장음표시 사용
21쪽
duxit quaedam usque ad illud tempus inedita. Vitam magni huius viri descripsere Rudolphus ipsius discipulus, & vitiamivi. x e
Rero, monachus S. Galli, floruit sub PIPINO, Caroli M. patre, ac praeterea scripsit Consessionem fidei alamannico sermone brevemque Expositionem orationis dominicae, S. autem Benedicti Regulam, in gratiam barbarorum, nec linguae latinae satis peritorum monachorum, videtur interpretandam suscepisse. Guiadastita II.
R mediis, qui & Remigivi dicitur, episcopus curiensis, vixit saeculo IX. & sortassis a Woliliario, epificopo remensi, atque a CAROLO M. ad constituendum iudicium di appellationes Provincialium audiendas misso, iniunctum ei suit, ut canones
istos pro ecclesiis alamannicis colligeret. Idem Is . B. Notingis, a clero & Populo in episcopum constantiensem electus, vitae Linctitate morumque probitate claruit, mortuus A. 934. Tam carus fuit Udatrico, episcopo augustano, ut hic ad exequias eius celebrandas itineris molestiis susque deque habitis. veniret, easque praesentia cohonestaret sua: id emque, Iustis funeri solutis, congregato populo triduanum imperavit ieiunium. ut pro bono, quem perdidissent, episcopo Deo opt. max. suppli
Barthol. Schobinger, patricius & IC. sangallensis, ex antiqua gente, quae nomen habet a castello Scho ingen , e vita decessit anno Itio . hydrope oppressus dicami an summis vigiliis, quas edendis his libris, tum Vadiani operibus integris, S denique e scribendis ac illustrandis Principum, Comitum. Baronum, Nobilium quorundam vetustis carminibus impendere debebat, eneris vatus atque enectus. Goldasti it 2. Conriviis in Censura diplom. LV DO VICI I. c. 6. dignatur cum elogio viri antiquitatum sacrarum S civilium perquam periti. . Ioannes Comander, primus reformationis religionis in Raetiaeuriensi avitor, & cathedralis ecclesiae curiensis parochus, devixit
22쪽
Io. Z-ιι sin, patricius S IC. constantiensis, Vialr. Zasii ab ineunabulis studiorum condiscipulus & sodalis, eatholitae veritatis eum socio Ambros. Rurers apud Constantienses restaurator. scripsit libellum germanicum de coniugio, Epistolam ad Reuilingenses, S Hymnos ecclesiasticos, vir sine dolo ae fuco vere pius sincerus & orthodoxus. postque occupatam a CAROLO V. Constantiam secessit Episcopicellam, ibidem mortuus ae sepultus. Leo Iuda, e concubina, cui pater Ioannes, Plebanus siue sa-eerdos gemerensis in Alsatia, fidem coniugalem dederat, eamque, si fuisset licitum. lubens duxisset, natus primum diaconus bauleensis in templo S. Theodori, deinde sacerdos in eoenobio Eremi, denique, cum ex lectione scriptorum Erasmi, Lutheri S Capnionis rectius de religionis capitidus sentire didicisset, ae resormatae se ecclesiae adiunxisset, pastor ad D. Petri apud Tigurinos, squod enim in Praefationis margine episcop- tigurinus nuncupatur, secundum latiorem vocis significationem intelligendum est bonam partem V. T. ex ebraeo vertit in latinum, ipse autem edidit Catechismum maiorem S minorem, Historiam passionis Domini nostri ex IV. euangelistis collectam. item libellum de sepultura, resurrectione & ascensione Christi, di sub nomine Lud. Levolvi sententiam Erasmi S Lutheri de S. coena, quaedam etiam aliorum convertit in latinum, aliaque in germanicum, &, post editam coram ligurinae urbis pastoribus ac professoribus fidei consessionem, & enixam coniugis, mox Viduae, cum orphanis commendationem, animum Deo reddidit anno is 2. ait. 6o. Frisius in Epst.
Biblioth. gessier. s o. Melch. Adam. in Vitis theolog. 9q. Discο-pivi Opp. 1. I. a. 2 T. Mui 467. Io. Miser, sangallensis, ante reformationem religionis fuit sacerdos in aede S. Laurentii patriae urbis, deinde ad sellariorum opificium animum adiecit, idque etiam plurimos annos exercuit; tandem vero a Senatu ob eruditionem ad functionem scholastucam vocatus, fidem ac diligentiam in ea praestitit admirabilem.
Henriei ME IBOMII Rerum germanicarum Tomi III. Helmaestadii i688. I. Tomus continet Historicos germanicos ab Henr. Mei is seniore primum editos di illustratos, nunc au- Param. B ctiores; Diuiti sed by GOoste
23쪽
αινώ sunt verba insignium collectorum Actori eruditori A. is88. adii. ct δε rebita Saxonicis practari meritorum virorum Commentatisis uti, historiae antiquitatum germanicarum thesaurum constituere, haud im merito existimandum est; qui tanto maiori in pretio habendis, quanto patria historia cognitio, medii avi confusa caliginι ct alii mu tenebris immersa, externarum gentium ct uri mo a memoria nostra remotorum temporum notitia proautior censetur. Praemittuntur huic operi t.
Henrici M ibamii iunioris Epistola dedicatoria, qua sereniss. D ees Brunsvic. ac Luneburg. laudat ab armorum S studiorum gloria. a. Praefatio, qua Germaniae felicitas praedicatur ob litterarum artiumque renatarum amorem ac studium, Iuliumque, Ducem aeternae memoriar, & successores eius historiam patriae diligentissime tradi voluisse memoratur. 3. Io. Caselii Epistola ad Io. Henti Meibomium, tunc iuvenem, parentem eius, Henricum, magnis evehentis encomtis, neminemque putantis esse, qui illud scribendi genus, quo in obscuro latensia in apertum proseruntur, improbet. q. Herm. Conriuu ad Henr. Me ibomium iuniorem E. pistola. idem fere argumentum. quod Caselim tractaverat, persequentis. Iam autem speciatim Videamus, quaenam singulis in Tomis scripta exhibeantur.
In I. quidem Tomo i eadarici de Niem Historia & Vita IO ANNIS XXIII. Pontis romani. p. I. Qui liber primum hielocum occupat, cum Ob praestantiam & raritatem, tum quia muliatis in locis res germanicas attigit auctor eius, homo germanus..e halus. Subiunguntur Notulae Henr. -ibomii iunioris, quibus vocabula auctoris barbara explicantur. 2 Gobelini Parsona Cosinodromium, h. e. Chronicon universale, complectens res ecclesiae & reip. ab D. C. usque ad A. C. I4I8. cum Vita Personae.
p. n. 3 Levoldi a Northos Origines marcanae, siue Chronicon Comitum de Marca & Aliena, a quibus descendunt Duces Iuli censes, Clivenses, & Bergenses, a temporibus OTTONIS III. usque ad A. Iss8. Cum Supplemento alterius, ut videtur, auctoris. ab A.iu ue ad A. 139I. S Vita Northofit 37I. Gerhardi, Praeis positi Redeisurgensis, Historica narratio de Henrici Leonis, Baioariae a ligod by Coos e
24쪽
riae N Saxon. Ducis, postremis rebus gestis, beatoque ex hac vitaexeessu. 4as. Et tribus hisce scriptis additae sunt notae Henr. ibomii, senioris. mon mi Chronicon stederburgense. 4so. Ab anno IooI. usque ad A. II8o. 6 Henr. Maibomii Oratio panegyrica, carminica, de Henrico Leone, Duce Saxon. &Baioariae.
habita in acad. Iulia A. Isy . p. 4s6. V ANDRONICI ILImp. CPlani, Aurea bulla, data Henrico, Duci Brunsvic. regiones Orientis perlustranti, A. Iψ3o. d. 6. Ian. p. 467. Cum notis ad
Bullam, & Narratione de Principis illius posteris. 8 Herm. de
Le=be a Chronicon Comitum schaumburgensium. 489. Ab anno Christi Ioso. usque ad I o . Cum notis Η. Meibomii. Sed, te stibus conringi. & Lamberis in praefat. Henr. Metismii iunioris p. N. passim mutilum est & corruptum, innumerisque mendis &erroribus, in primis in supputatione temporum, scatet. 9 Chro
iob M. Iustiui Lippissorium, siue Poema de primordiis Comitatus Iippiensis & rebus gestis aliquot Comitum lippiensium. Πs. Pro
eo, quo scriptum est, aevo satis elegans, ae postea traductum in linguam saxonicam. Describit autem historiam Comitum Lippiensium a Bernhardo II. ad Ber ardum III. pariterque Simonem, episcopum paderbornensem. IIJ Henrιοι aquilonvalensis Adolpheis de rebus gestis Comitum theorosburgensium siue schomburgensium, deque primordiis urbis Lubicanae. s97. Est poema barbarum & inficetum. Ia Diebiudi, monachi corbeiensis, Annalium libri III. sar. Iuxta editionem Frechtianam. Qui agunt de rebus gestis Saxonum, ac praecipue Η Ε N RICI Aucupis, SOTTONIS magni. Cum notis H. Meibomii, quas Boeeterm in Otis tone II. pereruditas vocat. I3 me ira Panegyris carminica in laudem OTTONIS M. Imp. cum notis Η. Meibamii 7 s. 1 Erectio ecclesiae magdeburgensis in archiepiscopalem. 73 I. Facta in Concilio ravemiatensi per IO ANNEM Papam XI. Ssequuntur Excerpta quaedam e variis auctoribus de indatione illius archiepiscopatus. is Diplomata OTTONIS M. 739. Partim sunt integra diplomata, partim in ossaturae, uti solent Privilegia S Donationes ac Fundationes ab archivariis in Gari; eaque vel ex libris fide dignis excerpsit Henr. Meibomi- senior, vel a bonis, harumque rerum peritis viris secum communicata ha-B a buit.
25쪽
commemorantur Sancti, non autem invocantur. I De translatione S. Viti & institutione novae Corbeiae. 763. i8 ) Henr. Reria Herlingsberga, siue Poemation de bello inter Henricum Mirabilem seu Morosum, Germanis dictum der mundrebebe, Ducem Brunsv. & Luneburg. ac confoederatos Saxoniae Principes ob ariscem Herlingsbergam A. I287. gesto. 77I. In media barbarie non ineleganter scriptum, cum notis Io. Henr. Meibomii. I9 Τiderici Langis Saxonia. 8os. Versibus rhythmicis descripta. Deis siderantur autem , sicut celeberrimus Thomasivi Colloq. menstr. T. II. 27 . annotat, hoc in opere aliquot Henr. Mei mii senioris Chronica germanica, videlicet r. Chronicore monasterii cuiusdam in archiepiscopatu magdeburgens, quod vocatur Mons serenus, sortasse Heliberg; 2. Chronicon matbecense: 3. Chrois nicon S. Laurentii apud Schoningam e 4. Chronicon Regio-Lothariense: s) Ammenslebiense: 6 Monasterii Bergensis apud Helmstadium: 7. Chronicon monasterii Martenbergensis: S 8. Relatio de Commendatura supplinburgensi. Sed haee Relatio postea tamen, & quidem A. ITis. eum Io. Letrareri Descriptione monasterii Regiae Lutcrae a me in publicum fuit emisia. In II. Tomo I Levoldi a Northos Archiepiscoporum coloniensium catalogus. p. 4. A Materno ad Wilhelmum de Gen pe, h. e. ab anno Christi 94. usque ad A. I3 O. I3s8. Cum Gramis haebii Catalogo Ecclesiasticorum siue Archiepiscoporum colonienistam; quamquam traditionibus suspectis nitatur, sicut & Petrus Mersam in non paucis, notante Henr. Mei omis iuniore in Alloia cutione ad Lectorem. a Levoldo nostro discrepat. 2 Henr. ν .lteri Chronicon archiepiscopatus bremensis. i'. Ab A. 788. ad A. i463. 3 Anonymi Chronicon monasterii Rastedensis. 89. Ab A. 1io'. ad A. I 63. Non caret fabulis, atque in fine est mutilum : de quo legenda Henr. Meibamii iunioris ad Lectorem Al- Iocutio p. Ii9. 4 Io. Schiphoorri Chronicon Archicomitum oliadenburgensium. Ias. A temporibus IVLII Caesaris usque ad A. Isos. ex variis libris extractum, neque prorsus a fabulis liberum: qualis est illa de lapidum in S. Clarae vestica sellea repertorum ponis
26쪽
dere. Nee mira cuipiam videatur appellatio Archico tam , Gei, manis dictorum Ars reven: ita enim iam vocati sunt A. 3499.s Εrdmini Ddmaηπι Chronicon Episcoporum ossiabrugensium. Iys. Datur si alia editio, quae cum notis, continuatione ac praeis misso de antiquis Westphaliae colonis prodiit Osnabrugae A. Is 7. f. Ab A. a. usque ad I4s3. In quo tamen non nullae lacunae. 6 non mi Chronicon magdeburgense. 26'. Cum notis Henr. Melis,omii iunioris, S Diplomatibus Augustorum, OTTONIS ILHENRICI II. & CAROLI IV. in favorem ecclesiae magdeis burgensis. Tractat autem hoe Chronicon res ab OT T O N K I. usque ad A. In . ex eoque, ut Meibomim praedictus indicat, non Iauca ad historiam Saxoniae & archiepiscopatus magdeburgensis aberi possunt, quae alibi non exstant. Anon mi Narratio de rebus gestis Alberti Ducis brunsvic.& Episcopi halberstadiensis.38i. Ab A.
I324. usque ad lyyy. Auctor eius fuerit monachus, aut clericus halberis stadienus, eadem vivens aetate, quique res quas scire potuit,ae scivit, bona posteris fide tradere voluit. Notabis autem eum in descriptio ne sollemnis in urbem reditus dicere, Episcopum ad se vocasse duos fratres suos, Magnum Sc Ernestum, duosque patruas suos, Ioannem di Wilhelmum; vocabulum autem patruos videri usurpare pro patruelibus. 8 Alberti Crummea chii Chronicon lubecense, cum Anon mi Continuatione. 39I. Chronicon illud describit Episcopos aldenburgenses & lubecenses a tempore OTTONIS I. usque A. I476. Monymus autem, scriptor non contemnendus, continuavit ad annum usque Isos. 9 M. Andreae Hipporodii Annales gemrodenses, cum notis Henr. Meoomii iunioris. 4Is. A tem pore OTTONIS I. usque ad A. Is o. Finis horum annalium abruptus videtur. Historiam monasterii gemrodensis struxit e iam Iac. Schapperin, theol. D. Sermanico sermone, quae MS. incidit in manus Meibomii nostri. io Henri Bodonia Syntagma de
constructione, per Etione di desectione coenobii gandesiani, siue ganderihelmensis. 479. Complectitur historiam ab Duce utriusque Saxoniae Ludo*ho usque ad A. Iaχa. estque in fine
mutilum; cum tamen auctor id continuaverit usque ad annumisso. Plenius igitur datur a Leonitio T. II scriptor. rer. brunsvic. Extat etiam Mich. Ruριι Chronicon gandenheimense, germanice seraptum, ad finem usque saeculi XVI. Praeterea non omnia, quae
27쪽
de Sinoniae Principibus a Bodone narrantur, probanda sitiit; neque id, quod de Mathilde II. scribit, eam cum Henrico episeopo hildmensi res coenobii quasdam permutasse, cum historia
temporum convenit. Π Io. de Potaa Chronicon ecclesiae hame tensis. Isi3. A saeculo IX. usque ad A. I26I. Sed ex corruptinsimo exemplari, teste Leonitio Introd. in Script. rer. brunis. T. II. 46. ia) Anonymi Chronicon monasterii S. Michaesis in Hii desheim. Π7. Ab A. 993. usque ad A. I 2I. I Chronicon monasterii in Lothen, postea in oppidum Lemgoviam translati. Ab A. I26s. usque ad A. I 47. I4 AM 'mi qui, iudice clarissRιimmanno in Comment. de libris genealog. IO6. est Henr. Bassa-- Chronicon monasterii Huiesburgensis, in dioecesi halberstadiensi. ss'. Ab A. Io8o. usque ad A. IIII.
In Tomo III. I) Irminsula saxonica. p. 3. Cum notis. Erat in sano siue castro, siue oppido Eresbum vel Eresberg, ad ripam Dimele fluvii, in eaque posita statua siue imago aut Arminii, aut Martis, aut viri armati, cuius in dextra signum militare, quod vexillum vocamus, praeserens rosam, ad indicandum facilem proeliorum ortum atque interitum; in sinistra libra, dubiam pugnantium sortem insinuans: ursus in pectore & fortitudinem &ealliditatem denotabat bellicam; leo in galea invidium ad fortia facta impetum monstrabat; floribusque consitus campus, in quo ille stabat, indicio erat, nihil esse generosis S sortibus pectoridus suavius, quam in acie virtutem ostendere, bellique finem debere pacem esse, di suavissimam & optimam rerum . quas homini novisse datum est. Columna ipsis nunc in ecclesia hildesheimensi conspicitur, atque hie a Meibemio describitur. p. 3r. a Vindiciae Billinganae. 33. Quibus demonstratur, Hermannum Riffingium, primum ab OTTONE M. Imp. Saxoniae borealiis institutum Ducem, non equestris ordinis hominem, nedum pauperis agricolae filium. sed ex illustri generosaque familia saxonica fuisse oriundum. 3 Demonstratio, Saxoniam etiam ante Herm. Billiniagium suos habuisse Duces, adeoque a temporibus CAROLI M. 1ub Imperatoribus francicis. 4s. 4 Bardevicum. n. in historia
antiquissimae inter germanicas urbis, di quando condita, quas exisperta mutationes, & qua demum occasione funditus sit deleta.
s) De Bardevico destructo Carmen heroicum. SI. 6 Commenia
28쪽
tariolus de utriusque Saxoniae,& vicinarum regionum quarundam
pagis. 93. Apologia pro Imp. O T T O N E IV. p. m. Contra
Ialias criminationes & convicia, quibus optimum Principem onerare dc insectari Conradm abbas urspergensis, Io. Cuspioianus, Seb. R Uterm aliique non sunt veriti. 8 Dissertatio de iure investiturae episcopalis, Imperatoribus romanis a Pontificibus per vim ademto. I6'. 9 Desertatio super quodam antiquo S antiquato Caesarum germanicorum iure in decedentium maiorum Praelatorum relictis possessionibus. I83. Io et Uisnu, Boiorum Ducis ultimi Diploma, quo monasterium Crembsmunster abs se conditum munifice dotat, cum notis Η. . ibomii. Π Historia eis rectionis Ducatus brunsvicensis. aoI. Accesserunt Diplomata erectionis Principatus Hennenbergensis, Ducatus Lucani in Italia.
LuZenburgici, & Holsatiae. ia Oratio de academiae Iuliae primordiis S incrementis. 2Is. I3 Oratio de origine Helmestadii. 224. 14 Oratio de origine, dignitate & ossicio Cancellariorum
academicorum. 238. io Chronicon Marienthatense. 244. Cum Appendice Christoph. Schraderi. I 6,Chronicon monasterii Beris gensis ad Albim. 287. Cum supplemento Henr. Meibamii, iunio. ris. Chronicon isthoc usque ad A. I O8. pertexuit vir clarus. Sim. Frid. Habmin, nunc pros in acad. Iulia ediditque Francosurti ad Moenum A. I o8. f. De quo vide Tomum VI. Supplem. Actori erud. p. 8'. I Chronicon Riddagshusense. 33s. Cum supplemento praedicti Vibomii iunioris. Haec omnia huc usque e Tomo III. recensita scripta erant Henr. ibomis senioris. I 8 Henr.
ibomii iunioris Dissertatio de Friderici, Ducis Brunsv. dc Luneta in Imperatorem electione& misera caede. I9. I9 Eiisdem de Hugonis de S. Victore patria Saxonia. 4M. Qui eum ex Comi. tum blanchenburgicorum familia ortum habuiue probat. Henr. Meoom, Lemgovia - estphalus, Histor. & Poes in acad. Iulia professor, vir magno diffusoque, ut Conringim scribit in epist. ad eius nepotem, operi Rer. Serm. praefixa, insenio, iudicioque acri S limato, cum pangendi carminis, heroici praese tim, ubere quadam & promta facilitate, tum peritia antiquitatis fermanicae, & cumprimis saxonicarum rerum, plane incompara ili praeditus; praeterea in vita communi commodus, iucundus, nemini non acceptus, domusque suae curator diligens, struxit
29쪽
Notas in Steidanum de IV. monarchiis, Chronicon .albecense. N hierosolymitanum, emendationem operis Buntingiani, optimaerae notae carmina, in Tomo IV. Deliciar. german. exstantia, Nia, atque ad Christum migravit A. Isas. aet. 7o. Casp. careor in Append. ad Saxon. inseri s y. Metir- 79. Conriet Annot. ad lib. de Finib. Imp. gem. 6s. Schur risc. Epp. select. p. A. auctor
Io. Heiu, Meibamiis, Henrici filius, heimstadiensis, atque inaead. patria Medicinae D. & professor, deinde reverendiss ac serenis . Dueis Ηolatiae, Archieplicopi bremensis N Episcopi lubecensis archiater, medicusque primarius lubecensis, &, Conrivia iudicio, si quis alius, , reliquit in orbe erudito Epistolam
de flagrorum usu in re venerea, aliamque de κυνοφονα, seu portatione canis ignominiosa, Macenatu hiuoriam, librum de vino &cerevisia, Commentarium in ius iurandum Hippocratu, tractatum de theriaca Andromachi, & obiit A. Is s. aet. 6s. Paul. Neueraura. in Orat. parentali, Witte Diar. biograph. Ggg4. Calvor s44. Io. Moster de homon. 7oo. Metirm s8o. Conriet epist. Adversariis chronol. de As & Aegypt. Dynastiis praemissa, & Acta eruditor. A. I688. 287.
Henr. Meoamrus, Ioannis Henrici filius, Henrici nepos, Iu- hecensis, Medicinae Doctor, eiusque S Histor. ae Pota professor in acad. Iulia, S archiater guelphicus, vir in praedictis, aliisque elegantioribus studiis vere excellens, atque a Bessiis rei modicae, Omnisque adeo antiquitatis scientissimus appellatus, edidit praeter scripta quaedam medica. Narrationem de Ducum Brunsvic. &Luneb. contra infidoles & Turcas expeditionibus bellicis, Orationem de D. Iulii posteritate, Panegyricum in nuptias Rom. Resis IO-SΕΡΗΙ, atque ad meliores sedes abiit A. I7oo. art. 6I. Vide Proigramma in eius funere positum, Coηrivium Epist. Tomo I. Rer. gem. praefiXa, Magirum s8o. Θ gelium praef. in Considerat. corp. storiou, Imbsum Notit. Imp. rom. lib. 4. c Φ. p. Iso. Cavo Praef. in Partem II. Notit. litter. p. 8. Daum. Εpp. p. I3o. Schur e sch.
Gobelimia Persona, mestphalus e dioecesi padestomens distinguendus a Io. Gobelino, PII II. Pontis secretario, Iustrata tota
30쪽
Mibomli 1ν Italia, & postquam in Curia romana diu haeserat, sacerdos, inde Capellae S. Trinitatis in urbe paderbornensi rector, porro templi ibidem sorensis eccle1iastes, Consulum sibi odium, quod eos obstatutum, Pontificum decretis atque Imperatorum sinctionibus, ut videbatur, contrarium, pro concione taxasset, concitavit. Charybdim igitur hane evitaturus, munus ecclesiastae cum altero,
quod Ossicialis est, commutavit. Sed cum sedulam in hoc operam Epitcopo suo navaret & monachos familiae Benedictinae reia formare aggrederetur, in Scyllam incidit, atque eorum insidiis. vitaeque periculo nam Veneno eum tollere conabantur) expositus suit. Fuga igitur 1ibi consulens, Bilveidiam discessit, ubi quum
Deca tu potitus esset, tandem negotiorum pertaesus, cum religio eum arctior incestillet, in monasterio Bodehem, nuper reformato cucullum induit. precibus 8cliterarum studiis vacavit, atque ita vitam finivit. Quo autem anno extinctus sit, dicere non possumus; hoc tamen constat, eum ad senectutem pervenisse: cum enimCosmodromio A.I4i8. finem imponeret sexagenarius fuit. Lavindem habet scriptoris diligentis, summaeque fidei, ita ut nihil in eo desiderare possis, nisi quod, more sui similibus usitato, Papae
contra Imperatores plurimum tribuat, alioqui universalem e clesiae romanae resormationem desiderans. S SIGIS MUNDO Imp. admodum carus. Henr. Meibomim senior in Vita eius p. spm uia deHist. lat. I.3. e.9. Da I. Olear. T. I. 288. M. Access ad hear. 2oI G. casDηder Opp. I s. G. Arnold. Hist. eccl. & haer. P. I. 4I2. vi auctor Histor. gestant. 294.
Levoldus quem Germani superiores Lippoldum dicerent
a Narthas, in agro Winphaliae marcano familia equestri natus, sacerdos primum bopardianus, & Praepositurae administrator, deinde canonicus leodiensis, & abbas uecularis ecclesiae visetensis sive taxandrinae, vir summae auctoritatis, S magnae in praeceptis bonae di salutari gubernationi necessariis inculcandis , ad grandem pervenit senectutem: nam, cum librum hunc conse-cisset erat autem tunc annus a reparata salute I3no annum malis excesserat octogesimum: S paulo post videtur diem suum obi- illa , quia ultimi inter Archiepiscopos colonienses, quorum Catalogum concinnavit, videlicet wilhelmi de Genue mortem, quae A. Issa. secuta est, non annotaVit. Henr. Mibam. in eius vita P.37