Acta sanctae sedis; ephemerides romanae a SSMO D. N. Pio PP. X authenticae et officales Apostolicae Sedis actis publice evulgandis declaratae

발행: 연대 미상

분량: 758페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

171쪽

166 Ex s. C. CONCILII

magis quod non modo petii, ut ius Episcopi circumscribatur, sed ut omnino, in electione procuratorum, elidatur. Et petit amplissimam hac in re ab Episcopali iurisdictione e emptionem, qua nulla prorsus Ecclesia, nec ipsa Cathedralis, elevitana in insula potitur. Nam in cathedrali tres sunt procuratores. Qui non omnes a capitulo, sed quadam conventione a Benedicto XIV confirmata, unus a Capitulo alter ab Episcopo, tertius Vero, utriusque suffragio nom

natur.

Huc perducta oratione advocati titulos perpendunt, quibus Canonici Birchircarenses immunitatem, quam Vindicant, vallars student. Et tenent hos titulos tres esse posse priamum nempe exemptionem a iurisdictione Episcopi, quam Urbanus VIII in limine erectionis collegiatae Birchircarensi concossit, ulla Urbani VIII a. 1636 Secundum quamdam conventionem, inter archipresbyterum et capitulum su- portore saeculo initam a. 716, qua cautum os ut iura praeeminentialia respicientia tantum gubornium temporale et oeconomicum dictae Ecclesiae Collogiatae, deinceps et omni futuro tempore fore et esse inter Capitulum ex una et D Archipresbyterum ex altera communia et simultanea v. Tertium Vero specialem consuetudinem, quae generalem Olivisso dicatur: cuius Vi Ecclesiae procuratores non ab Episcopo, sed a Capitulo assiduo nominati sint. Sed hi ii tuli orgon advocati mirchircarensibus canonicis non sum fragantur. Quoad primum titulum rem paucis absolvunt advocati. Nam immunitas ab Episcopi iurisdictione, in limin erocti ni Collegiatae ab Urbano VII concessa, per sententiam Rotalem nullius roboris declarata est 4 litteras Apostolicas non esse iustificatas, nec exsequendas quoad exemptionem . Quippe patuit, per breptionem et subreptionem iam obto tas fuisse α ex Verisimili mendi Pontificis apparet noluisso concedere exemptionem tamquam valde praeiudicialem dinari si cathedrali Ecclesiae onerosam, attenta parva diastantia inter oppidum et civitatem , coram Camilli diei

172쪽

9 nov. 1637 . Ex quo erunt, hunc titulum retorqueri: nam si immunitas cessavit, nihil est cur ius eligendi procur tores piscopo abiudicetur. Quoad alterum titulum, interpretationem Capituli ad- Vertunt advocati, non id vincere, quod capitulum arbitratur, animadVertentes si Verba e gubernium oeconomicum late sumantur, concludendum esse, totam prorsus admin,

strationem, penes capitulum i archipresbyterum residere. Qua de re non modo procuratores eligendi capitulum iush fret, sed advigilandi ut loci rito administrarent, et rationes ab eisdem operandi. At si in consesso, rationes ab Episcopo, non a Capitulo repeti Est in consesso pro e pensis extraordinariis Episcopi veniam expostulari. Ergo inserunt et gubernium oeconomicum , non ita late accipi posse, ut Verba significar videntur. Neque ita esse accipienda, ut et ius eligondi procuratores complectantur. Et re Vera eodem illo anno, quo conventi intercessit 17l6), procuratores non a capitulo sed ab Episcopo nominati sunt, re tabulam Synosticam . Idem annis proxime sequentibus; ita ut sere omnes procuratores usque ad annum 1750 non capitulum, sed Episcopus nominaverit, instant oratores Α, qui id esset Oxtra fidem, si inis subernis oeconomico pr curatorum electio continebatur. Nam capitulum ius suum ab Episcopo violari scivisset, statim ac per Solemnem On-vontionem ius ipsum Vindicaverat. Praeterea adVertunt oratores, quum anno 75l, Ben dictus XIV Archipresbyteratum per decretum suppressisSHi, et Praeposito curam animarum, ab archipresbJtem antea exercitam demandasset, medietatem gubernii oeconomici,

quod antea Archipresbyter patiebatur, Praeposito assignavit. Et addidit 4 quod quidem usque adhuc observatum est , Lut Apost a. 1756. Quod esset iuxta advocatos, averitate alienum, si etiam de procuratorum electione gubemnium oeconomicum intelligeretur. Nam ab anno Tl ad annum 175l, numquam a capitulo, sed semper ab Episcopo

procuratores nominati sunt.

173쪽

168 Ex S. C. CONCILII

Quoad significationem Verborum c gubernium Oeconomicum, haec adnotat Episcopus elevitanus: messa ha

chircara sta sando pacificamento. ella Collegiata iii chircara come in tutis te altro Collegiat delΓ isola per Ogni

reclamo, che si presenta a Capitolo, per Ogni ricorso, per Ogni innovagione, per Ogni spes che s intenda sare si in Chiesa, si ne beni della siessa, percia locagione degit stessi per sestivit e per tuit attre occorrenge si uole convocare in colletia o sessione capitolare tuti l canonici, sporretor il oggetto della convocagione e sentire e registrare lator decisione Cos pure si uole convocare ii Capitolo, quando it Vesco vo a propria auctoritate, o diretio a qual- cuna elle S. Coug. gli comunica qualcho lettera od omdine. ongas per sempio che u tale scriva a cotesta Mera Cong. per avere in enfiteus uno stabile appartenente alta Chiosa di Birchircara, o per avere ridugione di est pii Cotest S. Cong. svole rimetiere istanga alPOrdinario cauditis interesso habentibus . 'Ordinario communica istanga a Capitolo di Birchircara questo conVoca una colletia od una sessione capitolare, ove esso Capitolo discute affare, decide e rimetie a decisione air ordinario. Ora in tuit questo collette e sessioni capitolarici Canonicidi Birchircara, a differonga di tuiti gli altri Capitoliis Coli

giat delia Diocesi hanno clascuno u Volo, menire it Preposit harianti voti quanto Di numero de Canonici presentio. At quacumque ratione intelligatur convontio de diviso guberni oeconomico, aiunt oratores, inter Praepositum et Capitulum, Episcopus nec interfuit conventioni, nec illam approbavit. Quocirca res acta inter alios illi nec nocere nec

prodesse potest. Ex quo sequitur iuxta advocatos rem dilemmato confici posse. ut enim ante conventionem O

pitulum habebat contra Episcopum ius eligendi procuratores aut non habebat. Si absbat, titulum proserat, in quo ius

consistat. Sin autem non habebat, ius istud, ex conventi ne originem ducere non potest.

174쪽

Ea verba autem quae sequuntur in conventione crese

Vaio in praemissis, et circa praemissa, iure praeeminentiali Illini oram Episcopi et non aliter , aiunt advocati, iuri Episcopi praeiudicatum non fuisse ostendunt. Quinimmo pro iure praeeminontiali inductae sunt nonnullae praerogatiVae,

quas Episcopus id temporis possidobat. Hoc iuro Episcopus

ante annum I Tl6, quam saepissime procuratores nominaVit. Quibus positis de tertio titulo, nempe de consuetudino sermonem instituunt advocati. Et notant per consuetudinem specialem consuetudini generali non derogari, nisi istiusmodi specialis consuetudo plenissime comprobata sit. Secus enim consuetudini generali obtemperari de t. t longo est, iuxta advocatos, quod consuetudo, quam invocat Capse tutum, plenissime comprobata sit. Et re vera ante annum Tl numquam Birchircarenso Capitulum procuratores nominavit. Nec unam enim affert nominationem a se factam dum contra quamplures a se iactas Episcopus memorat. Quin etiam tantum aberat ui Capitulum administrationi Ecclesiae se ingerere posset, ut nec ius haberet ad emolumenta percipienda, quae ex sesii-vitatibus in Ecclesia celebratis obveniret. Qua debebant inter clericos loci, aequis portionibus dividi, quod probarentiuntur advocati ex libello dato S. C. C. a. 70 et x decisione Rotali coram Caprara . Apr. 1704. Anno III conventio antea memorata intervenit; sed Capitulum, notant patroni, in quadam transactione cum Confraternitatibus inita 26 Febr. 17629, lassum est, usque ad annum 1750 procuratores ab Episcopo nominatos fuisse, sed adiicit, se id permisisse, quia litigabat cum Archipr issem et oportebat ut neuter litigantium eligeroi. Id semen rite non probari videtur advocatis, quod etsi probaretur, aiunt, Verum esset in possessione contra Episcopum hisco annis Capitulum non fuisse.

Ab anno 175 ad annum 1783 latentur advocati procuratorum electiones a Capitulo et Praeposito fuisse actas; et eas piscopos dumtaxat confirmasse. Sed aiunt constare

175쪽

17 Ex S. C. ONCILII

ex quadam informatione anno IT92 exarata, et ex pluribus testimoniis in summario primae propositionis impressis, e saepe, dum id tolerabant, Episcopos, iura sua in laturum diserte praeservasso. Sine praeiudicio iurium nobis nostrisquo successoribus competentium electionem actam in persona. . . auctoritate nostra ordinaria confirmamus et approbamus . Ρost annum 783 usque ad nostram aetatem assidue, et promiscue cum Capitul Episcopus V tabulam synopticam procuratores nominavit, aiunt advocati. Saepe Vero ad hoc munus obsundum nominavi eiusdem Ecclesiae canonicos qui numquam protestationem emiserunt, sedis minationem acceptarunt. - Ex quo sequitur iuxta patronos, nec postrema hac aetate consuetudinem invaluisse. Unde, concludunt advocati, consuetudo vel neutri suffragatur, Vel Episcopo suffragatur. Nam Capitulum nudo umquam tempore, quin Episcopi legitimo modo protestarentur, procur tores nominavit Episcopus aliquamdiu nominavit, Capitulo non protestante. - Aetate vero nobis proximiore, asserunt advocati, Episcopus saepius quam Capitulum procuratores

nominavit. Nam ab anno I Tl6 ad annum 1890, 33 nominationes numerantur. Quarum i Capitulum I Epise pus secit. Ex quibus si illas demas, quas tactas a Capitulo,

Episcopus cum suorum iurium reservatione confirmavit: si illas demas quas Episcopus non confirmavit aut quaera biae videntur autumant patroni nominationum numerum ab Episcopo actarum longe excedere nominationum n merum, quae a Capitulo tactae sunt.

Quoad alterum dubium, advocati censent nil disputandum esse. Quippe notant huiusmodi dubii resolutionem Episcopo fuisso favorabilem, rescripto diei 29 april. l895, quamvis primi dubii petitio Capitulo adiudicata uorit. - Ηοdie

Vero sperant etiam in prima quaestione piscopo sua iura solemniter adiudicata ore. Quapropter orationem concludunt incommoda recensentes, quae eligendi iure Capitulo attributo, in dioeceseos regimen oritura sunt.

176쪽

DEFENSIO CAPITULI. Ex adverso, Capituli procurator advertit non agi de bonis mensae capitulari spectantibus pro- uti notat Episcopus: Ῥremetio, a miglior schiarimento dei sati clis non si iratis ne cas presente della ensa Capitolare, si de personale alla tessa addetio, si degliaddotii a Coro di quella Insigne Collegiata. . . . Dein recolit patronus, in priore iudicio capitulares probasse ex ture communi sibi pertinere rerum suae Ecclesiae administrationem, non secus ac cuique beneficiario rerum

beneficialium competit administratio, unde Concilium Trid. Sess. 22 cap. 9 de Res iussit quod administratores iam ecclesiastici, quam laici Fabricae cuiusvis Ecclesiae etiam

Cathedralis, hospitalis, confraternitatis ... singulis annis i neantur administrationis rationem reddere ordinario. Ius Ver particulae sibi aperte suffragari, opinantur Capitularesse abunde demonstrasse in prima quoque actione, quum probatum sit nunquam circa temporalem Collegiatae administrationem xtitisse dissidia inter Capitulum et Episcopum, qui imo saepius sollicitus sui do iurgiis inter Capitulum

aliosque componendis Narrat Bonodictus XIV c graves inter Vicarium perpetuum et Capitulum Collegiatae Ecclesiae super praeeminentiis et iuribus parochialibus lites introd stas fuisse donec anno 168 Μelitensis Episcopus mediator intitit. Huius mediationis effectus fuit transacti confirmata anno 1692 a recol mem. Innocentii ΙΙ; cuius Vigore, suppresso Vicari perpetuo, Archipresbyteratus erectus est, ut hic una simul cum Capitulo gereret, quae taxatiis ad

curam animarum non pertinerentis. Statutum proinde est,

ait Benedictus XIV, ut 4 bona ad praefatum archipresbyterum pertinerent gubernium Vero oeconomicum dictae Collegiata Ecclesiae pro una ipsi Archipresbytero, et pro altera gubernii huiusmodi medietato Capitulo et Canonicis praelatis esset assignatum . Episcopus elevitanus en dicti XIV voluntatom executus esto ed aliora si a princiapi a pacifico e non interrotio possesso, sino a presente osservato, d eligere ii Procuratori capitolarmente per meta

177쪽

l72 Ex S. C. CONCILII

da proposito Curato e per P altra meta dalli Canonici, comeluti ci si comprova alia stia bolla di oppressione, transagione, mandato e altri alii capitolariis' flegione alliquali si a plena relagione . Cetorum ipsi elevitani Episcopi, instat orator, Capse tuli ius procuratores sibi eligendi recognoverunt. Sane Oria quaestione anno 1762 inter Confraternitatem Sin Rosarii et Capitulum Ecclesiae Collegiatae Birchircarensis circa Procuratoris eiusdem Confraternitatis electionem, transactio initur qua statuitur 4 chori Procuratori cho saranno indelia Confraternita letii ovranno se otio giorni dat 1 dolyelogion satia da Capitolo, ottenere a conserma da

Mons Vescovo siccome ne caso, in cui non aranno On-sermati, oppure loro non accetieranno la procura e perbnon ricorreranno per essere consermati, allor ii dotii 12 D

tolli angiani ovranno ars altra nomina di ei Datelli per sarsi P elegione come sopra a Venerabile Capitolo e non altrimentiis. Roseri praeterea advocatus iam in priore actione documenta allata suisse, quibus evincitur loctiones a Capitulo usque peractas fuisse abis. 1755 ad 1895.

Quia Episcopus in litteris Die 22 Feb. 189 ad . . .

datis assori l nomine gubernii oeconomici non compr-hendi ius procuratores eligendi 2 salso canonicos pacificam iuris eligendi procuratores possessionem allegasse adVOcius notat ex deductis in prim iudicio coniici Episcopum a Veritate longe aberrasse, haec asserens. Si enim, uti latum fuit, quaestio erat inter Capitulum et Archipresbyterum etiam circa eligendos procuratores, qui ab immem rabili ab Archipresbytero et a populo eligebantur, si ad contentionom finiendam statutum est Episcopo approbante ut gubernium oeconomicum inter Archipresbyterum et Capse ivlum divideretur, inde patet nomine gubernii oeconomici etiam procuratorum electiones comprehendi. Quars Bonedictus XIV in C. Cunctis ubique pateat a pellat ad mandatum de manuienendo quod a R. . p

178쪽

stolica obtinuit Archipresbyter anno IT40, cum quaestio erat inter ipsum et capitulum circa administrationem norum Ecclesiae Collegiatae Birchircarensis. In hoc a dato de manutenendo legitur: α Antonius Rufus Proton

larius postolicus etc. ΝοVerint uniVersi et Singuli. . . e. . . citasse. . . ad Videndum mandari D. instantes manuteneri

in quieta et pacifica possessione ... habendi et exercendi pro medietate et simultane cum Capitulo gubernium Oecon micum ac temporale Ecclesiae Collegiatae et sacristiae, bona administrandi procuratores eiusdemque Ecclesiae una cum dicto Capitulo eligendi. Ecclesias vero filiales earumque bona privative administrandi et in eis procuratores d

putandi aliaque occurrentia faciendi , . Quod in Concordia anni Tlyde procuratorum electione ageretur inser advocatus ex relatione quam Capitulum Bi chircarens Episcopo Mileuitano a. 792 exhibuit. Hac habita relatione Episcopus elliensis electionem a Capitulo faciam confirmavit et approbavit. Verum pergit patronus, non solum Canonici ab imm morabili ante annum 75 procuratores elegerunt, sed ipsi Episcopi olevitani hoc ius Capitulo recognoverunt. Siquiadem concordia anni Tl6, approbante Episcopo elevitano

Canavos, circa procuratores etiam eligendos inter Archipresbyterum et Capitulum inita fuit anno lT62 Episcopus

Meleritanus Rul transactionem inter Archipresbyterum ei capitulum circa eligendos Confraternitatis S. Rosarii procuratores approbavit Episcopus elevitanus Alpheran a no IT53 Capituli ius ligendi procuratores ac omnes Om-ciales ac ministros Ecclesias recognovit Episcopus Sabini anno T92 procuratores a Capitulo electos confirmavit; similitor anno 1875 Episcopus itera. Denique rosellore advocatus nititur obiectiones ab Episcopo motas et in primis fatetur non semel Episcopos curatores elegisse, tamquam mediatores inter Archipresbyterum et Capitulum, prout factum est anno 17l6 opera Epia scopi elevitani Canaves, quippe cum discordiae agitaren-

179쪽

l74 Ex S. C. CONCILII

tu inio Capitulum et Archipresbyterum 4 in pendenga delgiudigio eguiron te legioni de Procuratori elle accen- nato Contraternite salto damons Vescovo e qualche Volta dat ratelli por non generars qualch pregiudigi a Capia toto distrΑrciprete elle rispellive retensioni π.Νihilominus instat orator, has electiones affert Episc

pus quasi ab ipso iure proprio factas, non secus ac plures electionum confirmationes adducit, quasi documenta suae

potestatis eligendi procuratores, quod aliquibus exemplis probat advocatus. Hic praeterea notat exal electionibus quae ab Episcopis elevitanis asseruntur actae, pene 180 spectant ad Ecclesias rurals et filiales ad rem nostram non pertinentes. E contra, ait procurator, exhibita fuisso a C pitulo documenta electionum Procuratorum Lampadum Con- fraternitatum, aedificiorum, quae electiones ab anno T36 ad annum 895 locum habuerunt. His hodie adduntur procuratorum lampadum, confraternitatum electiones a Capitulo peractae et ab Episcopo conssmaiae annis l752, ad annum 8ll. Quia Episcopus ulterius advertit, Episcopo Melevitanos electiones hac formula confirmasse, nempe elegit et confirmavit reservato semper iure praeeminentiali Episcopi et non aliter , respondet procurator, hac formula raro usos esse Episcopos eamque usurpari coepisse quando Ecclesia

Collsgiata ademptum habuit privilegium immunitatis a iurisdictions Episcopi, et confirmandi auctoritatem sibi tribuisse Episcopos ob ius praeeminentia in Collegiatam Bi

chircarensem, adeo ut hac potestate usus sit Canavos Episcopus qui ius eligendi procuratores tribui partim Capitulo, partim Archipresbytero.

Gradum aciens procurator ad alteram quaestionem, qua coni Vertitur an procuratoribus competat ius aflgendi dicta ad contractus emphyleuticos ineundos, notat hic non agi de iure administrandi, sed de certa solemnitate seu de actu praeparatorio contractibus emphyleuticis qui acius utpote accenoris Videtur sequi, per se ius principale administra-

180쪽

tionis competens procuratoribus. Attamen curia ius figendi edicta sibi vindicat, notat procurator quamvis regesta Collegiatae Birchircaronsis contraria contineant documenta. Quar nonnullis ex his allatis unde probatur, procuratores contractus iniisse et executos esse emphylauticos, concludit ex documentis constare Capitulum Birchircarens bona pra dicta in emphyleusim per suos procuratores absque Curiae

Episcopalis interventu odisso pluries ab anno 1718, ad annum 1891.

Verum Episcopus ex consuetudine praetensum ius sibi arrogat, et quatuor contractus emphyleuticos citat, quos a Curia initos absque Capituli interventu amrmat. At respo det orator, ex his contractibus, duos respicere bona ad me Sam capitularem pertinentia, tertium bona confraternitatis

S. Andreae, et quartum bona V. Lampadae idest Fabrica). Et quoad contractus qui bona Capitularis mensae respiciunt animadvertit, ipsum Episcopum in sua insormatione et voto Scripsisse: premeti a mi glior schiarimonio si salti hono si traita ne caso presente et lamens Capitolare, si de personale alla tessa addettois de Capitolo e degit -- doti ai coro di quella insigne collegiata. . . . Quare ex his contractibus nimis probaretur, nempe piscopum habere ius ineundi emphylausim de bonis ecclesiae Capitularis absque eiusdem Capituli intervontu quod ius neque ipse Episc pus sibi arrogat. In specie em quoad primum casum nempe quoad Clausuram a Bir lyhad animadvertit quod in dioeo si olliensi contractus emphyleutici ad 9 annos iniri s l nt. IamVer anno 1840 praedictam clausuram Capitulum

Birchircarens locavit, et non Episcopus, urget orator. Quoad secundum casum nempe quoad clausuram, quae

ad Confraternitatem S. Andreae pertinet, notat quod haec Clausura non Vocatur a Iorri aut a Salsi sicut illam v cat piscopus in praedicto documento Trauium primae i stantiae, sed a siembi sicuti ex libris praedictae Conse tomitatis constat. Addit hanc eaeclusive ad praedictam pem tinem confraternitatem et anno 1806 hanc clausuram

SEARCH

MENU NAVIGATION