Ioan. Ludovici Gansii ... Coralliorum historia

발행: 1669년

분량: 298페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

211쪽

jurat. Verum primi hujus opinionis authores fuerunt , Zoroastes, Metro αorus, Orpheud, quorum monumenta ALbertus Magnus ct Paracelsus scriptis sivis inseruerunt. ' Itaque Libavius videtur injuriam fecisse Paracelse,scribens illum ex anicularum circulis hanc doctrinam hausisse. ' Quanquam auteha haec tanquam vana & ficta multi derideant, tamen vim aliquam corallis inesse contra incantationes experientia testis est. Memini enim Medicum quendam magni nominis multos morbos a Veneficiis

incussos sequenti pulvere profligasse.

R. Corall. rubra

Has.

Dentium hominis mortui andro. Herba sem .anthisIni B. 0. Haec mixta in pulverem vortantur. Ejus partieula prunis injecta fumum reddit,quem vel toto corpore,vel parte affecta excipiant aegri. Idque saepius repetatur,si una vice nihil profeceris. Pa races us sequentibus remediis obsessos restitui, ineantationes & malos spiritus prohiberi autor est: NR.

212쪽

Hisci quernii 'perici an.unc ij.

Syracis calamis. Ladani an esquidrach. na desistata lib.H. Decoquantur clauso vaseper diem σnoctem,oedesistentur. . Aliud. . R. Coral praep.drach. . Angelicae drach.xv.

mici quernisesquidrach.

Fulmina. Dphones. Tempes s. Grando. Sterilitis agrorum. Orpheus & Metrodorus coralia typhona bus resistere,& fulmina declinare prodiderunt. Albertus Magnus coralium gestatum ait tempestatem sedare, λ& fluviorum pericula propolsare. Hanc ob carassam Iovi olim id sacrum fuisse perhibent. An autem litec vero sint consentanea, sepientes judicent. Equidem vera esse existimo si fulmina & tonitruamcrocosmi,non auit m tela trisulca Io- is hac intelligantur. Nam coralia toni H 6 IIu

213쪽

18o COR ALLIo RuMtru microcosmi lenire jam patet.Zacha. rias a Puteo Medicus Venetus gestatus , inqriit, corallus praecipue cum hydrargyro & hyperico,vel ubicunque positus in domo manes , daemones, fulmina, ventos QPt.Albertum Magnum qiuod scripserit arbores coralio conspersas pomosiores fieri deridendum proponit Alardus mirodamm, qui stulte,inquit , faceret qui super pomiferas arbores vel herbas fabaceas coralia in piatverem redacta aspergerer, pomorum aut fabarum copiam sperans.Eam lucri speetem siquis affectarit , Alberto gratias; referat,qui id secretum posteris reliquit. Caeterum coralia agros fecundus redderein ab illis vermesdocustas, erucas, mures arcere , & viatores defendere,

vanum est & dictu incredibile, &quod nulla probatione ostendi possit.

214쪽

Appendix Addendorum

Ioannes Bodaeus a Stapes

Comment in Theophrasium Eresum de historia plantarum lib. cap. 8.

- μια , Corallum a I Theophrasto describi putat dOctissimus Robertus Constanti-Locum hunc Theophrasti pri-

mum examinabimus, deinde ad corallum ab ipso destribatur indagabimus Graeci auctoris mentem expressit Plin. lib.I3. cap. ultimo. Et in alto mari θquasdam arbu las colore bubuli cornus ramosas, ct cacuminibus rubentes : cum tractarentur, viridi modo fragiles, in igne. autem ut ferrum mar defientes, resinctis colore suo redeunte. Cornu bovini vel bubuli color nemini ignotus talis non est corallo color. Cacuminibus, inquit, Plinius, rubentes. Graecus eodex cor-Tuptus , ast - ἄκρου ἰ. Scribe, ειυακιη Μῶ, , quomodo etiam legit Theo-

215쪽

dorus. Utrum coralli extremitates tantum rubelaant, norunt illi , qui vel co- ralli ramulos conspexerunt. , Cum tractantur viridi modo fragiles. Scribo ex antiquo codice,vitri modo fragiles. Do Constantinus iati jυνκλών scribit γ ου'. Proprius ad vulgatam lecticinem accedit φγκλ.,ν. Συγκλονεω idem quod συκρουώ, concutio, quatio , Valido commoveo. Dum ait Plinius tractaritu , intellige durius tractantur. Paucatam fragilia, ut nullum ferant tactum. In igne autem ut ferrum inardesientes ;- in aliis exardescentes; quod imitatus est Theodorus. Ferrum, inquit Scaliger, potius ignescit ct candet, quam ardet. FZ-' teor, sed habet Plinii auctoritatem Ga za. Male in Aldino& Basiliensi scriptum est , se, scribς studi Vel

Festinctis colorinuo redeunte Theodorus,' restinctas tamen tranquiliari, ac eundem colorem servare. Rectius , ut monet Scaliger, deponere ignem dixisset. Scribe

-ἀ γενάμενα, γενειρα , ut ante nos doctiit Constantinus. Nunc videamus an co

216쪽

t is

Non tantum nobis haec opinio ob causas j am allatas improbatur, sed etiam, quod Graecis optime cognitum coralium , saltem Theophrasti aevo. Nam tib . de lapides alis luculenter describit, ejus historiam Graecis antiquis dicitur , uti Theophrasto loco citato. Dioni sitis libr. de orb. situ.

PQ autem lapis es rubri curalii. Aratiqui Latini curalium dixerunt. Ovidius, Sic O curalium, quo primum contri' git auras.

Recentiores Graeci αι,αιο, dixerunt. Di Ostorides lib. . cap. 13'. et κογλ ω. 3-Hesychius ,-λμyαλάοσιο ἐρυγαν. Corallium lapis marinus ruber. Avienus

Fulvo tamen invencre coralla Guarere vivendi commercia.

Apud eundcin Hesychium etiam peria μαμ scribi ..ώαιον reperio.

217쪽

i8 oRALLIo RuM puella. coralleis qui apud Siculos coraLium legunt. Recepta jam sententia.

escaeiti,, Vel dici oαλι κουρύται, a tonsura, ct praefectione,quoa in mari veluti tondeatur , ac ferramento pracidatur. Hujus etymi inventor Plinius lib. 32. cap.2. Itaque occupari, evellique retibus , aut acri ferramento stra Adi. Hac de causa curalium vocitatum interpretantur. Ergo εα ἔκειριδε - τῆο . Experientia constat urinando expiscari solitos, non sceus ac supra spongias&fucos eximi diximus. Sed haec interpretatio non convenit, voci - ut recentiores appellarunt Graeci. magis arridet Eustachii etymon , qui adversum Dionysii supra citatum, ex languine Gorgonis natum docet & corallium , quasi αλοι , pupilla maris

guine Gorgonis ae stare fabulantur,-- lde quasi pupilla existens, .nomen curat ii

218쪽

Et pulchra mihi quidem barba, pul

chra vero haec una pupula.. Et ideo, ut notat Hesychius, ab aliquibus-per is mangnum scribitur. Sed quid impedit dicamus nomen impositum, - ἔ-ηρ quod sit ornamentum & pulchritudo maris. De Corallii nominis etymo haec clarissimus tradit Salmasius Curalium isto Plinius hoc est, κουράλιον iam κουζαι quod ferramento praci datur , ac veluti

tondeatur in mari ; qua interpretatio nullo modo possit convenire voci, recentiores id appellarum : σκουραλιον Graeci vocant parvam De L pae maxime, ct imaginuncula quibus ludit puellaris aras, ita vocantur. Hesychius λι- , κουρακιον λενυυργ. K eae os quoque iucuntur Luciano, ut olimo,servavimus. Dion Chrysistom. in Rha-

Hesychlus γεαμα -ουράδεια ι vitiose, pro apud Havorinum eadem inveniatur

219쪽

mιnutas merces , omne gen σ , qua. - οπῶλα c rcumferunt. κουρά ., i tui. ω idem Parva nempe pueEM Nec alia ratione moti recentiores , quoemeteribus erat κουραλι- ῶxere vetabιον Nam κουρη ώρη iaem. Grammatici

ian vocatum lego. Plinius cap. secvno. Curalium alias dicunt. Nam M trodotus gorgian nominat. Cur gorgian vecet, ex Eustachii loco jam bis citato, cognoscere licet. Plinio gorgonia dicitur lib. 37. cap. IO. a Gorgonia nihil aliud est quam euralium. Nominis causa, quod in duritiem lapidis mutatur. EmoLIit maria. . Fulminibus oe Taphoni res sere mant. Antiquus codex. nominis

. .. in

220쪽

ν - . -

His ToRIA CAP. -XI. I 87 minis causa, quod in duritiem lapidis-ultatur. Emollit marina, fulminibus O Ty-ρhoni resistere mant. Hunc locuml emendavit Salmasius in hunc sensum. Nominis causa , quod in duriciem lapidis mutatum e molli marina. Gorgonia inquit, ideo sic vocatur , quod e molli marina dura sit, & lapidea extra mare posita. Dioscorides ὲξ

ἔφαλον-ά-λίωνα . Plinii codicem corruptum ex eo probatur , quod mare illud , in quo corallium generatur, semper esset molle dc placatum I quod falsum est. Nec, ut Plinius ait, Gorgo- lnia dicitur, quod e molli marina dura fit sc lapidea, sed quod exstillis Gorgonis sanguinis nascatur, ut resert Eusta-ehius. Plinius autem Gorgonias appellari tradit, quod e molli in diiram conter tantur substantiam , . quod Gorgonas Poetae in lapides versias fingant. Ovid. lib. s. Metamorphos. Hi tamen ex merito poenas subiere, sedunm Miles erat Perser, pro quo, dum pugnat Aconsevi,

SEARCH

MENU NAVIGATION