장음표시 사용
331쪽
idcirco in Codicibus retinentur Atque exemplo eme poteSt 9Sum Bussarium Romanum, cuiu sori Ae dimidia par abrogctius revocatasque Constitutione Pontincitis continet. Exemplum aliust peti posset ex Conciliorum collectionibus atque alia exempla non Buca possent ipsi clΗrisAimi oppoSitore nobi Suggerere Ita ut in hoc enthim emate Iliae lege aut decreta diiuginseruntur in collectionibu Buthenticis ergo adhuc Vim Suum retinent, consequens deSideratur, niSi anteceden tu tantum decreta inserta praedicet quae proeSentem Vim habent. Adra responsio in promptu At responω scilicet mciu-lium Curiue Rom0nae neque vim legi hctbere, neque Certitudinem Brere, Sed AS habenda veluti privata iudicia. Ad inducendam certitudinem nedum requiritur decretum latum bUniVerS Congreg9tione, Sed insuper a Rom8n Pontinc con- ni Inctium hoc autem decretum Odhuc deSiderΗtur. Per eiuS- modi Sed Vero responSum, nussimode scienti0 detrahimus om-cialium Curiae Pontinctae sed unum dicimus, per ipSo non efformari Congregationem, neque lege et decreta ritui, nequo authentic8 dari interpretationeA. O inSuper latet omnino, n9liquando ad competente Congregatione eiuSmodi quaeStio delatu fuerit, et saltem discusso, ita utimciale ex voto Con-SUltorum potuerint sententi0m coniectBre. BreviuS lubefact9ndam nostram sententiam requiritur declarBtio uthenti . Adram Petimus 1.': n praxi trium Bnnorum, et in RUCiScBSibus exercita poAAit vocari pr9xiS, et inducere consuetudinem, quae vim legi habeat Ad hanc enim inducendam requiritur, inter lict conditiones, nctuum frequentia et temporiS diuturnitaS. 2.' Quaerimus an in egerint editores, qui noverint Vel putaVerint, per Constitutionem O telorum intacts dimissas fuisse vetere Constitutione Romanorum Pontincum circa editionem librorum liturgicorum, et unde id noverintl vel quia ilignoraverint' vel controveraum nimadverterintl Vel in egerint ut editionibus sui maiorem securitatem auctoritatemques conciliarent i Quacumque Vero de causa d in agendum editore moti fuerint, eorum gendi ratioirmum non suppeditat
3. ' Ulterius quomodo oppositore demonstr9bunt, no editore B it agendum lege Leonis XIII compulsos fuisse E enim an actum ex iure procedat Sub quaeStione cadit.
332쪽
Atque iisdem quaestionibus implicantur Episcopi et ipsa
S. Congr. Rituum, dum petita lacultate concessere. Quid enim, Si non ex necessit0te, Sed ex conniventi egerint, Ut Scilicet postulantibus complacerent Quidquid autem sit ex simplici unius vel alterius concessionis et approbationis acto oppositorum Sententi non demonstratur. Factum enim iuri niti debet, ut protiationem inducat. At ius ordinariorum et ipsius S Rituum CongregationiS, circa Bpprob9tionem, revisionem, collationem librorum liturgicorum post Constit. O ciom/m Bltem ubium est. In dubio autem benignior est Sequend Sententi8.
Demum 9 vir authentico nos audivimUS ipsi editore nunc ad . Rituum Congregationem SeSe conVertere pro uno teStimonio conformitatis novae editioni Cuna exemplaribu 9uthenticis, non pro reVisione aut 39probatione. Ita ut argumentum in ipso oppositore retorqueri OSSet. Queruntur tamen et oppositoreS, Si noStra Sententia retineatur, in deteriorem conditionem libro liturgicos prae aliis lare prolapsuros, cum hi reViSion et approbationi subdantur, non illi. Verum in hac querela deest argumenti paritas; etenim in alii libris qui censurae et approb0tioni Sublucent, prctecedenSiudicium serendum est de religione et orthodoxi scriptorum; ideoque ccur9to examini sunt necessario subdendi in libris autem liturgicis eiusmodi examen non est inStituendum, Sed una consormit9 cum editionibus Spicis curanda. Cum autem Legislator conditum editionem illico prohibitam decernat, si quid in ea mutatum deprehendatur, hoc ipso securitati librorum liturgicorum uti consuluisse Videtur, qu8mViS PBeCedentem approbationem et Subsequentem coll9tionem non pr9e- Scripserit Editore enim cavebunt in novis editionibus librorum liturgicorum in liquo a typici recedere, cum SciΗntis illico operam et expenSa perdituros. eminem Vero Blet, quot quantaque editores gere soliti sint, ut consectae a se editioni favorem concilient; t nihil obtenturi forent, si confecta editio ab authentica in aliquo discreparet. ImpoAsibile vero est ut discrepantiae lateant; qu de cauAa dissicillimum putandum eSt, quamvis aliquando contigisse ipsi Constitutionibus pro libris litur-gici edoceamur), eos induci posse ad mutandum aliquid in novi editionibus turpis lucri gratia mutationibus enim Sibi potius ruinam ctrctrent, praesertim cum plurimi nunc in Wpo-
333쪽
graphi editoreAque qui accurate munere funguntur Suo quiques editionem aliquaria librorum liturgicorum a typici discordore animndverterent, illico SSent laturi queret'S, ne ex prohibitarum editionum venditione 9Si damna puterentur. Ex quibu responSio etiona ad OS 'PAtur, qui iacterunt: qui erunt iudice conformituti nova editioni cum typicis Ebenim erunt omnes illi ad quo Spectat libro ad Sedem po- Stolicum denunciare erunt omne Ecclδsiae viri qui mutationes in illi novi editionibu animadvertunt; erunt ii typographi et editores, qui X interdicta editione damno potiuntur collutio utem At quid prorsus obvium et facile, quae Scientium liturgicum non exigit. Ut nUtem Secundum Cientium re- Spondeam US: In Soepe cit. 18 Una praecipitur uniformitaS: hil im tutetur collatio per legitimum nuctori tutem inStituenda non rnecipitur; et non licet legem odiosam ad alia Xtendere. Quod Si dicunt, hunc collationem Subintelligi multa quidem, respondebimuS, in legibu Subintelligi posAunt, qui tamen adre Subintellecto subditi obligori posSint proeSertim Si in poe
Demum videntur libri liturgici collationem et approbationena Omnino roserre debere, quia comprehenduntur Sub g 1, qu ionines deles ' se me censu se e Hesissi se subiicere ciebent, ullo inter libros qui esset i mi eliuiosns stit no sies insessi,n98, sciene Gliter scrinia omnis, in quibus relictionis, et morum honesistis De inliter into sit l) At reSpondemus, in Cit g 1, qua gitur de libri praeviae censui ne subiiciendis, libros liturgico fuiSSe onmino pr9etermiSSOS, Ut iam in noStr Commentutione monuimuS. Ο ΡΟSSesed vero hos thro Sub verbi citati comprehendi ex e 98-tet, quod in illis ogntur de operibus, Seu troclutibuS, lucubrutionibus, interepretationibu in . Seripturam, Theologiom, i-Storium EccleSinSticum eici non autem de Simplici textu divinarum Scripturorum, nut librorum liturgicorum id autem const9te ConteXtta, SenSu, et verbi totium 41. Utique si qui in libros liturgico commentaria SSet edituruS, hoc seu pr3eVicte cen-SUrae Ubiicere oneretur, non autem Si libro ipso liturgicoS, prout illi Ecclesi utitur, typi eessetis mundaturuS; etenim O-
334쪽
Cari nequeunt pera, aut Scripta, aut libri illius indolis de quibus in g 1 sermo est, neque Sub eiusmodi nominibu Veniunt. Meminisse igitur debemu omneS, quod de Ceter Stiepe anim0dvertimuS, legem dioSBm, ut poenalem Sse Stricte inter9retctnd9m, nec poSSe Xtendi 8d Blio casu neque ob utionis identitatem; etenim legislator quod voluit expreSSit, quod non XpreSSit, OlutSSe cenSenduS St. vllibi autem expressit libro liturgicos AS cenSurae, collutioni et approbationi tibiiciendos unum tintummodo expreSSit manduVitque, ne BliqUR, Scilicet, in novi editionibus librorum liturgicorum mutatio nat nemo quidquam mutare se sest/mat hoc itaque upprime Servato, nil liud est imponendum nesRS Si enim Sine certa lege certa obligatione imponere.
An in et 8 imprimentes eodem sensu
Nos quidem amrmnVimuS, Saltem implicite, cum Og. 254 ScripAerimuS Quincti inserimentium nomine deSignentur Au- seriori ctro gropho declaravimuS, id St png. 248 s. Negavit l. ermeei Sch og. 56, en ductu ratione, quod mulctu centum ducatorum Sine Spe remisSioni solvenda, a Concilio Lateruriens V impoSito, non OSSit Solvi BL operaritS, Sed tantum ab mcinae domino, vel adminiStro alienum nutem arutione Si Supponere, VoluiSSe LegiStatorem ad impossibile Operurio condemnare. Concludit hinc in vocem imp D mentes Strictiori Sensu esse Sumendam quam in 47. Verum haec rati qua prima Donte quaestionem dirimere
Videtur, Corruit omnino, Si conSideretur, perni iOS, eti9m ΓΟ-ximum ad improSSionem conserente operam, non teneri ad
mulctiam Solvendam id enim gunt quod ossicinae dominus praecepit SerVi Butem non tenentur Solvere mulctam prohibiti Seu priaecepti operiS, Sed tenetur Dominus, cui Servi obediunt, et obedire debent. Est enim Dominus, qui per alios sucit et qui per 8lium sucit, per Se ipsum socere videtur. Hinc eti0m in Cit Ca- non LateranenSi unu ossicinne, Seu Spographiue dominuS, vel udminister ud centum ducato Solvendo tenebatur, non ulli per arii. Accedit, ante Leonem XII hanc mulctum abrogat0m, Ut Saltem in desuetudinem abiisse qua de Husa nil aliud nunc
335쪽
superest pro gra nisi simplex excommunicatio nemini reSer
Accedit etiam, Leonem XIII anxisse ut latae a SemoVae regulcte ex Suu tantum voluntate Vim haberent. Adhibuit autem Verbum imprimente eo enSu, quo in antiquo iure sumebatur in hoc autem illi saltem concludebantur, qui proximam impressaloni abnnt Deram. Νulla post haec ratio p99ret, qua Vox imprimentes Sirictiori Sensu sumi debeat in 48.
An Regulares exempti teneantur proscriptione librorum ab Episeopis indiota.
Id quidem nos defendimus in commentatione noStr se. 191, seqq. argumenti qUne Obi Spernenda non videbantur. E immen solida minime visa Sunt cl. P.wermesirSch, qui idcirco in incunda editione Commentarii sui in Const. Omesorum De Censura et Prohibitione librorum Hyasi 50 seqq. illa nititur elidere; t-que ea prcteSertim quae nos intulimus ex Epistolis Inter mul tiplices ii spa IX, ex Cap. rident. 12 SeSS. XXV, e facul-t9ubia quae ct S. C. Indici conceduntur, et ex gra Const. Offciorum, Bique ex Subiectione a Regularibus debita Episcopis in causis dei totus autem in eo est, ut Veritatem Sententiae Suae Statuat ex privilegio generΗli exemptionis, quo Regular gaudent. Porro in Epistoli Inter multiplices, collatam fuiSse potestatem delegnium episcopis, Scribit, ut celerius ingruenti malo script nomii Occurreretur in singulis me sibus. Et cum melci ata necessitate promytae coercitionis immeditate connectiteoncess&m elegationem. Huic argumento liqu9tenus occurrimus in nostro Commentario pass. 194, et 195 iterum tamen illud ad examen re-Vocare ducimuS, quin et Buctor latetur, poteSintem delegatam a Pio Papa IX Episcopis hac in re factam fuisse, ut celerius malis ingruentibus, quae ex lectione praVorum librorum originem ducunt, OSSent occurrere.
336쪽
Ni tamen sallimur, id verum non videtur 1). Etenim ius Pup IX, revocato prius in Episcoporum memoriam Leonis XIIΜBndato, quo Episcopis pruecipiebat, ut quia prorsus i ossibile erat S. Indicis Congregationi libros omnes nomio incessanter prodeuntes in Indicem referre, propria aucto itate illose manibus Idelium Oelle e studeant 2), hoc patim deinde Episcopis faciendum Su8det. Cum autem huius apostolici mandati pronicia constitutis praesentibus delium necessitatibus, et tuendae octrinae morumque in lumitati optini respondeat, Sin Domino nostro placuit eius memoriam esse recolendam et ab Ordinariis m-corum Obser antiam emiston m. Atqui ad eiusmodi munus adimplendum, nullum Pius IX Episcopi delegatam poteStatem Concedit ita ut verum minime videtur, delegctium pol intemΡium IX Episcopi concessisse, ut celerius ingruenti malo Cripti noxii occurreretur in ingulis DioeceSibus. Neque id probant Pontifici verba quae in nota 5 refert cl. Scriptor Queis excitatoriis literis si debita beatentia respondeat, stratussima ista remonebuntur in iis praesertim Diomcesibus, in quibus romytae coercitionis meat necessitas; hae enim Dioeceses, in quibu promptu coercitioni urget neceSSi-tRS, Sunt aliqucte, non omnes sed Pius Papa IX ad omnes Ep, Scopo dedit epistolas suas, et pro omnibu Dioecesibia catholici legem tulit. Cum igitur promptae coercitioni neceSSitaSomne DioeceSe non m eret, sed aliquuS, non est dicenduS Pontifex hac de causa legem promulgasse, ut celeriti ingrUentimalo Scripti noxii occurreretur in ingulis DioecesibuS; quod enim generale mi, de omnibus dicitur, non de aliquibuS. ObServamus inSuper eo in loco promptam coercitionem non connecti cum delego in poteStote, Sed cum prompt obedientia Queis si debita besentia responcleat ita ut delegata poteStu ne locum quidem habet. Ex quibus lectore nostri4nimadvertunt, probatione indigere ea qu0 subdit pr0 tantiSSimus oppositor et cum declarata necessitate promptae mercitionis immecitate connecti concessam delegationem pug 51.
t Literae Inter uuipliees habentur in Vol. XXX pag. 40l. 2 Legitur boc mandatum ibid. pag. 400.
337쪽
Quid autem, quod ex literis ii IX evidentissime dignoscatur, hanc deleg0 tam potestatem epiScopia collatam fuiAAe nonti 'nem promptiori coercitionis, Sed unice d cohibend8m illorum audaciam qui desectum iuriAdictionis in EpiAcopis cau-Sabctntur Ne ero quis, inquit, 'raetem tu defectus iurisdictionis, aut alio q&aesit colore, Orcliniariorum sententis et se o- se isetiones susu tenete a m sernere, et ' ο non latis habere seraesumat, ei Sanctita Sua conceAAit, sicut nomine et auctoritate eius praesentibus conceditum ut in elicim tamquam Apostolis Seriis eleuati , contra iis quibus unὶque non Obsisntibus, sero edant.
Quid ii haecinis ait Oppoqitore propoAitus Quid MUSCommemoratu in ecloratione Clementi VIII in quo agitur de Epigcopo prohibente librum aliquem de suculis te ordinarii intilia Dioecesi permiAsum vulgutumque aut in Indicem librΟ-rum prohibitorum non relatum aut cum permissionibu salsis et simulatis diffusum Casu insuper hi sunt SingulareS, Sed Pius ΙX generaliter de quocumque libro ab Episcopis prohibito loquitur ulterita c0Sus proscriptioni EpiReo99li non St ru-riSSimuS; et nemo denique negabit, in tribu recenSiti co SibuS DOSS Epi Scopum librum proScribere, Si utile et opportunum
l Cs. Annot. p. cit. 13-21.. 0 insuper in loco l. oppositor citat Albitium De inconstanti in Fide Cap. XXX. n. 164-186. In quid scribat hic auctor N. 164. 4 Quo vero ad libros improbatae lectionis, quorum lecti p0test per vertere mores vel disciplinam ecclesiasticam latiorem hab0n Episcopi potestatem; cum etiam Prinei pes laici prohibere posAin libros lamosus, obscoenos et seditiosos et alios huiusmodi a. N. 165. . Bibliopolae autem Veneli conquesti sunt, quod esset nimis damnosum et iniuriosum auctori, impressoribus et bibliopolis, si cuiuscumque Episcopi cem Suram subire tenerentur, et quod semel quasi per sententiam definitum est, alte- rius arbitrio subiacere a. Attamen Albilius decernit Ν. 166. Tenendum est posse piscopimi prohibere in sua Dioecesi librum in aliena Dioecesi impressum cum licentia ei approbatione ordinarii et Inquisvoris. imo et ab adem S. Congregatione Indicis permissum . N. 186. 4 Solet etiam Suprema elo concedere saeuitatem alicui Ιnquisitori ima pertiendi huiusmodi licentias si eam concessit Cardinali appalae Inquisitori. Maiori in Regnis Hispaniarum is viris piis et doctis ad esseclum consulandi hae reses, licentiam concederet relinendi et legendi libros haereticorum ad certum tempus, iniuncto iis, ut ostendant torum opera, et si in illis solido, et doete
338쪽
Addendum Pium apum IX Episcopi hone delegatam poteStatem conserre nedum contra illo qui defectum iurisdictioni inducebant, Sed etiam ii quaesit colore, qui ct plura Aeextendit, ordinariorum Sententi0S USU temerario Spernere et pro non uti habere pr90Sumebunt; oec autem Verbo ud lacta Singultiria referri non POSSUnt. Addendum denique, hanc poteStatem delegatam Pontin-cem EpiScopi conserre, ut contrariis quibuscumque non Obstam tibias hac in re procedere ΟΗsint tinc Butem ictuSUt Concluduntur ercte BlioneS, conceSSioneS, ConSUetudineS, priVilegia etin, quae delegiatae poteStati poSSunt opponi cum vero inter Heccontr0ri quRecumque etiam Regularium Xemptio in re comprehendatur, Si tamen liquando illam consecuti Sunt, dicendus est Pontifex hoc Regularium privilegium vel ubrog8SSe, vel con
Neque qui obiiciat hunc iurisdictionis epiScopalis desectum urgeri potuiSSe iis in regionibus, in quibu Indicem librorum
prohibitorum numquam vim habuiSSemmrm Bb0tur. Etenim eiuS- modi Xceptio corruet, Si ConSideretur, hoc in cnSu neqUe Ο-
testatem delegatam EpiAcopis vim fuisse habituram Pium Papam X insuper de omnibus catholico Ecclesiae Episcopis loqui, iisque omnibus delegBinua poteAιΗtem conferre, atque inuisiversum illo reprehendere qui desectum iurisdictionis in Epi
Ea deinceps rueSumtiSSimia oppOSitor extenuare nititur, quae pro OStra Sententia intulimia ex Cap. 12 SeES XXV Concilii Tridentini 1i, quo loco affirmaVimus Regulare exempto cenAuri obStringi ab EpiScopi promulgatiS cum Butem Episcopi possint libri alicuius lectionem Sub censur prohiberes, Regulare etiam exempti tenentur illam SerVure cenSUPBm, Consequenter libri ita prohibiti lectione abAtinere. Contra eiusmodi argumentum ita rntiocinia ducit et adversarius. cimmerito dein affirmat omnibuA Episcoporum censuri teneri RegulareSpn8m
ut modo loquamur cum Severiore et minu communi Sen-
haereses non confutent dictam licentiam adimat, et nullam declaret Ut ex D 4 creto die 5 Novembri 1627. Sed huiusmodi acultas, instante eodem Cardinale 'appala, sui ei postea revocata . Hae quidem scribit Cardinalis Albitius. Sed quid inde ontra sententiam et argumentum nostrum Sequatur, intellectu assequi nequimus. t V. Comment Vol. XXX pag. 407.
339쪽
. tentia iis soli obnoxii Sunt quae pertinent ad Bleriam, qua AEXpresse Episcopi Subduntur. Ad rem utem non est rid. SesA XXV, Cap. 15 12ὶ eum ibi g9tur de cenSuri SerVanc dis in Ecclesiis Regularium, ut Sunt interdicta, prohibitiones m ingreSS Ecclesine, etc. s. D. ReissenStiae 1 31, 126 A gumentum igitur l. oppoSitori hoc est Gi Episcoporum cem Suri obstringuntur Regulare exempli, quae pertinent ad m, teriam, Ua EpiScopi expreSSe subduntur. Sed circa prohibitionem librorum Regulares exempti EpiScopis XpreSSe non Subduntur. Ergo censuri eiuAmodi placopalibu Regulctres
exempti non bStringUntur. At perpendii ci Buctor, qu9eStionem in eo proPSUS erSBri an Regul3re exempti Subdantur Episcoporum censuri luti in prohibitione librorum. Id vero veluti certum aESumitur in minori. Cupiat Tridentinum nutem genet Ile prorSUS St, neque X-ceptionem patitur. Illud iterum exscribimuA: Censurae et intemdicta nedum a sede Apostolica manata, seu etiam ab Ord nariis promtustata, mandante Discopo, a mularibus in em iam Ecclesiis publicentur atque se Pentur. Censurrae, inquiunt Patres, et interdicta, non interclicta Solum aut prohibitiones etc. Tenentur inSuper Regulare Ob-SerVare inmmensur9 8 Episcopi tutas, tam quam Sede Apo-
Stolica promulgatae fuerint. Num haec isntum interdicta et poldinalitate promulgat ConStat utique ex ridentino Capite, egu-lctres piScoporum censuri et interdicti non obstringi, niSi mandante EpiScopo ergo i manduverit, ObStringuntur. Νeque Reissenatue loe cit id docet quod et oppoSitor se firmat inquit enim: ε Regulare non solum cenSura et inter-ε dicta a Sede ApoStolica emanato, Sed etiam ab ordinoriis promulgBict mand0nte EpiScopo, in suis Ecclesiis publicare et Servare tenentur. Ita Conc Trici est Sess. 25, case. 12, de Nessum . Unde equitur, quod Regulare quantumVi eXe- pti non Solum teneantur observare Episcoporum interdictac nisi quatenus Super hoc sunt privilegiati), ut a iure conce- ditur. Is qui 2 g n. de sent eae m. in , Sed nec OSSint 4 lacere quod ab aliis celebretur in locis ita interdictis neque poSSint Xcommunicatos ad divina, vel ecclesiastic'm epul- et tur9m admittere. 99. Cum et plantare communicatos de Prioilest et Cap. Discoporum 8 eod. in 's. Hoc ergo in loco mussibi Rei natue docet, non obStringi
340쪽
Regulo re exempto cenSuri 9 EpiScopi latis. Quod Si cen- Suri praetermiSSis, interdicta in exemplum dducat, ratio for--SSe fuit, quia graViores, priVilegiorum cauAB, circa interdicta Eervanda in Ecclesiis Regularium L Episcopi lata quaestiones
IdipEum autem Scribit, ut alios praetereamus, atalis ab Alexandro Ep. XV n. 26. Cenaurae et interdicta ecclesiastica b Ordinariis promul actis, B Regularibu in eorum Ecclesii publicari atque Ser vari debent. Ea Cone Trici esse. 12 ei ci. Sess. 1 s. Stat igitur argumentum a nobis Bllatum, dum ex eiuSmodi Episcoporum in Regulare exempto iure deduximuS, Episcopo librum posse prohibere Sub cenSUPR, ad 3m OnSequenter RegulareS, 9ndante EpiScopo, publicand9m et SerVendam teneri exemptionem hinc eorum hac in re generistem non eSSe quo Utem nrgumento demonStrent, quoad alio libros sub CenSUrn non prohibitOS, Se Subiecto non SSe, o quidem et detur ignor0nticte nostrae Veni8 3dhuc reperire non potuimUS. Cl. Huctor inSuper etiΗm argumentum impugnBD nobis deductum e. 26 Const. Ossciorum, quo pr9eScribitur omnes qui facuItatem asstolicam consecuti sunt menci et oimendi libros proh ibitos, nequeunt ideo mere et retinere libros quoslibet, aut v me icies ab Ordinariis locorum proscristas, nisi eis in apostolico indulto emseressa sola fuerit 'otestat tessendi et retinenci libros a quibuscumque damnatos 2); de cuiu decreti vi ita Acribit: ε Et denique quia urguimus ex privilegio et exemptioniS, vi cuiu Sunt RegulareA non Eubditi, et quasi extra Dioecesim, non autem ex facultate a S. Sede acta le- gendi libro prohibitos, quid mei artic. 26 praesentis Con- StitutioniS, qua negatur cic facultate permitti libros ab Orcli- mari proscriptos lis 3ὶ
Fatemur ingenue, o huius ratiocinii Vim tque nexum non intelligere hinc directa responsione dimiSSB obSerVRbimUS, quaeStionem in eo verSari an Sub privilegio XemptioniS, quo
i Theolog Dogm et morat Tom. I. Appendi I pag. 16. 2 Aeta S. Sedis Vol XXX pag. 408 quo loco habetur etiam decretum S. Congregationis Indicis latum die GDecembris 1895. 5 Pag. 55 nota .