장음표시 사용
151쪽
nibus, quae cumulative concurrant oportet, instruetum sit; sed contrarium in probatis est. Μater ipsa non alia metus acta, quam haec recensere
audet 4 Jamais, ita illa,cie ne te donnerat, tui filiae aia
j dit, mon consentement our u auire que our r. tienne; et tu epouseras , parce que e te sux et si tun'epouses pas r. Etienne, tu te sera religieuse. - n'aipas naturellement monace a fili de la chasse de a mai-son, ni de a prive dis ligritage, carie la regardait, sui-vant lacioi, O phre . Testes et ipsi non lacia, sed generaliora Verba in medium asserunt. Verum, clamat sacramenti Vindex testium est sacta referre cum circumstantiis adiunctisque loci ac temporis et scientiae causa, ut iudex his auditis, facile possit certiorari an facta prostent, ceu narrantur, ut an,
positis huiusmodi actis, admitti vel excludi debo metus
Ulterius asseritur mater graviter filiam ad invitas nuptias coegisse: at eodem tempore assirmatur duo mala matrem minitatam esse filiae. Videlicet: Jamai je ne te donneres moti consentement our u autre que οὐ P. Etienne: ... Si tu 'gpouses pas r. Eiienno tu te seras religieus , Igitur, reponit orator, res est non de cruciatibus, saevitiis aliisque praesentibus malis, sed de minis, seu malis futuri imo urget, quae in filiam minitata est
mater, nec graVia nec leVia, nec mala Sunt, cum nulla ration eum cui ministrantur, Sint percursura.
Etenim, disserit defensor, mater dum filia dicit: υ maisci te donnera mon conseniement Our u autre , si hoc intendit limitar ad tempus, quo filia est in minori aetate, nulla iniuria filiam assicit, quia mater utitur iure sibi a lege collato si Vero negationem consensus extendere cogitet ad tempus, quo filia a patria potestate sit immunis, puellam liberae Americae non certe latebat inlagrum sibi fore statim atque maiorem aetatem esset adepta, cuicumque nubere, matre dissentiente. Et proin, inseri, utraque in
152쪽
hypothesi evidenter omnes recensitae conditiones exulant. Aliam comminationem 4 Si tu 'gpouses pas r. lienno tu i soras religieus , risu excipit orator, cum Videat in
iram haerotica labe insectam minari filiae ingressum in Religionem 4 mire, inquit inquisitor, in sua fide protesta
tica tunc temporis . Nec meliori omin obiicitur, in casu agi de metu reV renitali, ex eo quod mater filiae dicebat 4 uagpouseras, parce que jecie euae . Reponit orator, metus reVerenti lis non magis quam metus ordinarius, absque graVi malo non concipitur. Neque in casu afferuntur lacia cum singulis circumstantiis, ex quibus liqueat grave malum quo assici batur Carolina, Voluntati maternae resistens. Ad rem Sanche de mair. lib. . disp. 6 n. 1ή docet: Si filia matrimonium contrahat non praecedentibus minis, Solum e timore, ne patris indignationem incurrat, essis
Validum; non enim metus censetur cadens in constantem Virum .... Hoc tamen moderare ut intelligatur quando indignatio illa patris ... non diu perdurabit, sed spes est suturae reconciliationis: si enim timersi probabilito diutum nam futuram soro indignationem et semper se habituram
patrem ... Valde infestum et indignatum, obiecturumque a sim illam inobedientiam, crediderim esse timorem cadentem in virum constantem. Quis enim Vir constans et prudens non reputabit graVe malum semper coram oculis habereri
sensum patrem ... cum quo semper Versaturus est Sed
defensor acta non videt quae testentur magnam illam et perpetuam matris in Carolinam indignationem, praesertim eum agatur in casu de liberis americanis, in quibus eius reverentialis non lacile radicatur. Tandem perpendens ea quae concernunt licentiam par elio non proprio concessam, testimonium affert, sacerdotia Antonii ordo, qui matrimoniales consecit tabulas. Quas cum ita se habeant, sere otiosum esse putat orator recolere principium firmatum in quen seu Massilien . nulla matrim die 9 augusti 189o, et in Tarsanien Lu-
153쪽
blinen nulla matrim diei 1 septembris 1898, nempe quod non sacerdoti, qui nupturientium matrimonialem co sensum excepit, incumbit onus probandi se fuisse delegatione auctum, sed is qui contracti matrimonii Valorem impugnat, nisi sit parochus proprius nupturientium, minimo auditur, si actionem suam haud fulciat argumontis idoneis. Quapropter rem absolvit ad memoriam reVocans Instructionem a S. R. . U. Inquisitionis, dis 20 iunii l883 di-
iam, qua in arist. De impediment vis et metus 9 39 Vetur: Iudex sciat matrimonium esse per se factum quoddam solemne et publicum, quod semper alidum censeri debet, nisi videntos rationes eiusdem nullitato demonstra- Verint. Ideo curandum quidem omni studio atque diligentia, ut rationes ista colligantur, sed iudicium contra matrim nium nunquam erit pronunciandum nisi earum complexio
omne prudens dubium do existentia impedimenti excludatis Quibus animadversis, suppositum sui diluendum
Sacra C. C. disci Iunii l899 respondit dilata et coad--
CAUSAE PROSECUTIO. Scriptum fuit Episcopo iciens ut suppletorium conficeret processum ad hoc ut exhiberentur et transmitterentur ad . . litterae, quas Carolina matri scripsit, durante Voluptuari nuptiarum itinere Vocarentur testes ex ossicio, qui si celebrationi matrimonii praesentes fuerunt vel saltem ex publica fama cognoVerunt, quodnam iudicium do his nuptiis ferebatur. DLFENSIO ULIERIs. Qui actricis iura tuetur, in primis conqueritur nunciatas litteras ab oratrice Carolina, durante Voluptuari nuptiarum itinere, ad matrem missas, quae r secto huic causae non mediocriter profuissent, iampridem destructas fuisse. Item dolendum esse, ait, parochum se anond, qui matrimonio benedixit, quique praesertim de omissa
154쪽
idest negata ab oratrice, coram ipso, expressione OnSensus
testimonium perhibero potuisset, iam ante inlitum huius causae, dis nempe 23 Iulii 1897, vita decessisso Rite t me excussi suerunt alii testes aliaque exhibita documenta;
quare contendit patronus ex recentioribus actis causam fi miorem potius Vasisse.
Et inis documenta noviter deducta expendit in primis litteras a Stephano, paullo ante matrimonium, ad oratricis matrem scriptas, quae quasi ortuito servatas sunt, licet et ipsas ita laceratae et discerptae, ut non pauca Verba di- inari quidem lacile perlegi vero nullimode possint. In his enim littoris Stephanus loquitur de vehementi et prorsus i vincibili, qua Carolina in ipsum serebatur, Versione. Non difflatur patronus has literas carere data, tamen
retinet, eas ceri conscriptas fuisse paullo ante matrim
Quo Vero ad novos testes prae ceteris testimonium Myri omitissa B. Ducos, quae iuravit, se perlegisse a amussim literas, qua oratrix scripsit durante nuptiarum itinere et lios Minde declaraverit e sua momoria excidisse les termes , asseruit tamen oles letiros quo 'ai uessalinient allusionis a pressio de la hro et Caroline exprimat son regret ' inoi obgi v. Quoniam Vero actricis Defensor retinet unicam Vel p iissimam relationem, cur S. Congregatio sententiam distulit, in eo esse, quod non satis constare Videretur de adhibitis a matre ad filiam cogendam afficiationibus, ita orator paulisper immoratur in recensendis iis, quae estos noviter excussi iureiurando asseruerunt circa indolem nimis obstia natam ac praepotentem ipsius matris oratricis. Neque notare praetermittit, quod ex ipso tenore sententiae Niciensis eruitur, nempe praelatam oratricis matrem, patria Amoricanam, tunc temporis a Protestantium secta,
id qua nata est, nondum OnVersam fuisse, ac putasse, sibi
ius esso disponendi de filia, quoad matrimonium, sicut quoad celeras res domesticas. Quod Ver oratrix Carolina istius-
155쪽
modi suae matris indolem et Opinionem bene nosceret, nemo
profecto inficias ibit. Imo urget patronus, iniusta libertatis oppressio, pergrmem metum, concipi et consistere optime posset, etiamsi nullae intercessissent minae ac vexationes. Ait enim, metus a personis potestate pollentibus non solum expressis Omminationibus effraenati v violentiis, sed etiam uno ictu oculi et peculiari vocis ton incuti potest et solet. Compe
iissima autem prudentia regula est contra potentes res sientiam non esse adhibendam, uti iuxta S. Scripturam Eccli cap. IV, v. 32 4 noli resistere contra aciem pote iis nec coneris contra icium fluvii , Hac de re mirandum non esse, pergit orator, si misera oratrix, cognita praep tontis et flecti nesciae matris voluntate, desperans se qui quam per suos resistendi conatus posse proficere, iniunctum sibi matrimonium etiam antoquam minis ot affictationibus. locus fieret, subiisset. At nemo certo assereret, Oratricem
in casu liber egisse ea libertate quam S. Canones in m irimoniis requirunt, ne quis 4 per timorem dicit sibi placere quod odit et sequatur effectus qui de invitis solo nuptiis proVenim . Sed prosequitur patronus in casu neque desuerunt acres. resistendi conatus, nec proinde minae et amictationes, ea que salis graVes ac diuturnae et, quod maxime notandum est, sere continuae et usque ad diem celebrationis matrimonii productae. Qualia vero uerint istiusmodi media omnia Ἀοus moΥ-ens , enarrantur ab Elisa Forgeo nata Reschi, quas it rum vocata in altero iudiciali examine assirmat erae mal tiens enittrement a premihre 6position. . . . et 'MOute: Μme la δre, ' pas rappsi a fille; mais elle a r nati a les bras et la seco it sortement commerumentant, en tu disant: tu te prendras Ceci est arriri trys-souVent; de ne ourmis cependant reciser te no re de Dis. So vent aussi ello a privait 'uns robe, 'un ho et de biende hoses tres-agreabies aux jeunes fides, en punition de sa
156쪽
IamVem, iuxta patronum, haec satis superque sunt ad reddendam cuilibet filiae gravem atque molestam domesticam et familiarem cohabitationem quod grave malum constituit, prout eruitur etiam ex celebri Instructione . R. et L. I. ubi sub nn. 35 et q. ita legitur 4 Gravitas timoris oritur ex natura minarum, ex qualitate tum eorum a quibus illae proficiscuntur, tum eorum qui eas passi dicu tur. Ista tria itaque erunt praesertim investiganda Circa primum sedulo inquirendum utrum qui de adhibita coactions
accusantur, ita consueVerint agere cum persona, quae eo
et dicitur, ut gravem atque molestam eidem redderent d mesticam et familiarem cohabitationem . Obiter Ver defensor recolit, quod iuxta communem C nonistarum doctrinam et constantem iurisprudentiam, quando agitur de matre seu alia persona, cui quis reverentiam do-bet, ad constituendum dirimens vis et metus impedimentum nullatenus requiruntur expressae minae et sequuta amictationes, sed suffciunt, Vel solae, importunae persuasiones et instantiae. Cuius quidem doctrinae et constantis iurispr dentiae ea intrinsecam rationem adducit, quod ita merito timere debet ne obstinatae matris Voluntati, in re iam graVi, parere recusans eiusque iussa sacere detrectans, diuturnam eiusdsm incurrat indignationem, quae prosecto graVe malum est, et uti tale in iure censetur, ceu probant anche de mair lib. 4 disp. 6 n. 13 Pirhin lib. 4, tu. I, ecl. 4,n. 119 Schmalggrueber tonet Q fari L it. I, 9 13 Caes. 'Annibale Sumni Pheol mor pari. III. g II et rologom. In et plures alii. Ulterius defensor gravitatem incussi metus probat ex essectibus, qui ex expositis rerum adiunctis immediate secuti
157쪽
sunt quinque vero ultimode explicari possint, nisi ponatur praecedens causa, quae Vere oratricis libertatem violavit et prorsus ademit. Recolit insuper defensor actricem nimias , durante matrimonii ο6remonia, sudisse lacrimas, ob quas forsan actum quoque est, ut adstatis sacerdos non advertit desectum seu denegationem Verbalis consensus, putans nempe lacrimas ipsas impedimento esse quominus oratrix emitteret Vocem, quam e proposito continebat. Idem probat ex facto, quod oratrix perdurante nuptiali itinere, per tres circiter menses, Omnino detrectasse coniugalia Ossicia, nec unquam debitum reddidisse antequam ad preces querelasque Viri, intervenerit ipsius matris iussi violentissima. Porro de conscientiae stimulis, quos oratricis mater pe sensit et adhuc persentit, fidem tacit etiam ρstis noviter excussus et omni exceptione maior, idest proprius eiusdem parochus, nomine Coelestinus allet.
ΑΝΙΜΑDVERSIONE DEFENSORI S. VINCULI. Ex adverso
vinculi defensor totis viribus contendit, hanc causam X actis noviter deductis potiori in conditione non inveniri; etenim, ait, requisitae literae a filia ad matrem missae, quae literae summam suppletorii iudici constituere debebant, oditae non fuerunt atque Viri epistola, quae exhibita est,
lacunis non obstantibus, assertum metum xcludit novi Vero testes nihil, tempore non suspecto, didicerunt. Et ad haec probanda accedit rator. Praeterea observat matrimonii tutor quum nec testes nec alia, quae actrix in medium affert, ea sunt, quae pra tensum metum astruant, ceu patet ex sapientissima EE. V. decisione: - coadiuventur probationes ; literas Vero, quas ipsa, tempore non suspecto, matri dedit, exhibere nequit: ergo, deducit, decantatus eius demonstrari potis haud est: ergo ipsa necessario causa cadit Tritissimum namque est fori axioma: octore non probante absolvitur reus . At in contradictionibus reserendis queis pars adversa irretitur paulisper immoratur Orator.
158쪽
Gradum lacion orator ad exhibitam viri epistolam, a lisper admittit praelatam epistolam adscribendam esse tephan et non suspecto tempore scriptam quamvis neque characiorum institutam videat comparationem ad dignosce dum num Stephani manu exarata epistola reapse Sit, quo fido digno aliquo testimonio constet eam tempore quo praetonditur scriptam fuisse. Item defensor concedit, epistolam hanc non obstantibus deletis verbis, seu lacunis quibus reserta est, sensum res dere genuinum. Sed hoc paulisper admisso, hoc tantum sequeretur. ' Carolinam omel risisse de discessu Stephani. 2'. sephanum hac de causa abiecisse consilium eam ducendi sibi uxorem: 4 Quo te donneis Votroille ave unauire te Onheu quo 'aurais iant gsire partager Uecolle P.
At, pergi defensor, duo ista facta Carolina scilicet quae ridet in lacis Stephani Stephanus, cui hoc satis
superque est, ut nuptiis Carolinae renuntiet ac extemplo scribat matri: mus Die donno h voiro filio aveo unauireris bonheu que 'avais iani d6sire partager me elle , inter sabulas evidentissimo amandant decantatum metum atque nuptias coacta P.
Ait enim matrimonii assorior, ex hoc Carolina plane didicit quid port0rsi, quidve sumceret ad nuptias Vita
Hisce praeiactis, idem propositum sui diluendum dubium: An sententia Curiae Niciensis sit confirmanda et infirmanda. in casu. Cui dubio S. C. C. sub dio 2 Ianuarii respondit dilat et coadiuventur probation . CAUSAE PROSEcUTIO. In primis actricis defensor recolit, certum esse, oratricem, ante celebrationem matrimonii, v hementi semper antipathia atque aversione Si ephanum pr sequutam fuisse. Id nec mater nec ipse Stephanus negare potuerunt id uno ore, assirmarunt testes quamplures. Idipsum evidentissime erumpit ex literis a Stephano, paullo ante matrimonium, ad oratricis matrem scriptis, quarum a
159쪽
thenticitatem ne adversus quidem matrimonii Defensor gare ausus si Iis enim in litteris Stephanus, inter alia, perdolenter ait, se iam ab anno continuo labore eniti, ut reluctantis Carolinae amorem filii conciliaret, sed in irriatum cessisse suos conatus ac tandem ab eadem accepisso postremum repulsae ictum. IamVero, pergit defensor, cum constet Carolinam semper Stephanum aversatam fuisse, eidem per integrum a num plus minus aperte restitisse ac tandem ipso Stephano, non suspecto tempore, latente, inflixisse: cie dernier coup , quo spem omnem secum Reundi matrimonium prorsus si emit concludatur oportet potentem aliquam supervenire debuisse causam ob quam matrimonium reipsa initum est. Hanc Vero causam contendit orator, ex complexu omnium non aliam fuisse, nisi matris imperium non minus iniustum, quam Violentum pertinax ac irresistibile. Contra, certum est oratricem non solum tunc fuisse annos tantum septemdecim natam, sed etiam natura mitem ac timidam rerumque mundi prorsus ignaram eiusque
trem, qui paullo post delanctus est, iam fuisse aegrotum et omnino imparem ad filiam contra vim matris tuendam. Quare, deducit defensor, quisque videt libertatem puellae, eiusmodi in adiunctis constitutae, tacillimo violari et χprimi posse. Compertissimum enim est neminem, Viribus debilem et auxilio destitutum, contra imperium praepotentis prudenter et emcaciter resistere posse, quemadmodum docet vel ipsa S. Scriptura in lib. coli. IV, 32 cibi se noli resistere contra faciem potentis, nec coneris contra ictum fluvii , Atqui tralatitii iuris est quod sapienter, Ore Suo, perstrinxit . . Rota coram Ludovisio decis. 336 n. 3 ibi: multum in probando metu valet argumentum ductum a verosimilitudinibus . Hisce positis, ad iudicialia argumenta accedit defensor,
et speciale pondus tribuit iuramento oratricis, quae asseV ra se nec libere, nec ullo modo matrimonio consensiSM. Praeterea misera oratrix adeo aegra laborat valetudin ut
160쪽
probe persentiat, haud longe a se abessis supremum diem, quo Infallibili Iudici districtam rationem reddere debeat. Porro ipsa vel amiciens Iudice, uti in eius sententia i gitur, fuit graviter monita et, certiorata quod frustra Vellei consulere conscientiae suae, ut enixe ipsa iniendit, perperiurium P. Νec minoris momenti est testimonium matris, quae t reiurando fatetur se gravem atque iniustam, adVersus actricem, patrasse coactionem. Ipsa enim, advertit defensor, dosaci proprio iurat, et quidem de tali acto, quod eius h nori prosecto non cedit, ac proinde eius testimonium a quipollere consessioni rei, quas in iure probationum regina appellari solet. IamVero, contendit orator, nunciata oratricis mater non solum in genero dixit se media omnia adhibuisse, ut filiam ad matrimonium cogerst, 'ai employsi laus te moJens, austa attre , sed etiam in specie , talia docuit ex quibus manisoste liquo revera effectum sequutum fuisse, idest Or tricis libertatem graviter laesam, im omnino ademptam suisω. Docuit sane sua instantias, iussiones et Violentias, contra filiam pro viribus reluctantem, usque ad diem et
brationis matrimonii acriter productas fuisse, seque numquam audivisse filiam, Verbalem consensum matrimonio pra bentem.
Insuper alios adducit disies, quibus lona fides adhiberi omnino potest et debet. Praeterire non omittit orator, quod ceteri testes pra missis omnino sunt consonantes, et praesertim frater or tricis aliique. Conqueritur Vero defensor, praelaudatum parochum mper vita decessisse atque idcirco declarare non potuisse, quemadmodum praestitit alius parochus allet, se ea quae detulit, audivisse antequam de petenda declaratione nullitatis matrimonii cogitaretur, idest tempore non suspecto. Nec minus conqueritur do obitu praedicti parochi Pons, quod ipse propterea declarare non potuerit se errasse, Seu