FREDERICO BORRO MEO Cartarali S. D. GRATAM tibi fuisse scriptiunculam nostram, id vero Imtor, nec tamen miror. Pro cetera humanitate tua est, qua

me amplexus dc amasti, & vltro ad scribendum prouocasti. Ego vero illi respondeo, amore tantum Z imo & cultur quorum alterum assectili debeo,alterum dignitati. O Italia semper hoc nom,

ne felix, quod non ingenia solum habuisti, sed etiam qui seu rent,dc fouerenti Nobis hoc deest, libere dico, qui diuturno isto bellorum aestu inuoluimur, & perit apud nos, quidquid elegans

28쪽

aut honestum. Vtinam illa tantuml sca maiestas imperij, & ipsa pietas periclitantur: si unquam, rebus nostris in firmis,oc spectati tibiis lapsum. In Deo spes est, atque eo solo. nam humana, non dicam auxilia,sed 5 consilia valde labant. Vos auditis haud dubie, nec lubet haec publica & tristia in epistola edissertare. Illud me in tui pupulit de Bencio: de quo iam antea audieram,fateor, sed parum certo, & spes adhuc aliqua strenabat dolorem. Qui

nunc erumpit, & agnosco ac toto animo profiteor, amisisse me inter amicos tempore, fide, ingenio primum, aut certe iuxta primos. Mi Benci, quae tibi mens sic abeunti Z me praeeunti, qui tot iam annos langueo,& fatum meum exspecto3Sed scilicet plus impuri & terreni in me, quod depurandum sit; te ille Deus, in sanctitate ista vitae, vocavit ad puras & aethereas sedes. Salue, salue,& ut nos tales aliquando, aut potius breui,precibus tuis adiuta. Quo abeo 3 abstrahor a te Illustrissime, sed per te, qui pectus mihi fodisti Bencij mei mentione. quod sic apertum tibi cons cro, & quicquid Lipsius, aut in lapsio, tuus est & tua. LouanqKal. Sept. m. ID. XCIIII.

E p IS et XX. INNOCENTIO MALVAsIAE, Nuntio Apostolico. τ legi litteras,quas ad me dedist varie fateor me assectum & velut distractum. Gaudium mihi sui in vocatione tam honorifica, & iudiciis talium virorum de me benignis. Quid ad gloriam mihi amplius, ad commoda utilius, quam in vetustissimam & celeberrimam Academiarum venire 3 quae non falso se dicit, & inscribit, studiorum Matrem. Ego totam Italiam vestram

amo. & veneror: tacita quadam inci atione naturae, tum etiam

ob illlaipsa studia quae colimus,quiburions illinc & sedes. Quods voto meo dirigenda vita sit sed Deus, dc id quod fatum vocamus,superant:ὶ Italia me videa tenea cineres etiam meos codat. At enim multa obstant, quae pro prudentia tua, me tacente,Vides. Et postum sortassis reliqua vincere: unum illud de valetud, ne, sorte de decretorium est,ut ita dicam. Ego ille imbecillus, indecennali amplitas languor atque eo pessimo,& qui pertinaciter spernit curam, qui veniam in Italiam vestram & ii venerim,

29쪽

18 I. LIPsI EPIST. quid faciam 3 par esse muneri hiaposto possui par opinioni cor cepta 3 distido. Haec causa una est cur tardem & abnuam, & v tis vestris Mon iungam mea vota. Deliberabo tamen etiam , MDeum in consilium, imo di in auxilium, aduocabo: si sorte sub vernum tempus vires aliquas maiores mihi donet, aut speni de valetudine firmiorem. Interea priuatim, pratias equidem habeo pro benignitate in me tua, quam ex ipsa scriptione vestigiis totis colligo: δ: ex animo addictum me esse & sore,veraci calamo con- signo. Ill & Reu Domine in bonum publicum,& tuum,Vale.

EPIST. XXI. Bononiam. FRANCIsCO LEONINO S. D.

O vo D me compellas nobilissime iuuenis, proficisci video

ab amore virtutis dc litterarum. Ideo te iure amo, qui sic ista. Vna in re nolim te falli, si eximia illa duo in me esse censes: non sunt: sed cupido tamen eximia, & omnem vitam hoc egi, ut eas misi parte aliqua conciliarem. In Italia vestra selice artium virtutumque parente in illi viri stat, quos merito admireris, quos ad imitandum proponas, generosi & honesti omnis exemplar. Siquid tamen aut ego co ratus, aut scripta mea lecta eo faciunt; - gaudeo,& perennem mihi hunc fructum studiorum opto. Vnus enim ille mihi finis,non ut maior, sed ut meliot fia,& alij per me

EPIST. XXIL Bononiam. IE N EAE Vig ANIO Doctori Medico S. D. Duo me fateor in scriptione tua miratum,& quod scribis,&quod sic amas. De isto magis,quia me & mea qui noui,vix reperio quidqua magni, quod conciliet mihi viros istos magnos. At benignitas vestra est non enim iudicij error j quae impellit ad amandum etiam eos, qui alta & honesta amant: & cupido apud vos gratiae locum inuini non solum effectus. Longum mihi haec alloquia, haec testimonia sint: quae velut stimulos habeo,ad persendum in duplici hac via Scientiae & Virtutis. Iungo enim qua

30쪽

CENT. rix. EPIST. XXIII.

possum nec Deus ille velit, posteriorem hanc a me unquam disiungetu Prior illa voluptatem in animis gignit, haec fructum , illa dum vivimus, haec cum viximus etiam utilis opportunaque est. Vtramque in te esse Vietani, vel hinc colligo, quod studiosos&candidatos earum ames. Fac mihi semper. & cum faenore affectum eundem a me refer. Louans, postr.Kal. Mart. . II. XC

E P I S T. XXII I. Sononiam. MELCHIORI ZOPPIO S. D. Ovo D me & mea amas, sed cum iudicio, id vero amo, & in animo isto laudo. Etsii enim me fortassis sine exceptione amare possis, & toto quod dicunt, pectore: tamen in meis pros cto aliud est, imo clamo, cum iudicio, & alibi nota, legendatae. Nam mi dippi, quid sumus nos omnes, qui aliquid esse vid murr homulli, & in quibus aethereae illius partis aliquid emicat fortasse,sed non sine adiuncta terrena sua tace. Itaque caligo,hinsitatio,erro agnata sunt nobis: & nihil tam eximium ab nomine eximio, in quo ton ea deprehendas: Atque ego ut libere istas reor, sic libenter inspici ac tangi ab aliis patior: nec sum ille mei admirator ah, abiit in qui extra iudiciorum aleam me ponam. Subijcio, subijcio; de si ulla virtus placita mihi unquam aut placet,ea Modestia est,& apud te testor. Si coram me videres,& se monis morumque meorum arbiter esses: idem diceres, nec aliud

mihi magis vindico quam istud. Itaque de Plauti altero loco, libere fateor,me quoque iam aliter sentire: de altero haesito,nec si naum video cui innitar. Tuum studium rerum talium &inquia sitio grata fuit, amor & affectus in me gratissimus; quem ita mihi serua,si meum tibi reddo. Louans, postr.Kal. Mart. - . ID. XCVE Ρ I S T. X X II I I. Tononiam. VLYssI ALDROANDO S. D. Ovo o libente animo ad vos soleo,dolente & tardante nunc scribo. Caussa, quia quae vultis velle non possum, S co rnunciare, quod sit praeter animi vestri sensum. Quid id est 3 frustra circumeo, me non venire. Mirum & paene dicierim miserum - C i negO-