Ulrici Huberi De jure civitatis, libri tres, novam juris publici universalis ...

445쪽

u produeere pos-,biles se ferunts. Veteres divitias etiamnum faceranellendi copiam adulatio Ἀο-

inque magis quam credie videatur 3 Prae scriptio autem sive usus longissimi temporis in ipsa populari usurpatione consistit. 37. Huc accedit, quod etiam ii principibus nobilitati non modo censeantur, qui pressis verbis de diplomatibus hoc jus dedecus aequisivere, sed etiam tacite nobilia talos censeri, quos Princeps latori suo Livngit , unde Co--m decus. Etiam quibus certa armorum insignia gerenda largitur, ut probat iraq. ἀ trasa. c.ο ubi plures vide sis tacitae nobilitationis species. at Quicunque igitur docere possunt, quod a longistimo tempore, ab omnibus habiti

a nobilitatis non malium impe ictinc,m vel re mmemorialis sit,ipitri titillum vel incit Tiraquellus civitatibus haeeigibus Quid ita nobilium fa-

non potest ex expressam nomia

33. Majoris excellentiae assus, mi Baro num inmuum, Marchionum, Principum, Du--m,proprie sunt nomina potestatum seu summarumsive aliis tamseudi quam civitatis jure subjectarum. 3i. Atque ita non Isisi per modum Reees- fionis propagantur, quod tamen secus i quibusdam gentibus obtinet, ubi plerique titulorum Morum, exemplo nobilitatis, ad omnes posteros, etsi potestas penes maimaneat, transinittuntur.

33. Ex his jam colligi potest, fund/men

i tum nobilitatis non consistere in viriutem que fama rerum gestarum, sed esse eam ni

447쪽

voratorum duntaxat, ad nobilitatem male aransseruntur. 6. Alii volunt ad pronepotes duntaxat extendi rus nobilitatis, per L Iris Marco M. Cispin. γ eminentissimorum de non torquendo privilegium ulterius non extenditur. Sed dicendum, illas qualitates eminentissimorum, perseistissimorum, magis ad dignitates quam ad familiam aut genus pertinuisse. Ideoque ab illis ad nobilitatem, quae generis est, no valere cons quentiam Auctores recenset iraqu. δώ-- . Is idemque in cap. Io probat, quod1-ra diximus, copiose, nobilitatem quo sit

antiquior, hoc esse meliorem. I. Propagari nobilitatem in liberos etia

m adoptivos, ea opinione Veterim, non

'sae adipiscuntur ιυ. s. a. mis M 'Ursec. o. inter quae jus iura num Ex imaginibus nobilitateν fuisse collectam, passim est obvium atque a nobis demonstrarum ini a. Dirsic. a M. Sed aliter multi, suam iraquenus

in A. t B. e. U. n. . qui nobilitatem ex traducem seminis de sanguinis unita propagari volunt fine ratione, cum nobilitas naturae incognita usuque honorum ab ho- unibus reperta fit, contra quam ingenuitas, quae sine medio est a nativitate, quam ideire non tribuit doptio nouo. d. -

patione nobilitatis alieni sint, non eget idae scbii regum irin Apum. m. Qui legitimati sunt, marima per subis

sequens matrimonium, mnes sunt legit mi. Ex eo tamen, quod de adoptione diaximus, statuendum, etiam rescripto pri cipis, a quo maxime nobilitas oritur,leg timatos pro nobilibus esse habendos. si sed an liberi ante quaesitam patri nobilitatem, nobiles fiant, magis dubitatur: Et nec ratio magis hac parte, quam alias de successione di etiam es , dubitare pati tur eo quod non modo filius in nativit te sua patrem repraesentet, verum se ex quamdiu filius est, idque firma a ginta L sa . de Senator non obstante rursus L uis C GDec. ion in verbis, progeniti sibi ,--ου- menus ad c Patronarum persenerint, is

xanditis o tristin remaneant. Alia enim dignitatum, alia nobili tis est ratio. Plura Tisa'. at G V., seqq. adipe etiam uis venit, ut liberi principum ex imparibus nuptiis , quas vulgo ad moua tisam oeant, gradu nobilitatis patri liberisque dignioris matrimonii cedant, quod stequenter usus uis in idustribus Germanorum familiis. M eollaterales agnatos nobilitas reiscens acquisita, non nisi, quae patrimonialia ess,una cum bonis transit, utat e probat Tia

3. Sed uxores, qu/r maritos habent naiabiles, hujus participare nobilitatem juris rario ferre videtur, en quod mulieres Ddigministe maritorum censeantur, isque unionis arctisfima essectus est civilis, L. femina επ. de Senat- L. mue L uis uias resemtia j-fulgorem C. de ut e Lao. Qua Ino tib x ubi haec verba Mulierti hon re maritorum erigimm e genere nobilitam . Idem expresse, in L mutionc de unis LMI. quemadmodum e contra nuptae ignobialibus semis mollites, his fiunt pares aris, multae probationis, quam tamen consere Ti- raquellas m d. trai n. ιo essem ubi rect ἡ

448쪽

erimonio patris cortilitionem, extra matri DraFenus in AE a . e. μα- neque perpetu monium matris, spectari iuris situ 17-ν - nec ejus momei iti sunt, ut nobis proseque a Stat-M- in quamam plura cumulat Tiraq. da videantur.

aurior. n.ar. Ἀo sed majoris momenti est, quod nos . Non est tamen dubium, quin nobilio

Hinc apud Salustium Hyempsa ignobilit

sem Iugurthae, quia materno genete impar erat, despiciebat, belLIugurth. Antonius hoc nomine Augusta nobilitatem insectaba-sur, quod marema origine vilior esset Xerxes Darii Histaspis filius, Artamen; fracii irriatus est, ob malemam nobilitatem , ex Atossa Cyri filia natus, apud Herodot.idemque inter Demetrium & perseum interfuisse 1ivius observat. Adde Tacitum, qui 1 . tebellio Plautio marem noriti temexIu-Fa familia adferibit. ε. Neque desunt Gentes, ubi vi femina agnobili ducta,polluere nobilitatem dicitur, ut Tacitus iterum M.f. -- GV. Nec adeo ver nobilibus aggregetur,qui non infignia ab utroque latere nobilitatis ostend Te possit, qua de re' pluribus agit idem Tullaquetius . . .v re seqq. 7. Praerogativa nobilitatis maxim eo

fistit in honoribus, quibus plebejic vili

Tibus praeferuntur, qua de re testimonia cumulare non est huius loci , fecit id copiose Tira tellus in dot M. c. o. in ' diximus

aliquid supra.

I. Ratio autem praeferendi nobilitatem In honoribus est probabilis duntaxat, non perse H ideoque saepe fit, ut cedere debeant virtut busi meritis. liquando etiam Drma reipubi talis est , ut nobilitas parum aut nihil habeat prae caeteris. y in praeterea de nobilibus praedi-ἀantur, quod major illis fides in testimoniis habeatur quod armati incedere possint debeant on ogi possint ad homines su

i tendendosa Muta, de quibus prolixe M i

biles in delictis mitius haberi dicuntur. Nam ob quas causas viliores eo orali poena adu ficiuntur, ob has honestiorum bona publia cantur, I su de pia jua. mo , cum M . miles capite puniuntur, altiores deportantur in insulam LI. 1.pen 1 ad L. Com. de Sicar Idem in aliis Scriptoribunaliaque via deas. Strobaeus ex Eurip. Parcite Nobilibus, parea-- Nobilitati. st Quod taene non ita accipiendum, qui delicta dentur, in quibus nobilitas geat crimen, ut est, proditionis, fugae inis

bello, nee tam in plerisque atrocioribus L. Psum poenae, quam generis poenae remissionem nobi merito quis dixerit ρ sed si poena variari possit, ad minetis 62. Porro , ncumno iitras L mma pol state confertur ita eiusdem decreto ex cau-s Verum sola vitaeis agis est, ut privit 8 famis nullo modo x ,-- am sanguinis characterem amittat, quem idcirco ad liberos decore viventes pergere statuendum est, exsialiter Tiraquellus cap. a . 63 Paupertate nobilitatem amitti vir sapiens Euripides statuere videtur. P--φα

nινηος, ἔβ εν ῆ γέ- άα αυτ-- genere nobiles egent pecuniis Exinde jure nobilitatis exesdunt

449쪽

mentis

unde a dignitatibus, quae alioquini nobilibus geri solent, sirine excruduntur, ut Rome in senatoribus, qui censu carebant,d servatiun fuisse, Tacitus' Suetoniu 'e- flanturis . Ingressus in ordinem religionuri diamitates quidem in nobilitatem conferri λ-

titas, sed ipsam nobilitatem minime praecia/dit, quemadmbdum nec verbi divini ministerium: Etsi quodaliqui huic dediti officio, insignia nobilitatis Winstrumenta pompae

huic artuna convenientes ostentare gaudent, omnem stuItitiam superat se deis is ipsum.

6s Iudieandi vero munus neque ius ne , que dignitatem aut privilegia tollere vel minuere manifestum est, cum etiam regium fit ossietum, res iudicare, quemadmodum hac causa primo sunt constiruti' optimi

quique principes adsiduo ius dixisse leguntur

Sueton. Aug. ID εό Nec quidem advocati munus tolIere,

nob litati ut de mercis amplius, quam in toto libro de nobilitate loquatur. 67. Imo tametsi nulla maior oppositi. quam inter nobiles rusticos o esse videatur, tamen nec agriculturam ossicere nobilitati vetus e constans hominum gravissimorum opinio est, innium remm , ex quia ι- aliquid acquiritum, nihil est agricuisaeis meli- mia uberi-, nihil ἀώk- , nihil 1 -- libero aegniin, ait Cicero . ossi Idque pressius antiqui confiiles dictatores ab inratro confirmant, nec etiamnum ab agricultura nobiles alieni sunt, et manus operi non semper admoveant Nam fodere terram munin semire ba

si se a mereatura nobilitati magis adversa videtur unde nobiliores natalibus, mercimomum exercere prohibentur l. 3. G de Commercet mercat Inter humiles 4bj Ebis persena resinantur, qui quaeve puta cis mercimoniis praenerunt L a Ciae Inee Nupt. 69. sed mereatura nostro seeula, possuquam populi de principes ingens ejus ina pubi momentum ammadverterunt, magis honestari caepit praesertim in imperiis optimatium auu popularibus, Venetorum , Genuensium, Batavorum, quinin in Florentia nee etiam dehonestare nobilitatem sola pro lis principatu regnisque etiam, ut in Anis

hae LM, A orati C. de Arioc inperso . alia mali, me adeo mercatura nobilia quod Deus de procuratoris ossicio videriir, i tatem his diebus ubique amitti, direndum . probae iraqu. d. m. c. Ist qui modico. videtur nisi quae uisima dieitu in L ne quis a. μεα prolixe defendit ac adseri etiam αὐ- Adtsordida,quam vocat icerota, M. Ff 3 o. Pra n.6 4 in rusticosJ Rusticorum appentis tam Dificatum habet οὐ Romanos af πὰ

μά Germanos Apud Romanos sub ruincoru--m ne comprehenduntu etia- ειν- , - Λ- extra urbes degunt, poti num alieni sunt a debetis rusticis me pertinet μ Harus Acin Plinii lib. 3 c. . Agrippa vir rusticitati propior, quam deliciis. αγρομ emis tractatum de rusticationibus veterum. Srmiis modo apud Galgos seia prosineniari oppo=iuntur Parisiensibin, mapua GermaMos nobiles ab auia remoti auheis. Atapua fierinianos rustici nomen opponitur ingenuo, re denotat si s agricolae minisci sero

450쪽

7 a praevalet omnano tamen in gentibus haec opinio, quod mercatura deroget obialitati nisi quod in nonnullis populis pro statu reipubi diversum placuerit, ut opto se concluditin probat Tiraqueil.DU.II. Pas

i. orta est hae sententia contra merca- auram, ut videtur, inde, quod principes

nobilitatem sibi addictam in armis habere, plebem mi subjectam eum sibi tum nobili-

isti habere voluerunt. M'α χ' tamen jam pridem contra versit; po uam principes mercenariam miliatiam ex iace hominum, ad vim imperii ex arcendam, adsciverunt: Exinde enim nobilis ab armis alienati, aeque oneribus publicis de rigidiori impario subjectos habuere

quam plebeios. 73. Melior est ratio, quam sonorius di Theodosius praeserunt, qui nobiles, conspi mos a ditiores ideo . commerciis exel dunt, ut inter plebeios de negotiatores saeialius sit emendi vendendique commercium L

I. C. de Commerci qua nec non Inveterata

populorum opinione apud ipsos Batavos, in quibus mercatura pridem maxim viguit, antiqua nobilitas adhuc mercaturam dedia gnatur. At satishei nobis. Reliqua plena manu raraquetius, de multo plura D. N tonius Matthaeus A.F. A. N. in opere aquia

Antiquissimum genus civium fuisse agricolas. n. I-s. Dignitate etiam mere toribus olim potiores habitos. n. 6. 7. Min hodie n.8. Rationes utrobiisque diversae. n.'-ra. Quaesbo,an naturaliter lictae in emendo vendendoq; se invicem circumscribere, terminatur. -I3 - 16 Monopoliorum licentia. n. ir. iλ Mercatorum dignitas, major in tu quam in altera rep. n. i'. Da foeneratoribus,&an foenus une naturae divinoque sit licitum MLn.χo-27. non tamen id quod vulgo Lombardicum vocatur n.28-3I.Mercatores sequi pia scatores domechanicos artifices, n 32-37 sed milit 3 ordinem in civitate proin