Historia bibliothecæ Fabricianae qua singulis eius libri eorumque contenta et si quae dantur variae editiones augmenta epitomae versiones scripta adversa et hische oppositae apologiae sive defensiones auctorum errores et vitae doctorumque virorum...

531쪽

taxat Poεras & Oratores Romae, quI poetica aut oratoria facultate vel male uterentur, vel in malum finem: Secunda vulgi peccata in orando committi solita: Tertia iuventutem. quae studia litterarum, atque in primis philosophiae, negligenter tractabat: Quar-Ia NERONEM, quod Remp. suscepisset gubernandam, tanto oneri prorsus impar; tecte tamen hoc facit, longeque mollius,

quam vel natura poetae serebat, vel Neronis flagitia ec sceIera merebant: Quinta Annaeum Cornutum laudat . di iuvenes hortatur.

ut tanto se viro in disciplinam tradant: dc Sexta de legitimo agit

divitiarum usu. Decimus Iunius Iuvenatu, a quinas, ab antiquis librariis labia cognominatus, maximam aetatis partem declamationibus Romae consumsit. sub HADRIANO autem Satiras demum edens ab eodemque, sub specie honoris, ut cohorti praeesset . ad extremam Aegypti urbem Syenem, vere autem in exilium , propterea, quod Ganymedem ipsius verbis hisce . quod non dam με- certi, dabit histris, punxisse credebatur, iam octogenarius, missus est: & quamvis brevissimo temporis intervallo Romam redierit, non diu tamen supervixit, quippe qui dicitur obiisse anno aetatis 8a. Scripsit compar Plinio iuniori, Martiali, et Tarito, summoque affectu coluit mutusium Bithynicum S Calsinum. Vitam eius, praeter eam, quae in Prolegomenis legitur eum notis P. Pithaei & H. C. Henninii, descripserunt Lil. Greg. G aldis S Pet. crinitus. Via de Io. Alb. Fabricium Biblioth. lat. 4sI. SuMam T. II. Ia2. -- giram 49'. 'pe-Bisunt i's. Campavastam de Iibris propr. capud Crem

Methodoti T. II. ao4. & ipsum Cranium AnimadverL P. XIII. L

lius Probus, scriptor christianus, sed cento potius e variis, S a variis consutus, alicubi, ut ait Pignorim, sine delectu. Io. AIb. brisiis Biblioth. lat. 4B. Is Grangam , gallus, in duos etiam Prudentu adversus Symm chum libros commentatus, vixit initio saeculi XVII. S. Baribu ad

Statium iudicio, minus instructus fuit ad Iuvenalem illustrandum: ad

532쪽

ad hunc enim poetam aliis omnino lacertis opus esse ait. nig3 4 Io. Britannicus, brixianus, e Magna oriundus Britannia, tanis tam latinae linguae impendit operam, ut, si non superare, tamen aequare videatur Paulum Manutium, scriptisque Commentariis in Persium, statium it Ovidium, di variis pulculis atque Epistolis inclaruit, vir sui temporis aetate doctissimus dc vel illi saeculo in. videndus, otiique semper inimicissimus, donee anno Christi Isio. mundo vale dicereti ciuilisus T. I. 78. muniuius 4os. Theodorus Pu aunus, eraneburgensis, Antverpiae fullonem agens, deinde ad litteras se conserens, insignis philologus factus est et Commentationibus in Virgilium, Horatium, Suetonium, . Prudentium, Claudianum atque Ausonium, nec non Variis lectionibus magnam inter eruditos famam sibi acquisivit ceruici XUII. M e 66'.

Dominicus, Calderae, vico veronensi, natus, atque inde cati derisus dictus, a Card. Busarione magni aestimatus, Romamque duinctus est, di praeclaro ibi cum honore docuit, vixitque: factus enim est secretarius apostolicus, & Commentariis in Statium de Silium Italicum, tribusque Observationum libris claritatem nominis sit longe lateque sparsit, modo sibi temperasset ab atra bile adversis Sabinum, periitque admodum iuvenis circa finem ciculi XU. Sab.llieus scribit. nihil esse tam arduum di difficile quod de se ille non sponte polliceri potuerit, ic munimur felicissim i eum ingenii & acerrimi iudicii iuvenem appellat. Frisivi Epit. Bibl. Gessier. aos. Henninius Praefat. in Comment. Calderini p. IIo. Baecurus Bibliograph. erit. Isi. Giorn. δε' Litur. d' Ita . T. XIII. 4s Georg. Hasta, placentinus, medicus & humaniorum litteratum professorVenetiis utriusque linguae peritissimus, Sc magno cum applausu docens, sed quod a partibus staret Trivultiorum, qui turbas in Statu mediolanensi excitaverant, a Duce Mediolanensium persecutionem passus, atque in carcerem coniectus suit, nee diu post liberationem, cum in auditorium se conferre, atque e Ciceronis Tusculanis de animae immortalitate diserere vellet, in Diuitig Coo ,

533쪽

toeo, ubi alvus delicitur. subito atque inopinato exspiravit, quum iaculi XV. plus quam dimidiam partem absolvisset. Frisi M 1 7. Pier. muria, de Infel. litter. lio. I. p. 29o. ut 828. Scripta eius praecipua sunt libri de tuenda sanitate per victum de humani corporis partibus, de corporis commodis N incommodis, dedisserentiis pulsuum, S magnum opus de rebus fugiendis & expetendis: de quo tamen videnda Menetia a Tom. IIL Aso. Et ardus Lub ia, mesterstede-oldenburgieus, septem academiarum discipulus, Rostochii primum poeseos, deinae theologiae D. N professor, & provincialis Consistorii assessor, orator, poeta, di mathematicus insignis. discentium studiosissimus, in rebus inveniendis acer, in memorandis firmus & expeditus, in iudicandis

acutus, in aeademiae dignitate tuenda magnanimus, in dicendaveritate intrepidus, vir vere aristocraticus, lectionibus disput tionibus, scriptisque suis adeo ornavit Lyceum rost hiense, ut prae aliis eo tempore aestimaretur; tandem vero exstinctus est se-bri quartana A. IGI. aetatis sό. E scriptis eius caput efferunt An.

liquarius, Fax poetica, Florilegium, Clavis graicae linguae . quaecipius, etiam apud exteros, sub prelo maduerunt, Phosphorus de prima causa & natura, qui tamen ei adverserium excitavit Alb. Grauerum, auctorem Antilubini, quem noster Apologetico excepit Tractatio theologica de causa peccati, Monotessaron, 1ive Historia euangelica de I. Christo ex IV. euangelistis in tribus linguis, Commentarius in Epistolas Pauli maiores, alius in minoia res Apostolorum Epistolas, Quadripartita euangelicae Historiae

monas, di alia. Witto Memor. theol. 'o6. G. Arnold K. und K. Η. Parte II. 49o. F. A. Avin- disputat. de meritis Westphaloiarum in academiam rostoch. p. 27. & uiuo p. 71d. qui Ecphrasea Lubini ait esse loquacissimas, nec aptas niu terendo apud ci

ratos otio.

Bernardus Antummia, nitiobris, in Senatu burdigalensi eaunsarum patronus, vivens initio taculi XVII. edensque A. i 6 I s. Censuram gallicam in Ius romanum suas in Iuvenale Restitutiones, eiusque interpretum castigationes iactat quidem, sed, si sin-Para III. In quarto maiori. Vuu gula

534쪽

na Iuvenalὼ. Peνsius guli sua repetitum venirent, nudus remaneret procul dubio, ineptissimus rhapsodus. ut Barιhia Advers. XXVII. IT. aliisque non sine ingenti merito suo dicitur. H ruisivi p. 7ss. Io. Frid. Gronουι- , hambursensis, I. V. doctor, & peragrata Italia & Gallia primum Daventriae, deinde Lugduni Batavorum eloq. di historiarum professor, non tantum multos auctores classi- eos recensuit emendavitque . sed ipse etiam egregios concinnavit Iibros, ut Diatriben ad Statii Silvas. libros III. Observationum. Observationes in Scriptoribus ecclesiasticis, Commentarium desestertiis, de Centesimis usuris & faenore unciario, de Pecunia veteri, Laudationem funebrem Iac. Golii, & orationem de lege regia vir nitido ingenio, doctissimus, S criticorum princeps. requievit A. i67I. aetatis so. me Diar. biograph. Ffff a. Vincent. Fabricu Epp. p. 3 . 36 . ΦΙl. 68 I. in Poematis p. 62o. Boi-burg. Epp. ad Dietericum p. Ia. C. Ollarius in Curis poster. p. 63. Ferrari- pluribus in locis Tomo II. Operum variorum, δασυν Bibliograph. crit. 476 633. S Gravi- ΕpP. P. s. 33. 36. 47. 177. 288. 29s. Ludovicus d' Oruans, gallus, floruit initio iaculi XVII. ediditque Ieanne la pucelle d' orleans, ou l' Histoire du 1lege d' Or- leam par les Anglois, Les Ouvertures des Pariemenis & Cogitationes in Tacitum. H de Catal. biblioth. Bodlei. T. II. 2I. Stephanus Ciaverius, vixit initio saeculi X UII. S commentatus est in Persium, de quo Henr. Ernstim observat. lib. I. cap. . scribit, si quis ex eius commentario auferret, quae vetus intemPres ante dixit, pauca certe bona illic remansura esse. Vide creis .ium Dissert. Ι. de surib. librar. p. co.

Philippus Rubια iis, Lipsit discipulus, ARιrii V. Homilias in

latinam linguam transtulit, ipse autem condidit Electa, & Carmina , quae leguntur Tomo IV. Deliciar. belgic. atque e conspectu mortalium abiit anno IssI. aetatis tantum 37. Io. Erant in eius

Ianus Disitigod by

535쪽

Iavenalis. Persin.

Ianus sive Ioannes Rurgeo Mu. dordracenus. G. Ι. , flavis dii , Ioc Scaluom, & Dan. Hi insit discipulus, Iuris licentiatus ac primum Hagae Comitum serensium patronorum numero adscriptus

deinde Sueeorum Regis GUSTAVI AD OLPHI quum nondum vicesimum tertium aetatis annum explevisset. consiliarius. saepiusque ab eo, post collatam suecicae nobilitatis dignitatem ad diversos Status ae Principes, & quintum ad ordines Belgii consae-deratos missus. scripsit Variarum lectionum libros VI. Obiitque Ηagae Comitum A. Isas. aetatis 36. Videatur 'se in Vita sua, quae in libro Uitarum selectarum legitur p. Isa. Erasmus Schmiaius in Lucae 24, 33. opus illud Variarum lectionum vocat doctissimum. Morbo a Polyhist. lib. V. P. 223. eruditissimum. Aulus risus Flaccus, natus in Etruria Valaterris, eques romanus, Rhemnii Palamonu grammatici, Uerginii Flacci rhetoris. S Annaei Cornutι, tragiei & philosophi stoici discipulus , atque a Paeto Thrasea summe dilectus. homo morum lenissimorum, Verecundiae virginalis, formae pulchrae, frugi Si pudicus, in pueritia scripsit Praetextam, οδοπαροκων librum unum, di paucos in sororem Thraseae, Arriae matrem. versus, 'uae omnia Cornutus matri eius auctor fuit, ut aboleret. Et tanti quidem aestimavit Cornutum hunc, suum quondam praeceptorem, ut ei Sestertia centies legaret, cum omni bibliotheca sua ; sed Cornutus vicissim tam fuit modestus, ut, sublatis libris, pecuniam sororibus, quas frater heredes fecerat, relinqueret. Mox ut a schola & magistris diverterat, lecto Lucilia libro decimo, vehementer Satyras componere studuit eiusque libri principium imitatus sive aemulatus est. Fuit atque, ae Iuvenalis, graVissimus morum censor, di virtutum praeisceptor fidissimus, nec durus dissicilisque amplius eius stilus est. nisi imperitis, vixque virilem attingens aetatem, anno Christi 26. quum esset annorum quasi 28. decessit vitio stomachi. Is Casam bisoas in Notis ad Persii Uitam, a Probo aut alio vetusto auctore scriptam. p. 36. Io. Alb. Fabrici- Biblioth. lat. 393. Lexiton aeniv. histor. P. IV. I62. Magirus 648. Pope-Blouηι Ios. Campanella de libris propr. Tomo II. Methodor. Crenti Io . Basilius Faber Thesaur. eruditor. scholast. Is=8. Morbos Polyhistor. Tom. I. lib. IV. Vuu a I83. Diuitigod by Cooste

536쪽

mintiliani lib. X. c. I. Mubum ct υι re gloria, quamυu uno uiso, Per sius meruit a

C IX. Barii. BRIS SONII de Formulis & sollemnibus populi tomani verbis libri IIX. Moguntiae i64'. Ex bibliotheca G. Calisti. Editi quoque sunt Parisiis A. ire'. in sol. S Francofurti is92. 4.

in iisque origines caussaeque formularum verborumque sollemniisum expositae, variis Romanorum antiquitatibus ad sacra, comitia, iudicia. edicta, bella, testamenta, funera S alia adtinentibus Iucem adserunt. Distinguendae autem sunt hae Formulae ab Anti quitatibus Brissonii: hae enim ex iure civili selectae, auctoris Le xieo Iuris subiunctae reperiuntur. In Scaligera M Suidem p. 67. notatur hoc opus, quod pauca habeat bona, maximamque eius partem a studiosis eue coacerVatam, neque omnes formulas couiectas; sed Magirus illud vocat mirandum, Tilemannus magnifi- eum, Morbes Polyhist. T. I. lib. IV. II'. aureum, & Du Saussa ν in Continuat. Bellarm. de scriptorib. ecclesiast. pag. 6o. non parum iis res ecclesiasticas illustratas esse scribit. In laudes Brissonii eunt quoque Octav. Ferearisi T. I. OPP. Var. I. 8O. R cler Bibliogr. crit.

6 . S R. Simon Biblioth. chod. T. I. 3 3. Libro VI. p. mi. huius operis adfert Britanius Instrumentum plenariae securitatis, anno xx XIIX. IUSTINIANI Imp. scriptum, 'uod etiam utilis gavit Gabr. Naudam A. I63o. S I 6 i. 4. sed Britanii nostri apo graphum emendatius esse, Post colomestum indicat Fabrietas Bib .

lat. P. 177. CX. Fran. Bemardini FERRARII libri VII. de Veterum aeela. mationibus & plausu. Mediolani I627. Habentur etiam in VI. Tomo Thesauri antiquitatum romanarum Graeviani. Quod au tem ad huius operis contenta attinet, sciendum, libro I. agi de ae clamationis N plausus nominibus ae disserentiis, II. de theatralibus,

537쪽

- Ferrupti, Et libri hi eum plausu eruδitorum excepti sunt. Ghilinus P. I. ss. Gravius Praefat. in Tomum VI. Thesauri antiqq. roman. Du P. uTomo XVII. Ioa. Georg. Abubara T. I. Opp. Octavii Ferrarit 628. S ipse Farrarim t. c. p. 6II. Franciscus Bemardinus Ferrarius , medioIanensis, doctor theol. in Collegio ambrosiano, variarum linguarum, ut latinae, graecae, hispanicae S gallicae, nee non librorum peritissimus, ideoque ab archiepiscopo Frid. Mrroma in varias Europae regiones ad conquirendum & comparandum meliores libros, tam MSStos, quam impressos, unde Ambrosiana nata est bibliotheca, missus, floruit initio iaculi XVII. & de Octavio Rrraris, cuiuS patruus erat, praeclare meritus est dum patre orbatum suo in contubernio educavit, & Musis atque Archiepiscopi favori commendavit: id quod ille omni tempore, tanquam maximum beneficium, grato animo agnovit S celebravit. Vide Opera octasti Varia T. II. I36, 137. 6I . Fran. Bernardinus scripsit praeterea Tractarum de antiquo epistolarum ecclesiasticarum genere. aliumque de Ritu sacrarum concionum. De quo vide DA Pin Tomo XVII. Ioa. Perpoliendos etiam sub manibus habuit, teste Ghilino I. e. libros de annulis, de artificiosa manuum loquela, Gymnastiea Dcra, seu de durioribus veterum christianorum ad corpus edomandum artibu , de funere christiano de multiplici luminis instrumento S usu a-Pud veteres. de pedum tegumento si ornatu, Athenas mediolanenses, Sc obscuriorum in ecclesiasti a antiquitate vocum Illustrationem. An autem illi libri, sive omnes, sive quidam, editi sint, ego quidem non habeo compertum; nec liquet, quo sensu Me scribat p. 3oi. eum illos reliquit,r certe ex Ghilino, quem ciatat, probari nequit, aud irem nostrum illos absolvisse, atque in lucem produxisse. Pag. 82. IOo. Ios. PoIlicis utri- his tri. I. G. Gravius EpP. usque compressione significa- p. 338. sive Praefat. in Tomum

tus olim fuit theatri favor. t VI. Thesauri antiquitat. I

538쪽

sasCXL

Auli GELLII Noctium atticarum libri XX. eum notis &emendationibus Io. Frederici. & Iae. Gm η. Hi, qui di illos ad lubros MSS. exegerunt. Lubduni Batavor. I7O6. Accedunt Casp. Seio νώ MSS. duorum codicum collatio. Pet. Lambaeli Lucubra tiones gellianae, Excerpta ex Lud. carrienis Castigationibus & Ω- Iecta variaque Commentaria ab Ant. sio & Iae. Ocelis conge m. Est haee editio, testibus Actor. ε-d. ad A. ITO6. P. 246. Sc 248.eollectoribus omnium praestantissima: de ceteris autem legi uossunt Io. Alb. Fabrietur in Biblioth. lat. sio. &In principio huius libri post praefationem Iae. Gronovius, ac notandum vetustissimam esse romanam de A. I46'. Atque huic CL. viro libri Gellii sunt XX. quoniam capita libri IIX. pro libro habet, qui periit. Lib. I. c. I . P. 9 . Xanthippe, So-eratis philosophi uxor moro

Lib. V. e. M. P. 343. Ex Sinnio disces pluria sive plura absisistum esse sive simplex positivum; non, ut tibi videtur,

comparativum. Sic complais ris quum dicimus, non comparative dicimus.

In Nota ad libri XIII. eaput XIII. p. sy4. Plinius lib. I. Epist. ad

Lib. XIV. e. VI. p. Q . Quae Ibi scripta erant, Pro Iupiter,

Tantino. C. S. Sebur eiseb Supplem. Orthograph. rum. N. Male autem sie tradidit Sinnius. Iae. Pericanius in Notis ad San. Ehii Minervam 222. Ad Sosium Saneelanem. Cre . Mnimadvers. P. III. in. Studium eastigendi & distintuendi eognomism non est exagitandum, S salse traducendum. Io. Motur de homon. 9Oq.

539쪽

Gestim Lib. XVII. e. XIV. p. 83o. Haec notare, non esse abs re visum

Lib. XX. e. V. p. 876. Aristote-Ies duas species commentationum habuit. Alia erant, quae nominabat alia, quae appellabat ακροαmin. ρικα dicebantur, qua ad rheto

κα autem Vocabantur, in quibus philosophia remotιον subtiliarisque agitabatur, quaque ad natu ra contamplationes, drsceptation παυε dialecticas pertinebant.

Acroamaticae commentationes non ipsarum argumento deinctrinarum, sed doceodi limitatiore modo ab exotericis sunt

distinguendae. Iac. Thomastulorat. IX. P. 179. A. sive Aulus Gellius enim scribendum. & non Agellius romanus, Romae in rhetorica disciplina Corn. Frontonis, deinde Athenis Phavorini Tauri. T. Eustachii, Peregrini philosophorum auditor, scripsit istos suos libros sub Imp. uti Mentio p. I6. & Donuola de patria Propertii videtur, ADRIANO vel ut Do vellus di Io. Alb. Fabrielua p. so8. volunt, sub ANTONINO Pio . cie. II. nec ad serream auctorum aetatem condemnan dus, sed in argentea seeundum Borrichium in Cogitati de var. Iat. linguae artat. e. IV. ponendus est. Augustiua l. 2. de C. D. c. 4. vir elegantissimi eloquii, S multae ac facundae scientiae. Lipsis scriptor purissimae latinitatis, Parao Criticorum madulsa dicitur. Iniquior autem ei est alicubi Lud. Vivas, S Sciavim cum primis, contra quem tamen ipsum defendit Fran. Havassor, seribens, fateri se, scriptorem hune in frequentandis verbis ac locutionibus comicorum esse nimium, atque agere isto in genere delicias putidiusculas, neque ulli temere imitandas, nunquam tamen dubitare, quin multo ad summos, quam ad infimos scriptores propius accedat.

540쪽

eedat. Vide etiam Magirum I8. 'ρε- munt I s. Morbos Polyhist. Τ. Ι. l. 4. c. I . n. 2. MVerum de homon. 9o . di Biblioth. Sehea d Vtinam P. I. F 6. I 3. Ratio autem, cur libros hoste Noctes aliisvi

inscripserit, docente Philippo Caroli Animadvers in Gellii lib. I. c. r. p 3. haec est, Quod, cum Athenis esset, diesque in studiis dis eeret. & societate philosophantium, noctibus brumalibus, quae retulerat in commentaria, promsit, Sc in hos librorum alveos, tanquam sedula apis, digessit. Similem 6c alii libris suis titulum imposuerunt, nam Noctes parisinas scripsit Η. Suphanus, Brixianas

Felicianus Botera, Romanas Cur. Lanclutus, Tusculanas & Ra vennatenses Io. Matth. Cariops rus, Africanas Sigism. Pa.luxius,

Solitarias Io. Bapt. Persona, Geniales Io. Nardius, Christianas Io. Hebi, Academicas Io. Pet. Lotichius. Glossarium vocum gellia narum haud vulgarium Casp. Barthius edere voluit ; Iulius Caes. autem Sealiger edidit Problemata gelliana, di Frid. Ravolt Logicam gellianam. Gaspar scἰOppius, qui inter Germanos scribitur feb*ρ us , secundum rationem autem linguae italicae, ut germanica retineatur pronuntiatio, recte illo etiam modo pingitur Neagora- palatinus insignis grammaticus & criticus, Caesaris N Regis Hispaniarum singularem ob eruditionem factus consiliarius & Comitis splendore ornatus scripsit Suspectarum lectionum libros V. Animadversiones in Thuanum. Caseu bonum aliosque sub nomine Pastham Grais θλι, Classicum belli sacri, Infamiam Famiani Strada & alia, obiAitque A. i6 9. aetatis Ps. Stilo m dace, ac sepe etiam maledico usus est, unde dc Canu grammaticin appellabatur; sed impietatis& atheismi, ac blasphemiarum contra S. scripturam eructatarum inculpatio tanto minus probari poterit, quanto maioris ille non tantum a summis Imperantium, sed etiam a theologis Si antistibus in Ecclesia romana, atque ab ipso Pontifice lummo habitus atque aestimatus fuit. Octavius certe Hrrarius, qui illum novit optime. sub eiusque informatione profecit, longe melius de illo