장음표시 사용
131쪽
33. Legatorum perperam Riutorum rependo non est.
quid enim si ita codicillis legatum fuerit: lego vestem meam, si e naumne putas tempus codicilli scripti, an tempus testa. menti illius. quo GKlicilli sum confirma.ti ' constat autem spectandum in his uilis tempus codicillorum. S. 3. Auredanensean codicem secutus negationem omisit Meeman. Quod si quis errore juris lapsus legata solverib re titio non est: si iii facti errore versatus Iberit, competit condictio indebiti: generalem si statuamus regulam, magis placet, ut repetitionem concedi dicamus, atque cxceptionem eonamus. si juris ignoravia deceptus quis solverit: hoc certe ei, quem servare solarat leti, ordiiii videtur conveni ciuius. Malim itaque ii K loco, secti. tus Ri vertim d. l. p. 43., pro non subiti-
p. 73. referre haec Ulpiani ad eum, qui
S. I. videicommissum est, quod non civilibus verbis, sed pre. v ciuive relinquitur: nec ex rigore juris civilis proficisci
tur, sed ex voluntate datur relinquentis.
S. 2. Verba fideicommissorum in usi sere stant haec: FIDEI
COMMITTO, PETO, VOLO DARI, et similia.
S. 3. Etiam nutu relinquere fideicommissum in um receptum est. g. 4. Fideicommissum relinquere possimi, qui testamentum tacere possunt, licet non fecerint: nam intestatus quis moriturus fideicommissum relinquere potest. S. 5.
S. I. Rigorem hic accipio, non strictum precarii quid inesse ei, neque imperativi. jus, uti alias, sed tenorem, qua de signi- Strictam ergo juris rationem secutum aris scatione consule Brissonium in V. Riror. bitror Paulum, qui precariis verbis si Fideicommissa constat non ex Xll I abu- lummodo fideicommis uina dari posse cen. lis, neque ex legibus, neque ex jure ori- suit; Scaevola, ratione habita laxioris fi- sinem cepisse, sed ex sola testantium vo- deicommistarum naturae, quibuscunque humate prolecta suisse, quam, si vellent, verbis fideicommitti posse existimavit, heredes sequebantur, sin nollent, cogi o- modo constet de Voluntate testatoris. lim non poterant, primis fideicommisso- , Juvat lioc loco inquirere paucis-rum initiis. vid. I. et ult. 2. de Fid. Her. iunis in veram verborum scripturam L. 88. S. 2. Retinqui, verbum an fideicommissi S 16. D. de Legat. II. Matre inquit actionem pariat, dubitatum videtur Jctis Scaevola et uxore heredibus insitutis, ita veteribus: negat Paulus Sent. Iab. 4. 17t. eavit: subintelligendo repetere possis i. I., adficinat Scaevola in L. τ8. S. 8. te or ex f. IS. praecedenti, liceret et D. ad Scrum Treb. Hoc certum est, neque quasi geminationis Ope supplere eavit vir,
132쪽
De Ad Doremi s. I 23 S. s. Res per fideicommissum relinqui possunt, quae etiam per damnationem legari possunt. 6. Fideicommissa dari possunt his, quibus legari potesti
verum magis est ut interpretemur secum dum loquendi consuetudinem Jctis familiarissimam, quibus nulla aeque quam inju modi ellipiis in usu est vulgatissimo.
rum tuarum , quih.s relinquas. Scis unum
direm suum flium nostrum oeci isse , dum ei rapisam neu: Ied et alisI mihi deteriora seeu. Glossatores , et, quod mireris . secuti eos I . Gothoiredus ci Rusis sareus rapinam facere hic exp icandum putam rapas serere: risum teneatis amici. Vulgatam lectionem mire non posse unus. quisque perspicit. Neque enim fore quemquam existimo adeo rerum omnium imarum, qae in animini Quini indueat, neri posse, ut pater in testamento suo temere confiteatur filium suum alteri rapinam se. e, eamque pmpter causam ab spoliatostula occisum, id quod juste sane atque impune fieri licuisset. Quid si levissima
mutatione pro Et reponamus E Fg Hoc modo, si Valerio P o credimus, sen. sum es siciemus commodissimum e tradit e . iam significare haec: ejus selius. Uxoris fidei testator committit, ut ne quid relinuat fratri suo, quem norat ea occidisselium suum coinmunem, quique Propterea indignissimum se praestiterat: occiderat autem irater, tam ejus fratris silius rapinam ste t. hoc est, eo tempore, dum is filii nostri omnia rapuit, ac detraxit. Paeter occidit, filius si liavit. Aut, si hoc mavis, leph tum . hoc est,praeterea esursitius rapinam facit, id est, exercet, idemque amo indigni omnino sunt quicquam
capere ex hereditate. Huic quam dixi non absimilis, puto, est error scripturae, istisicatu tamen longe divertis, quae exstat in L. a. D. exquib. caus may. , ubi ita Callistratus: boeedictum, inquit, ςusa ais eos pertiue . qui EI eonrinentur, minus in MyM frequenta-ιur : bujusmodi enim personis exfra ordinem ius dicitur ex Senatusconsultis et Principalibus constustionibus. Verba edisi refert Ulpianus in L. I. g. r. eis. Si quis Rei p. causa absens, aliamve ob caulis ibicem memoratam, damnum pastus suerit, succurrit ei Praetor. atque in integrum talum restituit. Dii ana majorem, quod la autem alia quae juila causa. praeter eas, quas in edicio enumeravit Praetor, intercesserit. aut obvenerit, propter has etiam idem rellitutionena promittit, veluti, si quis legationem functus fuerit pro civitate , quanquam Reip. causa non absit, ita-gitat tamen aequitatis ratio, ut et is r itinuatur. L. 8. eis. Idem dicendum de eo, qui testimoiiii causa evocatus fuerit. L. 2. S. 3. D. cis Re Pud. , add. L. 26. s
quae primo edicti capite I pecialiter sunt
nominatae. verum ejusmodi personas, quibus de in ultima edicti parte mentionem injecit Praetor. extra omnem dubitationis aleam positum este animadvertes, si quidem contuleris L. I. S. I. et L. a. cc. Pro ei alii libri habent eo, alii eis, neutra
lectio probabilis. Rescribo oui I F, hoc est, qui in sine. t pro is, F item pro sine
poni Magno a incitavit. l pro E saepissime exaratum suilse nullus dubitat. liuiemori tribuo scripturae vitium quod exstat apud Caium Tit. 7. S. R Per Meteo-milsum rogare 'ssumus, ut, quum moria tur, alii eam hereditatem vel totam, vespro parte restituat. ET quia, sicut superius dictum est, etiamtost moraeis Mνedis fideleommissum ei, eui relictum est, dari potest. Alterutrum vocabulum, et puta, Vel quia expungi volunt Interpretes. Facilli. mam edie hujusmodi crisin nullus nesto, eandem tamen violentiorem esse et damnandam propterea statuo. Vide num ita mecum velis rescribere '. restituat lT; auctore Ualerio Probo explico fure testamenii ; rogare possumus, ut heres icriptus
133쪽
S. 7. Latini Juniani sideicommissum capere possunt, licet lega.
S. 8. Fidei commissum et ante heredis institutionem, et post mortem heredis, et codicillis, etiam non confirmatis testamento, dari potest, licet legari non possit. S. 9. Item Graece fideicommissum scriptum valet; licet legatum
S. Io. Filio, qui in potestate est, servove, heredibus institutis, seu si his legatum sit, patris vel domini fidei committi potest; quamvis ab eo legari non possit.
s. I i. Qui testamcnto heres institutus est, codicillis etiam non confirmatis rogari potest, vel ut hereditatem totam, vel ex parte alii restituat: quamvis directo heres institui ne quidem confirmatis codicillis possit. S. tu. Fideicommissa non per formulam petuntur, ut I ta: sed cognitio est Romae quidem Consiuium . aut Praetoris, qui Fideicommissarius vocatur: in provinciis vero Praesidum provinciarum.
S. I 3. Poenae causa certae, vel incertae perinae ne quidem
fideicommissa dari possunt. S. i4. Is, qui rogatus est alii restituere hereditatem, lege qui
vel linivetia bona restituat Vel partem eo- eommissum relinqui potest: sed Da Me rum, prout de eo in testamento Vimus. Micommissum dominus praestare debes. FLicentiae illius ratio est, quia . . . . per se um factus 'heres: quodsi, ant s. r. Quandoquidem laxior est et pin- quam fusu ejus a istiur hereduas, Ierous mior natura talei commistbrum , hinc mul- maxum*us Derit, et suo arbitrio adieritta in liis permissa suerunt, quae in lega- hereditatem, dominus id debiturus non est. tis proliibebantur. I ta itaque via aber- quia beres factus non est, nee servus, jam rate apparet istos, qlii sidet cc inmissorum liber factus debiturus est a quia retatus nituram arctiorem elle rati, strictissimam est. Daque utilis actio δω eao eompetit. . . interpretationem ea recipore Vortere lal- Rescribo: servur . N. hoc est, qui, velso sibi persuadent, Vid. Cl. x Oorda in quia non. Consule Ilatrum Diaconum. Eli. Cap. so. Aliter Verba corrigit Schulting. B. I. S. V. Superesse tamen Videntur in Pan. II. Ita Plinius Anniano suo Lib. a.dectis vestigia legatorum Graece in test, Epist. 16: Admones me, eodicillos Acilim mento scriptoruna, conser Schulting. h. L, qui me ex parte instituis heredem, pro ab iis sorte qui .Latine nesciebam: addi- non scriptis habendor, quia non sint rensim tam tamen, an ab aliis jussu testatoris as mali restamentor quod jus ne mihi quidem scriptant, putent interpretationem Lati- ienotum est, ouum sit iis etiam notum, nam, exque hac jus dictum. qui nihil aliudsciunt. f. 1 o. idem docet Licinius Rulinus in L. I . Sic interpretor: eo casu quando L. 62. D. δε Legat. II. Si alienus δενυus locum non habet lex Falcidia, hoc est. heras institusus fuerit , a domino ejus mei- jus retinendae quartae, ad instar et exemplum
134쪽
De Ad commissis. Iasdem Falcidia locum non habente, quoniam non plus, puta, quam
dodrantem restituere rogatus est, ex Trebelliano Senatusconsilio restituit, ut ei, et in eum dentur actiones, cui restituta est hereditas. Lege autem Falcidia interveniente, quoniam plus quam dodrantem, vel etiam totam hereditatem restituere rogatus sit, ex
Pegasiano natusconstulto restituit: vel deducta parte quarta, ipse, qui Priptus est heres, hereditatem restituat, et in ipsium actiones conserventur: is autem, qui recipit hereditatem, legatarii loco ha
s. is. Ex Pegasiano Senatusconsulto restituta hereditate, commoda et incommoda hereditatis communicantur inter heredem, et eum, cui reliquae partes restitutae sunt, interpositis stipulationi. bus, ad exemplum parris, et pro parte stipulationum. Partis autem, et pro parte stipulationes proprie dicuntur, quae de lucro, et damno communicando solent interponi inter heredem, et legata rium partiarium, id est, cum quo partitus est heres.
g. I 6. plum legis Falcidiae heredi fideicommis.
sario datum, ob id puta , quoniam non plus quam dodrantem heres restituere est rogatus, restituit ex Trebelliano. Quando autem intervenit Falcidia, hoc est, si de quarta retinenda nil prospexit testator, sed aut totam hereditatem aut plus saltem quam dodrantem lusiit restituere, utitur
vetes beneficio legis pro se introductae, quae, quoniam adsimilitudinem Falcidiae inventa est, Falcidia ipsa dici potest, et restituit ex Seio Pegasiano. Eodem, quem
hic exposui, modo ablativum, quem ab solutum vocare consuevimus, intelligendum esse plerique opinantur in his Diocletiani et Maximiani in L. et2. C. de Negor. gestis. Ngotium prentes alienum, non interveniente speciati pacto, sumso mitum praestare non est elluntur. Elesantissima sunt, quae ad legem illam perleripsit commentaria V. U C. A. Van wachendoris in Sperimine Iuridico GCap. z. , quo loco quae ad verborum horum inte pretationem contulere Eruditi, proruasita reperies. Q. Urybost secutus in Obf. r. p. I 6. hoc modo accipio. Evidens est, negotiorum gestores casum non praestare, imo nec posse , quia in negotiorum gestione non intervenit, neque potest intervenire regulariter paetiam speciale . extra quam causam Casus non praestatur. Hoc unum addo, idem sensis be videri Au res Basilico.
Reddo: Aliena negotia gerentes fortuita praestare non tenentur, quia in hujusmodi re non intercedit speciale paetrum. E. pro em, itemque ει μη pro οτι πιε Graecis usurpari ostendit M. Devarius de Part.
Ling. Graecae ME. I set Iai., add. Uiger. de Idisti . Gr. p. a 7. mis re-mtulis, ut ei, per geminationem non inepte quis reponat: restituis ita ut ei. Pro Oel substituunt Commentatores, secuti notam marginalem Codicis Pariliensis, ut, sensu optimo, sed crisi non admodum probabili. Malim equidem ut repetere pergeminationem ex praecedenti verbo restituit, aut potius perelli in voculam hanc omissam statuo , quod factum saepissime demonstravit Noodi in Obs. Lib. 2. Cop. ρ6. Add. Obs. Miscet L Amital. Hol. 2. ρ. m. et Vol. 3. p. 236. Dein pro vel lego VL, quae nota eodem Diacono teste significat videlicet. Servatis itaque litteris, hunc habes sensum commodissimum: restis
135쪽
S. 36. Si heres damnosam hereditatem dicat, cogetur a Pram tore adire, et restituere totam, ita ut ei, et in eum, qui recipit hereditatem, actiones dentur, perinde atque si ex Trebelliano Se . natusconsilio restituta suisset: idque ut ita fiat, Pegasiano Sena.
Caeterum, quod Pegasiani Sila mentio. nem hic injicit Noster, tacitus praeterire nolim paradoxon Francisci Humani ad
em Falaidiam par. Io. in Thes. r. Ott. Tom. a. p. qui opinatur. prae ier unum Ulpianum et Paulum, nullum
alium juris alictoren dellagasiano Scto vel ci 1 valle quidquam. vel scripssse. imo ne quidem imbrum melle, quae de Seti, hoc memorant. sed sup sititia existimanda. Justiniani autem et Theophili commemtis sidem non habendam: quin neque exm-tisse unquamSctum ejusmodi adfirmare non dubitat. Vereor equidcm ut sententiam suam, mihi profecto minus probabilem, viris eruditioribus possit approbare. Do Pegasiani nomen ab Pandectarum Architectis in Digestis omisium sitisse aliquando, m licentia illis secundum constitissionem a. C. de Hetari Pura sinuet. Concessa ab
Imp. Justiniano; largi ir quoque Pegasianim vires in antiquius Tre ellianum ab eo. clem ncipe trunslatas, licet ipsa, qua inductum hoc fuit, lex desideretur, vid. ad S. 7. I. de Fideis. Hered. IEt hoc addo. hanc unice causam videri, cur Pe. gasiani mentio sere non incidat apud juris nostri auctores. Nullus tamen adsentior, exinde procedere consequentiam. elth il. lud tamentum: quin contra manifestum est ex istiusmodi letorum fragmentis, quae integra, aut saltem a Triboniani interpo. latione libera ad nos transmissa exstant. Quapropter vel ex uno hoc Vlpiani loco. taedet enim plura consurre argumenta rei apertissimae. abunde convinci Husmanum existumem. Non alienum puto obiter in praesenti agere de quaestione , quam Proi onit Pomponius in L. ai. D. ad Sctum Trebere. m. res inquit eum debuerat quartum retinere, tosam diereditatem restituit, nee ea a caliae
editiones exhibent coit, quod 1equor
sibi stipulatione proposita. c qua de Cautione vid. L. I. H. D. Si eu plus, quam per ter. Fale. ID. , DE. esse die. Similem oum este Aristo ait illis, qu retentianes,
quas Istas habent. omittunt. c Hi quili iure censeri debeam ita exponit Julianus in L. 33. in f D. de Condict. Λιιώθ. Con. piit, st eruis, eum existimaret 6 heria mess. . inflatam oereditariam fui Uet . nu ostio modo, ovam per retensionem impensas
servare posse. In ea itaque Opinione versatus suit Aristo. nullum heredi fiduciario remedium competere repetendi quartam. postquam jus retentionis, quod concessum ei ruerat, omissset. Ita, inquam,
censet Aristo: attameia plus justo Brtasse dedit is juri stricto. quippe in Proculi
schola enutritus, vid. Mascov. de Sectis p. 88. Rectius procul dubio , benignius certe, Pomponius aequitatis studiorus: θ
μωνειur, subintellige constat, puto, simileve. Dixi de inlinitivis ejusmodi ad Tit. 24. 8. Vides remedia nonnulla suppeditare Pomponium, quibus quis quartam possit repetere errore facti pereurum solitiam. Animadvertis diisen re Duumviros juris pruduntiisimos, altinim he
ciscunduna, vid. Idem p. 33od alterum Stoicae philosimhiae addictissimum, illum
juris suinini observantissimum hunc aequitati multum tribuentem. Simplicissima cratione explicandam arbitror legem adeo dissicilem visam Anti Fabro in Rasis La b. ut interseria salutari ista, si Dis
placet, particula, reponendum esse scripserit non similam . quam tamen crisin, mehercule duriorem .secuti fuere tantum n. an omnes. Nominasse sufficiat summum Urotiuiu in Flar. Spars ad h. I. ct Cl. EuLium,
136쪽
De Fideicommi s. Iaps. 17. Si quis in fraudem tacitam fidem adcommodaverit, ut non
capienti fideicommissiam restituat, nec quadrantem eum deducere Senatus censuit: nec caducum vindicare ex eo testamento, si liberos habeat.
S. i 8. Libellas dari potest per fidicommissum.
Ecxium. Gelliae decus, in Princip. furis ad D. Tu. de cimi. India. s. XI. et ad h. r. F. 37. 17. Si liaeres habeat. Expono etsi, qua significatione vox si in jure frequenter occurrit. Hac ope vindicandam puto est hlectionem vulgatani in his lavolent in L. I . S. A. D. de Legat. m. Cui Corin
σον numere Dauerum habuit. Pro F sub. stituunt plerique nisi, vide Bestium 'so. interpretor etA Quamvis enim regulariter principali cedat accestiarium, ac praecipue at adi soleat in talibus , quo in usu rem habuerit is, qui legavit, Labeo tamen, hac in re micti juris tenacissimus, sulcra non deberi respondit, utputa quae facillime potuerint separari, ac propterea diversam quodammodo materiam constituere videantur. Eadem, puto, notione particulam adhibuit Labeo in L. 28. 3 vis. D. de Contri Emt. Frumenta, inquit, in herbis erant, eum vexisti es, dixi-m , te, si quia vi aut tempestate factum esset,
praestaturum: ea frumenta vives corruperunt: si immoderatae fuerunt, et contraeonsuetudinem tempestatis, agi tecum exempto poterit. Frultra itaque D. Heral dus in F. Cap. 3α etsi lubstituendum
voluit. Quam ex emto appellat, intellige actionem emti venditi: de venditione enim sermonem fieri unusquilque animad- Vertit. καταχρη-ώς itaque ex emIo no minat, quam proprie ex vendito dicere dehuerat Ictus: Verum non infrequens esse novimus in Prudentum scriptis relata inter se permutari. Ita enatum pro Vendito, venditum pro emto saepissime collocari videas, inspice sis L. I9. A. D. de Action. Emt. L. Ia. . 25. eod. L. 26. et G. S. pen vis. D. de KoQ. L. Mn. C. Si ferv. ter. se em. manae Locatio pro conductione usurpatur, V. Fomer. Rar. Got. Lib. 4. Cap. p. N Lib. 3. Cap. 22. Debitor cum credi. tore confunditur. alia, consule Finitur. in Tris. Iur. Ottou. Tom. 2. p. 237. Festinationi ictorum non perperam forte quis haec tribuat.
Neleio an et sorte si pro es positum appareat in celeberrima L. 27. I. D. ise Poenis, qua de pluribus egerunt Auctor Obs Pur. Civ. p. 57. N 64. D. M t in OV. Lib. 2. Cap. 26, et Rygerbos iu O . me. Ia. Addo L. 47. f. i. D. de Legat. m. quo loco verba: et si ei obsignata non sunt per geminationem rellituo et etsi, aut si expono es. Adjungu- . 19 3. in 1. D. de mori. in f Cneterum si in ines sis
Dacis mactinam ponere, non tenebor intem
dicto, si jure te non patiar. Optime Verba haec . a crisi aliorum vindicavit Vir Cons. C. A. Uanwachendor si in Decimine fa pius laudato cap. s. Explicare pyssis: etiamsi non patiar tu ponere: magis tamen placet alia lJgrulicatio, quia si haud raro ui urpatur pro liquidem , quandoquidem. v. interpretes acs Caton. Lib. I. Di I. I. Add. Schras fert in Trifol. p. Ist, et riter. in Obf. Subsee. Lib. I. Cas. Mis. f. i8. De eo quaeritur, si quis servum possidens alienum, cenatum sorte, vel usu cΨtum. Vel quacunque demum alia ex causa) eum, quem non ipse, sed alius rogatus fuerat manumittere, mortuus ad heis redem, aut bonis publicatis ad creditores suos transmiserit, an hoc casu locus sit constitutionibus. iis puta, quibus cogitur quicunque. ad quem pervenerit servus, cui fideicommissa libernas relicta est. servum talem manumittere 2 Ita res mi et Ulpia. nus in L. ρ6. H. de Adete. Liberi. Cum
Uero is, qui rogatus non est alienum servum manumittere, mortaluatis necessitate,
vel bovorum publicuisne, ad alium servum perduxit .maxis opinor constitutionibus esse Deum. Coni. ejusdem leti L. 24. I. sti. eod. Hoc modo si intelligas. claria esse omnia perspicies, id insuper cognosces, temere se- casse
137쪽
eisse Taurelium . qui Mn. quasi suspectam odiosum transpositionis remedium corri. vocem, uncii tulis inclusit, multo vero mi- gendum scribit: rogatus est non rite. tius audiendum Cl. desti, qui p. 34. per num, id est proprium.
S I. Tntestatorum 4.J ingenuorum hereditates pertinent primum I ad suos heredes, id est, qui in potestate sunt, ceterosque, qui in liberorum loco sunt. Si mi heredes non sunt, ad consanguineos, id est, fratres et Prores ex eodem patre. Si nec hi sunt, ad reliquos adgnatos proximos, id est, cognatos virilis sexus, per mares descendentes, ejusdem familiae: id enim cautum est lege
duodecim Tabularum, d J AC SI INTESTATUS MORITUR, CUI SUUS HERES NEC EXSTABIT. ΛDGNATUS PROXIMUS FAMILIAM HABETO.' Si adgnatus desuncti non sit, eadem Iex duodecim Tabularum gentiles ad hereditatem vocat his verbis: Γς-J SI GNATUS NE
gentilia aura in usu sunt. Ex Collatione Mosicarum et Romanarum
S. I. sa.J Ingenuarum. Festinavit, cre. do. Vir summus Jac. Gotholredus, cumscripsit in Fontibus 4. Iur. Civilis , in es Pur. Ott. Tom. 3. ρ. I 68. GemiMiorum vi cem in lianc ingenuorum in Ulpiani epitome hic loci ab Aniano fuisse muta. tam . quippe qui, ut dixi ad libelli hujus titulum, rectius statuit alibi, neuti- suam vero esse simile. Anianum, aut aliunt quempiam compilatorem, monumen. to huic manum admovisse, contra vero probabile admodum fieri, purum id putilinque esse Ulpiani: in diversunt sorte an traxit Gothostedum testiuaunium Jo. Tilii qui Fragmentum hoc vidisse se. ait, conjunctum caeteris Iuris rudentiae Romanae reliquiis illis, quas Itex olim Alaricus colligi iussit, quae pleraeque ab Aniano delibatae sunt, aut in compendium contractae, quae collectio medio aevo Le. eis Romanae nomine solebat insigniri, vid. Heinecc. in Hist. Pur. Lib. I. S. 4 o. Uerum enim margumentum istud, tantum abest, ut quidquam detrahat opusculi hujus ponderi ac valori, ut contra id unice probet, in occidente eam fuisse Auctoris Nostri nominis famam, tantamque scriptorum ejus exstitisse auctoritatem, ut jus ab illo traditum
138쪽
De Legitimis Heredibus. Ita.st. Si defunditis sit filius, ex altero filio mortuo jam nepos u
nus, vel etiam plures, ad Omnes hereditas pertinet, non ut in capita dividatur, sed ut in stirpes, id est, ut filius itus mediam partem habeat, et nepotes quotquot sint, alteram dimidiam: aequum est enim nepotes patris sui loco succedere, et eam partem habere, quam pater eorum, si viveret, habiturus esset. a. Quamdiu suus heres Heratur heres fieri posse, tamdiu lo. Cus adgnatis non est: velut si uxor defuncti praegnans sit, aut si-lius apud hostes sit. i S. 4. Adgnatorum hereditates dividuntur in capita: veluti sist fratris filius, et alterius fratris duo pluresve liberi, quotquot sunt ab utraque Parte Penbnae, tot fiunt portiones, ut singuli singulas capiant. - iuU . .
S. s. Si plures eodem gradu. sunt adgnati, et quidam eorum hereditatem ad se pertinere noluerint, vel, antequam adierint, decesserint, eorum pars adcrescit his, qui adierinti Quod si nemo eorum adierit, ad insequentein gradum ex lege hereditas non trans. mittitur: quoniam in legiumis hereditatibus flaccessio non est. s. 6.f. a. Ampl. Meeman exhibet ex Charondae editione: Si ex ι uncta sit filius. et ex astero. Corrigo: Si d functi unus m
ssius, ex altero. . . Et cur addatur nul
la apparet necessitas, quam quippe particulam per ellipsin saepenumero omitti comstat , vid. Schulting. ad Tit. stet. S. 26. finpra. Fomer. Re . Iur. Lib. I. cap. a. o. AmtZen. ad Cato . Lib. I. Dist. xo. Hac ratione explicandam puto L. II. pr. D. pro Meis. Sed eι socius, ait Paulus, qui
alienaveris, conira pactionem aeeipit, committit, et tenetur Deietatis, am communi
diuidundo judicio. Ut verba obscuriora sibi visa restituerent, τα accipit et cσMmit rit e textu ejicienda censent Catharinus in Obs es Coniect. Lib. 4. Cas. Is, etJensius p. ist0. Risille dicas, nisi ierio mgissent, Basilicorum scilicet fidem advocantes. Optimus reddetur sunnas. si post alienaverit ra excidiise statuas, sive pergeminationem velis adjunstere, sive malis subaudire. POissis et, quod equidem praeseram , post alienaverit, subintelli. gere si Qui accipit pecuniam, sive summam, qua res alienata sive vendita fuit.
ditum juxta cum C i et Pauli commentariis, ac praecipue Codice Theodosiano
sequi oportere voluerint. ARenuorum Vincem optime huc convenire sat mulus demonstravit Schulting.
R.J AC SI lNTESTATUS. Malimast, vel at si intestatus. e.J SI GNATUS NESCIT. Scriptum
sui illa: si senatus n-dubium non est. Vide quantum hic auctoritatis accedat nostro, quem in plerisque sequimur, interpretandi modo, hoc est, per notas. U
trum exponas non, an neque, vel nec,
eodem res redit. Per simp x Ν tria haec designata suisse Magno ac Probus testantur.
RES HANC. Nee. Hanc suis Ulpiani
scripturam conjicio : Geutilis familiam bri ne nec, hoc est, gentilis familiam h res vel, sutis malo, hane habeto. ne me etc. H H utramque lectionem propositam notare docent Triumviri, qui de ligiis scripserunt, NC pro nunc positum fuisse Magno probat. Nob. Roucr in Disput. Inaue. p. 45. substituit familiam
139쪽
g. 6. Ad seminas ultra conanguineorum dum legitima here. ditas non pertinet: itaque soror fratri, sororive legitima heres fit. S. 7. Ad liberos matris intestatae hereditas ex lege duodecim Tabularum non pertinebat: quia iuminae mos heredes non habent: sed postea impp. Antonini et Commodi oratione in Senatu recitata id actum est, ut sine in manu conventione, matrum legitimae hereditates ad filios pertineant, exclusis consanguineis, et reliquis
S. H. Intestati filii hereditas ad matrem ex lege duodecim Tabu. Iarum non pertinet: sed si jus liberoriam habeat, ingenua trium, libertina quatuor, legitima heres fit ex Senatusconsitato Tertulliano: si tamen ei filio neque smus heres sit, quive inter stos heredes ad honorum possessionem a Praetore vocatur: neque pater, ad quem lege hereditas, bonorumve poslassio cum re pertinet, neque m. ter coniunguineus. Quod si soror conlanguinea sit, ad utrasque pertinere jubetur hereditas.
commiriit, et fraudem facit legi contractiis. S. 6. Materiam omnem de successione seminarum legitima eruditissime, ut solet. pertra vit, ac juris successum circa eam ubere demonstravit Cl. Wieling in Lect.
Pur. Cis. Lib. 2. Cap. 23. si . f. 8. De ratione scribendi qtiae in hac similibusque vocibus obtinet. vid. Ο ad Tu. I de Scto Tertuli. et Menag. in Amoenit. p. 74. D. Verius videtur, ne inter ipsos veteres certo constitisse, sed varie sui e prolatum, Ter Ilianum a nonnulatis aliis Tertullianum. Faciendum au. tem puto cum illis, qui, Imperatorem dincem secuti in L a. I. Tu. e. . Divi Hadriani temporibus Sctum hoc factum suisse
existimant. Confer Ottonem σου S. a. c.
et Bachium in His. Iur. p. 443.
De Libertorum Successionibus , Uel Bonis.
. i. T ibertorum intestatorum hereditas Nimum ad suos heredespertinet: deinde ad eos, quorum liberti sum, velut patro, num , patronam, liberosve patroni.
a. Vel Bonis. Cum nihil suidquam me. moretur hM Titulo de bonis libertorum, quorum jus stoecialiter atque ex professo tractat Auctor Tu. ρ9., M'lim hoc loco rescribere: in bonis, ut accipiatur de sue. ressionibus in bonis liberiorum. πολι-γιau ejusmodi novimus optimis quibusque scriptoribus fuisse usitatas. ς x. De libertorum testamentis haec Paulus Sent. Lib. 3. Tu. a. s. a. Liber-
140쪽
De Uberrarum Suere nitas, vel Ams. III a. Si sit patronus, et alterius patroni filius, ad Qtum patronum hereditas pertinet. s. 3. item patroni filius patroni nepotibus obstat. S. 4. Ad liberos patronorum hereditas desuncti pertinet, ut in capita, non in stirpes dividatur. 5. Legitimae hereditatis jus, quod ex lege duodecim Tabiniarum descendit, capitis minutione amittitur.
ιur duos patronos heredes instituit: alter eorum vivo liberto moritur: is, qui super est, tantra tabulas testamenιi honoriam posses senem recte postvot. Emendamia esse verba arbitrantur interpretes, propterea, quia heredibus institutis non datur contra tabulas possessio, vid. L. Iet. Is. D. L. I9. . I. L lo. v. D. M Bonis LAMN. Remus accipit P. Faber de here. dibus institutis ex portione minore ,quam quae debebatur ex edicto Praetoris. Sic interpretor: Contra tabulas possesso competit, si patronus vel plane non . vel ex minore parie quam oportet heres est imstitutus, vid. L. s. g. Io. D. rad. in casu autem a Paulo reposito, si quidem spectetur tempus sam testamenti, minor retio relicta est: licet itaque ex postracto major facta fuerit ac justa sorte portio mironi, ob id, quia alterius patroni defuncti portio ei accrevit, competit tamen ei ,qui supervixit, contra tabulas possessio. quia legitimam portionem ex imstimento non habet titulo institutionis, vid. L. I. S. a. D. de Iure Patronalus. Conser Anianum d. LS. 3. intricatiora sunt Iuliani verba in L. I 3. D. de Bonis Liberi: Finurpatron exheredatus, quamvis I O quando, Veluoniam, rationem disces ex sequentiouo arma ex eo heres sierimus fuerit, honorum possessonem eontra istulas paternorum merιorum accipere non potest ob id quia per nepotem ex eo, hoe est filium suum, qui resipectu patris est nepos . he reditatem accipit iuri enim cpossis rescribere etiam, vae voces non raro να- mutantiar, vid. Noodi de Form. Em. Dol. p. 7. et de Us r. Lib. a. Cap. 5. Praeseram tamen Niamnum, quoniam ex Probo et Mamone constat utrumque vocabulum
Dor nam scorrigendum putat Grotius in Flor. Spars. Substituo: nam non,
id est, non tantum per semes ipsum , sed hoc est, sed et per alium ad diereditatem adminisur. Et c sorte id ) eerte μημι rsi emanet'mus filius oberedatur 'erit,eι servus ejus beres serimus, es si is eris malim is fuseris semo Hreditatem ain.
re, et ita patri Aa heres exstiterit, non habebit eontra tabulas paternorum liberto. rum bonorum possessionem. f. 4. Nescio an Ulpiani stilo conveniat magis p tinti ita, ut, Vel ut ramon, per feminationem ita essicias. sic enim .Datur, teste Magnone, m.