장음표시 사용
241쪽
actiones & exhortari S instituere; ideoque ingenuis pueris ediscendae sunt dulcissimae ae saluberrimae praeceptiones, ut in omni vita in conspectu atque in promtu sint. a Ad Nicoclem, videlicet secunaum Euagorae filium, Salaminis tyrannum, de regno. Complectitur enim reip. administrandae praecepta. 3 Nicoeles sive Consilium. Describitur civium ossicium erga Regem. & sub persona quidem Nicoclis, aulicis suis S regni proceribus, ipsique etiam populo praecipientis. Et Rex eam ipsemet recitaverit, sicut
non insolens erat, ut Principes compositas ab aliis orationes, tanquam suas, haberent. Quid, si haec est illa oratio, pro qua I crates praemii loco XX. accepit talenta . 4 Panegyricus. In Olympus dactus, in quo persequitur laudes Atheniensium, eosque praeteri Lacedaemoniis; iuadet autem. ut domesticis dissidiis omissis expeditionem suscipiant contra Persas. D Ad Philinum. Scripta post pacem ab Aeschine & Demosthene factam, paullo ante obitum Isocratiis, in qua Regi suadetur, ut graecas urbes inter se dissidentes conciliet, Persisque bellum inserat. Sed posterius hoc a Philippo intermissum, Alexander eius filius Iectione huius Orationis stimulatus, exsecutus est, posteriorem dum Darium, qui Ochus dicebatur bello petiit. 6 Archid imm. Intelligendum hoc de Archidamo iuniore, Agesilai filio, qui post Lacedaemoniorum victoriam a Thebanis ad Mantineam reportatam dissuadet illis,
ne praestent conditionem Thebanorum, ita ut Mesenam instaurent, liberamque esse patiantur. 7) Areopagiticus. Nomen habet a loco, in quo pronuntiata suit haec oratio, summo videlicet Areopagi iudicio eo tendens, ut, pulsa anarchia, status civitatis atheniensis emendaretur. 8 De pace. Cum Chiis, puta, Rhodiis, & Byzantiis ineunda. & deponendo ab Atheniensibus maris imperio. Dicta videtur Olymp. CV. 4. 9 Euagor . Oratio funebris, qua celebrantur laudes Euagorae, regis Cypriorum. a Thr sydaeo eunucho occisi Olymp. CI. 3. Io) Μυκa laudatio. Cui v ria intermiscet, ut Sophistarum reprehensionem, Thasi encomtium, Pariau excusationem, ac celebrationem pulchritudinis. ii Busirido laudatio. Ingenii exercendi gratia scripta contra Polycrat m, atheniensem sophistam, qui idem argumentum infelicius tr ctaverat, Socratisque, quem maximi aestimabat Isocrates. accus tionem consignaverat. Iz Panath Sic inscribitur haee
242쪽
23ο secrat oratio, quia vel in Panathenaeis dicta fuit, vel omnia Atheniensium praeclara facinora decantat. 13 Adversus Sophistas. Eos videlicet, qui ostentationis aut quaestus caussa philosophabantur, &falsum 'eloquentiam invehebant. Disseritur igitur ae ingenii vi, & institutionis utilitate I 4) Plataici . Est Plataeensium a Thebaianis solo pulsorum ad Athenienses oratio, pro restitutione in integrum. io De permutatione facultatum. Contra Lysimachum ia quo victus vel facultates suas cum Lysimacho permutare, vel trierarchiae munus obire , suisque triremes sumtibus cum ceteris trierarchis instruere id quod etiam elegio cogebatur. Oratio est Iectu dignissima, in qua in caluminatorem invehitur, suamque inis nocentiam & de Graecis bene merendi studium exponit, ae similitudinem habet cum Apologia Socratis platonica; notandumque, Platonem, Socratem & Isocratem, optimos & sapientissimos viros. arcta fuisse amicitia iunctos, S in plerisque rebus similem sortunam expertos. Is De bigis. Recitata a filio Alcibiadis, iam de functi, ostendens, patrem eas non Tisiae eripuisse, sed in Olympii a civitate emisse Argivorum. IT Trapeziticus. A Sopati vel Sinopaei filio disti pro summa argenti, a patre, cum apud Satyrum Ponti principem de regno assectato delatus esset, apud Pasionem trapezitam deposita quam hic se accepisse negabat. 18 Adver. sus' casti athum. Qui sycophantice aliquem acculaverat de ereptis sibi in oligarchia. sub XXX. tyrannis, pecuniis: statu igitnrtranslationis utitur defensor Isocrates litemque intendere de actis illorum temporum licere negat. I9 Enineticus. oratio apud Aeginetas dicta, pro amico dc assini Thraselochi, cui hic opes suas te
gaverat , sorore Thrasylochi notha testamentum refutare atque evertere conante. 2O Contra Lych tem. Similior declamatio ni, quam forensi orationi, qua quis a Lochi te verberibus affectus, rem vehementer exaggerat. iudicesque impellere nititur, ut reum, tanquam legum transgreisorem, Popularis status eversorem gra viter puniant. 2I Amartyros. Pro Nicia, qui sub XXX. tyrannis proscriptus, tria apud Euthynum talenta dzposuerat, ea vero reia petens duo solum recepit, tertium Euthyno negante. Amar. iuras autem vocatur, quia sine testibus illa deposuit. ControVer
si e igitur status hic est: utrum probabilius sit, Niciam reposcere. quod non dederit, an Euthynum reservare, quod acceperit. In geniosa
243쪽
geniosa certe di acuta est oratio, di Philostrati iudicio una ex optimis inter isocrateas. In Dedicatione Isocratis laudat volpi Senatum augustanum, quod liberali di splendido se stipendio conduxerit dolet autem paucitatem S inscitiam auditorum, huiusque praecipuam caussam credit esse intempestivam ex inferioribus insuperiores classes translationem; commemorat vocationes suas, quas habuerit ab Alberto Borumae Duce, Argentinensibus di Beris natibus; multum movendo seu voce parum se fatetur promovere, itaque scriptis absentes erudire sibi constitutum esse ; denique consilium dat iusto publicorum auditorum numero di constituendo S retinendo. ηοeraim, Theodori filius. atheniensis, Prodici, Protagorae, Gorgiae, Tisiae discipulus, Platonis amicus, animo & voce destituistus, rarius in publico, S. si Luria a in Parasito credendum, nunquam in iudiciali dixit soro, in domestica autem schola M. drachismis docuit, plurimosque, inter quos etiam Xenophon S Demo si jenia erant, in civili eloquentia quam optime erudivit, ut propterea domus eius ossicina eloquentiae vocaretur. orationibus & epistolis scribendis, quum magno, ac paene nimio delectus verborum, S collocationis, numerique studio deditus esset, multum temporis insumsit, in decrepita aetate stulte agens, quod mortem non ex spectaret, sed oppeteret: cum enim Athenienses ad Chaeroneam a Philippo, Macedoniae rege victos esse audisset. tam graviter id tulit. ut virili S philosophico animo abiecto se se inedia conficeret, Olymp. CX. anno 3. aetatis 28. ante Christum natum 338. Interm non negandum, sed potius cum mos' pag. fatendum
lucubrationes oe Ieripta eius suavis ma at que saluberrima , nec studiosoram tantum L smιnum, sed Regum etiam ac Princ pum lectione est euntiatioue digna esse, modo ur, allia occupat ionibus ct oblectationibis paul streom gis sapientium virorum legeudu monumentis aliquid temporis impertiara ad ut/litatem suam det arentur. Orationis eius genus est purum, perspicuum, ornatum, numerosum, suaVe, sententiis rebertum, ut non ab re ille Siren attica suerit appellatus. Vide auctores Vita. in supra dictos Io. Alb. Fabrii tum Bibl. gr. Iib. II. c. 26. p. 'oo. Mor istam 486. P νε- Blount II. Biblioth. Abrader. Tom. II. T 4. &I. m. 8ιuerum Disieri. acad. I9O.
244쪽
Commentariis, novisque scholiis, ex quarta, eaque postrema reis cognitione Hieronymi modii. Basileae ex officina Hervagiana is a. Meuia Franco furti anno I6o . Sc, sicut nonnulli prae se ferunt tituli, Coloniae Allobrogum Iso7. ae Romae prodierunt orationes de rep. ad populum habitae, cum notis criticis & historicis Io. Vin centii Lucchesmii A. I7ia. 4. de qua editione vide ii Giornati da Leiterati ac Italia, T. XIV. l. Constat hoc volumen VI. Tomis, in quorum N. prioribus I) sunt orationes & Epistolae Demosthenis,
S certo respectu Aeschinu. io Epistola PHILIPPI Maced. Regis.
3) Dinarebi contra Demosthenem Oratio. In V. I) iani rheiatoris in orationes Demosthenis Commentarius. 2) ἔκ is in eum Annotationes. ν) Accessiones ex lutetiano codice. 4 Demosthenis vita ex Libanio. Plutarebo, Luciano, & Suida. s) Aeschinis vita ex Plutareba & incerto auctore. 6) Gul. Budaἰ & Desid. Erasimi in loca quaedam orationum Demosthenis Annotationes. In VI. I Wolfi Gnomologia. sive Sententiae ex Libanio & Demosthene collectae. 2 Annotationes in Libanii argumentum, atque orationes demosthenicas. 3 de terminationibus verbalium quae fiunt a verbo medio. 4 Coniugationum 'apud Graecos termina
tiones. s) Vincentii obsevaei Castigationes ac diversae lectiones in
orationes Demosthenis. 6 Scholia ex antiquissimo codice augustanae Rei p. in aliquot Demosthenis orationes. Hier. m.*uveteres Praefationes, di aliquot Carmina, graeca S latina. Praemi tuntur toti operi i) I uisu Dedicatio, qua urbem & Remp. Iaudat augustanam, huiusque in se collatam liberalitatem S munificen tiam, commemorat studium suum in convertendis ac declarandis vetustis auctoribus, excusat mendas typographicas, si quae se a pre- Io longe absente irrepseriant, modum indicat, quo obscuriora studuerit plana & aperta reddere nimirum grammaticae artis accurata cognitione, multa & diligente Optimorum scriptorum lectio ne, stili auctoris observatione, animo in sententias non minus ac paene magis etiam. Quam in Verba intento. antecedentium &eonsequentium inter se comparatione. & persuasione, quid quid vel in verbis absonum, vel in sensis frigidum appareat, id non a
viris diligentissimis, prudentissimis, disertissimis scriptum, sed a negli.
245쪽
Demosthenα. Aesebἰπω 233 negligentibus, imperitis, temerariis librariis esse depravatum &postremum hoc opus suum epitaphii loco sibi vult esse. Q ει-- carmina de adsoluto hoc opere , & bibliotheca Rei p. augustanae. 3) Eli dem horoscopus, sub quo erat natus. Eruditorum aliquot, tam veterum quam recentium de Demosthene & Aeschine iudicia. s Excemta ex Epistola Matthiae Sebιm hi ad Nolfi um, eruditionem e scriptis veterum omni liberali disciplina excultorum auctorum satis hauriri posse, atque inter hos plurimum
aestimandum Damastbenem, ut qui Ciceroni placuerit. Notandum vero. I. Orationem amatoriam, Alteram in Aristogitonem, & in Neaeram Demostheni abiudicari. a. Orationem pro Ctesiphonte de corona fuisse a Cieerono pro optima habitam. 3. Secundam O-Iynthiacam primae loco ponendam. 4. Exordia concionum esse prooemia orationum LXV. a Demosthene per otium elaborata, quibus in tempore uteretur. s. Orationem de classibus, συαμε -
νων, agere de ordine eorum, qui Athenis muneribus publicis fungebantur. 6. Faciliores esse Orationes philippicas. Demost benα, paeaniensis atticus, Plataou & Euclidis in philosophia, Isai autem in oratoria, di Andronici histrionis in actione
discipulus, Thucydidis, quem huius rei caussa octies, si non decies
descripsit, imitator, naturale balbutiet vitium arte correxit, optimus dicendi magister factus, s totus quippe inflammabatur in loquendo. ita ut energumeno videretur similis, & facultate pollebat res accurate cum omnibus suis circumstantiis exponendi, Sc quidquid
liberet . ad vivum depingendi sed in panegyrico genere parum
valens, nec tam sortis atque imperterritus miles: proelium enim
aliquando ingressus abiecto clypeo aufugit, seque & remp. dicendo perdidit; cum enim ALEXANDRUM puerum vocasset, ille eum sibi tradi petiit; Quod quidem Athenienses recusarunt:
deinde autem regi Maceaoniae ANTIPATRU una cum H e-νid tradendus, supplicium praeventurus veneno animam expulit in Calauria insula Olymp. C XIV. 3. aet. 6o. si non sa. anno ante Christi nativitatem 319. A. Sehort- in eius vita, ne denuo nominem veteres supra dictos vitae eius scriptores, Renat. Rapinis ineollatione Demosthenis & Ciceronis, Gurre2ώ in Prolegom. adorat. quasdam Demosthenis, in gallicanum a se idioma conversas,la. Alb. Fabriciin Biblioth. gr. l. a. c. M. P. 'I7. Quamvis autem, Pars III. In fol. Gg Cice-Disiligod by Corale
246쪽
Ciceroηis iudicio, plane perfectus fuerit orator, & cui nihil admo dum deesset non tamen ab eo in discendis graecis initium faciendum esse periti ac prudentes iudicant. De quo vide Muigium 242. &Sthuret eischium in Biblioth. Sebrater P. I. Κ. 7. iisque adde si plures eius laudes & iudicia de eiusdem scriptis cognoscere aves, --
istam de Singular. scriptor. m. & de libri S scriptori opt. Mercit. I. 36. Inimicos habuit Aeschιnem & Dinarchum. Aeschinia, atheniensis, Atrometi filius, Isocratis & Alcidamaniatis discipulus, in adolescentia tragoedias actitavit deinde autem conia elonibus & orationibus in quibus dictio quasi sponte nata di extemporanea,plusq; ingenii quam artis habens tantum sibi nomen coma paravit, ut oratorum a Demosthene proximus haberetur. Eius sunt III. orationes , nam oratio, cui titulus, , Deliaea lex, alterius est Aeschinis & IX. Epistolae, quarum illas vocarunt charitti, has autem MusM. Idem a Demosthene Oratione pro corona victus, concessit Rhodum a scholamque aperuit oratoriam, deinde Samum abiit, nee multo post Vivere desiit, cum esset an norum s. & quidem, si Suida T. I. 662. credendum. hausta cicuta in carcere, cum in caussa quadam iudices corrupisset. Fabricius Biblioth. gr. I. a. c. 26. Magirud I . Pope-Buunt I.
XLIIX. Io. REVCI LINI libri III. de Rudimentis hebraicis, sive
linguae sanctae. Phorce sic enim est impressum isos. Cum eius inlimibus in calce voluminis, tanquam amuleto contra fraudem typographi. Vocabulo Rudimenta eo uti voluit, quod haec non scri- heret doctis, sed rudibus, atque in lingua sancta erudiendis. p. 3.
talia autem rudimenta, quae circa res summas di admirabiles vera
sentur. p. 62o. Liber I. S II. absolvuntur Dimonario , S III. tradit Grammaticam. In praefatione ad Dionysium fratrem geria manum studia sua commemorat, quod cognoscendae veritatis biblicae caussa graecam linguam didicerit Basileae ab Andronteo GHο-bIaca, natione graeco, ebraeam vero in legatione ad FRIDERI-C UM III. Imp. a Iac. Iehiel Leam, iudaeo, Cars Mai cst. archi atro S equite aurato, a ue ulterius Romae, in legatione ad AL Ε-
247쪽
Reueb in. Fouti in star filio. Praeterea ait, tune tolli omnium interpretationum commuisne fastidium, cum SS. Biblia in sua primordiali lingua possint legi & intelligi; seque primum omnium tam grave pondus scrubendi Lexicon. & Grammaticam ebraicam latino idiomate humeris imponere suis, sed di simul offerre se latratibus mordacium. Et certe latratus eiusmodi, ortasque inde persecutiones plus satis sensit vir optimus. Sed di idem veri erat avidissimus: se enim
scribit p. s49. QEanquam Hieronymum sanctum veneror, ut ange.' lam, oe Lyram erio ut magistrum, tamen adoro Veritatem, ut Deum.
Stilo hie usus est soloeco saepe & barbaro, non inscitia melioris. sed ad vocabulorum quorundam proprietatem explicandam, atque ut ad captum discentium sese accommodaret. p. R. g. Dictionarium Reuch lini commendatur ab Avenario praes in ipsius Maxicon ebraicum. Praeter eos auctores, quos, ut notitiam de Reuch- lino facientes, Partis I. pag. io I. produximus, vide Melanchth. in Lutheri Opp. mitteb. Iat. T. III lsq. mo bee . Sum m. controverc64. Nolearium Biblioth. scriptor. eccles P. II. Ias. Ceterum non est praetereundem silentio, quod Rod. Mart. AGesuhrer in Accession. ad Ianssonii Biblioth. promiss. & lat. p. I62. scribit: Io. Re- hamum primum omnium ebraicum Lexicon & grammaticos aliis quos libros a Iudaeis masno pretio comparasse, bc curasse germanicam in linguam transferendos circa annum Domini r po . atque ea deinde cum Capnione, Pellicano, aliisque communicasse, di sie eorum in hebraismo studium atque industriam excitasse. Non tamen eredendum, quasi vel Reuchlini vel aliorum Lexica ebrata sint persecta & consummata. Lege sis hac de re in primis Herm. Oan der Hardi in Harmon. Reuchlini di Luιheri yo.
XLIX. Io. FORS TERI Dictionarium hebraicum novum. Basleae
Is6 . Vocatur novum, quod non ex Rabbinorum commentis, nee stulta nostratium Doctorum imitatione descriptum, sed ex ipsis thesauris SS. Bibliorum, S accurata locorum collatione depromatum sit. Cui accessit omnium verborum, nominum, aliarumque vocum a sua radice quoquo modo variantium, nec non dictorum Scripturae explicatorum Index. In tergo rubri conspicitur auctorisessigies, delineata & in ligno scalpta a Luca Manach, pictore quonia
248쪽
236 Fοψ ιν-. Sebiadυν dam electorali saxonico celebratissimo. In praefatione taxat Christianorum praeposteram, ut ipsi videtur, in Rabbinis, in quibus tamen ουδετ υγες, nihil fari, nulla lux, nulla Dei notitia. nullus spiritus, nulla ullius disciplinae sive artis vera ac solida scientia. nulla
linguarum, ac ne hebraa,mdem, cognitis, diligentiam, ostendit praetermissa in aliis Dictionariis: tradit regulas ad intelligentiam linguae sanEtae facientes, disserit de Iinsuae huius antiquitate, neces- state, utilitate & facilitate, it concedit, in N. Tto dari hebraismos. Aug. Veifr Hermen. S. c. m. f. I . laudat hoe Dictionarium ob collationem Vocum coniugatarum S cognatarum additque, omne eius auctorem laturum fuisse Punctum . nisi ab arabismo aliisque si ibsidiis destitutus fuisset. Iaem liber laudatur ab Aie.aris praef. in ipsius Lexicon ebr. Glast a Philol. S. 4 6. Husemanno Meth. Hud. theol. 284. & F. Saciso T. II. Opp. pag. 277. Sed consule etiam Cartυυrubium t Tom. I. Supplem. Criticor. saer.) praefat. in Notas in Gen. e. a. magense lium Tel. ign. sat. 64. & remigium praefat. in Lex. ebr. qui iniquius eum de Rabbinorum scriptis, eorumque Iectione iudicasse sentiunt. Io. Forster , augustanus, non confundendus eum duobus eognominibus, altero Aurbaco - palatino, Theol. D. ae professoremittebergens, & Islebiae A. Isi 3. art. 37. defuncto, altero poeta gerinmano, Capnianu & Mosestaηι discipulus, Theol Doctor & hebr. lin- uae professor in aedemia mittebergensi, & Lutheri in concinnanis a Bibliorum versione teutonica fidelis socius, inter heroas illius saeruli qui singularibus a Deo dotibus instructi atque ornati erant, reserengus, obiit A. INI. artat. 6I. Melch. Adam Uit. theol. 3οχ. Moster de homon. Q Melanchth. Epp.T.U.3l .serpsi in Epitaph. theol. I39.
eum, chaldaicum, syriacum talmudieo- rabbinicum, S arabicum. Hanoviae ista. In eo omnes voces hebratae, chaldaeae, syrae, rabbinicae S arabicae, adiectis hine illine persicis, aethiopicis, S tu reicis sub suis singulae radicibus, continentur earumque significationes usus ac elegantiae, ex m. hebraicis Bibliis, chaldaicis eorum paraphrasibus, Testamento novo syriaco, utroque babylonico di hierosolymitano Talmude, Midrasthim, Rabbinorum commentatoribus, Disit Iud dies uole
249쪽
nhivorin antibus, theologis & philosophis 'arabica V. & N. Tti translatione. Alcorano, Avicenna, ut S graeca LXX. interpretum, di omnibus latinis Bibliorum versionibus proponuntur & explicantur: Uari rum item interpretum dissiciles ae discrepantes sententiae conseruntur 6c examinantur: ritus etiam, sive caerimoniae ac sem, tam Iudaeorum, quam Turcarum, aliaque scitu dignissima S ad Scriptuorae sensum utilia, recensentur. Hisce subiungitur Index hebrai- earum, sit venia verbo, abbreviaturarum. Ipse quidem auctor non edidit hune librum. sed Engelbertus Eugati, eique Praefati
nem addidit, in qua disierit de auctoris proposito, di ordine inponendis diversarum linguarum voeabuIis, caussis hallucinationum Interpretum, it linguae arabitae utilitate, idemque reseri, Schind-lerum data occasione eorrexisse versionem Laetheri germanicam, &Lucae ομνδει latinam. Io. Ruiandus, cuius prima est Praefatio, aitLexieon hoe tam accuratam & luculentam vocum explicationem, aliaque tam rarae S admirandae eruditionis monumenta continere,
ut, testibus viris praeclara doctrina, & linguarum harum cognitione praecellentibus, simile opus nec Germania nostra nec Gallia nec Italia, nee ceterae christiani orbis provinciae adhue protulerint. Muias in vocat multiiuga eruditione resertum, p. 734. Et Casiliis in
ep. ad sereniss. Duces, Henricum Iulium, S Fridericum Huldericum, quae hie Dedicationem sequitur quemquam Iibrum hunc in vilibus nabiturum negat. At alii tamen videntur sibi habere quod in eo desiderent. Et quidem Buxtersivi in Epist. dedicat. Le-κiei chald. talmud. & rabbin. patris sui ' 3. hoc, quod, praeter infinitos vocabulorum desectus , di pravissimas illorum 1criptiones
et interpretationes, aliosque innumeros errores quae tamen imputationes etiam Munfieri, Guid. Fabrisii S Dav. da rimis Lexica, &fortasse magis spectant in Oudu vocum isterVεrationibis subsistat, ne- .a ιllaνam Uam vel in diversis phra μαι, qui pro earum varietate inis signiter non nunquam variet, νει in rebu/ ipsis, ad vocum S phr
sum intelligentiam scitu saepe pernecessariis, ostendat. Hattue ras autem , postquam illud multis nominibus placere posse a masset, hoc se deplorasse confitetur. formosisi inum fimum in oblatria eum male fidarum kneidisse man-r neque enim ita illum prodiisse in lucem, ut formatus initio esset ab auctore. Gg3 P. IV. Disitigod by GOoste
250쪽
MIO. Br. 22, Is. D m an - cogitabis, quod tu miscearis cum cedris lioli. v c Mamlara aequisitus, emtus, mancipatus. Inde pz zz pueri christiani , vel a
christianis parentibus nati, quia christianis emti aut capti circum.
eidebautur, di fidem christianam abnegabant, multam medanam amplectentes.
as3o. VII. praecepta Noae imponebantur cum VII. populis in bello sese dedentibus, tum proselytis illis, qui legem recipere dc citaumcidi volebant.
suu erum in Uentre terre, ruod multa mortuorum ca-avera accipit, nec tamιu satiatur seu expletur. p. 8s. Melius : An regnaturuι ει, qui tu misces te cum ista cedro v mellius ac Iunius in versione,& Barthol. Myer Philol. cr. P. I. 36I. Sunt vana eoniectura. GustavusPιringar disp. de lingua di eruis dit. Arabum P. 19'. Scribere debuisset, nolibant. IO.
Sed ita etiam scripserit vir doctissimus; sphalma autem irrep serit errore typographi Quid Τ VII. haec p cepta etiam proselytis iustitiae, cum
sacris tingendi essent, tan-uam per repetitionem traisebantur. Quo modo non
Schol nusquam AP eat sepulcrum, nec sepulcro competit insatiabiliatas. M. S. Graba in Append. apolog. ad Regii Form. caute Ioq. I8I. 189.2OI. ara.