Theses Ebraicæ quibus veterum philosophorum doctrina scholæ zeteticæ ... restituitur propugnatæ in collegio Romano ... ab Angelo Antonio Massa ..

31쪽

Theologiae partem positam in laudibus Conditoris iapient illimi, foecundi Isimi, potentilliini. Mosem itidem sequutos Homerum . & Hesiodum, quorum primus terram, & aquain primo condita dixit , septimum diem sacrum esse docuit, quod eo die cuncta perfecta , completaque fuerint. Secundus vero primum posuit Chaos: porro Aristoteles in libello de Xenophane, Zenone , ct Gorgia , chaos illud Hesiodi , ex quo a Deo lacta sunt omnia , vibiti esse pronuntiat. No. bis Hesiodi ejusdem Erebus,ipsum videtur herem Mosis:quem

in eo etiam sequutum dicimus, ut Diem Nocte satum ,proindeque recentiorem singeret: siquidem Moses vespertinum tempus matutino anteposuit, ut diem itidem septimum sacrum haberet: ut Hominem luto formatum, & primorum Hominum vitam nostra hac fuisse diuturniorem scriberet . Tandem . ut alia plura omittamus e Mosaicis libris deprompta ; Ate Homeri, Pandora Hesiodi ex Eva humani generis parente evicta est. Thaletem quoque, quς pertincnt ad Mundi exordium, ex limin Mosaicis libris accepisse dic, mus . Hinc nempe Deum definiebat, quod principio, & fine

Caret, quod rerum omnium antiquillimum est: atque hanc aiebat esse Mentem, quae cuncta ex aquis formavit: lucemque tenebris posteriorem esse statuebat: nam ct Moses post tene-hras lucem creatam scripsit. Eadem larme asserimus de An aragora, qui teste Laertio, Eusebio, Theodoreto, hoc scriptioni suς initium fecit: Omnia μνώι permixta erante Mens ea

in Ordiuem digest. Eadem, damblicho teste, de Pythagora , Archyta, & tota Pythagoreorum familia. Plato vero de Mu di opificio ita disserit in Timγ, ut Mosem pene ipsum dis.

sereptem putes: nam ct Deum supremum rerum opificem agnoscit , & Mundum ab eo creatum ad exemplar, sive Neam in eius mente expressam: astra ad determinanda tem

poris spatia in Coelo posita; hominem Dei simulacrunt esse docet. Paradisum voluptatis a Mose descriptum Iovis horto

adumbravit, ut notatum est ab Eusebs Prep. l. ia. Serpentis

historiam expressit allegoricet primorum hominum vitam ita descripsit, ut Adami, & Evae vitam poliis agnostere. Hic igitur eos rese limus, qui Creationem perpetuo mana

32쪽

tem Platoni tribuunt. Sed & Aristotelem hac in re ad Catholi

cum sensu perduci posse putamus: ea certe diversis in locis loquutu contendimus, quς probent, ipsum sive prudentE,sive im-PrudentC,mundi cieatione esse confessum. Plotina preterea sa teri, tempus creatu; de temporis itE exordio aperte,& pe picue stripsisse Pol phyriu; Homines a Deo creatos, & in mundu, Operum Divinoru spectatores, introductos,dicere Arrianu,& Epi- tectum; Nata esse omnia, multis rationibus pugnare Jamblichum, aliosque eorum temporum philpsophos , amrmamus . XXI. De Angelis, eaque natura, quς inter Deum, atque

homines intercedit, loquuti sunt prisci philosophi, Plato prς-cipue , ct Aristoteles r uterque eos habet, minores quosdam veluti Deos: eoru sedes in Coelo constituit: rebus hominu cu- sodes praeficit: Coelesti ambrosia, ac nectare pascit: beatos e sescit . Triplice.quoque ipsbrii ordine constituerunt Platonici, Prscipue Proclus: qui, tametsi liac in re aliquando labitur, & a ero , ct Catholico sensu aliena quaedii loquitur; multa tamen habet eoru similia, que in lib. de Coelest. Hicrarch. traduntura Dionysio, eiusque vestigiis, magis etiam, qua Platonis ipsius, videtur insistere . Quod & Damascium Platonicu fecisse credimus , cujus illa sunt de minoribus Diis : Diliter item dieae qaispiam, O multas, qua vi dextar esse, vitas, irradiationes elso

vitales, ab una tita Ju sentes, promanantes in omnia viventia iamltasque item missisnes secundi/m radiationem ab uva salsantia, procedentes in omnia , quae Iunt. xuid multis 3 quando Deοι multos hi omnes fere , qui ante Iambliebam foruerunt Philosobῖ sic statuunt; unam quidem super substaπtialem Deum dieentes .

Os substautiales esse , radiationibus ab Uno de catos c.

XXll. Daemones mali sunt, Trismegisti sententia, triaritorumque suasores, atque auctores : dec Oupt, illudunt, a Deo puniendis hominibus, tanquam carnisces adhibentur Empedocles apud Plutarchum d mones, ut nequam , ct improbos, scelerum dare poeuas, totoque mundo exagitari, undique repelli, nusquam admitti , scriptum reliquit. De ipsorum casu scripsit Pherecydes. De monum principis cujusidam stelastissimi,& malorum omnium architecti meminit Zo mastres. Eos gentem aeriam, maleficos, feras agrestes, sygif

33쪽

26 anes, impiorum carnisces, vocarunt, pretet Poetas, etiam Pythagoras, Plato, Aristoteles: eosque dixerunt, pr sidere incantationibus , malis aflectibus delectari, domiciliisque impiorum t immo & transferre sese quandoque in Angelos lucis. XXIII. Immortalem Hominis animam consessi sunt poetς antiquiis mi Orpheus, Homerus, Epicharmus, Pindarus, Euripides, Aratus, imprimis vero Phocylides, cujus illa feruntur et . . . Vivunt animi semper , siue morte, senectaque . Defunctis superes vita, O dii deinde creantur.

Incorrupta manet anima nam luce carentum oeci

Ex Philosophis aperte, &perspicue Trismegistus, Thales,Pbςrecides, Pythagoras, Plato, eorumque familis . Aristotelem idem sensisse, unt Theophrastus ejus tot annis auditor , successor in docendo, & librorum heres apud Laert. lib. s. in vit.Theo.Ficinum in com .ad opusc.Theo. de Phantaco Intel. Patritium tona. 1.disc. Perip. l. io. & let. Hermias Aristotelis itidem auditor apud Suid. Plutarchus lib. s. de placiti Phil. c. et s. Themistius 3. de an. cap. 28. 3 I. 34. 3s. 36. Sc. Am

monius Sen. 4. &'s. Perihermen. Philoponus i. de an. Com. t. 66. 2 de an. c. t. s I. g. de an. c. t. 2O. Simplicius I. de an .com. t.6s. dc 66. a. de an. t. 2 i. g. de an. t. . rao. 39i. Porphyrius de abstin. ab esu caria. I. g. Boethius I. de an. c.t. Io. Plethon apud Coelium Rhodigi n. l. 3.ant. Iect. c. 2. Alga Zetes lib. I. tr. s. c. II. lib. 2. tr. . C. s. AvicennaS 6. nat. tr. s. C. 4. AverroeS 3. de an. Con . t. s. digress. pari. 2. item i. 36. dc I a. met. Com. t. 17. Al-hertus Nag n. g. par. sum. de ho m. de nat. Sc Orig. an. tr. E. C. s.6. Sc. 2. de an. Om. t. a I. I. de an. tr. 2. C. 4. I 2.2o. D.Thomas 3. de an. Com. t. 2 o. a.coni. Gent.C. 9. dcc. Qu. dic qu. de spir. q. a. a. IJ. I. P. Sum. q. s. a. 6. 8. Phys. t.4s. Scotus Quol.

que. ai. Mittimus Alensem, nigidium, Durandum , Eug binum, aliosque recentiores innumeros, homines intelligentissimos, atque doctissimos, qui id ipsum de Aristotele confirmant i Sc merito sane: contendimus enim cum in aliis Philosophi hujus operibus; tum vero prscipue in libris de Anima loca esse complura, quς id apertillime evincant. XXlV. Que de futuro Mundi excidio leguntur in sacris Literis;ea,teste Athenagora,Stoici precipue docuerunt. Idem de

34쪽

Grςcis, tiarumque gentiu sapientibus, nominatim aute de He. raclito, ct Empedocle testatur Eusebius. Extat Ovid. i. Met ScLucan. i. Pharc locus illustris in hanc sententiam. idemque cecinit Lucretius i. s. poeta melior , quam philosophus .

Una dies dabit exitio , multosque per annos Euseνtata ruet moles , er macbiua mundi. I De me animi fallit, qaam res nova , miraque menti Accidit exitium Caeli, terraque futurum .

XXV. Super. ternis bonoru prςiniis, .lorumque suppliciis idem constulas cian Poeta ru,Orphei, Holneri, Pindari,Sophoclis , maxime vero Phocitidis, qui communem hominum ana-1tasim, utique ex Ebrς is , cognoville visus est: sice uim cecinit.

. . . brevi e terra Deramus1caudere ad auras et

Defuκilis superest vita , O dii deinde creantur . Tum etiam Philosophorum, Trismegisti, Pythagore, Plat

nis , qui ultimus, homines iterum ad vitam elle revocandos non obscure innuit lib. io. de Repub.ac deinde lib. ia. reddituros quosque de factis propriis rationem diserte amrmat , honos quidem cuis fiducia , malos autem cum trepidatione summa ἀ Prς-terea in eodem lib. io. de Repub. proborum hominum animas

Deo ipso frui debere: itiden: que in Phςdone: in quo dialogo Coele item Patriam ad eam fere imaginem describit, quam nobis exhibuit in Apocalypsi Jo. quoru similia in Psalmis,aliisque antiqui Foederis libris. ex quibus verisimile est descriptionem

suam concinnasse Platonem . Animas autem easdem, an le- quam in eum locum perveniant, ab omni prorsius peccati macula expiandas, ac perpurgandas esse docet in Phςdro , ct in Timςo. Contra vero nefariorum hominum animas mergi in Tartarum , atque inde nunquam egredi , sempiternisque urgeri

suppliciis. Eadem doctrina apud damblichum in lib. de Must

Nihil, inquit, fert seeum anima tendens ad alteram vitam, quam probitatem, vel improbitatem, qua plurimum prodeste, aut obesse defuncto nolicuntur . Atque anima quidem proba cum Deo habitat , per Caeli regiones beatas invecta . leuae verὸ sese factis impiis contaminavit, impietate , imparitateque sordescens , proficiscitar ad judicia subterraues , meritis paenis deputanda . Ob quam causam eonandum est is bac vita, dum licet, F datur ε

35쪽

spes ingens . Audendumque et , qui is hac vita moratur, uromnes voluptater, corporeaque ornamenta, tanquam aliena a Dabit ei at, non alieno , sed suo cultu animum vestior, sapientia , justitia , reliquisque virtutibus : sicque expectet profectionem ad

alteram vitam, velut abiturus, cum nocessitas tulerit. Ruod eum Da fit , non magnis meustarum acervandaram curis Uuaudum ,

non gloriae, non ambitionis , sed prudentiae, eteritatis, s animi , ut sit quism optimus , stadium capessendum. Neque enim fas est , quae .lii aestimari debuissent, plurimi facere et neque rubus , qua magno in pretio deerisset haberi, nihili pendere. Non eo o-rum igitur , ct opum, sed animi cte. Eadem pariter de malorum poenis, ac felicitate bonorum , post exactum vitae curis riculum , reperies apud Plutarchum , Tullium, Senecam &ς. Verum haec hactenus e nunc, quae Eminent. Principis munificentia est , Auditoribus nostris ipsum Zeteticae Scholae Systema exhibemus r quod ex pervetustis quibusdam Mediceae Bibliothecae codicibus ab Iano Toscanini Florentino , Theologo , & linguarum Ebraicae, ac Graecae perito non ita pridem expressum , & informatum ἔ hic Romae ab ejus amicis novis- editum est. In quo Systemate, sicubi Scriptor hic eadem, quae nos in his thesibus , iudicia sequutus aliquit ab Ethnicis Scriptoribus accipit; nihil, ut jam ostendimus, Ebraeis alie num attribuit, sed, quod ipsorum proprium est , dumtaxat restituite nec Pythagorae, Platonis, ac reliquorum philosophorum placitis Zeteticam doctrinam infuscat, aut ullo modo depravat; sed contra potius doctrina Zetetica veterum philotiophorum placita illustrat , revocataque ad ipsum illud exemplar, ex quo primum eXpressa fuerunt , corrigit, atque

castigat. Sed age ipsum audiamus.