장음표시 사용
51쪽
MetropoL lib. I. c. s. P. s. Verdae conlecratus est Iussu Regis
Caroli M. episcopus Swiberistus , prosessione monachus, Abbώ, uationi Anglicuου.
Suidbertus. monachus Angliae benedictinus Frisiorum, Cimbrorum & Saxonum apostori
Ius, tandemque episcopus ad Rhenum inerdensis, floruit circa confinia saeculi VII.& IIX. diuersusque est ab eo, quιm
Mandalia , de Modalara- origi-lVendia, de Mndarum origine &e. ne dic. Nam perpetuo hie Vendia SVendi cum andalia di Wanis datis confunduntur. C. S. Sebastet is se, disp. XXIX. devia ta ALBERTI III. p. Ios. o Alb. Dante . hamburgensis. Theol. S Decretori doctor. canonicus, lector facundissimus doctissimusque, di olim decanus,
morum ae virtutum specimen & exemplar, patriae decus, praeter Historias inversibus etiam, atque ut tune ferebant tempora, ducendi genere excellens, obiit I amburgi A. Is . mortique vicinus, lectis Lutheri contra indulgentias scriptis, dixisse fertur: nra Midem dicis, bone frater, sed nihil e later. Abi in cellam tuam ct diei Miserer a mei, Dein . M. Adam. in Vitis philosoph. p. 33; Nonnullis dieitur compilasse Adamum bremensem Helmoldum Theoderi eum Niemium S Gobelinum Personam, nec semper bona fide ex aliis sua hausisse. Η. Vibam. senior apud Magirum p. 497. dc iunior in praelati Rer. german. huiusque fit. Η. D. in orat. adit. 34. Autor Histor. Hagellantium p. 294. & Schur fleoch disp. de Reb. flavic. S. 4. Sed eum defendit Io. Moster i. c. p. m. Adde α'traum in prooem. Chron. DXori. P. Iz. Vog. de Histor. Iat. p. 2oI. Whearum i Λιιι in Aceessionib. 3os. ae Olearium Biblioth. script. eccles. 427. De vita Mantesi exstant oratio Sim. Pauli. S Descriptio Ott. Spertineti sed non facile reperiuntur. Denique observandum, eum quoque scripsisse Saxoniam . sive libros XIII. de Saxonicae gentis origine di expeditionibus, Cardinalemque Boxam, qui in Notitia aut diorum
52쪽
tribuere, ut vocati sectariis. '- Sub Christiani Citieii Iarva latet Henr. Eques hol- satus, Ioannis trium Daniae Regum in Ducatibus cimbricis vicarii filius, si ipse postea trium etiam Daniae Regum in Cimbria vices gerens, eorumque a consiliis sanctioribus, pari eum patre litter
rum aeque ae armorum gloria illustris, A. Is99. Kal. Iano m. N. defunctus, sicut observarunt Placeim de pseudon. iri. Io. M ster P. IἡΠag. ad Histor. Cherson. cimbr. p. Io8. S I o. SP. II 63o. Mencis de Chariataneria erud. 2s. 8t Nic. Pet. Sibbern Biblioth. histor. da-no-norveg. 188. Plura de illustrissimo hoc Ranrovio, eiusque vita studiis. libris, praediis & en mi is dabunt Pet. Lindιηbeet in praefat. in Hypotypos & Georg. Lud. 'obenim in Epp. Ranetovii; de quibus iterum vide Mollemn l. c. 227. 23o. Adde, sis. Necheisi,m in ep. dedicat. Maligero de Emend. temp. praefixa, Laevigium M . & Cremum Methodor. T. III. Inter libros eius sunt Astrologia, Certitudo astrologicae scientiae, Catalogus virorum excellentium in arte astrologica, de Annis elimactericis deConservanda valetudine, Diarium, leu calendarium romanum.
Dav. CHYTRARI Chonicon saxoniae & vicinarum aliquot gentium. Lipsiae Is93. Ex bibliotheca D. Iae. Sehορρεν . ineontinuatio Crannii.& comprehendit res gestas ab anno Isco. ad annum Usque Is93. continuatum autem pollea fuit ad annum I6or.
Et C. S. Schur eisichiis continuare id potuisset in iis, quae sub titulo Saxoniae Vandaliaeque editurus erat, ut ipse memorat Epp. selectar. p. 334. Laudatur hoc Chutrari opus a Conristis de A liquis . statu Helmstad. & vicin. p. II . ut perquam Praeclarum de
onge utilissimum, atque auctor eiUs vomatur Polyhiltor maximus, sicut ab Henrico M.μοmis Irmensul. saxo n. c. I 2. p. 26. rerum saxonicarum seriptor diligentiismus. Quibus adde Η. D. Meibam um Orat. aditia . p. 4 . Et ipse auctor, si S eum Iubet audire sub finem Praefat. ait: Ego quidem vere adfirmo, me bono fit simplici studio in nullius hominis gratiam Vel odium praesentem hanc Chronici Sylvam collegisse. Vbi notabis, modestiae eius tribuendum, quod librum stium non Chronicon, sed ciuisHιι ML
53쪽
4o Sparembere. Da novam appellat. Ceterum in Praelatione agit auctor de religionuae regnorum memorabilibus, familiarumque mutationibus, quae contigerunt iaculo XVI. in Prooemio autem de Chronicorum auctore principali, & fine, ac usu, atque inter insignes historicos Praecipuas partes tribuit mrodora, Thucydidi, Liviso, 6c Gnire arriun Sehαναμ chius tamen disp. de Reb. starie. l. 4 notat Chytraeum nostrum . quod aeque, ac Graniavi, Vandalorum & Uinedorum vocabula permutet.
Pag.s9. Munirε id oppidum Hesm- Ηaee omnia sunt ueta. veritates adium Saxoniae CAROLUS. earentes. Conrine de antiq. CAROLΙ magni filius, adver- Helmstad. statu bc victa. P.u6. - Sorabos & μ ιβι θ/lla fierena coeperat, idque S. Ludgero. primo episcopo Monasterien a iasi, tradiderat . ut in populis a
sine Chronica. Francosurti Ires. Editio eorrectior N auctior. Prior prodierat Istebiae A. Is a. sub titulo Primae partis Chronici mansis seldiei; ille autem teste R imma ην P. II de libris geneal. p. I'4. in praesentem transmutatus suit, ut liber eo facilius emtores resteriret. Agitur in eo de veteribus Germanis, Saxonibus, Sue vis. Francis, Thuringis. Misenis. Vandalis, Mavis, Cimbris S Cherustis. praecipueque respicitur ad terras Saxoniae & Hercyniae . di historia tradatur a prima Germaniae origine usque ad A. C. Is a. Sed haec est tantum prima operis pars; rei iquae autem UI. quarum con tenta indicantur in praefatione, desiderantur. Indicem libri conis fecit Bened. Taurer. Vid. Neu Accessi ad Mantissi aso. Gethardi DE ROO Annales, oder Historische Chroni Eder Durint. Εα-Ηerzoge Eu Oesterreich Habspurg. Rammes, e lati no in germanicum translati a Com. Datio inerm. Dietz a weiis desierg. cum multis figuris & hominum & insignium. Augustae vindet. igat. Auctor eas scripserat latine & haec editio, quae A. Ispiae Oeniponte prodiit, cum tantum C. exemplaria excusa fuerint. evasit odi ori Coo le
54쪽
evasit rarissima, sicut nec versionis facile dabatur copiar ut igitur damnum, quod inde lentiebat Resp. litteraria, tolleretur, novam. eamque nitidam 8c emendatissimam Halae Saxonum A. I7o9. q. dedit vir boni publici studiosissimus iamque illustri sanctioris consilii ordini a potentissimo Rege Borussorum adscriptus, N. H. Gundtin rius: de qua Novam vide biblioth. T. I. 42. Continet autem Chronicon hoc historiam a RVDOLPHO I. usque ad CAROLUM
V. Cuius contenta recenset Si vim Biblioth. antiq. m. Ian. A. ITOs. P. I.
Ger. da R.o, veteraquinas, Fordinandi Archi ducis Austriae qui oeni ponti sedebat, bibliothecarius, obiit inter annum is8O. N is9o. x it 7oo. Laudem habet scriptoris gravis Sc prudentis, apud Baeclarum Bibliograph. erit. p. 327. S gravissimi cum primis 1criptoris, apud Dighium in Constitui. rei scholas . itfeldensis p. aii. Neque praedictus Struvi- Biblioth. histor. p. so3. dubitatae Annalibus pronunciare, eos multa prudentia & stili elegantia esse
scriptos, atque accuratissimam rerum austriacarum notitiam, mulistis monumentis excussis, praebere.
Henr. B V N TIN GII Chronicon Brunsvicense S Luneis burgense Braunschweig. und Luneburg. Chronica) Magdebum glires. In quo describitur, quam praeclara in his terris ante Spost
natum Christum opera sint peracta, quam excellentes Imperatores, Reges Principes ac Domini, omni tempore in iis regnarint, unde potiores urbes originem dc nomen suum traxerint cum Chronico ecclesiae cathedralis hildesheimensis. P. III. 99. Historia haec perducitur usque ad annum I483. in altera autem editione eaque anni I6ao. audia & producta fuit usque ad annum modomitum, per Henr. Meibomium. Cl. Lene fidius aliquot centurias notarum exemplari suo adscripsit, easque edere aliquando possetae vellet, immo S exornare numismatibus ser. Domus Brunsvicoia Luneburgicae. Henr. Baut1nom, hannoveranus, primum calenbergensis, deinde grunoviensis pastor, postea Superintendens gosiaciensis postremotionem ab hoc munere, quae ob lites cum Ministerio, phrasin
hanc, esto iunctionem corporu s anima in christo esse fersonatim antonem,
55쪽
neutiquam tolerante, decreta fuit, in patriam rediit, ibique per
septennium privatus vixit, desunctus A. I6O6. aet. 6I. Scripta eius potiora, praeter nostrum Praesens, sunt Itinerarium biblicum Chro- nologia ab initio mundi ad sua tempora, & Harmonia euangelistarum , constans III. Partibus Insignis fuit historicus, mathematicus S theologus, laudatus a pluribus eruditis, quorum testimonia in vita eius collegit Quibus adde sis Meti. rum Iss. Quen led um de patr. illustr. viror. 237 Ec Calvaerium Saxon infigentil. & christian. n7. Reimma -- autem in Hist. litter de libris genealogicis P. II. I9S. narrat . Buntingium ex Spangenbergio
integra capita descripsisse. Hermanni HAM E LM ANNI Chronicon oldenburgicum, Oldenburgisch Chronicon. Oidenhurgi is99. In quo antiquissimi Comites oldenburgi & Delmen vii. a quibus augusti RegesDaniae S Duces Holsatiae descendunt, eorumque prosapia, facti gubernatio, vita S exitus describuntur, multaeque figurae illustrissimos viros di insignia repraesentanteg adduntur. Historia haec initium sumit a Wedehindo magno & terminatur iri anno is94. Cui taman alia manus ea subiunxit, quae contigerunt ab hoc tempore usque ad annum Is9'. In Dedicatione auctor historici S genealogies studii utilitatem ac iucunditatem commendat, se contra eos tuetur, qui ipsum talia scribentem ab officio suo recedere erim nabantur. N Comitem Ioannem orat, ut librum ante eius editionem per viros doctos ac peritos revidendum di corrigendum curet, Iiacet ipse iam tum multis in locis recognoverit & emendaverit.
Super tendens oldenburgensis, scripsit etiam Genealogiarum di familiarum illustrium librox aliquot, Historiam ecclesiasticam renati euangelii per inseriorem Saxoniam & estphaliam, pec Iiarem de claris Nestphaliae viris commentarium, de quibus pluribus agitnunm--Ηistor. Iiter. geneal. se h. U. I73. S multa the logica, quorum catalogum, ipsius manu conscriptum, tradit
filia in Epit. biblioth. Gessier. p. 338. Addo & hoc. Guε feldium multa possidere Hamel manni scripta inedita, nec ei denegaturum qui iustum pro iis pretium solverit) mortalitatemque deposuit.
56쪽
Chronico suo de rebus huius regionis bene meritus: Io. Goesis .inphalo in notis ad Chytraei orat. de Westphalia , mestphalicarum rerum peritissimus; quamvis addat, minus elegantem esse scriptorem: & Η. D. Vibomia orat. de genuin. hist. gem. fontib. p. I. ob insignem peritiam 8c diligentiam laudandus. Vide m
mirum 418. Leuc 'M. Antiqq. ganderiheim. 3 . Vbbo Emmi- , patriae amore ductus, recens editum Hamelmanni Chronicon mox impugnavit, sed Ger. Gise enim ICtus sequente anno, videlicet Isoci. iussu Gerardi Comitis oldenburg. Apologiam pro Hamel- manno opposuit. Neu in Accession. ad Mantissam cie historicis particular. P. 362. XI.
descriptio antiquissimorum Comitum Si Dominorum dassetensium, eorumque comitatus di dominii in Saxonia, Visurgim interdi Leinam. territorium Gottingense & Comitatus atque dominia ebersteinensia di humburgica, nec non silvae sollingensis, atque inde surgentium scaturiginum di fluviorum, Et urbium Dasieliae atque Εinbecae: item monasteriorum, beneficiorum, ecclesiarum, parochiarum, Vicorum, dc castellorum, antiquissimarumisque familiarum nobilium; eum multis figuris. In Dedicatione 6c ipse eelebrat utilitatem historiae, & monstrat, quomodo iis utendum ad evellendum vitia, & exercendum virtutes, neque se hoc et similibus scriptis limites transiliisse sacri sui officii. Io. Lemuer, haesessianus, primum leuthormanus deinde, dc quidem ab anno I 8'. usque ari annum I6Io. quo videndi facultatem amisiti iberensis in Principatu grubenhagensi pastor, obiit tandem in pagi Strohthagen pro se suisque exstructa domo, anno r633. in vigilia Quadragesimae. Seripsit multa, in primis in historiis, atque ideo laudem consecutus est patriarum antiquitatum diligentis & industrii indasatoris, apud Henr. M ibomium, eius
que pronepotem Herm. Dietericum orat. adit. p. 6'. Conringium, Grarium, Ludevovium, & auctorem Candidarum cogitat .aam super
57쪽
vabit speciatim indicare alia eius scripta, quae quidem simi sequentia: Chronicon heynense, Chronicon cometense. quod A. 16o4. de novo prodiit Hildesiae sub titulo Chronici LUDOVICI Pii Sc monasterii corbeiensis, S Historia de S. Bonifacio, Hildeliae
edita A. I6oa. In edita autem, indice I. F. Hilero in Monum. Var.
medit. p. 4I. sunt haec: Chronicon hildesheimense, Genealogia nobilium a Schwanring dc Pleste Genealogia Ranzoviorum, Ec stormit Chronicon walckonriedense, Coena Cypriani episcopi ad LOTHARIVM regem Franciae. in germanicum idiomatranslata a LetZnero, rhythmice, dc vastum opus Chronici brunsvicensis, Iuneburg. 6c gottingensis, ab initio mundi usque ad sua tempora. Haec etiam tradidi in Annotat. ad Extramim Letetneri de monasterio caesareo Regioluterensi p. I O. S seqq. sed illa ex hisce, si sorte discrepam. iam velim corrigi atque emendari. Andr. ANGELI Chronicon holiaticum Holste ische Chronico Wittebergae isy . Constat II. Partibus, in quarum prima deseribuntur Cimbriae familiae equestres, in altera urbes eius di opispida. unde nomina laa traxerint, quibus in locis sitae, a quibus conditae, et quando, atque a quibus leges Sc statuta sua accepe rint. Cum multis figuris, di Narratione, quam sortiter Equites pariter ae civitates belli aliisque temporibus se se praestiterint &quanta perpessi sint incendia. In Dedicatione de nobilitate disse rat, docens, eam esse a Deo sive immediate, sive mediate, primum nobilem fuisse Adamum, eiusque nobilitatis eodicillos extare in I. cap. Geneseos; nobilitatem autem hanc, per Iapsum hominis infirmatam ac paene amissam, post diluvium in Noa eiusque filiis restauratam, e quibus tamen Chamus laudo si iuri-hus nobilitatis exciderit; povea eam a Deo propagatam in Abr
hamo, eiusque filiis, nisi quod Rubenus Et Simeon seudo suo fuerint privati; praeterea in Iosepho Mose, Ioma, Calebo, Seceteris Iudicibus; in Saule it Davide, apud quos tamen summae nobilitatis sive regia dignitas non semper mansit in in Ie- Tob amo, Iehu, Cyro: semper fuisse homines honestos. qui nobilitatem habuerint pro divino statu . 8c honorifice de ea scripserint, nominatim Philonem, Plutarchum, Laertium. Platunam, Tiraquellum, Humfredum, Olorium, Malleolum . MIn cerum, di Seb. Munsterum, suoque tempore Rein. Re eccium
58쪽
Mar. agenerum it Cyr. Spanseribemium; sed de integrarum nationum ae provinciarum nobilitate neminem, aut certe perparum; cetera extare Chronicon nobilitatis helveticae, Pet. Albini Chronicon nobilitatis misinicae, atque hoste auctores se iam imitari, saltem conari, ut imitetur. A r. Aultiso, marchicus, pastor ac praepositus struthio- montanus, siue strausbergensis in Marchia media, denatus A. ita dedit etiam Annales Marchiae brandenburgicae idiomate german. usque ad annum I s 9 6. & Η. D. Meibomi- fatetur in Oratione aditiali p. o. eum marchicam historiam non male illustrasse. Menig4o. In narratione de Io. Hittens, di quibusdam praedictionibus de interitu regni turcici Dav. mrueli vitula arasse, e lac. Thomais F. observat Crenisti Dissert. III. de furib. Itbrar. P. assis
Christoph. LEUM AN NI Chronicon Spirense, germaniace. Francofurti ad Moenum IIII. Editio quarta, emendata &aucta per Io. Melah. Fuch m. In Chronico Isto traduntur I. Origo, incrementum. regimen, privilegia dc memorabilia urbis Spirae. a. origo di regimen Imperii germanici. 3. origo S descruptio Episcoporum spirensium. Occasionem illud scribendi dedit
milhelmus Eisantream. spirensis qui Dillingae emiserat Chroniconspirense. sed multis falsis collutulatum. Huic igitur veriorem opponere narrationem studuit auctor noster, longeque plus praestitit, quam libri rubrum indicat atque promittit: exhibet enim historiam totius Germaniae. & statum Imperii germanici graphuce describit. Utque discernere queas Additiones Fuchsii a Le mannianis, illis in prioribus HI iis manus . in posterioribus autem
praeter manum, uncinuli tales M adpidit sunt. Datur etiam Le manu in suptilus ct eoutinuat , h. e. Acta publica Imperii romano- germanici de pace religionis, Francosurti I ops L quod opus recensetur in Tomo IV. Supplem. Adior. erudit. P. 36T. Lib. II. cap. XXXV. p. Ii7 . Hoc Fuit Synodus staneica siue gera apparet ex Synodo moguuιina manica ; sea qua in urbe ee- a Carolomanno celebrata. Iebrata fuerit, incertum est.
Burc. Gotth. Struve disp. de ι . Synodo francica p. 33. Lib. III. cap. XXIV. p. aoI. PLiImmo plua quam usum factum r
59쪽
pinus. Carolus M. Ludovicus, eorumque successores, Papae non iurisdictionem dederunt in urbem Romam ei unque territorium, sed usum fu-
υι ensem Papae a Pipino donatum confirmavit: interim Imperator erat Advocatus siue Defensor Papae . adeoque hic 'eius cliens. Cuius iuris si observantiores fuissent Augusti. fieri nequivisset, ut Papa fimbrias suas tam ample dilataret. C. Thomasia Annot. ad Pu-fendors de Monarchia spirit. Sedis rom. p. 127. Christoph. Lebmam , poligrammateus spirensis, florens anno 16α. scripsit etiam Privilegium politicum . dc in Auream bullam Commentarios, hoc autem opere. in quo quidem etiam sunt multa aliena, nee desunt fabulae, tantam apud eruditos gratiam inivit, ut multis celebretur laudibus: nam Er. vocat iudiciosissimum, cinringisia diligentissimum Neruditissimum nunquam satis laudandi Chronici auctorem. De quo Vide Mahirum p. no. eique adde L. B. δε Bainebur p. ad Dieterie. p. I 43. -rhes tuli. T. III. 32. Faeser. Bibliograph. crit. 787. Biblioth. Sebrader. P. I. N. g. Bosium de compar. Prua civ. g. I22. Ec Cranium in An- not. I. II. Methodor. p. qo6. Bilderbec . praefat. m Biblioth. iuripubl. germ. P. Iz. Η. D. Meibom. Orat. de genuin. Histor. germ. tontib. p. n7. Rinc tum Program. ad Orat. auspicat. ) 4. mu in Mantisia ad kUbere. 23. N chac minium Introd. ad auctores Iur.
pubi. 33. Io. Melch. Fuchi, spirensis, primum secretarius Senatus spirensis, dein pol rammateus di tabularii director, tandemque Wildgraviorum & Comitum Rheni consiliarius in rebus ad tute iam spectantibus, suasu illustrium virorum, En Mauristi, Hulderici .ι ben, Iobi Lπdotyi, di Henr. Gunm. Thulemarii, pluriumque. editionem hanc additamentis quibusdam ornavit, opusque Leh- manni ad Imp. usque MATTHIAM continuasset, si patria ipsius, Spira antiquissima, ab hostili exustione immunis, atque in sua ipse statione relictus fuisset. De quo ille ipse legendus in praefatione. XIII.
60쪽
Iae. Augusti T Η V A NI Historiarum sui temporis opera.
Francolarii apud Pet. pilum. Primo Tomo non est adpositus annus impressionis; Io. Pet. Titio autem in Thuani volum . historicor. Recens Conlect. libr. rar. T. I. ΣΟΙ. videtur esse annus iso8. Tomus II. prodiit anno 16I7. S Appendix I6I8. licet in titulo annus 16 Io. nominetur, S Tomus II1. I62I. Estque haec editio prima Dan tartensis, complectens libris i38. historiam annorum m. auts . vide icet ab A. C. I Αφ. vel, ut ipse Thuanus scribit, Is s. quamquam repetit quaedam inde ab anno isoa. praecipueque annum 46. qui incipit a libro II. operis sui initium esse voluit usque ad i6o .ce
te non contemnenda: quamvis enim francolurientis anui isas. in sol. & altera genevensis A. I626. 'uasdam accessiones habeant, pleniusque di exactius tradita continere dicantur. in hac tamen nostra quaedam sunt, quae in ceteris non reperiuntur. Omnium prima non quidem totius operis, sed primae duntaxat Partis, editio facta est A. iω4. quae tamen ipsa fraudem experta. quoniam non nulla, quae duriuscula.videbantur, recisa sunt. Neque etiam Thuanus restitutus, siue Sulloge Iocorum variorum in historia Thuani adhue desideratorum, quae prodiit Amstelodami A. I 3. II. desectibus hisce satis mederi potuit. Qua de re legatur Praefatio Coae. lactionia libror. rar. T. I. 29. Paralipomena Thuani seorsum edi. ta sunt. Alioqui pro melioribus editionibus habentur parisienses A. i6o4 altera in sol. astera in 8. M u gos. CotMMU. 4o6. Crram. Animadv. P. II. IV. & T. II. Methodor. 367. Bιmbem de Statu eccI. dc sthol. angite. 66. Tertio tomo nostro subiungitur Vita Thuari , ab ipsemet scripta. Neque tamen integrum habemus Thuanum: nam operis pars ultima, offensam ciculi metuens, lueem fugit. Interim fuit, qui historias nobilissimi huius scriptoris continuaret ab anno es o 8. ad annum Is I 8 sed dotibus & gloriae eius impar, Iieet industriae laudem mereaturo Epistola huius operis nuncupatoria. anno IsO4. Iicet eum non addat, exarata aci christianis Franciae , Navarrae Regem. ΗΕNRICVM IV. non tantum stili elegantia, iuxta cum praefationibus Io. calvini in Institutiones, S K. Casaubσαι in Polybium quod ex mMi re observant Meisa. us Menagianor. T. III. p. 78. S Cranis. Ammadvers P. V. 3 . sed vel maxime rerum gravitate sese commendat, a Scaligero proin