De consolatione ad Liviam [microform]

발행: 1911년

분량: 51페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

1쪽

aS par of the Foundations of Western Civiligation preservatio projeci'

Funded by the

Reproductions may noti made ithout permission rom

Columbia Universit Library

2쪽

pnoto copyi reproduction for purposes in excessis 'fairuse,' inat uso may b liabis for copyriunt infringement. This institution rosorvos the right to refuso to accepi acop ortior is in iis tuosemant, fulsi liment of the ortiorisoulo involve violationifano copyriunt lain.

3쪽

PLACE:

4쪽

COLUMBI UNIVERSIT LIBRARIES PRESERVATION DEPARI MENT BIBLIOGRAPHIC MICROFORM TARGET

Master Negative Original Materiat a Filme Existin Bibliographic Record

Restrictio in Use:

5쪽

Conli meter

sili

6쪽

DISSERTATI INAUGURALIS

QVAM

AMPLISSIMI HILOSOPHORUM ORDINIS CONSENSU ET AUCTORITATE IN ACADEMI GEORGI AUGUSTA

SUMMOS IN PHILOSOPHI HONORES

RITE CAPESSENDOS

SCRIPSIT

OFFICINA ACADEMICA DIETERICHI A TYPIS EXPRESSIT MCMXI.

7쪽

De dissertatione probanda ad ordinem philos rettuleriant F. Leo et M. Ohlen 2. Examen rizorosum habitum est a. d. XI Kal. Ian. 3ICMXI.

Patris Manibus

8쪽

De consolatione ad Liviam quas retractandas mihi proposui quaestiones, eas haud vereor ne quis dicat iam esse absolutas. Nam cum nuper in meis elegi Wilamo-Wilgius studium et operam collocaverit in Ibide Ellistus, in alioufidi Birtius, epicodio Drusi quam sit adhuc neglectum mirum est. Certe go cum Baselirensit editionρ usus identidem perlegerem hoc carmen eiusque dissicultates,

quarum permultas inesse nemo negabit interpretando tollere Studerem. Operam meam nonnumquam haud inutilem fuisse cognovi. Nequo enim desunt problemata propria et quaestiones singulae quae philologorum animos allicere et tenere possint. Gravissima vero est quaestio de aetate consolationis, de qua quidem tam multi viri docti tam varias sententias protulerunt ut novi aliquid addere neque velim neque possim. Atque recte MommSenus aliquando monuit taediosissimam rem esse sentire de sententiis. Neque tamen occasione data fieri potest quin hanc quoque quaestionem, Scilicet de aetate huius carminis, denuo aggrediar. Qui enim novissimus de hac

re disputavit, hutschius, plurima posuit quae nullo modo

Stare p0SSunt, quae tamen nondum quod Sciam argumentis sunt refutata. Ut iam praefandi finem faciam, via atque rati qua mihi procedendum esse putavi, ea erit ut priore parte qua carminis lectionem constituere conabor, primum de

libris manu scriptis seditionibusque vetustissimis quibus uti licuit disputem quaque ratione cohaereant libri manuscripti et inter se et cum editionibus, deinde emendationis quasi

9쪽

- fundamentis firmis iactis locos aliquot carminis maxime controversos dubiosque interpreter et emendem atque quidquid ad explicandos illius versus commemoratu haud inutile visum sit proferam tertio huius partis loco carmen ipsum subiuncta codicum lectione et emendatione Onam. Altera autem parte ut dixi explicare conabor quid sit iudicandum de aetate et auctore consolationis. Et quamquam non is sum qui sperem me ossicia quae mihi proposui X omni parte esse absoluturum, imprimis illud lectionis restituendae, tamen suscepi hoc munus et laetabor si nonnulla quidem ex eis quae proferam Viri docti poterunt probare.

Pars prior.

1 do codicibus et ditionibus veteribus.

Qui primus consolationem secundum normam paulo SeVeriorem castigare aggressus est, magnus ille Nicolaus Ηeinsius usus est quattuor codicibus, de quibus infra

fusius erit agendum. Sed hic vir doctus saepe ut in multis carminibus Latinis ingonio suo nimium indulgebat, ut spreta omni autione scripturas traditas prorsus neglegeret. Atque mansit usque ad nostra tempora totare critica vaga atque incerta. Novelli enim editores dico auptium opusc. I, p. 16-331 et Baehrensium Ρ. L. M. I. p. 104 sq. - odieum auetoritatem aestimare Re perpendere non Satis potuerunt vel ea de causa quia ne tota quidem materia praesto eis fuit. Hauptius enim exceptis editionibus uno tantum libro usus est; et quaesit condicio ditionis qua hodio vulgo uti solemus BaehrenSianae, X hoe uno colligi potest facile quod Baehren-Sius ad hoc carmen recensendum praeter unum Odicem

Laurentianum fide nisus est seditionis principis Romanae, qua duce poetae verba permultis locis immutare non dubitavit sic quidum ut eius interpolatio arbitraria pristinam

carminis speciem nonnumquam prorsus mutaverit. Annis

fandom 1885 ot 188 Carolus Schenkelius in annalium quae vocantur. studia Vindobonensia vol. II et VII collationem quidem praebuit quattuor codicum. In eis autem qua hic vir doctissimus paucis verbis addidit de rationo inter libros intercedente quaeque imprimis protulit contra

illam normam Baehrensii, non ea quam res exigit diligentia usus est. Itaque operae pretium est denuo hanc rem tractare, praesertim cum mihi contigerit codices adhuc ignotos in usum O Rre. Ρrimum autem breviter codices quorum collationes praesto mihi fuerunt, enumerabo sunt hi:

Moodo Laurentianus yXXXVI, 2 apud Basilirensium falso 26 2), membranaceus in foli minore, Xeunte Saec XV, elegantissimus, diligenter exaratus, cum titulo aureo, Stemmate possessoris, notuli ac summariis in margine et a Nicola Heinsio collatus constat foliis scriptis 225 atqu0 continet: P. Onidii Nasonis de artibi s amandi libri III, de remedio amoris, Heroidarum liter seu pistillae XXI, de sine tithdo liber seu Utius Amorun libri II , de tristibus, de I ito, in Ibim, Consolatio ad Liviam Augustam . de morte Drusi filii eius qt i in Germania morbo periit, de medicamine faciei, Puleae, Philomena siel , Ovidii Vitu et Bandinius catalogus codici in Latinorum Mediceae bibliotheeue Laurentianae, tom. II, g. 227 sq. Florentia 1768).B 0do Urbinas 353, membranaceus titulos habet litteris maiusculis rubris litterae initiales maiores alias

aureae alias caeruleae, initiales maximae aureae tum intextis lineis tum coloribus ornata sunt. In r. 1-3 index in codicis opera cum eorum initiis librarii manu. In f. 5 fabula coloribus picta cum titulis operum quae Odex continos Folii si margines splend0nt auro florum sertis

I De nonnullis scripturis mihi dubiis huius libri Camillus Morelli Romanus certiorem me fecit benigne.

10쪽

candelabris geniis insignibus ines tessera gentilicia cum

nomine. Fodericus Dux In f. 309 librarii subscriptio medericus de Veteranis F-

binas sub divo ederio urbinat duce invictissimo miranae ecclesiae dictatore transscripsit, deinde alio atramento posteriore quo principe decedente tu/nam et ego de medio tune sublatus quiescerem ab instanti temporis calamitate. Insunt

autem: roba Faltonia conto Vergilii . Maronis dubia et suppositicia: Anthol0giae epigrammata Consolatio ad Liviam; Claudiani Claudii a ponus; Ilias Latina: Sabini epistulae; Calpurnii et I Unpii Nemesiani elogae Gregorii Tiferni epigrammata IIaximiani elegiae Vogii Marai laudensis de mori Astyanactis Alcadini de balneis puteolanis Philophi IIarii aliqua: Valerii Flacci argonautica.

cf. Cosimum tomajolo eodices Urbinates Lutini Roma 1907. Huius codicis aetas accuratius definiri potest. Ex subscriptione enim videmus conscriptum eum esse post annum 1474 quo edericus Irbinensis a Sixto IV. papa dux factus est et quae et hac de re et omnino de Foderico iucunde scripsit . Selimidiius in ,,Z0itschris fide Geschichi und olitikμ. 0l. V g. 740sq.). Confirmatur Ver haec coniectura eo quod legimus in folio I maiusculis litteris. Quicumquo autem codices ante hune annum confecti sunt subscriptionem habent h. e. edericus ComeS, ut ex gr. Od. 281 Ciceronianus), quem scriptum esse anno 1462 indicatur. codex ut lorianus 11973 asservatus in museo Britannico, saec. XV exeunte, constans foliis 121, chartaeeus paginae 5 et 11 membranaceae) Continet f. 8-10 Fastorum libros VIL 108-1l consolationem ad Liviam. Ascripta sunt se ad Fastorum libros et ad consolationem Scholia, quae quidem nullius pretii sunt et ad lectionem consolationis restituondam auxilium nullum asserunt cf. Schenhelium stud. Vindob. II p. 57).

- σῆ

folior in ' Continet Ovidii opistulas ex Onio.

Tristia. 1bim. Consolationem ad Liviam. cf. Schenhelium stud. Vindob. VII p. 339). E codo Bodloianus bibliothecae Xoniensis auet. F. I, 18, membranaeeus, forma Oetonaria maiore foliis constans 18, anno 1483 scriptus ut testatur subscriptio ad calcem adiecta Antonius inibia ius Florentinus transscripsit pro . . . Domino Iohanni de Aragonia itidi Saneti Hadryani Cardinali dignissimo Florentiae anno Dontini MCCCCLXXXIII Maii IIII. Emendatum Τ am accuratissime per clarissimum virum Bernar dum S. Francisei eivem Florentinum ad instantiam prefati V Cardinalis.

Carmina vidiana fiseudo-Ovidiana hoc exhibet ordine: 1 Hor ides 2 consolationem ad Liviam

3 In Ibim

t De arte amandi 8 AmoreS9 De remedio amoris 10 Fastorum libros 11 Do tristibus 12 Do onto. Collationem huius codicis debeo Alberto C. Clarhio

Oxoniensi, viro illustrissimo, cui gratias ago incerRS. F codo Vaticanus Regina se 162 1 ff. 16, membrRΠR-ceus nihil aliud contin0 nisi consolationem scriptus est anno 149 subscriptione testo cepistula scripta fuit die

XVII Aprilis CCCCLXXXXIII .

SEARCH

MENU NAVIGATION