장음표시 사용
21쪽
gnotae puellae haec offer. Minoris pretii erant tales dij hae puella lapidei dij.Puella autem haec etiamsi lapidea, & lapideum illius cor, animam habet pulchram debitam tali corpori, & pellem corporis suauissimam omnium puellarum. Fame pereant omnes, Ctim mihi Natura iam neadentes, nec palatum reliquerit, sed Iam sitim senibu, naturalem. Sed vide quam te amem,quam tibi aduler de litiis aurium tuarum. Sed dices,linguae meae etiam. Quid inde natam meam linguam tuis auribus. Viue sine puga
Carnantiba me me. Cavete ab umbra mea, imo a me vera Vmbrar vos peris sequar hac nocte insomniis umbrae enim dominantur in somniis)qui coenantes in meo hospitio obliti estis me inuitare,tanquam umbram. Umbra sum, sed vivens umbra umbra, quia persecutionem evado, tanquam umbra: vivens,quia adhuc resisto, adhuc certo sed fugiendo, Segemendo. Fugiendo cnim Principum irς sunt vincendς,gemendo temperandae , si humani sint, sin minus Deus vocandus, qui ad vindictam prouocatur patientia patientium. Nonne gemitibus suis Israelitae Commouerunt Deum contra Pharaonem ridem ille ipse est, & magis noster qui postea homo factus est pro nobis. Sed considerate melancholicos,&oppressos doloribus,similes phantasmatibus esse,quae per .aliquod spacium incedere videntur, Mpostqitatuor,vel sex gradus evanescunt: ita Melancholici, ita ego incoepi iocari in hac epistola,&reuertor ad meam naturam,&ad ge nitus pro locis. Coenate vos, bibit quiuite qui statum foeticem possidetis: sed miscete mihi, credite aIiquando, si non cinerem cibis, nec lacrymas potui, memoriam saltem naturae Fortunae, Vt vos paratos videat in utramque sortem, gaudet enim incautos aggredi,& illos praecipue illudere,sicut persequi,quos magis amplectitur:amplectitur enim ursinis amplexibus.
22쪽
AN T. PER ET IUS Thomae misso.
si tibi scribam me desiderare alioqui Mylordum nostrum ob aliquod negotium non patui momenti, forsan non credes,quia Thomas es,& forsan suspicabere, quia aulicus es, omnes enim Aulici Zelotypi) peregrinum istis fauoribus Regiis frui desiderare. Crede mihi tam illos timeo, quam nauis ventum vehementem.&immoderatam tempestatem. Auram suavem amoris . pietatis,fauoris amo,quaerebam,inueni. Quid dixi imo ipsa me inuenit,tanti ipsa me quaesiuit. Ea nempe est vera pictas,quaerere indigentem. Nam miscrorum voces audire velle, & oculos illorum expectare facere, ut verbis lobi utar, non est verae Pietatis, nec Liberalitatis, iam enim pretio illo inaestimabili Liberalitas suam picta tem ver, didit Sed ad rem,My-Iordum nostrum, vel te desidero alloqui. Sabellum tuum saluere iubeo millies,& amplius & quia tuus amicus est,&quia aveo eius amicitiam. Opar beatum , Frinam pcrme impari Heus vos recipite peregrinum in collegium Vestrae amici: V, peregrinum in amando. BeaIior numerus impar. Valete ambo.
Considera naturam linguarum, Deum ita appellamus Latine,& idem est quod Mylordus d Angelice no appel- Iaibimus nisi Principem , vel aliquem magnatem Mylor- dum Se i conicii vitiamus inferiores: qui ctiam si Mylordi non apscua a ur. possumus tam Cipsi inuicem se ibere Domine mi.&quos fortuna distinxit,lingua, M verbis aequare:& solet ctiam Fortuna naudere opere idem faccre. Quid 'miraristNovi ego monstra maximis titulis ornatos,& non
23쪽
natos nee Domine mi. Vide ocium meum,qui cum sim tib remissurus istam chartam alicuius momenti ex iussu Domini Comitis nugas tales inseram. Remitto tibi etiam istum fisciculum literarum Hispanarum , foeminarus' i
formosarum , delitiarum animarum, corporum poti .
Sed Bygod,si Mylordo meo haec monstraueris, nec meas epistolas Hispanas, quas petiisti,ad te mittam,nec amplius ad te scribam. Quod ille iudicium de me faciet, si talia Iegerit, vel de Pharmacopola illa aliquid e Sed heus tu,scis quid ego iudicem de te, & de Pharmacopola illa.
Absint longe a me conceptus.& verba talia: sed reliquum proferam: eam in causa fuisse, quod commendatitias illas literas nunquam ad me miseris, & postea miraris Iapsus tuos ab equis, vel equabus. Securior ego vivo,qui nisi curru vehi iam non possum. Vale,& sta,ne cadas,ni mavisi cere,quod iacendo amplius non cades.
gidem Qui nouit infirmitatem, nouit ut plurimum remedium.Tu sicut amans medicus , qui nosti absentia tua me infirmari, sanasti saltem reparasti tuis suauissimis literis. Nam vere amans dum abest a suo amato, valetudinarius animo vivit,& sanari omnino non potest. Amabo istam animorum imaginem ad me saepius mittito. quia ut ocu-Ios amantium recreant imagines amicorum, ita epistola animos absentium amicis repraesentant. Sed quia noui iniscribendo ignauiam tuam nolo enim te tuis occupatio
nibus,etiamsi assiduis,excusare, sed remedium adhibere aliquam mihi casam is emineris quaerere propEMoecenatem meum,satis mihi necessariam dum liqc pestis grasi
satur : quo me conferre,dc animum, cum exanimem eum
sensero defectu si naturalis respiratioris , halitu illius consuetudinis re creare,& te frui p*ssim ad solum quaero. EgonMortuiuun, πώ ne Fortunae fortunas curem , qui Fortunς plurinis bona exprςcipuis illius thesauris a muti
24쪽
i md proiicere, ne detentio illa figendi sit spicionem inimi
dubitantis, vel poenitentis,ueInon constanter libertati, Mamicitiae verae postponentis argueret. Non ego in mens.- ra,vel pondere Fortunae requiesco, sed in illius, quem amo, gratia,&piae sentia. Vale, die Veneris' de die loquor, non de Dea,arnicatu inimica mea. t. : t od . EPI s T. XXXV ILANTO Nivs PEREZi s
noui me ipsum, noui mea. Sed idem accidit mihi, id meis rebus apud tuam gratiam . quod metallis inferioris pon-deris, quae valorem assumunt, & speciem praestantiorem induunt ex petra, quam Philosophalem appellant. Proprie petram dixi gratiam tuam, iis mam, constantem, immobilem contra meam fortunam, contra inuidiam,& re. liquas illius ancillas. Sed quid inuidere potest quisquam mihi papi Itoni, animali caeteris imbecilliori , nisi alas amoris auentei uri , mori Pie aduolando lumini glatiae, praesentiaeque tuae ' die fastidias talibus ambagibus utentem, ut quanti faciam tuam gratiam declarem. - Solet nim ex nimio amore euenire, Vr quae vehementer amminis, non recta aggrediamur, sed ambiamus illa, circumis eamus illa, vel quasi indigni ad illa accedamus, lambentes , quae Velimus Maorare i ut mora suauitatem augea
Agnosco libertatem meam, qui ausus sum me Sbsiani fingere.te Amphitruonem. Quasi supra te inter tuos aliquis sit Iupiter,uel gradu Mercurij ego ambiam.Te,istam persona nudas quid aliud munera, ossicia, fauores Principum, nisi indumeta,ornametaque, acilius exuutur, quam Induuntur,etiain hoc sequuntiar Natura indumentoru m. . l, a Te,
25쪽
Te,inquam, ego amo, aestimoque. Tu Iupiter Mustei sum poteris offendere. Cave igitur Amphitruo a te Ioue &habeto ut Amphitivo Sosiam fidelem, cuius ambitiosa
fides te non fallat:tam difficile, quam aestimandum. Mercurio I fideles inuenies plures dum Iupiter fueris,nam fides nunquam non adulata , dc reuerita est Ioues nec fida usque fuit in Sosiis erga Amphitruones suos fortunam deserentes, vel desertos ab illa. Officia, munera ambiunt, non personas tam Sosiae,quam Mercuria Epis T. XXX l X. 1idem. Nullum maius testimonium amoris , quam absente magistro discipulos conuenire, colloqui inter se de illo, consolari se inuicem memoria illius. Statim ut discessisti.
conuen imus tres te amantes Q ci id mirum ti cs nationestam diuersas Orientalem Italum , Occidentalem Hispanum,Septrionalem Angliam eodem, in te scilicet conuenire in motu enim, dc actione illa conueniendi nulla potentior vis, qii .am longe distantium. Tum vero auid c conueniunt, cum longinqui conuenrunt. NOime lapis tanto maiori impetu ad suum Iepraecipitat centrum, quanto ab altiori cadit loco Crede Mihi, facilius inuchi es tres diuersarum nationum te fideliter amantes, quam tuae.Nam
sicut cum aliquid aspicis & visu vis diiudicare, illud ab oculis separas,praesertim in aetate maiori , & prudentiori, quasi nimia propinquitas obsit ad diiudicandum et ita adstantes , propinquiorcsque non Vere norunt. tius no lunt nosse, potius inuident nativo Prophetae. Non ut nos ames,sed ut te a nobis amari permittas satis hoc nobis Muttibi caucas a tuis. haec affero. Qitibus non satis est amari nisi addas praemium ,&spem tui fauoris. Ea est natura' aulicorum.Vale a te ipso,& caue ab illis.
26쪽
,t ANTONII PERE EI Inihil prudentius ,nihil urbanius doloribus.Qubd tota mea
illa educatio ,& experientia aulica non docuit, docuere dolor capitis,& vexario tussis. Res ita se habet. Conuenerunt inter se caput M pectus meum crubescentia & meam inurbanitatem admirantia , ut de remedio disserercnt. hanc sententiam tulerunt. Caput quidem debetur enim illi, dum prudenter suo fungitur ossicio, primus locus. Ego, inquit, grauedine premam hunc nostrum Antonium rusticum, & inurbanum : Tu pectus meum , tussi eundem preme rogo. Dicet forsan , etiamsi non ex prudentia. longe enim abest ab illo haec ut reliquae vii tutes in saltem
occatione curandi se, suamque infirmitalcm nudis pediribus lutim Mylordum,que n ille tam obseruat.& reueretur. aliquando recipere. Ille tam humanus cst,ut reuerentiae tribuat, quod ex infirmitMeeucia crit. Hac nocte,ctim pro remedio doloris capitis , diuersione tussis pedes meos lauandos tradidissem,eccum te, eccam meam bonam sor tunam , cccam meam rusticitatem vel sam inurbanitatem,& in reuerentiam debitam. Ecce beneficia ex doloribus: ecce utilitatem ex consensu membrorum , M scruorum, Mex cura sui domini laborantium. vale.& se cui Edornai:dormies vero, si securus vixeris ab illis. E v I s T. X LI.
Tandem,tandem sum expcrius Fortunam, de qua qNerulus vivebam antea, singulatim e beneficio donasse, obstrinxisse vie sibi. Q d natura nemini, mihi Fortuna concessit. Cui Natura permi fit post mortem reuerti, vagari, confabulari, negotiari, etiam si nihil apcntem, ut mortuum inter vitios' is non se stelicem existimaret si hoc assequi posset 3 imo quis mori non desideraret, si tanquam sub nube Eneas, dum Carthaginem perlustraret, deliria
humana posset considerare t Hoc Fortunae debeo. Mortuus vivo, ignotus omnibus omnes aspicio : Humanam hanc Tragoediam specto, delitias summas Fortunae. Reges inter se non conuenientes: sibi inuicem non fidentes,
a quibus deberentsibi non cauetues:summa prudentiam, nemini
27쪽
ini se etedete eredentes, etiam suum proprium beneficium conspicientes. Consiliarios delirantes,sibi solis oonsulentes: inter se vestem Regiam ,&populorum pellem dividentes. Populos lethargum illorum, auaritiam horum plectentes. Tandem orbem cadentem, vel alium cursum, & formam quaerentem. Exitemum saum diem misere lugentem. Quid plura'sto,nihil soli occupans inister vivos,si viui appellari possunt dormientes. Incedo oppressus neminem offendens. Circundor inanis. Non as i, cior visibilis. Non audior Vociferans. Eccam potentiam Fortunae nouam, Naturae potentiam superantem: Eccum me ex in Delicis icem factum.Opinio ergo dc foelicitas, Mia scelicitas humana.Vale.
Eidem oppressus tuis beneficiis, cum quotidie donis nouis me oneres, non pcssum non confugere ad epistolarum grates. Ne eas dc digneris. Nam etiamsi tandem nihil aliud sint, quam verba, dc papyrus, cuius nullum est semen, nullus fructus, nullus usius, flore tam en eius ad Deos coronandos veteres usos legimus. Vnde crodis,& flore, M tali flore, cilicet nullius usus: Quoniam Dij non indigent nostris donis, quoniam laudes cordi uti flores amant, quo niam nihil eis gratiuis quam piae coniis laudum celebrari. Erige sursum mentis aures. Omnes ilia supremae Hierarchiae nihil ali iid quam aeternas laudes Altissimo csteiunt proclamantes. Sed si haec tuam modestiam non iuuant, nam statim ut laudaris, vel gratias audis ste depingerem Apelle melius contrahis frontem, supprimis oculos, te ipsum fastidis: nonne ego te nouid debitorem tibi Deum des ego pro tot fauorabus,tant sique cura de me. Arena ipsa-Quid aliud peregrinitSteriliora enim sunt beneficia, quae
in illos conferuntur, quam semina , quae arenae commi
tuntur. Sed sterilissimis peregrinis Libetalitas, & Fcecunditas illa diuina feracissimum solum,Arabiam fidelicem superans, concessit animum , cuius gratus affectus gratis
28쪽
3o AN T. PER ET II mis diuinis animis superat Macedonum garas,Atabali pq, MonteEumaeque diuitias,atque gemmas. Vale Atabali pa, MonteZumaque,uterque mihi,& quod illa omnia superar, AEsculapius ipse meus.. EPIs T. XLIII.
Eidem. Vinvidere corpus sine suo spiritu motus viventis habens3Eccψm illud. Apud te enim spiritus ii eus manet. Et go posthac descendat necesse est a te spiritus, qui animet hoc peregrinum,& miserum corpus. Quid tua miratur
modestia, etiamsi te, meum coelum appellem Z Nonne motu continuo tuae de me curaesto, M incedo pNonne sole tui fauoris calefio,'vivo i Nonne aura tuae consuetudinis, illius memoria,vera.& suauissima animi mei respiratione recreor,& foveor Nonne rore quid dixi rore 3 imbre tuorum beneficiorum sustentor, Malor 8 Vale igitur c tum meum potens caelare quascunque volueris tuae v luntatis imagines in hoc animo, & obedientia. Non dicam iam tutis,esset enim superuacaneum,qui apud te, imo i in te maneo,sed dicar aeternum, Minsepulchro. i . ANTONIVs Es SEXII. Hammongum tanquam mei amantissimum tibi iterum commendo. Satis dixi, sed gloriose dixi.
gidem. Adest occasio, Mylorde, qua me bees. Nihil de Maiestate ista nihil de te sum meritus. Creditores mei cstis Fateor. in hoc ipso confido, si Deum imitamini. Audiui Regem Galliae iam possidere Parisios, & Hispanis illis non permissum fuisse exire ab urbe. Detinet Rex Hispaniae captiuum nidum hirundinum clamantium ad Deum filiorum meorum, & eorum matris. Considera an sine nimia
audacia possit peti a Regina, ut vere, ex animo petat 1 Reges
29쪽
Regelvesit retinere illos,donec liberemur mei. Si propter
argentum,vel aurum, quod ali lanteponent, ii peterem, non metrerer audiri ded propter sanguinem innocentium 'quis non audebit petere, Sc quis negabit fauorem in gra- viam communem omnium Quid omnium ZNaturς ipsius,
quae propter vi m, quam in hac Violentia Patitur, muta clamitat,gemit cum stridore vehementi. Non audeo ego petere, ideo intercessionem peto. Ab illo me reuocat natura me ad hoc me cogit natura communis. Scio,non proprie dixi, credo a Rege me amari, nam amor Regum non inscientia, sed in fide confistit, de me absentem ab eo amari, non ex natura Regum, accedunt enim absentes ad inutites. Vae mihi absenti,unt,inutili.Non omnes tui sunt similes.Valea tuo non valente,atuo nihil valente. Si abieruntiam Hispani,sicut dum liqc scriberem audiui,aliam specu
Hoc est mori, non dicam discedere, magis enim mori est a te discedere,quam mori. Discedo Mylorde. Satis dixi, Dominus meus, beneficus meus: Discedo iterum: quia millies morior discedendo a te. Omnia quae defero tua sunt. Melius posses tu me insequi, dc verba mihi dicere in via, quae Laban Iacobo d scedenti. Quia ego etiam
tuus, tam tuus, ut si quae tua sunt velis tibi vendicare, eua - es harum venarum sanguinem, sicut animam euacuasti,
tibi necesse sit. Sed helis, Mylbrde si id feceris, cadaueri
huic postea sepulchrum coli cedito, ut tuam liberalitatem exerceas etiam in mortuos, qui magis illam, quam viui merentur,quia mortui nec laudare,nec petere possunt. Iahoc ego mortuus in illo vivus. Id tu debes naturae tuae, de fortunae meae r utramque tibi tradidisse in mortuum, Mutuum liberalitatem exercendi occasionem in obiecto visno. In me scilicet mortuo Fortunae, Vivo adhuc Naturae. Tu ergo Delix quem mortui laudabunt, nedum vivi. Valeigitur a tuo mortuo, de vivo et mortuo a te discedenti,
30쪽
3 - A N T. P E R E 2 I rvivo in sepulchro tuas aeternum, tuaeque liberintatis in sempiternam tuam gloriam propagaturo laudes. Ignosce chartae,non se tibi siccam, sc nitidam offerenti:quq dolores animi mei noscens, ipsa madida assuit, ut pro mortuo prae discessu,pro vivo prae amore lachi ymabunda responderet,& satisfaceret. EPIs T. XLVI. Eidem. Non obliuio sed amor obliuisci epistolae ad gubernatorem Dieppae. Qui amat,occasiones quaerit scribendi, & iterum scribendi.Nύnne ego te noui,5 varios tuos modos ostendendi amorem,& pietatem tuam Nullam erga me maiorem exercere poteris, quam de te ad me aliquid literarum mittere. Rumorem hic inuenio Regem reuerti Versus Picardiam,& illic expectari. Si id est,tanto citius ad eum perueniam. Eris T. XLVII. Eidem Heri nauem ascendimus vento secundo. Antequam conficcre musto miliaria, malitia constitimus ancora firmati. Postea ortus est ventus nobis contrarius. Ea de causa reuersi sumus: etiamsi dux meς nauis volebat Fortunam experiri,& expectare usque ad noctem contendendo cumvento. Ego Vero,qui ventos noui quid enim aliud res humanae quam venti, turbinesque) non sum passus: praeterquam quod suspicabar alteram nauem, quae nos comitari coeperat, reuersam forsan esse, Cum non appareret, sicut reserat. Iussi itaque ut reuerteremur, ne in mari vagareis mur quaeritantes ventum contra ventum , sersis inimicos inuenientes. Laboro enim, Mylorde, cura de me,ut tibi mdam de me rationem reddam. H c te scire volui. Statim
vi descendi enaui, mihi relatum est nuncium peruenisse ad Viceat miralium cum literis Admiratij, quibus illi impetat ex mandato istius MaiestatisJe Plures naues me comitentur,