Domitii Ulpiani fragmenta libri singularis regularum, et incerti auctoris collatio legum Mosaicarum et Romanarum, quibus notas adjecit Joannes Cannegieter, ... accedunt ejusdem disquisitio de notis, et siglis veterum, et observationum miscellanearum

발행: 1774년

분량: 552페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

121쪽

II R

g. 9. Liber homo, aut res populi, aut sacra, aut religiosa, nec per disinationem legari potest, quoniam dari non potest.

S. Ita

necessitas appareret. Non deberi, nisi quae substituit Jentius in Strictur. p. m. n. Rescribi malo MODO deberi. Succedat . quae eodem vitio laborat, lex in primis dissicillima, de cujus lectio. ne restauranda solliciti fuerunt Viri singularis doctrinae gloria florentissimi non

muci, quorum nomina recenset Cl. Wie-

IV in Em. Pur. Cis. Lib. I. Ge. I9. adde Jensium p. 4eta. Apiseimur inquit

iit. Po . possessionem corpore et animo, neque per se animo, aut fer se corpore. Persit dein in L 3. Neratius et Proeulurer Alo animo non posse nos adquirere pos

hoc est, eo tantummodo casu sitacere possessionem solo animo adquisitam, aeteris omnibus in causis requiri possessionem animo et corpore simul adquisitam si non antecedat naturalis possessior extemplum hoc estor uoque si thesatirum in findo maspositum sciam, eontinuo me possidere, simulatque possidendi affectum habuero , quia,

1 uod desis naturali possessioni , id animus

optet. Daesaurum in casu proposito animo possideo, non corpore: non antecessit naturalis posscssio: neque enim ipsum the. saurum inprehendi, Verumtamen, quia Gmendi animum habeo et assectum,

lictione juris jam possidere eum videor.

Habes Neratii ac Proculi sententiam, aqua tamen diversia discedunt alii. Sunt, quod equidem miror, qui esunt, aut tradiderunt, invitis Codicinus melioribus hic loci obtrudere conantur. Frequentissimus est in Jetorum aeque atque in aliorum probatorum Auctorum scriptis usus infini.

tivorum non praecedente unito. Consule Cl. Arnieten. ad Plin. Pan. p. 314., et Obs Misceli. Amstet. Vol. 1. n. lletu. adde

Commentarios UV. DD. M Horum Lib. D CP. q. Num. a. es alibi. Pendent in- Hestivitates a voce aliqua subintellecta.

pro subjem materia aliter hic aliter illic

supplenda. Coepit aliquando subaudiri prohat Litteratorum Princeps J. Perimn. ad Gnct. I Iin. ρ. 6S3. et 426. Respondi non raro omitti notat Cl. Marchari in Literpr. p. ἔα Constat, eatam est, puro , hisve limi se verbum saepius desiderari tradit Consultiss. Itygem ιn Obf. Pur. Rom. p. 62 Oportes nonnunquam deesse obsedivat Cl. D'Amaudi in Conject. p. 243. et 258, exemplo Graecorum, qui διι omittunt. Historiographorum solenne esse imfinitivum ponere per ellipsin docet Servius ad Virri . locis quammurimis. Dieunt subaudiri vult apud Nonium in V. Nu-bsnIes Frater meus in Dissertaiione ad P. eum illum scripta p. 7 . Possis et Trib niano ejusque adjutoribus tribuere loquendi hanc formam. qui, cum ea quae Plu ribus proposuerant Icti, in compendium coegerunt, factum alicubi credo ut festinantes, oratione mutata, sermonem minplere neglexerint, licet tamen ipsis Au ribus familiare hoc esse neutiquam negem.

Ipse Ulpianus insta Titula de Injuriis ;atrocem aestimare solere Praetorem. idem

in L. 164. S. I. D. de V. S. posse es vi resimam , quo loco temere nonnulli prissubstituunt. Aliorum de lectione illa opiniones exhibet Drimaudi I. c. Lib. a. CV 2. Quod autem toties in libris antiquis non pro modo exhibuerunt librarii, nil mir buntur, qui cogitant facillimum in his lapsum fuisse. Non novimus scriptum fuisse No, modo autem per Mo exaratum auctor est Magno. Conser quae dixi ad Tit. 2o. s. Eodem ex fonte derivandum etiam arbitror errorem scripturiae, quae exstat iii L. SI. pr. D. Loeni. inquit Ja- volenus fundum locavi. ut si non ex lege

coleretur , relacare eum mihi iaceret, et,

quo minoris loeassem, hoc mihi praestare. turr nec eonvenit, ut, si pluris lorassem, Me tibi praestaretur: et eum NEMO: explico non ex modo. Modώm scis significare. ubi agitur de conditionibus moderationema quandam, rei, de qua agitur, adjectam, ut aliquid vel detur, vel fiat: notio ex lexicis petenda. Hoc ita sue loco deliga alit Uurba: non ex pra cripta conditiove fundum eolebat conductor

122쪽

heredis ejus. S. II. Per praeceptionem legari possunt res, quae etiam per vindicationem. Si ea res, quae non fuit utroque tempore testatoris ex jure Quiritium, per vindicationem legata sit, licet jure civili

non valeat legatum, tamen Senatusconsulio Neroniano firmatur: quo cautum est, ut quod minus pactis verbis legatum est, perinde

fit, ac si optimo jure legatum esset: opumum autem jus legati per

damnationem est. .

ret. Si duobus eadem res per vindicationem terata sit, si quidem dis)unctim , singulis in solidum debentur: si Yero conjunctim. v

lut: TITIO ET SMO HOMINEM STICHUM DO, LEGO.

ductor . pruris tamen Hemi: quaera anhre ipsum/raestare debeam p refundit: in huis moin obligationibus id maxime Oectare debemus, quod inter inramque partem eonvenit. 'detur autem in hae specia id Flentio eonvenisse . ne quid praestareιur, si ampliore pecunia fundus es t Iscatus, ides , in hare scilicet lex, quae vox repetenda δα principio a ex eonventione pro laeviore

tantummodo interponeretur. Hoc est . ut haec conditio secundum dictam coiivemtionem, sive ex tenore contractus illius interponeretur tantum in commodum et

favorent locatoris , neque itaque referri extendive possit ad conductorem, addita quippe unice hanc propter causam, ut cOmretur condtictor lanaum colere ex dicta Iege et conditione. Hoc pacto, vult Jelus, tibi ego locavi iundum meum, ut, si non coleres illum ex lege locationis, mihi liceat relocare illum alteri , tum ut hoc casu tu mihi praestares tantum, quantum damni ego passurus est ex illa elocatione,

si sorte minoris locassem fundum: de eo a atem, quid fieri debeat, si pluris forte eum locassem, nihil quidquam convenit, aut dictum est in lege locationis. Accidit

autem, ut ego, cognito sundum non coli ex lege locationis, iaciendum esse putaverim, ut landum relocarem alii. Evenit praeter spem. ut pluris locaverim, ouum

tamen sumus deterior fuerit factus: quaero. an e ipsum, quod pluris locam, cedat lucro meo, an vero tibi illud praestare

debeam 8 Respondit Iehis in hujusmodi

obligationibus id prae caeteris esse attemdendum , quod convenit inter locatorem et conductorem: videri autem in casuri Posto, quanquam mentio expressa tacta non fuerit de eo in legibus contrainis i cationis. tacite tamen convenisse, ut si rei assem fundum ampliore summa, tibi eam praestare non debeam. Vides clara omnia. ac prono quasi alveo profluere; perspicis quoque, ni salis causam plane nullam apparere, quod glosissematis nomine suspecta habeamus verba nec convenit, ut, si pluris Deassem, Me tuebi praestaretur; animadvertis denique immere posteriora illa: Mee ex eonventisne varie tentari a nonnullis, quorum ausus

dabit Bestius p. 27s. Fecit indignatio, ut in explicanda Iege longior fuerim, quo demonstrarem non tolerandam audaciam istorum, qui imtegras periodos, quasi glossas ineptas, B. ras esse expellenaas statuunt, quoa χ-lent, quibus vel ma aliquando incuria atque oscitantia rem illico expediendi non suppetit facultas. π, ro. Calus in Lib. a. Tu. S. S. 6. et propriam rem inquit testator, et Berodis fui, et alienam per sinendi Dotum relinuere potest. Aperte vitiosa esse verba du-itari non potest, quum certum sit rem alienam hoc modo legari non licere. vid.

Interpretes I. e. Remno n es alienam, hoc est, non et alteram.

S. I a. mendationem Culacii. 'tusis partes debentur sequitur Th. Papili ius

123쪽

iure diviti concursu partes fiebant: non concurrente altero, pars ejus alteri adcrescebat: sed post legem Papiam Poppaeam non capientis pars caduca sit., is. Si per damnationem eadem res duobus legata sit, si qui

dem conjunium, singulis partes debentur, et non capientis pars jure civili in hereditatem remanebat: nunc autem caduca fit: quod

si disjunoem, singulis in solidum debetur. 9 i . optione autem 'egati per vindicationem data, legatarii elemo

in Thes Iuris Οιton. Tom. p. 769. Vulgatam lectionem optime vindicat P. Faber h. I. Rem sic interpretor ex mente Ulpiani in L. i. f. s. D. δε r. Aieres. Si eadem res per vindicationem legata suerit duobus. si quidem disjunctim, veluti: Titio domum meam do lego, Sejodomum meam do lego, vid. S. 8.. Lerat. solidum debetur utrique ab initio: uod si itaque alter vindicat, alter reputat, solidum accipietis qui vindicat: comcurrente vero utroque singuli partem accipiunt. Contra obtinet in legato damnationis, in eo enim, si quidem disiunctim res legata suerit dusius, utrique debetur sinlidum, concurrente autem utroque, non

partes fiunt, sed alteri pretium, alteri res adsignatur. Sic quidem regulariter: quod si vero manifesti sume appareat voluiste testatorem, re duobus. pluribusve ditium mper vindicationem legata, sinsulos solidum accipere, singulis debetur solidum, ita ut in legato per damnationem, vid. L. 33. D. de Ledato t. Hoc modo si rem intelligas conciliabis Deile Lilpianum cum Cala in I. Lib. α. Tu. 5. S. I. D. Cons interpretes ad utrumque locum, et ad L. I. I. Ae Lexatis. De lum adcrescendi et coniunctionis singularent librum scripsit Mein rillius, quem Tliesauro suo inseruit otio Tom. 4. p. i753. add. de eodem Papillon. I. c. nec non, qui de hodierno etiam jure inquirit, et Pluher. in ObL. Rer. d. Part. I. Obs. 7o. ct in Cas. Gucl. est.

13. Cop. I.

De eo quaerit Ulpianus in L. D. Q Io. D. de Legat. I., quid juris sit, si quὶs intestamento suo lisavit mihi rem, quam

eandem dein, apertis tabulis pupillari us,

apparet legatam esse alii. Id c hoc est, sed et inquit si is pupillari testimento

alii eandem legaverit, quam mihi in sua re memo legavit: Iulianus firmis, eoncursu partes nos habere. DIerim igitur Rartem habebis is, est in suo testamenιo I gavit. Pro partem alii solidum substituunt, alii totum rescribunt, vid. Cujacium et Fabrum b. I. Id certum videtur ιnterim, hoc est, usque eum ex pupillari testamento succedatur, totum habere eum, cui res in testii mento legata fuit. Neque tamen quidquam mutem, suandoquidem totum

huic ipse attribuit Ulpianus, intelligens ejus, cui in pupillari testamento re legata est. Dimidiam possidet legatarius in testamento scriptus pleno jure ex test mento, alteram Parim, Dus Puta, qui in pumilari simpulsis interim ,

hoc est, usque dum votativa in pupillari

testamento thriptus eam accipiat. t s. I . Ardua est quaestio , cuinam, herem puta an legatario, competat et eruo, si genus tantum legatum suerit, non certares: veluti, si dixerit testator: dirimum i

go Seso, habeat autem is testator plures domos. Variis sententiarum divortiis hac de re distrahuntur Viri eruditionis laude conspicui, consule Cl. Vieling in LemPur. Cis. Lib. 2. Cap. Io. Num. a. Mihi quid videatur quam brevissime potero cx--diam. Praecipuam obscuritatis causam hanc esse arbitror, quia pleraque loca, in quibus de materia illa dii putant Iisti vete.

res, depravata conspiciuntur a librariis no tarum imperitis. Existimo autem inquibuscunque casibus, in quibus dubium est, quid senserit testator, nunquam non legatarii esse electionem: sive relictum fuerit Iegatum per vindicationem, veluti, lego, Vid. S. 3. b. t. , sive per damnationem s

124쪽

De Legatis.

electio est: veluti: HOMINEM OPTATO. MIGITO. Idemque est, et si tacite teraverim. UTIO HOMINEM, AUT CEM HERES MEUS DATO, hominem dare heredis electio

est. . . . velit dare. . ''

tem, heres dato, g. ρ eod. modo tamen δε Legatis a. Possis et, si hoc mavelis, ita res sint ejusdem valoris ac pretii, nec non restituere: uemque est, re si Monationis nodi ejusdem. Quod si vem l nae fui. ea a. λpple ex praecedentibus: optio

aut remam, non legatarii sed heredis mlectionem esset arbitror. Sic puto hac de re sessile Prudentes antiquos. Coniecturas aliorum de verbis corruptissimis Λ-ris nostri in hoc , exhibent Intereretes λι. quibus adde Virum Nota M. R6verum in ei missima Dissertatione ad Ioea qua dam Iuris civilis depravata, Lugduni B tavorum in publicum emissa Anno 173pCis. r. Ad me quod attinet hoc modo ab inmano scriptum fuisse suspicor: optione amem letas per vindieationem data, laestarii electis est : o Iuli H lNEM ΟΡΗΤΟ, ELlGlm. Idemque est. et si da e Da legaverim. Litteras in C e plico Si uuis legavdirit alicui optionem rei per vindicationem, fit, quem everit, debet praestare: modo legati data est. Ita Igaverim, vel adde, vesper ellipsin subintellige si ita Demerim. Ad uvare videtur eam, quam ni pra Pr posui, conjecturam Ulpianus in L 7 .ρ .

D. de Laxat. I. M domus alimi Implieite sit legata, nerue adfectum, quae domus, e gentur berines ,r-m volet domum ex Hr, quas testator hasebat, legatario dare. Imspice de lectione verborum horum Cl. Wie, ling. d. I. Temere admodum Cons. Duir. sema in Conject. Lib. 2. Cost. 9. p. 267. protulit, aut, quod alii libri exhibent, is et corrigendum dicit tintent. Prono. bis qui ue fiicere videntur eiusdem Jcti verba in L. 32. S. r. D. de Legat. I. Mquis, Nurer Stic os babens, Struum sera. verit, si non apparet, de quo Sticto ira hoc casu indicat Ulpianus legatario com retere electionem, exempli causa, si hoc modo dixerit testator : Bominem optato, ι licitor idem quoque lus esse addit i tario, si per damnationem ita legatum iumrit: veluti, heres dato. Utroque casu, optione data, legatario conceditur electio. quia necestium videtur, imo quod sem1us et contextus exigunt, ita levissima mmendatione restituas: quem M. HSeris, hoc est, legatarius Hexeris. Rrmis ei iam praebuit compendiosa scribendi ratio, quam Magno indicat. Eodem ex sente profluxit, credo, quod in agi eis. ad Solet ita Ulpianus primum exponere jus heumlum legatum perverse omnino exara- legati per vindicationem, tum deinde tra- tum exstat pro ad secundum dere , quid dicendum si de eo, quod lega tum est per damnationem sive causa damna. timis . conser S. 3 et 4, item L Ia re Iah. t. hiis, suae dixi, pertractatis, ad aliam, eamque diversam materiam transgreditur Auctor, docetque, quid obtineat, si cui disiunctim legata suerit res aliqua, ut puta hoc modo: Titio hominem, aut doctes heres meus dator hominem dare heredis e. Dctis est, an X velit dare. Sic lacunam supplendam reor. Festinantes scribae, numeri notam ignorantes, ut sensis cohaer etiam omiserunt. Est hoc legatum per ρ rationem, vid. g. 4. tr a trio itaque ne, relinquitur, utram ex rebus

legatis dare velis. Adde L. a. in L. G

leratarium.

Cons. Jensium p. Ita. D. Denique camsam non dubiam facii remponius in L. st . D. de Lecit. I. Qui dor seruor ba erre, usum ex bis legasei , ut non inremoretur, a mem legasset. legatarii est Hemio. Matinioris peripleuitatis causti possisper semina tionem substituerer baberre, et. Possis item pro ut corrigere air veruntamen si subaudias si, criti nulla opiis est. Constat it que ubivis legatario tribui elemonem. Primo rei obtutu contra statuere videtur Us manus in L. 3 . S. I. D. eod. Si da estis fundo sensit testator, Nec Npareat, de quo ereditavit, electio heredir est, quem Et iare.

At vero u penitius ins xeris , intelliges manifeste imicare num proponi eo loco. P a de

125쪽

s. is. Ante heredis' institurionem legari non potest: quoniam et potesta testimenti ab heredis institutione incipit. s. i6. Post mortem heredis leuri non potest, ne ab heredis herede legari videatur, quod juris civilis ratio non patitur. In mortis autem heredis tempus legari potest: velut: CUM HERES

MORIATUR.

S. 17. Poenae caula legari non potest. Poenae autem causa Io

gatur,

de casu, in quo apparetereto ramis sen- δε ιε oram. Heres itaque, quum desuncti laetum praestare teneatur, ejusque per nam repraesentet, id facere debet, quod deiuncti fuerat, ut scilicet in re dubia hic decidat: id quod caeteris in casi-hus seri nequit, in quibus neutiquam prinbari potest de certa re sensisse testatorem. Quoci si enim simpliciter hominem dixerit testator, Oedipus praesto esse deberit, qui divinando adsesueretur, quem ex mille sorte servis relictis dari voluerit de- mctus. Idem dicendum de eo, quod de lance ibidem addit Ulpianus.

Cave tamen existimes, quamvis electio egatario competat, pota tamen eum ex egato genere eligere optimum: verum hoc esse illic observandum scias, ut neque

ἰinus, neque pessimus accipiatur homo

p. pr. D. eod. ImO hoc anmlius. sius legatus sit, Verbi gratia Coraclianus, exstent autem duo ejusdem nominis. major alter, alter minor, legatus videtur

minor: nisi demonstrare possit legatarius legatum esse majorem, id est, de majore sensisse testatorem, vid. L. 39. S. 6. eod. L. 43. q. I. D. de GDI. II. Add. L. 7s.

g. IS. Adeo necessaria filii heredis in .stitutio, ut sine ea nihil in testamento scriptum valeret. L. I. S. I. D. des utris Pup. δειμι. De S. hujus argumento

dicere anteverti-I9.

S. H. ita Paulus Senteni. Lib. I. TH. 6.L6: in mortis ιempus, quam eris ejus nata confirmari posunt. Imterpretes suae accipiunt legatarii, eme dant alii. confirmari vocem Animo tribuo. Interpretor autem: tam in tempus mortis

hereuis sui, quam sui ipsius lita comserri possunt a testatore. Similiter dixit

Noster Tit. 22. S. I*r tam naturale , quam

adopιivi, exempla plura notavit Otto in Papiniano pag. 63. Ejus et Jus confundi nullus iaescit. Valet autem legatum hoc quia jam ipse debuit heres, adeoque heres neredis . qui defunctum repraesentat, debitum hoc praestat. non quasi debitum testatoris primi, sed illius, cujus ipse heres est. Secus est in eo, si quis legaverit post mortem lieredis sui, viduquae scripsi supra ad Tit. I. a . . II. Plerorumque conjecihras de lectione verborum hujus S. recenset Vir pl. C. Uan Bynkeraho k in Disserta.

tione egregia. de materia hac celebrati Msma composita, quam inscripsit: de tua. tis poenae nomine. Pro quidem ex XIS. Aured. quid exhibuit Ampl. Meermam Eruditiss. Rouer in Dissert. 1naM. cf. 42. corrigit: quid, aut nou faciat, ut te Ium non pertineat. Consultis Pulman in A. te pr. Cap. 6. Sest. 4. absque crisii intem retatur non ut legatum pertineat puta adegatariuria. Fratrem in scholis privatis docere memini malle se ad eum pertineat. Dubito an ita possit restitui vera lactio: ιιι faciat ouid EAM , aut non fariat, non ut

LG assi persineas. Auctore Magnone ita explico : ut facias ouid ejusmodi: cintelligendum tale quid, quale tractat in viventibus, ut filiam Titio in matrimo, nivo det non ut legatum ad quem peri maι. Defendi tamen sorte Diat temo

vulyta. Pertinet ad nos legatum , quanodo dies venit, aut Conditio existit. L. s. S. I. D. de LXau. II. Ita ager exemti.

nis causa ad aliquem pertinere dicitur in L. fio. D. de Rei Vind. Simpliciter quoque aliquando pertinere Vox usumatur:

126쪽

De Lemus.' i Ipratur, quod codicendi heredis causa relinquitur, ut faciat quidem, aut non faciat, non ut legatum pertineat: ut puta hoc miao: Si

ita phrasi huic loco convenientissima damni sebi stipulatio inquit Ulpianus in L. a.

D. de Gamn. insect. pertinet, etiam si ete. Verum missa ulteriori de verbis disquisi. tione, ad rem ipsam potius transeo. Indecens atque a juris ratione alienum esse credidit antiquitas , privatum hominem id sibi sumere in testamento suo, ut poena addita cogat heredem ad faciendum aliquid, aut retineat, quo minus faciat:

quippe quae propria mao sunt jus dicentis atque imperantis. Tantopere saltem

exosi luerunt Romani haec legat sum genera, ut ne quidem poenae causa certae

vel incertae indirsonae per fideicommissum relinqui quia licere concesserint, vid. Tincs. g. iv Imo nec militibus ita legandi potetias data fuit, Vid. s. uis. I. de Lega.

iis. Animus non est, multis cum maxime disputare de legato poenae nomine re licto: verbo dico, mihi videri poenae causa legari, quod unice relinquitur coercendi heredis causa, non, quae alioqui legati caussa esse solet ac debet, ut legata res ad legatarium pertineat: exempli gratia: si testator ita dixit: beres meus, fi filium

Maevio in maιrimonium eo'caveris, aut:

si non collocaverit, decem millia Seio dator non ideo legavit desunctus, ut lucro sit legatariis, verum unice ut cogantur heredes ad rem iis gravem atque injucundam , quam certe recusare non dubitassent, nisi perceptum haberent, exhaustum iri, si non obtemperarent, majorem sat amplae hereditatis partem. Pluribus delegati hoc genere egit Imperator in uis. v. de Legatis, egerunt et Jcti in Tit. D. de his , quae poenae ea a relinquuntur , quae si ad locum hunc constras, opinioni meae au ritatem non exiguam accedere, comperies. Verum nolo his imm rari diutius: paucis absolvo: non favore Iegatarii adiectum est, sed coercinia heredis gratia, hoc est, cogendi, ut is aliquid saciat, retinendive ac restringendi hemis caula quo milius laciat: quam Vocis ere cere notionem exemplis confirmare velle

supervacuumvidetur, quippe quam lexi suppeditant. Amrime huc convenit Femillud in Voce incirer incere inquit G

eontine e. . . . unde et eoiscere dicimus.

Trabitur autem Me verbum a Graecorum

Mari atu, quem illi υχομαμ vocant, ineujus potestataes evere vel probibere. Con: tinemus vel prohibemus saepenumero poena addita, hinc et pro punire frequentissime adhiberi vocethulum, vulgatissimum est Unum exempli gratia in medium proferam locum vexatillimum, ut maculam eluam informem. In L. I. I. 4. D. Depositi ita Au r: nare autem separatio eausarum justam νMionem habet: quippe eum quis si

dem eleaeis, nee depossium redditur, eon. tentus esse debet β-lo, eum vero extansenecessitata deponat , eressu perfidiae erimen, G publiea uillitas eoErcenda est, vindicandae rei publicae eausa. Eri enim invitis in causis hujusmodi sidem frangare. Corinrupta esse verba penultima, nullus dubitat. Fouens Senatus Criticorum ubi ea de re deli raturi concurrerunt, emendanda esse omnes censileriant. Summus Cujacius inutilitas legendum esse dixit. In alia omnia descenditJoaianes Robertus. Gravissimi momenti res visa est Duumviris praestantissumis: Tanto animorum motu utrimque agitata est quaestio se ut parum abfuerit . quinde termino moto rei serent, modestiae sibnes, quibus circumscribitur ars nostra,

excessisse visi. Alii aliter hac de re stamen. dum arbitrati sunt. Singulorum sentemtias ordine recenset Vir Ampl. I. Vande vater Obs Lib. I. Cap. a. Conser Fratrem

in Commentario ad Gil. Lem M. et R. p.

Unicuique liberum est in his rebus arbitrium. Quo minus equidem pedibus in Virorum Doctissimorum lubsellia transeam , facit, quod iaciliorem invenisse mihi

videar viam, qua levissima, eaque , puto, probabili mutatione, in integrum restitui possit lectio antiqua, ac genuinus suusque sensus verbis depravatis reddi queat. In tilem esse arbitmr, ut de hoc prius admoneam, operam V. C. P. Dui emae, qui Lib. a. omin. Pur. Civ. Cop. a. p. 178. Pro Min ea ora neceίPate reponi jubet ex P a ranos

127쪽

PiLIAM TUAM IN MATRIMONIO ΤITIO CONLOCA .RIS, DECEM ΜlLLIA SUO DATO.

tanta nece late. Quam necessitatem exstan- num duco, mirum fortasse cuipiam videritem hoc est apparentem, praesentem, in- posse, qui factum fuerit, ut Ictus exem-telligat Jctus manifestissimum est ex S. I, plum prolaturus legati menae causa re. α et s. nusdem legis. Nil moror quoque, licti, eam proposuerit conditionem, quae quae' somnisvit ad hanc legem lensius in aliam etiam ou causam inutilis censenda SIriis. p. III. . qui eoertare nic interpreta- est: favore enim matrimonii introduehim tur pr Uio esse. certus nil praesidii in eo in , ut conditio haec: si non nupserit proreperiri. Consideranti legas hujus con- non adiecta habeatur, Uid. L. 22. L. 7a. textum, ac cognoscenti in S, I. doceri, 74. L97. S. quam scripsit propter depositum, uti hodie loqui sol in Cl. Rucker in interpr. Lib. a. Cap. mus, simplex iudicium dari in si metum . Ioo. D. de cinae et Dem. , ne Plures meispmpter depositum vero miserabile in du- morem. Sed vix est ut credam nae ratione plum: in , a et 3. agi de depositi specie nullam esse conditionem ab Ulpiano alle- posteriore, in , autem 4. iterum separari gatam: si heres Titio filiam uxorem dede- hanc causam, ac proponi simplo contentum rit, quasi favori matrimonii contraria ea sit: ine debere eum, qui simpliciter deposuit: siquidem multum inter se differunt, dixe- mirum inquam videatur necesse est, de ritne testator: Uliam in matrimonio tabduplo nil quidquam addidisse Jctum insu, lorarit, an : si nitis talis serit: quod si sequentibus, ubi de deposito miserabili enim si pliciter dixit: si remearis, filiae

agitur, eum tamen inedieto dupli expressa nuptiae omnino prohibentur .si vero Titio mentio fuerit sacta, quodque aceo fieri vix collocari vetuerit, caeteris omnibus nuberem , ut silentio praetermiserit Ulpianus poterit silia, uno excepto Titio. Haec ρο- edictum interpretaturus. Movit me haec, to sententia est verborum Ccli in Lor. in uuam dixi, causa ut leMndum existimem: pr. et S. I. D. de cinae et Dem. Prolixaora Cum vero exstante neistate deponat, cres- sunt, quam ut cuncta describam: dabo eae it perfidiae erimen, et duplo ea cita pro quae medicinam efflagitant. M Titio m Meausa olim scriptum fuisse auctor est bla- rit . . . durior haecem disios, quam marmo in utilitatis eo reenda es, Ista, sub- si non nupseris; nam et caeteris omnibus intellige. qua de mox locutus fuerat, per- nubere prohibetur, es Titio, eui inhonesse fidia vindieandae rei publicae eausa: est minurasit, seum J nubereIubetur. Uma, enim inutile in eous, hujusmodi fidem mm- qvibus aegrum locum sanare tentarunt ere. Inutide pronuntiat, hoc est, Mmb plurimi. remedia exhibent Cl. Μarchariciosum, quo sensu vocem nequentissime is. Consultiss. Noors adhiberi iam demonstravit Calvinus in inobs. Dec. obf. I. p. m. et GT. Lexico in his causis fidem frangere, idem Pu an in Interpri p. 22. Ego servata,que, quum major sit haec. ac gravita pedi quam Taurelius supervacuam existimavit, fidia, duplo ea est punielaa propter uti ac strictim secutus ductus litterarum, litatem communem, quo ita comervetur pro CUM substituo UNI, sensu comm ac vindicetur res publica, hoc est, latus dissimo. Eleganter ita unus pro solo usu et commodum publicum. Vulgatae scri- pari exemplas probat I. Minius ει Lai.

pturae Luent Interpretes Graeca, quae res δε-.ρ. Ic Solus contra pro uniis adhibe. indicat, vitium id esse antiscissimum. Er- tur. Ita si accipias verba rori musam dedit imperitia notarum, li- sola testatione prolatam, nee aliis admini-hrarii namque ignorantes, quid sibi vellet culis e fam approbatam, nullius es in dola ea, ei secerunt hinc polim. menti certum est, hoc est unius testimonio Ut tandem e diverticulo, quo me ab probatam, tute perspicis frustra in eo o duxerat obsereatio Iesis eleHntissimae, in cupas te operam, quotquot conatu magno viam redeam, unum uoc audere non alio de eo laborarunt, ut quae sit testatio sola

osten

128쪽

M Legatis. II s. IR Incertae permnae trirari non potest: veluti: QUICUNQUE FILIO MEO FILIAM IN MATRIMONIO CONLO. CAVERIT, EI H lNI TOT MILLI Λ DATO. α Sub cena

tamen demonstratione incertae petibnae legari potest: velut: EX

GNATIS MEIS, QUI NUNC SUNT. QUI PRIMO AD FUNUS MEUM VENERIT , EI HERES MEUS ILLUD

DATO.

I9. Neque ex sala demonstratione, neque ex falsa causa legatum infirmatur. Falsa demonstrano est: velut: TITIO FUNDUM, QUEM Λ TITIO EMI. DO, LEGO, cum is landus

a Tino emptus non siti Falsa causa est: velut: TITIO. QUO.

GO, ut negotia ejus nunquam Tinus curasseti S. - Λ lagmula legari non potest. S. a I. Legatum ei tantum dari potest, qui extraneus est: idem

ostenderent, quo de consule D. Gothosta mum esset eligendum . prius per ram d. I. et Camari n. in dies fur. Otr. m. praetulerint, aet verba minus attenti. Fuit L p. 498,add. Thes Meem. Tom S autem Marei nomen factum, quo dicis 777 G 778. autem Muprolat π su, causa semissime utebantur acti, quando stituendum omnino probatam. Nostiam im aliquem lignificabant, aualia sunt, huic temetationem adjuvant Basilica. similia, ratius, alia. Constite Aus 18. Conser quae notavi ad I t. aa. F. etorem operis egregii de Nominibus Pam4. Ingeniosam emendationem Schultingit, de rum In Dec ur. Ott. Tom. I. p. sp pro Amini reponentis heres mos probabib Praenomen id olim fuisse, postea lem iaciunt im hujus , verba simila: M- men factum esse, docet Pater in Libro dares meus i d δεια Selectas obsereationes Nominib. die. 6. de legatis ineeriis scripsit Greg. blbansius, Pro ut Nodi R6ver i. e. p. 33. mrrigem rura videre est subjunctas A. Myleri M dum esse putat et . aliorum mira exhidentuationibus ad D. Interpretes di I. Si mutandum quid foret, S. I Nulli Interpretum, quantum equi- praeteram M: Sed magis est, ut adqui idem scio, observatum fuit -Dαλα- in cam explicationi Schultingit, qui si are hoc S. Non tibi respondere haec serotia pit quamvis, qua significatione sumi v mea, ac dein, ubi de eodem pergit, nere cabulum pueris quoque notum est ex Nubria e us, unusquisque animadvertit. Scio gatissimo: M-υιω, nosti caetera. defendi posse, u ita superas aut exponas: S. m. Causa est, quia imatum proprie viam si testator dixerit: uis, quoniam n datur sine onere, estque ipsius hereditatisgotia mea curavis, do, sequentia autem: delibatio. Adde et praestandum id esse ut nersia ejus et reliqua accipias Jeti ver- ab herede.ba explicantis testatoris demonstrationem. s. at. Contextus loci, si praecedentia Nescio tamen quid contortius ac concisius ac subsequentia rite inspiciantur, certo habet haec sententia. Malim itaque nulla demonstrat, sermonem hoc s. incidere non litterula mutata. pro ηεω substituere Mam posse de iis, quae alicui legantur, sed tr ei. Exaratum fuisse conjicio negotia M. Ehiri de eo, quod ab aliquo teratur. ComLittera illa, quae . Valerio Probo teste, et rigo itaque L Gah eo cnoc legatuso ineus notat et Mareus, sesellit librarios sin re tantiam dari potest, qui extraneus ames, indequestiam, ut, cum postre-- extra eum Miniuigo caeteros,suit

129쪽

que filiolamillae heredi instituto, vel servo, neque a Patre, neque a domino legari potest. S. et2. Heredi a semet ipsis legari non potest. II. Ei, qui in potestite, manu. mancipiove est scripti he. reuis, sub conditione legari potest: sed requiritur, ut quo tempore dies legati cedit, in potestate heredis non sit. S. 24. Et, cujus in potestate, manu, mancipiove est heres scit. mus, legari non potest. S. 25. Sicut singulae res legari possunt, ita univinarum quoque

siuinma legari potest : ut puta: ΜAEVIUS HERES MEUS CUM

TITlo HEREDITATEM MEAM PARI lTO, DIVIDITO

quo casu dimidia pars bonorum legata videtur. Potest autem et alia pars, velut tertia, vel quarta, legyri: quae species partitio appellatur. g. g6. Usiusfructus jure civili legari potest earum rerum, quarum salva substantia utendi fruendi potest esse facultas: et tam singularum rerum, quam plurium, id est, pariis. g. 57. Senatusconsulto cautum est, ut etiam, si earum rerum. quae in abusu continentur, ut puta vini, olei, tritici, ustis,uctus legatus sit , legatario resi tradantur, cautionibus interpositis de restituendis eis, cum ustissructus ad legatarium periinere desierit.

, s.. 23: cavitasibus omnibus, quae sub imperio P. Romani sunt. legari

toris furi subjecti non sunt. sicuti m.

minat eos In p. in s. q. de Hered. curi.

et ne larium Aereae instituto, velfervo, necessario scilicet) neque a pure, neque a domino legari potes . Ecquid enim imiustius, ecquid iniquius excogitari possit quam eum,qui necessarius heres est institutus ab obaerato, qui ficultates suas suspectas habet, pr inrea, ut, si credit ribus satis non fiat, ejus potius heredis bona , quam ipsius testatoris acreditoribus possideantur, distrahantur, aut dividantur,' legatis etiam velle onerare. ad id, ut heres ejusmodi ex suo peculio exsolverect teneatur non aequitati tantummodo, sed et juri civili advena foret haec Voluntas. Id enim commodum merito praesta. tur heredi necessario, ut, quae post moditem patroni sui sibi acquisiverit, ipsi rescrVentur. s. r. eι 2. I. vi Itire . quai. red . add. inihi Πιt. M. S. Io. Con;ecturas aliorum quas exhibent Interpretes Θ. I. nil dubito fore ut a Codicum veterum lectione nimium recedentes rejiciendas existimes. Conferri merentur, quae ad , hunc et seq. proposuit Constraunaeus I. c.

p. fiω. D. S. M. imo vero legari posse constat ex L 33. 2. de Letatis. Novit haec causa

Cu,acium, Schultingium et inermannum, ut ia tionem tollendam censuerint, contra librorum antiquorum omnium, si ab

uno Auredanensi discesseris, fidem. Astea quidem vis est. Leviore crisi ac tacillima mutatione pro non malim substituere ποι, quod Magnone teste nobis designat: hoc sensu: legari a nobis potest. S. ID De partitionis legato materiam ex rosesto tractavit Vir Cl. Iac. Gorda iniisseratione singulari. 48. Argumento hujus I. contrariari putat P. Faber Plinii verba Lib. s. Epist. Dis pr. Nee heredem institui , Me praecipere

130쪽

.. De Legatis. Iur

legari potest: idque a divo Nerva introductum, postea a Senatu, auctore Adriano, diligentius constitutum est. S. 29. Legatum, quod datum est, adimi potest, vel eodem

testamento, vel codicillis testamento confirmatis: dum tamen eo. dem modo adimatur, quo modo datum est. S. 3o. Ad heredem legatarii legata non aliter transeunt, nisi si jam die legatorum cedenta legatarius decesserit. S. 3I. Legatorum . quae pure, vel in diem certum relictassint. dies cedit, antiquo quidem jure, ex mortis testatoris tempore, per legem autem Papiam Poppaeam, ex apertis tabulis testamenu. Eorum vero, quae sub conditione relictasiunt, cum conditio exstiterit. g. 32. Lex Falcidia jubet, non plus, quam dodrantem totius patrimonii legari, ut Omni modo

remaneat.

posse Rempublieam ranssat. Saturninus suistem , qui nos reliquit heredes, quadrantem Reip. nostrae , deindestro quadrante pra ce senem quadri nιorum militum d

functi voluntatem. ratum et firmum est. Indicavit scrupulum non exemit Uir summus , exemtiirus certe, si Der sata licuisset Auctori opus hoc mitumum ac tumultuarium consummare, corrigere, atque ita limatius in lucem producere.

Traiani tempore, qui Nervae successit, Plinium scripsisse novimus, ipseque Faber

admonet. Conciliabis autem ficillimo negotio Ulpianum cum Plinio, dummodo distinguas inter temta et hereditates. Oari posse Civitatibus primus Nerva intrinuxit. Municipia ac Municipes heredes institui posse Senatusconsulto Aproniano demum constitutum est, rerum mitto Adriano. vid. ad Titi sta. I. s. Heredem autem scriptam fuisse, aut scribi saltem debuisse Renip. , de qua memorat Plinius, exinde manifestum ess, quia praeceptionem ei datam suisse addit. Praeceptionis vero Iemium inquit Cajus in Lib. a. Tit. 6.F. 7. non nisi uni ex beredibus dari pes.st,

ωι aliquid ei ex hereditate praecipuum re

linquatur.

, au. quod de codicillis testamento confirmatis scribit Auector, indictam praeterire non sustineo Legem I. pr. et I. D. de

quadrans integer apud heredem

S. 33.

Iur. Codient. . quae ingenia Criticorum

torsit vehementer. Sensum hunc arbitror: si quis in testamento suo, ante captivit tem facto, caverit hoc modo: qtia cunque in codicillis, quos post hoc testamentum meum scribam, placuerint mihi. Ninde firma rata stanto, amue si in hoc te stamento meo scripta sui sient: quaeritur.

si captivitatis tempore codicillos scripserit

testator, an valere possint 2 dicendum omnino, neutiquam eos valere. Idem l

cum habet. si testator testimenti factionem habere desierit. Praeterea in illis. quaenen iuris, sed factioni , non est perinde habendum, quod eodiciliis scribitur, atque si, ubi eo rmatio, scrip um fuisset. Uarios, quibus eonfirmatio vocat ultim refingere alii tentarunt, modos tradit Best. p. aω. Possis nulla litterula mutata οexponere Olli, h/c est, illi. ita certe Ualerius Probus: O Ollius. Rescribendum puto ollus pro ine. Quod si hoc displisceat, repone: confirmatio β', id est, λ . auctore Petro Diacono. Sin Magnonem sequi malueris, sic restituas: eoni masio F E, hoc evi, facta est. Praeseram tamen eonfirmati S, quae nota sunt denotavit eodem Magi ne telle, cui opinioni favet non parum vocis laquentis littera prima.

Non perinde habendum quod codicillis scribitur, atque si in testamento, quo codicilli sunt confirmati, scriptum scisset:

Q qui i

SEARCH

MENU NAVIGATION