장음표시 사용
501쪽
ta tres annos exegisset, omnibus viribus enititur, ut probet, totis Iendam. 6c in extremas oras amandandam esse erroneam illam aescelestissimam opinionem, qua non posse putatur caelestibus Deoque placentibus legibus imperia tuto gubernari. Christoph. Psu, Eques mimicus , inter cuius maiores emi. nuisse Iul. Uugium, Episcopum N Principem naumburgensem, illud non modo suae gentis, sed totius etiam Germaniae ornamentum. & sacratissimorum Caesarum, ut ita loquar, corculum, notum est, vir imaginibus & doctrina praeclarus, di cunctis virtutibus fulsentissimus, familiam suam, & saeculum X UII. in cuius initio vixit, mirum in modum ornavit. Genim Methodor. T. II. 337.& Iuc B stas in Praefatione. XCIV. Commentarii di Traiano BOCCA LINI sopra Corn. Tarcito. In Cosmopoli Amstelodami, apud Blauium is . Sunt nempe hi Commentarii in VI libros Annalium, in I. Iibrum Histor. 6t in Vitam Iulii Agricolae. In Introductione ad commentarios hoste. seu in praefatione defendit auctor Tacitum contra eos, qui eum dicunt elle obscurum, impropriis locutionibus usum, diminus latinum, atque ostendit, eum non a quovis recte intelligi eundemque docere modos, quibus Principes quocunque ad imperium pervenerint modo, illud conservare possint, sicut Livius describat Remp. bene ordinatam. Traianus Boccalimia, romanus, architecti filius, vir acri, sed & tumido atque inflato ingenio, ad iocandum cum aliquo maledicto facetus, omni elegantia doctrinae excultus, vitamque privatam publicis muneribus atque honoribus, quorum Romae, ubi Praelatorum ac Cardinalium favore maximo fovebatur, facile particeps redditus fuisset, amore libertatis , aut potius licentiar, anteponens, post Relationes ex Parnasso scripsit librum, cui La ἰώ θ-
ώι Pietra dei Paragone politico) nomen indidit, qui ultimum ipsi
attulit exitium. Quia enim in eo ostendere ausus est, Regis cuiusdam potentissimi opes non esse tam validas, ut labefactari non possent, Venetiis, quo maioris libertatis Si securitatis caussa se transtulerat, die quodam, quum solus in musto suo esset, a IV. robustis validisque viris armatis prehensus, in lectum conie-Para III. In quarto ma ori. QS q eius, Dissilirso by Corale
502쪽
49o ΩΙΔη . caraeeἰalinctus sacculisque arena differtis ita contusus eommitigatusq; fuit, ut paullo post spiritum efflaret, nec ab ipso Apolline, cui summum reis rum omnium arbitrium tribuerat, servari posset. Qui tristis casus contigit duodecimum inter & decimum sextum annum saeculi XVII. Er)ibram Pinacoth. I. a l. Crasso negli Elogii P. I. 26I. Sylaeeis Din Fel. liter. 223. 686. Genu II6. Ametie de la Houlsate in Taciti Moralibus parum aestimat istos Boccatini Commentarios . aiens, separum in iis reperisse, quod quaerebat; sed alii in maiori eos pretatio reponunt. Immo testatur Morbos. Polyh. T. ΙΙΙ. I7. olim tanquam κειρι λιον servatos esse ineruditorum bibliothecis. Poe- fluunt 918. S Naudaus Bibliogr. polit. I. I. Methodor. iamnu) c. as.
Io. SEL DENI de Synedriis S praesecturis iuridicis veterum Ebratorum libri III. Editio ultima. Amstelaidami I679. Sunt etiam editi Lipsiae 169s. 4. De qua editione videatur Creuim Animadv. P. 1L ira. Libro I. agitur de proselytis, & initiationis sacramentis, de poenis forensibus de Cerith & excommunicatione, de presbyteris, iudicibus & Schoterim : libro II. de Mosis iudieiis S regimine, Synedrio magno & iudiciis minoribus: libro III. de Synearii mani potestate, appellationibus ad Synedrium magnum, de vestius lacris, bello templi dedicatione, encaeniis, origine dedicationum christianarum, situ precantium, adoratione Gentilium, S ste la in oriente magis comparente. Uno verbo: quae ad leges Η bratorum sorenses pertinent. illa his libris potissimum tractantur. Vide mage ellium Tel. ign. sat. 3l8. Sorae p. I42. Perseger. disp. deSanhedrin 7. Rasbει. in Biblioth. Schrader. P. II. II 6. Carρα vitam in Schichardi Ius regium I I. Ant. CARACCIOLI Synopsis veterum religioserum rituum atque legum. Romae IsI2. Tractatur autem in ea de Origine clericorum regularium it saecularium, psallendi prisco usu ει ritu origine ossicii de B. virgine, origine sacrae musices in ecclesiis, templorum nitore, ornatu di cultu. M. Ordinum collatione diministerio, priscis SS. virginibus, de concionatoribus, mentali
oratione, conscientiae examine. ossicio sacerdotum e veterum exemplo, ritu audiendi consessiones, moribundis pie adiuvandis funere Digit jZod
503쪽
funere Christianorum, iteratione professionis religio , III. votis religiosis, litteris gratiosis, priscorum clericorum vestitu ieiunio. agape, cura aegrotorum, novitiorum educatione, studio litterarum, silentio, de caussis praecipuis exitii religiosorum ordinum. religiosi ordinis regendi modo. S abbatis, consultorum, deis finitorum , aliorumque ossicialium munere. Post Syllabum praeiscipuarum rerum repraesentatur icon S. Daηnis Chrysostomi. in aes incisa. Anti Graeculus. clericus regularis, qui claruit A. icio. edi. dit etiam Herempertum N Falconem chronologos.
XCVI. Nie. CLENARIU Institutiones ac Meditationes in graecam linguam. Francosunt is8o. Cum Scholiis S praxi Petridi copiosissimis indicibus, rerum uno, verborum ait ro; nee non Genardi Meditationibus graecanicis in artem gramismaticam, pro iis, qui suo Marte ac sine praeceptore litteras graecas discere coguntur; 8t P. Aut gnaαι libello de Thematis verborum investigandi ratione. Omnia Frid. θlbuzim recognovit, Iocis proinpemodum innumeris emendavit, notisque insuper illustravit. Exstant etiam Seori S Guistonii notae in easdem. Hae Institutiones uti Menu. scribit p. I'έ. a multis commendantur. interque eos aB Verisimit. 3o9. yia. immo a multis pro absoluto persectoque opere habentur; de earum autem ut 6c Gηinii Hellenismi
cesectibus iam dudum monuit Henr. Stepha.in in diat. de Infidis linguae gr. magistris. qui di Supplementum scripsit huius Grammaticae.
Nie. Clanardus, Diesta-brabantus, docuit Lovanti ic Salman. tieae graecas fi hebraeas litteras, quinquennium etiam Regis Lusi tantae fratrem informavit, & arabicae linsuae, cuius aliquam notitiam suo sibi Marte comparaverat, melius discendae caussa quo
eius beneficio posset aliquando Turcas eonvertere, abiit Festam Asrieae tingitanae, sed Turcarum invidia, & christiani cuiusdam perfidia impeditus, re insecta reversus est in Hispaniam, & obiit Illiberi, quae hodie Granata est, A. I6M. Melch. Adam. in Vitis philosoph. p. i23. Fuit amans vitae solitariae, in litterarum stu diis pertinax, lucubrationum tamen hostis. ingeniosus di festivus.
504쪽
lebat, monachum esse hypocristos domicilium, seque didicisse adagium , quod adagiosissimus non noverit Erasmus, nempe hoc:
Ορω perdunt ciristiani litieaudo i Iudai conviviis festiraem : Maar celebrandis nuptiis. Supersunt Grammaticae eius quatuor, Latina,
Graeca, Hebraea & Arabica, sed haec ultima MS. apud Io. Per umvalentinum in Hispani ) item Epistolae. Miram in Elog. belg.H8. Ios. Scaluero dicitur Clenardus diligentissimus grammaticus potius, quam doctus in ulla lingua, prout legimus in Scaligeranis p. 96. sed hoc iudicium Morbosa Polyh. T. I. l. 4. p. 66.
nimis ambitiosum videtur. Pet. Antesignamia, scriptor taculi XUI. struxit etiam Annotationes in Terentium, ediditque Epistolam hebratam ad P. Castum, S Commentationem de ratione graeci carminis.
Heliae PVTSC HII Grammaticae latinae auctores antiqui. Hanoviat isos. Ε bibliotheca Georgii calixi . Auctores nimirum, eorumque scripta sunt sequentia: i Flavii SOSI PATRI Charisii Institutionum grammaticarum libri U. O DIOMEDIS de Oratione, ic partibus orationis, & vario genere metrorum libri III. 3 PRISCIANI omnia; di quidem Commentariorum tam malicorum libri XIIX. In quibus Pulschim multa emen avit. a. Partitiones versuum XII. Aeneidos principalium. L U- de Rem pronuntiatione latinae linguae c. g. libellum quidem hune vocat non indoctum, sed de auctore subdubitat. 3. de Aecentibus liber. 4. de Declinatione nominum. s. de Versibus comicis. Opus inchoatum magis, quam pro dignitate rei iustis numeris ab Iulum. 6. de Praeexercitamentis rhetoricae ex mrmogene. 7. de Figuris numerorum, di numis ac ponderibus. 4 Q. RHEMNII Palaemonis Ars grammatica. s) M. Valerii PROB1 1. Institutionum grammaticarum libri II. a. de Notis Romanorum interpretandis libellus. De cuius variis editionibus videndus est Fabris ius
Biblioth. lat. 774. 6ὶ MAGNONIS Notae Iuris. PETRI
Diaconi de Notis litterarum nomine romano. 8 Notarum ve
505쪽
Pusebiis rum explanatio, ex veteribus membranis. Iob Notae numerorum
di ponderum, ex antiquo eodiee. II PHOCAE Ars de nomi. ne di verbo: item de aspiratione. Ia ASPERI Ars., i3 DOFNATI r. Ars sive Editio prima S secunda. 2. de IIX. partibus orationis. 3. de barbarismo, soloecismo, schematibus di tropis.1 SERVII Mauri Honorati I. in secundam Donati editionem interpretatio. a. de ratione ultimarum syllabarum. 3. Ars de pedibus versuum, sive centum metris. Is SERG II in Primam fic Secundam Donati editionem Commentarium. 16 Ars CLEDONII. 1 Maximi VICTOR IN I r. de re grammatica liber. a. de carmine heroico. 3. de ratione metrorum. i Aur
relii AVGUSTINI episcopi hipponensis, de grammatica liber. At Benedicti de S. Uictore, S Titi Outim in Vita Augustini, negant eius esse hune librum . sicut observat Fabrielis Biblioth. lat. p. 79I. I8 P. C O NSEN TII Ars, sive de duabus orationis pamtibus. Nomine & Verbo. I9 ALC VINI Grammatica. ao EVTYCI IS de discernendis coniugationibus libri II. II Corn. FRONTO de disserentiis vocabulorum. Incerti de differentiis vocum. 22 VELIVS Longus de orthographia. 23 Fl. CAPER I. de orthographia. a. de verbis dubiis. 24 Terentius SCAVRVS de orthographia. Es) AGRO ETIVS de orthographia. Est quasi Supplementum Capri. 26) M. Aurel. CASSIODORUS i. de orthographia. Sunt collectanea ex variis Grammaticis. a. de Arte. 27 BED A Sacerdos I. de orthographia. 2. de re metrica. TERENTIANI Mauri Catiamen de litteris, syllabis, pedibus S metris. In quod V Brim
commentarium scripsit. a8 Marii VICTOR IN I de orthographia di metris libri IV. 3o PLOTIVS de metris. 31) Caeni BASSI de metris Fragmentum. 32 Attilii FORTUNATIA NI de metris Fragmenta. 33ὶ Commentarii R V FINI in
metra terentiana. 34 Fragmentum de metris, censorino vulgo adspriptum. 3 MACROBII de disserentiis & societatibus
graeci latinique verbi libellus. Sunt tantum excerpta quaedam ex Macrobii opere a Danno quodam, sorte erigena seu Icoto. 36 Libellus ἰηeerti auctoru, qui tamen Reda vulgo tribuitur, de oristhographia. Omnes hi auctores recensentur a Fabriela in Bibliotheca latina, p. 78I. N 'g. interque eos a Prasbio in Praef. in No-
506쪽
uam latinam Grammaticam A 4. in primis commendantur Donaistus εc Phoeas. Dedit etiam Dionys Gothostedus Auctores latinae linguae, de quo vide Morhasium Polyhist. T. I. lib. IV. uo. 8c Io. Alb. Fabrietum, In Praefatione docet Pulfhius, linguarum omniisum iundamenta in Grammatica esse, summosque In Rep. viros. ut Aposiadorum, C. Iul. casarem, M. Terent. Ramnem, M. Tuli. Cιceronem, fit C. Pliuium , ad hane artem cognoscendam vel se se demisisse, vel eandem scriptis suis illustratam voluisse . nec noviistiorum curas & racemationes veterum eruditissimis perfectissimi Le commeatariis anteponendas . seque in huius operis eolletione & recentione ciceupatissimum fuisse. atque hune servasse ordinem, ut primo ponerentur, qui artem latius tractarunt; secundo, qui compendiosius; tertio, qui orthographiae; quarto. qui metrorum rationem tradiderunt: Maeristi autem libellum eum sequenti βιώ, quia serius advenerunt. extra ordinem positos
Pag. s63. Veteres scripserunt Iper EI, sequens aetas I productuma F. 242s. Terentianus in Carmine miuro: Livius ille vetus grato cognomine. suae Inserit Donis versu puto tale doci-
Scauras de Orthographia pag. 26 l. Non constat, obscurum, utrum per ob an per op debeat scribi; nec minus Obsecro, obside . cum in iusio B ιittera evidenter sonum su-
Pag. I36a. PAULI Diaconi. Resutant id elare aera & mam ra vetusta, in quibus sere mnibus, quasi si nihil interasit, confusanea haec scriptura. Linius, de Recta pronunciat. Iat. linguae, in Notis ad caput IIX. T. I. Operum.
Ionu Thom. Remesius Uan lecti lib. II. c. F. P. I .
P littera evidenter sonum suis Um vindicet: auctor enim est Quintilia..ι lib. I. cap. 7. Ueteres B sono litterae P pronun-eiasse. Henr. Nero in Orthographia P. in. PETRI Diaconi. Flavius Disitigod by COOile
507쪽
Parseotas Flavius Sosipater Charisius. qui in D tama Bibliotheea Gesner. p. 233. vetustissimus grammaticus appellatur. unte Priscianum vixit. eiusque Grammaticae institutiones, prout hodie dantur, carent capitibus de Grammatica, Vocedi Litteris, ac verus earum c dex est neapolitanus, minime vero romanus. Vide praedictam
Diomedra grammaticus, distinguendus est a Diomede sth lastiso, euius commentaria inedita graece scripta in Dionysium Thraeem exstant in variis bibliothecis Angliae, Galliae, di Italiae. Fabrisias Biblioth. lat. 782. Pripe antis, caesariensis, Theoctisti distipulus, grammaticusCPlanus, secundum Barthium ad Claudianum p. 87. Favonius V candus, vixit tempore Cassiadori, h. e. saeculo VI. adeoque non ade profundae est vetustatis, omnium tamen sui generis, eodem Barthis lib. XI. Adverserior. c. a. iudice, facile princeps scriptor. Pu duum 326. Rhemuius Fannius Palaemon , vicetinus, grammaticus &poeta, floruit saeculo I. tempore CLA V DII Imo. S reliquit Carmina , eiusque μιιοηι-. meminit in Blustribus grammaticis. Menig 637. M. Aurel. Probur , grammaticus, floruit anno secundo imperii NERONIS. Naris Orthograph. 86. Me t εμ. Magno, archiepiscopus senonensis, Notas suas CARO LOM. inscripsit unico hoc distichor
Petrur, gente graecus, diaconus. unus ex iis, qui e Graecia Romam in cause fidei sub ANASTASIO Dicoro Imp. eiusque suere te IUSTINO seniore venerant, vixit circa annum Christi suo. 8c scripsit librum ad Fulgentium ruspensem de Incarnatione di gratia domini nostri Iesu Christi. Labia de Scriptorib. eccles T. II. ao6. Cave 27'. με m Ustor. pelag. lib. I. e. aa. Ouarius Biblioth. scriptori eccles T. II. 78. Potas, tombardus, vixit Iub μ-ontis III. Papa saerulo XIII. atque ad Glossarium suum plerisque bonorum auctorum interpretibus usus est: curiosissime enim omitia corrasit. Male cos.
508쪽
ρὰ set tu Phaeas, grammaticus, Romae docuit, & Virgilii vitam carmine heroico descripsit. Maenig 636. . Asper iunior, grammaticus antiquus, distinguendus ab A milio Alyιra, Virgilii interprete, scripsit in Terentium. Eri Epit. Bibliqib. Gesura P. 8s. , ι . Aelius Donaim, grammaticus romanus, B. Hieronymi in grammaticis praeceptor, CONSTANTII Imp. temporibus, h. e. saerulo ΙU. in pretio suit. LV de Historicis lat. lib. III. c. a. p. 233. Laur. nia praef. in librum III. Negantiar. triumviris hisce, Danais to , Servio , Prisciano, tantum tribuit, ut post eos, quicunque aliquid de latinitate scripserunt, balbutire ipsi videantur. Maurus Servius Honoratus stoe enim, ut docet Maerba a Polyh. Tom. I. Is . integrum eius nomen est floruit temporibus Theodosianis, ic insignes struxit commentarios in P. Virgilii Maronis opera. μιμι Epit. biblioth. Gessier. 7so. S uias grammaticus distinguendus a Servio, de quo modo diximus: quamquam non nulli eundem esse putent, qui Serviis.ci dumias, qui& Celidonius scribitur, Senator romanus, grammaticus CPlanus, a Barthis Adversar. XXXIV. 6. vocatur nec ineruditus , nec malae frugis grammaticus. Mahimus Victorinas , distinguendus a Mario Vactorino rhetore. scripsit aliquid in Georgica, si coniectura Eriin in h. Bio 1
P. Consentius, grammaticus CPlanus, Viri clarissimi titulo ornatur a Frisio 7IO.
Flaccus Albinus Alcuiuus, angius, Bedae & taberii discipulus, Uiuraei in patria diaconus, ossicio scholasticus, CAROLI M.
Imp. praeceptor, abbas S. Martini turonensis, orator, philos phus, poeta, mathematicus, theologus, di omnium scientiarum. peritus cuiusque consilio fundatae uini academiae parisiensis, &,ticinensis. multa scripsit, quae A. I6I7. iunctim edita sunt ab An
509쪽
Eutycher, grammaticus, & Prisciani discipulus. a Barthio ad 1. 32. Theb. Stat. Papin. p. is68. literatissimus in utraque lingua lit
rator, appellatur. M. Corn. Frontos orator, Ec lCtus, Catilium Severum & L.
Commodum, fratres, qui gubernaculo Imperii admoti nomina gelierunt M. Aurelii ANTONINI, 8c L. Aurelii UERI, in litteris S philosophia erudivit, ideoque in Inscriptione apud Gruterum Magister Imperatorum salutatur. Magnam eloquentiae famam conlacutus eri. quamvis Mas bim siccum ei dicendi genus tribuat: immo Sc statua ei publico in loco a Senatu romano posita fuit. ranis 32o. Lex. uuis. histori T. II. I82. Io. Bertrandia lib. a. de Iuris peritis c. 39. I. N. Berger Disserti acad. 9o. IIo. III Velius Longus, grammaticus. ante HADRIANI imperium floruit. Naris Orthograph. I33 Flavius coer, quem Pulschini p. 22 o. vetustissimum appellat grammaticum, scripsit etiam commentarium in Virgilium. Κακω
Q Terentius Scaurus, cui Lae lius praenomen Mare , nescio quo fundamento. tribuit, Hadriani temporibus grammaticus fuit. ut Gedii lib. XL cap. Is. verbo utar, vel nobilissimus. eodemque teste composuit quaedam de Caesellii Vindicis erroribus. Agroetius Capero iunior est, vir magnae peritiae. Pulseb. 22ς B da, secundum alios Glavico-anglus.secundum Entea am in Chronico S Hasteνvordium Spiciles. de Hist. lat. 688. saxo, natus in villa Dencte prope Asieburgum m Ducatu brunsvicensi. monactus it presbyter monasteriorum meremuthensis Sc sirescensis ordinis S. Benedicti. ob sanctitatem di morum gravitatem, si non dictus , tamen dicendus venerabilis, omnique sacra di profana doctrina excultus. In omnibus discipulus Augustini tam multa in litteris, philosophicis & theologicis scripsit, ut Hervagius Basileae Anno xs63. IIX. iis Votamina, quae tamen non omnia capiunt, quum alia supersint inedita. alia deperdita sint, replere potuerit. Recensentur autem cum illa . tum haec a Io. Mahisiouio in Actis Sanctorum ordinis S. Benedicti, & Cavio P. I. 334. ac P. II. I43. Fama viri in tantum se sedissipavit, ut Papa eum Romam evocaret ad enodanda dubia; ille autem Anglia non excessit, sed ibidem. Para III. In quarto maiori. Rrr ubi
510쪽
Terentianus, a patria Maurus cognominatus, non nullorum
sententia tempore DOMITIANI Imp. claruit, estque, ut mola videtur, is, ad quem librum suum--ους Longinus exaravit.
Carmen eius a Mentio p. 7 9 s. Vocatur suavissimum, a Fabricis Biblioth. lat. 794. omni elegantiarum genere, conditum, & amabili quadam ingenii amoenitate temperatum. Plura de hoc auctore
dabunt Frisiis Epit. Biblioth. Gessier. p. 77'. & Me et 1. Caius s. Fabius Marius rictorium, natione aser professione rhetor, Hieronymi stridonensis praeceptor, CONSTANTIO imperan
te per multos annos Romae docuit Rhetoricam, tanta quidem eum laude, ut statuam sibi in soro romano poni meruerit, extrema a tem senectute ad Christum conversus, consessionem eius, quam antea tegere studebat, in conspectu totius ecclesiae pronunciare
nullus dubitavit; cumque IULIANUS vetuisset, ne Christiani oratoriam, Gentiliumque litteras docerent, cathedrae suae Ia, tus renunciavit, loquacem, ut loquitur, scholam d serere malens, quam Verbum Domini. Scripsit Commentarios in Cieινouis Rhetoricam, Versionem Isagoges Porpbriaηa , libros IV.
de S. Trinitate contra Arianos, de Generatione verbi divini adversus Candidum arianum, de Homousio recipiendo, de duobus Manichaeorum principiis ad Iustiη- manichaeum, Carmen de VII. Maceabaris, S Commentarios in aliquot S. Pauli epistolas sed stilo in his sacris operibus parum selice, quin potius, In dogmatiacis praesertim, perplexo & ingrato. Neque etiam fidei dogmata &apostoli Pauli mentem satis accurate videtur pereepIsse, certe non satis apte , concinne ubivis exprimere scivit, eo quod maximam vitae partem in Gentilium litteris consumsit, nee nisi provecta aetate religionem amplexus est christianam. Quo anno obierit. incertum; obiit autem ante annum 378. Cave P. I. I28. Labba T.