장음표시 사용
141쪽
S. I. Ionorum possessio datur aut contra tabulas testamenti, I aut adversus tabulas intestati. S. 2. Contra tabulas bonorum possessio datur liberis emancipa.tis, testamento praeteritis, licet legiuma ad eos non pertineat he.
S. a. Bonorum possessio contra tabulas liberis Daed tam naturalibus
S. I. Sic exhibet Meeman ex Charonda tabulas, aut intestati. Nec destini tamen varia, Goue levissima, qui bus o ta scriptura adjuvetur, remedia. -υ us hic iterum pro secundum posuit Noster, conser quae dixi ad Tit. 7. S. I. adde N. m. S. I Cerium id est ex L s. h. t. Perinde est, utrum scriptum Opinemur Itestati, an imsaii. I nota duo significat, in et fure, explico: fure. Natim tamen IN ustasi exponere iure no. βω restasi, aut i R. hoc est, jure Romano , signato scilicet testamento septem testium, civium Romanorum, signis, uti est in L6. h. r. Similis plane librariorum error apparet in , a. f. de Suces Libera. ubi perperam legitur , cum exhiberi debuerat jure, aut jura usto ιesulus. Expresse ibidem Theophilus - adde de lectione illa Ampl. Ottonem ad ι. e. Adjuvare haud parum videtur inter. pretationem propositam idem Uraphrastes ad Tu. I. de Bonor. LI., qu secundum tabulas honorum posellionem his verbis exponit: η secundum tabulas,
κληρονομsu. Secundum tabulas possessio est. Quam δει Praetor omnibus, fure ae
legitime heredes scripti sunt.
Ouoniam tamen nominatim pluribus tra
ctat Auctor in I. 7. h. t. de honorum I S. sessione intestati, praeseram equidem tabulas A intestati. hoc est, tab. aut intestati. Cons. Cujacium δ. I. S. 3. La.J Tam nMuralibus, quam ad ptivis. In L. i. pr. D. de Bonor. Posscontra tab. dixit Auctor: sive naturales, sive adoptivi. De μερο in pluribus ubmus sibi. Eo quoque reserendam puto figuram orationis quam Chiasmum vocant Grammaticorum silii. juris etiam inaedi pretibus familiarem. Unum adseram exemplum ex L. sto. pr. D. da Serv. Praia. L, ubi Paulus: Sι, inquit, moenianum imisum inmissum habiuro. aut Fillicidium in ιuum prorecero. Cl. D Arnaudi in Var. Confect. Lib. I. Cap. u. per transpositionis causam, quo emendandi genere nihil est in tota critices arte incertius, corrigit: moenianum profecero aut sillici tum iv mi sum habuero. Credent ac seciuentur.
quibus probabilis fit ejusmodi lemionis permutatio. Eodem modo Pauli haec dicta accipio, quo vulgatissimum illud Imperatoris in pr. Prooem. Insus. Imperaio riam majestatem non solum armis decoraram, sed et legibus oportra esse armatam, ad quem locum plurima smilia administrant interpretes. Cicero Ae Oratore Cap. 32. Oraiorem, ait, non exstitisse unquam eonsirmo, nisi eum , qui tanquam in aciem omnibus armis instructus, sis in fomum omnibus artibus armatus exieris. Adde Cujac. Lib. I4. Osf. 24.
142쪽
De Possessionibus dandis. 133hus, quam adoptivis datur: sed naturalibus quidem bJ emanci
patis ; non tamen et illis , qui in adoptiva familia siunt: adoptivis autem his tantum, qui in potestate manserunt. S. 4. Emancipatis liberis ex Edicto datur bonorum possessio, si parati sunt cavere stareibus suis, qui in potestate mansierunt, bona,
quae moriente patre habuerunt, se collaturos.
S. 5. Secundum tabulas bonorum post eisio datur scriptis heredibus, scilicet, si eorum, quibus contra tabullas competit, nemo sit, . aut petere nolint. g. 6. Etiamsi jure civili non valeat testamentum, sorte quod familiae mancipatio, vel nuncupatio defuit, si signatum testamentumst non minus quam septem testium, civium Romanorum, signis, bonorum possessio datur. S. I. Intestau datur bonorum possessio per septem gradus: primo gradu liberis: secundo legitimis heredibus: tertio proximis coo
gnatis: quarto a.d familiae patroni: quinto b J patrono, patro
nae; item liberis patroni patronaeve: sexto viro, uxori: septimo cognatis manumistbris, quibus per legem Furiam plus mille asses capere liceti Si nemo sit, ad quem bonorum possessio pertinere possit: aut si quidem, sed ius suum omiserit, populo bona deseruntur ex lege Iulia caducaria.
b.ὶ Einane alis. Geminata prima Vo
cabuli littera efficies etiam emancipis is,
quod hic remus. E pro etiam Politum fuisse Probus d Kuit. S. I. La.J Familiae patroni. Admonet Schultingius in editionibus antiquissimis, si a paucissimis discesseris, vocem patroni desiderari. Omissis iis, quae uberius de eo disputant Commentatores ita mihi dico videri: scripsisse puto Ulpianum: quarto familiae . intellexisse autem arbitror eos , quos eandem rem expliciturus Imp.
in C. s. . de Bonor. Posse . ita describit:
tertio decem personis, quas ea Iraneo manu. minori praeserebat. . . . quinto tum quem
ex familia. Hoc modo u accipias optime conteiitientem habebis Ulpianum cum im- ratore. Quod si contra patνoni addas, ins idem exponentem audis Ulpianum,
qui imo Odu possessionem tribuit eo
natis mammissoris. Pro τοις tum ρυι m ex
fumilia substituendum esse censent pleririque: tanquam ex familia. Codicum si-dem secutus nihil muto, praesertim quia
video solenne esse Praetoribus verbis illis tum quem novam periodum instituere in spice sis L. I. et 4. D. Unde Legati, adde L. I. u. D. ut ex legib. Consule de te. etione verborum illorum Commendarios ad h. l. nec non otton. ad 2. d. I. et Fa-hrotium ad Theopb. ad P. I. e. Quod autem in MSS. veteribus iuperesse testatur Fabrottiis toum quem, tribuendum credo antiquissimo pronuntiandi, mrte et scribendi, mori, quo u per os efferre minrunt soliti, id quod etiamnunc consueverunt Germani. b.J Patrono, patronae; item liber sparroni , patronaeve. Exaratum misse opinor: ueris patroni, Fatronae, Pue. Ceditum est ex Magnone P delignasse paremtem. Ita de eo Iustinianus L. e. patrono,
143쪽
S. 8 Liberis honorum possessio datur, tam his, qui in potesta.
tem usque in mortis tempus suerunt, quam emancipatis: item ad. optivis, non tamen etiam in adoptionem datis.
S. v. Proximi cognati bonorum possessionem accipiunt, non λ- tum per seminini sexus personam cognati, sed etiam adgnati capite deminini: nam , licet legitimum jus adgnationis capitis minutione
amiserint, natura tamen cognati manent.
S. Io. Bonorum possessio datur parentibus, et liberis intra annum, ex quo petere Potuerunt: ceteris intra centum dies.
S. I i. Qui omnes intra id tempus si non petierint, ad bonorum possiessionem sequens gradus admittitur, perinde ac si stuperiores non essent: idque per septem gradus sit. g. iet. Hi, quibus ex Succetarist Edicto bonorum possessio datur, heredes quidem non sunt, sed heredis loco constituuntur, beneficio Praetoris. Ideoque, seu ipsi agant, seu cum his aga. tur, fictitiis actionibus opus est, in quibus heredes esse' sing
S. 8. Umm legas, an, quod Meeman exilibet nihilo disteri,
vid. ad ID. I. S. V. Uxorem in manum
resinquere dicit Noster Tit. fg. S. I. S. Iz. Conlar quae de stetitiis his amo. nibus observavit Schulting in Exere. ad
Vac Max. Num. a. ad verba: Tabulas te.
Iumenti. Sunt autem Fictiones commenta a Prudentibus per interpretationes ac sorictisputationes, aut a Praetoribus, quibus adiuvandi, supplendi. atque emendandi juris civilis potestas erat . mitigandi ac temperandi ragoris juris gratia ex aequitate introducta :llinc jus commentitium eae
appellantur Paulo in L. sto. D. de Poenis. Si, inquit,porea alicui irrogatur, receptum est eommentitio jsre, ne ad redes ea transeωι et Cujus rei illa ratio videtur, quod
poena constituitur in emendationem homi. num, quae emendatio mortuo eo , in quem hoc Est, contra quem, cujus Causa, eon
stitui videtur emendatio, siVe Poena emendandi rei ergo, desinit. ConVenientillime Paulus dixit: constitui videtur, hoc est, fingitur. Quod si enim rem recta reputamus via, non eo solum statuitur po na , ut mendetur delinquens, sed et eam praecipue ob causam, ut deterreantur alii poenae propositae exemplo. Quia tamen iniquum judicavere heredes insontes praestare malineta defunctorum,
obtinuit ut poena non transgrederetur aciheredes eo colore muribito, quem resert Paulus. Faciendum putavi ut obiter verisba exponerem, quo appareat, rectam esse lectionem Uulgatam, ac neutiquam admittendas crises, quas instituunt nonnulli, de quibus consule 'nastersit. in Obf. Lib. s. Cap. I6. Cicero in Oratione pro Murena, op. IX. quo loco ostentandae suae juris civilis scientiae causa, ultra quam par est, in eam prudentiam invehitur, quasi occupatam prope in singulis litteris atque interpunctionibus verborum, stibridens iudimularum ineptias, quas Vocat, dignitas, ait, in ista scientia consularis nunquam fuit, quae tota ex rebus fictis eommentitiisque estustaret. Hoc certum est fictionum plenum esse jus nostrum. Postliminii jus, et lex Cornelia nulli ignota. Omnium ore fertur Lex 7. D. A Statu Hom. Quid memorem traditiones brevis et longae m nus 2 Plures alias fictionum mecies adsere Noodi in Probab. Lib. 3. Cas. Ist.
144쪽
De P essionibus dandis. I 35I3. Bonorum possessio aut cum re datur, aut sine re: cum re, si is, qui accepit, cum eisectu bona retineat: sine re, cum
alius jure civili evincere hereditatem possit: veluti si suus heres intestato sit, bonorum postestio sine re est, cum suus heres evincere hereditatem jure legitimo possit.
I. ia. Interpretor: exempli tia, si sine re, quia suum laeredem hereditatem is, qui suus eli, heres si inteliato, ac evincere posse legibus est comprobatum. legitimus: hoc casu bonorum pollessio eth
g. I. Civis Romani liberti hereditatem lex duodecim Tabula.
rum patrono defert, si intestato sine suo herede liber tus decThrit: ideoque, sive testamento facto decedat, licet suus heres ei non sit; seu intestato, et suus heres ei sit, quamvis non naruralis; sed uXor, puta, quae in manu fuit, vel adoptivus s. lius, Iex patrono nihil praestat: sed ex Edicto Praetoris, si testa, mento facto libertus moriatur, DR J aut ut nihil, aut minus quam panem dimidiam bonorum patrono relinquat, contra inhulas testumenti partis dimidiae bonorum possessio illi datur; nisi libertus ali quem ex naturalibus liberis successsiorem sibi relinquat: sive intestito decedat, et uxorem sorte in manum, vel adomi uum filium re linquat, aeque h-J partis mediae bonorum possellio contra suos heredes patrono datur. S. a. In bonis libertae patrono nihil juris ex Edicto datur: itaque si intestata moriatur liberta, semper ad eum hereditas pertinet. S. 3. Licet liberi sint liberiae, quoniam non sunt sui heredes matri:
S. I. ad in nibu Lego: aut Da tat Casaubonus pro alicujus rei dimidio. us nihil. Adde Πι. 26. s. a. Jθ metis mediae. Nove a CFitolino g. a. q. Hoc modo ex Charonda reprae- in AEton. Pla Cop. 4. medium dicium pu- sentat Ampl. Meeman: s. a. In bonis li
145쪽
tri: obstat patrono lex Papia Poppaea. Postea libertas quatuor liberorum jure tutela patronorum liberavit: et cum intulerit, jam posse eas sine auctoritate patronorum testari, prospexit, ut pro numero liberorum libertae superstitum virilis pars patrono debeatur. S. 4. Liberi patroni virilis sexus eadem jura in bonis libertorum parentum suorum habent, quae et ipse patronus. Feminae vero ex lege quidem duodecim Tabularum perinde jus habent, atque mas culi patronorum liberi. S. S. Contra tabulas autem testimenti liberti, aut ab intestato contra suos heredes non naniralis bonorum possessio eis non competit. Sed si jus trium liberorum habuerunt, etiam haec jura ex lege Pa.
g. 6. Huinae ex bonis libertorum illud jus tantum habent, quod lex duodecim Tabularum introduxit. Sed postea lex Papia patronae ingenuae, duobus liberis honoratae, libertinae tribus, io juris dedit . quod patronus habet ex Edicto. S. I. Item liberis ingenuae trium liberorum jure honoratae ea dem lex id jus dedit, quod ipsi patronae tribuit.bertae. . . quoniam non furit fui heredes tem. Consule Magnonem. Obstat pa- miri. 3. Obstat patrono lex Papia Pop. trono lex Papia PoppaEA id est P aea. paea, . . . omissis interpretum conjectu- postea libertas , quatuor liberarin juris verbo dico ita mihi locum explicandum re ιuteis patronorum liberavit. Et reliqua. vuleri, conjuncti, utroque , nulla m. f. s. Rescribtndum, imo vero e latione adhibita, sola geminationis ope re. nendum potius naturales. Conser Cuja-stituendum. In bonis libertae latrono ni- cium. I pro B in plurimis usurparunt Ve-hil juris ex Edicto datur: nillil opus ad- teres. ita ιω pro tres, lictai vestis, rajuvante Praetore, quum vel ipsis legibus aulai, aquai. Druso Caifari, Antoniat, XII. Tabularum deseratur memorata he- similiaque sexcenta supersunt in exempla- reditas. Itaque si intestata moriatur Mem rihus et monumentis antiquissimis. Videra , semper σου eum patronum puta Beredi- Quintil. in IV. Orat. Lib. I. Cap. 7.
ex jure Decemvirali, quod 17. D. ibidemque Gesnerum. etiam locum habet, Ilaei liberi sint Libem s. 6. Scriptum fuisse suspicor e Patro.
tae, quoniam illi non sum fui heredes m. naef. hoc est, patronae in. ita 'E in eum trLiauctore Probo expono: matri. D. designasse tradit Diaconus. Ignorantes li. terdum, vox enim p'itrema per unam I brarii ut supplerent ac vocem essingerent. scribebatur olim. Sin laoc nolis sequen- litterae quam pro x accePeruat, ex Practem vocem obstΛT interpretare obstat am cedenti voce addiderunt e.
146쪽
Iniuria, si quidem δ J atrox, i.
Tit. de Injuriis.Pariator in Collatione L. I. sic exhibet: Ulpiantis Libro Retularis sub Titula de Injuriis. Injuria, si quidem atrox, id est gravis rerum etc. In serie t rum adctis compositorum, quae Pondectis prae mitti solet, memorantur iana Metilarion Graecam flexionem si Latine recidas habes Regularum libri septem, itemque R gularion liber unus. Hoc loco cum non addatur libri numerus, juxta cum Pitlaam credo descripta esse haec ex Ulpiani libro singulari Regularum, quo nomine citaturis commentarius in inscriptione L. IT. D. de Testio. et L. 23. D. de Obl. et Action. Rescribendum itaque hic: Libro Redularia f. hoc est, Libro Rexu arum fluulari. Regularum libri qui dicantur ostendit pluribus Schulting. in Iurior. Antes p. 56o, adde otionem in Papiniano p. 'ta. iniuria atrox. Qualis ea si existimanda pluribus, iisque elegantissimis verbis persequitur Auemr in L. 7. 7. et Mnec non in L. 8. N 9. D. de I uriis, et alibi. Adde Paulum Sent. Lib. I. Tu. 4.
sb.J Gravis Rerum. Gravem rerum iniuriam accipio eam, quae plena est negotiorum . in qua conspiranr res multae gravissimae quando concurrunt res injuriosae plurimae: Finge aliquem pulsasse hominem plebejum, tenetur iste actione levis injuriae; quod si vero ad necem ver raverit Praetorem in jure, est ea atrox et avis rerum injuria. Gramis vocabulum injuriae optime adcommodatum, ita Plin. in PaneT. Cap. 37. gravissima injuria. Ainprime nue convenit Papiani rei disium Tu. enim, inquit, gravis injuria,
h J gravis rerum, non sine fς J
quae in publies, vel aut dicendum vel
pro vetati Rositum, aut veluti rescribendum est. Facit notarum similitudo, quibus utramque vocem olim perscriptam suisse Magno testatur, ut sacillime permutari eas potuisse fiat manifestum. in Dro ad do per geminationem A , hoc est, aut, alictore codem ab humilioreperfora inlustriori infertur. Neque vero inibientem dictionem esse suspiceris: iniuria eravis
rerum. Eodem certe modo travis morum
dixit Claudianus . exempla plura uberiore copia subministrat Eximius Grammati .cus G. J.Volsus. Graecismis larte adnumerari possit, vid. Vechner in Hellenol. Lib. I. Cap. I 8. Res autem cum siCnificet, quid quid poene Rabiem matena desidmi, vid. Sanct. in Min. p. 8ω, hoc loco a cipienda videtur pro lactis atrocibus, aut,
s noc mavis, Pro argumentis. qua notione rei Vocabulum Irequentissime venire docet Sciopp. in Vero . Lib. I. Cv. 4. Defendi poste vides lectionem vulgatam: quod si tamen verum fatear, pro eo quod nunc circumfertur: gravis rerum, ab Ulpiano credo fuisse exaratum gravis rum, h est, auctore Probo , res ejusmodi, intellige autem talem rem, quali de in sequentibus agit, puta, s quis vulneratus fuerit, si .mileve. U. C. J. J. Struch e r in AEnim M. Crit. p. 3α pro rerum substituendum esse scribit certum, conjectura, ut
mihi quidem videtur, non admodum pro babili. sc.J 'dieis arbitris aestimatur. Iudicis arbitrium , quod intercedere debere hic tradit Jetias,accipiendum esse reor de summa aettimationis, qua condemnaulus est reus propter injuriam atrocem. Iudi-S cem
147쪽
judicis arbitrio aestimatur. Atrocem autem J aestimare Q.
Iere Praetorem: s J adque colligi ex sLJ secto, ut puta, si
cem intelligo certa formula a Praetore datum. Quaenam autem formula in iri riis obtinuerit, disces ex Paulo in Coll. Leg. Mos et Rom. Tit. 2. S. 6. Competiisse autem Judici ejusmodi a Praetore dato facultatem definiendi summam, dubium non
est: aperte Noster in L. II. . 2. D. de ει riis: Dandam mihi injuriarum adversus re, in quantum ob eam rem aequum fuistes Oidebitur. Adde Papiant im I. e. MIMIDUI
vindicta pro facti ipsius qualisare in iudicis
arbitris et aestimatione consistat. Hucis rem Omnem comprehendo: Iudicis est aestimare summam, illud enim, cruantum
equidem memini, nullibi in jure Praetori tribuitur. Su rioris est Alagistratus, Praetorum videlicet, Proconsulum, Praesectorumque Praetorio, dijudicare, prO- nuntiare , ac ius dicere de eo, sitne inlu
ria atrox, necne, itemque num vere in
juriarum teneatur reus. Manifestum hoc eΕ L. f. C. ex quib. ea . ins irror. Si furiam te fecisse Proconsul pronuntiave. mi. Ad L L. a I. D. de is qui not. infam. Praefectus nullam injuriam Lucium Ti.rium passum esse a Gua Seio pronuntiavit.
Dein renum quoque, an incertum dicat,
cognitio ipsius Praetoris est. teste Paulo Le., qui qui ex eo formulam suam concipere fuit solitus. Certum autem quis dicat, idem Ictus his verbis exponit: Or- um, ait, dicit, qui suo nomine demonstrat injuriam, neque ita, ut per disjunctionem, hoe aut illud accidisse comprehendat, sed
ut necesse habeat aut unam nominis suo redestinare . aut plures ita complecti , ut omnes eas accidisse eo tur probare. Corrigendo Ioco depravato operam adhibet Idem structi meyer Le. p. 8 I. reponens: nomine suo ram aestimare. Propius ad Cindicum scripturam accedit, ideoque rectior videtur Pithaei crisas unam nomine suo rem designare. Possis et re explicare recte, quae
vox per simplex R. olim effeta suisse Probo dicitur. Unam autem supple injuriam. In gregie Ulpianus in L. 7. S. v. D. de Injurias certum docet eo spectare, ut sciamus
qualis injuria sit illata, levis scilicet , auatrox: veluti ,s liberto patronus injuriam lacerit, datur injuriarum judicium, si atrox sis i0uria, quam mus est sibemus. 6sua, puta, si servilis. ω sua ingeniose, inisolet, stimma substituendum conjecit Uir Maguus G. Noodi Obs. Lib. i. Cis. Ita
Saeva corrigit Ampl. Rouer I. c. p. 23.
Superest tamen quod dubium moveat, ita enim si seripsit Ulpianus, idem his dixit,
perinde enim est dicasne atrox an summa
vel saeva. Nescio, an fortasse vindicari possit lectio vulgata: ita interpretor: Ilae sua puta, sive Drvilis, hoc est, sive a patrono ipso fuerit illata, sive a s is eius. Si voculam hac, quam dixi, significatione aliquando usurpari ostendit Best. o. M. Eo tamen num reserri possit vulaatissimum
illud si Deo, si Deae, quod exhibet Gellius Lib. I. Cap. 28. dubito, cum in plerisque libris inveniatur: μοι Deo, sive
Deae. Hoc certum est in ΜSS. iaepe voces illas confundi. Add. Cl. Toullieuin Collect. p. 3 . D. Evenime puto exinde, quia exigua agmodum ditarentia d,
stat utriusque scriptinet: Me enim per SV notatum quisla Magno doceti Suam di me intelligere inlinam ab ipso pa noillatam. letonomi in Iuus et is promisscue a Ictis usitata suisse, nulloque stre discrimine habita novimus. Exemplorum c piam larissimam ad nauseam usque suppeditat Irasius in Stricturis, apud quem
utramque paginam facit haec ejus obse vatio. Add. Rygerhos in OV. Tum Rom. p. I7, Vryhos in Obs. p. 184, denique
Obs Misceli. Amstet. Vol. I. ρ. I 6. Servi lem accipio, quam servus patroni intulit. Servi sactum praestat dominus, nisi malit servum noxae dedere. injuria autem se vilis atrox est: sbaedam iniuriae, inquit Ulpianus in L. II. I. 3. D. MDIur. , a IAberis hominibus factae levis nonnullius mois menti videntur, enimvero a servis graves sunt. Si ciuem ossendat serte vox nonnuL
ius, inspiciat is, quae de ea notavit Au. istor obf. r. Cis. p. 13 .is. N.J A sumare olere. Subintellige con- ι simileve. Pari modo Paulus in GV.
148쪽
De Injuriis. ἔ39DJ verberatus, vel vulneratus fueriti Ex cillatisne m earum et Romanarum Legum Titulo u
iam Mos et Rom Tit. 4. I, 2. D ere. Usus eiusmodi inlinitivi non praecedente finito Latinis Auctoribus est funiliarissimus. Vide quos citat Vir Eruditi us Q Α. Uan wachendoa in DID
sea inque. Reponendum esse atquelam vidit Vir Ill. C. V. Vonta in Spee. Crit. p. as. Pari modo in Cinat. Leg. Mos. G Rom.
lim fuisse inter se Dei T litteras demonstrarunt Fomen in Tris. Iur. Ott. Tom. a. p. H8, Salinas ad Hor. Lib. I. Cap. I9. Num II, Mi opp. de Art. Cru. p. 45,Αus Poma de GD Antiq. Loci LIA L. Cap. I, aliique sexcenti. t s. J Facto. Famim expono rem factam, circumstantias. Eodem modo Imp. in s. m de Injuriis: Atrox, ait, iniuria aesti matur via ex facto . veluti, si quis ab alis vulneratus β. e Papianum I. e. pro
facti qualitate. Rem alibi appellat Auctor Noster in L. 7. S. 8. D. de Injuri Raatrorem haberi iniuriam Labeo au , ut stitas vulnus Uuιum, via os alleuiseretissm. 'ulus in L. 8. D. eod. Vulneris mWitudo atrocitatem fuit: quae omnia si aegregie vides cum hoc nostro conspirare.. lad Herberatus. Vel de ipso Praetore verberato vulneratoque haec intelligenti sunt, quod malo, vel ellipsis hic statuenda του Fuis, homo, similisve, qua de vid.
Sanci. in Min. Lib. 4. Cop. 4. Verberare verbum Ulpianus in L. s. g. L. D. b. t. interpretatur: eum dolore eaedere, malim eum dolone, quo modo restiniendum esse proposuit Frater aes Corui. Leg. Mos et R. p. 26. Sunt autem , Isidorum audis E m. Lib. I 8. CV. I, vaginae ligneae, imer quas latet pugis, sub baculi beeis. Conser Britan. de M. S. in o. Do- n. Hinc descendit nomen teli, nostra
lingua Don appellati. Plures dolonis si. Ollicationes adfert Hater d. l.
S. r. i' edonum genera sunt duo: in rem, quae dicitur vindi.
catio: in personam, quae condictio appellamr. In rem est, per quam rem nostram, quae ab alio possidetur, petimus: et semper adversus eum est, qui rem possideti In pe Rnam acto est, qua cum eo agimus, qui obli tus est nobis ad
S. I. De Vindieatione supra quaedam notavimus : dicendum verbo de Condi. S a ctione
149쪽
faciendum aliquid , vel dandum: et semper adversias eundem
ctione. Condicere prisca lingua denunsiaresstnifieaste scribit linix iu S. 15. I. de Aetion. . indeque dei ceradere notionem condictionis, qua pro actione in pers nam ponitur. Adseruior, modo accipias non dicam eam, quam scribere solebat ictor, sed denuntiationem factam inter litigantes utrosque in diem perendinum , ut ad judicem venirent, quam pluribus exponit Asconius in V.rrem Orat. q. Quae a petitore fit denuntiatio diea et no. minari potest, condictio dici nequit, est enim condicere. simul dicere, hinc con
dietus dies Festo est simul dictus; stato
eo condictoque die caullae sebat conjectio. id est, uterque actor et reus conserebant, quae causae suae utile fore iudicabant. Est ergo condictio mutua de. nuntiatio. Deinde etiam ex eo nominatas condictiones puto, quia in aetionibus personalibus intercedeDant sponsiones mutuae, vid. Sigon. de Iudie. Lib. I. CV. DI. p. 479.A. quae condictiones recte appellantur. Dicere enim non tantum est nude promittere, sed et solenniter stipulari. in jus vocatus, s se constituto tempore judicio sisteret, sequi, quod si contra detrectaret, suique copiam judici facere nollet, fuere dicebatur. Deducta utraque denominatio ex violento, qui ex iure duodecim tabularum olim obtinuit, In ius rapiendi more. Plinius ad Trajanum suum in Panem Cap. 36. Dicisuri inquit,amri, atque ratam procuratori tuo I inf/s veni, sequere ad tribunal. Exempla plura suppeditat Bristinius de FormυLLib. q. in tr. quoque reserenda arbitroraec Pauli in Sent. Lib. s. Tu. 37. I. un. suoties iniusta appellatio pronuntiatur, sumptur, quos, dum SEO UERETUR, naeversarius impendit, reddere eo atur. Varie emendant Interpretes temere profecto ac perperam. Expono: dum sequi cogitur, dum non sua Led appellantis culpa Ita protrahitur, dum vocatus sistere se ac respondere compellitur.
Majores nostri in jure inter se litiga turi
coram testibus alter alterum ad Praeaerem vocare citareque consueverunt. et, data
ac I taque stiluca vel ramo, mutuo sibi invicem fidem dare, certo se die saturos coram judice. Citatio haec ac solennis insio ad amitio appellabatur. Descem
nomen a verbo a framfare, astamDare. et ad mire, quo de pluribus exposuit Her in. Conringius ad Capitulare Caroli Magni Art. 3I. Operum Tom. 6. p. απ., et in primis laetardus ibidem alle. gatus. Plenissmie de vocabuli hujus v ria scriptura, etymo, et significatione e- at Nob. C. Dusresne in Gissi Med. ετ of t. in v. Adramire et Adramitio. Omisit auctor tertium, quod addunt viii, actionum genus, earum puta, quae mixtam causam obtinere videntur, quarum meminit Imp. in ao. I. de Actionib. Fecit Ulpianus more Ictorum solenni, qui in rerum divisionibus haud raro negligere consueverunt eas species, quae mixtam hahent causam, easque cum simplicibus confundere, vid. Noodi Prob. Lib. I. in . II. et Otis ad P. I. e. Num. 7. Tum deinde non eodem omnes modo generum species distinguere Prudentes alias demonstravi. Neque tamen horum in classem referri oportere arbitror Caii divisi nem, qui in L. I. D. de Iurejur. 'uris,
minit, urandi religio . qua vel ex pactione ipsorum Iuleatorum, Des ex auctoritate immers deciduntur eontroversiae. Immerito queruntur interpretes cluariim tantummodo
specierum mentionem injeciste Jetum, cum vel ex tituli rubrica triplex esse jurisjurandi penus appareat, vid. Merili. O0 Lib. I 3. Cop. Ia. Θω si enim attente ac rite iptaverba inspiciamus. dubitare vix possumus, voluntarium memorasse eum tu qu-randum . quod ex pactione litigantium descendit, necessarium quoque inuitasse, quod probante judice, ad que auctoritate ejus pars parti in judicio deseri, deni, que judiciale non praetermisisse, quoniam ex auereritate judicis restri decidi
150쪽
De Amonibus. I L6 2. Actionum autem quaedam ex contraelia, quaedam ex lacto, quaedam in lactum sunt. Ex contractu actio est, quouens uuis sui lucri causa cum aliquo contrahit, veluti emendo, vendem do locando, conducendo, et ceteris similibus. ζ J Ex facto actio est, quotiens ex eo teneri quis incipit, quod ipse admisit: veluti surtum, vel injuriam commisit, vel damnum dediti In lactum actio dicitur . qualis est exempli gratia) actio, quae datur patrono adversus libertum, a quo contra Edictum Praetoris in aus
s. Omnes autem actiones aut civiles dicuntur, aut honorariae.
est XXV. D. de Obligationib. et Actionib.
nominat Modestinus in Asa. D. ιδε obLra Action. o peccato, InquIt, oblinamur, eum in facto quaestionis flumma eo stu. Movit haec causa Haloandrum, ut et hic ex 'ceato corrigendum esse statuerit, ausu nimis temerario et damnando. interpretes Graeci, ne de lectio. nis veritate dubites , exhibent φακ- τω. Conser Gothost. h. t. Caeterrum post