장음표시 사용
341쪽
prehendatur etiam privilegium legendi libros uti Episcopis proe ScriptoS: l. 99oSitorem Butem hoc Certum Supponere, dum ad illud adstruendum amrmatis ex privilegio exemptioni Br-gumento duxisse. bServabimu insuper, per ConSt innem funobligotionem generalem induci, qua prosecto Regulure etiam exempti obstringuntur. Si nutem vi huius 26 Regulure privilegio excludantur legendi libro ab EpiScopi proScriptoS, non videmus quid respondere OSSint. Id autem demonstrare difficillimum non videtur. Etenim Inter illos omnes qui facultatem poStolicam consecuti sunt legendi et retinendi libro prohibitos, elio In Regulare exempti comprehenduntur etenim hi sine lacultate postolica libro proscripto legere et retinere non OSSUnt. Atqui omnes q/i faetestatem syostoli cim consectili stin le-oenui et retinenci libros rohibitos, neut/e in ideo esse e et retinere libros quoslibet, stit eseheme iues ab Ordinariis meo iam proscriptas, nisi eis in apostoli inutilio ompressa facta fuerit potestas mendi et retinendi lib os sisti tiset/mqtie clamnatos. Ergo eti9m Regulare exempti qui sucultutem opoStolic9m consecuti Aunt legendi et retinendi libros prohibitos, nequeunt ideo legere et retinere libro quoslibet, aut ephemeride ab Ordinarii locorum proscriptaS, niSi ei in poAtolico indulto expressa facta fuerit potestas legendi et retinendi libro a quibus
Huius syllogismi maior est evidens, dummodo Regulares exempti non comminiscantur e legere et retinere OSSe libro prohibito absque edis ApoStolicae lacultate Minor est ipsa g 26 Const. Ossiem t/m. Non intelligimus hinc quomodo negari poSSit illotio. Hi nutem maximum robur addit praxis Secretariae Ind, ciS. A quibuSeumque enim etinui RegularibuS, petantur sucultate legendi libro ob Episcopis prohibitos, hae, idcirco denegantur, ne Videatur Pontifex dispensare in lege Episcopi, eo in-conSulto ita ut quibuscumque necessurium Sit eiusmodi facultate directe tib Ordinarii locorum impetrare. At Si ReguloreAeiuSmodi lege exempti forent, neque ipsi facultates a peterent, neque . Indici Congregatio denegare posset Attamen ita neri, et ita esse, no ab ii qui Secreturiae Indicis praesunt di
342쪽
Situri quomodo S. Congregatio se gereret ergo Regulare in concedendis acultatibus legendi libro prohibitos ab Epi Scopis. Ex hct autem prBxi pronum Si inferre, neque Romanum Pontincem, neque . Indici Congregotionem in Reguloribus exemptis eiusmodi privilegium d mittere. Νihil dicimus de argumento quod intulimus ex Subiectione Regularium iurisdictioni Episcoporum in causis dei 13, ex quo omnino equitur, quod cum libri plurimi proScribBntur, quia dei disciplinam labefactant, in huiusmodi iudicii Regu-
iure exempti Episcoporum auctoritati Subduntur; quod de cetero ipSe pr9eStanti SS. 99ΟSitor concedit. Petit enim: ε Sed quo iure illud transfera ad omne li- hro etiΘm morum causa, et u Prctetat non proprio damnR- 'oS, ita ut Regulare hos legentes habeas pro suspecti de ineresi, et reserendo dico ad Episcopum, ita ut SuperioreScin elinquentes nimadvertere non omini lis EO nempe iure, quo Bpparet 1'. Regularium exemptiΟ-
mento robctri ab duerSariis, se non obstringi aliis prohibitionibu Episcopalibus, quaeinde dogmota non ultingunt 2' x iure, quo decernitur Regulare SubeSS Episcopo in iis, iacte iuriAdictionem spectant EpiScopi delegat9m. RegulareS, Cri- bit erraris, Voc Regulares, Art. III n. 112, ObStringuntur 4 constitutionibus SynodalibuS, in iis quae reSpiciunt cur 9m
l Hoc in argumento t. auctor iterum citat Albitium. De ineonflantia in Fidenn. 4. 93, 7. Hos numeros excribimus. N. 44. Albitius quaerit: Tonsanguineus receptans consanguineum haereticum causa lucri et pecuniarum quando et qualiter sit puniendus a. N. 93. Libros haereticorum retinentes sunt suspecti de haeresis. N. 96 circa nem. Ideo inolevit praxis in . Ossicio quod si apud aliquem reperiantur libri haereticorum, vel alias prohibiti continentes praesertim sortile gia, seu N. 97. Incantationes qualistoatas, quorum relentio prohibita est per ullam
Ioannis XXII, et novissime per Bullam istis et per Regulam VIII IX Indieis.
in qua prohibentur libri Geomantiae hydromantiae, etc. Inolevit, inquam praxis, ut si ille apud quem reperiuntur huiusmodi libri dieai N. 98. eos non legisse, nec usum suisse sortilegiis, nec incantationibus, odi queatur super usu, complieibus et intentione; et si substineat, imponitur ei, ut abiure de levi s. Quid haec ad rem nostram
343쪽
inimBrum, administr8tionem S8cramentorum, et iurisdictio nem Episcopi delegctium . At a Pio Papa IX saltem delegatam fuiAS Episcopi potestutem libro noxio proscribendi, et ex Superioribu 98tet, et X pS cl. 99OSitori conceMione ScribentiS, primum hunc fuisse Pontificem, qui hanc poteAtatem piscopis contulerit Mass. 1. Dem Una ex iure quod reSulto ex ii quae Supra Scri
At, inquieS quid, quod lictec iudiciBli cognitio competit Epi- Scopo ut Inquisitori, dum libro prohibet ut Pastor et Doctor'
ctissem Gregorius XV Const. incip. Unice si dominici, ubi Sub- duntur ipsi EpiAcopi et InquiSitoribu s. 2'. Libros deinde Episcopi prohibent utique uti aStores et Doctores, Sed uti Pastore iurisdictionem nedum ordinurictin Aed etiam delegatam habenteR, ut patet et ex conceptu prohibbitionis, quae Sine iuriAdictione non intelligitur, et ex verbis Pii Papa IX in cit. Const. Inter multiplices, qua inquit oer quis raetemtu effectus iurisdictionis, atrui alli quoesito
colore, ordinariorum sententias et proscriptiones ausu te merari spernere, ut sero non latis habere praesumat s. Equidem i. ermesii Sch urgumentum Strenue Urget ex
privilegio exemptionis, quo Statuit hoc Blere principium : Quoad iurisdictionem Episcopus nihil potest in Regulares niSi quod evpresse in iure illi conceSSum est. Ibici. ΝΟVit tamen mus vir, Regularium privilegia a Concilio Tridentino ad nos plurimis subiacuisse vicimitudinibu' XCeptionibus, connrmationibuS, revocationibuA. Benedictum ubdem XIII, plurimis latis Constitutionibus, omnia RegularitiuApriVilegia reStituiSAe, praesertim in Const. Pretiosus ut die 25Maii 1727 ea vero iterum abrogata fuisse a Clemente XII per ConSt. Romanus Pontife datum die 29 arti 1732, ita Vero abrogatae Sunt, veluti Si numquam lata suiment. De pri-
344쪽
vilegiis vero Regularium 3m deinceps decisionem c iudicium, etiam in foro conscientiae, habendum esse Pontifex decrevit, quo sine ei Coneum T identino, sine eae Decretis et Consi, tutionibus apostolicis, si alias legitime habebatur. Dimcile autem putamus, Regulare ex hi sontibu posse demonstrare Senon obstringi prohibitione librorum Ab Episcopi indicta Profecto nec ius is p IX in cit Literis Inter multiplices, nec S. Indicis Congregatio in decreto anni 1895, nec Leo XIII incit Const. O ciorum privilegium eiusmodi in Regularibu Bgnoscere Videntur; Vel igitur numquam ab illi habitum. Vel revocatum cenSuere vel duo poAtremi Pontince illud re-VocisSse dicendi sunt. Denique, et. 99ΟSitor nostram Sententiam probabilem traducit, cum Scrib8t pasi 52 . Adversis tamen sententiae liben-ε ter concedimus probis bilitatem tum ob auctoritatem extrinse iam, tum ob argumentum depromptum ex illa delegatione
At qua probabilitatis pecie, si Stat eius argumentatio ' Etenim Regulctre gaudent privilegio exemptionis a iurisdictione Episcopi sed hoc in privilegio comprehenditur etiam exemptiou lectione librorum, quos ipsi prohibuerint. Ergo Regulctre eX- empti non ObStringuntur prohibitione librorum ab Episcopis indicia. Si hoc in syllogiAmo minor eAt certes, certa poriter erit illatio itu ut contraria sententia ultimode sit probabilis. Dubitet ergo oportet cl. 99ΟSitor de certitudine minori propoSitioniS, Ut nostrae sententiae probabilitatem concedere OSSit. E contra Quoaci iurisdictionem: Disco'us nihil 'otest in Regula es nisi quod eis esse in iure illi concessum est. Hanc propoSitionem ipse ol oppoSitor statuit, et Ait veluti propositio Inctior Tllogismi. Nobis licitum sit minorem apponere atqui in iure circa proscriptionem librorum conceditur Epi Scopi delegata poteStBS, cui subsunt Regulare eXempti conceditur ut Regulare Epi-MOpi Subdantur Circi CenSuro S, quami9Si promtalgaVerint, nemo Vero negAt eo posSe librorum lectionem Sub cenSura prohibere; conceditur ut Regulare Subiiciantur Epigcopis in causis dei, certum Butem esse, illo prohibere poΗΗ libro rationemdei, cuius dogmata impetuntur conceditur ut nemo etiam ocultate apostolici libro prohibito legendi instructus, legere OS- sit libros ab Episcopis prohibitos, nisi Specialiter id concedatur.
345쪽
Illationem lectores inserant, et ex dicti decernant utrum nostra sententia it tantum probabilis vel utra sit probabilior aut ceris.
DE QUIBUSDAM SPECIALIS 'ARGUMENTI LIBRIS
Exponente parctgrupti undecimne verba Damnantur Lbri, in quibus Ecclesia eiusque cultui detrahitur, censuimuRcultum Ecclesiae hoc in loco Sumendum SSe pro e reVerentia atque animi submissione, quam Ecclesiae catholicae inguli saltem 'dele debent. Omment Dast. 9.Νihil impedit quominus sumatur pro compleXione BCrorum rituum, qui in Ecclesia catholica ob Varia ratione adhibentur. Demum lectore noStri corrigant quae Scripsimus pag. 117 nota e N. Dec mys postea S. N. E. Cardinalem. Etenim identitate cognomini decepti fuimus; auctor autem operi Cit. Si . Decliamp e Societate esu Gratia autem amplissima reddimuAcl. ermesirecti, qui no de eiusmodi errore monuit.
346쪽
A perpetuam rei memoriam. Conditae a Christo Ecclesiae ea vis divinitus inest ac secundiius, ut multu antectoti temporibus, plurima aetate hac elabente utriusque Sexus 8mquum lamili8 ediderit, Iane, R-cro ootorum simplicium uScepto vinculo Aese Variis religionis et misericordiae operibu Sancte devovere contendunt. Quae quidem pleraeque urgente caritate Christi, singulari civitatis vel dioecesis praetergreSScte IaguStim, desetcteque, Uniu eiu demque V legi communiSque regiminiS, perfectae quamdam consociationis Apeciem, latius in die proseruntur. - Duplex porro earumdem eSt θύο aliae, quΗ EpiScoporum solummodo approbestionem nactcte, ob eam rem Moecesanae appellantur; aliae vero de quibus praeterea romani Pontincis sententia interceSSit, Seu quod ipSctrum lege ac intut recognoVerit, Seu quod insuper commend8tionem ipsi Bpprobationemve impertiverit. Iam in intis huiusmodi religiosarum Familiarum classes quaenam Episcoporum iura Me oporteat, quaeque ViciSSim illarum in Episcopos incia Sunt qui opinentur incertum ContrΟ-
VerSumque mctnere. - Profecto, ad dioecesanas consociationes
quod attinet, re non ita se dat laboriosam ad expediendum; eae quippe una inducine Sunt 8tque vigent Antistitum acrorum auctoritate. At gravior Sane quaeStio de caeteri oritur, quae Apostolicae Sedis comprobatione Sunt auctae. Quia nimirum in dioecese plures propctgantur, eodemque ubique iure unoque utuntur regimine; ideo piscoporum in illas auctoritatem opus est temperationem quamdam admittere certosque limites. Qui limites quatenus pertinere debe9nt, colligere licet ex ipsa decernendi ratione Sed Apostolicae conSueta in eiusmodi conaociationibus approbandis, Scilicet certam aliquam c0ngregationem approbari ut iam Societatem Votorum implicium, sub regimine Moderatoris generalis, salo Ordinariο-rum iurisdietione, ad formam sacrorum canonum et Apostoli-
347쪽
cartim constitutionum. - Ηmvero perspicuum inderat, taleSConsocintione neque in me sanis censeri, neque piScopiSSubeSSe posse nisi intramnes dioecesi cuiuAque incolumi Η-men Supremi earumdem oderatori administratione ac regimine. Qua igitur rutione Summis ocietatum harum Praesidibus in piscoporum iura et potestatem ela est DVBdere eudem Episcopi prohibentur ne quid sibi de Proesidum ipsorum
9uctoritate arrogent. Secu enim si fleret, tot moderotores istis Congregationibu uccederent, quo EpiScopi, quorum in dioeCe- Sibu Blumni ectrum versentur; ctumque esset de BdminiStr&tioni unitute ac regiminis. - Concordemmique unctnimem Prne- Sidum Congregationum titque Episcoporum Buctoritatem SSe Oportet, ct ideo necesSe S Bltero Blterorum iura pernoS ΘΓΘ atque integra cuStodire. Id autem ut omni submota controverSia, plene in OSterum ut, et ut Antistitum Sacrorum poteStaS, Uam OS, Uti par St, inviol8tam Squequaque volumus, nihil uspiam detrimenti capiat ex consulto sticri Consilii Episcopis ac ReligioSorum ordinibu praepositi, duo praescriptionum mpita ediceris ViSum St; iterum de sodalitatibus quae edi Apostolicae commendationem et upprobΗtionem nondum Sunt MSecutae, alterum de ceteris, quBrum Sede Apostolica Vel lege reCognovit vel institutum commendavit aut approbaVit. Caput primum haec habet Serviindar I Episcopi est qu0mlibet ocens natam sodalitatem non priu in dioecesim recipere, quam leges eius conStitutioneSque cognorit itemque probarit; si videlicet neque dei honestativomorum, neque Beri canonibu et Pontinoum decreti adver-Sentur, et Si apte Statuto ni conveniant. II. Domus nulla novarum Aodalittitum iusto iure fundabitur, niSi nnuente probunt Episcopo Episcopus ero undandi Veniam ne impertiat, nisi inquisitione diligenter acta, quale Sint qui id poscant tin recte probeque Senti0nt, D prudenti Prct diti, an Studio divinae gloriae, Aucteque et aliencte 'luti prB cipue ducti. III. Episcopi, quotidieri poSSit, potius quam OVBm in Bl, quo genere Sodalitntem condant vel approbent utilius unam quamdam dSciscent de iam approbatis, qu9e actioni institimium prontentur dSimile , ullae sere, ni sorte in Missionum
348쪽
regionibus, probentur sodalitateS, quae, certo proprioque ne non in tituto, quaeVis universae pietati ac beneflcentiae operct, etiumst petiitu inter Se disiuncta, exercenda mplectantur.
Episcopi sodalitatem condi ullam ne siverint, quue redditibus careat ad sodalium victum neceSSBriis. - Sodalitia, iacte stipe collaticia vivtint item muliebre familiaS, quae aegrotiS, domi ipsorum, interdiu noctuque adsint, cautiSAime, quin etiΗm dimouiter comprobent. - Si qu0 9utem OV seminarum Ο-dalitas eo spectet ut suis in aedibus valetudinaria aperiat viris promiscue mulieribuave excipiendis vel similes domo excipiendis sacerdotibus, qui Sororum cura otque per uegrotantes leventur eiusmodi propoSit Episcopi ne probent, niSi maturo dhibito Severoque consilio. - Praetere Episcopi religiosarum domus, ubi viri seminisve peregre 9dvenientibus hoSpitium victusque accepto preti Suppeditetur, nequctquctm Permittant. IV. Sodalitas quaevi' dioec unam dioeceses oli0 ne trΗn grediatur, niSi consentiente utroque EpiScopo, tum loci unde excedat, tum loci quo velit commigrctre. V. Sodalitatem dioecesanam si ad dioecese alict propctgari accidnt, nihil de ipsius natura et legibus mutari liceat, nisi singulorum EpiScoporum conSenSU, quorum in dioecesibii aedes habent. VI. Semel approbatae AodHlitate ne extinguantur, niSi grR-vibus de nuSiS, et consentientibus piscopis, quorum in ditione fuerint. Singulare tamen domos EpiScopiS in Sua cuique dioecesi tollere laS St. VII. De puellis habitum religiosum petentibus, item de iis quae probBtione expleis, emiSSurae in Votu EpiScopu Singulatim certior flat eiusdem erit illus et de more explorare et, nihil si bEtet, admittere. VIII. Episcopo alumnas sodalitntum dioeceS9nctrum prose fas dimittendi potesta est, votis perpetui cteque ac tempor 3-riis remisiaS, uno dempto ex auctoritate Saltem propriB colendae perpetuo castitatis. Cavendum 9men ne Stiusmodi remissiohe ius alienum laedatur laedetur 9utem, Si inSciis moderatoribus, id stat iusteque dissentientibus. IX. Antistitae, ex constitutionum iure, a Sororibu elig9miur Episcopus tamen, Vel ipse vel delegato munere, Sumctgiis
349쪽
serendi prBeerit peractam electionem Connrmare Vel reScindere integrum ipsi est pro conscientiae incio. X. DilecesΗnae cuiusvis sodalitatis domos Episcopus invisendi ius habet, itemque de virtutum ludio, de disciplin8, de
oeconomicis rationibu CognoScendi. XI. Sucerdote a Reris, a ConseSSionibuA, a CoticionibuS design9re, item de Sacramentorum diSpenSRtione Statuere mu-
nu Episcoporum est, pro OdBlitatibus dioeceS9nis pariter ac pro ceteris id quod in spite consequenti num. 8 explicate praeflnitur. Alterum pro escriptionum caput, de Sodalilatibus, quarum Apostolica Sede Vel lege recognovit vel inStitutum commendavit aut approb9vit, haec lictbet Servanda: I. Cctndidoto cooptare, eosdem B sacrum habitum vel ad prontenda vota admittere, partes sunt Praesidum Aodestitatum;
integra tamen EpiAcopi acultate a Synodo ridentina tributa 13,
Ut, quum de semini agitur, en et ante AuScipiendum habitum et ante professionem emittendam ex incio Xploret. Praeaidum similiter est sumilia singula ordin9re tirone ct Prose SOA dimittere, iis tamen servati quaecumque ex instituti legibus pontiflciisque decreti servuri oportet. - Demandandi munera et procurationes, tum qucte ad univerS9m Sodalitatem pertinent, tum iacte in domibu Singuli exercentur, Conventus Seu Capitula, et Consilia propria ius latibent. In muliebrium autem Aodulitatum Conventibus ad munerum 9SSignationem, EpiscopuS, cuius in dioeceSi hctbentur, per Se Vel per alium praeerit, ut Sedi Apostolicae delegatus. ΙΙ. CondonBre Vota, Sive e temporctria in SiVe erBetuct, unita est romani Pontiflcis. Immutandi conatitutiones, utpote quae probatae a Sede Apostolica, nemini placoporum iu datur. Item regimen, quod penes moderatores est Sive sodalitatis universae Sive samiliarum singularum se conStitutionum normam, EpiScopi mutare temperare ne licecti. III. Episcoporum sunt iura, in dioeceSi cuiuSque SUB De mittere vel prohibere nova domos sodalitatum condi, item nova ct illi templa excitari, oratori Seu public Seu Semipublica θperiri, Sacrum steri in domesticis Sacellis, Sacramentum au-
350쪽
gustum proponi palam Venerationi ηdelium Episcoporum Similiter est sollemnia et supplicationeS, quae publica Sint O
IV. Domu sodalitatum huiusmodi si clausura πιs pali utantur, Episcopi iura marent integra, quae de hac re a pon- tinctis legibus tribuuntur. Si quae autem clausura, ut inqUiunt, partiali, tantur, piscopi erit curctre ut rite Servetur, et quidquid in eum irrepat vitii cohibere. V. Alumni lumnaeve sodalitatum fictrum, ad Drum internum quod itinet, Episcopi potestati subEunt. In Dr autem
Pontiflci reservata, publicctrum precum indictionem, diSpenSR-tione conceSSioneSque ceteras, qua AntiStite sacrorum delibus suis impertire quenni. VI. Si qui vero ad Socros ordine promoVeri OStulent, eo Episcopus, etSi in dioecea degentes, initiare caveat, nisi hisce conditionibus ut a moderatori S utSque Sui propoen&ntur; ut qucte a iure tigro ABncita sunt de litte is dimissο-rialibus vel testimonialibus, sint rite impleta ut titulo sacrae iam ionis ne careant, vel certe e legitime eximantur ut thoologiae studiis operam dederint, secundum decretum Auctisci ouum, die datum 4 novembris anno 1892. VII. In AodHlitates, quae mendicato Vivunt, ea piScopis Stent iur8, quae habet decretum instulare quidem a Nero Consilio Episcopis et Religiosorum ordinibu praepΟSit promulgatum die 2 marti anno 1896. VIII. In iis quae 9 spiritualia pertinesnt Subduntur sodalitates Episcopi dioecesium in quibus Versantur. Horum igitur erit sacerdotes ipSi et a Sacri deSignure et B concionibu probare. Quod vi sodalitate muliebres sint, designabit item piscopUS Sacerdote a consessionibu tum ordinario tum extraordinem, ad normam eonStitutioni Pastoralis curae, a Benindicto XIV decesAore OAtro editae, ac decreti Quemadmodum, dati a Sacro Consilio Episcopis et Religiosorum ordinibu praeposito die 1 decembris anno 1890 quod quidem decretum
ad virorum etiam consoci9tione pertinet, qui Beri minime initiantur. IX. Bonorum, quibus Sodalitia singula potiuntur, admini- Stratio pene Moderctiorem supremum maximamve Antistitam