장음표시 사용
231쪽
filio bonos scriptores in epitomas redigendi, veterumque ratione contexendi indices librorum , ab hodierno more diversa.
Acta reaed. A. I689. 24 . Curam huius novae editionis gessit vir elegantis ingenii S doctrinae Sam. PDiscus , isque Addenda suis quaeque locis reposuit. capita Exercitationum ad numeros Polyhistoris digessit, singulisque eommata praefixit, & indices, non quidem ampliores , sed adsolutiores S castigatiores subiecit. In Tomo II. exhibentur Exercitationes de homonymis hyles iatricae, sive de herbis, quae pluribus nominibus apud auctores appellantur , iisque praemissa sunt o Io. Bapt. Lantivi senatoris divioneniam Protegomena in quibus Salmasium aliquoties pro merito laudat, eiusoue Commentarios de Militia romana S Re vestiaria promitia fit, teque folia Sibyllae collegisse narrat. id est, sparsa nullo ordine S aisiecta volumina. in quibus auctor, more veterum, non ut nos expansa charta, scribere solitus erat, in eam seriem digensisse, quae aptissima, & ipsius proposito maxime convenire visa sit; sed alterum tractatum, de Synonymis hyles latricae,' aut ab auctore in chartam non coniectum, aut in schedis disiectum . emiste nusquam repertum esse. 2 Salmam Protegomena. Quorum p. 2Ο. per virum qui vocem Almanacha latino Manaeus
vel Maniaeus deducit intelligendus est locIust. Dat ger. H Eiusdem de Plinio Iudicium. Subiunguntur autem praedigis Exercitationibus 1 Dissertatio de manna. Qua ostenditur, mannam nat talem distinguendam ab istaelitica, esse rorem coeli pinguiorem. qui matutino tempore in Orientalibus regionibus caelo defluat, leherbis arboribusque insideat. eumque αγριον μελι Matth. 3, . ainpellatum Ioanni in desert victum praebuisse. a) Dissertatio de se charo. In ea docet auctor hodiernum a priscorum illo diversum esse. C. Iul. Sotinus , patria , ut Videtur, romanus . prosessione grammaticus, C. Plinii Secundi exscriptor , sed ducentis sera me anniseo iunior. valuit etiam carmines id quod patet ex fragmento illius, quod Ponticon vocat, si non dicendum, quia in eo describuntur animalia maris, quodque emendatum in Sal. masii Protegomenis p. M. legitur. et 763. Io. CMaeres in ULta Solini, in Prolegom. G. I. risus de histor. Iat. l. 3. p. 223. I. A. Fiaritim Bibl. lat. 4U. Creu. Animadv. P. II. a. I.G. Bergis Dissere. Mad. 223. ec MoνώV Polyh. l. I. c. 2I. n. ΙΑ. qui opus Salmais
232쪽
si in Solinum oceanum vocat eruditionis philologicae . sicut ipsum, Salmasium, qui Solinum correxit S illustravit, P. Seriverim, ob servante l. e. I. A. Fabricio, Solini salem & solem.
hebampia versione latina . N Adnotationibus ae emendationibus.& Is Cafa ιιι mi variis lectionibus di conieEturis margini adpositis nee non Animadversionibus. Accessere in aliquot Athenaei loca, virorum duorum illustrium sunt autem iIli Senatores tolosani S alter quidem Paulus Fermat) Coniectanea, quae notas Dalechamis pii praecedunt. Lugduni I6 7. Editio postrema, quae omnes prio res longo post se interuallo relinquit. Datecham pius in ep. dedicat. latinam se interpretationem , quantumvis arduam S ope rosam , tentasse ait, non quia sibimet sic placeret, aut molestissimas difficultates superaturum se confideret. sed quia existimabat cotis vice se futurum qui exsors secandi gladios acuat, adeoque alios ex ditione praestantes excitaturum qui desectus suos supplea ut di coris
rigant. Cafau --us Animadversionibus suis Dedicationem praemittit ad HENRIC UM IV. Regem christianissimum. S Praelationem. In illa virtutes di facta magni illius Regis magnifice celebrat: in hae disserit de lamentabili Athenaei corruptione, de pri ribus eius editiombus, de emendationibus veterum auctorum, de scopo suarum Animadversionum . deque optimo , quod adhuc reperiri potuerit, auctoris exemplari: ait enim, se liorum da Cria alea accuratissima diligentia seciae ; Athenaei luculentissima scripta priorum taculorum barbariem ita vexasse, ut nondum statuerit magis ne gaudendum studiosis fuerit. non penitus illa intercidinse, an dolendum. quod sic affecta ad nos sint transmissa, parum enim fuisse caput misero praecidisse S pedes, priores videlicet libros duos cum tertii principio, di maxima ultimi parte , adiectam esse artuum aliquot luxationem. in ipsum denique truncum ita saevitum. ut soricina naenia confossiorem eum reliquerint; neque AI-dinam Musuri editionem, neque basiliensem Iae. Bedron di Chri stiani Nortini, aeque ut veneti non 'ga romani versionem latinam . magni esse pretii; Dalechampium sibi dixisse . per XXX.
paullo minus. annos hora . subrisivas suae se interpretatoni conseia erasse,
233쪽
ciasse ἰ nee dubium esse, si tantum otii ad hanc Ornandam sparo
tam quotidiana aegrorum imperia concessissent, quantum fuit in ipso φιλαπονιας di amoris erga litteras. & meliorem S accuratiorem verssionem potuisse ab eo sperari; suum institutum non fuisse. ut in versiones interpretum curiose inquireret, Commentariosve in Athenaeum scriberet , sed. ut obseuriora illustraret, di vitio librariorum corrupta, quorum interpretibus ne suboluisse quidem videbat, corrigeret; cumque emendandi veteres auctores duplex sit via , e libris scriptis, & ex ingemo , utramque se viam in corrigendo Athenaeo pressisse; ceterum in scriptis auctorum illorum exemplaribus contemplandis ac diiudicandis iudicio magno opus esse. magna eruditione, ncc mediocri usu; fragmentum libri ultimi cl. viro Gul. Camero ideberi; ceteris omnibus denique
exemplaribus MSStisic emendatius & integrius esse illud, quod in celebratissima Cardinalis raro Ui bibliotheca habetur, ex eo Henr. Steρbauum, si ex hoe sese prosectilis. Quid autem sentiendum de hisce Animadversionibus i Sunt eo dignae, ait L inius in Epp. optimae. secundum Scaligarum in Scaligeran. 83. S nihil hic Ibi eo in genere vidit eruditius , iudice misis l. 4. Instit. orat. Verum quod ad ipsum opus attinet, fingit in eo Athenaeus , Platonis Sympolium imitatus , se Timocrati narrare , quae ipse in
convivio. quod Laurentis romanus, vir opulentus doctissimusque
viris paraverit praestantissimis, ex ipsorum colloquiis percepinet.
Erant autem convivae & hospites illi variae eruditionis, Masurius
ICtus , Monaus poeta, Plutarchus , Leσmdει , Aemilianus , Sc nilus grammatici , Pomianus , Democritus, Phila te bus , Theodorus cynicus philosophi,kvrairus tyrius cum aliquot aliis rhetoribus, Daphnus,
GaIentis, S RufinaM medici, Alcides musicus, ac praeterea Arrianus,mo , Palamedes ae Amrritus, qui occasione potus ciborumque adpositorum iucundos S plenos urbani salis suaviumque Iocorum & reconditae doctrinae sermones caedunt, di scriptorum omnis generis octingentorum loca hutinam omnia accurate allegant , atque in medium adferunt. Disputet RoI. Marsus ep. 49. eontra hanc Athenaei fictionem. eamque absurditatis postulet eo, quod incredibile sit. talia eo modo & in uno concivici tractata, vel tot auctorum tam multa, tamque Depe longa loca quemquam me moria tenere; nobis sufficit, magnam ex illa utilitatem capI atque
234쪽
aeta Athmaaι hauriri posse. Sciendum etiam, dari huius operis Epitomen, conis sectam a grammatico quodam CPlano ante annos circiter sexcenistos: unde iactura librorum primi & secundi, eum initio tertii,utiscunque resarta fuit.
Lib. XII. e. Ia. p. s '. Posidoni-l sed Plutarchus in Amphin. dicit, in comitatu habuisse Panat .m, ct quinque servorum famialiam. G. Io. νυμ- de Hist. gr. l. I. c. 24. p. Iri. De pluribus Casau ni hoc in opere erro ribus vide Critapulum Censrilogar. Mayeri P. s.casaubanaia Animadvers. lib. I. e. Immo sie potius reddendum:
φιλη hoe divinus potius esset S sanctus est, ceu divinum aliquem vi- vir. H. L. Schανα υιμιν in Noarum, qaei non arte nomines titi biblioth. vinar. yI. sanaret, suaque industria, sed favore Numinis. Lib. III. cap. q. p. I . Antipha-'Scire est momen poeta comici, minnis Σκληνας diu habui de ius versus allegantur apud mendo suspectos. Postea re--Melia; l. a. c. 79. peri incerti poetae fabulam&k- Maximum in Collectan. e. Q. rivi tribus locis apudStobatum. & Stobeum in tribus locis. Θ. aldin in Actu reaed. A. 1696.
330 . t . Athenain, naueratita, seu ex Naucrati eelebri Aegypti urbe. grammaticus. scripsit post COMMODUM Imp. tempore M. ANTONINI. ut Dav. γ'mao videtur in Chronolog. historiae Herodoti it Thucydidis p. N. crediturque auctor esse librorum
de Syriae regibus. I. Alb. Fabritim Biblioth. gr. 1. IV. c. 2O. Κ ut 69. Ab T. Casaubona in praefat vocatur scriptor vere πιλυμα- vere undecunque doctissimus, &. ut paucis multa complectatur, Graecorum Varro aut Plinius; a Wia in Singular. scriptor. p. n. Graecorum sere doctissimus scriptor, bibliothecam omnium ceterum historicorum, poetarum, philosophorum complexus. Et
lib. II. c. ao. putat idem Casaubonus, virum eruditissimum, qui inus stoicus Se pio i, quem canum appellarunt, in Alexandriam Pergenti, comes.
235쪽
citatione Iocorum saepe errat, eos non ex ipsis auctoribus, sed ex suis adversariis N eclogis recitasse. Plura de eo iudicia vide apud
eeleberrimi, ut Casaubonis praefat. in suas Animadvers. scribit, nominis, Plinii Historiam naturalem recensuit, di perpetuis illustrare notis studuit. Sed las Iust. Maliger, S Barthiis in I. Achiil. Pap. P. a639. audaciam eius in corrigendis scriptoribus reprehendunt. Scripsit etiam Historiam generalem de plantis, Imros III. de peste di Scholia in Pauli arginetae libros VII. naturae debitum luens A. Is87. vel sequente. Κωνου Ma. Lexis. ivors histor. T. I.
IULIANI Imp. Opera, & S. CYRILLI alex. contra impium Iulianum libri X. cum notis Dion. Petam. in Iulianum, NEZech. Spa hemii observationibus tam ad Iulianum, quam ad Cy rillum. Lipsiae 3696. Hare editio omnium est optima , di longe praeferenda Petavianae: nam Sc correctior est, & auctior. D ta
men hic tantum prior operis tomus exhibetur . eum illustrissimi Spanhemii Observationibus ad primam duntaxat IULIANI or tionem , spesque de altero concepta, irruentibus commentatoris satis, decollavit. Praemittuntur a SH--Π dedicatio ad FRl-DERI CUM III. Electorem Brandenburgicum, cuius merita pace belloque parta summe meritoque extollit , ut pro persecto haberi possit panegyrico. b) Husdem Praesitio, eaque ampla, qua instituti sui rationem reddit, ac de Iuliani scriptis. eorumque praestantia & fructu erudite ae eopiose disserit. e) Veterum auctorum . tam gentilium quam christianorum, de Iuliani operibus testimonia. Ipsa autem opera ad IV. classes revocari possunt, vu
Orationibus tres sunt panegyricae, quarum duae CONSTANTII Imp. tertia ΕVSEBIAE Augustae, illius uxoris,
audes celebrant. P. r. 49. Ica. Ε quibus prima scripta suit anno aerae christianae 3ss. eum creatus a CONSTANTIO esset Caesar, et duae sequentes Α. 3s6. cum in Galliam missus esset. Duae hymnorum vicem subeunt, in Solem di Matrem deorum conditae. P. IN.
236쪽
Is8. At prior quidem cum imperator ad Bosporum ageret. tem pore ludorum, IN VICTO SOLI apud Romanos exeunte Decembri dicatorum, posterior occasione susceptae a IULIANO ad Deam phrygiam expeditionis elucubrata. Succedunt duae in Cynicos imperitos seu adulterinos. p. Igo. 2 4. sic dictos propterea. quod a veris sectae huius placitis longius recederent. Has exeipit sermo consolatorius ad Sallustium Gilliarum praesectum P. 2 o. A. 36O. scriptus, quem a latere IULIANI iam citiarisCONSTANTIVS eo abstraxerat, quod inter eos arctissimam intercedere amicitiam animadvertisset. Mox duae longiores adnectuntur Epistolae, prior ad Themistium de imperii gerendi ra-ltione Sc dissicultate, posterior ad Athenienses apologetica de sus-eepto imperio , di in CONSTANTIUM expeditione. Ηine fragmenta exhibentur Epistolae ad Pontificem gentilem, antea Epistolae ad Themistium intexta . de hominum inter se communione, beneficentia . di ossicio sacerdotum. ab Satyriei libelli sunt Caesares & Misopogon . p. 3O6. 337. quorum illo omnes ante se Imperatores satirico sale non ingeniose minus. quam erudite perfricat; hoc Antiochiensium in se barbamque suam promillam didiaria, quum armis & vinculis posset verbis ulciscitur, corruptosque illorum mores venustissima ironia perstringit. 3 Epistolae LXII. p. 372. partim e
Gallia scriptae, ex quibus postrema. quae in sacerdotum munere describendo versatur, nunc demum integrior S latine conversa
prodit. Quibus accedit Epithola GALLI Caesaris ad IV LI A-.N UM fratrem. p. ς 4. qua memorat, ad aures suas pervenisse, abdicata eum prima religione, ad inanem superstitionem gentilem transiisse; sed Aetium dolentem se erexisse. & plane con-itraria narrasse. Nihil religioni praeserendum; multitudinem dissidii originem, S perpetuitatis elle labem , quod vero solum uis.
numque est, ac potentia praeditum, rerum omnium merito tenere imperium. Libri contra christianos. Sed ubi reperiuntur 'Hie quidem illi non comparent. Recte; at comparent tamen in opere Cyrilli alex. apologetico: Cyrillus enim verba adfert IULIANI. S statim ad ea respondet. Atque horum scriptorum maiorem partem, IULI AN US a mense Nov. anno 3si. usque ad U. l. lulias anno s. quo periit. inter curas Imperii. bellorumque
237쪽
discrimina elaboravit, elaboravit autem immo verius effudit; tantam inde tamen Sc eruditionis & facundiae laudem consecutus, ut hac in parte ex omni Augustorum numero parem habeat neminem. Que omnia Iatius exponunt illustris Spanhemius in praefatione, litteratissimique Morum eruditorum Collectores ad A. l696. p. 489. S seqq. Iam nostro in opere sequuntur Cyritia exandrini pro Christianorum religione libri X. cum praefatione ad THEODOSIUM. p. r. s. & in Appendice s) Pet. Mirtinii Epistola & Praefatio in Misopogonem. p. I. 7 Pet. Cunai latina Caesarum interpretatio. p. i6. Car. Cantoctari Notae in IV LIA NICaesares. p. 36. 8ὶ Eiusdem praefatio in Orationem II. IULIANI. p. 46. 9 Theodori Marcitu in Solis hymnum. seu orationem IV. Annotationes. p. 47. Io) Dionys Petavit Praefationes & Notae ad IULI ANI opera. p. s6. It) EZech. Spanhemii Observationes ad IULIANI Orationem I. P. I. Orat. I. p. 26. Σκῆν ετ'. Sext. Terrio circiter anno. Pro in metreiter anno post bellum il-l igitur lege πων. C. A. Ru-lud. perim Observat. inBesoldi Syni ops minor. 39O.
IVLIANUS. IVLII CONSTANTII, Constantini M.
fratris filius, CPli natus, in grammaticis Mardomi, in eloquentia Libam i & Themisti , in philosophia Maximi cynici discipulus, ac praecipue Pl ironis studiosus. post fratris GALLI caedem, iussu COMST ANTII qui eum Caesarem sibi adiunxerat, perpetratam huc illuc raptatus, atque in custodiam coniectus, sed & inde evadens EVSΕBIAE augustae precibus admissionein impetravit ad Imperatorem, ut ab omni se posset crimine purgare. Postea Cae-laris dignitatem consecutus, Imperatoris sororem in uxorem duxit , atque ab illo in Gallias missus, praeclare ac sortiliter res gessit, it post CONSTANTII obitum A. 361. ab
exercitu gallicano Imperator nuncupatus, in expeditione peris sica A. C. 363. aetatis autem nee duin completo 32. ex Uulnere, nescio a quo, quove instrumento, inflicto. animam emavit, semiapiterna quidem eruditionis di eloquentiae, Variarum item virtutum, atque illustrium ad vitam recte Instituendam monitorum laude florens, sed Zc indelebili impietatis atque apostasiae macula nota iatus, quod, cum sacris Christianorum addictus fuisset, Maximi phi-Pars III. In DL Fi losophi
238쪽
Iosophi theurgiae & sapientiae mysticae, seu potius praestigiis & vanitatibus. stolidum deorum cultum incrustantibus, fidem operamque dederit. De eo pluribus agunt Spanhemiis noster in praefatione, G. Arnoldis Κirch. und Κetz. Hist. T. I. lib. IV. c. I. p. Isa. Cove i99. R ipertiti Observat. in Besoldi Synops min. 39s. Gregorim naz. in invectivis, Io. Alb. Fabricis Biblioth. gr. lib. VII. p. 76. , Lexie. uniυ. histor. T. III. 239. Quibus adae vilium p. ML
Animadvers. P. X. I9o. & Byβη disp. de apostas suspectis p. sta
Quamquam non desint, interque eos Pagan. Gaudentam, qui ne
gent proprie futile apostatam, quia chrmianae fidei nunquam ex animo se subiecerit, sed eam tantum, quoad utile & proficuum
videbatur, simulaverit. Pet. . fartinim Morento-navarrus, &, quoniam illa Navarrae
pars Regi christianissimo paret, non immerito inter Gallos censendus, Iac. carpentarii & Petri Rami in philosophia, Io. autem Ar Vteri & Gilb. Genebr. rdi in hebraicis discipulus, Rupellae collegii gymnasiarcham & hebraicae linguae professorem egit, & Gramismatica illius linguae haud exiguam famam consecutus, venustamque uxoris sermam eminenti cuidam per esse gratam expertus, obiit senex circa annum Christi is4'. Ab Anar. Riveto vocatur vir pius & doctus, atque a Io. Bκxtorsio patre in litteris hebraicis accuratissime doctus. Vide Coumesium p. Ti. Car. cantoriarus, Regis Galliarum consiliarius, & in Curia libellorum supplicum magister, assiduum quidem, etiam inter munerum exercitia, cum Musis commercium habens, sed ab editione scriptorum, quod minimum, immo nullum hominibus doctrina ornatis honorem haberi aut praemium constitui videret. abstinens, amicorum tamen adhortationibus tandem permoveri se passus est ut in publicum emitteret non modo versionem latinam libri πῆ τ--πζαξεων. η-βαmλμας, qui in hac editione Orationis II. locum occupat, Caesarumque ΙVLI ANI, Echanc quidem cum Notis, verum etiam Excerpta de Legationibus, ex veteribus auctoribus graecis, latine, & cum Notis. Claruit initio iaculi XVII.
239쪽
- 22 Theodorus Marcilius, Arnhemio- gelder, Lutetiae Parisiorum professor regius, aliquando sub M ambertii nomine sese occultans varios auctores commentario notisve illustrare studuit, nominatim Pythagorae Aurea carmina, Lucianum, Catullum, Tibullum, Pro pertium, Martialem, Persium, Suetonium, Tertullianum de Pal
lio, dedit quoque Novam interpretationem & methodum Insti tutionum IUSTINIANI, Poema de nomine, Legis XII. Tabularum collecta & interpretamentum, Historiam strenarum Martisque, Iustitiae, Pacis. Minervae, di Franciae Prosopopoeiam, &tandem post multos hoste labores, ut symbolo eius, quod hoc
erat, Depe am aut licram, accommodate loquar, defecit anno i61 .
Muit sos. da Catal. biblioth. Bodlei. P. I. 29. Erech. Θa πω mius, genevensis, Friderici, theologi primum genevensis, deinde lugdunensis filius, Geneva, ubi eloquentiam docebat, Heidelbergam ab Electore palatino vocatus, ut unici filii C A ROLL qui ultimus istius familiae fuit Elector, moribus stu diisque sermandis praeesset, atque ad consilia Electoris adscisce
retur, ab eodemque in Italiam missus, ut antiquum Domus pala tinae eum illarum terrarum Principibus commercium instauraret tam dextre omnia peregit, ut herus maxima eum gratia complecteretur, & mox publicis negotiis curandis, multisque legationibus obeundis adhiberet. Inde factum, ut Elector Brandenburgicus suis eum ministris adscribi, sinctiorique consilio ornamentum hoc addi desideraret, & consentiente Palatino voti damnatus est. Ubi non minus praeclare, Liberi Baronis insignibus atque hono ribus ornatus, res suas domi serisque gessit: nam & ab hae ele ctorali. ac postea regia etiam Aula multas legationes obire iussus est. diuque in primis Londini vixit Domini sui splendorem ac ma
testatem egregie repraesentans, donec ibidem anno IIIo. aet. 8o. adeoque honorum, meritorum, S annorum satur fatis concederet. Neque vero ita vacavit arduis suis muneribus, ut Musis nuncium remitteret, sed Perpetuo, ubicunque terrarum esset studia tractavit & nobilissimos ingenii sui scelus in decus & emolumen tum reip. litterariae, enixus est: ab ipse enim praeter Theses con tra Ludov. Gapestum pro antiquitate litterarum hebraicarum aqua tamen sententia postea, meliora a litteratissimo Boetiari. 'mo
nitus, recessit & Criticam contra Amr/i m disquisitionem. quae a scripta
240쪽
228scripta sunt iuvenilia, habemus Orationes de praesepi Christi &cruce, Discursum, quo ius Imperii romani res, durante interregno, vicario nomine administrandi, Hectori palatino asseritur. Opus de praestantia & usu numismatum, Diatribam de Vesta &Prytanibus Graecorum, Epistolam de Rich. Simonii Historia eritiaca Epistolas ad Laur. Begarum & Andr. Morallium, Notas in Cal Iimachum, Commentationem de orbe romano, S Observationes in tres priores Aristophanis Comoedias: sicut novam Dissertationum depraestantiadi usu numismatum editionem, ab illustri viro ante obitum prelo penitus paratam, eum novis tribus Dissertati nibus, di Commentario ad Aeschylum exspectamus, dum orbis
eruditus Spanhemii nomen & merita nunquam e memoria delebit, sed grato semper animo recolet ac venerabitur Acta erudit. A. IIII. NE. A. ITIO. IOO. IO7. S A. I683. s42. Curiem Biblioth. ehois T. XXII. I74. M u 768. Magi rus 76l. ηam de Nat. Christi agnPatinis Histor. numism. c. 24. p. 2O8. Gums- 438. Aumsten Mel.
erit. P. II. 23 . Grasv Praefat. di Εpp. p. 3a. Graia Spicit. PP. Dec. II. I q. XLVI. ISOCRATIS Scripta graeco-latina, ex interpretatione & eum
annotationibus Hieron. Basileae, ex ossicina oporiniana. 1s o. Eadem emisit Henta Stephanin Parisiis Is93. cum versione Guil. Carieri, suisque in Isocratem Diatribis VII. Ceterum Hil. υνυοrdiis di Thom. Pue-Bisura pro optima habent editionem, curatam, ut aiunt, a Paulo Stephano A. I 4. Praesens autem editio quae praestantissima a Schura reis hir in Biblioth. Sehrader. T. II. T
agnoscitur ob indicem, nunquam satis graecae linguae studiosis commendandum, in duas displicitur Partes, quarum Prima sistit 1 Orationes, o Epistolas Isocratis eiusque 3 Vitam, defcriptam
a Plae archo, Philostrato, Dionysia halicarnalia, Suida, ac molpo nostro. 44 Ueterum ac recentium auctorum de Isocrate iudicia. s) wsu priores Praefationes S Poematia: Secunda mulsis Anno ationes &Castigationes. Ex orationibus Isocratis hodie supersunt XXI. suntque sequentes: i) Paraenesis ad Demonicum. Quae frustra alii Isocrati, Ciceronis temporibus florenti. a Mureto l. I. Var. Iect. c. I. tribuitur. Cre . prarit. in Tomum III. Methodori Scopus autem huius orationis est, adolescentum animos ad honestas