Praxeos medicae vniversae praecepta. Auctore Iosepho Frank ... Partis primae tertiae ... Partis primae ... voluminis primi sectio prima continens conspectum historiae et literaturae medicinae practicae, introductionem ad studium clinicum et doctrinam

41쪽

medicinas methodicae ) condendum auxilio fuit. quo morborum originem a solidorum stricta, Iaxa, alve mixta conditione explicare Conatur. Assectae memorabilis hujus systematis CAELIUS AURELIA-

' 1 85. 4. NINNIN. Paris. 1821. P. FOU QUIER et F. S.

42쪽

HISTORIAE ET LITERATURAE.

2. Verum non Omnes, qui eodem Revo ViXe- Pneumatiis runt, εectae methodicae adhaerebant. Nova enim

εecta ex applicatione philosophiae Platonis et Ari-εtotelis prodiit, quae, quum Phaenomena Corporia humani ex principio lierisOrmi explicaret, Prieumatica dicta est' . 3. Non desuere Vero inter pneumaticos, qui, Eelectici. haud neglecta Hippocratis doctrina, et ex reliquis systematibus principia sua depromerent inclectici . Inter hos dignissimi sunt, qui Commemorentur, ARETAEus ex Cappadociaro et CLAuDIua GALE.

RATTIER. Paris. 823. - De CELst vita et seriptis Ieg. Io. RHODII vita Celsi ad ealcem diss. de aetapondere et mensuris Celsi. Lond. 1691. 4. G. Μ Ῥ-xnt ΑΕ de Celsi medicina. Goetting. 776. 4. Io. FR. CLos 3IT spec. observationum criticarum in Celsum. Ultrat. 1 68. 4. BIAT CONI Tettere επra Celso. Rom. 7 9. 8. 'germanice. Lips. 1781. 8. FABRIc. bibl. Iatin.

ed. Ernesti. Tom. II. P. 36. SANE Onomastic. Iitta Tom. I. P. 237. CH. GOTTEM GRUNER comm. in Ioeum Celsi de sectis medicoxum. Ien. 1803. GI Ua. ANT. DE CHIAPPA discorai medico - Philologici intorno alia opere ea alia condietione Personati di A. C. Celso. Milano 1819. Μ. G. SCHILLINOII quaestio de Corn. Celsi vita. Lips. 18244 8. 4 I. C. OsTERHAusEN diss. exhib. sectae pneumaticOxum med. histor. Alta 1791. . Analecta historieo - miticada AncHIORNE medico et de Apollinita medieta eorumque scriptis et fragmentis, auot. ΗARLEs. Erlang. 1816.5 De morbis acutis I. IV. et de morbis chronicis ed. princeps tura IAo. GOUXYLI. Paris. 155 ι. gr. lat. c. IOH. W. WrooAN. Oxon. 1723. fol. c. not. TRILLERI

43쪽

20 . CONSPECTUSNus ' , vir doctissimus et in rebus anatomicis ver

tionis suas . Cir. C. G. TuuN do dubia Aretaei aetate disquis. Lips. 1779. 8.. 6 OPP, omnia 1 graee. ed. princeps Aldina. Venet. 1521. V Vol. fol. Basil. oux. Ioach. Camerarii et Leon. Fuelisti. 1538. V Vol. fol. 2 Graeco-Iatis. ed. Renatus Chariter eum Hippocrate. Paris. 1639 et 679. XIII VoI. sol.; item C. G. RUHN Vol. - 11.Lips. 1823. 8. 3 Laris. Venetiis per Phil. Pintium

de Caneto. 1490. fol. cum protegomenis Conr. Ges neri et indicibi R. Grataroli et Pantaleonis. Basil. 1562. Venet. 15 41. 1550. 1656. 1563. 1570. 15 5. 1586. 1600s609. 1625. Venet. studio Rasarii 1562. V Vol. fol. ANDR. LAOUNAE epitome operum Galerii. Venet. 15 41. 8. IV Vol. Basil. 1551. fol. De vita et scriptis Galeni leg. CONRAD. GEssNEn in protegomenis ad editionem citatam. PHIL. LABBE elogium chronolo gicum Galeni. Paris. 1660. 8. Eiusd. vita Galeni eκPropriis scriptis collecta. Paris. 1660. SPRENOEL

Aries uber Galens philosoph. Osrem in Ejusd. Beitreus xtir Gesta his der Medicin. T. B. I. M. P. 117 seq.Ejusd. Galens Hebertihre. Brestiti 1785. 8. ACHER MANN in FABnrora bibi. graeca ed. Hartes. lib. VI. p. 19. Vol. v. SANDITonae exercitati. acad. lib. I. cap. 8. P. 113. HETNE de alexandrina schola et me

dicinae in eadem summo flore ipsius Galeni studio impense aucto in Ej. opust. Vol. I. I. E. HEBEN-sTRE IT Palaeologia Therapiae. Ed. C. O. G RUFER. Hal. 1779. 8.

44쪽

4. Nihilominus Galeno adhuc vivente, ma- Theogogiae atque theosophiae principia ex Persia, Chal. yl''daea, Arabia et Aegypto. Romam advecta imperi-

5. Hoc tamen non impedivit, quomInus e Sehol, sehola Alexandrina D medici doctrina eximii prodirent, ex his ORIBAsius s). Imperatoris Iu .liani archiater. qui circa seculi quinti dimidium

noruit; AETIus φθ. aeculo sequenti in aula constantinopolitana archiater; ALEXANDER TRALLIA

45쪽

CONSPECTUS

sus et Pan Lus AEGINET A D. in arte obstetricia et chirurgica versatissimus. qui initio secul smtimi Alexandriae vixit. 6. Eodem hoc seculo ad finem vergente Omnium scientiarum lumina in Oriente apud Christianos desecerunt, quemadmodum vel ab initio seculi . quinti ob incursiones barbararum gentium in Occidente perierant. Usque ad seculum duodecimum medicina, aliarum scientiarum instar, monach rum coenobiis sepulta delituit.

s. IV.

Arabes. Schola salernieana.

11 Libri med Ieinales XII. ed. prino. Paris. ap. Stephanum 1548. fol. gr. lat. Basil. 15 d. 8. Iat. Per Torinum Basil. 15 33. 1511. Argentorat. I549. 12 D. xo medi ea libri VII. ed. Princ. grae . Veneta apud Aldum 1528. fol. Basil. 1538. fol. lat. per Gui ter Andernae. Colon. 1534. lol. venet. a 591. 8. Axingent. 1512. fol. per Alban. Torin. Basil. 1551. 8. pee I. Comar. Basil. 1556. fol. Lugd. 1598. 8. Item in colleci. Stephani V. RUD. AUG. VooEn do Pauli A ginelao meritis Iu medicinam, imprimisque chirur, giam Prol. I. II. Gotting. 1768.

46쪽

23dicinae lux assulsit ob Saracenorum incur8Iones. Inter ipsos Arabas , dum seculo septimo Aegyp

tum expugnarent, medicina BCientiae formam acquisivit. Ea vero praecipue Seculo nono inter eos florere coepit, quo tempore medici Operibus grae-

Corum Scriptorum et praesertim Aristotelis evolvenis dis insudabant. Celebriores Graecorum interpretes apud Arabas fuere HAONAIN EA N Is HAK, IOHIA HEBN ΜAsAWAIM. Ambo Bagdadi vivebant, florentissima tunc temporis scientiarum Sede. De medicina vero bene operibus Propriis meruerunt RHA-2Es 3b, EBN SIN A sive AvICENNA' , IBM ZOHR, si-

ve AvENzoAR et ABu'L HASEMη , Cordubae natus. Haec scilicet urbs Arabibus, Hispaniam inhabitantibus, scientiarum veluti emporium fuit. Medici arabea simul poeticae, philosophiae et historiographiae operam navabant; in Pharmacia et

clocine des Arabes. Par AMOURRUR. MontPeli. 1806. SI M. ARONsTEIN disg. quid Arabibus in arto medica et conservanda et excolenda debeatur. Berol. 1824. 4.3 Operar coni. Iibr. X. ad Almansorem; libr. divisionum: libr. de Aunctis aegritudinibus Puerox.; libr. delle retis etc. Mediol. 1481. f. 4 opera, c. explanatione IACOBI, de partibus. Arab. et Ialin. 1 om. 1593. f. Latin. Ven. 1608. f. 5 Taisir i. e. rectificationis et Tegiminis. Vinet. 1553. f. Compendium artis med. Aug. Vind. 1519. f. Μeihod. medendi libr. III. BasiI. 15 41. f. De chirurgia, i arab. ev lat. Curav. Io. CHANNING. Oxon. 1778. Vol. II.

47쪽

CONSPECTUS

sem Iotiee excolenda excelluerunt. Non idem do an atomia dicendum. Seculo decimo tertio selenistiae inter Saracenos hispanos coli desierunt. Sehola aa. 2. Monachi. in Hispania literis studentes, AH i stotelis doctrinam, saltem quae ab Arabibus doce-hatur. seeuto duodecimo in Galliam et Italiam inimierunt. Ex his, qui ordini St. Benedicti nomen dederant, quique in montis cassini monasterio prope Salernum commorabantur, magnam celebritatem in rebus medicis, inprimis aeculo decimo

tertio, sibi conciliarunti Hoc ip3o tempore lepra Europam v tab tis. V. Saeulum XIII. XIV. XV.

seculum I. Interea tamen plurimas doctrinarum unl-XIII.

Versitates per Galliam et Italiam seculo deeimo tertio constitutae fuerunt. In Anglia RoGERIus B Aco non Parum ad praeconceptas opiniones' eradicandas est operatus. At medicina nil aliua . quam sophismatum ex astrologia utplurimum Petitorum permixtionem exhibebat, testantibus id inter caeteros GiLBERTO D, PETRO AB ABA-

τὸ A. ΜΛxa A, urbis salernitanae historia et antiquitates. Neap. H81. 4.sὶ Opus majus de utilitata selentiarum ex eo diea Dubli. nensi nunc primum edidit Sam. Iebb. Lond. 1733. 2 Compendium medicinae, tam morborum univerε lium, quam Particularium, non solum medicis, sed et

48쪽

ΗISTORIAE ET LITERATURAE.

No etc. Pauci enim meliora docuerunt, inter quos non omittendi THADDAEus FLORENTI Nusq)et IoΑN. DE ST. AMANDr . Verum chirurgia inter Italos praecipue inclarescebat. 2. Etsi seculo decimo quarto, quo pestis ad- Seculum versus omne genus hominum Per Europam grassa-hatur, scientiarum lumen, adjuvantibus praecipuo DuNa Scoto et PETRARCA D, diffunderetur, medicina tamen nec hilum profecit. Adhuc enim astro Ioglae tyrannidi subjiciebatur, ut ex operibus ARONOLDI BACHuo NE DE VILLA NOVA D eruitur. a. Seeulo decimo quinto studium graecae lin- Seeulam de , operum genuinorum Aristotelis evolutio et instauratio philosopbiae Platonicae Florentiae prae- aertim sub splendidissimis Principibus des Medicis, ' cientiarum progressibus multum Profuerunt. Nil vero magis ad hunc εcopum Contulit, quam typO- graphicae artis inVentum. Medici hoc eaeculo tum Etudio

eyxurgicis utilissimum. Ed. Michael de Capella. V

net. 1510. 4. .

3 Conciliator differentiarum philosophicar. et medicar. Venet. 1565. f. Q Professor Bononiae inde ab anno 1260. scripsit Esepositiones in Ipocratem et Ioannitium. Venet. 1527. fol. 5 Expositio super antidotarium Nicolai. Venet. 1562.

49쪽

CONSPECTUS

studio graecarum litterarum, tum prudentia et sagacitate praeclari, sunt: ANTONIUS BENIVIENI 8 . Florentinus; ALEXANDER BENEDETTI' , LOmba dus; NI c. LEONICEN Us ἔψ), Vicentinus; THom. LINAcER Anglus, insignes Hippocraticae doctrinae instauratores. Hoc ipsum seculum supervenientium nonnullorum morborum Caussa, ex. gr. febris sudatoriae anglicae, scorbuti, plicae polonicae et tuis venereae, medicorum attentionem ad 6g revocare maxime debet.

s. VI.

Saetatum XVI. . Soholao s. Seeulo decimo sexto et initio sequentis sciis lippφ' entiao, quae praeteritis seculis potissimum intra Galliae et Italiae Ihnites floruerant, ad Germaniam et Angliam transierunt. Innumeri Hippocratis interpretes hoc seculum illustrarunt, inter quos IOAN. WINTHER AB ANDER NAc Hy , LUDOVICUS DURET I,

IACOε De abditis morborum caussis. Florent. 1507. 4. Bainsit. 1529. 8. s De omnium a Vertice ad plantam morborum signis,

eausis, disserentiis. indicationibus et Temediis Lib. XXX. Eiusd. anat. s. historiae C. H. Lib. V. Venet. s 493. 8. ibid. 1502. 4. Colon. 1527. 8. Opp. Venet. 1533. DI. Basil. 1549. sol. 10 Da Plinii et plurium aliorum medicorum in medicina erroribus liber. Ferrar. 1509. 4. 1 De medicina veteri et nova libr. II. Bas. 157 1. fol. Vol. II.

50쪽

I IERONYMus M Eacu RIALIs ex Foro Iulii. Io v. BAPT. ΜONTANusq), professor Patavinus, et AN TON Ius Fo Es7 , Rivodurensis. Μediei, qui seculo decimo sexto et initio sequentis scripserunt, non solum in Hippocratis ope-xibus interpretandis versati sunt, aed et novis propriisque observationibus medicinam locupletarunt. ExempIo suntO WILHELMus BAILL ou η et Callo-Lua LEPOIs' . Non parum quoque debemus medicis qui scripserunt de morbis, si non novis, saltem a nemine an a descriptis, e. c. labri p iaculari, rhaphania, tussi convulsiva. Ex his

magni Hippocratis. Lugd. 1784. fol. 3 I. HOLLERI epistol. medicinati Iibri XX. Baiit. 1549. sol. ι) Censara et disposivio operum Hippoexatis. Venet. 158 3. 4.s Commentarii in Aphori Hipp. GeneV. I 620. 8.e Idea doctrinae hippocraticae de gener. pituitae a de

et) Oeeonomia Hippocratis alphabeti serio disposita. G

neV. 1662. f. 8 BALLONI Us opera omnia. GeneV. 1 62.s Piso selectiorum observationum et consiliorum de praetexuisis hactenus morbis adfectibusque praeter naturam ab aqua seu sero a colluvie ortia liber singularis. Ponta ad Monticulum. 1618.