Domitii Ulpiani fragmenta libri singularis regularum, et incerti auctoris collatio legum Mosaicarum et Romanarum, quibus notas adjecit Joannes Cannegieter, ... accedunt ejusdem disquisitio de notis, et siglis veterum, et observationum miscellanearum

발행: 1774년

분량: 552페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

182쪽

COLLATIO

descripta ex Libris Moysis, et Commentariis variorum veterum Iuris Auctorum, qui ante temporaIustiniani Inap. floruerunt,

Cum Notis

183쪽

is Cum esse audio, qui egrenam illam. sive Criticam, siveis Grammaticam, aut si qua viliori appellatione isti denotant, in is eluendis librorum turpibus maculis, rectaque Auctorum comis stituenda lectione , opera vel damnant prorsus , . vel salternis elevant, quae a praeclarissimis aevi hujus ingeniis ubique gemis dum chumanitatem certe colentium permagno litterarum is omnium bono impenditur, equidem harum peritos qui pauciis sunt, quamvis huic se numero inserant plurimi nimium quanis tum demiror, indoistorum ac rudium vicem tacitus apud meis pariim rideo ,Partim etiam, atque adeo saepilas, doleta incce is tamen interea: cum otium suppetit, in eo, cui me dudum amis dixi, castigationum studio, tanquam stadio ad Iaudem aliquam, is cum voluptate animi non modica decurrere. Nam, uti sum reis ipsa expertus, non improspere, cquemadmodum sentio) quam is sit ille non modo non vanus atque inutilis, verum etiam com is modus et felix ad Iurisconsitatorum, aliorumque Auctorum se ,, sus intimos adipiscendos labor, qui in librorum lestionis veritate, is qua ex vetustis membranis, qua ex ingeniosis atque subtilibus is coniecturis constituenda capitur, ita insumi hunc solitum a veis is rustis quibusque D ribus optimisi etiam Ecclesiasticis ....is comperi

Pein Faber in Semestri . GR. 3. Cap. I a. in pr. .

184쪽

De Sicariis , et Homicidis, casu, Vel Poluntate.

a COLLATIO. De LibeIli hujus

au re, aut aetate, oua is vixit, nihil equidem habeo, quoa mmittam, cer

ti : ab aliis dicta non est quoa reseram. I imus Collationem hanc ex blandubiorum bibliotheca in publicum protraxit

I s Egreanus Petrus Pithoeus . Magni

Culaeti discipulus. Denuo reddidit eam ex hibliotheca Pitti t. cujus etiam notas emendatiores adjectas esse prae se fert titulus, Samuel BrOun, Bibliopola Anglus, Vel dethereae a se impressam anno I 656, cujus ex Praefatione, opusculo illi pra mula, vivo Irithoeo p iisse editionem

eam existumes, cum tamen constet jam anno Ism eo abiisse Virum Praestantissi. rnum. ur de negant redire quemquam: via. D. Neuelbiadi His or. Litier. rid. ρ.9 I. Secutum in niurisque suisse Editorem imcertum a Pitnum propositum exemplum, aut in notis ab eo exhibitas conjecturas manifestum est Non pauca tamen sunt, in quibus ab utroque recedit. Quin novas M ando ac caeteris libris non expressas i ones subministrat: quas utrum ex thoi genio dem erit, an ex exemplari, iura a m reliquo, alioque ab eo, quo usus su it Ρ, in eus, codice, descripserit, non contati

Schultingium, si inspiciendi illius copia fuisset Viro diligentissimo . duhitari non

potest, suisse additurum varias ab iis . quas ipse profert, membranis diversas Iettion Hoc itaque negotium mihi datum esse existimavi, ut eas, quotieq a communi divertunt , adjungerem. Secund ira Parisiensem, item ue Leidentem editiones memorat Vir Celeb. Ant. schultingius, qui, Uthoeum secutus. Fragmenta haec Puriorudentiae suae Ante- sit ηι neae imseruit pag. 719. Utriusque praeclarum ingenium ac singularem iuris doctrinam approbant notae, quas addiderunt, erudistione solida commendatissimae. Novissime reliquiis his explicandis, illustrandis. emendandis ot eram sitam adhibuit Franeis querariae icholae Ante cessbr Hermaianus Cannegieter, Frater meus diletetissimus, idemque Praeceptor meus summa pietate oalendus, cui quidquid in juris arte profeci, quantulum illud cunque sit, si a Patre meo diseesseris . uni me deibere gratissimus profiteor, luci exposito Com mentoris sa Fragmenta Veteris Purispru

dentire, quae ea ni in Collatione Legum Mosestarum et Romanarum , qui euitus est Planequerae anno praecedenti. Suiad

praeter hos plurimi, qui varia libelli liu ius loca commaculata purgare, obscuriora

185쪽

Incipit ox Dei, quam Deus praecepit ad Mosen.

S. i. λUO ES Dei Meerdos bare diei Si quis percusserit hominem ferm et oecti

derit cum . morte moriatur. Sin autem manu, lapideve, quo mori possit, percusserit, et mortuus fuerit, homicida est: morte moriatur. Si autem per inimicitiam impulerit eum, vel inmiserit super eum aliquod vas ex insidiis, et mortuus fuerit: vel per iram percusserit eum manu, et mortuus fuerit, morte moriatur. exponere. amicta restituere tentarunt: quorum plerorumque conatus cum jam ab

Interpretibus. Os modo memoraui . suerint i icati . sumcere sui arbitratus, missis aliorum opinionibus, nostram sententiam

proponere.

Sequor ego inplerisque editionem Schul-

tingit. Ea . quae ipsius Collectoris sunt, exhibeo forma litterarum a caeteris diversa. Idem faciendum putavi in iis, quae ex Mose descripsit Compilator, ne quid supersit in his . quod moretur lectorem. f. r. Evolve Numerorum Caput 35. In describendis legibus Mosaicis quanam interpretatione ulus fuerit Pariator sibi non liquere ad fimiat Pithoeus. Egregia sunt quae de stilo Collectoris hanc in rem observavit Theologus Insignis, Hermannus Uenema. inclytum Academiae Frisicae ornamentum, Vir Varia eruditione , a raeclaris insenti monumentis celebratissamus. Proposuit ea Frater in Commentario pag. 6. Gratiam me initurum scire consido ab nominibus doctis, si ipsa Viri summi verba

suo quaeque loco subjiciam. Versis LMina. inquit, Deorum Veteris ostumenti propius quidem in nonnullis ad

dit, nec Iamen: ressius sequitur. Lati. na , sie dicta Vίlgata , ubisue recedis: ex. r. TD. I. g. s. in loco Numer. XXXVTiι. a. S. I. Tit. 6. f. I. Tit. I . S. I. In pluribus ab utraque versione , Graeca et La- una Vulgata , aeque ae textu Hebraeo, de cedit: ex. gr. Tu. s. s. I. I u. 6. S. sis.

Tit. 7. S. I. Tu. f. r. 9. I. I it. I 4. L. I. Tit. I s. I. I. Tit. I 6. I. Cum ver One Latina V etere .sie dicta Bala, quae

ante Hie vinum, et Minceps aiaue iano alterove faeculo in Uu fuit, congerre non

licuit, quia librorum Mosis ea in manibus nostris non est versio, neque Dea, hie eua

ra, apud antiquiores Patret Latinos. ut anelisIIur, nunc reperire potui. mdetur

quoque ea Graeeam versionem pressus sera ta : adeo ut eam Auctori anie oeulos Dinprobabiti non me utique voces nonnuIta scuti in sequentibus tuo loco adnotatum in ea versione non videnιur exstitisse, eum non ejus, sed recentioris sint aevi. Quare nisu superest, quam ut statuatur, Auctorem vel fropria usum versione, vel aliquam fui temporis, non ignotam expressisse.

Fuerunt urique ιempore Aueustini innumerae versiones Lasinae : Hes Interpreter

sibi fumere flebam libertatem vertenvi Seripturam, aut aliquar ejus pericupas, pro arbitrio. De quo ex Augustino A Do ctrina orissiana Lib. u. Cup. XL constat. Qui Scripturas ex Hebraea lingua, bare esurverba sunt, in Graecam verterunt linguam, numerari possunt. Latini autem Interpretes nullo modo. Ut enim cuique primis fidei temporibus in manus venit codex Graecus, et aliquantulum facultatis sibimet utriusque linguae habere videbatur , ausus est interpretari. Dein Cap. IS. addit,

Balam eaeteris praeferri debere, ut verbo. rum tenaciorem eum perspicuitate sentemtiae. Quae si vera m lectio, modo dicta deversione tua ab Auerare non adsibila haud parum eonfirmabuntur. Sed Ero Itala nonnulli, ut Benilbur, legunt illa : quod non foret rejiculum, si pro nam quoque quae legatur. Verba bare funι: In ipsis autem interpretationibus Itala cilla b caeteris praeseratur: nam Ouao est verborum

tenacior cum perspicuitate sententiae. Hactenus Cel. Venema. Augustini ve ba proposita perperam, credo, intellexit Isidorus Orig. Lib. 6. Cis. 4. quo loco, ordine recensitis septem cliversis inacul rum Divinorum ex Hebraea in Graecam linguam factis versionibus, praeter eam quam LXX Interpretes dederunt, mire laudat Hieronymi labores. Adjungam textum, ut constet, quid sentiendum sit

de lectione verborum Λugustini, tum ut vitio

186쪽

TITULUS I. De Sisariis, et ramiridis, easeu, vel voluntate. Ira S. 2. PAULUS quoque libro quinto sententiarum, sub titulo ad

Legem Corneliam de sicariis et veneficis, dicit: Lex Cornelia poenam deportationis infligit ei, qui hominem occiderit, ejusque rei causa, furtive faciendi, cum telo fuerit: et qui venenum hominis

vitio litarem Isidorum. Presbter , inquit,

IKersumus, trium linguarum peritus, ex

Hebraeo in Luinum eloquium eas em seri

it : eQui interpreta:ώ merito eaeteris antefertur : nam est et verborum tenacior, et perspicuitate sententiae clarior, atque, ut-

ροte Christiana, choc cit, ab homine Christiano prosecta) interpretatione ceditio Basileenlita habet interpretatio. quod praeseram verior. Pleraque, quae dicto capite tradit Isidorus, dei cripsit pro more suo plagiarius ex Augustini l. c. Cap. I S., et ex opere Ejusdem de civit. Dei Lib. I 8. Cap. 43. In errorem induxit compilatorem vox Itala, qua deuotari opinatus ver-lionem ab Hieron, o compostam, Augustini verba ad eam male transtulit, quem Unien interpretis hujus operam, mem ratae versioni adhibitam, non tanto pretio aestimavisse discere potuerat ex ejusdem Auctoris commentariis de C. D. I. c. Unum addo , pro iis, qui in vulgatis istori editionibus ibidem exhibentur: siquidem singuli in singulis separati, plenius. m. ctiusque habere librum Basileensem: βρυμ vim alaeuti in singulis cellulis separatim: quam veram esse lectionem ostendunt Au. gustini verba, unde sua desumsisse Isido.

rum demonstravi. g. a. Ita Paulus de Poena Sicariorum et Veneficorum in Sentem. Lib. s. ID. 23. I. I., itemque hoc S: humiliores odiro aut in erucem tolluntur, aut bestiis ob-1teitimur, vel, qtiod perinde est. subriciuntur. De iisdem tractaturus Marci,nus in L. 3. S. S. ad L. Corn. de Stear. humiliores enim, inquit , solent vel bestiis subseret, astiores vero deportamur in infulam. Putant Raevardus et Schultino Tribonianum expunxisse Verba in crucem restantur, relicta tamen vocula vel. V .

hos in cis Cap. uti. MI exponit etiam Utriusque loci sententiam pluribus exposuit Frater in cimni. Cap. a. scriptum fuisse conjicio :sl ni A bestiis subsiet. lineest . alburendo. Accipe causam erroris.

per simplex V exaratum olim fuisse Magno docuit . aliquando per A designatum Valerius Probus testatur. Constat a tem ex exemplis a Scioppio adlatis in Art. Crit. p. 57. haud raro in Codicibus MSS. consultas conspici litteras V et A. Rationem naberi in poenis conditionis reorum notissimum est. Diisicillimum est haedere Modestini responsinnin L. I 6.D.

adL. Corn. de Sic. QPi eaedem admiserunt sponte, dolove malo, in honore aliquo ρositi, deportari solent, qui fecundo gradu funt. eapite puniunIur. Facilius bre in decuriones fieri ρotest, se tamen, ut eonsulto prius Priseipe et subente id stat, nisi tamen tumultus aliter sedari non posm. Λ.liorum explicationes proserunt Schulting. ad Paulum in Sent. I. e. et Uoorda in Giset. Cap. 6. Qui mentio hic fiat speei liter de Decurionibus plectendis non video. Quum sermo sit in posterioribus de

tumultu, certissimum videtur locutum hic

fuisse Jctum de sedit tofis. Quid si pro

Deeuriones substituamus desectores rata sane si rescribas, sensum habebis commodiorem, ac rei, qua de agitur . verbum

convenientius.

S. et a Praetor Iudexvequnestionis. Mi sis aliorum sententiis, quorum amplissima de verbis his commentaria ad locum hunc scripta prostant, opinionem meam , quam potero brevissime, exponam, a caeteris longe diversam. Iudicis appellationem novamus generaliter sumtam comprehendere ipsum quoque Praetorem, omnem

rue Magistratum superiorem , qui juris .ietionem habet. hoc est, quibus vi ac testate juris sui de causis quibusque iudicandi ac decidendi facultas competit. speciali vero notione Iudices appellari, a Praetore, Magistratuve superiore datos, pedaneos , delegatos, quibus mandata

est judicandi potestas, sorte electos. Hi Z postea

187쪽

i 3 COLLATIO LEG. MOSAIC. Er ROMANARUM

necandi caula habuerit, vendiderit, paraverit, lallamve testimo. nium dixerit, quo quis perisset, mortisve caulam praestiterit. Quae omnia lacinora in honestiores poena capitis vindicari placuit: humiliores vero aut in crucem tolluntur, aut bestiis subjiciuntur. g. 3.

posteaqum in legem jurassent ex certa quadam formula, rei adcommodata, de negotio dubio cognoscere fuerunt soliti, quarum formularum frequentiores suerunt: Si paret dari oriere, si justa ea aeso videbitur, alia. Huc puto respici inlccti eis , quod exhibetur in L. 7.pr. D. de

Delo: Si pupilli evinae nomina μ-3ulabitur tempus ad deliberandum , an expediaι eum hereditarem retinere, et hoe δε-ium Q : SI IUSTA CAUSA ESSE VADEBITUR, bona interea diminui, nisi F eausa eornua honi viri arbitratu, ve-ιabo. Per transpositionis remedium adjuvanda verba emet Cl. Uoorda in Interpr. Cap. 23. ρα, eiecto insuper postremo A. Interpretor: si a Praetore postulabitur tempus ad deliberandum, isque Praetor

judicem dederit ei causae, ut judex ille concedat tempus, si justa eausa esse vide-Fimr, judex autem datus bustam causam esse pronuntiaverit, eo casu vetabit Hae tor hona interea, hoc est, intra illud temporis spatium, quod ad deliberandum impertitus est judex, diminui, sicausaesenisa, subintellise, Quod passim omit, titur, sis, aut, si id nolis, pro si reponem boni viri arbitratu. Vel tum itaque pedimittit demum bona diminui, etiam si causanierit cognita . si intercedat honi viri adibitrium. Iudicis quale fuerit ossicium in

cognoscenda causa vid. L. p. C. de Imdieiis, adde L. I. C. N. eod. et G. Notat de Iurmae et Imp. Lib. I. Cap. Iara I s. Selectorum judicum, hoc est, qui in album erant relati, quorum erat de rebus privatis secundum ius civile et propostam aetionis formulam emnoscere et innientiam serre variae constitutae sum runt decuriae. Vide Gell. Lib. I . Cap. z. ibique commentarios. Singulare in

ac proprium quasi in lege Cornelia, viniuin Syllam , non quaesituros tantum Praetores, aut solos Iudices, quibus sorte quaestio obvenerat, sed cogiuturos simul conjuncta opera, et Praetorem, et Judices. Verba itaque S. hujus ut is praetor Pudove quaestionis uti quae rat eum vesicibus, sic expono, quasi di inim suimet fudexque , ira ic. ut omnes simul quaeranti istiusmodi, sive repetitiones. in legibus antiquis non instequentes esse sciunt quotqust vel oculo suntlvo eas unquam inspexerunt. It Tit. 4. M'. S. 2- permissit puer . . . . uti pater. . . . Quod disjunctivam partibculam pro eonjunctiva positam apparet, novum non est. Saepe inquit Paulus in L. 53. D. de Herb. un. ita comparatum

est, ut eo uncta pro disjunctis aeci antur,eι dis uncia pro con unctis. Hac ratione

explicanda buto loca luris varia, inte pretibus dissicilia ac corrupta visa. Unum, adseram exemplum elegantissimum. Si quis

eum, de Fuo noxasis atata es , judicio I

promiserit, Praetor ait, tu eadem ea aeum sui promisit exbibere, cutrum legas

obibere, an exbiberi perinde est, subintelli re autem jubebo, aut ait explica iubet ,9 in qua tune est, donec iudicium M.

eisiatur. In eadem ea a sissere quid sit

videamus: et puto verius, eum υιderi in

.adem ea a cristere revoca ex praecedentibus , modo laquendi vulgatissimo qui

ad experiendum non faciι jus actoris det rius. Sponte fluere haec omnia animad- Vertis, idemue opus non esse durissimo trans ositionis remedio. quod adhiberi voluit Cl. D'Amaudi Conject. Lib. 2. GR. 6., neque etiam necessarium esse elli nitie statuere verti oportet. Vide L. I. pr. et S. I. D. Si ex nox. ea . M. Quid si servum in eadem ea a Vere choc est staturum se. Praesens tempus pro suturo saepissime adhibetur in iure, more Graecorum , vid. Obs. Misc. Amstet. Hol. 3. p. Im. se pronomen omitti notissimum iest. Consule Mollerum in Disertat.e. 4I .

-dam promiseris , et liber factus sistatur rQuaestionem ita decidit Ulpianus in Itas.

D. eod. δ

188쪽

TITULUs L De Sisariis, et mmiridis, easι, vel voluntate. Ipsg. a. ULPIAΝUS libro VII. de O io Protanseris , seu, titulo de

Sirariis et Heneficis: Capite primo legis Corneliae de Sicariis c a. vetur, ut is fR J Praetor, Judex quaestionis, cui ObJ Qrte ob. venit quaestio de Sicariis, ejus, quod in urbe s Roma propius mille passus factum sit, ut quaerat cum judicibus, qui ei ex legemrte obvenerint, de capite ejus, qui cum telo ambulaverit, hominis necandi, furtive faciendi causa, hominemve occiderit. xi Jcujus id dolo malo factum merit. Et reliqua. Relaus Derbis regis modo ipse loquitur inpianus: Haec lex non Omnem, qui cum telo ambulaverit, punit: sed eum tantum, qui hominis necandi furtive faciendi cauti telum gerit, fςJ coercit, compescit. Item eum, qui hominem occidit, coercit: nec adjecit cujus conditionis hominem , ut et ad servum, et peregrinum pertinere haec lex videatur. S. 4. Ium se in libro quo supra, et titulo, dicit: Homicida est, qui aliquo genere teli hominem occidit, mortisve causam pra stitit. S. S.

ralium actionum , in uriarumque nomine,

non recte si itur , cuia aliter de semo fust. Illelum, et verberibus de Injuria satisβι, a- cur de libero vindicta simitur, vel eondemnario pecuniaria. Hi supplicium re-ieri hendum cile suppilais contendunt plerique, Verba dein ue in uria ejicienda a hi trantur. Sententias aliorum proposuit

ipse id operam dat ut Florentinam lectio. nem defendat. Injuriarumque accipio quasi dictum suisset lxjuriarum . Caetera sic restituo: aliter de seros supplicis , N etc hoc est, aliter de seruo supplicium subaudi fumitur, quod mox sequitur. Nam et a verberibus da in furta ita, si a se vo ea suerit commissa, satissis, Miser delibero vindicta sumitur, vel choc in v Iulia eandemnaιia pecuniaria, aut, si hoc

mavis, condemnati oepe . id est tandemnatione. Servos, qui miuriam aut contumeliam secerant, flagellis caesia, domino suo restitutos fuisse docet Cujacias ad Pari. Sent. Lib. s. Tu. 4. L 22. Eadem, quam modo dixi, notione vel particulam accipi sorte oportet in his Mode-itini in L. II. D. de Pometiat: Si quisia honorem , MI: hoc est, veluti: Deeris

tium, pecuniam promiseris. et ante quam honorem vel Manistratum ineat, decedet. Honoris vocabuli simi ficatio aniplissime patet . ac tam sacerdotium complectitur. quam magii ratum. Interpretor itaque:

Si quis ob honorem aliquem, quisquis demum ille sit, pecuniam promiserit, exempli gratia , ob sacerdotium, et ante suam honorem sacerdotii vel na istratum ineat, decedat. Aliis quid vitium fuerit consule Vryhos I. e. Cap. 2δ. f. a. b Sorte quod legitur in Codicibus nonnullis, Drtem, interpretatur Bynherinoeli Lib. 4. Obs Cap. I 6. per fortem. Dixi ante m litteram perperant saepissime vocibus suisse adjunctam. Insequentibus qui ei ex Iem, τι ei omittit Iiber Heidet, c) Roma propius. Malo per geminationem : Roma a , id est, aut propius. Jurisdictio Praefecti Urbi pertinuit usque ad centesimum lapidem, seu miliare, vid. L. I. L D. G DF. Praef. Urb. Add. Tu. I 4. S. 3. infra. d) Cujus id dolo. Reponi Vult Schulting. es,me: nihil muto, ante cujus su

intelligo IL

O cierest, eo estis. Aut dicendum subintelligi ei, aut vox ultima explicati Z α nis

189쪽

S. s. Bem δε ea ibus homicidis IlIOT S te liter dicit: Si autem per inimieitias

inmitem super eum aliquod vas, non insidians, Vel lapidem, quo moriatur, non per dolum , et ceciderit super eum, et mortuus fuerit, si nequu inimicus eius. neque quaesierit malefacere ei, judicabitis inter eum, qui percusserit, ut proximum mortui, secundum judicra haec, et liberabitis percussorem.

g. 6. ULPIANUS libro et titulo, qui supra relati: Distin mo

nem casus et voluntatis in homicidio servari, rescripto Hadriani confirmatur. Verba rescripti: is Et qui hominem occidit, absolviri solet, scilicet, si non occidendi animo id admisit: et qui nonis occidit, sed voluit occidere, pro homicida damnatur. E reis itaque constituendum est ' ex quo ferro percussit ipla funditus:

si Nam si gladium fgJ instrinxit, aut telo percussit, quid dubium

nis gratia a Pariatore addita censenda est. Pro carcit, nisi malis verbum hoc in χ- unda aeque ac tertia conjugatione suisse usitatum, quo modo scriptum olim emetet cavis, fervet et fervit, possideι empossidit, quod pluribus demoni rat Aus. Popmade u Antia. Loc. Lib. 2. Cap. II, Licile reponi possit coercet. S. s. inspice Num. Cap. 3s., 6. Depravatissimam Codicum scripturam ita restituo: E re itaque constituendum est, choc est , poena decernenda , sententia reus absblvendus vel eondem nandus est, pro re nata, ex rei circumstantiis decidendum est et thoc malo prore, quod hic non convenit: subaudi: consti,

tuendum est ρυο ferro percussit, ictu

fundisver probabilem, nisi salior. facit conjecturam hanc nostram, quod singulas species in sequentibus refert Ulpianus: gladius ad ferrum respicit, telum ad ictum. nser. . 7. R. qui easu teli ferierit, ictus contemptiri oportet. Denique lapis fun. δει reserendus esto Nam si eladium instrinxis . ant reto per Im, quid dubium est, quin occidendi antino percusseriιν Si eum cC Iitteram cum denotare auctor est Valerius Probus lapide percussit, aut cu-euma, aut, cum forte rixaretur, ferro,pνrcu t. sed non oceidendi mente. Hoc modo distinguendum puto, conser. Noodi. Prob. Lib. 4. Cap. 7. Percussit quidem vult Ulpianus, et occidit, eventum si spe. ctes, animus tamen occidendi defuit. Ares Me exquirite, et , si voluntas oeei.

Erassi Dis , ut Minicidam ae servum sup-ν, est,plicio eum iubete as i. Interpretor: utliomicidam , atque ut eum, qui ex antiquo jure in servitutem redactus tum demum mortis supplicio puniri poterat. ab Instrinxit, aut telo pereusI. In L. I. S. 3. o. ad L. Corn. de Me. est: strixe.rit et in eo pere erit. Pro η rixerit Haloander substituit strinxeris. Aliis quid placuerit notant Intei pretes h. t. Dubitari non potest non constitisse olim later omnes unam eandemque temporis persecti sormationem. Α rumpo rumpi, a corrum

eorrumpi deduxere veteres. Cantii pro recini dixit Sallustius. Plura memorat

in eo varie emendant nonnulli. duid si accipiamus in eo homine puta, quae vox praecesserat. Percutere gladium cel gladio in aliquo, est, l=erlodere aliquem, capulo tenus abdere ensem in corpo.

re hominis. Exempla non dissimilia m. noscere in teris ex Fabri Lexim v. in. lerique Graeco loquendi mori tribuunt, quasi in gladio percutere idem significerquod eum studio. Quod autem hac ratione in intelligendum censent in his Plauti

Aia. M. 3. Se. s. v. I a. In pauciores avi os altercatio emnon persuadent, siquidem ibi potius pro

adversus vel contra vocula posita fuisse videtur. Hoc tamen certum est, praepostionem illam haud raro abundare. ita Cicero in Orat.pro Mil. Cap. s. in caede Oeeisus. Adde Pomp. Melam in Pram. Num. sto. VOPisc. in Aurel. Cap. 36. IN

190쪽

TITULUS I. De Sicariis et Homicidis, e B vel voluntate. IRI se est, quin occidendi animo percusserit Τ Sic lapide percussit.

is aut cucuma, aut cum forte riXaretur, ferro percussit, sed nonis occidendi mente. Ergo hoc exquirite: et si voluntas occidendiis fuit, ut homicidam servum supplicio ' cum jure jubete astici. S. 7. PAULUS libro quinto , ritulo quo supra: Qui hominem

occidit aliquando absolvitur : et qui non occidit, ut homicida damnatur: consilium enim uniuscujusque, non factum puniem dum est. Ideoque qui cum vellet occidere, castu aliquo perpetrare non potuit, ut homicida punitur: et is, syJ qui casi teli

hinliam occidit non is magna eausa. Alia observarum Ilaraldus ad Arnob. ρ. 37. et 67. Dulier in Op e. de Liari. HG. Petor. p. 36o. Sciopp. in Hersim. Lib. I. Ge. 4. Adue R Paraeum in Lex Cris. Hac forte ratione vindicari, atque exponi possitI'ushi Codicis lectio in L. 22. S. s.

m. ercise. Papinianus de re, suae apud hostes est, Marcellum repreberest , quod

venire in familiae ereiseundaejudicium,quae apud hostes est: quid enim impedimentum est . rei praestationem venire, eum et i a

veniat p Textu eliminandum Nin existimant plerique. Modestius egit Vir re. xius in Obs Iur. Civ. p. 124, qu inexplicat inter, quo sensu vocem saepenumero adhibitam suis e constat. sive usui id tribuas, sive notis adscribas. Vide Serv. ad Virgil. Aen. 4. V. Ioa. Adde Best B. 38. et xl. I. Amtrentum in Dissert. ad L. a. D. de in Ius voci p. II. Pro inserea

vocabulum politum fuisse conjicio in L. II. Er. D. ut in ps. De. Si inibi subeen litione legatum est, et tu medio tempore

in possessionem ejus factus fueris. Sulasti. tuunt alii pro factus, mi ir. Lego D possessionem ejus nactus fieris. hoc est

adstipulante Diacono, conser Magnonem et Probum. Quod si tamen neque haec placeant. pro in in L. 22. e. corrige is, scilicet Marcellus.

Revertor ad Ulpianum: qui eladium

instrinxit, aut manifestare eum

dendi animum innuit. Itane ergo is, sui ensem nudavit. quod fit saepissime joci ludique causa, idem fecisse percu..timi cemendus est Interpretor gladium in corpus inmisit, atque ita vulneravit,

ut serrum in corpus penetraverit. Stringere enim verbum, quod varias habet significationes pro vulnerare etiam usurpatum antiquis suisse ex Virgilio ostendit

ensu telo. esus intelligo conatum semen. di, vulnerandique. Pro ideo, quod hoc loco vix quadrat, malim interdum, Ouod per ID notatum fuisse Diaconus stridit. Et rei, et Verborum pondere gravis est, huc autem loci convenientissima Saturnini sententia in L. I6. S. 8. D. e Poenis. Duentur oectetur,uι a elementissimo quoquσfacta: quanquam lex non minias eum, queoceidendi hominis eausa eum telo fuerit , quam eum, qui oeeiderit, puniat. Severonimis egisse videtur Dec Heraldus in Obset Emendat. Cap. I. in Thes. γ' οIton. Tom. a. p. ISI 3, qui duo verba foras ejici mda pronuntiat, substituendumque scribit: eventus spectantur a elementis moquoque, το facta ab alio in margine adscriptum textui postea male intersertum fuisse opinatus. Grotius in Hori gyars corrigendum judicat: ut aestimensur animo quoquo cam. Aliorum conjecturas ne necesse habeam proferre secit diligentia U. C. H. Noordyerk in ομ. me. Cas. Mis., qui singulorum opiniones optime examinavit ac discussit. In medio relictis Interpretum sententiis, quid mihi hac de re videatur brevibus proponam. Resai

bendum puto : Eventus spectatur : ans ectetur , quod perinde est γ' at a cle. mentissimo quoque et facta. Vocabula os et permutata saepissime fuisse dudum,

SEARCH

MENU NAVIGATION