장음표시 사용
1쪽
rare possum Tu enim in quo mea salus sita est,mea salus es Quid dixi,meae Multorum dixissem melius: muliorufiliolum, innocentium , Virginum, martyrum salutem commendaui,chmmeam commendaui. Absentium tamen, fateor: sed ab absentibus,3c ignotis laudari,ic celsbrari gloriosum est : M tanto gloriosius,quanto longin- nuiores, & steriliores ad fructum gratiarum referendum ii,in quos confertur beneficium. Corpora,inquam,illa εο miserrimae illae animae captiuae , esca furoris, inuidiaeque praeda.Vale salus mea,& cura ut ego etiam valeam.
Ista intellexi ex Miti tibi tanquam Apollini
meo. Nihil nouisse nocebit. Auris enim, α lingua non conteruntur, nec consumuntur sua naturali exercitatione,sicut alii sensus/c illorum instrumenta.Sed heus,My'
2쪽
A N T ONII PE Ra EIIIorde, caue ne has meas epistolas, Vel earum exemplaria Camelus ille arripiat, de in Hispaniam mittat, magisque
miserae illae animae vexentur, atque opp imantur:si ma ris opprimi possunt, quae praeter carcerem corporum pestem. pro Carcere animarum habent. Vale suauissime,ac latissume carcer animi ci.
Tam mei fili est peregrinari etve st corpus non peregrinetur, quia apud te hoc requiescit odo, saltem animus non possit non vagari et um ab esIMylorde,peregrinatur anima mea te qis aerens, oc Suod majus est, etiam te inue niens. Qii A enim ctriti ininu terit,requJoscere poterit hac,vel in illa,in una,vel in altera, tuarum mille virtutum, quum earum qilaedam trahant, quedam inebrient, domi natrices omnes S sensuum 'corporis,& facultatum animi
. Quia te, ingeni simque ruum noui, qui te, tamquς si Iutem patui iacias, maxima utemipuam Reginam, ε uos, non utar illo modo loquendi, cura ut Valeas , sed curave valeamus. Si autem id satjs non est, i te cures, addam ii Iud Vide ne quid Respublica detrimenti capiat tua inualetudine. Actum erit de nobis,de bonis,de malis, quos sine timore, imo cum praemio sine re sua audacia, & per Iantia perdet. Vide quota quibus te serues. Vale igitur omnibus.
Duabus in ter my de causis praeci ruc
3쪽
- Ε P I s T. scontinuo tui sum dSderio. Vna quod animum meum pialides taltera. qubdtimeam sepeliri te absente, tanquam
cadauer ab inimicis meis.Ergbsi me amas, ne diicedas sine me,etiam ad Tartara te sequar. Vale seruator mi. Haec exarabam dum tu ad me scribebas vide sympathiam animorum. Audiui ego resonare testitudinem, etiam non pulsatam, tum modo consonans sit Cum ali era, cuius pulsentur fides. Idem saepe accidit se inuicem amantibus. Veni Mylorde, vel me ad te reduc exulem a te absentem. Sed quid tu'Romanam tuam excusa, linguam, qui Exceta Iis Romanos eloquentia, SI virtute animi Dilcant, discant Critici isti Sabelli Smythi, Hammondi,& glorientur te praecep tbrem,sicut Dominum, habere. dc me in hoo. imitent ir, dc sequantur. Vale praeceptor, bc domine. E p Is T. VI. Eidem Mitto tibi exempIar mearum literarum, meo vid bis,que tibi retuli hestern 1 nocte si nox erat Sole praese te. Sunt, Mylorde, consideratione digna , ni sorte tam si cure vivitis Marcum alterum caeli in signum perpetui vestri domini; a Deo possidetis, ut nihil vobis necessum sit
'extera curare: quasi aer ambiens non cx praecipuis Causis
salutis sit,de ventur . die cogitare: quasi Delicitas hodier- nae diei sit integra sine securitate subsequentis : futuraeontingentia timere : quas certior consideratio ulla fit ad secure vivendum,quam futura prospicere, M prouid re. Condona mihi libertatem tm uendi, saltem quia in , illa fui educatus: & quia qui libere suo loco, & tempore' non loquitur,etiam hospes,vel infidus,vel ineptus est. C. uere qui satis, nil firmum, nil stabile. Mundus rotundae figurae, ea de causa ex sua natura instabilis, Momnia quae in eo continentur. Quae retuli tibi breuiter ab amico animaduersa de animo de inuidia δι suorum; de conuenientia absentiae meae ab aula, & a scopulis, ω
4쪽
te, nec a me. A te , ne tibi quotidie molemae nouae ex mantur , sciit hydrae capita, ex pietate, Mamore tuo erga me : &nete in me offendant, quod ego meis omnibus Periculis,dc mihi ipsi antepono: A me, ne me perdant sua inuidia, qua verὰ me magnificant. Quasi ego talis sim, qui inuidiam merear, nec pro lynce haberi possim, qui oculis considerationis vestrum statum,& rerum vestra- ruri cursum conte inplari,&diiudicare valeam. Tu auis dies,consules decernes,imperabis. Ego obediam,abero, abibo si necesse est. Praeterea quid sibi timent a cadauere nil apud vos ambiente praeter sepulchrum quietum Hoc querebam animo n. eo,& ossibus istis. Illud inueneram. gratiam scilicet tuam. Iam experior quod non credidissem,Inuidiam ossa rodere, etiam deuorare. O feram insatiabilem. A te rogo.charissime Antoni,cur tam tristis es cur me Iancholia laborast si laborare possis ea, qua tibi nimium places. Sisympathiam sentiebas tristitiae meae, una mecum emerge t sin aliquid acciderit, quod te turbet, et quere. Nam me magis amigit incertus metus, quam ce tus dolor : Non operam meam , non consilium tibi offeris re volo:operam infirmam praestabo, quod viribus non Valeo: consilium tu non nisi a te ipso possis mutuari, in quo fons consilij est: sed me offero, ut quod neque adiuuando, neque consulendo diminuere possim partem eius ferendo letiem. Vale animo,& corpore, aut utroque aeger erit
5쪽
Eidem Myloris. O duleem melancholiam, que talem meruit tonsolationem l Mylorde, mi millies Mylorde, nonne nosti definitionem ecclipsis& Lunae,& Solist illam interpositionem esse Terrae inter Solem Lunam, hanc interpositionem Lunae inter Solem ,&Terram si inter Lunam, meam,in quam, fortunam instabis em, & semper periclitantem, ερ solem solum meum, Te, interponitur absen- tia lamantibus enim, de peregrinantibus absentia a suo amato terrae oppositio si inter terram, cadauer scilicet
hoc,& gratiam tuam interponitur, vel potius opponitur mea tibi Fortuna,nonne tristis, nonne obumbrata erit anima mea Ille in amico dimidium animae, hic ego in amato totam animam. Ecce causam tristitiae, eece tristitiam, ecce animam ipsam. Nam qui animae peregrini nomen proprium imponere voluerit, Tristitiam , Melancholiἀmve appellabit. Tu te mihi redde, tu te nobis conserita,dabis consilium,dabis auxilium. Quia tu mihi potens satis,tu prudens nimis,Tuo.
Ex meo Platone,& ex mea veritate tu mihi utrumque audiui axioma illud magis affligere incertum timorem, quam eertum dolorem. Hinc Mylorde melancholia illa altera hesternae noctis animi mei praesagientis, patet iam quid mali. Deosculatus sum hodie ex consuetudine vestra in conuiuio septem foeminas illustres corpore, pulchras animo. Sed quid hoc ad naturam osculorum oscula enim grataiiuuenilia,fragrantia, suau ia hinc suauium osculum
nat necesse eae Memineris , si amas tuum tonium,
6쪽
axiomatis alterius, contraria contrariis curari. Si nosti antidota septem oscula contraria illis septem, vel unum, ne contendamus de numero in extremis, praeterquam quod oscula sunt similia monetis, quarum una potest habere valorem multarum, subueni iacenti, animabis illum, resurget is,cuius tu melancholia vexari soles: fin minus Ianguens iaceo,pereo, peri, lain. Sed quia vereor vel te tibi reseruaturum talem medicinam, vel istam tuam castita-item Vestalem potius permissuram mori infirmum, quam. pasturam tali remedio sanari,adde saltem Mylorde,sepulchro meo hoc epitaphium. H E v s viator, cape consilium ab experto suo damno. tuo beneficio. Amplectere, lambe oscula iuuenilia, rubi-Cunda,odori fera: Fuge,respue senilia, pallida,scctentia: hqCexanimant corpus,illa animam. Abi. Pro consilio miserere iacciatis ex veneno septem osculorum. Apage Mylor-de,ne sententiam proferas, video te iratum, exul exibo, recedo iam. Delictae audaciae exilio, morte nunquam punita fuere. Vis scire causam Qma audaciae tales ingratae sunt modestiae fictae, non naturae sensuum.Vale.
Ε p I s T. IX. Eidem Nocte praecedenti insomnium me occupauit. Illud autem est. Quaerebat a me ostiarius huius domus, Nostine, Hispane, causam,cur hic maneas, dc serueris : Ego illi,nullam aliam nisi Pietatis, dc Misericordiae , Pietatis enim sum obiectum i tatae obiecto virtutes non ex Sentur. Inde. AE ternitas illa diuina commota fuit ad creationem creaturarum, t suam exerceret Pietatem, cum amposset Summa illa Potct ia ea ociosam conti nere. Tum ostiarius, id non nego, sed alia est etiam causa. Nonne tu,qui in aulis Regum yixisti, vel poti interiisti illic enim o ors, vitais linis sepulsivum vivontium 'Histi sustelath, dic alianimalia rana Rhinocerψtem, Elephantem , Trigido Erq- Fortunae
7쪽
E p I s T. o Fortunae hic aleris: quae eo sunt admirabiliora monstris
Naturae, quo causae a quibus proueniunt, violentiores sunt prodigiis omnibus Naturae. Ecce meum insomnium, ecce monstrum Fortunae: sed quisquis sum, tuus. E p i s T. X. Eidem.
Cur opprimis tot gratiis quem gemma omnium printiosissimi gratiae, M amoris tui beasti t quem quotidi E assiduis beneficiis ditasPcujus etiam jam praedatus es visceriat Pretium sollim , quo ego gratiam tuam mereri poteram. Quid dicam nescio:tacebo igitur:Quid agam ignoro procius,nec ad quem confugiam: ad te ipsum.Tu ipsemet,Mylorde, mea te ipso redime, vel captiuum aeterndm retiner&ita rorem istum tuae liberalitatis,vel potius pluviam tot beneficiorum non in alienam, sed in propriam possessionem effundes:Possessor enim mei es,possessionis tuae. Epis T. XI. Eidem. Accepi epistolam tuam auram suauissimam recreantem hanc animam,ianguentem sine ic. Respirabo igitur Mylorde. Obediam tuis mandatis. Mandatis vitae, quae me
conferent ad te, Sydus non solum hujus regni, sed a quo etiam lucem pallens mea fortuna sperat. Ibinadero ubi,M quando jubes. Vale. Epis T. XII.
Ecce conceptum, & partum meum de Principum se
jectione tam Fortunae,quam Naturae. Vtraque enim, sicut
Mors ipsa, in Reges, dc pauperes squale habet imperium.
8쪽
Quotidie Mylorde,vel patio,vel parturio. Pario dolores
quos Persecutio generauit & ad c generat. Parturio conceptum tuorum beneficiorum. Majores autem sunt dolores subinde parturientis. Qid enim humanae natutae magis naturale doloribus' dolores veris,lc labores ex priuilegio Naturae nunqua D majores viribus humanae imbecilitatis:simul nascuntur simul occidunt:Gemelli sunt nostri de ortu,& occasu. Pusillum autem hoc vas,& inutile, de idem fractum non cst capaX tantorum , dc Ioc tuorum beneficiorum. Beneficium, Mylorde nceptus est, gratitudo beneficiis debita partus. Ergo beneficium virtutem, dc exccllcntiam generantis habet : debitor naturam concipientis. Illinc dolores mei parientis,hinc a gores parturientis. Vale generator a tuo parturiente.
Remitto tibi quae ex iussu tuo exaraui. Tradidi prius
D. Ioanni v vroth, ut imperasti transferenda in Angli Canum sermonem.Volui etiam tibi mittere, quae ego Hispano scripsi, ut possis si volueris. comparare cum sty lo Ang Cano meum obscurum.& melancholicum. Sed quid Maiud sperari potest a calamo,quem eor triste movet'Heus, Mylorde,tibi soli exemplar istud esto. Vale. EPIs T. XIV. Eidem Magna inter ani mum, δε corpus meu m orta est dissenso. Animus objicit corpori solum illud sustentari,dc stur tuis bonis, sibi autem deesse suum cibum, tuam scilicet praesentiam. Et quod pe jus est, eo res redacta est,ut anima diuortium minetur corpori, si diutius ita vivendum sit. vide in quo ego se m conflictu, Cuius Vita in concordia v
9쪽
Ε ν I s T. upraebeto vel moriar. Mylorde, accepi litteras ::::: Necesse est ut me audias.Tu videris quo id modo siet,an ego ad templum .an ut solebant loqui Hispani Mauri inopae
de=r Mahoma n Lotero,veria Lotero a Mahoma , templum cum aliqua occasione huc se conferat. Nunquid miraris modum loquendi ; NonnE templum animae anima Imo verum templum Dei anima. Epis T. XV. Eidem.
Per caput hoc meum forsan suspicaris me fingere occcasiones ad te scribendia i id ergo i flagitium ne est obnoxium poenis legum huius Regni ambire quem ames, circuire pignora sua quemque , praesertim interiora pretiosiora' Mea tu habes in obsides. Fateor te a me amari. ln hoc deliqui: huius delicti accusor in Anglia. Meapprehende, iudica,condemna,suspende,suspensum tamen ab ore tuo suspendes. Nihil opus est testibus , ubi adest confessio rei:si tam crudelis sectus es , euadam poenam huius culpae delicto ipso pro excusatione.Sed ad alia Habemus nomina mercatorum quorum industria Mopera utebantur conitaratores illi. Non nocebit nosse, M curare ut intercipiantur epistolae,quae eis scribuntur,sunt enim,Mylorde,rerum talium veri testes, & speculatores:
SI quod maximum est,notos fieri complices reliquos , si qui sunt, vel saltem notum fieri non esse vos latres , sed hominem acutissimum , fiditsimum , prudentissimum Consiliarium Reginam apud se habete Essextum , constantem in amando, indefessum in operando. Qi,d non scribent exteri illi de Antonio hoc Quid non machinabuntur Audi,vel interroga dominum Quam illis
gratum foret hanc epistolam intercipere, ut eam remiti rent ad occidentales partes t Vel me occidant, vel acti nes naturales amoris , 5c fidei debitae bono comm ni , M regno ubi seruor , operabuntur iugiter in me quocumque iero. Imb illud addam,me nunquam crediturum
10쪽
ra ANTONII PERE EI Ide principe Christiano nec de quoquam bono vitorum animos offendi posse in obseruatione legis naturalis. Sed tu perge,Mylorde, serua tuam Reginam,regnum to tum,te ipsum in illis sernas:alia regna seruas , secundum sententiam prudentissimi viri, qui asserebat salutem uni uscuiusque regni a felicitate adiacentium regnorum pendere. Audi paradoxum, me etiam aliquando de eo disserentem , vel potius quae audiui reserentem mon somnia, sed visiones veras audies. Non adhuc me totum Iegisti
inutilem librum,& corticem: non omnes meas merces
explicui. Paucos inueni curiosos harum mercium.Vale seruator Reginae, regni,& tui te obsecro. EP I s T . XVI. Eidem.
Postquam discessisti a me , quasi dicerem postquam
me cadauer reliquisti, talis enim uiuo sine te, sed cadatiervio um in anatomiam Vitae humanae, fauorumque principum, in exemplum,& experimentum humanum. notrum genus anatomiae nouum genus cadaueris viventis requirit. Vide deliria mea , & quam meritote reprehendant, quod me sustentes inutilem, amentem, & quem Hypo
Crates non sanaret medicinis, quas amentiae Demo eriti praepararat,& quod vager relaturus, litae modo leges.
Postquam discessisti habui in manibus chartam aliam Ferretae de Gama in instructionem illius qui iturus erat in Flandriam ad& inde in Hispaniam dctatutus eius literas. Habui etiam declarationem eiusdem itori in Hispaniam,quae continet partem illam ad vitam Reginae pertinentem .Quam improprie dixi partem , quum t tum dicere debuissem, in qua agitur de vita tantae Regiisaeae. Nec loqui scio. Sed mihi crede,illud etiam maximi faciendum in talibus accidentibus, 2Estimationem scilicet apud amicos,& mimicos exteros,& notum omnibus fieri Consiliarios,&Mylordos tantae Reginae non Balordosine,& qui cum oculos habeant,non videant, cum aures habeant,