장음표시 사용
5쪽
7쪽
Exstat in bibliotheca nostra academica Wilhelmi Dilichii spectati sub Mauritio Landgravio Hassiae historici et geographi, liber qui inscribitur Urbs e Mademia
Mamurgensis succineis descripta e typis formata, praeter octo paginas typis impressas ipsius manu nitidissime exaratus autographum enim esse, etiamsi antiquis virorum, qui eo usi sunt, testimoniis dissidere liceret, comparatio cum literis in tabulario camerali, quod Casgellis est, depositis instituta manifesto declaravit. Quem libram cum iam a. DCV in prima Chronicorum Bassiacorem editione p. 101 his verbis commemorasset: das ebri stan de leae aras dem besoniam buehisin emndaractat, welehen ich eon gese atavi ennchohen actu gestarisben, eitlevsfri etasAn, numquam in lucem edidit ilichius neque ad finem perduxit, quamquam particulam eius prelo submisit, id quod ex ipso nostro codice cognoscitur, ubi ea quae calam0 scripta sunt ad plagulam typis descriptam arctissime se applicant. Ipsam rerum Μacturgensium condicionem, qualem illa aetate fuisse constat, impedivisse eum, quominus opus susceptum perficeret, veri simile est postea accessisse videtur magna inquam a. DCXXII apud principem haud raro inclementem inciderat offensa cf. ZeiNschini des Verein fur ess Gesch. I, p. 119 sqq.), quae post diuturnam captiritatem ad patriam Hassiacam cum Saxonia permutandam a. DCXXV eum commovit v. StriederHe8S. Gestarten-Gesta. I, p. 84). am isto fere tempore maximam huius libri partem in eam quam nunc habet formam esse redactam, et rectorum catalogus docet ultra numn MCXXV non procedens, et amorem notatio usque ad hoc tantum tempus satis eria Neque tamen in isto anno rerum narratam series subsistit; nam praeter alia quae postea evenerunt in ipso prooemio laudantur Georgii a stadini Lan ravit, qui a. DCXXVI imperium suscepit, in academiam Giessa actumum translatam merita. t quae eo demum tempore scribi potuerunt, quo resdae om- moratus est ilichius, minus accurate eum persecutum esse, Vel inde apparet, quod
8쪽
eorum quae sub ipsius ex Hassia discessum et paulo post evenerunt, alia in vitas professorum retulit, alia eodem sere tempore facta neglexit, alia ita tetigit, ut numeris postmodum explendis patium vacuum relinqueret; ut Joannem inchelmannum th logum finem vitae habuisse a. DCXXV literarum ductibus paulo diversis a ceteris, sed eandem manum prodentibus postea adiecit, aliorum obitum incidentem in eundem annum atque adeo priorem non commemoravit, Antonii atthaei professoris iuris
discessum ita indicavit, ut annum MDCXXV, quo ille ad Oroningenses abiit, primis
tantum notis designaret patio relicto, eademque ratione usus est, ut unum
exemplum ex pluribus addamus, in tradendo omnis Crocii ad assessanos reditu post academiam ad Ludovicum uniorem Dariusiadinum Principem a. DCXXWtranslatam. Atque nullum omnino vestigium certum reperimus, quod post a. MCXXVIDilichium huic operi manum admovisse ostendat, praeter Gregorii Schoenscidii senioris mortem, indicatam signis numeri non integris, quam Striederas quidem XIV, p. 177 sq.)gravissimo usus testimonio adi. Novembrem MDCXXVIII refert. At cum virum praeceteris insignem Rudolphum Ooclenium, qui . Junio eiusdem anni decessit, in rivis habeat, et ne enteteri quidem ineunte anno DCXXVII exstincti obitum tetigerit, non videmur nobis nimis hariolari suspicantes, illum virum iamdudum decrepitum per
errorem ab auctore nostro prius inter mortuos esse relatum quam extremum halitum efflasset Quod Hermannum Vulteium, splendidissimum academiae nostrae quondam decus, anno nunc quinquaginta integros forensibus et scholasticis laboribus operam
dedisse dicit, ad annum DCXXV referri potest, cum ille a. DLXXV ad primum officium publicum accesserit. Denique id non est praetermittendum, quod ilhelini
Sapientis et Ludovici IV. opera academiae resormationem susceptam et anno abhinc quadragesimo quinto perfectam esse resert quae verba nihil obstat quo minus
statuamus a. MDCXXVI scripta esse - superiori enim tempori ea assignari non licet per ea quae de Georgio Iamdgravi statim adduntur , cum post leges a. DLXXV retractatas in generalibus ecclesiae Hassiacae synodis usque ad a. DLXXm habitis haud pauca ad academiam pertinentia constituta, atque ipso etiam a MLXXX professorum stipendia aucta sint cf. Heppe Gesch. d. hess. Generalsynoden V, p. 218 sqq.).
Dubitationem augere possit mirus scriptorem do fatali Schoenseldii anno dissensus, cuius tamen origines e variis erroribus facile explicari possvnti ilichius enim haec scripsit Seneae autem jam annum ingrcires C sellia tundem anno DCXX naeum satisfecit Unde Paulus Mehem in heatro vir erud. p. 408, qui Dilichii libro usus est, neglecto spatio vacuo annum MDCXX desumsit Tilemannus autem in Vit. pros. Μare. p. 185 temere ista verba ita immutavit, ut misso v. meae annum MDCXVIII poneret, mortuum esse eo anno quo Jo Crocius ei successit affirmans sed in manifesto errore versatur, quem nostra memoria Tholve Vomesch. d. Rationalismus I, 2 p. 3874 179 argumento sutili sustinere conatus est; nam a. DCXVIII dimissum esse Schoenseldium hemiplexi iam antea correptum, neque vero mortuum et Annales academici reserunt et Dilichium secutus ilemannus ipse in vita croci enarranda p. 201. Hinc etiam corrigenda sunt quae apud Striederem p. 177 de eius morbo leguntur; ipsum autem mortis annum praeter ecclesiaBucos, quibus ille hausit, lanius confirmat Pistorius propyl. Athenaei Mas Giss. 1665. . . .
9쪽
Egressus igitur e patria ilichius non statim, sed paulo post videtur opus adeelebrandam academiae patriae gloriam susceptum ita neglexisse ut ne certum quidem finem ei imponeret. Atque agmenti speciem refert hic liber ea ipsa re, qua maxime insignis est, imaginibus principum et professorum artificio non contemnendo per ligna incisa expressis, quarum quidem ars glutine insertus, plerisque locus praeparatus est. Praeterea ubi . cuius ita adumbratur, obitus vero nondum attingitur, in finenarrationis plerumque spatium nonnullis addendis relictum est. Denique haud pavea in ipso scripto emendata- vel in margine adiecta atque integrae scidae insertae librum
non uno tenore consectum esse demonstrant.
Sequitur ut libri dispositio paucis explicetur. Post indicem, quem supra descripsimus, aliquot paginae vacuae exstant praefationi, ut videtur, destinatae tum ex more illius aetatis operi ipsi praemittuntur carmina ad librum lectoribus commmdandum composita, Hermanni Fabronii poetae laureati spigramma in ea miamus timensem te librum historicum maelmi uisis eoiainentem imagines e evasprostas tin e sex distichis constans, et Cratonis Se yler ad laetorem de concinna Marmmensis eademiae descriptione a Guillelmo ilictio Apollina a maia famentibus
elaborata Προανλιον, quadraginta tres Versus heroicos omplectens, cuius exitum ne quis parvum scilicet suspicetur fuisse apud poetas populares et Dilichii et academiae nostrae honorem, in medium proserre liceat:
ede mihi non to Danaos patefactus ad auras Reddere equus potuit, quot pulsit docta Lyeri
Formarere viros, varia misere et in oras.
Quid, si scire uelis lector cumulatius iactae Pieridumque horos tibi si cognoscere curae; Ati didicisse iuvet, quae sint primordia coetus Vel qui progress , non te volvisse pigebit Et meetasse simia doctos in imagine vultus, Dulichius quos isse manu eonfinai et aσω. Nam nee Parrasitis melius pinoeisset et isthaee e maeis, oluit summe quos strata vetustaS. Maior at illa ammesares est, quod pectora singitti, calamoque oculis dotes prose sibiles ipsas Ingenii Meet aetemum si mentis imago.
In prima ipsius libri parte, cuius octo paginas typis impressas exstare diximus, disseritur de situ, purgi de forma et operibus urbis, de urbis incremento, in Secunda de eademiae marpurgensis fundatione, de immunitatibus academiae, de progressu et incremento arpurgensis eademiae sequitur rectorem catalogus inde ab anno XXVII usque ad annum DCXXII. aximam vero partem tenent Vitae pro sessorum hac serie deinceps enarratae, ut suo cuique in ordine locus tempori eo Veniens datus sit, imagiitibus momatae, versibus a variis poetis in eorum laudem compositis illustratae pleraeque.
10쪽
Quaenam postea fuerint libelli fata, non satis constat. Post obitum Lynckeri,
eloquentiae usque ad a. MDCLX professoris, qui ita pr0kSSorum enarrare voluerat, de edendo per alium professorem libro Diliclitan c0gitatum eSt, quam0brem curatores rebus academicis recognoscendis a principe constituti a MDCLXII sciscitati sunt, cuius in manibus esset opus et principibus et academiae decus allaturum, ut ea de re ad Laudgravium referrent id quod traditum legimus in reces.u quem dicunt academico illius anni. Usus est eo aulus re horus in c0nscribendo Theatro virorum eruditione arorum, oribergae a. MDCLXXXVIII edito, neque alii, qui res tractaverunt ad academiam nostram pertinenteS, eum pr01 Sus neglexerunt. 90graphum eius partis, quae ita profe8Sorum philosoplitae c0ntinet, asservatur in bibliotheca publica Cassellana Vitas professorum theologiae e codice nostro desumtas J0. Tilem annus. philosophiae practicae in academia nostra professor, inseruit libro suo arburgi a MDCCXXVII edit qui inscribitur Vitae professor m theologiae, qui in illustri acω- demia Narburgens a suo fundatione ad nostra usque tempora docuerunt. Reliqua nondum in lucem prodierunt, nobis autem non indigna visa sunt, quae oblata libellorum academicorum opportunitate ad communem vel utilitatem vel oblectationem ex antiquarum rerum hodiernique status comparatione petendam paulatim ederentur.
URBS ET ACADEMI MARPURGEΝSIN SUCCIΝCTE DESCRIPTA TYPINDUE EFFORMATA.
Si qui tinmortalitatis digni sunt praeconio famaque perenni, illi certe sunt, qui sese ita
abdiderunt literis, ut non remissionem solum animi ex earundem ludiis petendam, et in domestica exercitatione atque umbratili consenescendum putent sibi, verum ad communem, quae didicerunt, fructum afferre praecipue concupiant omnia. Nam hi quidem illa ipsa, quae magno . labore, cu a et impensis hauserunt aliunde, non Sicut propria esse Sua atqui a Se poSSideri volunt Sed summa faciunt omnia, ut iis, in eodem studiorum delectantur genere, omnes tenuiSSima particulas atque minima mansa omnia, veluti insantibus pueris nutrices, in S in lserant, e0sdemque doctrina institut0 liberaliter atque rerum imbut0s usu in suggestu, pulsitis. subselliis atque oculis adeo hominum et luce constituanti In illorum autem cum primi claSSucollocandi nobis sunt, qui in Academiis docentos uine tunipiis atque utatuni con8umunt, ut ijuventuten ad humanitatem fingant atque virtutem. ΙΙ0rum nini virtus ut fructuosa aliis, ita ipsis lab0riosa est et pene gratuita. Ideoque cum id multiun cogitassem iocum et diu, injdignissimam rependi mercedem iisdem, siquidem eorum vol temporis injuria vel hominum S0e0rdinobrueretur memoria et nomen, qui, ut aliorum nomina in memoria essent posteriS, Summo Studi atque labore effecissent ipsi, id mihi Sumpsi, ut virorum quorumque doctissimorum, qui in ele'