장음표시 사용
721쪽
cho colioquium exaratam, aut ignoraverit aut celaverit: quod Parouhus, post praelatam declarationem, a qualibet assertione circa internas Humberti dispositiones sese abstinuit.
Insuper, dis i Aprilis 80l Vicarius Generalis curiae Firmanae scripsit Parocho quod notus sponsus declaraVitI0s0pho ii De Angelis, catholicae religioni addictissimo,
Sese censere devinctum per matrimonium religiosum.
Tamen prosequitur Consultor depositionem istius attentissime semel et iterum ac tertio perlegi, imo perscrutatus sum ; et ne ullum quidem Verbulum ibi reperire est quod, et a longinquo, assertionem redoleat ipsi attributam circa consessionem Humberti he con matrimoni religios si
Gravissimi momenti est depositi R. P. Dominici Fon-10vecchia, Parochi S. Matthaei, qui matrimonio adstitit, quique, instante S. C. C. pro pleniori causae dilucidatione, bis coram Tribunali comparuit. Laudat Parochi mons ultimatim esse videtur quod umbertus genuitium non praestiterit consensum; si quum eius depositio intime coniuncta sit cum declaratione saepe memorata, eam, ne dicta inutiliter repetantur remitto ad inferius, ubi praecis de illa declaratione gitur. Quoad ceteros testes, ne tempus incassum insumatur, hoc unum ad noto, Videlicet quod unusquisque eorum 4 haintes , α lia sentito ire in famiglia , 4 a sapui dat-ΓΕlvira , quod Humherius matrimonio consenserit nonnisi ut votis satisfaceret ivirae ac familiae eius, vel ut sese a SuStentando puerulo exoneraret, quin Verum contrahendi matrimonium intentionem habuerit. Ex adVers stat, pro genuinitate consensus, ipsamet declaratio ipsius Humberti matrimonium religiosum cum D vir libenter acceptantis et civile imposterum promittentis, declaratio, inquam, ad genitorem ivirae directa, quae sic se habet: 4 Pregitio Sig. Enrico Poiche desidero che si compia i matrimonio religioso, dichiaro di essere contento
722쪽
d sposare religiosamente su figlia Elvira, e prometi Sposaria anche civilmente, quando mi trover in condicho mi permetieranno di costituim una famiglia . Di 3 Μartii J 89l, Parochus post colloquium cum lberto plene persuasus erat quod idem, instantiis deviactu religioso sese accingebat, sed absque ulla intencontrah0ndi quodlibet vinculum et proinde Parochus actu adsistere merit devitavit. Di insequenti, lis 892 acceptis hac de re litteris Curiae, quae abdo difficultatibus certiorata fuerat, laudatus Parochus 1 r matrimonio adstitit quia, perdurante sorsitan ut genuinis sponsi dispositionibus, licentia tamen Curiaεbium exsumabat practicum. Νulla igitur, ic parte Vicari Generalis, ad declionem in scriptis allusio unde arguitur ipsum, obporis lapsum, non meminisse aut orsan in id temporistanti fecisso. Aliunde haec persona fide dignissima, Adv. Ios. tius de Angelis, ut supra relatum est declarationibus sibi actis, coram ribunali, nihil asscses econtra denegavit. Atiamen, certum omnino est in id temporis, Curia Firmana declarationes acceperat plone suffcientes existimavit, ut tute ad matrimoniunt cederetur: α δ Sua Ecc. Mons inrciv. . inquit Vic: ne i avremmo permesso che osse spost a pericolo diit i Sagramento, e perci te dichiaragioni avute fgiudicato suffcientio. Cardo igitur totius difficultatis est praecise in illistis dicta declaratione, quam proinde enucleatius peltari necesse Vadit. Authsntiam dicta declarationis in dubium Vocare foret, siquidem in actis inserta est, tanquam documeis in re gravissima, a Curia Archiepiscopali ad Paroeliis ossicio transmissum. Mirum tamen est quod pater ac
ad quem doctarati sui directa, quod mater aliique consanguinei et amnes ab actrico inducti, quod Omi
Titus De Angelis, qui verisimiliter in tali negotio ini
723쪽
diarius uti, de quadam declaratione sciscitatio ceterum sub sormula nimis generica unanimiter responderint: α ulla mi costa Non mi ammento nulla in proposito: Non to so . Quae omnia dicta sint non certe ad quamlibet suspicionem contra Testes, rite iuratos, ingerendam, et multo minus contra Curiae ossiciales, sed tantum ut praesentis causa dissicultas maxima in propatulo ponatur. Quid vero, Vi enoris et contextus, importet secum illa declaratio, satis in comperto est. Sponsus in votis habet ut compleatur matrimonium religiosum: α po iche desidero chesi compia i matrimonio reliqios , et proinde declarat se libenter ritu religioso luiram ducturum: . Dichiar die ere contento di voSare religiosamente sua Ulia Elt ira , et imo promittit se eamdem ritu civili, mutatis pecuniariis conditionibus, pariter ducturum. Ex his Verbis, primo Oculo clare, dilucide indubie resultat genuinus consensus Hum-berii in matrimonium ecclesiasticum, et proinde causa finita
videtur. Primo, inquam, oculo nam si res penitius introspici tur, dissicultas amovetur, sed non removetur. Dato enim quod Humberius reapse ac genuine exoptaverit matrimonium
religiosum, dato etiam quod libenter ac rite actu seu ritui matrimonii es subdiderit, superest adhuc potissimum et essentialius, ita si diuit, dubium: An videlicet umbertus huic religioso ritu nullam omnino tribuerit emcaciam, nullam agnoverit vim ibraliter ligandi Hei proprie nodus
quaestionis. Incassum enim praesenti facti speciei deducti ne applicarentur Theologorum et Canonistarum, ut apud Coscius et De Iustis, et ancheg et Gasparri, etc. de Onsensu simulato consensus enim in actum religiosum non fuit, in casu, simulatus sed Verus sed an consensus illΘsuerit tu rerum matrimonium, seu potius et tantum in illum actum religiosum, in illam A Oeremoniam γ quRe in mente consentientis, inani et vacua sormalitas erat Hoc ultimum affirmat ore rotundo actrix, affirmant Testes, affirmat aliqualiter ipse Parochus, horumque omnium
724쪽
Humbertum adduceret ad cactum religiosum, ipsi dixisse che quetratio a tui nulla avrebbe costato, stante te sue convingioni antireligiose . Confirmatur ex conditionibus subsequentibus: nam, immediate post matrimonium, neosponsi suam unusquisque d mum repetierunt, qui unquam adfuerit vera cohabitatio. Immo, si actricem dire velimus, ipsomo matrimonii die, Humbertus Elvirae aperie declaravit: do con te non O. alcun ineolo anche con a cerimonia est compi uia. non' fati niente tu se per me sempre un estrane γ. Quae certe Vincunt Humbertum nullam vim, nullum inculum dictae eremoniae adnexuisse Aequitatis tamen est animadvertere quod sola actrix haec pons Verba refert. Ipso Humberius tantum confitetur se, post ceremoniam, alibi requisitum, abiiSSe. Ast, contra huiusmod attestationes et deductiones, nonnullae, nec leves, illic ex intrinsecis lactispecie conditi bus exsiliunt obiectiones: Et primo, sat incohaerens videtur quod Humberius, prae sua irreligiositate, ut asserunt actrix et Testes plenissime persuasus fuerit de inanitate actus religiosi, et dicio actui tot ac tantas, per tantum tempus, opposuerit renitentias.
Sio coeremoniam religiosam , reputasset tanquam ridiculam oeniam, citius certe per hanc noeniam, Sese liberasset . alle seceature .
Secundo, motiva, ab his qui instabant apud Humbertum pro celebrando matrimonio religioso, allegata, nempe perridare onore e la pace alia agagga ed alia famiglia, perlogii timare it figli avulo per riparare o scandalo, per ovitare aggravi de manteni mento de figli per non amareggiare a madre di Et vir , imo et aliud motivum ipsius umberii operch Elvira non osse scacciata dicasa e per liberars dalle Seceature , haec motiva, inquam,
725쪽
sum, at non excludunt consensum in Verum matrimonium,
imo illum aliqualiter includunt.
Tertio, actus religiosus, in quem Humbertus Vere consensit, plene validus et in suis effectibus firmus reputari debet usquedum ipsius invaliditas indubie demonstretur. Ei- enim, plus valet, ut fert axioma iuridicum, quod astitur quan quod Sini late conclytur. Quid oret, heu de m trimoniis, nostra hacce praesertim tempestate, si Sponsi, postquam religiosum matrimonium de facto celebraverint, admitterentur ad causandum, absque peremptoriis probati nibus, de suo in actum quidem religiosum, non autem in Verum matrimonium genuin consensul Quarto, ipsa Actrix, difficultates Suae causae a quia busdam iuris peritis ut exoctis erui posse videtur probe edocia, postquam insudavit in demonstrando quod sponsus non in Verum matrimonium, sed tantum in meram noeniam consenserat, campum deserit, id est causam nullitatis r linquit, et simpliciter gratiam dispensationi Super non consummato magitat. Si matrimonium non fuerit, per quemdam consensum, saltem cum aliquali probabilitate, ratum, non amplius perspicitur quomodo, super dicto matrimonio nullatenus rato, magitari possit dispensatio. Quint tandem, ipse Humbertus, cuius Verba, ut patet, vim omnium depositionum, hae in re, longe Superant, Sese non de negativum praebet, circa Valorem actus religiosi. Issu completur quod iam existit. Non ianti reseri quod Humbertus - sincere an non autumaverit amiliam non posse constitui nisi per actum civilem; siquidem ipse rere I osuit, ut habetur in textu, actum religiosum, cui aliqualem agnoscebat valorem. Quid, si dictus Humberius excussus suisset, sub fido iuramenti quod rite emiserat, etiam super sua declaratione in scriptis, in qua et sese matrim nium exoptare significabat, et sese promptum declarabatis trimonio religioso, et insuper matrimonium civile polliceb
tu lost in interrogatoriis a Curia Firmana ad Curiam Urbis
726쪽
ex ossicio transmissis, nulla, ut iam dictum est, ad satam declarationem allusio lPlura alia leguntur, in examine Humberti, res quae, meo quidem humili iudicio, revelant ipsum, qudicant testes, non totaliter flocci secisse matrimonium religiosum: Sic Credo. . . che vendo desiderio Elvira di si anche in Chiesa, u altro, rosilia sciostliere illi mainio v. on solvitur nisi quod aliqualiter saltem, alii dignoscitur. Hi motivo sors dipende perch siam consi matrimonio e separati di corpo , Et alibi confitetui
RVere, per meZZO di una ia... stretio uel matrimoni
pol si satio . Silentio non praetereunda videtur ulti Issponsi Humberii. Sciscitatus de possibilitate conciliai respondit . Assolutamente di no si perch la sua coii relativamente a me non e di mi soddistagione, e di pii ho aput a cho sibi satio incontrait civit con unuom v. Quid, quaeso, iamberto curae esse potest de agendi Elvirae, si Eluiram sibi extraneam reputet i non est uxor, quid aegre erat quod alterius uxor esse Quare, perlectis haud semel actis causae, librati pro modulo meo, intricationibus, rationibusque hinc ei id est pro aut contra genuinitatem consensus deductis seo, etsi non Sine quadam animi oscitantia, concludes
esse: in actis, Pro a Sunt, non consta e quod Bum in verum crιm Dira matrimonium non OnSenSerit.
Bbmota igitur causa nuditatis allegatae, supereSt
consummatione aut non consummatione disseratur:
nunc paucis expediri posse videtur. Αctrix animose asserit inconsummationem Nihil
in examine actricis, circa consummationem.
Consonat maritus, qui tamen non praecise de cor matione aut inconsummatione loquitur, sed de cohabisne cdopo it matrimonio... non abbiam coabitato instet dissonat Vero maritus, qui, non unam, ut asserit alsed plures relationes cum Et vir confitetur.
727쪽
Ex actis, hinc inde pervolutis, datam approximativam profectus Humberti in Urbem, necnon et ivirae detegere
potui: Ille Firmum deroliquit sub ultimis diebus prilis l892;
Elvir ver mense Octobris insequentis Romam pariter a venit, ibique per biennium circiter permansit.
depositionibus testium, nihil certi argui potest pro
Compendiatim Actrix peremptorio inconsummationem amrmat Maritus pariter, etsi generalior sormula, matrimonium asserit inconsummatum testes cohabitationem Fi mi, denegant, Romae Ver ignorant aut ex mera suasione denegant, et de ipsa consummatione aut inconsummatione nihil deponunt una sola firmiter retinet, ex dictis cirμcis, quod matrimonium non fuerit consummatum. Quare, perpens quod in hac factispecie cousummati nis, aut inconsummationis, totaliter deficit probatio, ut dicitur, de Coarctata, quia sponsi, tum Firmi, tum Romae, de facili sese videre poterant, et de facto pluries sese Viderunt; attentis ceterum depositionibus quae circa conSummationem aut inconsummationem sunt vere insufficientes et
inconcludentes, censeo: Non Satis consta e de inconSummatione in caSis.
VOTUM CANONIATAE Elvir amores fovebat cum quodam Humberto, ex quo sub spe matrimonii decepta praegnans tandem Vasit. Tunc ut familiae nomini et decori occurr rent, institerunt lvira parentes et frater apud umbem tum, ut Elviram duceret uxorem. Sed vir nullam plane fidem profitens negavit se nec matrimonium religiosum O tracturum, quippe qui in atheismo gloriaritur; nec ciVile, siquidem sibi nondum praesto esset, quod ad familiam constituendam necessarium foret. Quasi atheus, perinde ac quivis alius, non teneatur naturalis honestatis legibus, sibiquo liceat inhonoratam relinquere puellam, quam foeda libidino motus sub spe nuptiarum putide decepit. At si honostatis sensus hominem atheum ad matrimonium sive religiosum sive civile contrahendum inducere minime lotuit, id ta-
728쪽
men ex parte emcere lotuit amor pecuniae. Quum
ipse cognovisset catholicam Et virae familiam passuram esso insantulum in domum recipi, nisi religiosum matrimonium inter ipsum et Et viram contraheretur, ut iricis sumptibus parceret, matrimonium ecclesiastico contraxit. At numquam Elvir Humberto cohabitavit, imo ab eo tandem derelicta eapolim quum perrexisse suis laboribus sibi et filiolo consuleret, alterum inveni minem, cui se inhonorandam traderet, civili ritu inito, lier ignominiae percupida. Iam ut animae suae prospiciat, instat Elvira, ut m
monium contractum cum umberto vel dissolvatur amano Pontifice, tamquam ratum et non consummatum, declaretur nullum ex defectu consensus e parte Viri.
Inquirendum nobis est, utrum huic Elvirae desiderio possit satis. Et primum potestne consilium praeberi Domino, ut dignetur solvere hoc matrimonium iamqvatum et non consummatum lBreviter respondeo non posse. Matio est, quia af deberet constare moraliter certo matrimonium hoc manε inconsummatum. Porro hoc non probatur. Scimus euin Elviram multum ad laborasse ut Humbertum induceret contrahendum secum civili ritu matrimonium, et Humitum hoc quidem noluisse, sed Elviram turpi adhuc a prosequutum esse, quum ei proposuerit ut secum tamqhconcubina manere vellet. Praeterea Elvir cum Humbo
aes invisendum insantulum, qui nutrici alendus tradfuerat, ante contractum matrimonium ab ancilla comit matrimonio iam contracto sorte etiam soli, rus apud nulcem conVenerunt. Insuper ElVira, quae adhuc innuptatuit ita eludore suorum vigilantiam, ut plures menses icitos cuminumberto amores Verit iso turpi commei habuerit, nonne id magis potuit tunc, vivum iam mudomi vorsaretur Et certe Et vir post matrimonium do sut testatur Marianna, actricis soror, sub minori custodia tenta est. Sed et Romam, quo Mumbertus se contuler
729쪽
Elvira sola venit, ut ipsum inducerct ad civile coniugium tandem ineundum. Quid mirum, si ad emolliendum eius animum ad copulam eum aliquando allexerit Sub iuramentiquido fid Humbertus et Et vir testati sunt, se matrimonium conSummaSse numquam; Sed praeterquamquod sola coniugum etsi fide dignorum iurata assertio non constituit nisi omiplenam inconsummationis probationem, coniuges nostri non multam merentur fidem Humbertus est atheus; porro atheo etsi iurato nescio autem quid iuret atheus; vocat in testimonium Deum, cuius existentiam non admit-
iit' haud magna fides tribuenda est. Et vir autem nimisos solii cita ut matrimonium cum Humberto dissolvatur et
novum suum coniugium firmetur; quare suspecta tantulum eqt
Sed matrimonium, quod Humbertus et ElVira contraxerunt, uitii validum Fateor primo intuitu multa et gravissima suffragari matrimonii huius validitati momenta. Intor haec primum obtinet locum deliberati ipsius Curia Firmanae, quae Paroelio nolenti huic matrimonio adsistero ei percontanti quid sibi in casu esset agendum, respondit non esse ipsi denegandam praesentiam matrimoniali huic contractui. Attamen si res intimius investigentur, ad Ontrariam resolutionem deveniendum videtur et asserendun1 matrimonium hoc fuisse invalidum. Et re quidem Vera extra dubium est matrimonium etiam sub ratione Sacramenti in tantum constare, in quantum constat contractus. Res certissima probatione non indiget; sumolat illud reserre, quod in Constitutione sua Arcanum I Fobr. 880 Leo XIII expresse asserit matrimonium
autem est ipse contractus, si modo sit actus iure . Porro a matrimonium est ipse contractus, ergo ad essentiam matrimonii requiritur consensu Verus contrahentium in obiectum contractus; et hoc aperte traditur a tr ditione et a iure, quum asseritur et matrimonium iniri solo legitimo consensu c. I De vo=ὶS. et matr. X, IV, 1 et alibi pluries, et sine consensu matrimonium iniri non posse. Quod expresse docemur a icola I in suis responsionibus